Del Land van Heusden en Allena, de Langstraat en de itowmeierwaard. Door Schade en Schande. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. FEUILLETON. Aan den avond des levens. UNB van alt^/ VOOE Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75, franco per post zender prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. No. 3319. W7oensdag 17 December. 1913. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 71/9 ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag middag 12 uur ingewacht. Voor duizenden en duizenden ouden van dagen in ons land is de afgeloopen week van groote beteekenis geweest. Voor de eerste maal zijn van staats wege aan allen, die in de ruim gestelde termen vielen der betreffende wetsbe palingen, op een dezer dagen toelagen verstrekt,; en dat zonder eenig verder beding, nóch wat gebruik, nóch wat herkomst betreft. Aan ruim tachtig duizend bejaarden is, zonder dat hen iets anders daarvoor in ruil gevraagd werd, een zeker bedrag ter hand ge steld, waarmede zij naar believen mogen handelen. En niet voor éénmaal had deze uitkeering plaats, doch zij zal nim mer meer ophouden, en van week tot week plaats hebben, zoo lang zij allen leven. Daarmede is een nieuwe periode in ons economisch maatschappelijk leven ingetreden, dat waarin de staat zich rechtstreeks aansprakelijk stellende voor den welstand zijner bejaarde burgers, van die aansprakelijkheid op deze wijze blijk geeft. De wetgever schiep daar mede de toekenning van een nieuw recht aan allen, die daarvoor in de termen vallen, op een vast bedrag, waarvoor geen enkele last is opgelegd en waar geen enkele voorwaarde verder aan verbonden is. Een recht, dat on vervreemdbaar is en niet eer eindigt dan met het leven. Wij zullen de wordings-geschiedenis dezer wetgeving hier niet herhalen ook de politiek is geenszins bij de tot stand- koming daarvan afwezig geweest en meer dan wellicht noodig was, hebben de voorstanders de leemten, welke haar ongetwijfeld aankleven, terzijde gesteld, gelijk de politieke tegenstanders de on betwistbare voordeelen te zeer zijn voor bijgegaan. Het politiek gedruisch is zelfs nog niet geheel verstomd; wij zullen daarvan echter niet reppen. Want de theorie moge aanvechtbaar zijn, om den staat de verplichting op te leggen, het zij ouderdomsrente of staatspensioen aan allen, die daarvoor in de termen vallen uit te betalen, de praktijk wijst wel uit, dat maar zelden staatsgelden wel- komer ontvangen werden, of rechtstreeks juister doel troffen. Want het doel: verlichting te brengen in de stoffelijke lasten van den ouderdom, aan allen, voor wie deze lasten zwaar te dragen vallen, is toch het eenige wat de wet ALICE EN CLAUDE ASKEW. 24) Dokter Hornby werd rood tot over zijn ooren, doch de mededeeling werd in zijn voordeel opgenomen. De Squire wendde zich opeens tot hem met de vraag: „Is het waar wat zij zegt, dokter?" Hornby haalde de schouders op. „In hoofdzaak ja, Squire. Hij had zich in het hoofd gezet, te spreken en dronk om moed te krijgen. Ik moest tusschen twee kwaden kiezen. Ik meende hem, wanneer hij werkelijk dronken was, kalm naar huis te kunnen brengen, en hem op die manier te beletten, zich als een dwaas aan testellen. Ik dacht hem een dienst te bewijzen. Het spijt mij, dat het mij niet gelukt is." De Squire stak hem zijn groote hand toe. „Dank u," zeide hij. „Ik begrijp, hoe het gegaan is. bedoelde het goed." Hij wierp een toornigen blik op de slappe gestalte van zijn zoon. „Maar men kan een dwaas niet beletten, zich als een dwaas te gedragen," voegde hij er op bitteren toon bij. Hier meende Ida nogmaals tusschen bei den te moeten komen. „U heeft geen recht, uw zoon te beleedi- gen," zeide zij met toenemende heftigheid. „Moet dan iedereen een dwaas zijn die an ders denkt dan u? Roemen wij,Engelschen, niet op onze vrijheid van geweten en van spreken? Mijnheer Launcelot is een dapper man, want hij is bereid, de verdediging op zich te nemen van hen, die door u onder drukt werden, en het was slecht en wreed, gever heeft beoogd, een doel, dat blgkens de ervaring, voor zoover daar thans reeds op te bouwen is, volkomen werd bereikt. Wij hebben waarlijk niet alle tot ons gekomen berichten behoeven op te nemen over hetgeen er dien eersten dag der uitkeering over geheel ons land, in de daarvoor bestemde gelegenheden en localiteiten voorgevallen is, om den indruk te doen vestigen, dat voor dui zenden en duizenden die dag een van groote beteekenis was, en van groote vreugde bovendien. Er zullen altijd on tevredenen zijn en zeker zijn er ook, die elke uitkeering, welke ook, te laag achtenmaar daar staan de velen, die innig dankbaar en gelukkig waren ruim schoots tegenover. Doch allen zullen zich, zij het in meerdere of mindere mate, voortaan gerugsteund voelen door de groote gemeenschap waartoe ook zij behooren, en die, tot dusver althans, niet op deze wijze de steunende hand tot hen uitstrekte. En voor talloos velen is de avond des levens iets helderder gewordendat te hebbeD bereikt of daartoe te hebben bijgedragen moet de groote voldoening uitmaken van hen, die deze wet bevorderden, maar even eens en niet minder voor hen, die het inogelyk maken, dat zij toegepast kan worden; dat zijn ten slotte wij allen. Er is een algemeen menschelyke fac tor hierbij in het speldezedat door ieder diep gevoeld wordt, hoe de lasten van den ouderdom dubbel drukken, wanneer zij gepaard gaan met gebrek aan voldoenden stoffelijken welstand. De ouderdom toch ontbeert uit zich zelf al reeds zooveel en zoo velerlei. Ziet, als de be&te tijd van het leven voorbij is en de jaren den rug hebben doen krommen, als de avond des levens gevallen is en met dezen ook de stillere voorbode van de groote rust zijn intrede deed, dan is het met den arbeid van den vollen levensdag gedaan en verlangen de moede handen naar lichtere taak en hebben recht op rust. Doch voor hoevelen kan dit niet, zonder dat zij machteloos de ontbering tegemoet gaan. Daar zijn toch zoovelen, die hun gansche leven hebben gedaan, al wat hun handen vonden te doen en die nochtans geen kans zagen zich een ouderdom te be reiden, waarin zij genieten kunnen van eenmaal opgegaarde vruchten; daar zijn zoovelen, die ondanks al hun ingespan nen krachten toch schipbreuk leden op hem dronken te maken, hem te verlagen in zijn eigen oogen en in de oogen van hen, die eerbied voor hem moesten hebben. Schande over u, dokter Hornby en ook over u, Squire Holt honderdvoudige schande omdat u uw zoon liever ziet zooale hij nu is dan vrijuit zeggend, wat zijn hart hem zou ingeven." Ida uitte dezer woorden met echte welspre kendheid en vrouwelijk gevoel. Tranen stonden in haar groote zwarte oogen. Zij vouwde de handen. „O, als u wist," fluisterde zij bijna, „wat het is, een man wien dan ook dien men bewondert en eerbiedigt, in in zulk een toestand te zien. Doet dat u niet even veel pijn als mij? Maar het was zijn schuld niet Met een huivering wendde zij zich af, want onwillekeurig was haar blik afge dwaald naar Launcelot, wien de heer Mer- ridew juist nog een kussen onder het weg gezakte hoofd schoof. Zij stelde zich Launcelot voor zooals zij hem des namiddags gezien had, knap, flink, trillend van een levenslust, die alleen reeds voldoende was om hem tot verzet aan te sporen. En Ida was kortzichtig genoeg, om dat verzet ernstiger op te nemen, dan het bedoeld was. Voor haar was de jonge Squire opeens een held geworden, toen hij haar diep in de oogen had gezien hoe duidelijk herinnerde zij zich dit 1 en haar verzekerd had, dat, al behandelde zijn vader haar en de haren op den koop toe ook nog zoo slecht, hij toch altijd haar vriend zou blijven. Hij had zich zoo diep over haar heengebogen, dat zij ieder oogenblik een kus van hem verwachtte zij hadden el kander immers van hun kindsheid af ge kend. Het speet haar, dat die kus niet ge komen was zij zou er niet boos om ge weest zijn. de levenszee en aan een wrak gelijk werden. Voor die allen vertoont de komende ouderdom een dubbel grimmig aangezichten al vermag ook de nieuw ste onzer sociale wetten daarin geen verandering te brengen, een weinig steun en hulp biedt zij ook hun. En nu vrage men maar niet of tus schen de hier en daar wat wijde mazen dezer wet, velen of niet velen doorge gleden zijn, op wie de wetgever niet bij voorkeur het oog gericht had, en i of ook uitkeering ontvangen zij, diej wellicht zonder deze er nog wel komen konden. Zulk een opvatting is in strijd met de ruime, breede gedachte van bij stand en steun aan zwakken, die in beginsel bij den wetgever moet hebben voorgezeten. Want ook deze meoschen zijn, zoo al niet behoeftig, dan toch minvermogend en oud van dagen, twee omstandigheden, die waarlijk niet voorbij gezien behoeven te worden, al zullen zij nimmer aanleiding mogen geven tot averschtsche wetsuitlegging. Intusschen, daar zijn maar weinig wetten gemaakt, die geheel zonder leemten ziju en ook deze behoort niet tot dezulke. Echter dat behoeft niemand te verhinderen te erkennen, dat sedert deze nieuwe wet in den loop dezer week in werking trad, de avond des levens voor duizenden in den lande een zwarte schaduw minder telt. En ook, dat voor zoovelen, die thans nog „te jong" zijn om recht op uitkeering te doen gelden, de nabijzijnde ouderdom een zijner grimmigste trekken wel niet geheel verloren, maar toch eenigzins verzacht heeft, waardoor zij met een iets minder zorgelijk gevoel den tijd tegemoet kunnen gaan, waarin ook voor hen de avond valt. klerken een uitvoerige correspondentie beantwoordden, waar dagelijks tal van dames inlichtingen kwamen vragen en aan het adres van de als „atelier" aan geduide inrichting op Montmartre ge holpen werden. De vrouw, die de zaak met een jongere zuster dreef, is Don derdag in hechtenis genomen toen ze een kind van zestien jaar in behande ling wilde nemen. Zij moet reeds meer dan 1500 vrouwen behandeld hebben. Voor elk bezoek berekende ze 200 frank en een van haar mannelijke handlangers, die ook in hechtenis genomen is, heeft aan de politie verteld, dat hij meer geld verdient dan een minister. ISuitenland. De Parijsche politie heeft Donderdag de grootscheeps opgezette zaken van een engeltjes-makerij ontdekt. Er is eenigen tijd geleden te Montagis onder bijzondere omstandigheden een jong meisje gestorven en er werd ontdekt, dat het meisje, dat zwanger was, zich te Parijs door een „deskundige" dame had laten behandelen. Zoo is de politie op het spoor van deze vrouw gekomen, die te Montmartre een geheele inrich ting bleek te houden, waar de geboorte van ongewenschte kinderen onderdrukt werd. Zij had op de Boulevard Roche- chouard een bureau, waar verscheidene En nu Zij had niet meer gezegd dan de waarheid, toen zij haar afschuw van dron kenschap te kennen gaf. Zij was opgevoed onder geheelonthouders van matiging, onder welken vorm ook, wilde Peter James niets weten. Daarom had de plotselinge ontdekking, dat Launcelot dronken was, haar zoo van streek gebracht, dat zij haar aangeleerde manieren vergat, en sprak als eene echte vrouw. Een oogenblik vatte de Squire zelfs ach terdocht op. Ruw greep hij het meisje bij de hand, en keek haar in de oogen. „Je schijnt je erg bezorgd te maken over mijn zoon. Hij heeft je toch soips niet het hof gemaakt?" Ida hijgde van verontwaardiging bij deze vraag, en ook bij de gedachte, dat zij zich te vrijmoedig had uitgedrukt, „Neen, dat heeft hij niet. Hoe durft u mij zoo iets te vragen?" Zij duwde zijn hand weg. „En hoe durft u mij aan te raken?" vroeg zij, trillend van toorn. De Squire deed een stap achteruit. Op eens dacht hij aan de vele nieuwsgierige oogen, die hem aanstaarden. „Ik hoop dat je de waarheid spreekt," mompelde hij nog maar half overtuigd, „want waarachtig dat zou de laatste druppel zijn. Maak dat je wegkomt, meis je," ging hij op scherpen toon, doch half luid voort, „je bent een brutale- onbe schaamde heks, en het zal goed zijn als het dorp jullie allemaal kwijt is. Eu denk er aan, als je mij of mijn zoon ooit weer in den weg komt," zijn oogen schitterden van ingehouden woede „dan zul je er je leven lang spijt van hebben.". Squire Holt's welsprekendheid was niet groot, maar gewoonlijk meende hij, dat hij met razen en tieren evengoed zijn doel kon bereiken. -Ditmaal hielp dit hem echter niet, want Ida James, die nu haai kalmte Te Liverpool heeft men het lijk van een vrouw, in een zak gebonden, uit een kanaal opgehaald. Ze was blijkbaar met zware slagen op het hoofd gedood Het bleek de 35-jarige zuster van een fabrikant van dekzeileD met name Brad- field te zijn. Zij stond aan het hoofd van een winkel te Liverpool. Een 18 jarige bediende is, als verdacht van den moord, aangehouden. Hij schijnt al bekend te hebben. Er is nog een medeplichtige zoek. Roof schijnt de drijfveer van de daad te zijn. Een New Yorksche firma in glaswerk kreeg Vrijdag een postpakket, dat toen het werd opengemaakt, ontplofte. Er zat een bom in, vermoedelijk gezonden dooreen ontslagen Italiaansch werkman. Het meisje dat het pakje opende, is gedood. Het werk aan de haven van Dublin is bijna algemeen hervat. Alleen de stoomvaartlijnen naar Glasgow hebben nog onder da staking te lijden, maar men denkt dat ook daar binnen enkele dagen alles weer gewoon zal gaan. Heden zullen de besprekingen tus schen afgevaardigden der patroons en de vakvereenigingen worden hervat. De staking schijnt ten einde te loopen en men verwacht dat zij nog deze week zal worden opgeheven. Te Tandzjer is bericht ontvangen dat Raisoeli, de leider van den opstand in Marokko tegen Spanje, door den stam Beni Aros, die hem tot dusverre steunde, gevangen genomen is. Zondagnacht tegen 12 uur is in de buurt van Braunsdorf (prov. Saksen) een ernstig spoorwegongeluk gebeurd. In de nabijheid van Chemnitz ligt op den rechteroever van de Zwickauer Mulde de steile rots Harras. Daardoor heen loopt een spoorweg-tunnel van 60 M. lengte. herkregen had, lachte hem uit. Bij den hel deren muzikalen klank van haar lach stap te hij in de auto, en dat lachen ergerde hem nog meer dan iets anders. Hij wilde er weer uitspringen, doch Merridew hield hem tegen. „Laat haar toch,- John. Wat helpt het, of je met een vrouw redeneert?" meende Merridew wijsgeerig. „Een heks, een helleveeg!" schold John Holt in zijn boosheid. „Naar den duivel met James en zijn heels gebroedI Laat ze mij uit den weg blijven laat ik nooit hun naam meer hooren!" Hij balde de vuisten toen hij Ida opnieuw hoorde lachen. Nu verloor hij alle zelfbe- heersching, en barstte los in een stroom van vloeken en scheldwoorden, zooals men eer van een matroos dan van Squire Holt van Chalton Coombe had mogen verwachten. Gelukkig reed de auto spoedig weg. De gapende dorpelingen stoven rechts en links opzijde, een paar van de brutaalsten hieven een spottenden juichkreet aan, en toen de wagen den hoek omsloeg, zag Merridew want de Squire was te boos om te kijken Ida James alleen op een heuveltje staan schreiend. Langzamerhand bedaarde de woede van den Squire, ofschoon hij nog bij zichzelf bleef mompelen, en eindelijk trok het bleeke gelaat van zijn bewusteloozen zoon zijn aan dacht. „Zie hem eens!" zeide hij, spottend met den vinger naar hem wijzend. „Dronken en een socialist en ik zou wel durven wedden, dat hij aan het scharrelen geweest is met die hij slikte een leelijk woord in. „Mijn zoonl Ik moet hem mijn zoon noemen. Hij is de erfgenaam van ai mijn bezittingen ik kan hem geen stukje I gevolgde verbanning, grond ontnemen. Want voor God en de menschen is hij mijn zoon vervloekt 1 hij en zijn moeder erbij 1 hij ia mijn zoon l" Toen de trein in de richting van Chemnitz daar door heen zou rijden, had aan den uitgang eene afschuiving van de rots plaats gehad, zoodat 4 a 5 meter puin daar opeenlagen. Toen de trein aankwam, stond het voornaamste signaal, dat stuk was, op veilig. Eeu ander signaal stond op onveilig en daarom reed de trein, getrokken door twee locomotieven, slechts langzaam den tunnel in. Een van de twee loco motieven liep aan het eind van den tunnel op de puinhoop, de tweede loco motief steigerde tegen de eerste op en stootte daarbij tegen de zoldering van den tunnel, waardoor opnieuw rots blokken naar beneden vielen. Daardoor werden 6 personenwagens vernield. Bij die gelegenheid braken ook de buizen van de verlichting voor de wagens, waardoor de tunnel met gas gevuld werd. Ook dit heeft waarschijnlijk nood lottige gevolgen gehad voor de opge- slotenen. Volgens de laatste berichten zijn er 8 dooden en 7 zwaargewonden, terwijl 37 personen hevige kwetsuren hebben opgeloopen. Men vreest echter dat er nog menschen onder het puin begraven liggen. Dezer dagen meldden wij, dat te Ham- marby bij Stockholm een apotheker vermoord en zijn dienstbode gewond was. Men heeft nu twee zwervende Ita lianen opgepakt, van wie de een, iemand van 19 jaar, bekend heeft den moord te hebben begaan. Het doel was roof. Men verdenkt het tweetal de andere, een 40 jarige, ontkent alle medeplich tigheid ook in Denemarken bezig te zijn geweest. In October is daar op het platteland een boer thuis, en eenige dagen, later een leekepreeker op den weg vermoord. Van de bankbiljetten die onlangs uit den trein BrusselKeulen zijn gestolen, is in een tuin van het nonnenklooster van Hilmet een klein deel, 406 bil jetten van 10 mark, teruggevonden. Het gestolen bedrag is, naar men zich herinnert, 350,000 mark. Zondagavond is er in het groother togelijke paleis te Schwerin een zware brand uitgebroken, die met de hulp van de brandweren uit Rostock en Ham burg tot staan is gebracht. Soldaten namen deel aan het reddings werk. De brand heeft aan de westelijke zijde den toren met de beroemde groote trap en aan den zuidelijken vleugel de zoo genaamde gouden zaal vernield. Ongeveer eeu derde gedeelte van het gebouw is verwoest. De omvang van de Verbaasd keek Merridew hem aan, doch zweeg, want hij wist, dat dit de beste manier was om met John Holt om te gaan, wan neer hij een van zijn onstuimige buien had. Dan zeide hij wel eens meer dingen, die niets beteekenden, en later wist hij nauwe lijks dat hij ze gezegd had. Misschien was dit nu ook het geval. Voorover gebogen, met de handen op de knieën en sombere, dreigende oogen, praatte Squire Holt binnensmonds tegen zijn zoon. „Launcelot Holt een mooie naam, nietwaar? En die scheeve oogen ver vloekt 1 Ja, ik heb je als mijn kind aan genomen, en zóó werd ik ervoor beloond." De auto reed het hek van het park binnen. De Squire zweeg. XIH. Al had Launcelot zijn plan niet ten uit voer gebracht zooals hij zich dat had voor gesteld, hij had er toch zijn doel mede bereikt. Hij werd uit 'thuis verbannen maar de vrijheid, waarnaar hij verlangd had, kreeg hij niet. Hij werd naar Richmond, in Surrey, gezonden, waar hij zou logeeren bij den broeder van zijn stiefmoeder, dominé George Frazer, een rustend predikant, die zich bezig hield met de opvoeding van jonge lieden, en den naam had, een hard man te zijn. Deze uitweg was door mevrouw Holt voor gesteld de Squire was dan ook zoo razend, dat Launcelot zoo spoedig mogelijk de deur uit moest. En allen meenden, dat het zóó het beste was behalve Veronica. jfij zeide dit ook ronduit, zelfs tegen den Squire en de verdere familieleden, toen zij hoorde van Launcelot's misstap en de daarop DOOR (Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1913 | | pagina 1