Bij dit nr. behoort een bijvoegsel. Und van altena Uitgever: L. J. YEERMAN, Heusden. No. 3603. Zaterdag 16 September 1916. m- Nieuwe abonné's ontvangen de nummers tot 1 October a.s. gratis. FEUILLETON. I M I. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90, franco per post zonder prijs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 50 cent. Elke regel meer 7*/, cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. BUITENLAXDSCH OVERZICHT. De huidige wijze van oorlogvoeren geeft toch een gansch ander schouwspel dan die van een halve eeuw geleden. Toen waren de veldslagen in enkele uren, op zijn langst in enkele dagen heslist. De vijandige legers grepen elkander aan. Een bloedige worsteling ontstond en het pleit was be slecht. Maar heden ten dage Eiken dag wordt als 'tware een Waterlooslag geleverd, maar dan van veel talrijker legers aan weerszijden. Waar vroeger slechts op een beperkt terrein gevochten werd daar strekt zich nu de linie uit van West naar Oost-Europa. De kanonnen beginnen den eigenlijken aanval, of de vliegmachines die uitgezonden worden ter verkenning en van boven uit de lucht hun waarnemingen naar omlaag seinen. En als dan de artillerie lang genoeg r ook al weer dagen lang, uur aan uur haar verderf heeft uitge spuwd op de loopgraven van den tegen stander dan begint eindelijk de stormloop. Wat moet de leiding van zulk een strijd over zóó uitgebreid terrein een bovenmen- schelijke taak zijn. Een correspondent van de N. R. C. is op bezoek geweest aan het hoofdkwartier van het Russische leger en geeft ons iets te zien van wat daar ge schiedt. Dit bezoek zoo zegt hij was wel een der merkwaardigste die ik ooit bracht. Het hoofdkwartier is gevestigd in een. groot gebouw, waarvan elk vertrek gebruikt wordt door een der talrijke bureau's, welke tot een hoofdkwartier behooren. Honderden menschen werken daar, maar het was er rustig en stil als in een kerk. Yan onrust of opwinding was er geen spoor. Ieder kende er zijn taak en deed die met een gelijkmatige kalmte, alsof er geen oorlog woedde. Maar tot die stilte dringt vaak door de verre donder van het geschut. En dan, tientallen telegraaf- en telefoon lijnen eindigen er, maar ook op het tele graaf- en telefoonkantoor, een kantoor, zoo groot dat een flinke stad er ruim voldoen de aan zou hebben, is die treffende rust, door A. DE VISSER. 22) Karei reikte Lize de hand, keek nog eens om, wuifde nog eens uit de verte en toen hij weder in de pastorie kwam, zag hij er wel wat somber uit. Dat geven van een concert was geen bloot verzinsel, integen deel, wie in de eerste dagen op de kost school gekomen was, zou tusschen de school uren een drukke bedrijvigheid hebben gezien. Er hadden gedurig repetities en afspraken plaats, en dat alles gold het aanstaande liefdadigheidsconcert. Een programma was reeds vastgesteld. Een inteekeningslijst ging er rond en men kon aan het aantal inteekenaren wel zien, dat het plan der dames in den smaak viel. Het concert zou gegeven worden in de gewone daarvoor bestemde zaal en met een strijkorkest, door eenige heeren op eigen kosten geëngageerd, geopend worden. 't Beloofde een heerlijke avond, en wie van de enkelen, die ingewijd waren, eens bij de repetities mochten komen luisteren, I konden er niet genoeg over roemen. Eindelijk naderde de feestavond. Reeds om zeven uur was de zaal al goed I bezet, niettegenstaande het concert eerst om half acht aanving. alsof niet telkens langs de lijnen berichten en bevelen vonken, die voor de wereld geschiedenis van de hoogste beteekenis zijn. De mannen in uniform aan de toestellen ontvangen die berichten zonder groote emotie ze schrijven ze neer en zenden ze door naar de afdeelingen, waar ze behooren. Maar ook in de bureau's van den eigenlijken staf is die verwonderlijke rust. Groote kaarten hangen er aan de muren en bedekken er de tafels, waarop met de uiterste nauwgezetheid elke ver andering aan het front wordt opgeteekend. Een enkele fout, die gemaakt wordt, een kleine onnauwkeurigheid zelfs, kan aanlei ding geven tot een verkeerd bevel, tot een foutieve beweging, tot een voorbarigen aanval en kan het leven kosten aan dui zenden, zonder dat het vaderland door hun offer gebaat is. Daar, in die vertrekken van de leger leiders en hun officieren, schijnt alles zoo eenvoudig en vreedzaam, en toch, hier is eigenlijk de groote oorlog. Hier immers arbeiden de hersens van het leger; |de telegraaf- en telefoonlijnen zijn als de ze nuwen, die de bevelen der hersenen over brengen de lichaamsdeelen ageerendoor langdurige oefeningen hebben deze lichaams deelen de vaardigheid gekregen, die ver- eischt wordt om de ontvangen bevelen uit te voeren. En in deze lichaamsdeelen zijn de individuen niet meer dan de cellen in ons lichaam. Wat doet het er toe of er cellen ten onder gaan, als slechts het lichaam leven blijft en ageeren kan. Hij, die hier het bevel voert, heeft slechts het vaandel te zien, en het geheel, dat het vaandel draagt en mag niet rekenen met de belangen van hen, die het vaandel omgeven. Ja wat moet dat een ontzettende taak zijn als hoofdaanvoerder der millioenen te moeten bevelen en te weten door mijn woord worden duizenden en duizenden den dood ingejaagd, eiken dag weer opnieuw en dat tot nu toe voor geen van beide partijen met doorslaand succes. Zal er dan geen verandering komen Er schijnen wel verrassingen op komst te zijn. Zoo zijn in het Duitsche hoofdkwar tier achtereenvolgens de koning en de kroonprins van Bulgarije Enverspasja de vice-generalissimus van het Turksche leger, en Bethman Hollweg, de rijkskanselier, aangekomen. Daar worden dus blijkbaar belangrijke samensprekingen over het ver dere krijgsplan op den Balkan gehouden. De pianino van de school was op 't or kest gebracht, en ja, na ruim een half uur geduldig wachten, weerklonken de vroolijke toonen der ouverture «Dichter und Bauer® door de zaal. Daarna volgden de verschil lende solo's door de dames te geven elkan der op, en niet het minst waren dien avond de nummers door Lize en Mimi gegeven, waarbij ze of quatre-maines speelden of de eerste de laatste bij haar zang accompag neerde. Er waren nog een paar heeren, die ter afwisseling eenige verzen reciteerden, en zeker, zoo de bezoekers van het concert een genotvollen avond hadden gehad, dezen avond telden ze onder een van de prettigste. »'t Is me to.ch zoo'n onderscheid,zei een oude, doove juffrouw, die dien avond het voorrecht had gehad om vooraan te zitten. »'t Is me toch zoo'n onderscheid, of ik bekenden voor me zie, die muziek maken, of wildvreemden. Die vreemde lui zie ik immers nooit weer en daar versta ik ook niets van, maar ziet ge, dan zat ik vaak achteraan en van deze heb ik geen enkele noot gemist, geen enkele En even zoo vooringenomen als deze dame sprak, was ook het eenstemmige oordeel van 't publiek, en niet het minst van de courant, die uitbundig was in den lof over de flinke uitvoering, de weinig bedeesde houding en wat niet al meer. Een artikel dus, dat Karei gerust in Indië lezen mocht. Dezen volgenden morgen 't was een heldere winterdag zag men verscheiden Het Engelsche weekblad Nation heeft in zijn laatste nummer geheimzinnige toespe lingen gemaakt op groote gebeurtenissen. «Niet alleen op den Balkan zijn de dingen hangende. De rust aan het oostelijke front moet beteekenen dat er ergens een optreden in voorbereiding is.« Van den Balkan zullen wij zeker dezer dagen hooren. Het machtige leger dat te Saloniki wacht zal toch wel eindelijk iets van zich laten merken. Het is al meer opgemerkt, dat de en tente het gemakkelijkst het offensief van Duitschers en Bulgaren in de Dobroedzja zou kunnen verlammen, door, tegelijk met een stoot uit de richting van Saloniki tegen het zuidelijk front van de Bulgaren, een aanval op den spoorweg die van Nisj over Pirot naar Sofia en verder naar Adriano- pel en Konstantinopel gaat te ondernemen. Als het haar eens gelukte dien spoorweg af te snijden, dan zouden Bulgarije en Turkije in een levensader, die hun alles toe moet voeren wat voor de voortzetting van den oorlog noodzakelijk is, getroffen zijn. Daartoe zou in de eerste plaats een forceeren van den overgang over den Do- nau, b.v. bij Yidin (of Widin) in den noordwestelijken hoek, noodzakelijk zijn. En nu verdient het wel de aandacht, dat de Roemeniërs in de laatste dagen gemeld hebben, dat hun artillerie tegen Vidin en de ten W. daarvan aan den Donau gelegen plaatsen Lom Palanka en Rahova krachtig in actie is. Mocht tot een inval in Bul- gaarsch gebied in die buurt besloten wor den, dan zullen waarschijnlijk de Russen daarbij hulp verleenen. Middelerwijl zou den de Roemeniërs aan de grens van de Dobroedzja aan den linker oever van den Donau zich tot het defensief kunnen bepa len. Wij zullen af moeten wachten, of de volgende dagen aanwijzingon zullen brengen, dat de Entente iets dergelijks in den zin heeft. En dan zijn van uit Engeland ook ver rassingen op komst. Het doet ten minste al heel geheimzinnig. Geen onzijdig schip mag de havèns naderen. Geen brief of briefkaart uit of naar Engeland worden verzonden. Geen telegram daar vandaan tot ons overgeseind worden. Dat heeft na tuurlijk eene bedoeling. Men wil verhin deren, dat een bericht, hetwelk voor den vijand van waarde zou kunnen zijn, naar het vasteland overwaait. Alle gemeenschap is dus met de onzijdigen afgebroken. Nu is het moeilijk uit te maken of en meisjes in groepjes door den tuin wande len. Ook Lize en Mimi weer te zamen. Ze zijn in een druk gesprek gewikkeld en geen wonder I Van hun plannetje heb ben ze toch de meeste voldoeningover de driehonderd gulden is er gisteren avond ontvangen. Toen de bus want er werd geen bepaalde entrée gevorderd na af loop van het concert geopend werd, vond men er ook een bankbiljet van zestig gul den in. Verbeeld ui «Wat kunnen we die oude Griet nu heerlijk weer op de been helpen,zei Mimi, «maar het is goed, dat ze den Dominé en de andere heeren er baas over laten om voor haar te zorgen.® «Ja, dat was waarlijk een zeer verstan dig planwant hoe zouden al die jonge dames, hoe verstandig en hoe flink ze ook waren, het alles hebben kunnen regelen om dat geld op de beste wijze voor Griet te bezigen. En ze zouden zich ongetwijfeld nog lan ger en nog meer in aangename herinne ringen van den vorigen avond hebben ver diept, zoo ze niet met een luide stem hadden hooren roepen «Juffer Mimi! Waar is juffer Mimi?® «Er is een brief voor u,« zei de meid, toen Mimi op het hooren van haar naam naar haar kwam loopen. «En er staat spoed boven op, Juffer !t «Een brief voor mij?® vroeg Mimi ver- bleekende, terwijl ze hem aannam en haas tig openbrak. zoo ja, met welke militaire maatregelen dit in verband staat. Worden er willicht op groote schaal troepen over het kanaal ge bracht, worden er operaties van de vloot voorbereid of gelijk sommigen meenen is men van plan een landing (maar in welk land dan) te bewerkstelligen? «Niet alleen op den Balkan zijn de dingen han gende a maar de Nation zegt ons niet welke groote gebeurtenissen er van uit Engeland op til zouden zijn. Wij zullen maar wach ten op nader bericht, want gissen doet missen. Ondertusschen hebben de Franschen be langrijke vorderingen gemaakt aan de Som- me. Zij zijn daar, al is het dan nog op een betrekkelijk kort front, nu door al de permanente linies, die de Duitschers inden loop van twee jaren met al de middelen van de moderne versterkingskunst hadden aangelegd, doorgebroken. Zij namen daar tot nu toe 2300 ongekwetste Duitschers gevangen. De buit bestaat o. a. uit 10 kanonnen en 40 machinegeweren. En steeds ruken zij, in weerwil van de verbitterde tegenaanvallen, langzaam vooruit. Dat dit mogelijk is wijst er wel op dat de Duit sche stellingen niet hetzelfde weerstands vermogen hebben als de oorspronkelijke. Er liggen natuurlijk achter de perma nente stellingreeksen van de Duitschers, die het gevechtsfront tot zulk een geducht bolwerk maakten, wel weer nieuwe linies, welke in gereedheid gebracht of verder versterkt zijn, toen de druk van de Engel- schen en de Franschen het Duitsche front terug begon te duwen, maar die kunnen als borstwering niet meer dezelfde waarde hebben als de voorste stelllingen, waaraan men zoo lang al zijn zorg en krachten had kunnen wijden. De eerstvolgende nieuwe permanente stellingreeks, die de Duitschers met het oog op een mogelijken terugtocht ongetwijfeld eveneens geruimen tijd van tevoren ingericht hebben (en waarop weer andere linies tot diep in België- zullen vol gen) ligt vermoedelijk weer een heel eind achter het tegenwoordige gevechtsfront. Wat de gevolgen van deze operaties aan de Somme zullen zijn Er is een bedenke lijke bres in de Duitsche linie gestooten, maar deze strekt zich, gelijk wij reeds op merkten, nog maar op een betrekkelijk kort front uit. Nu van tweeën een De Duitschers zullen Com bles en Péronne, waarom het nu in het vervolg gaat, moe ten ontruimen of zij zullen, indien zij sterk genoeg zijd, van uit deze zwaar versterkte plaatsen de Franschen geducht in de flan ken kunnen aangrijpen. Van' de overige gevechtsterreinen heet het in de officieele verslagen telkens De toestand onveranderd. De herfst doet zijn invloed reeds gevoelen. Men maakt zich al gereed voor de wintercampagne d. i. men gaat zoo wat rusten tot de lente 1917 en dan zal de beslissing vallen Zal het waar zijn De Grieksche koning komt wel eenzaam te staan. Nu is ook Zaimis afgetreden als minister-president. Als reden voor zijn verzoek om ontslag heeft hij opgegeven dat zijn gezondheidstoestand het hem onmoge lijk maakte nog langer den last van zijn ambt te dragen. Dat de andere ministers hun leider naar het ambtelooze leven wenschen te volgen, behoeft bij den verwarden en neteligen politieken toestand, waarin Griekenland is geraakt, niet te verwonderen. Voor den koning is de kabinetskrisis al heel onaan genaam, daar de pressie, door de entente uitgeoefend, nu rechtstreeks tegen hem gericht zal zijn. Aan de Kölnische Ztg. wordt uit de Fransche pers het een en ander geseind, waaruit weinig vriendelijke gevoelens jegens he t Grieksche staatshoofd spreken. Cle- menceau stelt hem in de Homme Enchainé verantwoordelijk voor alle tegenkanting tegen de plannen der geallieerden en zegt «Onze afrekening moet derhalve met den koning en met den koning alleen geschieden.® De Radical schrijft: «Konstantijn tracht tijd te winnenhij is allang geen koning meer, uit eigen beweging is hij leider der Duitschgezinde partij geworden en hij houdt steeds nog hun, die hem daarbij steunen, de hand boven het hoofd. Als onder deze omstandigheden voor ons moeilijkheden mochten rijzen, zooals die in oorlogstijd dikwijls voorkomen, dan zouden wij aan stonds de gevolgen van den heimelijken arbeid des konings en zijner volgelingen ondervinden. Zullen wij zwak genoeg zijn, een dergelijken toestand te verdragen? Of zullen wij eindelijk door daden toonen, dat het uur der verraders, wat ook gebeuren moge, nooit zal slaan?® De Temps laakt het ten zeerste, dat de koning de officieren, die zich hebben verzet tegen de revolutionire beweging te Saloniki, heeft ontvangen en gelukwenscht met hun eerlijke houding. Dat de koning meer en meer in het gedrang zal komen, blijkt uit deze pers- «Van huis zei ze zacht voor zich heen, «en van Papa en al voortlezende, greep ze Lize bij den arm, en vervolgde «Gunst Lize, Moe is zoo ernstig ziek. Ik moet onmiddellijk thuis komen. Daar, lees,« zei ze in tranen losbarstende, en toen Lize den brief in handen had, las zij Lieve Mimi 1 Mama, die al een geruimen tijd heeft gesukkeld, ligt nu nog al hard ziek te bed. Herhaaldelijk heeft ze naar u gevraagd en ik geloof zeker, dat uwe overkomst haar veel goed zal doen. Kom dus zoo spoedig gjj kunt over. Uw U liefhebbende Dr. Beels. »'tls heel ernstig, nietwaar vroeg ze, haar betraande oogen naar Lize opslaande. «Ik vrees, dat ik haar niet levend weerzie. «Wees kalm,® antwoordde Lize bedaard, de hand van hare vriendin in de hare leg gende, «zoo erg zie ik het niet in, maar laten we naar huis gaan en over uw reis spreken.® Nu, dit was spoedig gedaan. Iedereen beijverde zich om voor de treurige Mimi iets aangenaams te doen. De een bracht een glas waterde oudste secondante kwam met wat kalmeerende droppels; een ander sloeg den molligen arm om haar hals: en zoo van de arme Mimi die donkere bui had kunnen afgewend worden, dan, 'k ben er zeker van, was dat nu geschied. Alleen Lize was niet bij Mimi. Ze was bezig om wat van de noodigste kleeding- stukken voor haar in te pakken, en toen het rijtuig voor kwam, bracht ze het taschje zelf in den wagen; daarna kwam ze niet alleen met den hoed en mantel van Mimi aandragen, maar ook met de hare. «Wat woudt ge doen?® vroeg Mimi. «Ik zal je wegbrengen,® zei Lize. «Laat ik je maar helpen.® «Wou je meegaanvroeg Mimi met een droevig lachje .om de lippen. «Wel zeker,® antwoordde de andere, «Ik laat je nu niet alleen wegtrekken. Wat denk je?® «Beste, beste Lize,® zei Mimi aangedaan, terwijl ze haar hartelijk omarmde. «Dat vind ik recht aardig van je, je bent zoo flink Na een paar uren was Vechtdam en de woning van Dokter Beels bereikt. Klaar stond reeds aan de huisdeur te wachten. «O Juffer!® zei ze, toen ze Mimi tie hand schudde, «om nou zoo te moeten komen En Juffer Lize der ook bij O, dat vind ik heel aardig. «Maar hoe is 'thier?® vroeg Mimi ge jaagd. «Kalm maar! kalm maar!® zei dokter Beels uit den gang komende. «Dag, beste kinderen! Hoe gaat het jullie? Wees maar bedaard, hef is met Mama niet erger. {Wordt vervolgd NIEIWSBLAB voor Hot Land van Hoosden en Altena, de Langstraat en de Bonelerwaard.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1916 | | pagina 1