nr.
Und van altena
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No3613, Zaterdag 21 October 1916.
FEUILLETON.
I M I.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentien van 16 regels 50 cent. Elke regel
meer 71/j cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
Bekend is de fabel ik meen van
Aesopus die verhaalt van twee bokken
elkander ontmoetende midden op een plank
over een breeden sloot. Geen van beiden
wilde terug. Langs elkander heen konden
ze niet. Over en onder elkaar ook niet.
Toen bogen ze hun nek, stieten er op los
en zaten met de horens aan elkaar vast.
Nu maar duwen van wat heb ik je, wie
de sterkste was. Maar jawel, er was geen
verwrikken aan. Ze stonden als een muur.
De spieren gespannen tot het uiterste, de
oogen met bloed beloopen van haat, ruk
kend en duwend en porrend totein
delijk daar plomp 1 lagen ze tesa-
men te spartelen in het kille nat. De
strijdlust was bekoeld en ieder ging zijns
weegs, toen hij de begeerde oever was
opgekrabbeld. De moraal Die kan ieder
lezer wel voor zichzelf maken.
De menschen zijn toch al niet wijzer
dan de dieren. Ze willen voor elkander
niet opzij. In plaats van de minste te zijn
voor een oogen blik, waar botsing van be
langen dreigt, vliegen ze als razenden, veel
erger dan die twee gehoornde heeren, op
elkaar los en stooten en porren en wonden
totja, wat zal het einde zijn Erger
dan een nat pak.
Waarlijk, de elkaar bespringende volken
zijn tot nu toe vrijwel tegen elkaar opge
wassen. Maar wie ook overwint lij
den zullen ze allen op onbeschrijfelijke wij
ze. Onverwrikbaar houden ze 'nog stand
en dat zal nog een langen tijd duren. We
staan aan het begin van den winter en
het laat zich aanzien dat van November
1916 tot Februari of Maart 1917 de
wereldoorlog een slepend karakter zal aan
nemen.
In vroegere oorlogen betrokken de legers
's winters hun kwartieren en stond het
krijgsbedrijf geheel stil. Dat zal nu niet
het geval zijn. Er zullen nog wel hier en
daar forsche aanvallen plaats hebben. Doch
belangrijke successen zullen niet worden
bevochten. In die maanden van betrek
kelijke rust zal dan de geweldige wed
strijd in de aanvulling en vermeerdering
van munitie en van alle magelijke oorlogs
tuig zijn hoogtepunt bereiken. En dan er
op los met nog nooit gezien geweld 1
'tls verschrikkelijk. En voor de gsal-
door A.
DE VISSER.
32)
«Wat ben ik blijdacht Mimi bij zich
zelf, dat ik niet ben opgestaan om haar
aan te spreken. Ik had zeker een dwaas
figuur gemaakt, want zij is het niet, anders
zou ik het wel gemerkt hebben, dat ze mij
herkend had.»
Maar Mimi zou heel anders gedacht heb
ben, als ze de gewaarwoordingen van die
dame had kunnen radenzij was toch
niemand anders dan Willemieri, maar bij
zich zelf had deze gedacht
«Ik heb weinig zin om mij hier nu met
haar in te laten; ze is maar gouvernante
Ze had haar dus wel herkend, wel zeker,
al aanstonds bij den eersten oogopslag.
«Maar als het nu nog te Vechtdasn was,
wel dan was het iets anders geweest, maar
hier op de badplaats
Ze was daar met haar vader ze kwam
pas van die vermaarde buitenlandsche kost
school, waar bijna niets anders dan adellijke
meisjes waren, freules en gravinnen hier
had ze dus weinig lust om Mimi als haar
oude vriendin te begroeten.
Wat moesten die Baron en Barones wel
van haar denken, die daar bij Mimi zaten I
Verbeeld u Ze wist zelfs niet eens goed,
of ze niet bij diezelfde familie van Walstein
liëerden een groote tegenvaller. Zij toch
beoogden met hun gemeenschappelijk of
fensief een verbreking van Duitschlands
macht in dit jaar. Maar voorzoover wij
zien kunnen is de kans voorbij. Zeker,
aan de Somme zijn voordeelen behaald.
Ook in de laatste dagen weer. Het dorp
SailleSailhsch is nu weer door de Fran-
schen veroverd. In de Times vinden we
een beschrijving van de gevechten daar
geleverd
Deze sterk verdedigde en strategisch
belangrijke stelling is een van de laatste
bolwerken in het front van de vlakte die
zich van Bertincourt naar Hovrincour en
Kameryk uitstrekt. De rug; 500 voet
hoog, waarop zij staat en waarop ook Mor-
val ligt, loopt af naar Combles en het
Boulax-bosch in het westen. Naar Saillisel
trok zich het overschot van het garnizoen
van Combles terug om zoo lang mogelijk
den opmarsch van de Franschen te stuiten.
Op 7 October brachten de geallieerden
hun linie tot op 180 M. van Sailly af
vooruit. Het bombardement ter voorbe
reiding van den eindaanval begon op Zater
dag en was schier ongeëvenaard in hevig
heid. Het vuur hield 40 uur aan. De
cementen loopgraven ten O. van het Tripot-
werk werden weggevaagd. De redoute
op den weg van Morval deelde in hetzelfde
lot. De verdedigers werden onder de puin-
hoopen begraven. In een groote onder-
grondsche verblijfplaats telden de Franschen
later 200 doode Duitschers, die gestikt
waren door schadelijke dampen. Zondag
avond hield het bombardement op en be
stormde de dappere poilus de verdedigings
werken van den vijand. Zij nestelden zich
in de helft van het dorp ten W. van den
weg Bapaume-Héronne. Pas toen zij in
het dorp waren, stuiten zij op ernstig ver
zet, Het was duidelijk dat de Duitschers
zich tot het uiterste wilden verdedigen.
De aanval was drievoudig. De eerste
kolonne vertrok van een punt ten N.O.
van Kancourt en volgde den grooten weg
naar het Noorden, waar een zeeweg naar
Morval afslaat. Deze kolonne viel het
kasteel van Sailly van achteren aan. De
tweede kolonne, die het park uit het Noord
westen binnenrukte, bestormde een in puin
liggende kerk, die hardnekkig door een
machine-geweerafdeeling verdedigd werd
en herhaaldelijk van de eene hand in de
andere overging. De derde kolonne, viel,
na twee achtereenvolgende linies loopgraven
overschreden te hebben, het dorp uit het
was, waarvan zij de dochter zoogoed kende,
een intieme vriendin zelfs 1
Welnu 1 denk nu eens even naze had
nooit met de freule over haar vroegere
kennisjes gesprokendat gaf haar zoo'n
min aanzien en zou ze nu op eens zoo
met die oude bekendheid met Mimi, die
nu bij Ernestine's zusjes gouvernante was,
uit de lucht komen vallen Neen, dat
zou al te zijn, dat ging niet aan.»
Ziet ge, en zoo dacht ze voort.
En Mimi Ze keek den geheelen avond
uit, of ze datzelfde gelaat ook nog eens
weer zag maar ze mocht gerust uitkijken,
Willemien zou wel zorgen, dat ze haar
niet weer zou zien. 't Kon eens zijn, dat
Mimi, als ze er weer langs wandelde op
vloog, en dat er dan toch een herkenning
moest volgen. Ze schikte 't daarom zoo
«Ze vond de muziek afgrijselijk», zei ze,
»en al die opeengepakte menschen verve
lend», ze wandelde steeds maar langs het
terrein voort en troonde haar ouden heer
mee langs al de winkels.
Paatjeliefzei ze 's avonds met haar
liefste, stemmetje «Ik vind het hier erg
vervelend laten we morgen maar naar
Muinz gaan.»
En weet ge, wat Mimi bijna op't zelfde
oogenblik dacht
»lloe jammer, dat ik dat gezicht hier
niet vroeger heb gezien en morgen gaan
we al naar Wiesbaden 1 Me dunkt zy
moet het zyn maar dan is ze hier ook
nog maar een paar dagen. Ik had het
Noorden aan, met de bijzondere opdracht
om af te rekenen met versterkingen die
langs den weg van Transloy mochten ko
men.
Het gevecht om het kasteel was lang
verwoed. Het was zeer krachtig verdedigd
en de Dnitsers betwisten eiken duim gronds,
tot zij ten slotte overmand werden in de
onderaardsche gangen die het kasteel met
het dorp verbinden. Toen het kasteel en
de kerk gevallen waren, ging het gevecht
van huis tot huis met onverminderde woede
voort. Een groep gebouwen werd zes
maal veroverd.
Er was een korte stilstand, toen de
Franschen de westelijke helft van het dorp
genomen hadden, (die zich 700 M. noord-zuid
uitstrekt) met in begrip van het belangrijke
punt bij het kasteel, waar een kruispunt
van wegen is, dat de Duitschers met alle
geweld trachtten te behouden.
Maar ook dit lukte hen niet en nu zijn
de Franschen heelemaal baas in Scilley,
het zooveelste heroverde Fransche dorp,
waarvan niets meer overeind staat. Wanneer
zullen eindelijk Bapaume en Peronne val
len En al geschiedt dit spoedig wat
beteekent het dan nog
We gelooven wel degelijk, dat de geal
lieerden met hun Somme-offensief een door
braak beoogden, zij het niet met één slag,
dan toch als eindresultaat van hunne voort
durend hernieuwde inspanningen. Was dan
eenmaal een bres geslagen, dan was de
kans groot, dat ook op andere deelen
van het vijandelijk front de tegenstand
zou moeten worden opgegeven. Dat aan
het maken van die bres niet snel genoeg
werd doorgewerkt, was oorzaak, dat er
tenslote wel een indeuking maar geen gat
ontstond.
Met den val van het oorspronkelijk ge
heel der drie verdedigingslinies zoo
meldde een telegram uit Londen zal
de strijd onmiddelijk een meer open karak
ter aannemen. De Duitschers hebben noch
den tyd noch de gelegenheid gehad om
nieuwe posities te graven op dezelfde ma
nier als bij de geduchte oude posities het
geval was geweest. Toch vragen we ons
af, of het niet mogelijk zou zijn geweest
hun nog minder tijd te laten voor opnieuw
ingraven, door sneller op elkaar volgende
aanvallen. De geallieerden hebben er ech
ter de voorkeuraan gegeven, de veroverde
stellingen telkens degelijk te versterken
Hierdoor werd het gevaar voor groote tegen
slagen vermeden, doch is hun misschien
eigenlijk maar moeten wagen, en naar haar
toe moeten gaan, maar als ze het dan
eens niet was
Den volgenden morgen was men tijdig
aan 't station. De Baron van Walstein en
zijn gezelschap waren reeds gezeten en
Ernestine, die er vermaak in vond al die
haastige menschen eens gade te slaan, die
elkander op het perron bijna omverliepen,
de eene verlegen zoekende naar een plaatsje,
de andere uitkijkende naar kennissen en
een derde zich verlustigende in de mooie
bouquet, die zij in de hand hield, Ernestine
zeg ik, liet op eens een luid gilletje hooren
en wuifde met haar fijn geglaceerd handje
uit de verte iemand tegen.
«Wie zie je daar toch?» vroeg de Baron,
terwijl hy pogingen deed, om uit het portier
te kijken.
Maar de oude kennis scheen nader te
komen, ten minste voor dat Ernestine be
hoorlijk antwoorden kon, stond er een
elegant gekleed dametje voor 't portier, dat
de hand naar Ernstine uitstak en meteen
gemaakt stemmetje zei
«Ma foi I Ernestine gij hier 1 en waar
ga je nu heen
«Naar Wiesbaden I»
«Hoe jammer I Ben je al lang hier ge
weest
«Veertien dagen I En waar ga jij nu heen
«Naar Mainz
«Ga met ons mee naar Wiesbaden I»
«Dat kan niet. Papa wil naar Mainz.
't is my onverschillig, och en ze trok
ook vaak de kans op grooter succes ont
glipt. Om veel te winnen, moet nu een
maal veel gewaagd worden.
De strijd aan de Somme blijft voortwoeden,
maar als we nu reedt een balans opmaken,
dan is daarvan de uitkomst, dat de be
haalde winst niet evenredig is aan het in
deze onderneming gestoken kapitaal aan
menschen munitie en materieel.
Zoo oordeelt de militaire medewerker
der N. R. Ct. terecht. Op de andere ge
vechtsterreinen is het al niet anders. De
Russen vinden tegenover zich een strijd
macht die nu sterker is dan een maand
geleden. Zij zullen zeker voor den winter
geen doorslaand succes behalen.
De Roemenen Ze zijn uit Zevenbur
gen verdreven. De centralen staan aan
de grenzen. Het zou ons niet verwonderen
zoo de Duitschers te zamen met hun bond-
genooten eerst eens flink gaan afrekenen
met dit volkje. En als dit verpletterd is
dan de Russen met hun macht te lijf. Het
blijkt immers, al meer dat de centralen
vooral naar het oosten toe hun kracht ont
wikkelen. Al moeten zij des noods geheel
België ontruimen om krachtiger op te tre
den in 't O. daarmede is voor hen de kans
nog niet verkeken.
Hun front wordt daardoor aanmerkelijk
verkort. Zij kunnen zoodoende een groote
overmacht samen trekken tegen éen groep
van vijanden. Allen te gelijk, met hoop
op overwinning aangrijpen, is nu eenmaal
niet mogelijk. Het ligt dus voor de hand
dat zy op één punt met overweldigende
druk aanrukken. En is eenmaal de vijand
in het Oosten aan banden gelegd dan kun
nen zij zich keeren tegen den aanvaller
uit het Westen. Zal het zóo geschieden
en zoo ja zal het gelukken?
Dit is voor hen zeker een groot voordeel
dat zij eenheid van leiding en bevelvoering
bezitten, wat de geallieerden missen. Bij
de laatsten zijn er zóóvele hoofden en zoo
uiteenloopende belangen ten spijt van alle
conferenties is aan hun zijde maar al te
zeer merkbaar, dat zij allen een verschil
lend doel najagen, waar de centralen zeker
niet rouwig om zullen zijn.
Nog spraken wij niet over het leger
der Entente in Griekenland. Dat doet toch
ook bijster weinig. Sarrail, de aanvoerder,
voelt zich zeker niet veilig in het zoo diep
vernederde land. Van daar dat er steeds
hardhandiger maatregelen getroffen worden
om het Grieksche volk elke poging tot
tegenweer onmogelijk te maken.
heel coquet de schouders op.
Op dit oogenblik klonk het stoomfluitje
het dametje sprong van het portier, wuifde
nog eens met de hand en op de vraag van
Ernestine
«Schryf je mij eens gauw klonk een
bevestigend «Ja, bepaald en voort stoomde
de trein.
«Wie was dat dametje vroeg Mevrouw
van Walstein.
«Data, zei Ernestine, «is een oude school
kennis van mij Mama Willemien Pleygers.»
«Is zij ook niet uit Vechtdam Juf?»
«Juist,» zei Mimi met een stem, die haar
byna in de keel stokte. Ze had haar
wel herkend en het was hetzelfde gezicht
van gisteravond.
Arme Mimi 1 Ze gevoelde zich op dit
oogenblik zoo nietig en zoo klein en toch
was ze grooter dan Willemien zich denken
kon I
HOOFDSTUK X.
Donkere wolken komen op.
De buitenlandsche reis was afgeloopen
en zeer naar genoegen, kon men wel zeggen
vooral Mimi had onbeschrijfelijk veel ge
noten. Het was of ze een ander mensch
was geworden, of ze een veel ruimeren
gezichtskring had gekregen.
De eerste nachten, als ze zoo gerust
sliep en droomde, reisde ze in haar geest
nog maar altyd voort. Dan aanschouwde
ze die prachtige bergen weer of stoomde
Begrijpelijk is het, dat de aanhangers
van koning Konstantijn de beleedigingen
hun volk en regeering aangedaan maar
moeilijk kunnen verkroppen. Zoo trok
Maandag een groote menigte door de straten
van Athene, portretten van den koning,
met laurierbladeren omkranst, voor zich
uitdragende.
Voor het Engelsche gezantschap werden
dreigende gebaren gemaakt en weerklonk
hoongekrijsch. Verschillende incidenten had
den plaats voor een stadsschouwburg Ad
miraal Fournet werd uitgefloten en Fransche
matrozen, die uit den schouwburg kwamen,
werden door de menigte teruggedreven.
Gevolg daarvan is, dat er meerdere mariniers
en matrozen door de geallieerden te Athene
zijn geland. De koning zelf moet ondrage
lijk lijden onder den toestand zoo vernam
de Daily Mail uit Athene:
Het lot van den Koning en van de re
geering hangt aan een draad. Gisteren
toen de eerste-minister Lambros den Ko
ning mededeelde, dat admiraal Fournet
geweigerd had, de nieuwe eischen van de
geallieerden te matigen kwam het tot hooge
woorden, waarbij de Koning tegen Lam
bros zeide, dat alleen een bondgenoot van
den admiraal het wagen zou bij zijn Ko
ning met zulk een nota aan te komen.
Lambros ging heen en begaf zich naar het
ministerie van buitenlandsche zaken, waar
hij verklaarde van zins te zijn om af te
treden en tegen zijn vrienden zeide, dat
hij inzag dat het land een autocratie was
geworden. Later besloot hij echter om
niet op zijn ontslag aan te dringen. Later
op den avond, toen de Fransche matrozen
ontscheept werden, begaf Lambros zich
ijlings naar den Koning en vond zijn om
geving in toorn en opgewondenheid. De
Koning zeide «Er schiet voor mij niets
anders over dan met mijn familie naar
Larissa te gaan.»
Zoover is het nog niet gekomen, maar
het zou begrijpelijk zijn, dat een man, zoo
gezegd, eindelijk zijn geduld verloor en
met de troepen, die hem nog trouw gebleven
zijn, den indringer te lijf ging.
BUITENLAND.
Zeppelinvernieling in Engeland.
We vinden in een Duitsch blad een
artikel, waarin de Engelsche pers wordt
verweten, tegen beter weten in, onwaar
heid te spreken, als ze steeds maar weer
tracht de uitwerking der zeppelin-aanvallen
met angstige haast soms dicht langs rotsige
wanden of door tunnels 1
Geen enkel oogenblik van den dag ging
er voor by, zonder dat ze zich in haar ge
dachten bezighield met al het heerlijke, dat
ze gezien had. Alle indrukken, die ze had
ontvangen, waren ook zoo nieuw en zoo
grootsch en Mevrouw van Walstein zei
wel eens
«Daar gaat geen jaar voorby, Jufdat
we niet öf den Rijn op, zooals nu, óf
in den Harz óf door Zwitserland reizen
maar ik gaf er wat om, indien ik nu nog
eens zulke nieuwe indrukken kon ontvan
gen, als gij nu ontvangen hebt, naar het
schijnt.»
Ge kunt u voorstellen, hoe opgewonden
en vol gloed hare brieven waren, opgevuld
met reisbeschrijvingen, van wat ze gezien
en genoten had.
Lize, aan wie deze brieven door Mama
Beels ook werden toegezonden, schreef er
wel eens als kantschrift by terug
«Mimi is boven de wolken als ze maar
in ons kleine land wennen kan.»
De boschwachtersvrouw zei, als ze op
getogen naar de gloedrijke verhalen van
Mimi zat te luisterendat ze werkelijk,
als ze de oogen dicht deed, zich voorstellen
kon, hoe het daar te Bonn en te Ems en
te Wiesbaden wasen ze geloofde het
zelf, als ze zei: «Ik heb somwylen net een
gevoel, alsof ik er zelf geweest ben.»
(Wordt vervolgd).
XHMfLAI»
Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bonelerwaard.