De verdwenen Schetsen.
C. JANSSEN,
PEEK CLOPPENBURG
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.75,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3556. Woensdag 5 April 1916.
Advertentiën van 16 regels 50 ct. Elke regel
meer 71/» cent« Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
Wanneer we zeggen dat er bijna
geen mensch in de maatschappij be
staat, die zich niet met iets bezig
houdt, gelooven we daarom nog niet
dat alle menschen bezigheid heb
ben. Toch wenscht zooveel mogelijk
ieder zijn aandeel te ontvangen in
de bezigheden, die uit de samenleving
in eene beschaafde maatschappij ont
staan, en naarmate men zich een
beroep kiest, dat min of meer direct
het practisch leven, het maken en
breken dier duizendvormige voorwer
pen, welke ter voldoening aan s' men
schen nooddruft gevorderd worden,
nabij komt, des gemeeuzamer wordt
men met het dagelijksch leven. In
de strenge beteekenis van het woord,
oefent ieder een bedrijf uit, maar het
beroep van den geestelijke, den kuns
tenaar of den kantoorklerk dringt
niet zoo diep in de uiterste^ schuil
hoeken der maatschappij en Van het
dagelijksch leven door, als dat van
den koopman of neringdoende. Willen
wij dus weten hoe wij het mechanisme
der bedrijvigheid het best handhaven,
dan moeten we bij den neringdoende
ter schole gaan; immers de eigen
schappen die hij moet bezitten om
zich in zijn bedrijf te handhaven, zijn
vrij wel die, welke meer of min voor
elk onzer onontbeerlijk zijn. Daarom
zullen .wij die eigenschappen eens
wat nader onderzoeken. Dikwijls
hoort men de opmerking dat de koop
man slechts werkt en leeft met het
doel om geld en altoos geld te ver
dienen; dat al zijn doen en denken
slechts neerkomt om voordeelig in te
koopen en voordeelig te verkoopen
doch zij die zoo oordeelen, miskennen
ten eenenmale de ware beginselen
van koophandel en nijverheid
Het moge waar zijn, dat er som
mige angstige en kleingeestige lieden
bestaan die door den gedurigen om
gang met het geld er eindelijk toe
komen, te gelooven dat dit het hoogste
is, wat men in het leven kan vinden.
Zulk eene kleingeestigheid treft
men niet alleen bij den handel, maar
in alle rangen der samenleving aan,
FlüdILLCTOV
32)
Hij was bescheiden genoeg om niets te
vragen, doch vergenoegde zich met te spre
ken over de meest voor de hand liggende
eischen van het oogenblik.
»Potton en Sampson zullen zoo vroeg nog
niet open zijn,« meende hij. »Zoodra het
tijd is, moeten zij er heen gaan, en vra
gen, wanneer de eerstvolgende verkooping
is, en dan kunnen wij meteen eens rond
snuffelen.®
»Je rekent er toch zeker niet op, bij hen
te kunnen inbreken, wel?® vroeg Charles
glimlachend.
»Neen, ik denk dat zij te goed bewaakt
worden,® antwoordde Jell. »Maar mis
schien kunnen wij de schrijftafel eens be
kijken.
»0, die schrijftafel krijgen wij nu wel,®
zeide Charles vol vertrouwen. Maar eerst,
hoe moet het nu met haar
«Daar heb ik al over gedacht,® zeide
Jell. »Mijn helper, over wien ik je gespro
ken heb, woont in Chancery Lane. Je kunt
van hier tot vlak bij Chancery komen met
de bus. Wij konden hem gaan opzoekenen
vandaar naar Potton en Sampson gaan.®
»Kom dan maar inee,® zeide Charles. »A1
was het slechts om den tijd te verdrijven,
Doch er leven en leefden ten allen
tijde onder de kooplieden groote en
veel omvattende geesten, die niet
enkel in hun bedrijf maar in het al
gemeen maatschappelijk leven, de
doorslaande bewijzen gaven van
groote werkzaamheden en menschen-
liefde. Om op de hoogte van zijn
beroep te kómen, behoeft men méér
dan gezond verstand, warenkennis en
administratieve bekwaamhedendaar
bij heeft men ook een zedelijk karak
ter, vlijt, spaarzaamheid, orde, acti
viteit en menschenkennis noodig;
eene rustelooze voortzetting van het
onderzoek naar de dingen van het
dagelijksch leven, om op de hoogte
van tijdgenooten en 'beschaving te
blijven.
Goethe zeide eens: „Ik weet niet
wie uitgebreider geest-ontwikkeling
zou behoeven dan de echte koopman
Niemond zal zeggen dat Goethe niet
werkelijk groot is geweest als dichter,
doch zijn genie werd door hem niet
beschouwd als een voorrecht, 't welk
hem vrijheid gaf om bandeloos en
liederlijk te leven. NeenGoethe was
dichter, doch daarom'onttrok hij zich
niet aan zijne beroepsbezigheden. Hij
wist als een kind der wereld het geld
te waardeeren en leefde niet alleen
om de dichtkunst te beoefenen; hij
beoefende haar tevens om geld te
verdienen. Dat het hem niet uit
sluitend „om geld te doen was" maar
dat hij het beschouwde als een uit
muntend middel om schoone en edele
daden tot stand te brengen heeft zijn
geheele leven bewezen Shakespeare
was niet alleen dichter, maar ook
tooneeldirecteur De philosoof Men
delssohn was zijde-fabrikant; de ware
gevoelige dichter, Freiligrath was be
stuurder van de Zwitsersche Bank te
Londen Pestalozzi de diepdenkende,
onvolprezen onderwijsman, aan wien
het lager onderwijs zooveel te danken
heeft, omdat hij een van die mannen
was, welke het onderwijs tot den
natuurlijken grondslag terugleiden:
Pestalozzi was een van die menschen
welke het ontbrak aan den practi-
schen zin, in 't dagelijksch leven zoo
noodig om te slagen, doch hij wist
zich den goeden raad van anderen
ten nutte te maken en slaagde vol
komen.
totdat wij haar gevonden en antwoord op
mijn telegram hebben.
Aan den hoek van Chancery Lane stap
ten zij af, en liepen de modderige zij
straat in.
Bij een van de groote kantoorblokken
bleef Jell stilstaan.
»Dat is mijn man,« zeide hij, wijzend op
een koperen plaat met de woorden erop
»A. Stoate, Particulier Detectiva.® »Vroe-
ger was hij bij de politie, en daar is hij nog
op goeden voet mee, wat soms uitstekend
te pas komt,®
Een lift bracht hem eenige verdiepingen
hoogdaar moesten zij een steenen gang
door, en kwamen aan een glazen deur,
waarop in zwarte letters hetzelfde stond
als op de koperen plaat beneden. Een jong-
mensch deed open en bracht hen naar
den heer Stoate.
Hij was een schrale, fretachtige man van
een jaar of veertig, met oogen die iedereen
zwijgend schenen te vragenZeg eens, welk
vonnis heb jij ook weer tot je last? Ik ben
het vergeten.® Hij zag er echter verstandig
uit, en ontving Jell met alle teekenen van
hoogachting.
»lk ben blij, dat je vanmorgen komt,®
zeide hij, toen hij, na Charles met één snel
len blik te hebben opgenomen, hun stoelen
aanbood, en zelf weer aan zijn schrijftafel
was gaan zitten, alk heb je niets meer te
vertellen, dan ik gisteravond aan je moe
der kon mededeelen. Maar wat al heel
vreemd is, de naam van je vriendin werd
'S-BOSCH
BLAUWE BLOUSE PAKJES COVER COATS FANTASIE-
met loshangende Blouses en elastic dubbelen Nieuwste modellen PAKJES
overkraag met witte biezen. met plooi en in groote
Prijzenvoor den leeftijd van 4 jaar ceintuur, alsook verscheiden-
f4.50, f5 50, f6.50, f7.50, f9. f 10.raglan model; beid.
tot f20.voor leeftijd v, 3-16 j.
vanaf f 4.
CAPES
met vaste capuchon
met doortast;
voor den leeftijd
van 3 tot 16 jaar
van f 5 tot f 12.
Hetzij ge in een paleis of in een
hut zijt geboren, indien ge in uwe
jeugd hebt geleerd uwe krachten te
gebruiken en te ontwikkelen zult ge
op later leeftijd iets voor u zei ven
en voor anderen kunnen doen. Ge
woonlijk komen zij die tot werken
gedwongen, in kleine eenvoudige ver
houdingen begonnen zijn. verder, dan
zij, die door de fortuin zijn begunstigd
en zonder de minste inspanning hunne
wenschen vervuld zagen In den
handel ziet men meestal den man die
met niets anders begint, dan met
twee gezonde armen, eene goede por
tie .gezond verstand, werkzaamheid
en vlijt, vrij wat zekerder vooruit
gaan dan die anderen welke bij 't
begin van hun loopbaan reeds over
alle hulpmiddelen van geld en crediet
konden beschikken. De kleine nijve
ren werken zich op tot geachte ne
ringdoenden en worden de hoofden
hedenmorgen hier in de kamer genoemd.
Jell schrikte, en ook Charles keek ver
wonderd op.
«Juffrouw Byron's naam?® vroeg Jell.
Iemand die Palzer heette,zeide Stoate,
»Ken je hem?®
«Ja, wij kennen hem,« zeide Jell. »Je
hebt hem toch niet verteld, waar zij is?«
«Ik weet het zelf nog niet.® antwoord
de Stoate, «en ik zou het hem in geen ge
val verteld hebben, zonder er eerst met jou
over te spreken. Om eerlijk de waarheid te
zeggen, als het een ander was geweest dan
jij, Jell, had ik er misschien dubbel geld
uit geslagen, en voor de twee partijen ge
werkt, daar jullie toch allebei hetzelfde
schijnt te verlangen. Doch nu heb ik het
werk niet op mij genomen, ofschoon hij
even verlangend scheen te zijn om iets te
hooren, als jij!®
Charles was bleek geworden, en viel
nu in
»U moet wel begrijpen, dat er in dit ge
val geen geld behoeft ontzien te worden.
U kunt ervoor rekenen wat u wilt, als u
juffrouw Byron's adres spoedig kunt ont
dekken. Die Palzer is een gevaarlijke
schurk, en u zult er geen schade bij heb
ben als u zijn geld niet aanneemt, dat
verzeker ik u.®
Stoate nam Charles eens op, die na den
tocht van gisteren nog zijn chauffeurscos-
tuum aanhad.
Mijnheer Jell weet dat ik voor hem zou
doen wat ik maar kon, ook zonder geld,®
van grootsche ondernemingen, terwijl
de zoons van aanzienlijke familiën,
welke hun loopbaan onder de guns
tigste omstandigheden beginnen, dik
wijls door uitspattingen, verkwisting
en luiheid dood-arm worden óf althans
zoo achteruitgaan, die ze er nooit
weer bovenop kunnen komen.
Arbeid is de wortel, de hefboom
van vooruitgang voor ieder mensch
in 't bijzonder, voor alle menschen
in 't algemeen. Meestal levert de
bezigheid en de bedrijvigheid genoeg
op voor de nooddruft en zelfs nog
iets meer voor edele levensgenoegens.
Wie in zijn beroep achteruitgaat, kan
over 't algemeen de schuld daarvan
in zich zeiven vinden, want zooals
men zijn beroep uitoefent, zoo gaat
het ook gewoonlijk: fiks vooruit als
men werken wil, langzaam en achter
waarts als men lui, eigendunkelijk
en trotsch zich zeiven alleen voor
zeide hij, »Is u familie van die dame?»
Charles kleurde even, en aarzelde. Jell
nam het woord.
Dit is de heer Freek, een heer, die me
juffrouw Byron kent,« zeide hij snel. »En
die alle reden heeft, om ook Palzer te ken
nen. Wat hij zegt, kun je gerust gelooven
Er zijn er beteren opgehangen dan Pal
zer. Misschien is het een quaestie van leven
en dood hem te beletten, de jonge dames te
vinden. Waarheen zou hij hiervandaan ge
gaan zijn?«
»Hij komt in den loop van den dag te
rug,® zeide Stoate. »Ik heb zijn geld niet
stellig geweigerd, ofschoon ik het ook niet
heb aangenomen. Ik wou jou eerst spre
ken. Maar als je dat wilt, kan ik hem wel
een paar dagen aan de praat houden. Dan
gaat hij tenminste naar niemand anders,
en krijgen wij tijd om haai' te vinden.
»U twijfelt et toch niet aan, of het u
zal gelukken?® vroeg Charles angstig.
Stoate glimlachte.
«Vinden zullen wij haar,® zeide hij.
»Wees daar maar gerust op. En die vriend
van u. die Palzer, vischt achter het net,
als ik eens met hem gepraat heb, wanneer
hij terugkomt.®
«Houd hem in alle gevallen een paar
dagen aan het lijntje,® zeide Jell, »dan be
wijs je mij een grooten dienst.®
«Gelukkig weten wij nu, dat Palzer tot
dusverre niet weet waar zij is,® zeide Jell,
i toen zij Chancery Lane weer verlieten,
j «En nu moesten we, dunkt mij maar eens
braaf en alle menschen voor onmon
dig houdt! En gaat men eenmaal
achteruit dan is het gewone refrein:
zich voor de verdrukte onschuld te
houden en ieder ander de schuld te
geven van dien zelf veroorzaakten
achteruttgang.
Talrijke voorbeelden uit het dage
lijksch leven kunnen het staven, hoe
ongelukkig, hoe misdadig dikwijls de
mensch wordt die een geheel doelloos
van allen arbeid vervreemd leven
leidt. Men spreekt wel eens van een
planten leven, maar weet men dan
niet dat ook de plant in zekeren zin
arbeidt? Is haar groeien, bloeien en
vruchtvoortbrengen voor de toekomst,
niet eveneens eene geheimzinnige
kracht tot werkzaamheid en streven
om voor het heil van anderen te
werken? Het is een feit op de er
varing gegrond dat zij die niets doen,
dan al wat hunne zinnen en wellustige
naar Porton en Sampson gaan1®
Dit was niet zoo heel ver weg, en wel
dra stonden zij voor het groote gebouw,
waar gedrukte biljetten en catalogi te koop
waren.
Jell maakte zich van een catalogus mees
ter en bladerde er ijverig in.
«Overmorgen is er verkooping.® zeide
hij na eenige oogenblikken,® en hier staat
een Chippendale schrijfafel genoteerd.®
Waarachtig, je hebt gelijk 1 No. 22,®
zeide Charles over Jell's schouder meele
zend. »Zou die te zien wezen? Kom, laat
ons eens gaan kijken.
»Als zij te zien is, en zij staat op een
stil plekje, en er is geen opzichter in de
buurt, dan behoefden wij misschien niet
eens de moeite te doen om erop te bieden.®
meende Jell.
Die hoop werd echter spoedig vernietigd.
Nauwelijks had Jell het woord «Chip
pendale schrijftafel® uitgesproken of het
gelaat van den oppasser veranderdehij
wenkte iemand van hooren rang, waar
schijnlijk den Directeur, of een der com
pagnons, wien hij een paar woorden in
fluisterde, en die daarop Jell en Charles
een blik toewierp, die hun zonderling en
weinig goeds voorspellend leek.
»Wij hebben een schrijftafel, een Chip
pendale schrijftafel, die ons gezonden werd
om te verkoopen,® zeide hij. »Ja, het is
dezelfde die in den catalogus vermeld wordt.
Wordt vervolgd.)
Ill HSBLtn
voor Het Land van neusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard,
Bezigheden.
i