Hel Land van
en lileiia. de
ea de
mcierwaan
De vrouw van den Banneling,
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3436. Zaterdag 6 Februari 1913.
FEUILLETON.
Vereeniging „Liefdadigheidsfonds"
7e Regement Infanterie, 2e Bat-
teljon, 2 Compagnie.
Het Belgische leger.
VOOR
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75,
franco per post zender prijs verbooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 7V, ct. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag
middag 12 uur ingewacht.
Geheel toevallig kregen we dezer
dagen een boek in handen, dat bij
zijn verschijning in 1788 grooten op
gang maakte, maar nu bijna zoo goed
als geheel vergeten is. En toch zou
het wel de moeite waard zijn dit boek
aan de vergetelheid te ontrukken Ja,
we zouden haast durven beweren dat
in onze dagen van groot en verschrik
kelijk wereldgebeuren de lezing van
dit boek niet genoeg kan worden aan
bevolen. Wat we bedoelen is een werk
van Adolph van Knigge, getiteld:
„Ueber den Umgang mit Menschen".
Én we hebben, al bladerende en le
zende hier en daar, eenige van Knigge's
lessen vertaald die we hierbij onzen
lezers aanbieden, gedachtig aan het
woord van Vader van Alphen:
uit oude en nieuw- boeken, Wijze lessen
op te zoeken."
Daar moet geen stelregel zoo alge
meen zijn, geen stelregel moet zoo heilig
worden gehouden, en geen doet ons
zoo zeker duurzame achting en vriend
schap verwerven, als deze: woord
houden, onwrikbaar, ook tot m de
minste kleinigheden, getrouw te wezen
aan zijn beloften en oprecht in zijn
spreken. Want no it kan men het
recht of een geoorloofde reden hebben
om het tegendeel te zeggen van wat
meD denkt. Wat volstrekt niet inhoudt
dat men alles moet uiten wat er in
ons omgaat. Integendeel, er kunnen
gegronde redenen bestaan om te ver
zwijgen wat ons noodig dunkt. Dit
houdt natuurlijk niet in het bezigen
van leugens, ook niet van die om best
wil. Leugens om bestwil bestaan zelfs
niet eens. Want nooit nog is er een
leugen uitgesproken, die niet vroeg of
laat nadeelige gevolgen gehad heeft.
Er zijn er ieder onzer kan 't na
tuurlijk getuigen menschep van
wie we vooruit weten dat zij misbruik
zullen maken vau onze bekentenis of
onze openhartigheid. En ook zijn er,
die de waarheid, welke zij van ons
verlangen, niet kunnen verdragen. Wel
nu, in gevallen als deze zijn wij na
tuurlijk niet verplicht tot openhartig
heid, is verzwijgen der naakte waar
heid soms zelfs een gebiedende eisch.
Is er iets wat u hindert, hebt ge
verdriet of ongeluk, of zijn uw eigen
30)
Straub was een eerlijk koopman, die zich
aan de eenmaal gemaakte voorwaarden
hield. Daarna had de baron den graaf De
Marcilles uit zij herinnering verbannen en,
medegesleept door zijn hartstocht voor de
schoone weduwe, was hij tot het besluit
gekomen, dat hij geen o.igenblik zou aar
zelen om de zaak zoo noodig opnieuw te
beginnen. Want hij had gezworen, dat hij,
hij alleen haar bezitten zou. En nu bezat
hij haar! Wat kwam er nu de rest op aan
Helena ontwaakte eindelijk uit haar ver-
dooving door het gevoel der brandende
kussen, waarmede de baron haar handen,
lokken en armen bedekte.
Vergeef mij, smeekte deze, geknield
aan haar voeten, ik was een woesteling, een
dier! Maar ik word woedend, als ik zie hoe
gij in de macht dier noodlottige herinne
ringen gevangen zijt. Waartoe dient het, u
dingen voor den geest te roepen, waaraan
zelfs God niets veranderen kan!
Om vijf uur van dien zelfden namiddag
kon men in de avenue des Acasias in het
Bois de Boulogne barones Raynaud, achter
over in de kussens van haar victoria ge
leund, naast haar echtgenoot, de lange file
van equipages zien volgen, schijnbaar kalm
en rustig en zonder dat een wolkje haar
geluk verduisterde. Onder de keur der Pa-
rijsche dames die uitmuntten in bevallig
heid en schoonheid, was barones Helena
zeker de schoonste en toen de bankier in
nig voldaan op haar neerzag, zeide hij bij
zichzelf: dat zulk een schat, zelfs met den
verstand, uw grondbeginselen en uw
goede wil u niet voldoende, klaag
dan uw leed, uw bezorgdheid, uw
zwakheid aan niemand anders dan
aan dengene, die u helpen kén. Want
er worden slechts weinigen gevonden,
die genegen zijn te helpen dragen.
Zeer velen zelfs gaan een stap achter
uit, zoodra zij z en dat het geluk u
niet gunstig is. En als zij veronder
stellen dat gij gehéél zonder hulp
bronnen zijt, dat niemand zich aan
uw lot gelegen laat liggen, reken dan
maar op niemand meer. Zeiden niet
reeds onze voorvaderen: „En leer op
niemand staat te maken, Als 't geen
in eigen krachten is"?
Beroem u ook niet te luid op uw
geluk en pronk niet te zeer met uw
voorrechten, uw voorspoed of uwe
talenten, want zeer zelden verdragen
menschen zulk een overwicht zonder
haat en nijd.
En niet genoeg kan het herhaald
worden, dat het meestal onze eigen
schuld is als wij bij gemeenzamer ver
keer de menschen anders vinden dan
wij in 't eerst gedacht hadden dat zij
waren. Sympathie, overeenkomst van
smaak en neiging, fijne vleierij, drang
des harten in oogenblikken dat wij
een weldoener zien in iedei die eenige
deelneming betoont in ons lot, door
deze en dergelijke indrukken worden
wij maar al te vaak misleid. En de
bittere teleurstellingen blijten dan ge
woonlijk niet uit. Daarom, heb geen
te hoog gespannen verwachtingen of
overdreven goede meening van uw
vrienden. Want menschen hebben.
menschelijke gebreken. Zeide niet reeds
Demosthenes, lang vóér Christus, op
de markt te Athene de treffende woor
den: „Atheners, ik zoek menschen",
toen hij op klaarlichten dag met een
orandende lantaarn zich onder het volk
begaf Zoek dus geen volmaakt mensch
op de wereld, want ge vindt hem niet
al zoekt ge ook honderd jaar
En tot slot: nooit of te nimmer
moet ge op onedele wijze de zwak
heden en misslagen van uw mede-
menschen tentoonstellen om u zei ven
te hunnen koste te verheffen. Nooit
moet ge hunne fouten en verkeerd
heden aan het licht brengen om des
te meer te schitteren in uw deugden.
Wei zal men naar u luisteren, en vooral
als gij geestig weet in te kleeden wat
gt) verielt. Maar men zal u toch haten.
prijs van de laagste misdaad niet te duur
gekocht was en zeker van zijn veiligheid,
genoot hij dankbaar van zijn triomf en
ademde met wellust den fijnen geur in, die
uit de haren en de kleederen der beminde
vrouw, zonder wie hij niet meer leven kon,
tot hem opsteeg. Plotseling voelde hij haar
beven, alsof een venijnig insect haar ge
stoken had en zag hoe een doodelijk wit
haar gelaat bedekte.
Wat scheelt er aan, Helena? vroeg hij.
Zij antwoordde niet, maar volgde met
ingespannen aandacht een andere victoria,
die de avenue dwars overgestoken en in
een zijweg verdwenen was. Twee mannen
lagen op gemakkelijke wijze daarin uitge
strekt. De jongste droeg een zwarten baard,
de andere een roodachti,en, geknipt op de
wijze der Amerikanen uit Boston of Chi
cago.
Op den bok naast den koetsier zat een
donkere mulat zonder livrei, met een baard
evenals de jongste der beide heeren, wiens
voorhoofd zich bij 't zien van baron Ray
naud in diepe rimpels trok; zijn lippen
trokken samen en uit zijn oogen schoten
vlammen, die echter aan de aandacht van
den baron, die juist met zijn vrouw bezig
was, ontsnapten.
Verwonderd over het stilzwijgen zijner
echtgenoote, herhaalde de baron zijn vraag:
Wat scheelt er aan?
Niets.
Gij hebt zeker behoefte aan verande
ring van lucht, beste, 't Weer is zoo mooi,
wilt ge eenige dagen te Varenne gaan door
brengen
Ja, antwoordde zij levendig, maar nu
nog niet, later.
Zij wilde in Parijs blijven; slechte een
der beide heeren in de victoria had haar
doen ontstellen, burggraaf Cesar; hij was
niet onherkenbaar veranderd en niet ge
dwongen tot zulk een vermomming als de
En van hoogen adel der ziel getuigt
het zeker om te zwijgen waar alle
lippen in beweging zijn om te lasteren
en te verkleinen.
De Staatscourant van gisteren bevat
de Koninklijke Goedkeuring op de Sta
tuten van bovengenoemde Vereeniging
en naar aanleiding hiervan een korte
uiteenzetting van haar strekking.
De Vereeniging stelt zich n 1. ten
doel om militairen die tengevolge der
mobilisatie onder de wapenen zijn ge
roepen, en wier zaken door hunne af
wezigheid grootendeels zijn achteruit
gegaan of verloopen, gedurende en na
afloop der mobilisatie, met raad en
daad bij te staan en hun zoo mogelijk
financieel te steunen, opdat zij en hunne
gezinnen tengevolge der mobilisatie,
niet geheel ten gronde gaan. De ver
eeniging heeft hiertoe geld, ja veel
geld noodig, en om dit te verkrijgeu
heeft zij een bon-stelsel ontworpen, dat
bij eenige welwillendheid van de zijde
van het publiek wel ingang zal vinden.
Het stelsel is zoodanig samengesteld,
dat de bons ten laste der vereeniging
worden uitgegeven ten bedrage van
f 0.25, f 0.50, f 1 en f 2.50, dus wat
grootte betreft voor iederen beurs ge
schikt; deze bons moeten voorts sneeuw-
balsgewijs hun weg tot het publiek
vinden, waarbij de militairen die zich
met de plaatsing ervan belasten nog
eenige tegemoetkoming in hun geringe
gage vinden, daar een vastgestelde
premie ter hunner beschikking wordt
gesteld, naar gelang 't te plaatsen be
drag.
Afgescheiden van dit bonstelsel houdt
de Vereeniging zich nog voor giften
en schenkingen aanbev len, opdat zij
en 't liefst zoo spoedig mogelijk, over
ruime middelen kan beschikken.
De op deze wijze verkregen gelden
worden door de Vereeniging naar ge
lang van omstandigheden en aanvragen
belegd en de opbrengst ervan aan hen
die 't dringendst hulp behoeven, uit
gekeerd, onverschillig tot welk Rege
ment of tot welk wapen zij ook mochten
behooren.
Zoodoende hoopt de Vereeniging vele
leden van de kleine burgerij, die thans
ter verdediging van onz9 onafhankelijk
heid onder de wapenen zijn, tengevolge
hunner afwezigheid in eigen zaken,
voor algeheelen ondergang te'behoeden.
veroordeelde van Mayenne.
Toch wae bij Helena maar even twijfel
opgerezen of hij werkelijk haar schoon'
broeder zijn kon, maar twee zulke schok
ken op een dag waren, te veel voor haar
teeder gestel, en een geheim voorgevoel
zeide haar, dat haar lot een nieuwe ver
andering zou ondergaan.
Het rijtuig van baron Raynaud keerde
langs de Are de l'Etoile terug, toen een
zijner vrienden, graaf De Saint Céran, een
bekend sportliefhebber, en op de hoogte
van al de Parijsche nieuwtjes, het even
staande hield.
Kent gij de vreemdelingen in de vic
toria, die daareven voor u uit reed? vroeg
de baron.
In de avenue des Acasias?
Ja.
Een rijtuig van Bryon?
Ja juist. Is het?
Die Argentiniër, die 't huis van prins
Vasselef in de avenue d'Autin gekocht heeft,
met een zijner bloedverwanten.
Markies d'Anguilas?
Ja, men vertelt allerlei wonderlijke
histories van hem
Die moet ge ons later maar eens ver
tellen, wilt ge!
Helena prentte dien naam in haar ge
heugen.
Als dat Cesar eens was, dacht zij, maar
neen, dat is onmogelijk.
En met de hand aan het voorhoofd, mom
pelde zij bij zich zeiven:
Zou ik mijn verstand gaan verliezen
VIII.
Een Venus in het slijk.
Fulgence Guillard leidde een leven als
een vischje in 't water. Hij kende geen
zorg, was voorspoedig in zijn ondernemingen
en zijn levenshuikje dreef op een effen zee,
De bons zijn voor bepaalden tijd
geldig, welker geldigheidsduur, door
het bestuur in verband met den duur
der mobilisatie kan worden verlengd.
De Vereeniging die behalve de Ko
ninklijke Goedkeuring reeds de sym
pathie en medewerking van vele mili
taire en civiele autoriteiten heeft ver
kregen is op initiatief van den milicien
F. W. Blase opgericht, die tevens in
het Bestuur als voorzitter zal fungeeren
medebestuurders zijn de miliciens D.
J. Soet, secretaris enK. J. Bonus, pen
ningmeester.
Genoemde Heeren zijn door hunne
positie in de burgermaatschappij op
administratief en finantieel gebied goed
onderlegd, zoodat 't beheer der vereeni
ging in deskundige handen is.
Laat ons hopen dat de pogingen
dezer Heeren, die zich geheel belange
loos aan de Vereeniging geven en in
hunuen vrijen tijd er al heel wat moeite
en opofferingen voor over hadden, suc
ces moge hebben, zoodat er vele bons
zullen worden aangevraagd en giften
gezonden, en de vele gezinnen in den
lande wier toekomst thans tengevolge
der mobilisatie, onzeker en donker is,
afdoende kunnen worden geholpen.
De Vereeniging is gedurende de mo
bilisatie en zoolang het 7e Regement
Inf. aan de grenzen vertoeft, gevestigd
te Tilburg, alwaar tevens het bestuur
zetelt en alle verdere inlichtingen ver
krijgbaar zijn en waar ook gaarne giften
in ontvangst zullen worden genomen.
Wie dus een goede daad voor onzs
jonge mannen, waarop thans ons aller
vertrouwen is gevestigd, wil verrichten,
hij drage naar z'n vermogen iets bij in
den vorm van een bon of gift, waardoor
menig jeugdig huisvrouw, straks huis
waarts keerende, zoo mogelijk weer
datgene aan z'n gezin kan verstrekken,
♦vat hij gaf, toen hij ter verdediging
van ons land het moest verlaten.
De orde schijnt thans weer geheel
hersteld in het Belgische leger en de
indeeling hernieuwd. De geest in het
leger, dat uit 70,000 man bestaat ter
wijl er nog 20,000 weerbare Belgen
worden geoefend, moet zeer goed zijn.
Uit Hfivre wordt daaromtrent het
volgende aan de Tijd gemeld:
Niet voor 't hoog noodig is zal de
jongste klasse van het Belgische leger
in het vuur gezonden worden. Dagelijks
komen nog groote groepen zich bij de
recruten voegen al9 vrijwilligers, doch
opmerkelijk is en dat trekt ook de
aandacht in Frankrijk dat er onder
hen slechts zeer enkele zijn, die van
zonder blinde klippen of gevaarlijke stran
den. 't Welslagen en de voorspoed van zulk
een man zouden zelf den geloovigsten
mensch aan 't bestaan van een Goddelijke
Gerechtigheid doen twijfelen, want 't was
onbegrijpelijk, hoe alles wat hij ondernam,
naar wensch slaagde.
Ook zijn agentschap in de rue Castig-
lione werd door zijn leerling Pidon uit
muntend bestuurd; bovendien was het een
voordeelig zaakje en kon desnoods gebruikt
worden om den oorsprong van zijn fortuin
te verklaren, en Pidon, zelf geholpen door
de vroegere linnenmeid van Combiers, was
een uitstekend procuratiehouder, met wien
alles naar wensch ging. Alleen de tegen
woordigheid van Cabiral wierp van tijd tot
tijd een schaduw op 't levenspad van Straub,
die dien man vreesde en haatte, en daarom
vaak met een paar bankbiljetten de onder
werping en het stilzwijgen van den ge-
waanden en niet onknappe landmeter
koopen moest. Toch zou Guillard's vinding
rijke geest licht een middel gevonden
hebben om zijn ondergeschikte uit den
weg te ruimen, indien deze 't hem al te
j lastig maakte, maar hij behoorde tot die
gelukkige personen, die aoor kleine moeie-
lijkheid slechts opgewekt worden, om dea
stijd van het leven te ernstiger aan te pak
ken. Hij handelde hoofdzakelijk in 'tdonker,
zoowel wat zijn zaken, als wat zijn genoegen
betrof, en zijn kapitaal nam met den dag
toe't is waar dat het nooit aangesproken
werd, want Guillard had de goede ge
woonte van den lompenhandelaar, wien
hij het leven verschuldigd was, niet ver
loren, en zuinigheid on overleg zaten hem
in 't bloed. Nooit gaf hij meer uit, dan
strikt noodzakelijk was, en wist ook in
zijn genoegens maat te houder.; want
menschen als Guillard kunnen nooit eens
heel royaal zijn.
In den tijd waarvan wij nu spreken, had
Nederland of Engeland komen. De
overgroote meerderheid is uit België
ontvlucht, waar hun het Duitsche re
giem ten sloite te machtig werd. Zij
zijn de ijverigste recruten.
De jonge soldaten, die den lOden
Januari naar het front zijn gezonden,
hebben zich reeds dapper geweerd, en
de kleine vorderingen, welke sinds
enkele weken ten Oosten van Lom
baertzijde gemaakt zijn, danken de ge
allieerden in hoofdzaak aan het ver
jongde Belgische leger. Dat de kust
plaatsen tot aan Mariakerke door de
Duitschers ontruimd zijn, is bekend.
Reeds meermalen nebben de Verbon
denen gepoogd, langs de kust op te
trekken, maar de Duitschers kweten zich
ton Oosten achter deze plaatsen zoo
geweldig, dat de Fransch-Belgische po
gingen tot nog toe niet gelukt zijn.
Ten Oosten van Lombaertzijde maken
de Belgen echter voortdurend vorde
ringen en dat is van veel gewicht,
wanneer ze de verkregen voordeelen
weten te benutten en voort te zetten.
Hiervan zijn de Belgen zeer goed door
drongen en voortdurend wordt het den
soldaten voorgehouden. Het is het eenige
punt op den rechter Yseroever tusschen
de kust en Dixmuiden, waar de Ver
bondenen vasten voet hebben kunnen
krijgen. Op het overig deel van bedoeld
terrein is dit nog niet het geval en
waar de inundatie van de Yser een
goed middel gebleken is om de Duit
schers tegen te houden, is ze thans op
haar beurt voor de geallieerden een
beletsel, om tot het offensief over te
gaan en de Duitschers terug te drijven.
Wanneer de Verbondenen er evenwel
in slagen hun actie bij Lombaertzijde
met succes voort te zetten in Oostelijke
richting, zouden de Duitschers gedwon
gen worden, den Westelijken Yser-oever
geheel of gedeeltelijk te ontruimen en
konden de Verbondenen overtrekken.
Zoo blijkt, dat het kleine Belgische
legertje daar nog belangrijke werken
te verrichten heeft.
Het Duitsche militaire bestuur heeft
de ambteuaren van de Luxemburgsche
regeering en de po3t, die tengevolge
van de bezetting door Duitschland meer
te doen hadden, een bizondere vergoe
ding gegeven, wat volgens de Luxem
burgsche kranten een goeden indruk
heeft gemaakt.
Een Russische onderzeeboot heeft op
29 Januari een Duitsche torpedoboot
ter hoogte van Kaap Moen Denemarken)
tot zinken gebracht.
hij kennis gemaakt met een jong meisje,
dat in een groot modemagazijn werkzaam
was in de Rue de Paix en was haar eens
naar de woning in de Rue de Moscou gevolgd
waar hij van den concierge vernam, dat
zij daar bij een harer kennissen woonde.
Spoedig wist hij zich toegaDg tot de familie
te verschaffen, maar kon het raadsel niet
oplossen wie en wat zijn jeugdige schoone
eigenlijk was. Wij voor ons zullen die
vraag beantwoorden, als wij haar eens op
een Zaterdagavond, toen zij uit de Rue
de Moscou kwam, volgen. Aan den hoek
gekomen wenkte zij een rijtuig, dat juist
ledig voorbijkwam en riep den koetsier toe
Station van Lyon, maar haast u wat!
Als een pijl uit den boog schoot het
paard vooruit en kwam juist bijtijds aan
het station, om het jonge meisje gelegen
heid te geven in den gereedstaanden trein
te stappen.
't Was omstreeks middernacht, toen zij
den trein te Montereau verliet en alleen
gewapend met haar parapluie, die zij weldra
noodig zou hebben, sloeg zij den weg naar
het veld in.
Zij was blijkbaar goed bekend, want zij
had niemand om inlichtingen gevraagd, ea
kwam op het late uur ook geen levend
wezen tegenspoedig verliet zij den grooten
weg, en sloeg een zijpad in; 't regende bij
stroomen, en spoedig was het voetpad, dat
zij volgde, geheel doorweekt, maar onver
moeid "ging zij voort, bijna drie uur lang,
door bosschen en heidevelden om haar weg
te bekorten, zonder dien zelfs in 't nachte
lijk duister ooit te missen. Er was geen
ster aan den hemel te zien, laag hangende
wolken zweefden langs den grond en tus
schen de boomen, zonder dat een enkele
lichtstraal door den dichten mist, die haar
omgaf, kon dringen.
Wordt vervolgd)