Yior Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. BcIaiigsteHiu»', HESJE 1 DEN LOMPENMOLEN Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. il/o. 3304. Zaterdag 2 October 1913. FEUILLETON. Bij dit nr. behoort een Bijvoegsel. Unb m Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZAfERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 0.75, frtaco per post zender prijs verhooging. Afzonderlijke remmers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke rege meer 77i ct. Groote letters naar plaatsruimte, Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdag middag 12 uur ingewacht. Belangstelling eigenlijk een aan geboren iets. iec'er onzer weet ?r van nee te praten, dat niet alle menschen oier evenveel be angstelling be^chik- fon. Zy is eigenlijk een eigenschap vin het gemoed, of, wil men, van het k rakter, en daarmede is iemand door d» natuur begaifd of hy is er niet m.'de begaafd. En och, voor een de 1 kan de be- laigstelling ook worden aangeleerd, evenals de eene of andere kunst, die nnn, met inspanning van alle krach ten m mester kan worden, als de aanleg ainwezig is. Ware belangstelling mag men vol- stsekt met vereenzelvigen met nieuws gierigheid deze is zelfs geen familie vai gene zij is er de karikatuur van, meer niet. Nieuwsgierigheid doet ons derken aan afluisteren, begluren, be spieden, navragen. Zy is die mensche- lyle eigenschap, die hinderlyk is in hoige mate geen weetgierigheid drijft dei mensch, die er mee behept is, dcrh alleen het verlangen om door te drilden in alles, wat niet voor zijn oogen of ooren bestemd is. Ware be langstelling echter leeft mede in het deen en laten van den eveumensch. De bezitter van deze schoone eigen schap mag zelfs niet altyd aan zich selven het eerst en het meest denken. Wij allen kennen wel menschen die zich niet tot deze hoogte hebben kun nen opwerken. Het is gemakkelijker zich op te sluiten in den engen levens kring van het eigen ik, dan het leveu te bezien in den grooten kring en om ons heen. Dezulken zijn gewoonlijk niet de beminnelyksten onder ons, maar die het wel kunnen, die wel de aan geboren of aangeleerde belangstelling hebben, zijn in den regel de besten on der ons niet alleen, maar ook de aan genaamste in den omgang. Ware belangstelling vraagt niet steeds, zij weet ook te luisteren naar het gegeven antwoord. En hoewel vaak met veel werk overladen, toch is er nog wel een oogenblikje te vinden om het oor te leenen aan hetgeen anderen hebben te zeggen en iets te doen dat den vrager van dienst kan zijn. Ge leerden, kunstenaars in den waren zin des woords, nemen gaarne met belang stelling kennis van hetgeen anderen bezig zijn te onderzoeken of te schep pen, niet w;: ar? Ieder onzer moet leeren verder te zien dan zijn neus lang is, leeren te onderscheiden wat belangrijk is. En niet alleen het individu, ook een ge heel volk moet dat kunnen. En als die belangstelling niet aangeboren is, moet zij dus zooveel mogolijk worden aan gebracht, want ruimte van blik, weet- lust, liefde voor land en volk, ver of minder ver van zijn land verwijderd, moet worden aangeleerd, en een ieder onzer is verplicht daaraan mee te wer ken. Dus moet men hart hebben voor de opwekking van deze belangstelling. Wel moeilijk, maar toch wel te doen. Want is niet hij de beste leermeester, die belangstelling weet te wekken bij hen, die naar hen luisteren Belangstelling moge vóór alles een zedelijke eigenschap zijn, het verstand moge er deel aan hebben, evenals frischheid en levendigheid van geest, het leeuwendeel heeft het hart. Dit is de sleutel tot het geheim dat de bes ten onder ons zoo gemakkelijk belang stelling weten te wekken. Want het hart is een groote drijfveer, misschien wel de grootste. Wie hart heeft, zal in eigon gelukkigen kring denken aan hen, die niet dit voorrecht hebben. Wie in glorie is neergezeten op den troon van eer en macht en roem, zal hem gedenken die in alle nederigheid zijt weg bewandelt. Bekend is het woord van koning David, toen hij zaf op den troon van Jeruzalem, „of er nog iemand leeft van den huize Jona thans", metwaar? Wie hart heeft, toont belangstelling en weet belangstelling te wekken. En steeds vindt hy gelegenheid om te doen wat goed is en hemzelven en den even- mensoh opheftbestrijding van dom heid en dwaling, steun aan werk, dat steun behoeft, ook al kan hij niet al tijd op dankbaarheid rekenen. Maar ook is belangstelling een zaak van het hart, als zij den evenmensch, in het besef van eigen kleinheid, voert tot wie hen helpen kau, want, niet geven alleen, ook ontvangen 22) De proef is dus gelukt! zeide zj, de zelfde woorden herhalende, die hij haar eens had toegevoegd. Maar de ringen zijn nog niet gewisseld en ik mag dus, hoop ik, nog wel eenige woorden spreken. Voor eerst, waarde Army, zie hier een minzaam schrij ven van genoem den hertog. Hij be looft mij, uwe toekomst ter harte te zui len nemen en u een schitterende carrière te bezorgen. Ik raad je dus aan, aan die bespottelijke comedie met die lui van den lompenmolen een einde te maken en dade lijk naar S te vertrekken. 1 Grootmama, antwoordde hij met de grootste kalmte, dit kan ju onmogelijk ernst zijn. Ik spreek in alle ernst. Je hebt, zon der na te denken, een verbintenis aange knoopt met menschen uit den laagsten stand en het mocht mij gelukken u daarvan te Wedden. Het lacht mij niet toe, mijn klein- Izoon te zien als deelgenoot in die fabriek. Een baron von Deren berg lompenmolenaar numero tweel Ik verzoek u, grootmama, dat onder- ^werp te laten rusten. Nimmer zal ik mijn woord terugnemen, zelfs niet, al zou uw voorstel mij aanlokkelijk toeschijnen zooveel te minder, nu ik er niet den min sten lust toe ge vod. Dan verlaat ik het huis riep zij v/oe- dend uit. Nog vóór uw vrouw het binnen treedt. Dat zou ik in hooge mate betreuren Buitenland. In Fransche en Engelsche bladen wordt gewag gemaakt van een geheim zinnig drama in de buurt van Brugge, dat volgens de Times een licht werpt op het schrikbewind, hetwelk thans in Belgie onder Duitsch beheer wordt ge voerd. De woningen van de leden der aris tocratie, die bij de komst van de Duit- schers uit de stad zijn gevlucht, zijn, volgens den Parijschen correspondent van de Times, ingenomen door Duit sche officieren. Alle kostbaarheden en voorwerpen van waarde zijn er uit ge roofd. De inwoners die gebleven zijn, wagen zich niet Jbuiten de deur. De enkele koffiehuizen, die nog open zijn, worden alleen door Duitschers bezocht, 's Avonds mag men geen licht op heb ben en de straten zijn doodsch en ver laten. Een schrikbewind heerscht er over de bevolking, want daden van willekeur komen hoe langer hoe meer voor en de welgestelde lieden zijn er nooit zeker van of zij, wanneer zij uit zijn gegaan, weer veilig thuis zullen konen. Het geringste voordeel der ge allieerden op het oorlogsterrein be haalt, wordt door de Duitschers op de brutaalste wijze gewroken op de inwo ners van de stad. In Mei van dat jaar werd de heer Dudeken, die een kasteel bewoonde te Ruddervoorde op 15 KM. van Brugge gelegen, door twee Duitsche officieren aangehouden, die per auto naar het kasteel kwamen en den bewoner aan zegden, dat zij belast waren hem naar de kommandantur te Thielt te gelei den. Hem werd gelast in den auto plaats te nemen, die daarop in de richting van Thielt vertrok. Sindsdien heeft men den heer Du- deken niet levend meer teruggezien. Zijn betrekkingen tot den vijand waren slechts van vreedzamen aard geweest en toen hij niet terugkeerde dacht zijn vrouw, dat hij misschien naar Duitsch- land was gebracht. Er werd onderzoek naar gedaan, maar zonder gevolg. Op 4 September werd zijn lijk gevonden in het bosch van Beermen, op enkele kilometers af- stands van zijn kasteel. Hij bleek door twee revolverschoten te zijn gedood. De overheid te Brugge werd van het geval verwittigd en een onderzoek werd ingesteld. Dienzelfden avond echter nam de Duitsche overheid het lijk in beslag en verbood den Belgischen ma gistraat zich verder met de zaak te be moeien. Enkele dagen later is de jacht opziener, die het lijk ontdekt had, eveneens verdwenen. Een particulier onderzoek toonde aan, dat do heer Dudeken Diet te Thielt den kommandantur was versche- dat hij moet zijn vermoord grootmama. Met een weinig goedheid en voorkomendheid zoudt u veel goed kunnen maken. Doch wanneer u op deze wijze over mijn verlooide en hare familie spreekt, dan is het beter, dat u Dat ik ga 1 Het is goed. Lees Zij hield hem een tweeden brief voor. Hij kende dit fijne, rose papier maar al te goed en onwillekeurig deinsde hij terug. Blanka? vroeg hij toonloos. Zij schrijft u? Zij verzoekt mij, haar op een reis naar Italië te vergezellen, daar de kolonel wegens dienstzaken verplicht is in Duitsch- land te blijven. Het liefst zou ik haar dit vod, met die zoet vleiende woordjes, voor de voeten werpen, maar in de gegeven om standigheden blijft mij niets anders over dan haar aanbod aan te nemen. Wilt u Kunt u dat Tot haar gaan, die mij bedrogen heeft Liever dan met che lieden uit den molen te moeten omgaan. Dan is het beter, dat u gaat, sprak hij zacht. Dat is dus het loon voor mijn toe wijding, die er ten slotte nog wel in mocht ^agen, een andere loopbaan voor u te vin den dan op het kantoor van een papierfa brikant. Ook daarin had ik moeten berusten. Doch door de zorgen van mijn schoonvader, die onze oude bezittingen Liesje als bruid schat medegeeft, zal ik worden, wat mijn voorouders waren, heer en meester over geheel Derenberg Duur genoeg betaaldbeet zij hem toe. Hoeioo? Doordat gij voor uw leven aan een vrouw zult geketend zijn, die uw gelijken steeds met den rug zuilen aanzien, die je niet liefhebt, nooit lief zult krijgen. Wie zegt u dat? vroeg hij, terwijl een door de twee officieren en beroofd van een aanzienlijke som gelds, welke hii steeds bij zich had. De Times-correspondent kreeg uit betrouwbare bron een bevestiging van het bericht, dat het 41e Duitsche le gerkorps in de Pinks-moerassen door een overstroomiug vèrrast is. Het was onmogelijk te ontsnappen en naar men meent is byna het geheele korps om gekomen. Over Geneve wordt aan het Berl. Tagebl. geseind, dat Donderdag de FranschZwitschersche grens tot nader order voor alle verkeer gesloten is. Ook het post- en treinverkeer is stop gezet. koers van 937j pet., terwijl de Fran sche leening lot een bedrag van 10 milliard francs tegen een koers van 95 pet en een rente van 5 pet zal worden uitgeschreven. De Tag). Rundschau meldt, dat se dert het begin van d9n oorlog in Bo- hemen 61 politieke kranten opgedoekt zijn. Onder deze waren 32 Tsjechische die door de overheid onderdrukt zijn. De Duitsche bladen hebben vrijwillig opgehouden te verschijnen. Te Git- schin, Kuttenberg en Nirnburg ver schijnen in het geheel geen kranten meer. Te Berlijn is officieel bekend ge maakt, dat door de stad]Berlijn voor niet minder dan 2100 millioen mark op de derde oorlogsleening is ingeschre ven, waarbij de inschrijvingen bij ere- dietvereenigingen en bij de post niet zijn inbegrepen. Uit de Vereenigde Staten wordt ge meld Er zijn 45 lijken uit den wrakhoop, i veroorzaakt door de ^gasoline-ontplof- fing te Ardmore in Oklahoma, gevon den. De stoffelijke schade is enorm groot. De Local Anzeiger verneemt uit Boedapest, dat een Servisch leger van 50.000 man op 23 September naar de Bulgaarsche grens is opgemarcheerd. Het grootste deel der bevolking van Belgrado is naar Nisj en andere plaat sen in het binnenland gevlucht. Duitsche bladen deelen mede, dat de Zweedsche regeering een verordening heeft uitgevaardigd, waarbij de uitvoer van vleesch aanmerkelijk wordt be perkt. De exportslachterijeu mogen voortaan niet meer dan 400 ton vleesch per week uitvoeren, hetgeen een ver mindering met ten minste een derde beteekent. Aan boord van het Italiaansche pantserschip „Benedetto Brin" is een brand uitgebroken, die gevolgd werd door een ontploffing. Tot dusver zijn 8 officiereu en 379 mam gered. De schout-bij-nacht Rubin de Cervin is onder de slachtoffers. De brand is aan een toeval te wijten. voor nen, en De Oostenrijksche oorlogsleening zal bestaan uit schatkistbiljetten A 5!/s pet, met 15-jarigon looptijd, tegen een fijn glimlachje om zijn lippen speelde. Zou zoo iets geheel onmogelijk zijn? Ik dacht, dat u uit eigen ondervinding het tegendeel weet. Denk eens aan uw zwager Frits en de schooae Lisette 1 Zij was zeer bleek geworden, doch wist haar uiterlijke kalmte te bewaren. BahHij heeft er nimmer aan ge dacht, met dat meisje in het huwelijk te treden. Je hebt je iets op de mouw laten spelden. Doch juist Pmdat er in onze fa milie reeds eenmaal iets gaande was met die lieden, hetgeen, de hemel zij dank, door een verstandige tusschenkomst verhinderd is geworden, zal ik nimmer dat meisje als uw verloofde beschouwen. Blijft ge echter volhouden, welnu, hoe zwaar het mij ook valt, verkies ik het gezelschap van Blanka boven het vooruitzicht, met die deerne in hetzelfde huis te moeten wonen Haar lippen beefden en haar oogen fon kelden van toorn. Het is goed I Zoo ga dan, grootmama Het doet mij le9d, dat het zoover moest komen. Doch zou ik mijn besluit verande ren. dan had u het volste recht mij te verwijten, dat ik geen man ben, doch een zwakkeling, wien het kleinste ongeluk alle geestkracht beneemt. Ik kan niet terug, om dat ik een Derenberg ben en wil het niet, omdat ik niet dwaas genoeg ben, een toe komst vol geluk van mij te werpen. Je beveelt mij dus heen te gaan? Neenl Liefst zag ik, dat u in mijn huis uw verdere levensdagen in kalmte zoudt slijten. Doch nu gij mij voor de keuze stelt: u of zij zoo kan ik van ganscher harte verklaren: mijn bruid! -THet is goed, ik ga. En al laagt gij, en allen met u, op uwe knieën mij te smeeken om te biijven, ik zou mijn be sluit niet veranderen. Het is schandelijk, onvergeeflijk, een oude vrouw weg te jagen. Hoe walgelijk, hoe echt Duitsch I Zij trok aan het schelkoord en begon met bevende haast verscheidene laadjes van haar schrijftafel open te trekken. Brief jes, doosjes en pakjes vlogen in wanorde door elkander. Mijn reiskoffers! beval zij Sanna, die binnentrad. Pak uw goed ook bijeen. Wij vertrekken Op dit oogenblik vloog een klein, blin kend voorwerp over het tapijt en viel voor Army's voeten. Het was een klein gouden hart, waarop de letters L. E gegraveerd stonden. Zwijgend ging hij naar haar toe en hield haar het oude kleinood voor. Zij werd doodsbleek en moest zich aan de tafel vastklemmen, zoo ontstelde haar de aanblik op dit kleine voorwerp. Ik heb het recht niet, u iets te ver wijten. U zijt mijn vaders moeder Doch ik zal er naar streven in dubbele mate goed te maken, wat u eens misdreven hebt aan een jong, schuldeloos meisje. God geve, dat het mij moge gelukken Hij keerde zich om en wi de de kamer verlaten, doch Sanna trad hem tn den weg Wat wilt gij van mijn meesteres? Ik heb baron Frits het gouden amulet ont nomen, ik alleen; mijn sig ora is onschul dig. Jaag mij weg, doch ontneem haar niet de eenige plaats, waar zij haar hoofd kan neerleggen De oude dienstmaagd was op den vloer neergezegen en breidde smeekend haar han den naar hem uit. In haar koude, grauwe oogen fonkelde een traan. Ik zend uwe meesteres niet weg, sprak Army, geroerd door de trouw der oude, hardvochtige vrouw. Integendeel, ik Sta opbeval de barones, en doe, wat ik je bevolen heb. Geen woord meer. Nog he.len vertrek ik. Misericordia snikte Sanna, terwijl zij zich aan de plooien van het kleed der ba Graaf Traun, president van de Oos tenrijksche vereeniging Het Roode Kruis, heeft aan het internationale Roode Kruis-comité te Genève een telegram gezonden, waarin hij wijst op de beschieting van het hospitaal te Görz door de Italianen en het comité verzoekt de groote moreele kracht van zijn woord aan te wenden voor de be scherming van de conventie van Ge nève, door de oorlogvoerende mogend heden nogmaals ernstig aan te manen zich te houden aan de verplichtingen die zij op zich genomen hebben en vooral de verplegingsinrichtingen van het Roode Kruis en het personeel daarvan te beschermen en te ontzien. De voor den mond van de Eerns ge zonken duikboot beeft men, na vele vergeefsche pogingen, eindelijk boven water gebracht. De boot is daarop naar Embden gesleept, alwaar de lijken ter aarde zijn besteld. De oorzaak van de ramp was ver moedelijk een defect aan de machine, waardoor de boot, eenmaal gezonken, niet meer kon rijzen. Uit de houding, waarin men de lijken gevonden heeft, moet gebleken zijn, dat het lijden der opvarenden, die een langzamen ver stikkingsdood zijn gestorven, vreeselijk is geweest. In Pruisen heeft de minister aan de schoolbesturen en onderwijzers verzocht om wegens den oorlogstoestand slechts de noodzakelijkste schoolboeken en leermiddelen voor te schrijven, ten einde de ouders der kinderen niet on- noodige lasten te berokkenen. De Zwitserscbe papierfabrieken ver- keeren in groote moeilijkbeden door gebrek aan grondstoffen. Zij kunnen alle gedane bestellingen niet uitvoeren en hebben voor die, welke wel uitge voerd kunnen worden, de prijzen aan merkelijk mo8ten verhoogen. rones vastklemde. Laat mij met u gaan, Signora EleonoraIk sterf zonder u Smartelijk getroffen zag Army naar de gebiedende gestalte, die vijandig en met minachting op hem neerblikte. Hij had haar altijd zoo lief gehad. En zelfs thans nog, nu de {aureool, waarmede haar beelte nis in zijn hart steeds was omstraald, ge weken was, zegepraalde die liefde. Grootmama, smeekte hij, laat alles vergeten zijnIk reik u de hand ter ver zoening. Niets zal u herinneren aan het geen er is voorgevallen. Gasprak zij kort en gebiedend, ter wijl zij op haar trotsche, maar toch be vallige wijze, hem met de hand een af scheidsgroet toewenkte. GaIk wil alleen zijn. Ik heb nog veel te doen. Vaarwel dan 1 Mocht u ooit de heim wee kwellen, zoo keer terug. U zult Vaarwel! tviel zij hem in de rede en zij trok de hand, die hij aan zijn lippen wilde brengen, terug. Jij hebt gekozen Zy wendde hem den rug toe. O, de vloek, de vloekO, Dio mio 1 snikte de oude Sauna, die nog altijd han denwringend up den vloer geknield lag. Gekkin 1 hoorde Aruuy zijn groot moeder zeggen. Toen viel de deur dicht tusschen haar en hem. XIX De laatste dag van het oude jaar. Heeft die niet altijd iets plechtig wee moedigs? Een angstig terugdenken aan den afgeloopen jaarkring, een bange vraag wat zai het nieuwe brengen? Zullen de bloesems der hoop verwelken of welig vrucht dragen Het was omstreeks vier uur in den na middag, toen de onrust Liesje naar het Blot dreef. Reeds was Army met haar vader Vertaald door B.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1915 | | pagina 1