et Laad van flensden en iliena. de Langstraat en de Sommelerwaari Door Schade en Schande. Waarom ook geen Hollandseh? Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 3343. Zaterdag 21 Maart. 1914. FEUILLETON. Hsr VOOR Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.75, franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 77j ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag middag 12 uur ingewacht. Behalve Nederlandsche, rijden op de spoorweglijnen hier te lande ook veel buitenlandsche, zoo o.a. Duitsche wa gons. De reizigers, die van die wagons gebruik maken, hehben zich natuurlijk aan zekere bepalingen te onderwerpen. Omdat die wagons Daitsche wagons zijn en daarmede meest Duitsche rei zigers vervoerd worden, heeft men een paar van de voornaamste bepalingen, in de Duitsche taal gedrukt, in die wagons aangehecht, opdat het reizende publiek met die bepalingen rekening zal kunnen houden. Een prijzenswaar dige maatregel voorwaarMaar nu maken nntuurlijk ook wel veel Neder landsche reizigers van die Duitsche wagons gebruik. En ook dezo hebben zich, zooals begrijpelijk is, aan die bepalingen te houden. Nu zou men meenen dat in die Duitsche wagons, welke geregeld hier ook in Nederland komen rijden, en waarvan door het Nederlandsche reizende publiek zoo veelvuldig gebruik wordt gemaakt, die bepalingen, behalve in de Duitsche taal, ook in het Nederlandsch zouden zijn kenbaar gemaakt. Zoo is het evenwel niet. Dat dit voor vele van die Neder landsche reizigers, vooral voor hen, die de Duitsche taal niet machtig zijn, zeer ongemakkelijk is, behoeven we haast Diet te zeggen. Onlangs was er een student uit Utrecht die zich er niet mede kon vereenigen dat die bepalingen in die wagous alleen in de Duitsche taal waren kenbaar ge maakt, in plaats van, behalve in het Duitsch, ook in het Nederlandsch. Die student was lid van het Algemeen Nederlandsch Verbond, dat zich, zooals men weet, ten doel stelt het stam be wustzijn van Nederlanders in het eigen land en daarbuiten te verdiepen. Deze student zat eens op een keer in een Duitschen wagon, die ingeschakeld was in een Hollandschen trein, en wel van die wagon in een coupé, waarin het bordje prijkte: „Nicht rauchen". Hoe wel hij heel goed wist dat dit betee- kende dat hij in die coupé, waarin hij zat, niet mocht rooken, stak hij heel deftig op het traject Baambrugge-Ab coude een sigaar aan en begon er lus tig op los te dampen. De dienstdoende spoorwegbeambte betrapte hem op die overtreding en maakte er proces-ver baal van op. Het gevolg hiervan was dat de student do«r den kantonrechter teBreukelen-Nijenrode veroordeeld werd. IDe student was evenwel van meening dat hij geen strafbare daad had ge pleegd, omdat zijns inziens in Neder land de wet in de Nederlandsche taal geschreven moet zijn. En dus ging hij in hooger beroep. Nu dezer dagen werd de zaak voor de arrondissementsrechtbank te Utrecht behandeld. En de officier van jus titie bij die rechtbank eischte bevesti ging van net door den kantonrechter te BreukelenNijenrode gewezen von nis. Naar we echter meenen gelezen te hebben, zal de student het nu „nögj hooger-op" probeeren. Met belangstel ling wachten we het einde der zaak afmet belangstelling, zeggen we, om dat we het een kwestie van zooveel beteekenis achten, hoe luttel en ónbe- teekenend ze ook moge schijnen. Z^er belangrijk was de verdediging van den student door mr. Bilderdijk, waaruit duidelyk bleek dat het in deze zaak ging „niet om de knikkers, doch om het spel", m.a.w.niet om den stu dent voor straf te besparen, doch om uitgemaakt te zien of rooken in een coupé „niet rooken" (in het Duitsch geschreven) al of niet door een veroor deeling gevolgd zou kunnen worden, duidelijker nog: of de wet in Neder land al of niet in de Nederlandsche taal aan het volk moet worden voor geschreven. Het „Utrechtsen Dagblad" gaf, ge deeltelijk hier weergegeven, het volgen de verslag van de verdediging: In den spoorwagen, die door Neder land gaat, behoort het Nederlandsche publiek in zijn eigen taal de noodige aankondigingen te kunnen lezen. Uit het algemeen reglement van vervoer op de spoorwegen blijkt dat in coupé's gewoonlijk mag worden gerookt en dat de uitzonderingstoestand deze is: dat niet gerookt mag worden. Deze coupé's worden speciaal voorzien van bordjes: „niet rooken", en in 't reglement staat nadrukkelijk dat deze aanwijzing duide lijk zichtbaar moet geschieden. Nu waren er in de betrokken coupé twee asch- bakjes en twee bordjes „nicht rauchen", zeker duidelijk zichtbaar, maar was het een duidelijk-zichtbare aan wijzing? Dat moet ten stelligste worden ontkent. Het wèu geen aanwijzing, want zulk een aan wy zing behoorde te geschieden in de Nederlandsche taal, zooals onze wet ten in de Nederlandsche taal moeten zijn gesteld, en zooals tractaten met vreemde landen, afgesloten in de diplo matieke (Fransche) taal, worden over gezet in het Nederlandsch, om in de Nederlandsche taal ter kennis van het Nederlandsche volk te worden gebracht. ALICE EN CLAUDE ASKEW. 50) Een aanval van pijn deed hem kreunend rondwoelen. „Waarom is hiernaast alles zoo stil?" croeg hij opeens. „Anders kan ik de zuster imooren loopen." Met een achterdochtigen blik greep hij Veronica bij de hand. „Zeg, Launcelot is toch niet dood?" Zij haastte zich hem gerust te stellen. „Neen, wij hebben hem ergens anders gebracht. Dat was beter voor allebei." „Maar vermindert hij?" „Ja." „Zal hij vóór mij sterven? Misschien van- znacht nog?" „Ja." Hij liet haar hand los en viel achterover. „En je wilt, dat ik aan Gods rechtvaar digheid zal gelooven!" riep hij. „Als er zoarmhartigheid in den hemel is, dan moet —k ik hedennacht worden weggenomen niet Launcelot. Weet je het dan niet, Veronica, begrijp je het niet? Mark wacht ZDp den dood van Launcelot. Hij weet, dat _k hem moet volgen. En dan krijgt Mark alles. Mijn kleinzoontje, mijn wettige erfge- naam, zal het huis uitgezet worden en sijn moeder ook, zonder een stuiver! Is dat Gods rechtvaardigheid?" Woest rukte hij de sprei heen en weer. „Waarom kan ik niet sterven?" kermde hij. „Als er wer kelijk een God was, zou Hij mij laten ster ven." Groote druppels stonden op zijn voor hoofd. Half werktuigelijk, want zij had een haastigen voetstap op de trap gehoord, trachtte Veronica hem tot bedaren te bren gen, doch nogmaals omklemde hij haar hand. „Veronica", fluisterde hij heesch, „je Went een verstandige vrouw. Het schoot mij juist daar straks te binnen, wat je eens jaren geleden op den avond toen Launcelot en ik zoo woedend tegenover elkander stonden, gezegd hebt. Jezeide „O, neen, neen," viel zij hem in de rede, want zij wist wat er komen zou. Zij had er immers wel voortdurend aan moeten denken, sinds z? vernomen had, welk voor stel de Squire aan Sir Frederick gedaan had. „Luister," hijgde hij, „je moet naar mij luisteren. Dien avond spraken wij over moord. Je zeide toen, dat iemand te doo- den soms geen moord was dat het soms volkomen gerechtvaardigd was. Ik lachte je toen uit. Ik kon mij zooiets niet voor stellen maar nu denk zelf eens na Zij trachtte zich los te rukken, doch hij hield haar stevig vast. Het was niet stil meer in huis. Zij was overtuigd, dat men haar binnen weinige oogenblikken zou kun nen roepen. „Ik zou er zelf wel een eind aan g maakt hebben," ging hij voort, „maar de middelen ontbraken mij. En zij hebben mij in het oog gehouden zij vermoedden zeker wel iets." Hij richtte zich zoover op, In strafrechtzaken wordt bij het ver- hooren van vreemdelingen een tolk ver- j eischt. Vordert men niet dat een aan- wyziug, als hierboven bedoeld, in de Hollandsche taal moet geschreven zijn, dan is men verplicht iedere vreemde taal toe te laten, zoowel het Italiaansch als het Hongaarsch. Het ongereimde hiervan zou wezen dat in een coupé, met een aanwijzing in een dergelijke taal, zij, die de taal verstaan, het ver bod hebben op te volgen, maar zij, die haar niet kennen, niet. De talenken ners zouden strafbaar worden, maar de niet-talenkenners zouden mogen dam pen „alsof er geen wetboek bestond". Dit is toch kl te ongerijmd. Het verbod „nicht rauchen" moet öf geldig zijn tegenover iedereen, öf het heeft geen waarde, en daar vier-vijfde van het Nederlandsche volk de Duitsche taal niet kent, kku het niet tegenover ieder een geldig zijn en heeft het dus geen waarde. Is het niet precies als mr. Bilderdijk zeide? Maar zooals gezegd, heeft de officier van justitie bij de Utrechtsehe arron dissementsrechtbank bevestiging van het door den kantonrechter te Breukelen- Nijenrode gewezen vonnis geëischt. En de uitspraak van de rechtbank was diensvolge»8. Zoodat het rooken in een coupé „nicht rauchen" van een Duitschen wagon, loopende in een trein op Ne derlandsch gebied, volgens het kanton gerecht te Breukelen-Nijenrode en de arrondissementsrechtbank te Utrecht, strafbaar moet worden geacht. Met belangstelling wachten we de behandeling der zaak voor het gerechts hof te Amsterdam nu af Buitenland. De Engelsche minister van marine, heeft in zijn begrootingsrede ook ge sproken van de grootte der dread noughts. De neiging om ze al maar grooter te bouwen schijnt ten einde gekomen. Op het oogenblik wordt er voor de Engelsche vloot gebouwd aan vijf linieschepen van de klas der Royal Sovereign. Ze zijn gemiddeld 26,000 ton groot. In het buitenland worden er nog grooter gebouwd. Rusland heeft er een in aanbouw van 32,000 ton. Amerika een van 31,400, Japan een van 40,000, Italië van 29,500, Duitschland van 29,000 en Brazilië, Chili en Argen tinië van 28,000 ton. Het nieuwe kanon van 37.5 cM. van de Engelsche vloot doorboort het zwaarste pantser, dat nog gebruikt wordt. dat zijn verwrongen gelaat vlak bij het hare was. „Veronica om Godswil als je wilt dat ik aan een God gelooven zal mis schien heeft Hij in Zijn barmhartigheid jou tot mij gezonden doe het, doe het!" Het klonk ontzettend. Veronica beefde over haar geheele lichaam. Haar vrije hand hield zij voor haar oogen, om dat gelaat niet meer te zien, dat haar beangstigde door de vreeselijke spanning die erop te lezen stond. „Wat heb ik eraan, of ik een paar uur langer leef? Sterven moet ik toch bin nen zeer kort moet ik voor God verschijnen. Laat mij geloovig tot Hem gaan niet met een vloek op de lippen. Veronica het is zoo gemakkelijk voor jeniemand zal het vermoeden hier hier Met de eene hand trok hij een kussen onder zijn hoofd weg. „Meer heb je niet noodig," fluisterde hij. „Ik zal stil blijven liggen. In een paar seconden is alles voorbij. Veronica, het is voor Launcelot je hebt hem lief, niet waar? Denk aan zijn kind! Doe het, Vero nica, ter wille van Launcelot." Zij wrong haar hand los er zat bloed pan haar pols, waar zijn nagels in haar vleesch waren gedrongen. Doch zij deed geen poging om zich van het bed te ver wijderen; ais betooverd bleef zij staan. De Squire was achterover gevallen, uitgeput door de heftigheid van zijn ontroering. Zijn lippen bewogen zich, doch er kwam geen geluid smeekend was zijn blik op haar gericht en de zwijgende bede was welspre kender dan woorden, hoe hartstochtelijk ook, konden zijn. Zij had gevreesd voor de mogelijkheid, Wat de heerschappij der dreadnoughts, ondanks hun zware pantsering, zwaar geschut en snelheid, ernstig bedreigt is vooreerst, dat de nieuwe onderzeesche booten tegenwoordig zooveel sneller varen en zooveel verder in zee kunnen gaan dan de oude, en bovendien dat de nieuwste torpedo's ruim elf kilometer lang een vaart van 29 knoop kunnen houden. Dit vermindert de waarde van de zware vuurmonden van de dread nought aanmerkelijk. Kleinere schepen met lichter geschut kunnen vernield zijn voor zij de dreadnoughts kunnen raken, maar met de nieuwe torpedo's is het anders. Wat kunstenaars verdienen blijkt wel uit een bericht omtrent den beroemden zanger Caruso, die een inkomen genoot van f 6000.per speelavond, doch dit te weinig vond. Zijn salaris is thans gesteld op f 7200,per avond. Onder leiding van de Russische ver- eeniging voor de luchtvaart heeft zich een vrijwilligerkorps van heeren-vlie- gers gevormd, dat zich in geval van oorlog ter beschikking van den minis ter van oorlog zal stellen. Men meldt uit Metz aan de „N. R.Ct.": Toen Dinsdagavond de eerste-luite- nant Bongard van het 12de Saksische regiment artillerie te voet op het vlieg terrein Freskati met zijn vliegtuig wilde landen, sloeg het toestel, dat te steil daalde, om. De luitenant viel er uit en werd met gebroken schedel opge nomen. Den volgenden dag is hij over leden. Vrijdag ontstond voor de groote koop huizen van de firma Siegel en Co., te New-York, een tumult, toen het bekend werd, dat tengevolge van het failliet der bankfirma van denzelfden naam de kantoren den volgenden dag gesloten zouden worden. Bij dat bankroet zijn 2500 bedienden en reizigers der firma betrokken, die bijna al hun spaarpen ningen verloren hebben. Hetziekenfonds, waarvoor zij 2 pCt. van hun loon moesten afstaan, is totaal verdwenen. De firma hield er geheime boeken op na, die met de andere vergeleken, ver- valschingen van millioenen aantoonden. Het Duitsche stoomschip Kaiser Wil helm der Grosse bevond zich in den nacht van 18 op 19 dezer in de Noord zee in de buurt van het vuurschip Haaks toen het met een driemast schoener in aanvaring kwam. Het zeilschip zonk na ongeveer 50 minuten. Het stoomschip bleef ongeveer twee uur in de buurt van den schoener en zocht de plaats van het ongeluk af, zonder echter iets van de bemanning van het gezonken schip te ontdekken. Het stoomschip heeft zijn reis onbeschadigd voortgezet. dat die ontzettende eisch aan haar zou gesteld worden. Den geheelen namiddag had zij eraan moeten denken. Hoe zou zij handelen, als die vrees bewaarheid werd? Zij herinnerde zich zeer goed, wat zij dien avond gezegd had, en hoe zij verteld had van den spoorwegbeambte, die tusschen de planken beklemd was, en levend verbran den moest, omdat niemand den moed had. hem dood te schieten, en zoo een einde aan zijn lijden te maken. De Squire leed eveneens ontzettende pij nen, en zooals Sir Frederick haar verteld had, bestond er niet de minste kans, om hem te behouden. Doch dit was niet de voornaamste reden waarom hij naar den dood verlangde. De Squire wilde sterven om een groot onrecht te verhinderen de vrouw van zijn zoon met haar kind mochten niet arm de wereld ingestuurd worden. Dit onrecht voelde Veronica evenzeer als de Squire, maar mocht zij dit beletten door - een moord? Veronica wist nog meer meer zelfs dan Launcelot. Madge Holt was niet zoo krach tig en gezond als haar man meende. Zij had reeds de teekenen van een kwaal be speurd, die met den dood moest eindigen, doch dit had zij aan niemand toevertrouwd dan aan Veronica. Launcelot verkeerde dus in een dwaling, dat zij voor haarzelf en haar kind het brood zou kunnen verdienen dat zou in geen geval lang duren. En wat moest er dan van hen beiden worden Madge was te trotsch om aalmoezen aan te nemen. De eenige oplossing was de dood van den man daar vóór haar die om den dood smeekte. En toch zij had nooit een leven wezen kunnen dooden. En De naam van het zeilschip is onbekend. De sneltrein LondenBerlijn, over Oostende en Luik, die Dinsdagavond te 8 uur 24 uit Luik naar Duitschland was vertrokken, is in het station te Dolhain dwars aangereden door een goederentrein. Van de reizigers zijn verscheidene licht gewond. Een Duitsch spoorwegambtenaar is gedood en een remmer zwaar gewond. De stoffelijke schade is aanzienlijk. Wegens het opruimen van het ver brijzeld materieel is de dienst der trei nen verscheidene uren belemmerd ge weest. De orkaan, die Zaterdag en Zondag in Zuid-Rusland woedde, heeft, volgens Moskousche bladen, aan duizenden men- schenlevens een eind gemaakt. De be woners van de kusten van de Zee van Azof zijn het zwaarst getroffen; van Jeïsk tot de straat van Kerstsj werd de kust geteisterd door een vijf-meter- hoogen springvloed. Tn Astrakan worden 2 stoombooten en 15 zeilschepen vermist. Alle spoor lijnen van den spoorweg, die van Kazan naar den Oeral voert, zijn onder de op gewaaide zandhopen bedolven. Een trein met gewonden ontspoorde dientenge volge. De ongeloofelij ke massa's stof en zand, die opgejaagd werden, maakten het verkeer te Tiflis onmogelijk en ver duisterden het licht. In Milaan dreigt een spoorwegsta king; volgens de „Avanti", het orgaan der sociaal-democraten, wil de regeering deze staking bezweren, door het geheele spoorwegpersoneel tot den militairen dienst op te roepen. Het Japansche vlootschandaal heeft een slachtoffer geëischt. Yoshida, em ployé van de firma Siemens en Schuc- kert, wiens verklaring naar het heet, de aanleiding zijn geweest tot de in hechtenisnemingen en die zelf daarin betrokken was als tusschenpersoon tus schen de firma en de marine ambte naren, heeft te Tokio door ophanging een einde aan zijn leven gemaakt. Het is voor de aanvoerders der Mexi- caansehe regeeringstroepen zooals trouwens voor alle militaire bevelheb bers een zaak van het hoogste ge wicht, de orde en tucht onder hun manschappen te handhaven. In zeer hooge mate geldt dat voor de leiders van de troepen te velde. Thans is in Mexico (stad) bericht ontvangen uit Jojutla, dat daar in de kazerne op gruwzame wijze de tucht onder muitzieke troepen is hersteld. Het middel was hard maar afdoende 149 muiters werden terechtgesteld. Zij werden bij ploegen van 12 tegen den Squire Holt was sinds haar kindsheid een vriend voor haar geweest, een lieve vriend, Eenige oogenblikken een eeuwigheid, naar het haar toescheen stond zij daar bij het bed, onafgewend den Squire aan starend, wiens wanhopig smeekende blik haar niet losliet. „Dood mij toch dood mij scheen hij te zeggen. „O, hoe lafhartig ben je dat je wel durft praten en niet handelen Als je mijn verzoek weigert, zullen deze oogen je tot je dood blijven vervolgenl" Zij boog zich over den stervende heen. Hij lag onbewegelijk achterover, zijn lippen waren half geopend, doch bewogen niet meer; een grauwe tint breidde zich uit over zijn wangen; zijn armen schokten nu en dan even, en zijn ademhaling was rochelend. Al het leven scheen zich samen te trekken in de oogen en die oogen smeekten haar om den dood. Wanhopig stak zij de handen uit; daar raakte zij het kussen aan, dat de Squire onder zijn hoofd had weggetrokken. Met een rilling nam zij het op Opeens keerde haar bezinning terug. Kalm en vastberaden legde zij het kussen naast zich op de kanapee. Weer schreeuwde de pauw en Veronica gijg naar het raam om naar het dier te kijken. Toen zij naar het bed terugkeerde, lag de Squire doodstil geen beweging geen geluid de oogen waren nog geopend, doch hun blik was niet langer dreigend kalm en dankbaar scheen hij haar aan te zien de strijd was gestreden (Slot volgt). •■AND VAN ALTEN/- DOOK

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1914 | | pagina 1