bemanning van de stoomboot werd voor
de beschieting aangemaand in de boo
ten te gaan.
De Temps schat op grond van de
jongste documenten de totale verliezen
van Duitschers, Oostenrijkers en Tar-
ken op 6.500.000 man, waarvan 4 mil-
lioen dooden en vermisten en verder
invaliden, die niet weder naar het front
zullen terugkeeren.
Na overleg met de ministers van
oorlog en financien heeft de Fransche
begrootingscommissie hjt bedrag van
de voorloopige twaalfden voor het 4e
kwartaal van 1915 verhoogd met een
crediet van 46 millioen francs, bestemd
voor bet onderhoud van nog 50.000
mannegertroepen, gedurende het laatste
kwartaal van 1915.
Zwitserland wordt door den oorlog
voornamelijk in het reizigersverkeer
getroffen
Interlaken, Lugano en het Engadin,
zijn treurige woestijnen. Vroeger kwa
men er naar Zwitserland drie-en-half
millioen vreemdelingen, toeristen en
zieken. Sedert September 1914 vertoef
den in de hotels slechts anderhalf
millioen bezoekers, zoodat het aantal
tot 15 pet van het normale is gedaald
en een groot aantal der bezoekers zijn
nog Zwitsers. In het Engadin alleen
kwamen jaarlijks 50.000 vreemdelingen
thans ongeveer 1000. Daarbij moet men
in aanmerking nemen, dat een vijfde
gedeelte van de Zwitsersche bevolking
leeft van het vreemdelingenverkeer.
Het zwaarst hebben de groote hotels
te lijden met hun weelderige inrich-
tiugen vele zijn dan ook gesloten. De
kleinere hotels werken met minder
personeel, hebben hun prijzen verlaagd
en trachten zich er door heen te slaan
met behulp van de banken, die in
Zwitserland veelal achter de hotels
staan en zich thans in geldelijk op
zicht zeer hulpvaardig toonen. Niette
min wordt van staatswege een bijzon
der moratorium overwogen.
Ook denkt ,men eraan, de hotels te
veranderen in sanatoria voor gewon
den, terwijl de kosten daartoe door de
verschillende regeeringen zouden moe
ten worden betaald.
Daarenboven kan men rekenen op
de bijzondere uitgaven van de gegoede
gewonden. Een afgezant van den Paus
onderhandelt te Bern over dit plan.
Volgens de Kölnische Volkszeitung
j gezanten der viervoudige entente
ofia teruggeroepen. De Engelsche
ut is reeds vertrokken.
olgeos dezelfde bron geeft de Po-
o d'Italia in een bespreking van de
*lkan toestanden de viervoudige en-
jnte den raad onmiddellijk een vol
doend aantal troepen naar Macedonië
en de grens van Noord-Servië te zen
den en met vernieuwde kracht de Dar-
danellen aan te vallen. De uitslag van
deze tweeledige actie zou van onbere
kenbare waarde zijn.
Griekenlaud, Servië en Roemenie
zouden een gemeenschappelijk blok
vormen, de Oostenrijkers en Duitschers
zouden afzien van hun opmarsch naar
Konstantinopel dan wel het Oostelijk
front verzwakken door onttrekking van
troepen en daardoor de Russen ver
lichting geven. Bulgarije zou dan stel
lig wel in zijn schulp kruipen.
De Lokal Anzeiger bevat een hoofd
artikel over den Balkan, waarin o. a.
gezegd wordt:
Toen Bulgarije op het voorbeeld van
enkele andere staten als Nederland en
,.Zij stond op het punt mij in dienzelfden
toon bescheid te geven, toen wij hoorden,
dat er in het dorp de doodsklok geluid
werd.
Weet ge wie gestoiven is? vroeg zij
mij, toen ze reeds bij de deur stond. Lisette
van den lompenmolen
Wat? Lisette van den lompenmolen?
„Ik beefde van ontsteltenis. Groote
God, de geliefde van mijn meester!
„Welk een vreeselijken nacht heb ik toen
doorgebracht, luitenant! Nog huiver ik,
wanneer ik mij dien nacht terugdenk.
Uren kropen voort. Eindelijk werd de
deur geopend en als een waanzinnige storm
de baron Frits de kamer binnen, de dolle
Francisca met zich sleurende, die angstig
smeekend de handen tot hem opgeheven
hield.
Verzoek mevrouw de barones hier te
komen, beval hij mij met schorre stem.
„Juist wilde deze de kamer binnentreden
doch zij deinsde ontsteld terug, toen zij
haar zwager zag, en ik bemerkte duidelijk,
dat zij iets haastig in de plooien van haar
kleed verborg.
„Schijnbaar kalm trad zij daarop het
vertrek binnen.
- Caro amico mio, vroeg zij den baron, i
wat beteekent dat
Hierbij wee3 zij op Francisca.
Kom binnen, schoonzuster, antwoordde
hij, en gij, Hendrik, ga naar buiten en
sluit de deur.
„Nog sidder ik bij de herinnering aan
zijn woest uitziend gelait. Zij oogen puil
den uit hun kassen, het jonge bloeiend I
schoone gelaat was vertrokken door een j
waanzinnige smart. Eerst konden wij niet
verstaan, wat daar binnen gespr ken werd,
doch eensklaps hoorden wy de bulderende
stem van den luitenant een verschrikkelijk
woord der barones in het gelaat slingeren.
Moordenaarster 1 kreet hij en hij vervloekte
Zwitserland, waar reeds sedert het begin
van den oorlog de gewapende neutra-
traliteit bestaat, mobiliseerde, werd het
voor zijn naburen moeilijk dat voorbeeld
niet te volgen. Het is echter niet noo-
dig daaruit verontrustende conclusies
te trekken. Zoo bewijst de mobilisatie
van Griekenland volstrekt niet dat
Wenizelos koning Konstantijn thans
van de noodzakelijkheid eener oorlogs
zuchtige politiek heeft overtuigd. Waar
schijnlijk heeft koning Konstantijn
overwegen dat eenige weken eentonige
en afmattende grensdienst in afwach
ting van gebeurtenissen, die misschien
nimmer komen, reeds een voortreffelijk
middel is om heethoofden te kalmeeren.
Hetzelfde geldt voor Roemenië. Een
enkele blik op hst ontzettend lijden en
de verwoesting, door dezen oorlog over
alle vlokeren gebracht, moest voldoende
ziin alle staten van gewapende deel
neming af te houden zoolang hun eigen
levensbelang daarmede niet gemoeid is.
Dit is dan ook de overtuiging in re-
geeringskringen, zoowel als bij de meer
derheid der volken van beide bovenge
noemde Balkanstaten.
Het aantal gevangenen, dat na het sieve bedoeling had. De mobilisatie
gevecht gisteren is bijeengebracht, be- was uitsluitend een gevolg van den
draagt 2600 man. Ook zijn 9 kanonnen onvasten toestand van Europa en de
en een groof aanta1 machinegeweren troepenbewegingen in de naburige lan-
veroverd.
De eerste dagen dezer week hebben
zich in het westelijk gevechtsterrein
gekenmerkt door ontzettend kanonge
bulder niet alleen, doch door hevige
gevechten in het algemeen. Voor de
Duitschers waren deze niet voordeelig.
Het officieele bericht van Fransche
zijde luidde Maandagavond
Onze aanval ten noorden van Atrecht
heeft nieuwe vorderingen opgeleverd.
Wij hebben het geheele dorp Souchez
bezet en zijn naar het oosten toe in de
richting van Givenchy gevorderd.
Verder naar het zuiden bereikten
wij Lafolie en drongen verder ten
noorden van Thelus door. Wij verniel
den een telegraafstation en namen in
dit gevecht 1000 man gevangen.
Wij gingen voort met het winnen
^an terrein in Champagne door het
sterke netwerk van loopgraven en for
ten te doorschrijden, dat door de Duit
schers in den loop van een aaulal
maanden was voltooid. Wij zijn in
noordelijke richting opgerukt en heb
ben de Duitschers genoodzaakt drie tot
vier K.M. terug te trekken naar de
tweede linie. Op het geheele front
duurt het gevecht voort.
De vijand heeft zware verliezen ge
leden door ons vuur en in het hand
gemeen en heeft veel materiaal in de
ontruimde veldwerken achtergelaten.
Dit is nog niet geteld, maar behalve
24 vermeesterde veldstukken zijn er
16.000 niet gewonde krijgsgevangenen
en hun aantal stijgt nog steeds. In het
geheel hebben de bondgenooten in
twee 4agen 20.000 niet-gewonde ge
vangenen gemaakt.
Van Engelsche zijde komen ook be
richten van vooruitgang.
Maarschalk French zegt in een te
legram van Zondagavond
Heden heeft een hevig gevecht plaats
gehad op het terrein, dat gisteren ge
wonnen werd. De vijand deed krachtige
tegenaanvallen ten oosten en ten noord
oosten van Loos. Het resultaat van dit
gevecht was, dat wij behalve vlak ten
noordon van Loos, al het terrein be
houden hebben, dat wij gisteren ver
overd hadden, met inbegrip van Loos
zelf.
Wij hebben hedenavond de steen
groeven heroverd, die gisteren achter
eenvolgens genomen en weder verloren
waren. Wij hebben in dit gevecht de
reserve van den vijand op doen treden
en daardoor de Franschen aan onzen
rechtervleugel in staat gesteld verdere
vorderingen te maken.
haar en haar huis.
„Daar vloog de deur plotseling open e i
als een opgejaagde ree stormde de barones
de trappen af. Aan het portaal gekomen
zeeg zij bewusteloos neder; ik zie nog hoe
Sanna toeijlde en de witte gedaante ophief
en wegdroeg. Op hetzelfde oogenblik werd
ook Francisca de kamer uitgedrongen en
stond de luitenant aan den ingang, „Mijn
paard" beval hij.
Vijf minuten later was hij verdwenen,
wij hebben hem nimmer wedergezien.
Toen ik hem wilde nasnellen, was de
eenige, die ik ontmoette, de rampzalige
Francisca, die mij luidsnikkend bekende,
dat men haar bevolen had, de schoone
Lisette te doen gelooven, dat haar minnaar
haar ontrouw was geworden en dat dit
haar dood veroorzaakt had.
„Toen ik, zoo besloot de trouwe knecht
zijn verhaal, dien avond de plek voorbij-!
ging waar de barones neergezegen was, zag
ik iets schitterends op den grond liggen.
Ik raapte het op het was het kleine
gouden hartje, waarin de letters L. E. ge
graveerd waren. Ik wilde het bij mij ste
ken, doch eer ik het kon verhinderen, had j
Sanna, die ongemerkt achter mij was ge
slopen, het mij, nit de hand gerukt. Zij
vluchtte in de kamer van haar meesteres
en ik hoorde hoe die twee in het Itali-
aansch een levendig gesprek voerden.
Je zoudt dus denken, Hendrik, dat
mijn grootmoeder
De stem van den jongen man klonk
somber.
Ik heb het recht niet, de paden mijner
meesteres te beoordeelen. l)at ééne echter
weet ik, dat de barones met haar zwager
op geen goeden voet stond, omdat
nu ja, omdat hij zich eens in haar zaken
gemengd had. Bovendien was zij zeer trotsch
en zou de dochter van den lompenmolen
nooit in haar familie geduld hebben. Ik
Wij lezen in de D. Ct.
Heel Weert spreekt van talrijke ar
restatiesdie er hebben plaats gehad.
Woensdagavond was een schildwacht
van de landweer aldaar op post bij den
tunnel van den weg naar het Belgische
plaatsje Molenbeersel. Hij zag twee als
heeren gekleede personen, die een
grooten handkoffer droegen, naderen en
riep hun een „Halt, werda" toe. Zij
naderden en moesten den koffer laten
visiteeren.
Daar de schildwacht op eenigen af
stand nog vier personen zag, die blijk
baar bij het tweetal behoorden, gaf hij
een teeken aan de nabij zijnde wacht,
zoodat er onmiddellijk een sergeant en
nog meer militairen verschenen.
Het groote valies bleek verschillende
kleine busjes te bevatten, elk voorzien
van een tinnen buis van 5 m.M. om
vang, waaraan lonten waren bevestigd
van 20 M. lengte voor iederen bus.
Dan waren er bussen, gevuld met
kleine pakjes, ter grootte van een luci
fersdoosje, gevuld met een substantie
dat op zeeppoeder geleek.
Het tweetal werd onmiddellijk in
arrest gesteld. Bij nader onderzoek
bleek, dat de inhoud bestond uit me-
linietpoeder.
Op de poederdoozen die, volgens de
daarop voorkomende etiquetten 100
grim poeder bevatte, stond ook het
adres van de fabriek, n 1. die van de
firma Copal Co., een kruitfabriek in
Caulill, dicht bij Hamont in België ge
legen de doozen waren van de fabri
cage van 1909.
Het Donderdag in deze zaak voortge
zette onderzoek leidde tot de arrestatie
van nog een aantal Belgen, die hun
intrek hadden genomen in een huis in
de Stationstraat, tegenover het tram
station.
Een onderzoek in den tuin van dat
huis e tusschen in de nabijheid ervan
geplaatste boompjes, heeft nog een zes
tal groote bussen doen vinden, alle ge
vuld met pakjes kruit. In ieder pakje
was door machinale bewerking een
rond gaatje aangebracht, waarin de
lont paste.
Later op den dag moeten in den
tuin nog een zestal bussen gevonden
gevonden zijn, alleen met lonten ge
vuld.
Het gevondene moest op last van
den li itenant der landweer zeer voor
zichtig worden behandeld, daar de in
houd gevaar voor omgeving en om
standers opleverde.
Bij het verhoor dat de Belgische
heeren, in 't geheel een achttal, moest
ondergaan, bleek, dat zij nog maar kort
in Weext vertoefden en van Vlissingen
waren gekomen. Op het tweetal eerst-
gearresteeren na, bevinden zij zich allen
weer op vrije voeten, daar niets te
hunnen nadeele moet zijn gebleken.
Door den territorialen bevelhebber zal
hun hoogst waarschijnlijk het verblijf
binnen deze militaire afdeeling worden
ontzegd.
De militaire overheid meent uit het
verhoor te kunnen afleiden, dat het de
vooibereiding gold van een poging om
in den omtrek van Luik Duitsche mi
litaire werken op te blazen.
De laatste berichten uit het oosten
lwiden
Wij vernemen, dat Bulgarije officieel
de entente mogendheden de verzekering
gegeven heeft, dat Bulgarije met het
bevel tot mobilisatie geen enkele agres
ben eer) oud dienaar uwer familie, luite
nant, en waag het daarom u een goeden
raad te geven. Waak over uw verloofde,
mijnheer! Zij is goed en schoon, zij her
innert mij altijd aan die ongelukkige Li
sette die had ook dezelfde diepe, heldere
oogen, zoo vol uitdrukking.
Met een hartelijk „goeden nacht, luite
nant" liet de oude Hendrik zijn meester
alleen.
Dezelfde oogen, herhaalde Army,
dezelfde uitdrukking
Zijn blikken vestigden zich op het beeld
van de schoone Agnes Mathilde aan den
wancl. Het licht was bijna uitgebrand,
slechts nu en dan flikkerde het flauw op
en verlichtte de twee donkere, treurige
oogen, „die zoo smartvol om zich heen
blikten, als zochten zij naar een verloren
geluk."
XVIII.
Den volgenden morgen ging Army naar
den molen, daar zijn aanstaande schoon
vader een onderhoud met hem wenschte.
Op het gelaat van den fabrikant lag een
uitdrukking van zorg en nadenken, die
het anders vreemd was. Men kon het hem
aanzien, dat hij dien nacht weinig geslapen
had.
Ik zal niet veel tijd verspillen met
onnoodige woorden, begon hij. Het eerste
wat ons te doen staat is, dunkt mij, met
ons beiden ï.aar uw garnizoensplaats te
reizen, omdaar uw aangelegenheden te re
gelen. Daarop dient gij uw verzoek om
ontslag uit het leger in u kunt het mij
niet ten kwade duiden, dat ik dit zoo stel
lig eisch. Liesje is mijn eenig kind en ik
wil haar in mijn nabijheid, onder mijn be
scherming, weten. Verder acht ik het 't
beste, de goederen, die in mijn bezit zijn
en afkomstig zijn van uwe familie, Liesje
den.
Uit Boekarest schrijft men d.d. 26
September:
De ministerraad, die zich met het
onderzoeken van den buitenlandschen
toestand bezig gehouden heeft, nam
kennis van de mobilisatie in Bulgarije
en Griekenland. De minis ers waren
eenstemmig van meeDing dat deze
nieuwe feiten de tot dusver door Roe-
menië gevolgde richting in geen enkel
opzicht behoorden te veranderen. Bij
gevolg zullen onze troepen verder langs
onze grenzen samengetrokken blijven.
De kwestie van den staat van beleg,
waar sommige bladen Tan gerept heb
ben, is door den ministerraad niet eens
ter sprake gebracht.
De militaire beoordeelaar in het blad
„Land and Water", Hilaire Belloc, be
spreekt de Duitsche poging om het
Russische leger in den Wilna sector te
omsingelen. Dit is, schrijft Belloc, de
I vijfde maal tijdens den Duitsch Oos-
tenrijkschen opmarsch, dat de vijand
zijn manoeuvre herhaalt om een voor
uitspringend punt in de Russische linie
te verkrygen, door deze op 2 andere
i punten terug te drijven. Elk (lezer ma
noeuvres is ten opzichte van het daar
aan gestelde doel mislukt; en elk heeft
den vijand groote verliezen gekost en
hem gedwongen de beslissing op de
lange baan te blijven schuiven. Met
elk dezer pogingen gaat gemiddeld bij
na een maand verloren en is minstens
een kwart millioen manschappen ge
moeid Bovendien is het waarschijnlijk
's vijands laatste gelegenheid om zich
zulk een toestand te scheppen, omdat
wanneer hij de geheele linie Riga-
i Dvinsk - Vilna-Lida - Baronovici Rovno
Lemberg in zijn bezit heeft, zijn ver-
i bindingen te veel uiteenloopen en hij
niet langer een onafgebroken stelling
ke^;f jal kunnen aanvallen, doch af-
zohv .-Lijke legers, terwijl dan ook zijn
eigen legers eveueens noodzakelijker
wijze meer en meer gescheiden worden,
naar mate hij vooruit trekt. Bijgevolg
moet, indien zijn pogingen om een om
singelende beweging hier mislukken,
de vijand een keer te meer falen in
het zich verzekeren van een beslissing.
De vijand moet deze mislukking be
schouwen, als de ernstigste van de ge
heele reeks strategische factoren, welke
zijn trageu opmarsch kenmerkeD. In
dien de Russische legers in den Wilna
sector er in slagen hun terugtocht met
succes uit te voeren, dan zullen zij de
zwaarste proef van tucht, uithoudings
vermogen en eensgezindheid hebben
doorstaan. De teleurstelling en de waar
lijk strategische nederlaag van den vij
and in deze streek, zal wreed en mo- i
gelijk definitief zijn. Wat den alge-
meenen toestand op het Oostelijke front
aangaat, schrijft Hilaire Belloc, dat bij
aldien de Russen van hun tegenwoor- i
dige en noodzakelijke toekomstige schei- j
ding in een drietal groepen te lijden j
- hebben, groepen die elk met hun op
zich zelf staande aanvullingen en ver
bindingen het versterken van een an
dere groep onmogelijk makeD, zulks
ook voor den vijand een overeenkomstig
nadeel oplevert, dat hij niet onnoodig
een zijner corresporeerende groepen zal
durven verzwakken, waartoe de nieuwe
I Russische troepen-groepeering hem
dwingt. Een succesvol Russisch Zuide
lijk offensief, volgende op de verzwak
king der vijandelijke troepen aldaar
door onttrekking van troepen ten be
hoeve van 's vijands groote aanvalspo-
giugen in de Wilna-streek, legt ge
noegzaam nadruk op het gevaar voor
hem van elke zoodanige verzwakking.
Een Russisch legerbericht van Maan
dag, maakt melding van overwinningen
aan Russische zijde; 't zegt:
Een hevig gevecht wordt geleverd
over het geheele front aan de stellin
gen van Dunaburg, tusschen de Duna
en het Drisviatymeer, waar de Duit
schers, ondersteund door een overwel
digend vunr hunner artillerie, tot her
haalde aanvallen overgingen, die ech
ter allen werden afgeslagen. Hier en
daar werden loopgraven herhaaldelijk
genomen en hernomen. Bij een offen
sief langs den straatweg naar Duna
burg, in de streek van het meer Lav-
kez, bij Nowo Alexandrowsk slaagde
de vijand er aanvankelijk in onze loop
graven te nemen, maar daarbij werd
hij door een tegenaanval van onze
troepen er weder uit gedreven. Na zich
verzameld te hebben, rukten de Duit
schers opnieuw in dichte collonnes op
onze loopgraven aanzij werden echter
ontvangen door ons artillerie-, mitrail
leur- en geweervuur, op korten afstand,
en vluchtten in wanorde. Opnieuw her
stelden de Duitschers zich en nog twee
malen vielen zij aan, in dezelfde rich
ting. Het artillerievuur was buitenge
woon hevig. Maar alle aanvallen wer
den afgeslagen.
Opnieuw geraakten de Duitschers in
verwarring en op enkele plaatsen na
men zij de vlucht. De verliezen van
den vijand zijn groot.
De aanzienlijke verliezen aan onze
zijde, het gevolg van de hevigheid van
het gevecht, geven het beste bewijs van
den moed der troepen.
Uit St. Petersburg wordt aan de Times
geseind
Goetsjkof, voorzitter van het Slavi
sche comité te Moskou heeft telegram
men gezonden aan Danef, Gesjof en
Maiinof en aan andere Bulgaarsche
staatslieden, waarin hij zegt, dat het
Russische volk niet gelooven wil en
kan, dat de Bulgaren die door Rusland
van het Mohomedaansche juk bevrijd
zijn, nu van plan zouden zijn de wa
pens op te nemen tegen hun broeders
en dat op een tijdstip, waarop Rusland
zijn uiterste kracht inspant om Duitsch-
land te bestrijden, den ouden vijand
der Slaven. Goetsjkof zegt voorts, dat
het Bulgaarsche volk hen zal volgen,
die trachten het te brengen op het
pad der trouweloosheid en die het aan
sporen een misdaad te begaan, die
zonder wederga zou zijn in de geschie
denis der naties.
ag-
als huwelijksgift mede te geven, zoodat u
weder wordt hetgeen voorheen de heeren
van Deren berg steeds waren. Ik heb bo
vendien Heliwig schriftelijk last gegeven,
een onderzoek in te stellen naar de moge
lijkheid, de andere landerijen van uw erf
goed aan te boopen, ten einde uw bezit
weder tot een geheel te vereenigen. Van
u verwacht ik daarvoor, dat u mijn dochter
zooveel mogelijk de vernederingen bespaart,
die haar ongetwijfeld van de zijde uwer
grootmoeder, wier voetstappen gij tot nu
toe getrouw hebt gevolgd, wachten. Zij zag
in menschen van onzen stand wezens van
lagere orde. Uw voorouders, dat weet ik,
dachten er anders over. Ik wil niet dat
Liesje, de trots van haar ziekelijke moeder
en van mij, een lot beschoren zij als dat
uwer moeder. Wilt u mij daarom beloven,
alles te doen om mijn kind voor den hoog
moed dier vrouw te behoeden?
Hij stak hem de hand toe.
Nimmer zal het haar berouwen mij
van een donkere toekomst gered te hebben,
antwoordde Army en hij legde zijn hand
in dien van den fabrikant. Oogenblikkelijk
zal ik mij tot mijn grootmoeder begeven.
Hoe gaarne had hij den edelen man om
den hals gevallen, doch hoe klein gevoelde
hij zich bij diens grootheid van ziel.
Laat u niet door drift vervoeren, ver
maande de heer Erving. Zij is en blijft
steeds uw vaders moeder, ouderdom moet
men eeren. Ik verlang slechts, dat zij mijn
kind ongemoeid laat. Dus, wees kalm, Army,
en denk eraan, zij is een oude vrouw.
Het was de eerste maal, dat hij den jon
gen officier bij den naam noemde. Diep
ontroerd keek deze hem aan. D&t was dus
de man, van wien hij eens in dwazen trots
verklaard had „ik kan niet onder zijn dak
verkeeren" en die thans voor hem zorgde
als een vader, hem zijn dierbaarst kleinood
toevertrouwde 1
Officieele mededeelingen van Zondag
middag van Fransche zijde lui den
In Artois hebben wij in den loop
van den nacht de stellingen, die wij
gisteren veroverd hebben, met inbegrip
van het kasteel Garleul, het kerkhof
van Souchez en de laatste loopgraven,
die de vijand nog bezet hield ten oos
ten van de versterkte stelling, die be
kend is onder den naam van den Dool
hof.
In Champagne zijn hardnekkige ge
vechten langs het geheele front voort
gezet. Onze troepen zijn in de Duitsche
linies doorgedrongen over een front van
25 kilometer lengte en een diepte, die
van één tot 4 kilometer afwisselt. In
den loop van den nacht hebben zij zich
in al de veroverde stellingen gehand
haafd.
Het aantal krijgsgevangenen, dat tot
dusver geteld is, bedraagt meer dan
tienduizend man.
Ga nu, Army! Heden middag ver
trekken wij.
Hij drukte hem de hand en de jonge
luitenant begaf zich, in diep gepeins ver
zonk n, op weg naar huis.
Een trek van vastberadenheid lag op zijn
gelaat, toen hij de trap besteeg, die naar
delkamer zijner grootmoeder voerde.
Daar kwam hem Nelly tegemoet. Haar
oogen schitterden zoo vroolijk als een zon
nestraal.
Hoe gaat het met Liesje? vroeg zij,
terwijl zij de beide armen om den hals
van haar broeder sloeg
Hij keek haar in het lachende gelaat.
Hoe gelukkig was zij met haar nieuwe
zuster
Wil je mij een genoegen doen, zusje?
Ja? Ga dan naar haar toe, onmiddelijk,
en zeg haar, dat ik haar laat groeten en
haar dringend verzoek, niet meer te wee-
nen. Wil je? Ga spoedig en blijf eenigen
tijd bij haar. Ik heb nu met grootmama
iets te bespreken.
In de gang ontmoette hij de oude Sanna.
Haar groet was eenigszins snibbig.
Ia grootmama voor mij te spreken?
vroeg hij.
Ik was reeds tweemaal in uw kamer,
mijnheer de baron. Mevrouw uw groot
mama wacht u met ongeduld.
Hij trad het vertrek binnen.
De oude dame zat op haar gewone plaaats
aan dei haard. Zij begroette hem meteen
vluchtig hoofdknikje en wees hem een
stoel aan.
Je hebt mij lang laten wachten, sprak
zij.
Ik had een noodzakelijk onderhoud
met mijn aanstaanden schoonvader. Hij
was zoo vriendelijk mij in kennis te stel
len met de plannen, die hij voor mijn toe
komst gemaakt had.
(Wordt vervolgd).