nr. Und van altena Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No3613, Zaterdag 21 October 1916. FEUILLETON. I M I. Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentien van 16 regels 50 cent. Elke regel meer 71/j cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. BUITENLANDSCH OVERZICHT. Bekend is de fabel ik meen van Aesopus die verhaalt van twee bokken elkander ontmoetende midden op een plank over een breeden sloot. Geen van beiden wilde terug. Langs elkander heen konden ze niet. Over en onder elkaar ook niet. Toen bogen ze hun nek, stieten er op los en zaten met de horens aan elkaar vast. Nu maar duwen van wat heb ik je, wie de sterkste was. Maar jawel, er was geen verwrikken aan. Ze stonden als een muur. De spieren gespannen tot het uiterste, de oogen met bloed beloopen van haat, ruk kend en duwend en porrend totein delijk daar plomp 1 lagen ze tesa- men te spartelen in het kille nat. De strijdlust was bekoeld en ieder ging zijns weegs, toen hij de begeerde oever was opgekrabbeld. De moraal Die kan ieder lezer wel voor zichzelf maken. De menschen zijn toch al niet wijzer dan de dieren. Ze willen voor elkander niet opzij. In plaats van de minste te zijn voor een oogen blik, waar botsing van be langen dreigt, vliegen ze als razenden, veel erger dan die twee gehoornde heeren, op elkaar los en stooten en porren en wonden totja, wat zal het einde zijn Erger dan een nat pak. Waarlijk, de elkaar bespringende volken zijn tot nu toe vrijwel tegen elkaar opge wassen. Maar wie ook overwint lij den zullen ze allen op onbeschrijfelijke wij ze. Onverwrikbaar houden ze 'nog stand en dat zal nog een langen tijd duren. We staan aan het begin van den winter en het laat zich aanzien dat van November 1916 tot Februari of Maart 1917 de wereldoorlog een slepend karakter zal aan nemen. In vroegere oorlogen betrokken de legers 's winters hun kwartieren en stond het krijgsbedrijf geheel stil. Dat zal nu niet het geval zijn. Er zullen nog wel hier en daar forsche aanvallen plaats hebben. Doch belangrijke successen zullen niet worden bevochten. In die maanden van betrek kelijke rust zal dan de geweldige wed strijd in de aanvulling en vermeerdering van munitie en van alle magelijke oorlogs tuig zijn hoogtepunt bereiken. En dan er op los met nog nooit gezien geweld 1 'tls verschrikkelijk. En voor de gsal- door A. DE VISSER. 32) «Wat ben ik blijdacht Mimi bij zich zelf, dat ik niet ben opgestaan om haar aan te spreken. Ik had zeker een dwaas figuur gemaakt, want zij is het niet, anders zou ik het wel gemerkt hebben, dat ze mij herkend had.» Maar Mimi zou heel anders gedacht heb ben, als ze de gewaarwoordingen van die dame had kunnen radenzij was toch niemand anders dan Willemieri, maar bij zich zelf had deze gedacht «Ik heb weinig zin om mij hier nu met haar in te laten; ze is maar gouvernante Ze had haar dus wel herkend, wel zeker, al aanstonds bij den eersten oogopslag. «Maar als het nu nog te Vechtdasn was, wel dan was het iets anders geweest, maar hier op de badplaats Ze was daar met haar vader ze kwam pas van die vermaarde buitenlandsche kost school, waar bijna niets anders dan adellijke meisjes waren, freules en gravinnen hier had ze dus weinig lust om Mimi als haar oude vriendin te begroeten. Wat moesten die Baron en Barones wel van haar denken, die daar bij Mimi zaten I Verbeeld u Ze wist zelfs niet eens goed, of ze niet bij diezelfde familie van Walstein liëerden een groote tegenvaller. Zij toch beoogden met hun gemeenschappelijk of fensief een verbreking van Duitschlands macht in dit jaar. Maar voorzoover wij zien kunnen is de kans voorbij. Zeker, aan de Somme zijn voordeelen behaald. Ook in de laatste dagen weer. Het dorp SailleSailhsch is nu weer door de Fran- schen veroverd. In de Times vinden we een beschrijving van de gevechten daar geleverd Deze sterk verdedigde en strategisch belangrijke stelling is een van de laatste bolwerken in het front van de vlakte die zich van Bertincourt naar Hovrincour en Kameryk uitstrekt. De rug; 500 voet hoog, waarop zij staat en waarop ook Mor- val ligt, loopt af naar Combles en het Boulax-bosch in het westen. Naar Saillisel trok zich het overschot van het garnizoen van Combles terug om zoo lang mogelijk den opmarsch van de Franschen te stuiten. Op 7 October brachten de geallieerden hun linie tot op 180 M. van Sailly af vooruit. Het bombardement ter voorbe reiding van den eindaanval begon op Zater dag en was schier ongeëvenaard in hevig heid. Het vuur hield 40 uur aan. De cementen loopgraven ten O. van het Tripot- werk werden weggevaagd. De redoute op den weg van Morval deelde in hetzelfde lot. De verdedigers werden onder de puin- hoopen begraven. In een groote onder- grondsche verblijfplaats telden de Franschen later 200 doode Duitschers, die gestikt waren door schadelijke dampen. Zondag avond hield het bombardement op en be stormde de dappere poilus de verdedigings werken van den vijand. Zij nestelden zich in de helft van het dorp ten W. van den weg Bapaume-Héronne. Pas toen zij in het dorp waren, stuiten zij op ernstig ver zet, Het was duidelijk dat de Duitschers zich tot het uiterste wilden verdedigen. De aanval was drievoudig. De eerste kolonne vertrok van een punt ten N.O. van Kancourt en volgde den grooten weg naar het Noorden, waar een zeeweg naar Morval afslaat. Deze kolonne viel het kasteel van Sailly van achteren aan. De tweede kolonne, die het park uit het Noord westen binnenrukte, bestormde een in puin liggende kerk, die hardnekkig door een machine-geweerafdeeling verdedigd werd en herhaaldelijk van de eene hand in de andere overging. De derde kolonne, viel, na twee achtereenvolgende linies loopgraven overschreden te hebben, het dorp uit het was, waarvan zij de dochter zoogoed kende, een intieme vriendin zelfs 1 Welnu 1 denk nu eens even naze had nooit met de freule over haar vroegere kennisjes gesprokendat gaf haar zoo'n min aanzien en zou ze nu op eens zoo met die oude bekendheid met Mimi, die nu bij Ernestine's zusjes gouvernante was, uit de lucht komen vallen Neen, dat zou al te zijn, dat ging niet aan.» Ziet ge, en zoo dacht ze voort. En Mimi Ze keek den geheelen avond uit, of ze datzelfde gelaat ook nog eens weer zag maar ze mocht gerust uitkijken, Willemien zou wel zorgen, dat ze haar niet weer zou zien. 't Kon eens zijn, dat Mimi, als ze er weer langs wandelde op vloog, en dat er dan toch een herkenning moest volgen. Ze schikte 't daarom zoo «Ze vond de muziek afgrijselijk», zei ze, »en al die opeengepakte menschen verve lend», ze wandelde steeds maar langs het terrein voort en troonde haar ouden heer mee langs al de winkels. Paatjeliefzei ze 's avonds met haar liefste, stemmetje «Ik vind het hier erg vervelend laten we morgen maar naar Muinz gaan.» En weet ge, wat Mimi bijna op't zelfde oogenblik dacht »lloe jammer, dat ik dat gezicht hier niet vroeger heb gezien en morgen gaan we al naar Wiesbaden 1 Me dunkt zy moet het zyn maar dan is ze hier ook nog maar een paar dagen. Ik had het Noorden aan, met de bijzondere opdracht om af te rekenen met versterkingen die langs den weg van Transloy mochten ko men. Het gevecht om het kasteel was lang verwoed. Het was zeer krachtig verdedigd en de Dnitsers betwisten eiken duim gronds, tot zij ten slotte overmand werden in de onderaardsche gangen die het kasteel met het dorp verbinden. Toen het kasteel en de kerk gevallen waren, ging het gevecht van huis tot huis met onverminderde woede voort. Een groep gebouwen werd zes maal veroverd. Er was een korte stilstand, toen de Franschen de westelijke helft van het dorp genomen hadden, (die zich 700 M. noord-zuid uitstrekt) met in begrip van het belangrijke punt bij het kasteel, waar een kruispunt van wegen is, dat de Duitschers met alle geweld trachtten te behouden. Maar ook dit lukte hen niet en nu zijn de Franschen heelemaal baas in Scilley, het zooveelste heroverde Fransche dorp, waarvan niets meer overeind staat. Wanneer zullen eindelijk Bapaume en Peronne val len En al geschiedt dit spoedig wat beteekent het dan nog We gelooven wel degelijk, dat de geal lieerden met hun Somme-offensief een door braak beoogden, zij het niet met één slag, dan toch als eindresultaat van hunne voort durend hernieuwde inspanningen. Was dan eenmaal een bres geslagen, dan was de kans groot, dat ook op andere deelen van het vijandelijk front de tegenstand zou moeten worden opgegeven. Dat aan het maken van die bres niet snel genoeg werd doorgewerkt, was oorzaak, dat er tenslote wel een indeuking maar geen gat ontstond. Met den val van het oorspronkelijk ge heel der drie verdedigingslinies zoo meldde een telegram uit Londen zal de strijd onmiddelijk een meer open karak ter aannemen. De Duitschers hebben noch den tyd noch de gelegenheid gehad om nieuwe posities te graven op dezelfde ma nier als bij de geduchte oude posities het geval was geweest. Toch vragen we ons af, of het niet mogelijk zou zijn geweest hun nog minder tijd te laten voor opnieuw ingraven, door sneller op elkaar volgende aanvallen. De geallieerden hebben er ech ter de voorkeuraan gegeven, de veroverde stellingen telkens degelijk te versterken Hierdoor werd het gevaar voor groote tegen slagen vermeden, doch is hun misschien eigenlijk maar moeten wagen, en naar haar toe moeten gaan, maar als ze het dan eens niet was Den volgenden morgen was men tijdig aan 't station. De Baron van Walstein en zijn gezelschap waren reeds gezeten en Ernestine, die er vermaak in vond al die haastige menschen eens gade te slaan, die elkander op het perron bijna omverliepen, de eene verlegen zoekende naar een plaatsje, de andere uitkijkende naar kennissen en een derde zich verlustigende in de mooie bouquet, die zij in de hand hield, Ernestine zeg ik, liet op eens een luid gilletje hooren en wuifde met haar fijn geglaceerd handje uit de verte iemand tegen. «Wie zie je daar toch?» vroeg de Baron, terwijl hy pogingen deed, om uit het portier te kijken. Maar de oude kennis scheen nader te komen, ten minste voor dat Ernestine be hoorlijk antwoorden kon, stond er een elegant gekleed dametje voor 't portier, dat de hand naar Ernstine uitstak en meteen gemaakt stemmetje zei «Ma foi I Ernestine gij hier 1 en waar ga je nu heen «Naar Wiesbaden I» «Hoe jammer I Ben je al lang hier ge weest «Veertien dagen I En waar ga jij nu heen «Naar Mainz «Ga met ons mee naar Wiesbaden I» «Dat kan niet. Papa wil naar Mainz. 't is my onverschillig, och en ze trok ook vaak de kans op grooter succes ont glipt. Om veel te winnen, moet nu een maal veel gewaagd worden. De strijd aan de Somme blijft voortwoeden, maar als we nu reedt een balans opmaken, dan is daarvan de uitkomst, dat de be haalde winst niet evenredig is aan het in deze onderneming gestoken kapitaal aan menschen munitie en materieel. Zoo oordeelt de militaire medewerker der N. R. Ct. terecht. Op de andere ge vechtsterreinen is het al niet anders. De Russen vinden tegenover zich een strijd macht die nu sterker is dan een maand geleden. Zij zullen zeker voor den winter geen doorslaand succes behalen. De Roemenen Ze zijn uit Zevenbur gen verdreven. De centralen staan aan de grenzen. Het zou ons niet verwonderen zoo de Duitschers te zamen met hun bond- genooten eerst eens flink gaan afrekenen met dit volkje. En als dit verpletterd is dan de Russen met hun macht te lijf. Het blijkt immers, al meer dat de centralen vooral naar het oosten toe hun kracht ont wikkelen. Al moeten zij des noods geheel België ontruimen om krachtiger op te tre den in 't O. daarmede is voor hen de kans nog niet verkeken. Hun front wordt daardoor aanmerkelijk verkort. Zij kunnen zoodoende een groote overmacht samen trekken tegen éen groep van vijanden. Allen te gelijk, met hoop op overwinning aangrijpen, is nu eenmaal niet mogelijk. Het ligt dus voor de hand dat zy op één punt met overweldigende druk aanrukken. En is eenmaal de vijand in het Oosten aan banden gelegd dan kun nen zij zich keeren tegen den aanvaller uit het Westen. Zal het zóo geschieden en zoo ja zal het gelukken? Dit is voor hen zeker een groot voordeel dat zij eenheid van leiding en bevelvoering bezitten, wat de geallieerden missen. Bij de laatsten zijn er zóóvele hoofden en zoo uiteenloopende belangen ten spijt van alle conferenties is aan hun zijde maar al te zeer merkbaar, dat zij allen een verschil lend doel najagen, waar de centralen zeker niet rouwig om zullen zijn. Nog spraken wij niet over het leger der Entente in Griekenland. Dat doet toch ook bijster weinig. Sarrail, de aanvoerder, voelt zich zeker niet veilig in het zoo diep vernederde land. Van daar dat er steeds hardhandiger maatregelen getroffen worden om het Grieksche volk elke poging tot tegenweer onmogelijk te maken. heel coquet de schouders op. Op dit oogenblik klonk het stoomfluitje het dametje sprong van het portier, wuifde nog eens met de hand en op de vraag van Ernestine «Schryf je mij eens gauw klonk een bevestigend «Ja, bepaald en voort stoomde de trein. «Wie was dat dametje vroeg Mevrouw van Walstein. «Data, zei Ernestine, «is een oude school kennis van mij Mama Willemien Pleygers.» «Is zij ook niet uit Vechtdam Juf?» «Juist,» zei Mimi met een stem, die haar byna in de keel stokte. Ze had haar wel herkend en het was hetzelfde gezicht van gisteravond. Arme Mimi 1 Ze gevoelde zich op dit oogenblik zoo nietig en zoo klein en toch was ze grooter dan Willemien zich denken kon I HOOFDSTUK X. Donkere wolken komen op. De buitenlandsche reis was afgeloopen en zeer naar genoegen, kon men wel zeggen vooral Mimi had onbeschrijfelijk veel ge noten. Het was of ze een ander mensch was geworden, of ze een veel ruimeren gezichtskring had gekregen. De eerste nachten, als ze zoo gerust sliep en droomde, reisde ze in haar geest nog maar altyd voort. Dan aanschouwde ze die prachtige bergen weer of stoomde Begrijpelijk is het, dat de aanhangers van koning Konstantijn de beleedigingen hun volk en regeering aangedaan maar moeilijk kunnen verkroppen. Zoo trok Maandag een groote menigte door de straten van Athene, portretten van den koning, met laurierbladeren omkranst, voor zich uitdragende. Voor het Engelsche gezantschap werden dreigende gebaren gemaakt en weerklonk hoongekrijsch. Verschillende incidenten had den plaats voor een stadsschouwburg Ad miraal Fournet werd uitgefloten en Fransche matrozen, die uit den schouwburg kwamen, werden door de menigte teruggedreven. Gevolg daarvan is, dat er meerdere mariniers en matrozen door de geallieerden te Athene zijn geland. De koning zelf moet ondrage lijk lijden onder den toestand zoo vernam de Daily Mail uit Athene: Het lot van den Koning en van de re geering hangt aan een draad. Gisteren toen de eerste-minister Lambros den Ko ning mededeelde, dat admiraal Fournet geweigerd had, de nieuwe eischen van de geallieerden te matigen kwam het tot hooge woorden, waarbij de Koning tegen Lam bros zeide, dat alleen een bondgenoot van den admiraal het wagen zou bij zijn Ko ning met zulk een nota aan te komen. Lambros ging heen en begaf zich naar het ministerie van buitenlandsche zaken, waar hij verklaarde van zins te zijn om af te treden en tegen zijn vrienden zeide, dat hij inzag dat het land een autocratie was geworden. Later besloot hij echter om niet op zijn ontslag aan te dringen. Later op den avond, toen de Fransche matrozen ontscheept werden, begaf Lambros zich ijlings naar den Koning en vond zijn om geving in toorn en opgewondenheid. De Koning zeide «Er schiet voor mij niets anders over dan met mijn familie naar Larissa te gaan.» Zoover is het nog niet gekomen, maar het zou begrijpelijk zijn, dat een man, zoo gezegd, eindelijk zijn geduld verloor en met de troepen, die hem nog trouw gebleven zijn, den indringer te lijf ging. BUITENLAND. Zeppelinvernieling in Engeland. We vinden in een Duitsch blad een artikel, waarin de Engelsche pers wordt verweten, tegen beter weten in, onwaar heid te spreken, als ze steeds maar weer tracht de uitwerking der zeppelin-aanvallen met angstige haast soms dicht langs rotsige wanden of door tunnels 1 Geen enkel oogenblik van den dag ging er voor by, zonder dat ze zich in haar ge dachten bezighield met al het heerlijke, dat ze gezien had. Alle indrukken, die ze had ontvangen, waren ook zoo nieuw en zoo grootsch en Mevrouw van Walstein zei wel eens «Daar gaat geen jaar voorby, Jufdat we niet öf den Rijn op, zooals nu, óf in den Harz óf door Zwitserland reizen maar ik gaf er wat om, indien ik nu nog eens zulke nieuwe indrukken kon ontvan gen, als gij nu ontvangen hebt, naar het schijnt.» Ge kunt u voorstellen, hoe opgewonden en vol gloed hare brieven waren, opgevuld met reisbeschrijvingen, van wat ze gezien en genoten had. Lize, aan wie deze brieven door Mama Beels ook werden toegezonden, schreef er wel eens als kantschrift by terug «Mimi is boven de wolken als ze maar in ons kleine land wennen kan.» De boschwachtersvrouw zei, als ze op getogen naar de gloedrijke verhalen van Mimi zat te luisterendat ze werkelijk, als ze de oogen dicht deed, zich voorstellen kon, hoe het daar te Bonn en te Ems en te Wiesbaden wasen ze geloofde het zelf, als ze zei: «Ik heb somwylen net een gevoel, alsof ik er zelf geweest ben.» (Wordt vervolgd). XHMfLAI» Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bonelerwaard.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1916 | | pagina 1