Hel Land van eusden en Allena, de Langstraat en de Boiumelerwaard. ileleeffllieid Oe vrouw van den Banneling, Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 3440. Zaterdag 20 Februari 1913. FEUILLETON. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75, franco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel meer 77t ct. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag middag 12 uur ingewacht. VOOR „Doe altijd zbö, alsof de geheele wereld u gadeslaat." Zoo zegt een groote Fransche schrijfster ergens. Er ligt ontegenzeggelijk veel waars in dit gezegde. Maar onmiddellijk voegen we erbij dat beleefdheid ook niet in het huiselijk verkeer vergeten mag worden. Want beleefdheid en voorkomendheid zijn ook in den huiselijken kring de hoofdspillen, door welker volkomen rond.ng de raderen van het gezellig verkeer zonder schokken of botsen kunnen blijven loopen. Beleefdheid is als net ware het kleingeld van goede hoedanigheden. En evenals in het dagelijksch verkeer het kleingeld een groote behoefte is, zoo is ook dat kleingeld in het gezellig verkeer on misbaar. De beleefdheid moet uit de gevoelens van een goed hart voortvloeien, en dit brengt er ons vanzelf toe eerbied te voelen voor onze meerderen, welwillend te zijn jegens onze gelijken en toe gevend te wezen omtrent onze min deren. Verplaatsen wij ons eenige oogen- blikken in gedachten in den huiselijken kring. Hoewel de klok reeds twee uur 's middags heeft geslagen, ligt daar nog een jongmeisje „en negligé" op de canapé, verdiept in een boek, terwijl haar moeder, die de koffietafel reeds aan kant heeft gemaakt, in een mid- dagtodet zit te haken. De moeder roept het meisje om haar met een kleinig heid te helpen. Met een onwillige uit drukking op liet gelaat kijkt het meis je van haar boek op en loopt akelig langzaam heen om haar moeder te ge hoorzamen Maar laat diezelfde jonge dame eens te logeeren zijntien tegen één dat zij de beleefdheid en de voor komendheid zelve is tegenover de gast vrouw. We willen vragenwaarom nu zooveel vriendelijker dahr dan onder eigen huisgenooten Waarom zit men thuis met de elle bogen ouder het hoofd een boek te lezen en bij andereu niet W aarom thuis de dienstboden afgesnauwd en ze bij anderen met voorkomendheid be handeld Waarom „vliegt" men bij vreemden om ze van dienst te zijn en thuis niet Waarom wordt er thuis 34) Met een diepen zucht fluisterde Chris- tiaan Wij zouden zoo gelukkig zijn! Dat zegt gij nu, maar wie weet hoe spoedig we ontnuchterd zouden worden en wat moeten we dan doen? Als gij maar eenmaal de mijne waart! Ja, hernam zij, als ik maar eenmaal de uwe was, gij hebt een aardige manier om de zaken te behandelen! Daar moet ge maar niet op letten, en alleen met mijn voornemen rekening hou den. Goed! Wat zijn dan uw voornemens In de eerste plaats zou ik u w Hen medevoeren, ver van 't gewoel der wereld, naar een eenzame plaats, in een mooie streek O, wat zou dat vervelend worden! Met u? Gij zoudt gauw genoeg van mij heb ben, en naar uw sociëteit en uw partijtje terugverlangen Ik verafschuw ze. Dan naar de wedrennen en de wed denschappen. Ik gruw er van. Dan zijt gij wel de eenige. M'sschien wel. De schouwburg, de opera Daar ga ik alleen heen om te kunnen slapen De boulevards met de aardige ont moetingen? Die ontwijk ik zooveel mogelijk. O, gekibbeld met broers en zusters en met de zoons en dochters van den gastheer niet Waarom Omdat degenen, die dat doen, hun wereld niet kennen en geen begrip hebben van beleefdheid. Een beschaafd mensch is hij, die uit het leven en de school der wereld nut tige lessen en ervaring heeft opged- an, om de uiterlijke vormen in alle voor komende gevallen en ten aanzien van alle personen in het gezellig verkeer te regelen. Vele jongelui zeggenik wil mijn vrouw zien en leeren kennen in het huiselijke leven. En daarin hebben zij groot gelijk. Op een bal of een of an dere partij laat men zich van de mooi ste zijde kennen. Men kan door dat toilet niet in de binnenkamer van het hart lezen. Doch thuis aan den huise lijken haard ziet men de keerzijde der medaille. Dan bemerkt men wellicht dat alles, wat men op de bals of par tijen zag, slechts klatergoud en niets anders was. Men heeft wel eens gezegd dat kin deren van eenzelfde huis elkaar op voeden. Een oudere zuster moet aan een jongere wel eens een dienst be wijzen. Waar de ouderen in het goede voorgaan, zal dit op de jongeren een weldadigen invloed uitoefenen. Nu is dienstvaardigheid een der gewichtigste maatschappelijke deugden. Dienstvaar digheid is een sprekend kenmerk van welwillendheid en een goede inborst. Wanneer men nu al geen waarde hecht aan de diensten, welke men an deren bewijst, of 't althans niet laat bemerken en een werkelijk be schaafd mensch Ikht het niet bemerken, zoo verzuime men toch nimmer de dienstbewijzen van anderen jegeDS ons op prijs te stellen en zich daardoor aan hen verplicht te gevoelen. De dienstvaardigheid jegens onze huisge nooten moet met vriendelijkheid en welwillendheid en vrijwilligheid ge schieden, zonder dat men daarmee nut of voordeel beoogt. Ons thuis is de beste oefenschool, onze huisgenooten zijn de beste en zachtste beoordeelaars. En wat thuis als gewoonte aange nomen wordt, valt ook bij anderen licht te volbrengen. Er zijn in de samenleving zoo tal van kleinigheden, die iemand kunnen stempelen tot werkelijk beschaafd mensch. Om dat te kunnen beoordeelen Marcella, hoe verlang ik naar een lief land huis, waarin de beminde vrouw leven en beweging zou brengen, naar de frissche heide en boschlucht in plaats van de verpeste Parijsche atmosfeer, naar den kalmen zo meravond, slechts verlevendigd door de klokjes der kudden, die uit de dalen naar huis gedreven worden, naar de heldere nachten, waarin witte nevels als een dichte sluier uit de weilanden opstijgen, en het gezang van den nachtegaal weerklinkt. O! dat is immers duizendmaal aantrekkelijker dan een stoffige, drukke stad, met door het gaslicht verschroeide boomen die O houd op! ik wist niet, dat gij zoo sentimenteel waart! En dan de menschen, die u de hand drukken, als zij u liever bijten zouden, die u haten en jaloersch zijn, en wier woorden even zooveel leugens bevattenzijn die allen Gods vrije natuur waard, aan wier boezem men kan uitrusten en die nooit haar be wonderaars bedriegt of teleurstelt? - Maar in Gods vrije natuur, zou de tijd u vreeselijk lang vallen; Christiaan! Wat zoudt gij daarmede willen doen? Ik, o daar zou ik geen oogenblik in verlegenheid over zijn. Ik zou als een dol leman te paard en te voet jagen, langs heuvelen en dalen dwalen; mijn pacht hoeven bezoeken, als ik ze had ten minste, en als ik ze zelf niet bezat, die van an dereu. Wat u aangaat, gij zoudt het in wendigs van ons huis kunnen bezorgen. Net als een boerin! Ja, waarom niet; gij kondt toezicht houden op de bedienden, de tuinlieden, op de keuken, begrijpt ge me, op de keuken! Ge kunt ook pluimgedierte houden, en om u wat te ontspannen in uw ledigen tijd teekenen en muziek maken! Is dat alles? Nagenoeg. Wat blijft er dan nog over? moet men zijn in den huiselijken kring, zonder vreemden om zich heen, maar wil men den naam dragen van welop gevoed persoon, dan moet men in de eerste plaats zo gvuldig elke gelegen heid aangrijpen om anderen van dienst te zijn, ja, daartoe gereed te zijn, wan neer men zou meenen er geen ver plichting toe te hebben. ■Buitenland. Duitschland heeft in een uitgebreide nota aan Amerika gewezen op zijn plicht om de Noordzee af te zetten deed 't dit niet, zoo luidt zijn verweer, dan kan Engeland doorgaan met te verhinderen dat eenig voedsel in Duitsch land binnenkomt, en zouden binnen zeer korten tijd Duitschland en België van alles verstoken zijn. Alléén zou tusschenkomst van Ameri ka in zooverre welkom zijn, als daar door bereikt kon worden, dat Engeland niet langer den toevoer van levensmid delen en grondstoffen, benoodigd voor zijn nijverheid, onmogelijk maakt. Uit het groote Duitsche hoofdkwar tier wordt het volgende voorloopige bericht medegedeeld: In een negendaagsche slag in het gebied der Masurische meren is het tiende Russische leger over de grens teruggeworpen en ten slotte, na bijna geheel omsingeld te zijn, vernietigend verslagen. De bloedige verliezen van den vijand zijn zeer zwaar. Het aantal gevangenen bedraagt stellig veel meer dan 50,000. Meer dan 40 kanonnen, 60 machine geweren en een nog niet te overziene hoeveelheid oorlogstuig is buit gemaakt. De gevechten bij de vervolging van den vijand aan en over de Oost Prui sische grenzen geleverd, blijven een voor onze wapenen zeer gunstigen loop nemen. In Polen ten noorden van den Waich- sel hebben wij na korten strijd Bielsk (ten noorden van Plock) eu Plock be zet en ongeveer 2000 gevangenen ge maakt. In Polen ten zuiden van den Weich- sel is niets van belang gebeurd. De geruchten over reusachtige ver liezen der Duitschers in het begin van Februari geleverde gevechten ten oos ten van Bolimof zijn verzonnen. De verliezen der Duitschers zijn, het be reikte succes in aanmerking genomen, gering. DeoorlogscorrespondentScheuermann van de „Dusseldorfer General Anzeiger" Hij boog zich tot haar en fluisterde aan haar oor: Onze roman zou als in een sprookje eindigen Zij waren heel gelukkig! En kregen veel kinderen Met een behaagziek lachje haalde zij de schouders op: 't Is een verleidelijk beeld, zeide zij, maar 't lokt mij niet aan. Nu nog niet, maar dat zal wel komen. Gij zijt verschrikkelijk vervelend! Hebt gij mij niet vergund te hopen Als gij wilt, zeide zij berustend. Christiaan sloeg zijn arm om haar mid del en danste even met haar rond, waarbij hij haar als een veertje van den grond tilde. Breek mij niet door middensmeekte zij schertsend. Zacht en sterk, dat is de wapenspreuk der Parsay's. 't Was een prachtige avond, de scheme ring begon te vallen, die om dezen tijd van 't jaar de villa's van den Faubourg Saint-Honoré met haar verrukkelijke tuinen zoo bijzonder aantrekkelijk maakt; Susanna, de kamenier van barones Raynaud, was naar buiten gegaan o ti een luchtje te schep pen, en had in het priëel op den gemak- kelijken stoel plaats genomen, van waar '.ij uit de verte de helder verlichte ramen van het hotel Raynaud kon onderst heiden het schijnsel van een gaslantaarn viel juist op haar gelaat en deed dat helder verlicht te midden der vallende duisternis uitkomen. Zij was alleen en dacht aan de zonder linge gebeurtenissen, waarvan zij getuige was geweest; helderder dan ooit stond het beeld haar voor den geest van Jan de Mar- ciiles, de speelmakker harer jeugd en den afgod harer meisjesjaren, toen plotseling aan de andere zijde van het hek op twee schreden afstand een stem klonk, die met grooten nadruk vroeg: heeft een onderhoud gehad met den gouverneur van België, Freiherr von Bissing. Reeds sinds den aanvang, toen ik deze verantwoordelijke plaats van Z. M. ontving, zeide de gouverneur, was ik er mij van bewust dat mijn op dracht zou zijn Duitschen aard en Duitsch leven, Duitsche kracht en Duitschen arbeid hier steeds meer in eere te brengen. Hiermede hoop ik de veiligheid te vestigen en de rust het best te handhaven. Ik heb mij zoo helder mogelijk het doel voor oogen gesteld België zoo le venskrachtig mogelijk te maken en een land te doen worden waar, gedurende den betrekkelijk korten tijd der bezet ting, de toestand des vredes steeds meer hersteld kan worden. Wij moeten ernaar streven dat, zoo niet reeds thans dan toch in de toekomst, België wat zijn voedingsmiddelen betreft, zich zelf zoo mogelijk als een eigen provincie kan dekken, zoodat het steeds meer onaf hankelijk wordt van den invoer. De Gouverneur zeide dat atle moge lijke moeite gedaan wordt om de pro ductie van landbouw en industrie aan te moedigen. Hij sprak met grooten lof over de houding der thans in Bel* gie verschijnende pers die, naar hij zeide, bij de beoordeeling der oorlogs feiten, steeds een groot verstand van zaken aan den dag legt. Men meldt uit Roermond aan de N. R. Ct: Te Maeseijck zijn thans vooral de dames aan een streng toezicht onder worpen. Deze hadden den laatsten tijd de Duitschers op handige wijze om den tuin weten te leiden met het over brengen van brieven en couranten. Dezer dagen werden een vijftiental Bel gische vrouwen aangehouden bij een werden een veertigtal brieven gevonden, welke tusschen de voering der kleeren, in de kousen en onder de haarvlechten verborgen waren. Hierdoor hebben die vrouwelijke koeriers den inwoners van Maeseijck heel wat last veroorzaakt. Er worden thans geen passen meer afge geven te Maeseijck; die er een wil hebben, moet nu naar Luik of Hasselt. En de pas, dien ze dan bekomen, is niet langer dan een dag geldig. Voor een automobielpas werd zelfs 100 frank gevraagd. Over het algemeen gedragen de be woners van Maeseijck en omgeving zich goed naar de voorschriften der Duitsche overheid. Zij toonen zich zeer verbolgen over de daden van hen, die zich aan die voorschriften niet houden. Een aalmoes voor een armen blinde, als 't u belieft! Als door een electrischen schok getroffen, sprong Suzanna op; zij wendde zich naar den kant vanwaar de stem kwam en bleef als vastgenageld staan. Schreden van een paar voorbijgangers en het klinken van geld in een blikken bakje deden zich hooren. Toen verwijderden de voetstappen zich, en het trottoir was verlaten als voorheen. Opnieuw liet nu de blinde, maar met veel zachter stem zich hooren Fen aalmoes voor een armen blinde, als 't u blieft. Als door een geheimzinnige macht ge dreven, wendde Suzanna zich naar het hek die stem riep allerlei aandoeningen in haar wakker, en op 't oogenblik, dat zij zich bukte om naar buiten te zien, fluisterde dezelfde stem, zoo zachj, dat zij alleen het hooren kon: SuzaDna! Zij sprong op, zooals Helena een paar dagen geleden opg< sprongen was, en beefde van het hoofd tot de voeten. Kent gij mij? vroeg zij. Ik ken u. Wie zijt gij? Een bedelaar, maar zelfs een bedelaar kan soms een dienst bewijzen. Zijt gij alleen Ja! Zij gij gehecht aan uw meesteres? Natuurlijk! Hield gij van graaf Jan De Mar- cille3 Ik vereer hem nog altijd. Welnu, terwille van de nagedachtenis van Jan De Marcilles, die eens uw vriend was, smeek ik u, dit in 't geheim aan barones Raynaud ter hand te stellen. Wilt gij dat doen? De witte poedel stak zijn blikken bakje door de tralies heen en bij het licht der In Engeland maakt men zich, blij kens de mededeelingen in de bladen, volstrekt niet buitengewoon ongerust over de Duitsche „blokkade". De ree- ders erkennen wel, dat de Duitsche onderzeeërs schade zullen doen, maar op die schade is men voorbereid. Men ziet echter in de dreigende actie een wanhoopsdaad en heeft vertrouwen, dat de Engeleche vloot wel zoo krachtdadig zal optreden, dat aan de actie der Duitsche onderzeeërs binnen korten tijd een einde zal worden gemaakt. Zoo goed als de Duitsche kruisers die volkomen wettig optraden ten slotte werden vernietigd en aan hun werkzaamheid een einde werd gemaakt, zoo goed zal dat ook geschieden met de duikbooten, meent men. Eu daar komt bij dat men overtuigd is, dat de actie der onder zeeërs beperkt is. Het aantal Duitsche onderzeeërs, geschikt voor actie op eenigszins belangrijken afstand van de basis, kan niet zoo heel groot zijn, bovendien kunnen de booten slechts weinige torpedo's meevoeren en zal de voorziening met de noodige brandstof voor de voortbeweging moeilijkheden bieden als men ver van de eigen kust wil werken. Erg pessimistisch vat men de zaken in Engeland dan ook niet op en dat blijkt ook uit mededeelingen, die de „Times" ODtvangt uit verschillende hoofdplaatsen, meldend dat de diensten met de Nederlandsche en Fransche havens gewoon zullen doorgaan. In liet grootste gedeelte van België heerscht thans hongersnood. Ware Ame rika niet met de hoogst noodige levens middelen te hulp gekomen, honderden Belgen zouden reeds den hongerdood zijn gestorven. Maar daar Amerika op het oogenblik bijua geheel België te verzorgen heeft, kan men begrijpen, dat de Amerikaansche hulp, hoe voor treffelijk ook georganiseerd, toch niet afdoende kan zijn. Een zeer achtbaar iugezetene van het zoo zwaar geteisterde Dendermonde deelde mede, dat zoo de Amerikaansche hulp ook maar eenige dagen mocht uitblijven, er geen bete broods meer in het geheele arrondisse ment Dendermonde zou zijn. De Zweedsche regeering heeft van de Russische verkregen, dat te haren be hoeve het verbod oj* den uitvoer van graan is opgeheven. Tarwe en rogge wij vinden niet vermeld hoeveel zullen per spoor over Karingi naar Zweden worden vervoerd. Ook kracht voeder krijgt Zweden uit Rusland. lantaarn zag Suzanna er een verzegelden brief in liggen. Dien brief? vroeg zij. Ja, aan haar alleen, belooft gij dat? Wees zonder zorg. Hij behelst een geheim over leven of dood. Voor wien. Dat zult gij later hooren. Vaarwel, Suzanna, ik dank u. Een oogenblik bleef zij als vastgenageld aan den grond staan't was of er een schim voor haar uit het graf verrezen was, toen richtte zij zich op haar teenen op, om door het hek heen den man te kunnen onder scheiden, wiens stem haar zoo ontroerd had. De blinde ging heen, voorafgegaan door zijn poedel, het hoofd naar den grond ge bogen, en zijn stok voor zich uit, op de onzekere manier van de ongelukkigen, wier oogen gesloten zijn. Zou ik mijn verstand gaan verliezen dacht zij, juist zooals haar meesteres Die stem van hem, maar dat is on mogelijk! Zij bezag den brief en poogde bij het gaslicht de hand te herkennen, maar het papier droeg geen adres. Zij stak hem in haar zak, keerde naar het hotel terug, en beproefde door de verlichte ramen een blik naar binnen te werpen, 't Was dien avond opera, en baron Maxime had juist aan zijn gasten voorgesteld de voorstelling te gaan bijwonen; 't gelukte Suzanna de barones te wenken en toen deze aan het geopende venster verscheen, fluisterde zij haar toe: Blijf thuis! Eenige oogenblikken later reden de lan dauers en coupés voor, om de rijk gekleede gasten op te nemen, die in een roes van feestvreugde van 't eene vermaak naar 't andere reden. Wordt vervolgd)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1915 | | pagina 1