UND van altena
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3635, Woensdag 10 Januari 1917.
miLLS/IOV
MIMI.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 50 cent. Elke regel
meer 71/, cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
Hebt gij ook verwanten, vrienden
of kennissen, die onder doktershanden
zijn en waarvan de diagnose door
den dokter gesteld, luidt: zenuw-
zwak, zenuwziek, last van zenuw
pijnen Het zou niet te verwon
deren zijn als het zoo was. Ik.geloof,
dat ieder wel eenige van zulke pa-
tienten op kan noemen. En als ge
dan weer hoort van een nieuw geval,
gaat het u dan als mij en slaat u
de schrik om het hart en vraagt gij
uzelf afwaar moet dat toch heen
met de menschheid. Had ge het ooit
gedacht dat die sterke flinke man,
die met zooveel lust zijn zaak dreef
na een jaar rond zou loopen, bleek,
mager, lusteloos, moe om er bij neer
te vallen; of dat dit bloeiende meisje
nu een rustkuur moet gaan doen,
maandenlang weg uit het ouderlijk
huis, in een inrichting bij tientallen
van zieken zooals zij Zenuwpa
tiënten noemt men ze. Ja, het getal
der zenuwzieken neemt onrustbarend
toe, en angstig kan soms de vraag
bij u opkomen vandaag zij mis
schien morgen ik. Zal het maar zoo
doorgaan met de menschenzal hun
getal maar grooter en grooter wor
dende inrichtingen waar zij ver
pleegd worden maar toenemen en
zich uitbreiden. Werkelijk het ziet
er ook wat dit betreft angstwekkend
uit voor de menschheid. Want het
zijn zulke stumpers, zij, die werkelijk
een ernstig zenuwlijden hebben; be
ter een flinke longontsteking dan dit
Denk nu niet dat ik op het oog
heb die mannen, vrouwen, jonge
meisjes of jongelui, die het heel
makkelijk vinden om zenuwen te
hebben, en die hun zenuwen gebrui
ken als de dekmantel waarachter
hun liefdeloosheid, hun zelfzucht zich
verbergen gaat.
Gij kent ze allen ook wel, die man
nen, die bij het minste of geringste
hun in den weg gelegd, opstuiven
als een wervelwind, en als ge er
hun een zerwijt van maakt antwoor
den ik kan er niets aan doen, de
zenuwen spelen mij parten, ik ben
door A. DE VISSER.
53)
Dat niet te weten heeft niet alleen een
donkere schaduw op je levenspad gewor
pen, maar ook ons bittere oogenblikken
gekost.
«O neen,.... neen,« snikte Mimi, «dat
hebt u nooit getoond.
«Jou verdriet, mijn beste kind, hebben
we ook nooit bemerktje hebt je groot
gehouden, ge hebt immers altijd door je
flink handelen, door je hartelijkheid, ons het
leven tot een zonneschijn gemaakt. Maar
neen, neenvervolgde hij, zijn arm
vertrouwelijk op haar- schouder leggende,
«nu niet meer van dat alles, om deze
oogenblikken te bemoeilijken en banger te
maken dan noodig is, kom, wees altijd
flink en luister naar mij.®
»lk zal luisteren,zei ze, zich oprich
tende en hare tranen afdrogende, «vertel
maar voort.
Welnu.vervolgde de Dokter, de Ba
ron van Walstein kwam bij ons, om zich
te informeeren naar de herkomst van dat
medaillon. Wij wisten niet anders te zeg
gen, dan dat wij 't bij je gevonden had
den, toen je bij ons kwaamt, wie zou ons
hierin meer inlichting geven Maar zie,
toevallig vind ik in een ouden man, die
toch zoo prikkelbaar. Dan moeten
de zenuwen het slechte humeur
bedekken. Een beetje meer zelfbe
dwang en hun drift ware beteu
geld.
Ik weet niet of het in den tegen-
woordigen tijd nog wel voorkomt,
(ik geloof van niet) maar men ver
telt wel dat vroeger, als een vrouw
tje van manlief een nieuwen hoed of
een dure japon af wou bedelen, en
het lukte niet gauw genoeg, ze het
op haar zenuwen kreeg. Als ik dacht
dat zulke dingen nu nog wei voor
kwamen zou ik er eens over gaan
zitten peinzen hoe het kwaad heette
dat achter zulk een zenuwaanval
verborgen was. Maar, is 't niet, dat
gebeurt nu niet meer en laten we
er dus niet verder over spreken.
Als moeders hun kinderen willen
verontschuldigen omdat ze zoo druk
zijn en lastig, fluisteren ze wel eens
het woordze zijn zoo zenuwachtig,
ze kunnen er niets aan doen. Pas
op, dat die kleine potjes dat niet
hooren en ze u op zekeren dag voor
de voeten werpen als ze op roeke
looze wijze uw mooie vaas hebben
gebrokenik kon er heusch niets
aan doen, ik was zoo zenuwachtig.
Laten we toch oppassen dat we de
ziekten der zenuwen niet wakker
roepen door te doen alsof wij er al
onder leden.
Wat zijn dan toch die afschuwe
lijke zenuwen wel? Welke rol spe
len ze in ons lichaam
Zenuwen zijn lange, dunne witte
draden die zich door het geheele
lichaam in vertakkingen of netvormig
verspreiden en de centraalorganen
van het zenuwstelsel met de ver
schillende deelen van ons lichaam
in betrekking brengen. Men noemt
de zenuwen het peripherisch (aan
den omtrek gelegen) gedeelte van
het zenuwstelsel, terwijl de hersenen,
het ruggemerg en de zenuwknoopen
als centraal organen beschouwd wor
den. Van de hersenen en het rug
gemerg gaan dus de zenuwen uit als
de takken van een boomdoordat
de hoofdslang zich verdeelt in takken
en elk van deze weer in twijgen en
twijgjes. De meeste zenuwen zijn
voorzien van eigenaardige eindtopstel-
len, die bij de gezichtszenuw uit de
met een poedel langs de straten bedelde,
den man weder, die bij het spel was, toen
jij er als kind ook bij waart, Francois
«O God zuchtte ze, terwijl ze haar
hand voor de oogen hield, en als ging
haar op eenmaal een licht op.... «Fran
cois Ja, daar staat me nog iets van
voor.«
«Nu ja, kalm nu maar, we zijn spoe
dig aan het einde. Die Francois vertelde
mij, dat jy eenmaal met hoop op winst,
of misschien om een geleden verlies van
een kind, zooals jij toen waart, te ver
goeden, gestolen bent.®
«Gestolen vroeg ze sidderend.
«Weggenomen dan,® zei de Dokter, als
wilde hij zachter uitdrukking gebruiken.
«Ergenseven over de Belgische gren
zen op een groot landgoed, gij droegt toen
dat gouden medaillon. Navraag was nooit
naar u geschied, omdat men meende, dat
je verdronken waart. Je was onder de
hoede geweest eener bonne, die later uit
wanhoop zich ook verdronken had dit
laatste, lieve Mimi wist Frangois niet, maar
weet de Baron van Walstein.Toe, beste
kind, wees nu kalm, je hebt mij dit immers
beloofd
»Ja, ik wil het ook zijn,« antwoordde
ze, opnieuw zich bedwingende.
«Ziet ge, dié Baron van Walstein vertel
de van een zuster zijner vrouw,eene
Clotilde, gravin van Wijhoven, die eenmaal
dat medaillon gedragen had en spoorloos
was verdwenen, of liever zooals nu uit
staafjes van het netvlies, bij de
reukzenuwen uit cellen, bij de ge
hoorzenuwen uit fijne vezels en in
de huid uit gevoelstepeltjes bestaan.
De zenuwen zijn de geleidsters
van de indrukken die de mensch van
de buitenwereld ontvangtmen ver
gelijkt ze wel met telegraafdraden,
die van den omtrek naar de hoofd
stations van het centraal orgaan loo
pen. De indrukken worden van den
omtrek van het lichaam naar het
centraal station, of omgekeerd, met
verbazende snelheid overgebracht.
De zenuwen die een gewaarwor
ding van zien, hooren, voelen, proe
ven, ruiken overbrengen naar de
centrale organen, noemt men gevoels-
zenuwen; de zenuwen die van de
centrale organen uitgaan naar de
uiteinden van het lichaam noemt men
bewegingszenuwen ze kunnen zich
samentrekken en zijn aan den om
trek van het lichaam verbonden met
spiergroepen, die zij in beweging-
brengen. Brandt gij uw hand b.v„
dan brengt de gevoelszenuw deze
gewaarwording over naar uw herse
nen, onmiddelijk treedt dan de be
wegingszenuw in werking die naar
uw hand loopt, ze trekt zich samen,
de spieren trekken zich samen en
uw hand trekt zich terug.
Hoe mooi, hoe kunstig is dit alles
zoo geschapen. In gezonde dagen
denken wij niet aan het wonder sa
menstel van al deze fijne draden die
door het lichaam loopen en vergeten
wij meestal den Schepper te danken
die ons zoo gevormd heeft. Maar o
wee, als we wèl merken dat we
zenuwen hebben, want elke pijn
wordt dus veroorzaakt door het
prikkelen van een gevoelszenuw.
Wat wil het nu zeggen dat de
zenuwen ziek zijn Dan kan de
dokter meestal, hetzij door het ope
ratiemes, hetzij door uitwendige ver
schijnselen waarnemen dat de zenu
wen zelf anders zijn dan bij een
gezond mensch. Dit kan ontstaan
door zenuwontsteking, verwonding,
kneuzing, lood vergiftiging, alcoho
lisme. Doch niet altijd is er vastte
stellen dat de zenuwen werkelijk
veranderd zijn door de ziekte, terwijl
er toch hevige zenuwpijnen optreden.
Maar nog een andere afwijking der
de bekentenis van Francois blijkt ge
stolen, ja, beste Mimigestolen op
een landgoed, even over de Belgische gren
zen .c
Dokter Beels trok de luid snikkende
Mimi op zijn knie, en vervolgde terwijl hij
haar de lange krullen uit de oogen streek
Beste kind, die dichte sluier, die zoolang
over je geboorte en afkomst hing, is nu
weggeschoven. Dat medaillon is jou eigen
dom. Het portret daarin, is dat van je
moeder. Nu weten we, wie ge zijtClo
tilde gravin van Wijhoven
«Maar, of een elektrieke schok haar deed
opspringen, zoo stond ze op eens heftig
op, terwijl ze een koningin scheen in haar
houding en zei
«Nooit 1 Nooit!.... Uwe Mimi Beels
voor eeuwig.®
Meer kon ze niet uitbrengen. Hart
stochtelijk en woest wierp ze zich voor
Mevrouw Beels op de knieën en schreide
lang en bitter.
«Laat ze schreien,® zei de Dokter, ter
wijl hy met lange schreden door de kamer
liep. Het zal haar goed doen en verlich
ten de ommekeer is ook zoo groot.®
«Kind® zei Mevrouw Beels, terwijl ze
haar optilde, «kom aan dit hart, dat wel
oud wordt, maar voor jou altijd jong zal
blijven. Hier hebt ge zoo menigmaal aan
uitgeschreid en je leed geklaagd, hier moogt
ge ook nu nog uitschreien maar niet te
lang. Tranen van spijt of jammer niet,
wel van dankbaarheid voor dien goeden
zenuwen kan optreden, wat niet zoo
zeer een zenuwziekte als wel een
zenuwzwakte kan genoemd worden,
dus niet een eigenlijke ziekte maar
een overspanning van het zenuwle
ven. En juist deze zenuwzwakte is
wel de kwaal waaraan de heden-
daagsche menschen het meest lijden.
Tot die overspanning kunnen ver
schillende factoren meewerkende
zorg voor het dagelij ksch brood, de
groote inspanning bij het drijven van
zaken, of vrije beroepen, omdat de
strijd om het bestaan in onze heden-
daagsche maatschappij zoo is toege
nomen, is de neurasthenie in den
laatsten tijd zoo veel voorkomende.
De overmatig talrijke indrukken die
door de snellere communicatie op
elk gebied inwerken op den geest,
werken er toe mee dat het zenuw
leven eerder uit zijn evenwicht ge
raakt.
Wordt vervolgd.
BUITErfLANDSCH OVERZICHT..
«De oorlog duurt voort
Zoo heeft de Duitsche keizer gezegd in
een proclamatie aan leger en vloot. Ze
is van den volgenden inhoud
«In overleg met de met mij verbonden
heerschers had ik onzen vijanden voorge
slagen, zoo spoedig mogelijk vredesonder
handelingen te beginnen.
«De vyand heeft mijn voorstel gewei
gerd. Zijn machtshonger wil Duitschlands
vernietiging.
«De oorlog duurt voort. Tegenover God
en de menschheid treft de vijandelijke re
geeringen alléén de zware verantwoorde
lijkheid voor alle verdere vreeselijke offers
welke ik u besparen wilde.
«In gerechten toorn over 's vijands aan
matigenden overmoed, en met den wil onze
heiligste goederen te verdedigen en het
vaderland een gelukkige toekomst te ver
zekeren,, zult gij als staal worden.
«Onze vijanden hebben de door mij
aangeboden overeenkomst niet gewild -
met Gods hulp zullen onze wapenen hen
daartoe dwingen.
Deze legerorder liet zich verwachten.
Zij hadden overleg gewild, de centralen,
om tot den vrede te geraken. Zij hadden
de hand der verzoening aangeboden. Die
werd botweg teruggeslagen. Goed, zegt
nu de keizer, wilt gij geen overleg dan
Hemelschen Vader, die de omstandigheden
zoo heeft geleid, dat wat een duisternis
was, licht is geworden. Ge moogt nu van
ontroering wel schreien, maar niet van
smart. Kom, ga daar nu eens weêr naast
ons zitten, tusschen Dokter en mij, zooals
ge zoo menigmaal gedaan hebt,zie
zoo, de oude flinke Mimi weêr, welzeker,
zoo is 't goed I®
«Maar dat blijf ik dan ook altijd voor u
vroeg ze.
«Ja, dat moogt ge, dat zult ge altijd
blijven, mijn beste kind,.... al zijt ge een
gravin Clotilde door geboorte,door het
toeval zijt ge onze Mimi.«
«Kijk eens,® zei de Dokter op ditoogen
blik, «van wie is die keurige equipage
Mimi zag op, en ze verbleekte toen ze
antwoordde «Van het kasteel, Papa, van
den Baron van Walstein.®
Van Mijnheer uw zwager,poogde de
Dokter te schertsen, maar 't ging hem
niet gemakkelijk af.
Een oogenblik later trad de Baron zelf
binnen, gevolgd door freule Ernestine.
Hoe gaarne ook de eerste een onge
dwongen toon wilde aannemen, het ging
niet gemakkelijk. Hy trad op Mimi toe,
en terwijl hij haar de hand en een kus
op 't voorhoofd drukte, zei hij
«U weet nu zeker alles, niet waar,
Clotilde? Nu niet meer Mimi..., Nu is
't mij duidelijk, waarom uw gezicht mij
zoo bekend voorkwam, alsof ik u wel eens
meer had gezien.®
zullen wij doorvechten tot onze vijanden
tot het inzicht geraken dat overleg het
verkieselijkst is, daar doorvechten nutte
loos is.
Een zelfde toon vernemen wij in de
de proclamatie van keizer Karei. Ook hij
heeft ze gericht tot leger en-vloot en zegt
daarin
«Soldaten, gij weet, dat ik en de met
mij verbonden heerschers getracht hebben
een weg te banen voor den vrede, waar
de geheele wereld naar smacht. Het ant
woord van onze vijanden is nu ingekomen.
Zij wijzen, zonder zelfs onze voorwaarden
te kennen, de hun geboden hand terug.
Uw zwaard heeft in de dertig oorlogs
maanden, die weldra achter ons zullen
liggen, een heldere, duidelijke taal gespro
ken. Uw heldenmoed en uw dapperheid
zullen ook in het vervolg de overmacht
behouden. Nog zijn er niet genoeg offers,
en moeten er nieuwe gebracht worden.
Alle schuld valt alleen op onze vijanden,
God is mijn getuige. Vier vijandelijke
koninkrijken zijn door u en de legers van
uw dappere bondgenooten vernietigd, mach
tige vestingen bedwongen, groote gebieden
van den vijandelijken grond zijn veroverd.
Maar ondanks dit alles misleiden de vijan
delijke machthebbers hun volken en hun
legers steeds meer met de hoop, dat er
toch nog verandering in hun lot zal komen.
Welaan dan, het is aan u verder een
ijzeren afrekening te houden. Vervuld
van een trotsch vertrouwen in mijn weer
macht, sta ik aan uw hoofd.
Voorwaarts met God
Nog eensde oorlog duurt voort 1
Een zelfde toon klinkt ons ook tegen
uit het kamp der entente. In deze dagen
wordt een groote oorlogsraad der gealli
eerden te Rome gehouden. Behalve de
verschillende staatslieden en generaals zijn
uit Athene nog de Engelsche gezant Elliot
en kolonel Fairholm aangekomen.
Verder zullen voor Italië Boselli, Sonnino,
de ministers van oorlog en marine en de
onderstaatssecretaris van munitie aan de
besprekingen deelnemen. Welke Russische
diplomaten daarbij zullen zijn, is nog niet
bekend.
De pers put zich nu uit in vermoedens
omtrent het doel van de samenkomst. Dat
de keus op Rome is gevallen, werkt blijk
baar mee tot de onderstelling, dat er ge
wichtige besluiten voor de politiek in het
Oosten en het front bij Saloniki zuilen
vallen. Eenige bladen gelooven, dat de
Mimi zag den Baron, nu haar zwager,
met iets vreemds in de oogen aan terwijl
ze hem de hand zacht drukte, liet ze er
met haar gewone gedecideerde stem op
volgen
«Clotilde, door geboorte, Baron van
Walstein, maar altijd Mimi BeelsHun
kind,® zei ze, de hand van Dokter Beels
en Mevrouw in de hare nemende; «hun
kind alleen
«Indien dat niet zoo was,® zei de Ba
ron ernstig, «dan zou het mij spijten, dat
we u, de reeds zoo lang doodgewaande,
hadden teruggevonden. Dokter Beels en
Mevrouw zijn de eenigen aan wien wij,
noch gjj, ooit onzen dank kunnen vergel
den. Zij zijn voor u de eersten, voor u
altyd alles geweest, zij zullen bij ons, en
zeker bij u het meest, altyd het hoogst
staan aangeschreven.®
«Ha, ha,« lachte Dokter Beels, toen hij
een opgeruimden trek zag op het gelaat
van Mimi. «Nu klaart de lucht op kom
aan, nu alle tranen weg en ons oprecht
verheugd in wat ons zoo groote stof tot
blijdschap geeft,®
Krijg ik ook een beurt,® vroeg freule
Ernestine, die tot nu toe achteraf was
blyven staan.
Wordt vervolgd.
IHMtLVB
voir Het Land ven Hensden en Altena, de Langstraat en de Bonelerwaard.
Zenuwen
