«1
r "SIM' 1ÉËÜf 1Ü
Üf
ijlf!
iBj
et Land van Hensden en iltena. de Langstraat en de Sorameierwaard.
Door Schade en Schande.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3330 IJ oensdag IS Februari. 1914.
Veiligheid van menschen-
levens op zee.
FEUILLETON.
lilggg5 1
VOOR
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75,
franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 71/, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag
middag 12 uur ingewacht.
De internationale conferentie tot ver
zekering van de veiligheid van menschen-
levens op zee, in het najaar door de
de Engelsche regeering te Londen bijeen
geroepen, beeft haar werk volbracht
door de aanneming van een conventie,
welke handelt over de voornaamste
vraagstukken, betrekking hebbende op
de veiligheid van menschenleyens aan
boord van passagiersschepen, die den
Oceaan bevaren.
De volgende landen waren op die
conferentie vertegenwoordigdEngeland,
Duitschland, Frankrijk, de Vereenigde
Staten, Oostenrijk-Hongarije, Italië,
Spanje, Zweden, Noorwegen, Nederland,
België en Denemarken.
We laten hier een overzicht van
de voornaamste uitkomsten, die be
reikt zijn, volgen.
Wat de veiligheid van de scheepvaart
betreft, zal er een internationale dienst
worden ingesteld, teneinde in den Noord-
Atlantischen Oceaan het oog te houden
op ijsgang en verlaten wrakken te ver
nielen. Om dezen internationalen dienst
zoo goed mogelijk te maken, wordt aan
de gezagvoerders van alle schepen de
verplichting opgelegd met de beste
middelen, die tot hun beschikking zijn,
melding te maken van alle gevaarlijke
ijs en gevaarlijke wrakken, die zij op
hun koers ontmoeten.
Bij de overweging van middelen, om
de veiligheid op zee te vergrooten, zijn
ook de grootte van het schip en de
wijze hoe het is geconstrueerd, van het
hoogste belang. Het is volslagen onmo
gelijk om in een korte samenvatting
van dit technische onderwerp eenigzins
duidelijk te zijn. We volstaan daarom
met opsomming van de volgende onder
werpen onder het hoofd constructie
verdeeling van het schip in zooveel
mogelijk waterdichte vertrekken, opdat
het schip in geval van averij, waarbij
één of meer van die vertrekken mochten
volloopen, voldoende drijfkracht zou
overhouden om niet te zinkenbeper
kende bepalingen over den aard, het
aantal en de plaatsingen van openingen
in den buitenwand van het schip
bizondere bepalingen ten opzichte van
romp, ketels hoofdmachines en uitrus
ting enz.
Voorts bepaalt de conventie dat alle
koopvaardijschepen van de landen, die
ALICE EN CLAUDE ASKEW.
41)
Hornby stelde niet veel vertrouwen in
dokter Pritchard, die uit een naburige stad
kwam en de lijfarts van den Squire was.
Zijn baantje op Chalton was winstgevend,
en hij was een man zooals de dokter, die
bij de Holts praktiseerde, toen Launcelot
geboren werd: hij hield graag zijn patiënten
te vriend. Maar Hornby kon natuurlijk niet
ronduit zeggen, wat hij dacht.
„Wat mij het meeste hindert," ging de
heer Holt voort, „is, dat Mark geen kind
heeft en ik vrees, dat hij er ook nooit
een zal krijgen. Eigenlijk is er bijna niet
n te twijfelen. Onlangs heeft Bertha een
pecialiteit geconsulteerd, en die kon geen
oop geven. Wie zou dat nu gedacht heb-
n? Zoo'n flinke meid als Bertha 1 Ik
ad er haar altijd op aangezien, dat zij
stevige kinderen zou krijgen. Maar dat
ïehijnt niet zoo te mogen wezen en hoe
sal het met Chalton gaan, als Mark komt
c sterven? Dan i« het voor Jessica's zoon,
ils zij er een heeft een Merridew, waar
ie Holts eeuwen en eeuwen lang de baas
varen 1"
Hornby begreep zeer goed, dat dit een
jeweldige ergernis was voor den Squire.
Jaarne had hij hem erop willen wijzen, dat
launcelot een zoon had, een flinkenjongen
fan zes jaar, zoo frisch en gezond ais een
.-rootvader zijn kleinzoon maar kon ver-
angen. En het was vreemd, hoeveel van
zich bij de conventie hebben aange
sloten, zoowel stoomschepen als zeil
schepen, en zoowel de vaartuigen mét
als die zónder passagiers, moeten zijn
voorzien van een installatie voor draad-
looze telegrafie, indien er 50 personen
of meer aan boord zijn, behalve wan
neer er bij uitzondering en tijdelijk,
ot tengevolge van omstandigheden, waar
over de gezagvoerders geen controle
hebben kunnen oefenen, meer menschen
aan boord zijn.
De aangesloten landen hebben echter
de bevoegdheid om in bepaalde gevallen
vrijstelling te verleenen van genoemde
verplichting, bijvoorbeeld ten opzichte
van schepen, die zich op zee niet verder
dan 150 zeemijlen van het naastbijge-
legen land verwijderen.
Verder zullen er genoeg reddings
booten of daarmede gelijkstaande red
dingsmiddelen voor alle personen aan
boord aanwezig moeten zijn, terwijl een
minimum aantal leden van de beman
ning in staat moet zijn met de booten
en vlotten om te gaan.
De conventie voorziet er eveneens in
dat alle schepen, waarop zij toepasselijk
is, goed en voldoende bemand worden.
Het laden van gevaarlijke goederen
is verboden en elke regeering zal van
tijd tot tijd bekend maken welke goede
ren óf op zichzelf óf in vereeniging
met andere als gevaarlijke beschouwd
worden en zal zoo noodig voorschriften
uitvaardigen met betrekking tot de
wijze van laden en verpakking.
En alle schepen moeten van een vol
doende systeem van verlichting voor
zien zijn, zoodat in geval van nood de
passagiers hun weg van de beneden-
dekken naar boven gemakkelijk kunnen
vinden.
De gestadige beweging in de laatste
jaren, om de veiligheidsbepalingen voor
schepen internationaal te maken, heeft
dus eenig succes gehad
Dat meerdere landen tot de conventie
toetreden
Weliswaar zullen de ongevallen op
zee nu niet tot het verleden behooren,
maar dat deze conventie een stap in
de goede richting is, dat door de be
palingen dezer conventie het gevaar
voor ongevallen een weinigje is ver
kleind, kan niet woeden tegengesproken.
Een woord van dank mag niet wor
den onthouden aan de Engelsche re
geering, die de internationale conferen
tie heeft bijeengeroepen.
Buitenland.
de eigenaardigheden van de Holts die knaap
vertoonde. Hij geleek volstrekt niet op zijn
vader of zijn moeder hij had veel meer
van Squire John. Maar daar wist de heer
Holt niets van, want al die jaren had Laun-
celot's naam niet in zijn bijzijn genoemd
mogen worden.
„Laat ons nu hier een oogenblik gaan
zitten," zeide de Squire, terwijl hij zich
zwaar op de steenen bank onder het breede
balkon liet neervallen.
Hornby bleef staan en stak een sigaret aari.
„Wil u niet rooken?" vroeg hij.
Holt schudde het hoofd.
„Neen, dank je. Dat doe ik niet meer.
Vroeger rookte ik erg zware sigaren en die
deden mij geen goed. Soms heb ik er wel
lust in, maar ik geef er niet aan toe."
Hornby haalde de schouders op.
„Onder ons gezegd," meende hij, „zou
ik mij in uw plaats een beetje minder
ontzien. Ik zou maar eens opsteken."
Holt aarzelde, en schudde toen het hoofd.
„Neen," zeide hij, „ik geloof dat het beter
is van niet. Iedereen zegt, dat sigaren mij
kwaad doen. En dan zou ik naar den rook
ruiken."
Hornby moest even glimlachen doch
eenigszins weemoedig. Simson met afge
sneden haren is een droevig schouwspel.
Op Chalton Coombe was de macht in
vrouwenhanden overgegaan. Door geduld
en volharding had mevrouw Holt haar doel
eindelijk bereikt. Zij regeerde als een tiran,
en Mark was haar oogappel. In Bertha, de
vrouw van Mark, had zij een zeer goede hulp.
De heer Holt was onrustig, blijkbaar had
hij nog niet alles gezegd, wat hij zeggen
wilde. Hornby wachtte geduldig, half ver
wachtend wat er zou komen.
„Ik zou je wel iets willen vragen," zeide
de Squire eindelijk aarzelend. „Ik het
Bleek het dezer dagen, dat de Griek-
sche regeering op het punt staat een
groot aantal oorlogsschepen aan te
koopen, die haar de overmacht in de
Egeïsche Zee zullen verschaffen, de
„Echo de Paris" weet mee te deelen,
dat ook Turkije onderhandelt over den
aankoop van een tweeden dreadnought,
en wel met Argentinië, door middel van
een Engelsche bank. Het schip schijnt
echter gebreken te hebben, zoodat de
transactie nog wel even oponthoud zal
ondervinden.
De gezant van Albanië, Essad pasja,
heeft, te Rome aangekomen, de volgen
de verklaring afgelegd tegenover een
journalist van de „Tribuna", die hem
naar het doel van zijn reis vroeg: „Ik
ben er trotsch op, zelf de kroon te
mogen aanbieden aan den prins Von
Wied, nu het geheele Albaneesche
volk zich aan hem wil onderwerpen,
opdat het land spoedig georganiseerd
worde en de Albaneesche Staat zich
weldra tegenover Europa de onafhan
kelijkheid waardig zal toonen, die de
bemiddeling der groote mogendheden
hem hebben bezorgd. De komst van den
prins naar Albanië is altijd ondersteund
door mij en door de voornaamste Al
baneesche hoofden. Alleen enkele war
hoofden hebben een oogenblik Europa
doen gelooven, dat er werkelijk in Al
banië sprake was van grooten tegen
stand, maar hun optreden gaf niets,
doordat de nationale eenheid onaange
tast is gebleven, en door de komst van
den prins definitief zal worden bezegeld.
Ik persoonlijk hoop dat de ontstem
ming tusschen Christenen en Mohame-
danen spoedig moge eindigen in het
hoogste belang der nationale eenheid.
De delegatie aan welker hoofd ik sta,
is het eerste blijk van gemeenschappe
lijk vertrouwen, dat het Albaneesche
volk sedert Skanderbeg geeft. Alle Al-
baneezen zullen trouw zweren aan den
prins, aan wien ze het leven zullen of
feren indien hij den oorlog zal ver
klaren.
Een geheel Afrikaansch dorp bewoond
door 200 mannen, vrouwen en kinderen
van den stam der Rendillen is uitge
moord door inboorlingen van Borani.
De Borani zijn een zeer vreedzame stam,
doch ze werden herhaaldelijk lastig ge
vallen door de Rendillen, die hun steeds
beroofden. Daaraan besloten ze op ra
dicale wijze een eind te maken.
Een jaar geleden verdween er uit het
Fransche dorp Woël in het Maas-de
partement een meisje van achttien jaar,
nu ja, het is niet gemakkelijk
„U kunt tegen mij gerust alles zeggen,
Squire."
„Ja, dat weet ik wel. Nu, het is over
Launcelot." Het kwam eruit als een snik.
„Weet je wel, dat ik in bijna zeven jaar
dien naam niet over de lippen heb gebracht
Je kunt dus begrijpen, dat het mij moeilijk
valt. Maar je zult mij wel op de hoogte
kunnen helpen. Je waart een vriend van
hem, en je zult, dunkt mij, nog wel met
hem omgaan. En met Veronica ben je ook
op heel goeden roet. Je zult dus wel alles
van hem weten." Hij zuchtte diep. „Die
lieve, kleine Veronica ik hield zooveel
van haar. Het was hard heel hard
met haar onaangenaamheden te hebben.
Maar de houding die zij aannam de
dingen die zij zeide. Ik had geen keus."
„Goed of verkeerd, juffrouw Kenley heeft
den moed om voor haar meening uit te
komen," zeide Hornby. „Niemand had meer
spijt dan zij over dien twist, want zij hield
heel veel van u en van uw dochter."
Hornby noemde den naam van mevrouw
Holt niet, want evenals Veronica, beschouw
de hij haar als de eerste oorzaak van alle
onaangenaamheden.
„Hoe maakt Veronica het?" vroeg de
Squire, nog altijd om de eigenlijke vraag
heendraaiend. „Zij is in langen tijd niet
op Fenwick Bnd geweest, wel?"
„Neen. Zij kan niet dikwijls in het hos
pitaal gemist worden. Maar ik geloof dat
zij eerstdaags een paar weken bij haar
moeder komt logeeren."
Nadat een van haar zusters weduwe ge
worden was, en dus bij mevrouw Kenley
kon komen inwonen, had Veronica zich
geheel aan de ziekenverpleging gewijd, voor
welk beroep zij altijd veel gevoeld had.
Zij was zuster in het hospitaal waar Hornby
Eugénie Livieux gebeeten. Men hield
het er algemeen voor, dat het arme
kind vermoord was, geen spoor was er
meer van het meisje te ontdekken. Maar
ziet, het meisje is teruggevonden. Gen
darmen hebben haar ontdekt te Pont-
AMousson, niet zoo heel ver van Woël,
in het departement van Meurthe-en-
Moezel. Sedert een jaar leefde Eugénie
daar in een schuur, verborgen in een
groote kuip, zooals er bij de wijnberei
ding gebruikt worden. Eugénie is daar
verborgen geweest sedert haar patroon
haar een jaar geleden ontsloeg, omdat
ze een vrijer had. De twee gelieven
waren na het ontslag van het meisje
bang geworden, dat ze van elkaar ge
scheiden zouden worden en zoo verborg
de jonge minnaar zijn meisje in een
wijnkuip, waar hij haar iederen dag
met duizend voorzorgen haar eten kwam
brengen. Eugénie is nu ontdekt, maar
aan ieder, die het hooren wil, vertelt
ze dat ze geheel uit eigen wil een jaar
in haar ongemakkelijk thuis heeft door
gebracht.
Een telegram uit Chihuahua (Mexico)
behelst, dat de opstandelingen-aanvoer
der Martinez door het toeval voor den
oorlog genoodzaakt werd de terechtstel
ling te leiden van zijn eigen broeder
en schoonvader die wegens moord waren
veroordeeld. De veroordeelden smeekten
hem, hun leven te sparen; maar Mar
tinez liet zich niet vermurwen en bracht
de bevelen van generaal Villa ten uit
voer.
Te Florence zijn opnieuw proeven
genomen met de uitvinding van Ulivi,
om door middel van electrische golven
op grooten afstand ontplofbare stoffen
tot ontploffing te brengen.
Deze proeven gingen uit van de ma
rine en zijn ditmaal volkomen geslaagd.
Admiraal Fornari had in de Arno twee
torpedo's gevuld met wit, en twee met
zwart buskruit doen zinken. Daarna gaf
men Ulivi, die zich met zijn toestel op
den toren van het Palazzo Capponi had
opgesteld, een teeken en binnen een
minuut had hij alle vier torpedo's doen
ontploffen.
De Italiaansche regeering heeft nu
Ulivi's uitvinding gekocht.
Aan de Pommersche kust wordt op
het oogenblik zooveel haring en kabel
jauw gevangen, dat men de visch te
Köslin b.v. niet weet te bergen. De
visch is natuurlijk zeer laag in prijs.
Strandharing kost daar 40 pfenning de
20 stuks.
Een soldaat, die voor het hertogelijke
paleis te Brunswijk op wacht moest
staan, waar geen kip te zien is, keek uit
werkzaam was.
Zij was nog steeds ongetrouwd. Reeds
lang geleden had Hornby haar gevraagd,
zijn vrouw te worden. Bij haar weigering
had zij hem met haar gewone oprechtheid
verklaard, waarom zij dit moest doen. Zij
kon hem slechts vriendschap schenken
geen liefde. Hij had haar begrepen, en een
vriendschap aangenomen, die met zijn werk
zijn leven vulde.
„En nu over Launcelot 1" De oude man
hield onder het spreken den blik op den
grond gericht. „Ik zal je eerst vertellen,
wat ik zelf weet veel is het niet. Na
na zijn huwelijk is hij erg ziek geweest.
Zonder u en Veronica was hij er nooit
doorgekomen. Het andere meisje dat
akelige schepsel, dat de oorzaak van al het
gebeurde was wilde niets meer met hem
te doen hebben, omdat zij hem zag toen
hij dronken was; het was niet voor het
eerst dat zij hem dronken had gezien, de
heks! Hoe hij na dien tijd in het leven
is gebleven, mag de duivel weten, want bij
mij is hij niet om geld gekomen. Zijn
verdere bedreigingen heeft hij niet ten
uitvoer gebracht dat durfde hij zeker
niet. Maar een dronkaard en een ver
worpeling is hij toch nietwaar?" Holt
zag zijn vriend verlangend aan. „Hij is
immers bezig, zich dood te drinken? Dat
zou ik gaarne willen weten."
Dokter Hornby begreep niet recht de be-
teekenis van dien blik.
„Ik weet het piet," antwoordde de Squire
langzaam, terwijl hij Hornby niet aankeek.
„Hebben zij je verteld dat hetzoowiis?"
„Ja. Mark zeide, dat hij een onderzoek
had ingesteld. En mijn vrouw ook. Ik
heb er nooit aan getwijfeld, maar in den
laatsten tijd begon ik na te denken.
Zeg, is het waar?"
naar wat verstrooiing. Tot zijn vreugde
zag bij een aardig jong meisje, dat heel
eenvoudig gekleed was, aankomen en
vatte het plan op, met haar een verzetje
te hebben. Hij gaf haar een wenk, waar
zij geen acht op sloeg. Daarna floot hij,
maar het aardige jonge meisje ging
kalm haars weegs in de richting van
het paleis. Toen riep de schildwacht
haar zachtjes aan, maar het meisje wilde
zich niet met hem inlaten en ging het
paleis binnen.
Enkele minuten later kwam hertog
Ernst, de schoonzoon van den Keizer,
naar buiten, riep de onthutste schild
wacht bij zich en vroeg, hoe hij het
in zijn hoofd had gehaald, een vrouw
lastig te vallen. „Ditmaal zul je er met
een waarschuwing afkomen, zeide de
hertog, „omdat het toevallig mijn vrouw
was, maar als het eens een andere dame
te Brunswijk geweest was, had je ervan
gelust".
De Brunswijkers scheppen veel ver
maak in deze anecdote, die overal rond
verteld wordt.
Te Peking zijn berichten ontvangen
over een zware nederlaag, die de Chi-
neesche regeeringstroepen ten westen
van den spoorweg van Hankou tegen
de rooversbenden van den Witten Wolf
hebben geleden. De opstand in Hoepe
en Hoenan breidt zich ook uit.
De „Wiener Allgem. Zeitung" ver
neemt uit Konstantinopel, dat Turkije
aan de regeering van Bulgarije een nota
heeft gezonden, waarin het mededeelt,
dat de onderhandelingen over een Bul-
gaarsch-Turksch handelsverdrag afge
broken moeten worden, wanneer Bul
garije zijn belofte niet gestand doet, om
alle vijandelijke handelingen te staken.
Er zijn in N.-Amerika thans 23 Staten
waarin alle verkoop van sterken drank
verboden is. Bij de beide Huizen van
het Congres is thans een resolutie inge
diend, waarin wordt aangedrongen op
een grondwetswijziging strekkende om
zoowel den invoer als den verkoop van
alle sterke dranken in de geheele Unie
te verbieden. Volgens den New-York-
schen correspondent van het „Berl.
Tageblatt" is er alle kans, dat de voor
deze grondwetswijziging noodige tweede
derde-meerderheid in elk der beide Hui
zen gevonden wordt.
In Amiens heerscht groote opwinding
door de ontdekking, dat het soldaten
brood vergiftigd werd. Sedert eenige
dagen had het brood een verdachte
kleur en een vreemde smaak. Vele
soldaten klaagden over hevige krampen.
Er werd een onderzoek ingesteld, waar
uit bleek, dat het meel koper-sulfaat
„Het is een leugen." Hornby vond het
niet noodig, zijn woorden te verzachten.
„Je zoon Launcelot is een man geworden,
op wien je trotsch moogt zijn. Hij heeft een
zwaren strijd gestreden tegen zichzelf en
tegen de wereld, en ondanks zijn onder
mijnd gestel heeft hij de overwinning be
haald. Hij drinkt niet. Hij werkt hard
teekenen voor tijdschriften en verdient
er zijn brood mee. Zijn vrouw helpt hem.
Zij is eerste verkoopster in een groot laken-
magazijn. Zij is het zachtste, liefste vrouwtje
dat je je kunt voorstellen, een echte dame
en zij heeft van Launcelot een man ge
maakt zij en iemand anders iemand,
die altijd heeft volgehouden, dat er veel
goed in hem was, als men de moeite maar
wilde doen, om het eruit te halen. Je be
grijpt natuurlijk, dat ik Veronica bedoel."
De Squire zat doodstil; alleen zijn lippen
bewogen zich, alsof hij iets in zichzelt mom
pelde.
„Dus hebben zij mij leugens wijsge
maakt?" vroeg hij op gedempten toon, toen
Hornby zweeg.
„Ja," antwoordde deze kortaf. „Je hebt
zeker ook nooit gehoord, dat Launcelot een
zoon heeft?"
De Squire schudde het hoofd. Naar de
uitdrukking van zijn gelaat verwachtte
Hornby een heftige uitbarsting, maar tegen
wien, kon hij niet gissen.
„Een zoon?"
„Ja. Een alleraardigst kereltje. Zes jaar,
en een toonbeeld van gezondheid. John
hebben zij hem genoemd."
Hornby wist, dat dit hem zou treffen
en dat was ook zijn bedoeling. Launcelot
had de tradities van de familie Holt ge
volgd en zijn zoon den naam van John
gegeven.
Wordt vervolgd
VAN ALTE^
DOOK
