Bü dit nr. Mort een bijvoegsel. Und van altena Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden, No3597. Zaterdag 26 Augustus 1916. FEUILLETON. I Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 cent. Elke regel meer 7*/, cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. BUITENLANDSCH "OVERZICHT. De vorige keer maakten wij melding van een begonnen offensief der centralen op den Balkan. Voor de zooveelste maal is Duitschland zijn tegenpartij weer voor geweest. Er moet toch een bizondere vol hardingskracht en taaie energie in het Duitsche volk aanwezig zijn. Hoe ook van alle kanten besprongen en bedreigd, het toont nog geen verschijnselen van doode- lijke afmatting. Integendeel, het grijpt nog immer de verschillende tegenstanders aan, waar maar een zwak plekje is. We weten, dat de geallieerde troepen in De cember 1915 over de Grieksche grens waren geworpen en een stelling innamen, dwars op den weg, die naar Saloniki voer de. De Bulgaren vervolgden de vijand toen niet, maar hielden aan de Grieksche grens halt. Waarom eigenlijk is nog niet be kend. Daar toch de geallieerden het eerst op Grieksch grondgebied waren getrokken hadden zy recht gehad hen te vervolgen. Maar zij hebben sinds dien den vijand ge legenheid gegeven op adem te komen. En nu op eens zyn zij er op los getrok ken met de Duitschers. Het laat zich ver klaren waarom zij nu wel de grens zijn overgegaan. De entente troepen wachtten immers maar steeds op de hulp der Roe- - meniërs. Als die gingen meedoen konden zy van uit Griekenland Bulgarije mee ver pletteren of op de Russen, die door Roe menië zouden voortrukken. De centralen zijn nu zoo wijs geweest een voorsprong te nemen. Roemenië weet niet by wie zich aan te sluiten. Het wil de k&t nog wat uit den boom zien of te welhet zal zich voegen bij diegenen die het meest kans op overwinnen hebben. Welnu, zeggen de centralen, wij zullen (om bij die kat te blijven) het beest de bel aanbinden. Wij vallen aan. Slaagt ons offensief dan kunnen de Engelschen, met hun bondgenooten lang en tevergeefs wach ten op de hulp van Roemenië en dus ook van Rusland. Is er kans van slagen Nu, Griekenland zal niets terugdoen. Het heeft gedemobili seerd en is inwendig verdeeld. En de ge allieerde troepen Volgens de jongste berichten is de linker vleugel der Bulgaren door het Stroemadal opgerukt en heeft daar allereerst de stad door A. DE I. VISSER. 17) »Ja erg onbillijk,® liet Lize er op volgen, »ze krijgen onbillyk straf voor iets, wat anderen gedaan hebben, »Ik weet van geen onbillijke straf,zei de Juffrouw hooghartig, »'t was beter, dat ge aan uw lessen gingt, Lize »Die ken ik,« antwoordde de andere »maar ik kom u eens even vertellen, dat u onbillijk bent, en als u het niet wilt hooren, dan ga ik hooger op.« »Ga je gang, kind,® zei Juf en vervolgde baar lectuur. vDan zal ik het weten,® zei Lize kor daat ze stond op en ging het de directrice zelf vertellen. Ze zei wel, wat er gebeurd was, maar niet, wie het gedaan hadmaar wel weèr, dat het niet de meisjes waren, die, zooals Lize meende, er onbillijk voor gestraft werden. De directrice, die het verhaal van Lize met kalmte aangehoord had, zei er niets anders op, dan dat ze het onderzoeken zou. En ofschoon er geen verhoor in 't open baar plaats had en er niets verder over uitlekte, was toch 't gevolg, dat Mimi en hare lotgenootjes de volgende week geen strafwerk hadden; de Juffrouw bleef wel donker en boos kyken, doch spoedig werd Demir Hissar bezet. In de streek van Seres wierpen zij de Eranschen en Engel schen over de rivier en bezetten den linker oever van het Boetkowameer tot aan het Tachinemeer, waaruit blijkt, dat de vlakte ten Noordoosten van laatstgenoemd meer in hun handen is. Voorts staat in het Bulgaarsche bericht te lezen, dat de troe pen tusschen de Stroema en de Mesta >over- eenkomstig de ontvangen bevelen opruk ten.® Dit alles wil ongetwijfeld zeggen, dat op den Oostelijken vleugel de Bulgaren zich, zoo snel als het gaat, van het heele gebied tusschen Stroema en Mesta willen verzekeren. En inderdaad zijn zij al een aardig eindje op weg. Lukt hun dit ten volle, dan is hun land aanmerkelijk beter dan tot dusver tegen aanvallen van de entente-troepen be veiligd en hebben zij zelf aan den anderen kant een flankstelling voor een offensief, indien zij dat willen doorzetten. Het heele veroverde gebied is Grieksch. Op den Westelijken vleugel trekken de centralen verder langs den spoorweg van Monasiir naar Saloniki. Reeds zijn, be halve Fiorina, de stations Banitsa en Eks- jisoe bezet, terwijl ook ten Zuiden van het Prespameer voortgang werd gemaakt. Dat is een aanmerkelijk succes. Een beslissing voor den oorlog is hier natuurlijk niet te bevechten maar indien de Entente hier de nederlaag mocht lijden zal dit van een niet te onderschatten beteekenis zijn. Voor de Entente is er natuurlijk veel wat zorg baart. Al was het alleen de ver zorging van hun troepen. Generaal Sar rail de aanvoerder dier troeven zal ongeveer, over 250,000 man beschikken. Engelsche, Fransche, Servische troepeneenheden en eenige koloniale for maties uit Afrika en Egypte. Het Servische leger schijnt ongeveer 65.000 man sterk te zijn (4 divisies). De Italianen 24,000. Ook acht tot tienduizend Russen zijn erbij. Dit samengestelde leger moet over zee verzorgd worden. Er is hier werk voor de duikbooten. Op de andere gevechtsfronten heerscht nagenoeg algeheele stilstand. In het Oos ten alleen wat schermutselingen in de Karpathen. Hier strijden de Tnrken zij aan zij met de centralen. In het Westen aan de Somme en bij Verdun winnen de bondgenooten telkens wat terrein, maar toch nog niet voldoende om al te kunnen spreken van een oprukken naar Duitsch land er gefluisterd, dat ze naar een andere kost school ging. Was Lize op de speelplaats, steeds was ze omringd door eene schaar van groote en kleine vriendinnetjes, en altijd was het, als ze onder elkander waren en over Lize spraken ï»Ja, maar die Lize, dat 's een flinke, die durft wat HOOFDSTUK VI. Vacantie 't Huis. 't Liep tegen de vacantie. Heerlijk vooruitzicht I Groote brieven, waarin al uitgerekend was, hoeveel weken het nog duren moest, werden naar huis geschreven en niet minder werd over dat »over zooveel en zooveel weken of dagen,® gedacht en gedroomd. >Ik heb een brief van huis," zei Mimi op een morgen tegen Lize, »en Pa en Moe vragen, of ge met de vacantie lust zoudt hebben in Vechtdara te komen.® »Gunt,« zei Lize en hare oogen schit terden van blydschap, »dat vind ik aller aardigst. Als mijn voogd het goed vindt, dan graag.® En zich herinnerende al de brieven, die Mimi naar huis geschreven had, en waarin deze zooveel lofredenen op haar gehouden had, iets, wat zeker de oorzaak Van de nitnoodiging was geweest, nam ze de hand van Mimi in de hare en zei op hartelyken toon sik vind je een aardige, hartelyk Mimi.® Ook de Italianen staan op een dood punt. Zy worden reeds sints 15 Augustus in hun nieuwe stellingen ten Oosten en ten Zuid-Oosten van Görz vastgehouden. Men zou zeggen er moet op de een of andere wijze een wonder gebeuren, of er komt aan dezen vreeselijken oorlog geen einde in jaren nog. De partijen schijnen tegen elkaar opgewassen. Of zal het gaan als met die twee bokken die tegelyk aan een plank over een sloot kwamen Die wilden ook voor elkaar niet wijken. En stonden daar met de koppen tegen elkaar. Tot ze na tal van vruchtelooze pogingen om de een den ander terug te duwen beiden te water vielen en verdronken. Beide volkerengroepen de diepte in Men is al aardig op weg. Met name in Frankrijk moet de toe stand al heel treurig zijn. Wat de ver liezen aan manschappen betreft Prof. Au- lard schrijft dienaangaande Onder de dringende noodzakelijkheden, die de loop der zaken aan onze militaire en burgerlijke leiders oplegt, is er geen zóó gebiedend als dezemeer dan ooit spaarzaam te zijn met het Fransche bloed. Al onze bondgenooten hebben gevoeld, dat de tijd van de ontzaglijke Fransche bloed verliezen als onherroepelijk geëindigd moet worden beschouwd. Frankrijk zal ook tot de toekomstige overwinningen sterk (bij dragen maar er mag geen oogenblik meer komen, waarin het Fransche leger alleen den aanval van den vijand moet uithouden. Daar elk van de verbonden legers, naar verhouding van zijn getalsterkte, aan de gemeenschappelijke actie zal deelnemen, zal het Fransche leger enkel nog dat deel van de verliezen hebben te dragen, dat met het aantal van zijn troepen in over eenstemming is. Bij den komenden vrede zal Franbrijk met lauweren bedekt, maar bloedarm zijn en niet meer genoeg kracht over hebben om tot steun te dienen voor het Europeesche evenwicht. Terwijl thans de bondgenooten het bloed van Frankrijk sparen, spaart Frankrijk het bloed van zijn soldaten, niet uit gierigheid of vrees, maar uit berekening en om tot een betere over winning te komen.® Wel schrikkelyk een volk dat gevaar loopt uitgeroeid te worden. Frankrijk, waar door het verderfelijke malthusianisme de bevolking niet meer toeneemt, nu door dezen oorlog berooft van zijn beste krach ten, gaat wel een donkere toekomst tegen. Laat Engeland nu wat meer bloed geven. Natuurlyk werd de vraag direct aan den voogd gedaan en deze liet op zijne goed keuring niet lang wachten. Eenige weken van de vacantie, niet de geheele, mocht Lize meêkomen. En toen ze deze brief had, kwam Lize opgewonden bij Mimi, liet haar zelf lezen, wat haar voogd geschreven had, en de beide meisjes omhelsden elkanderjzoo harte lijk, alsof haar 't grootste geluk ten deel gevallen was. Als Lize en Mimi samen waren, liepen van nu af alle gesprekken over Vechtdam, wat er te zien en te wandelen was, over Pa en Moe en over Klaar, en over haar oude kennisjesen 't was of Mimi er niet over uitgepraat raakte en of de verwach tingen hoe langer hoe hooger gespannen werden. Elke dag werd geteld en eiken avond een dag van de rekening afgeschreven, tot dat eindelijk het lang verwachte oogenblik was aangebroken. Den vorigen dag waren de koffers al gepakt, Lize had daar niet het kleinste aandeel in gehad. Verscheidene meisjes waren al afgereisd, jolig en opgewonden, en nu wachten de beide passagiers voor Vechtdam nog maar op het rijtuig, dat haar zou komen halen. Daar werd eindelijk gescheldMimi keek verlangend in het spionnetje en ja, warempel, daar zag ze den ouden Gerrit, den koetsier. Naar voren te loopen en de deur zelf te openen, was het werk van een oogenblik. Z&l dit nog meer millioenen mannen wil len en kunnen offeren Wij besluiten met het bericht, dat de handelsduikboot >Deutschland« behouden in het vaderland is weergekeerd. Dat er vreugde over in den lande heerscht laat zich begrijpen. Het is, zooals de Kölnische Zeitung zegt, men moest zich over de te rugreis meer bezorgd maken dan over de heenreis. Toen was de vijand niet op zijn hoede, nu lag hij op de loer. De Engelsche consul-generaal te New-York schijnt zich zelfs zeer stellig in zijn ver wachting, dat de duikboot zou worden ge vangen, te hebben uitgelaten. Ze zou op zee een streep olie en machine3meer ach terlaten snelle Engelsche kruisers zouden dat spoor volgen en dan was de duikboot erbij. Maar het is niet gelukt. Het nieuwe technische wonder een mees terwerk der techniek®, waar hetKeulsche blad met rechtmatigen trots van spreekt, heeft de proef schitterend doorstaan. Het is een reis geweest, waar de geschiedenis van zal blijven spreken. Duitsch vernuft, ondernemingsgeest en kunde zijn er op hun best in uitgekomen. Het is begrijpelyk, dat bij de Duit schers de trots over het technische kunst stuk zich paart aan voldoening, dat kapi tein König met zijn welgeslaagde vaart de Engelschen zoo'n goede poets heeft bebak- ken. De Keulenaar haalt nog eens op, hoe de Engelschen, nadat de Deutschland den 9en Juli in de haven van Baltimore was opgedoken, al hun best hebben gedaan opdat de Amerikaansche regeering de Deutschland niet als handelsschip zou er kennen en haar interneeren hoe zij heb ben getracht, een vrachtboot de duikboot te laten rammenhoe den 2en Augustus, toen de Deutschland 's avonds in een dich ten mist uitvoer, niet minder dan acht Engelsche kruisers en een aantal gehuurde trolders buitengaats op hun prooi lagen te wachten. Dat kapitein König »de listen van En geland te schande heeft gemaakt,® zegt de K. Ztg., »dat hij onzen ergsten vijand tweemaal sshitterend heeft overwonnen, daarvoor dankt hem het heele Duitsche volk, hem en zijn dappere bemanning. Een feest is ons de terugkomst der Deutschland, want ze is ons eea borg van blij welslagen. Hoe geestdriftig de stemming is, blijkt wel uit eén artikel van de Kölnische Volks- zeittung, waaraan wij nog het volgende »Dag Gerrit, dag Gerritjuichte ze. »Heb je 't rijtuig al bij je »Dag Juffer,® zei Gerrit kalm, »en hoe gaat het de Juffer vroeg hij, haar zijn ruwe hand toestekende, die met warmte gedrukt werd. »Ik heb 't rijtuig bij me en de paarden op stal, maar nu wou ik de Juffer eens vragen, als de beestjes uitgerust zijn, wan neer of de Juffers klaar waren. Ik mot er nou, geloof ik, twee meebrengen, zoo heit Mevrouw gezeid.« vJa, je moet er nou twee meebrengen,® juichte Mimi vkom maar aanstonds voor, Gerrit, dan zullen we langzaam rijden, dan rusten de paardjes toch meteen uit.® »Met een half uurtje,® zei Gerrit doods bedaard, vroeger kan het niet.® »Ja maar, ik verlang zoo,® zei Mimi, ietwat pruilende. >Ja maar,® zei de andere, »de paardjes verlangen nou nog niets. Maar met een half uurtje verlangen zij veel meer en dan loopen ze ook harder. Zijn d'er veel koffers?® »Twee maar.® »Dat 's niet veel,® zei Gerrit. aNou met een half uurtje ben ik voor.® »Ja, maar dan ook precies.® Precies, Juffer, precies,® antwoordde Gerrit, heel bedaard heengaande. Maar nu dat laatste half uur 1 Wat ver schrikkelijk lang duurde het 1 Maar eindelijk toch was het om: daar hoorden de beide wachtenden het geratel der wielen, en ja wel, daar had je Gerrit, met de beide ontleenen »De zee onder de oppervlakte is nu herwonnen voor de vrijheid, voor Duitsch land en door de Deutschland. Schier zou men juichend willen uitroepenDeutsch land, Deutschland unter alles! Onze toe komst ligt nu onder water I Deze over winning is een overwinning van den ko ninklijken koopman van Bremen® (toespeling op den naam van kapitein König). Het blad zegt, dat de lading, waarmee de Deutschland uitvoer, een aangegeven waarde van 60 millioen mark had. Ze heeft, naar de K. Ztg. herinnert, gummi en nickel mee teruggebracht, en een post, waar de Engelschen met de vingers zijn afgebleven, zegt het blad. De K. Vztg. herinnert, dat, naar Loh- mann dezer dagen zeide, de Bremen op zee is,- en wenscht »de zes zusterschepen® nog dikwijls een gelukkige vaart toe. Zoo zouden er dus eerlang acht vrachtduik- booten zijn. De uitreis heeft 17 dagen geduurd, de thuisreis 21 BUITENLAND. Een Belgisch vluchteling, die te Londen bij de post dienst deed, is tot zes maanden dwangarbeid veroordeeld wegens diefstal van een groot aantal paketten, die naar het front waren geadresseerd. Bij een huiszoeking vond men bij hem o.a. negen horloges, negen scheermessen twaalf vulpen houders, vijf mondharmonica's, acht tabaks pijpen, 67 militaire insignes, 70 spelden van dergelijke insignes gemaakt en nog veel meer. In Engeland schijnt het dikwijls voor te komen, dat mannen zich aan den dienstplicht trachten te ontrekken door iets in te nemen, waardoor zij geneeskundig afgekeurd wor den. Er worden nu, zegt de Times, maat regelen overwogen om strafrechtelijk op te treden tegen apothekers die voor dat doel middelen leveren. Liebknecht veroordeeld. Het hoog militair gerechtshof te Berlijn heeft gisteren in hooger beroep Liebknecht wegens poging tot oorlogsverraad, verre gaande weerspannigheid en tegenstand tegen het staatsgezag tot 4 jaar en 1 maand tuchthuis, verwijdering uit het leger en 6 jaar eerverlies van burgerrechten ver oordeeld. zweetvossen voor de deur stil houdende. In een oogenblik waren de koffers op geladen en de beide meisjes ingestegen. Gerrit lei de zweep over de paarden en daar ging het heen. Mimi keek nog eens uit het portier en riep Gerrit toe »Ze zien der nog wat best uit. Nu moeten ze ook verlangen naar den stal, hoor Gerrit knikte eens veelbeteekend met het hoofd, alsof hij zeggen wou: »Ze toonen nu genoeg, dat ze verlangen. *'t Is, of ik hier gisteren nog paa ben langs gereden,® zei Mimi onder weg, ïzoo duidelijk staat mij alles voor den geest.® »En kijk eens,® vervolgde ze een oogen blik later, »zie je daar ginder de spits van dien toren Dat is Vechtdam.« En eindelijk de paarden liepen toch zoo best daar waren ze Vechtdam genaderd, en merkten ze al, dat ze over de harde straatkeien reden. Mimi had geen oogen genoeg om naar alle kanten uit te zien. »Daar heb je ons huis,® riep ze eindelijk. »En daar heb je Pa en Moe en Klaar, gunst, ze staan allen al voor de deur.® 't Portier werd al geopend, voordat het rijtuig stilgehouden had. jHeerejé 1 Dag Moes, dag beste Moeder,® lachte en schreide Mimi tegelijk, terwijl zij Mevrouw Beels om den hals viel en haar wel tienmaal kuste. Wordt vervolgd NIEUWSBLAD voor Hot Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard. t

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1916 | | pagina 1