Uit het groote Duitsche hoofdkwar
tier wordt dd. 18 Maart gemeld:
Het legerbestuur heeft afdrukken van
een Franeche legerorder in handen ge
kregen, waarmee de vijand blijkbaar
een laatste poging heeft willen doen
de door de nederlaag in Champagne
ontmoedigde troepen nieuwe hoop te
geven. Daarin wordt o. a. gezegd„Onze
overwinning is zeker. Het Duitsche
leger gaat zijn ondergang tegemoet. Zij
verliezen meer dan 3 millioea man en
er is groot gebrek aan officieren en
allerlei oorlogsmateriaal.
Duitschland verhongert; de toevoer
van levensmiddelen wordt door de
bondgenooten onmogelijk gemaakt Ame
rika sloeg 6en verzoek van de Duitsche
regeering, om aan de burgerbevolking
verpleging te verleeneu, af.
Het Duitsche geld daalde in de neu
trale landen 15 pCt. in koers. De
Duitsche soldaten, door het legerbestuur
misleid, beginnen den waren toestand
in te zien. De Duitsche bondgenooten
zijn verslagen. Turkije wordt in zijn
eigen hoofdstad bedreigd door de vloten
van Engeland en Frankrijk.
Griekenland en Roemenië staan ge
reed zich bij ons aan te iluilen. De
Russen sloegen de Duitsch Oostenrijk-
sche aanval, waarbij ze nog geen vijfde
deel van hun troepen verbruikten, af.
De Serviërs versloegen den Oostenrij
kers voorgoed; Duitsche oorlogschepen
wagen het niet hun haven te verlaten.
Wij boorden reeds meer duikbooten in
den grond dan deze laatste handels
schepen.
Duitschland verdient geen medelijrjen,
het schendt alle verplichtingen en ver
dragen. De gevangenen hebben in
Duitschland verschrikkelijk te lijden.
Zij krijgen 't allerslechtste voedsel
en het is beter voor ons op het slag
veld te sneuvelen dan in 's vijands
handen te vallen en in zijn kerker
om te komen. Daarom voorwaarts voor
het vaderland en de republiek."
Het Duitsche legerbestuur onthoudt
zich van commentaar op deze leger
order.
In de te Weeuen verschijnende „Zeit".
meldt de bekende mineraloog prof.
Doetler, op grond van degelijke studie,
dat de ertsgroeven in het comitsat
Jrinyad zoowel als in VIitterberg,Schwrt,z
en Brixlek in Tyrol volkomen in staat
zijn te voorzien in de behoeften aan
kopererts en gezuiverd koper van
Duitschland en Oostenrijk Hongarije.
De productie van 8000 ton koper wordt
in de eerste drie maanden met behulp
van de Duitsche koperfabritken, die
tegenwoordig niet voldoende werk heb
ben, verwacht. Daarmede is in de be
hoefte aan ijzer en metaal zoowel voor
de industrie als voor oorlogsmunitie,
volkomen voorzien.
Op den eersten dag van de inschrij
ving van de Engelsche vrouwen die
zich voor oorlogsdienst beschikbaar
willen stellen (voor de arbeidsverrichtin-
gen noodig, daar zooveel mannen naar
het front zijn), hebben er zich reeds
6300 aangemeld.
Volgens een bericht uit Luxemburg
aan het Berliner Tageblatt heeft de
Luxemburgsche regeering bevolen dat
alle voorraden koren, rogge, haver en
gerst, alsmede alle soorten van meel,
die in het Groothertogdom zijn opge
stapeld of zich in vervoer bevinden, in
beslag genomen zullen worden.
Zooals zij hadden aangekondigd heb
ben de Duitsche sociaal-democraten in
den Rijksdag vóór de begrooting ge-
u die demonische schoonheid, die iemand
het verstand benevelt, geschonken heeft!
Welke vrouw vergeeft niet een misdaad
uit liefde gepleegd? Welke vrouw heeft
zulk een misdaad niet met wederliefde
betaald
Kom, ik heb u lief, ik aanbid u, en al
les verdwijnt voor mij in 't niet bij die
groote liefde! En met uitgestrekte armen
wachtte hij op haar volkomen overgave,
zeker van de overwinning, tot zulk een
duren prijs gekocht.
Maar zij bleef roerloos zitten, en vroeg
koel:
Hebt gij geëindigd?
Ja!
Zijt gij oprecht geweest?
Ik heb de waarheid gezegd.
Zonder mij iets te verbergen?
Geheel.
Wat ik hoorde was afschuwelijk, zeide
zij, zondar op te zien, starend op de bloe
men van het vloerkleed; en uw liefdesbe
tuigingen klinken valsch te middan van
die geschiedenis van bloed en tranen. Laat
mij alleen ik smeek het u
Helena! smeekte hij.
Zij weerde hem kalm af, en antwoordde
hem op ijskouden toon:
Pas op, raak mij niet aan. 't Is of er
bloed aan uw handen kleeft; die indruk
zal wel voorbij gaan, hoop ik, ik zal mijn
best doen, en beproeven maar in Gods
naam, laat mij nu alleen!
Al zijn hartstochtelijke woorden, zijn
uiterste pogingen bleven vruchteloos, en
ten laatste besloot hij, trillend van woede
en ontevreden op zichzelf en op haar, aan
haar verzoek te voldoen.
't Zij zoo, zeide hij, ik zal gaan, maar
belooft gij mij te zwijgen?
Waarom vraagt gij mij dat nog? Ik
draag immers uw naam? Ik ben immers
barones Raynaud?
steaad. Dat is de éérste maal sedert het
bestaan van het Duitsche rijk.
De Lokal-Anzeiger geeft een verslag
weer, door een Fransch Zwitser, Pierre
Maurice genaamd, van zija bezoek aan
het kamp met de vele Fransche krijgs
gevangenen bij Leckfeld gedaan. Hij
bracht daar geschenken, dieFranschen
in Zwitserland hadden ingezameld.
Maurice schrijft in het Journal de Ge-
nève, dat hij in de hoogste mate inge
nomen is met hetgeen hij heeft gezien.
De Fransche gevangenen kunnen
goedkoop levensmiddelen en kleeren
koopen. Maurice komt op tegen de be
wering, dat men bij de 'behandeling
van de Fransche gevangenen met ge
neesmiddelen karig is. Maurice merkt
verder op: „Terwijl Frankrijk zijn in
Duitschland gevangen gehouden sol
daten voortdurend met van alles be
denkt, schijnt Rusland zijn gevangenen
in Duitschland te vergeten. Zoo kregen
in December de 5000 Fransche ge
vangenen in het kamp bij Leckfeld
alleen aan geld 54,000 francs toege
stuurd van de 3000 Russen, die daar
ook aanwezig zijn, ontvingen er maar
4 postwissels, en wel tot een gezamen
lijk bedrag van 63 francs.
De Engelsche stoomschepen Bees
wing en Aberdon zijn aanmerkelijk over
tijd en waarschijnlijk vergaan. Van de
Beeswing zijn lijken van opvarenden
aangespoeld, van de Aberdon is een
leege reddingsboot opgepikt.
Een part. telegram aan de N. R. Ct.
uit Parijs van 21 dezer vermeldt
De geboortestond van de lente van
het gedenkwaardige jaar 1915 is van
nacht in de hemelen van Parijs gevierd
door esn geducht schouwspel van den
modernen oorlog, waaraan 2 Zeppelins
en 7 Fransche vliegtuigen meewerkten
en voorts verscheiden bommen, licht
bundels van zoeklichten, trompetgeschal
en kanongebulder.
Het heele geval heeft meer spektakel
gemaakt dan schade aangericht #n is
alleen sensationeel door zijn nieuwheid
en verrassend karakter en, zou men
haast kunnen zeggen, door de geringe
schade die het heeft veroorzaakt.
De nacht was sterhelder, nochtans
was de lucht ietwat gelig en nevelig.
Gunstig weer dus voor de Zeppelins.
Ze hebben dan ook onopgemerkt tot
Compiègne kunnen komen. Om kwart
voor één echter zagen de schildwachten
bij het station Compiègne de silhouet
van een Zeppelin zich afteekenen tegen
de smalle sikkel van de maan en zij
hoorden ook het geraas van de motoren.
Onverwijld werd alarm gemaakt en
alra3 was men te Parijs gewaarschuwd.
De zoeklichten van de forten doorboren
den hemel. Twee Zeppelins, terstond
ontdekt, hebben de kanonnen der forten
weggejaagd, maar twee anderen naderen
Parijs.
De militaire overheid heeft den poli-
tieprefectuur al gewaarschuwd. Laurent,
de prefect, heeft order gegeven om alle
lichten te dooven en heeft brandweer
lieden en politieagenten in auto's door
heel Parijs heen gestuurd om de be
volking door trompetgeschal het afge
sproken teekeu te geven om óf boven
verdiepingen te verlaten, óf in alle
geval zich gereed te houden voor het
blusschen van brand.
Verscheideuen hebben hier niet
anders op gereageerd dan door het dek
over hun hoofd te trekken, anderen
zijn voor de ramen gaan kijken en
verscheidenen zijn uitgegaan om te
zien wat er te doen was. Inderdaad
was er niet veel te zien. Ik zelf zag
Wij zijn immers aan elkander geketend
Als ik u onteerde, zou ik mij zelf immers
ook treffen
-- Gij zult mij gaan haten?
Zou ik dat kunnen
Maar
Gij hebt mij te veel liefgehad Zei-
det gij niet dat een vrouw gemakkelijk,
helaas veel te gemakkelijk vergeeft!
Die woorden hielden een belofte in, en
niettegenstaande zijn scherpzinnigheid werd
de baron bedrogen, maar hij was te zeer
ontroerd door 't juist afgespeelde tooneel
om op iedere stembuiging zijner vrouw te
letten.
Helena was opgestaan en stond nu in
haar volle lengte rechtop, als een marmeren
beeld, de baron boog zich over haar blooten
schouder en drukte er een kus op.
Als door een adder gebeten schrikte zij
op, zouder zich echter aan die laatste lief-
koozing te onttrekken. Onbewegelijk bleef
zij staan, totdat de deur gesloten was en
het geluid der zich verwijderende schreden
van den baron geheel weggestorven was.
Toen wendde zij zich naar de deur, luisterde
even aan het sleutelgat, en schoof er de
vergulde grendels voor, om zich tegen een
nieuwen onwelkomen inval te verdedigen.
Daarna bekeek zij zich zelf in haar reus-
achtigen psychéhaar gelaat was doods
bleek al haar bloed scheen naar haar hart
teruggevloeid te zijn. Zij had weliswaar niets
gehoord, wat zij al niet vermoedde, maar
nu scheen de zekerheid haar nog erger dan
de twijfel en dreigde haar te verpletteren.
Zij opende een venster en ademde met volle
teugen de koele, vochtige nachtlucht in de
boomen in het park waren met een lichten
door 't maanlicht verzilverden sluier be
dekt 't was een heerlijke lentenacht, waarin
de boeren beweren, dat men het gras en
de bladeren hoort grosien, en de rust die
buiten heerschte, de kalmte in de natuur,
bijvoorbeeld niets anders dan de stra
lenbundels van de zoeklichten, maar
ettelijke ernstige lieden hebben mij
verteld, dat ze een enkelen keer in
zoo'n lichtbundel plotseling den witten
neus van een Zeppelin ontwaarden, die
dan haastig omhoog steeg om uit het
licht weg te komen. Men hoorde echter
het kanon en het gesnor der motoren,
vooral echter van de motoren der vlieg
tuigen, die waren opgestegen om de
Duitsche luchtmonsters te verjagen.
Het was een ei enaardige gewaar
wording om rond te loopeu in de stik
donkere en haast verlaten straten, met
die geluiden en die lichtbeweging in
de lucht en die gevaren, die men van
boven vermoedde.
De eenige voertuigen, die men in
het centrum van de stad in de duis
ternis tegenkwam, waren de groente
wagens. De oude paarden trokken als
altijd met gestagen tred de karren langs
den weg, waarmee zij zijn vertrouwd.
Het anti-luchtvaartgeschut en de
vliegtuigen hebben voorkomen, dat de
twee Zeppelins boveu het centrum van
Parijs konden komen. Zij zijn langs de
Mont Valériën gekomen, maar zijn
teruggegaan over de Noordwestelijke
stadswijken in het bizonder over Batig-
nolles, waar zij eenige bommen hebben
geworpen, die slechts onbeduidende
materieele schade hebben aangericht.
Vervolgens hebben zij het eigenlijke
Parijs verlaten en bommen geworpen
op de voorsteden Neuilly, Courbevoie
en Levallois en zijn daarna heengegaan.
In de voorsteden is min of meer be
langrijke schade aaugericht, geringer
echter dan men had kunnen vreezen.
Er zijn ettelijke gewonden, twee per
sonen zijn ernstig gekwetst.
De heele aanval heeft waarlijk niets
gehad dat geschikt is om verlammenden
schrik teweeg te brengen. De Parijsche
bevolking is lieden zoo kalm als tevoren
en kiest als doel voor de Zondagswan
deling de wijken, waar volgens de bladen
bommen zijn neergekomen.
Uit alle huizen van de „belegerde
vesting", zooals de Eugelschen en Rus
sen Konstantinopel reeds hebben ge
noemd, is thans, zoo meldt men uit
Konstantinopel aan het Berliner Tage
blatt, de roode vlag met de witte halve
maan uitgestoken.
Bij de SeLmlik bracht Euver pasja,
de minister van oorlog, den Sultan ver
slag uit over het schitterende succes
van de heldhaftige verdedigers van de
zeestraat. Overal wordt de verheven
moed op prijs gesteld van deze soldaten
en officieren, die in een vreeselijken
hagel van projectielen van 19 Engel
sche eri Fransche oorlogsschepen, zoo
kalm alsof het een oefening gold, hun
plicht vervulden.
„Met de verdediging van de Darda-
nellen op den I8den Maart" zoo schrijft
de Terdzjoeman i-Hakikat, „kan een
nieuwe week van glorie in de geschie
denis der Osmanen beginnen. W"ij zijn
thans vast overtuigd, dat het onmoge
lijk zal zijn om de Dardaneilen te for-
ceeren."
De Turan schrijft: „De vreeselijke
mislukking van den aanval van den
18den Maart bij de Dardaneilen, waarop
zich onze vijanden een week lang had
den voorbereid, zal hun hebben bewe
zen, dat hun hoop, om de Dardaneilen
te nemen, dwaas was."
Nadat En ver pasja den Sultan bij de
Selamlik verslag had uitgebracht, begaf
de Sultan, die uitdrukking gaf aan zijn
buitengewone blijdschap, zich naar het
oude Serail van Top Kaper, om daar
den mantel des profeten te kussen en
te bidden.
in zoo wreede tegenstelling met haar eigen
verwarde gedachten, brachten de arme ge
martelde vrouw wat tot rust.
Nu was haar rol uitgespeeld, haar taak
vervuld I Zij herkreeg haar zelfbeheersching,
en was er fier op, dat zij de verzoeking
had kunnen weerstaan, om hem al haar
minachting en al haar haat. in 't aangezicht
te werpen. Zij moest immers de nadere be
velen van Jan de Marcilles afwachten voor
zij verder kon handelen.
Toen zij het balcon verliet, hoorde zij
schreden op den vloer harer kamer.
Susanna! zeide zij.
't Was inderdaad de trouwe dienstbode.
Hebt gij alles gehoord?
Alles
O, die ellendelingen
Wat zult gij doen?
Jan zal bevelen, en ik zal hem ge
hoorzamen.
En ik beschuldigde u nog wel!
Begrijpt gij nu waarom ik hier wilde
wonen, den vijand wilde bespieden, zijn
gedachten leeren kennen, en hem zijn ge
heim ontrukken
Ja.
Als Jan dood was geweest, zou ik
zijn moordenaar met mijn eigen hand den
genadestoot gegeven hebbenik zou hem
in zijn huis verbrand en zijn slachtoffer
gewroken hebben, of zelf ondergegaan zijn.
Maar Jan leeft! Als hij éen woord spreekt,
zal ik hem dien man overleveren
En in de vreugde van haar succes voegde
zij er bij
Ik ben veel te laf geweest, maar nu
is dat uit, voorgoed uit!
Den volgenden morgen om zeven uur
stond,na een slapeloos doorgebrachten nacht,
de baron aan 't raam zijner kamer. Ineen
der lanen van het park bemerkte hij een
in 't donker gekleede vrouw, die haar
schreden naar een kleine uitgangsdeur
De vesting Przemysl heeft hedenoch
tend 22 Maart gecapituleerd.
Przemysl is, naar men weet, een stad
van 46,000 inwoners, in Oost Galicië,
aan de rivier de San, waarover een 180
meter lange brug voert en aan de Larl-
Ludwig-spoorweg waarvan hier de eerste
Hongaarsch-Galicische zich afbuigt. We
gens het strategisch gewicht van zijn
ligging is Przemysl in de laatste jaren
tot een sterke vesting gemaakt eu van
buitenforten, kazernes, magazijnen enz.
voorzien.
Den lden October van verleden jaar
werd de vesting door de Russen inge
sloten. Weldra werd zij van alle kanten
aangevallen. Twee forten waren spoedig
genomen, van waaruit men het vuur
van verschillende Oostenrijksche batte
rijen tot zwijgen kon brengen. Reeds
den 6den October spraken de Russische
bladen de verwachting uit, dat men de
vesting zou kunnen nemen voor de
Duitsche en Oostenrijksche versterkin
gen, die natuurlijk zoo snel mogelijk
tot ontzet oprukteu, zouden zijn aange
komen. Daar de laatsten door het suc
ces bij Diecz weer in het bezit gekomen
waren van de spoorlijn Krakau-Prze-
mysl werd de hoop der Russische troe
pen echtemiet verwezenlijkt. Wel werd
de stad door hun zware artillerie onop
houdelijk gebombardeerd, zoodat tal
van huizen door de projectielen in de
asch gelegd werden en den 7en Octo
ber werd zelfs een der vooruitgeschoven
werken van de voornaamste verdedi
gingslinies stormenderhand genomen.
Anderzijds deed het garnizoen herhaal
delijk met succes verschillende uitval
len, waarbij de belegeraars dan weer
een eind teruggedrongen en talrijke
krijgsgevangenen gemaakt werden.
Den llden October slaagden de Oos
tenrijkers er echter in Przemysl uit de
vijandelijke insluiting te ontzetten. Hun
troepen rukten de stad binnen, waar
de Russen nog stand hielden, werden
zij geslagen en bij hun haastige vlucht
naar de rivierovergangeu bij Seniawa
en Lezasjk bij massa's gevangen geno
men. Verscheidene Russische troepen-
afdeclingen werden door landmijnen
vernietigdalleen de bestormingen van
6 tot 9 October bleken hun niet min
der dan 49.000 man te hebben gekost.
Een maand later, den lOden Novem
ber, werd de vesting opnieuw door
de Russen ingesloten, ingeleid met een
vernieuwde activiteit der artillerie en
een overval op Medyka. Het Oosten
rijksche leger beantwoordde deze actie
met een krachtiger concentratie der
troepen, met de vesting als centrum.
De hoofdaanval werd thans door de
Russen op het zuidoostelijk front ge
richt. Hier onderhielden zij reeds in
de derde week van October een heftige
beschieting, die 72 uren duurde. De
Russische infanterie werd^'volgens be
richten van Duitsche zijde) door haar
officieren met zweepslagen vooruitge
dreven, wie terugliep werd door de
eigen machinegeweren gedood. In tien
dubbele rijen kwamen de moejikt aan
gerend, tuimelden over elkaar en sneu
velden in lange reeksen. Drie dagen
en drie nachten rukten op die wijze
tal van Russische bataljons voorwaarts
en werden vernietigd- Zelfs moesten de
Russen later toegeven, dat alleen die
mislukte bestorming hun 70,000 man
had gekost.
In allerijl werden de aan den bui
tensten fortengordel aangerichte be
schadigingen hersteld. Bovendien wer
den talrijke v»rschansingen gegraven
en de kanonnen in verdekte positie op
gesteld. Tal van treinen met groote
voorraden meel, beschuit en levensmid
delen werden aangevoerd, zelfs drie wa-
richtte.
Die vrouw was Helena.
Eerst maakte hij zich niet ongerust, want
de barones stond meermalen vroeg op,
om de kerk te La Varenne te bezoeken
of den armen in den omtrek hulp te gaan
verleenen. Hij plaatste zich dus aan zijn
schrijftafel en schreef een paar brieven,
maar een uur later, toen hij op 't punt
was om naar beneden te gaan, klopte
Suzanna aan zijn deur en overhandigde
hem een papier met de woorden:
Een brief voor mijnheer den baron!
Het briefje was van Helena's hand en
bevatte de woorden:
„Ik ga naar Parijs; vrees niets, ik kom
in den loop van den dag terug, maar heb
behoefte om alleen te zijn. Ik laat u mijn
dochtertje Gabrielle als borg achter, ge
begrijpt dus, dat gij niets van mij te
vreezen hebt. Ik wacht alles van den tijd,
die ook de diepste wonden heelt. Ik ben
de weduwe van een zoo wreed behandelden
onschuldige, de vrouw van zijn moordenaar,
en gij kunt dus begrijpen welke stormen
mijn ziel beroeren, en hoe ik getroffen ben.
Is mijn ziel ongeneeslijk?
Ik zal op die vraag na eenige dagen
van rust en eenzaamheid het antwoord
vinden.
Helena."
Heeft mevrouw niets gezegd? vroeg
de baron toen hij de Lzing geëindigd had.
Niets, mijnheer de baron.
Gij kunt vertrekken.
De baron schelde en even later trad zijn
oude kamerdienaar Anton binnen.
Neem een rijtuig, beval zijn meester,
rijd spoorslag* naar Melun, waar gij den
sneltrein naar Parijs moet nemen. De ba
rones is over Nangis vertrokken; ik wil
weten, wat zij gaat doen en wien zij spreekt.
Begrepen
Ja, mynheer de baron.
gonladingen bier.
Zoo bereidde de vesting zich op het
nieuwe beleg voor, waaraan dan nu
eindelijk een einde is gekomen.
Uit Weeuen schrijft men d d. 23 dezer:
De bladen uiten hun diep leedwezen
over den val van de vesting Przemysl
en wijzen er op dat de vijand de ves
ting niet rechtstreeks met de wapeno-
nen, maar door uithongering heeft be
dwongen.
De helden van Przemysl hebben niet
tevergeefs gevochten. De vesting heeft
de taak vervuld, die zij moest vervulllen
Zij stak vier en halve maand lang
als een splinter in het vleesch des te
genstanders, trok zijn krachten tot zich
en hield ze vast, terwijl elders op het
oorlogsterrein gewichtige gebeurtenis
sen voorvielen.
De Russen trachten eerlang over de
Karpathen door te dringen eu tegen
Krakau op te treden. Thans is de berg
kam van de Karpathen vast in ons
bezit en de Russische opmarsch in
West-Galicië is tot staan gebracht.
Tot deze ontwikkeling heeft Przemysl
rijkelijk bijgedragen. Met opofferen ien
heldenmoed werkten de verdedigers van
Przemysl tot het laatst aan de ten uit
voerlegging van het krijgsplan mede.
Zij hebben na volbrenging van hun
plicht de plaats van hun roemrijke da
den onoverwonnen verlaten.
Hoe betreurenswaardig de val van de
vesting ook is, zeggen <19 bladen, deze
gebeurtenis zal toch geen invloed op
den algemeenen toestand hebben, want
de beslissing ligt bij ons dapper veld
leger en de monarchie kan gelijk te
voaen vol vertrouwen don einduitslag
tegemoet zien.
Voor Dames- en Kinderkleeding is de
Firma Taverne De Meere, Hinthamer
straat 69, 's-Hertogenbosch, het beste adres
voor deze omstreken.
Deze zaak is ook des Z mdags van 10 tot
1 uur geopend.
Ueusden, 24 Maart.
Wij verwijzen onze levers naar achter
staande advertentie betreffende de te houden
tentoonstelling door leerlingen van de
teekenschool alhier.
Niet alleen autoriteiten maar alle be
langstellenden zullen welkom zijn; vooral
ook jongelieden, die daarin mogelijk eene
aansporing zullen vinden om zich bij het
volgend seizoen als leerlingen aan te melden.
Werkendam. Vrijdag 11. des nam.
7 uur vergaderde de Raad dezer gemeente.
Afwezig was de heer T. de Klerk.
Na lezing van 't gebed werd de verg.
door den Voorzitter geopend.
Z.E.A. sprak den wensch uit bij de be
handeling der zaken op den steun der
Raadsleden te mogen rekenen, terwijl hij
zijnerzijds de verzekering gaf de vergade
ringen zoo onpartijdig mogelijk te zullen
leiden.
Medegedeeld werd dat ingekomen waren
le. Goedkeuring van H.H. Ged. Staten
op het laatste af- en overschrijvingsbesluit
op den dienst 1914;
2e. berichten van de heeren Van der
Molen en Glerum, dat zij hun benoeming
tot leden der commissie tot wering van
schoolverzuim aannamen;
3e. een jaarverslag over 1914 van laatst
genoemde commissie, en
4e. een verslag over hetgeen geschied
was over 1914 in zake de woningverbetering.
Vervolgens werd een verordening vast
gesteld, houdende maatregelen tegen vast
houding of prijsopdrij 'ing van graan, meel
en brood. (Tegen de heeren Meijer en Kie-
boom, die een speling van het gewicht van
't brood wenschen van 5 procent).
Aan B. en W. wordt in deze verordening
overgelaten ten allen tijde het gewicht en
den prijs van het brood te bepalen en
tevens het tijdstip aan te geven, waarop
Ga, en mondje dicht.
XVIII.
9>e Itlimic verdwtfut.
De elegante panier met twee kleine poneys
bespannen, waarin de barones gewoonlijk
door het park en het bosch van La Varenne
toerde, waehtte haar aan de kleine deur op.
Zij wilde zonder nadere explicat e ver
trekken en koos daarom het dichtst bij zijnd
station van Nangis om den trein naar Parijs
te halen, met het doel de vragen van haar
echtgenoot te ontgaan. Daar aangekomen
zond zij haar groom terug, met de bood
schap, haar 's namiddags te Montereau aan
den sneltrein af te halen en kwam pas tot
rust toen zij goed en wel in de coupé eerste
klasse gezeten was en de trein zich in ba-
weging stelde.
Nu pas gevoelde zij de vermoeidheid eu
de ontspanning, die onvermijdelijk volgeu
moest op de opwinding der laatste dagenr
en op de groote moeite die het haar gekost
had, haar zelfbeheersching te bewaren; de
vreeselijke onthullingen van den vorigen
avond hadden haar naar lichaam en ziel
gebroken. Had zij gehoor kunnen geven
aan de stem van haar hart, dan had zij
zich stellig nog vóór den morgen aanbrak
verwijderd en met haar kind de vervloekte
woning voor altijd verlaten; maar zij voelde,
dat alles nog niet uit was, en dat zij de
bevelen van het slachtoffer moest afwachten
en zijn wil ten uitvoer brengen. Toen zij
aan het Ooster-station afstapte, ijlde zij
naar het telegraafkantoor en zond van daar
een telegram aan haar echtgenoot, den
eenige, dien zij thans als zoodanig erkende.
Het bevatte slechts deze woorden:
„Om halféén, avenue Gabriel.
Helena."
(Wordt vervolgd)
