Temperamenten.
UND VAN AUTENA
Uitgever: L. J. YEERMAN, Heusden.
No. 3647. Woensdag 21 Februari 1917.
ri:t illütoy
EL NERO.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 10 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
Hoeveel menschen zouden er toch
wel op de wereld zijn Ik zou het
niet bij benadering kunnen zeggen
gij Hoeveel er in Frankrijk, Duitsch
land, Engeland enz. zijn kunnen wij
in onze boeken vinden. Hoeveel er in
Nederland zijn, weten we zoo ongeveer
wel; pi. m. 6 millioen. Laten we nu
eens bij die 6.000.000 blijven die in
ons eigen land wonen. Van dit aantal
krijgen we er in ons leven een flinke
hoeveelheid te zienals we bw. op
reis gaan, of we zien een paar dui
zend soldaten voorbijtrekken, ver
meerdert dit het aantal gezichten dat
we gezien hebben met een flink cij
fer. En tot welk besluit komen we
als we al deze gezichten vergelij
ken Er zijn geen twee menschen
in Nederland die elkaar in hun ui
terlijk volkomen gelijk zijn. En om
nu weer tot de gebeele wereld terug
te komener zijn op de geheele
wereld niet twee menschen die pre
cies dezelfde zijn, uitwendig. Even
min als er twee bladeren van een
eik zijn, die gelijk zijnevenmin
gelijken twee menschen elkaar vol
komen. Wonderlijk, prachtig, rijk,
is die schepping. Ontelbare malen
ziet men iemand en zeggen we kijk,
sprekend die of die. Maar met dat
al hebben we maar dadelijk gezien
dat het de persoon in kwestie niet
is. Op een school, zelfs op een be
waarschool is het aardig te zien hoe
al die gezichtjes verschillen en niet
alleen verschillen in wat we zouden
kunnen noemen de vleeschelijke ge
gevens waaruit een gezicht is opge
bouwdzooals vorm der wangen,
voorhoofd, neus, oogen enz., maar
ook in geestelijke gegevens. Hoe
verschillend is de uitdrukking der
verschillende gezichtjes. Daar zijn:
schrandere, wakkere, oplettende, oo-
lijke, vriendelijke, aanvallige snuit
jes, daar zijn ook dommelige, onte
vreden, onverschillige,'koppige, stuur-
sche gezichten. En als we voor
zoo'n schare van grooten of kleinen
staan dan moeten we het zeggen
even zooveel spiegels van even zoo
veel karakters. Hoe fijn moet toch
Het moet dus eene zuivere belustheid op
avonturen, of wel ontevredenheid over het
regeeringsstelsel van onze verheven konin
gin en de zucht om deze nadeel te berok
kenen zijn, die hem onder de smokkelaars
brengt, een doel, dat het smokkelaarsopper
hoofd op deze wijze zeer zeker ten minste
indirect bereikt, want sinds zijn optreden
is het bedrag der inkomende rechten hon
derdduizenden minder geworden. Alle na
sporingen ter ontdekking van den aanvoerder
der bende, zelfs het uitloven van aanzienlijke
prijzen op zijn hoofd, baatten tot dusver
niets.
Misschien wel een partijganger der
Carlisten,® zeide de maarschalk, enfin een
maal zult ge dat heer toch wel te pakken
krygen.t
Het gesprek kwam nu op andere onder
werpen, en toen het donker werd en de
tijd voor het avondeten naderde, volgde
don Pelloro de uitnoodiging van zijn vriend
en diens vader om die in den kring hun
ner familie te komen gebruiken, die met
den maarschalk in hetzelfde hotel logeerde.
Hier ging laatstgenoemde van hen af,
de heeren begaven zich naar de eerste
verdieping, waar zich de appartementen
der familie bevonden.
De echtgenoote van den generaal-toldi-
de menschenziel gevormd zijn dat
niet „één innerlijke mensch" volko
men op den anderen gelijkt. Voor
uw geest staan al uw kennissen of
familieleden, uw kinderen, uw vader
en moeder met hun bijzondere ka
raktereigenschappen. „Vader zou zoo
gedaan hebben," klinkt het van uw
lippen, want gij kent zijn karakter
en weet hoe hij onder gegeven om
standigheden zou hebben gehandeld.
Of: »zoo iets kan mijn jongen niet
gedaan hebben, dat ligt niet in zijn
karakter."
Toch valt het u op dat er onder
al die verschillende menschen, typen
zijn dié a. h. w. tot eenzelfde^familie
behooren, al zijn ze ook niet volko
men gelijk. Er zijn van al die ver
schillende karakters groepen te vor
men. En het is wel aardig deze
groepen eens nader te bekijken. Ge
zult misschien trachten de menschen
die gij kent onder deze of gene groep
onder te brengen en als ge hoort
welke de deugden van zulk een soort
van menschén zijn, ze ook gaan ont
dekken in uw vriend of vriendin,
broeder of zuster, en ze er des te
meer om gaan waardeeren.
De verdeeling van de menschheid
in vier groepen, naar het verschil
lende temperament dat wij bezitten
is niet door mij bedacht of uitgevon
den, maar is er eene van weten
schappelijk ontwikkelde mannen.
We krijgen dan het sanguinische,
het flegmatische, het melancholische
en het cholerische temperament.
De sanguinische mensch is vlug,
bewegelijk, naar buiten gekeerd, zon
der standvastigheid, zoodat onder de
wisselende indrukken geen ferm ka
rakter tot stand komt. Het oordeel
over de sanguinische lieden is allicht
mild omdat hun open zin, opgewekt
heid, levendigheid, uiterlijke goedig
heid, kinderlijke spontaneïteit, aan
trekken. Tegenover het Evangelie
is hun beeld dat van den ondiepen
bodem met de dunne laag goede
aarde er boven ophet zaad ont
kiemt er dadelijk, groeit weelderig,
maar schiet niet genoeg wortel en
de plant verdort.
Ontwikkelt het leven van een san
guinisch mensch zich in de goede
recteur, eene, ondanks hare vier en veertig
jaren nog altijd schoone vrouw, die zich
met hare beide dochters Mercedes en Ma-
nuela reeds sinds eenige weken op de bad
plaatsen bevond, naar welke vader en zoon,
al naar gelang de dienst dit toeliet, nu en
dan een dag overkwamen, ontving de heeren,
en nauwelijks had don Pelloro haar de
hand gekust, toen ook de beide zusters,
de reeds achttien jaren tellende Manuela
en de pas vijftienjarige Mercedes, de kamer
binnentraden.
Toen Pelloro voor Manuela zijne bui
ging maakte, en haar in de oogen zag,
was hij verbaasd over de zeldzame schoon
heid van het reeds volkomen volwassen
meisje en had daardoor bijna verzuimd om
de nog in een toestand van ontwikkeling
verkeerende, bekoorlijke Mercedes zijne be
groeting te maken. Een spottend lachje
speelde om den mond der jonge dame, die
zijn klein vergrijp en de daardoor teweeg
gebrachte, lichte verlegenheid van den jon
gen man, aan de juiste beweegreden toe
schreef, doordien Manuela hevig bloosde.
Mercedes overwon echter weldra hare
aanvankelijke, terughoudende beschroomd
heid, en terwijl zij de thee en de lichte
spijzen aanbood, praatte zij vroolijk en on
bevangen met den jongen gast,
Terwijl Mercedes eu Pelloro zoodoende
snel kennis maakten, wisselden Manuela en
hij slechts weinige woorden, en toch onder
vonden beiden, van het eerste oogenblik,
dat zij elkander gezien hadden, in hunne
harten dat zonderlinge, zaligmakende en
richting, dan knnnen het optimisme,
de blijdschap, het sympathieke, zich
heerlijk ontplooien. Een Petrus b.v.
De flegmatici zijn wel de poverst
bedeelden. Zij zijn de gelijkvloer-
schen wien de hoogten en diepten
des levens-vreemd blijven.
Tevreden en bedaard, verstandig en
bezonnen, vertegenwoordigen zij het
gezond verstand, het nuchter oordeel,
zij zijn veelal de steunpilaren der
samenleving, de soliede middelmoot,
die er zijn mag en moet. Mén zij
niet al te spoedig gereed met een
wegwerpend vonnis; de tuchteloos
heid en rumoerigheid, die deze or
delievende lieden minacht, is waarlijk
niet altijd kenmerk van hooger leven.
Op het innerlijke gericht, tegen
stelling met het sanguinische, is het
melancholische gestel, het leeft niet
in het heden, is vreemd aan opti
misme. Het is het temperament van
fijn gevoelsleven maar ook van sen
timentaliteit, van zelfverteerend broe
den op onwerkelijke voorstellingen
Het kent de diepe ontroering en het
heimwee. Zoo schijnt de melancho
licus wel voorbestemd tot het chris
telijk geloof, dat noch in de wereld
noch in de uitwendige dingen opgaat.
Het gaat echter niet van zelfeen
Thoihas komt niet licht tot het geloof.
Onder deze temperamenten moeten
we een groot deel der kunstenaars
rangschikken; vooral de dichters en
de musici. Een fijn besnaard gevoels
leven is het instrument waar zij hun
schoone gedachten en fijne klanken
aan ontlokkenen is een -dichter
juist door zijn intens voelen niet een
geboren melancholicus. De hevigheid
van het doorvoelen is bij hem zoo
sterk dat ze a. h. w. als smart door
hem gevoeld wordt. Men zegt dan
ook dikwijls dat het scheppen van
een kunstwerk met even groote smar
ten gepaard gaat als dat van een
menschenkind.
Het hoogste temperament is wel
dat waarin diepe emotie met krach
tig willen en werken gepaard gaat
het cholerische met het hartstochte
lijke. Hier vinden we wilskracht en
hartstochtdaarbij echter ook vaak
hardheid en eigenzinnigheid, haat.
Ook hoogmoed als overmoedige kracht.
toch ook tevens zóó verontrustende gevoel,
voor 't welk beiden in den aanvang geen
naam wisten, dat echter steeds in kracht
toenemende, al hun denken en gevoelen
beheerschte, en dat zij maar al te spoedig
als de vurigste liefde erkenden.
Toen don Pelloro in den loop van het
gesprek zeide, dat hij reeds den volgenden
dag zijne moeder wachtte, die geruimen
tijd in Biarritz dacht te blijven, doch dat
hij in groote verlegenheid verkeerde, daar
hij tot dusver, ondanks zijne ijverigste po
gingen, geen geschikt logies voor haar had
gevonden, deed het donna Diaz groot ge
noegen haar twee kamers te kunnen aan
bieden, aangezien haar echtgenoot weder
vertrekken moest, en even dankbaar als
blij nam Pelloro het aanbod aan.
Den anderen dag voerde dan ook de
jonge edelman zijne geliefde moeder in het
voor haar ingerichte logies, en te gelijkertijd
introduceerde hij haar in de familie Diaz,
terwijl hy zelf zijne eenvoudige kamer in
het Hotel du Lion d'or behielden aan
gezien de dames al zeer spoedig eene har
telijke genegenheid voor elkander opvatten,
zoo was ook Pelloro een dagelijksche gast
in den kleinen hem onbeschrijflijk dierbaar-
geworden kring.
Zyn gansche hart trok hem tot donna
Manuela aan, maar tot dusver had hij niet
tegenstaande er bijna eene week was ver
hopen, nog geen enkele maal de gelegen
heid gehad, om haar alleen te spreken.
Op zekeren morgen, dat hij, gelijk dage
lijks bij zyn eersten uitgang naar het post-
Het voortreffelijke van den choleri
cus is de doorzettende kracht in in
nerlijkheid gegrond, de vaste richting
met diep gevoel gekozen en volhar
dend gevolgd.
Ik denk dat gij onder het lezen
van deze regelen al wel eens gedacht
zult hebbenwelk temperament heb
ik nu En misschien hebt gij tel
kens teleurgesteld het hoofd geschud
zoo ben ik niet, dat is mijn karakter
niet. Wees niet al te ontmoedigd als
ge het gevoel hebt gekregen van
nergens thuis te hooren; gij hoort
wél bij een van die verschillende
groepen, maar uw type is niet van
zoo'n sterk uitgedrukt karakter gij
zijt een overgangsvorm, van de eene
groep naar de andere. Maar toch,
ge voelt het, gij staat óf het dichtst
bij den sanguischen, bij den flegma-
tischen, den cholerischen of den me-
lancholischen mensch.
Dat is nu eenmaal uw aanleg, zoo
zijt gij geboren, en daar is niets aan
te veranderen. Al wildet gij, die
naar uw aanleg een flegmaticus zijt,
nog zoo graag een cholericus wor
den, het zal u niet baten.
Misschien benijdt gij. die een fleg
maticus zijt, uw vriend, die door zijn
sanguinischen aanleg aller harten
stormenderhand inneent. Treur er
niet om dat gij anders zijt dan hij.
God heelt aan ieder van zijn men
schenkinderen bijzondere gaven ge
schonken in zijn aanleg. Woeker er
mee tracht de goede eigenschappen
die gij door uw temperament gekre
gen hebt, te ontwikkelenbestrijdt
de min goede en wees een zegen op
de plaats waar gij gesteld zijt.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
Zal Duitschland met de verscherpte
duikbootactie bereiken wat het beoogt
Dat is de vraag die op antwoord wacht.
Welk antwoord alleen door de feiten kan
gegeven worden. Duitschlands regeering
gaat natuurlijk van de veronderstelling uit
dat het Engeland dwingen zal tot begeerte
naar vrede. Tot nu toe was het Albion
wel in de eerste plaats dat alle vredes-
verwacht ingen den bodem heeft ingesla
gen. De andere oorlogvoerenden zouden
wel wat plooibaarder zyn als Engeland er
kantoor ging, om eenige, onder een letter,
voor hem aangekomen brieven in ontvangst
te nemen, werd hem er ook zulk een uit
gereikt, en aangezien hij het uur nog niet
gepast achtte om de dames zijne op
wachting te maken, slenterde hij naar buiten
het strand op, liep wel een kwartier langs
de zandige duinen, tot in de nabijheid van
eenige visscherswoningen en legde zich toen,
den lichten poncho onder zich uitspreidend,
in de schaduw van een rnoerbezieboom, die
hier geheel afgezonderd stond, op den grond
neer. Hij haalde den ontvangen brief te
voorschijn en opende het tamelijk groote
couvert.
Eene lichte wolk van misnoegen vloog
er over het schoone gelaat van Pelloro bij
het lezen van de weinige regels, en daarop
zuchtte hij licht, scheurde den brief in zeer
kleine stukjes en, zich achterover werpend,
liet hij deze ieder afzonderlyk tot aan het
laatste ervan, door den morgenwind naar
zee drijven.
Insgelijks handelde hij met het couvert.
Daarop lag hij, de armen kruiselings onder
het hoofd houdende, peinzend op zyne aan
gename rustplaats, en keek nu eens naar
de prachtige zee, dan weer opwaarts naar
een azuurblauwen hemel, of volgde droo-
mend de vlucht der zeemeeuwen, die zich
gedruischloos in de lucht wiegelden.
Plotseling scheen het hem toe, alsof hij
stemmen en welbekende, vrouwelijke stem
men hoorde.
Hij richtte zich op een arm op en luis
terde, vervolgens sprong hy haastig op en
maar niet achter zat. Als dat rijk dus
tot rede gebracht kon worden zou er kans
zijn op staking der vijandelijkheden. Maar
zal nu de duikboot doen wat allen be
middelaars tot nu toe mislukt is
Tot nog toe zijn er zeker een groot
aantal schepen van de geallieerden in den
grond geboord, en wat van niet min
der belang is de vaart der neutralen
ligt nagenoeg stil. Maar wij zijn nog
maar aan het eerste bedrijf van het nieu
we treurspel, dat wordt opgevoerd. De
onzijdigen hebben voorloopig hunne sche
pen zooveel mogelijk thuis gehouden of,
zoo zij reeds onderweg waren, naar een
veilige haven laten terugkeeren zij moe
ten eerst den nieuwen toestand overzien
en de maatregelen beramen, om de geva
ren daarvan te vermijden. Ook in Fe
bruari 1915, toen de eerste periode van
den duikbootoorlog begon, was de uitwer
king van het dreigement in den beginne
het grootstin verschillende neutrale lan
den staakten een aantal stoomvaartonder-
-nemingen den dienst op Engeland het
scheepsvolk wilde zich niet laten aanmon
steren op vaartuigen die voor Engelsche
havens bestemd waren. Al spoedig is dat
toen anders geworden
Nu ziet het er ontegenzeggelijk op dit
oogenblik voor de scheepvaart der onzijdi
gen veel somberder uit dan destijds het
voor hen als gevaarlijk aangegeven zeege
bied is veel grooter dan toen en er is
veel minder reden om te veronderstellen,
dat Duitschland in de practijk met zich
zal laten praten.
Maar toch moet ook nu eigenlijk nog
blijken, in hoeverre Duitschland zijn drei
gement kan uitvoeren de wil daartoe zal
ditmaal wel aanwezig zijn maar over het
verinogen om de vaart op de landen der
geallieerden stil te leggen kan men nog
niet oordeelen. Wel leest men in Duitsch
land dat het er met Engeland kwaad voor
gaat staan.
Zoo heeft de correspondent van de Vos-
sische Ztg. aan het Westelijk front aan
de kust van Vlaanderen een juist thuis
gekomen duikboot-commandant gesproken,
die nog vóór 1 Februari uitgevaren was
en thans weer op zee vertoeft. Hij ver
telde, dat de geregelde verbinding tusschen
Engeland en Frankrijk niet meer bestaat.
Dat werd den correspondent bevestigd door
marine-vliegers, die op hun laatste patroel-
jetochten op die route geen enkel schip
stond een oogenblik later voor Manuela en
Mecerdes.
De jonge dames weken eerst verschrikt
acheruit, toen er zoo plotseling een man
vóór haar opsprong, toen zij echter Diego
herkenden, staken zij hem hartelijk de hand
toe, en een gloeiende blos overtoog het
bekoorlijke gelaat van Manuela.
»Ha!« riep Mecerdes verheugd en op
plagenden toon, »dat noem ik nu eens
geluk hebben. Beso la manos, senor. (Ik
groet u, mijnheer Wij hebben daareven
nog over u gesproken, en lupus in fabula
(als de wolf in de fabel) daar ontmoeten
wij u ook reeds.
»En zou het mij vergund zijn te vragen,
waarheen de dames reeds zoo vroeg in
den morgen hare schreden wenden?®
»Daar ge er zoo beleefd om vraagt, zeer
zeker, sennor. Ik ben gewoon om iederen
morgen in de boeren- of visscherswoningen
een groot glas melk, zoo versch van de koe
te drinken, mijne zuster heeft dat niet
noodig, zij is overigens ook niet bijzonder
op die minder welriekende atmosfeer van
den koestal, aangezien ik weet, dat zij zich
thans onder goede hoede bevindt, zoo laat
ik haar hier en snel heen om mijne taak
te volbrengen. A dios It en zonder op een
antwoord te wachten, maakte zij voor beiden
eene spottende buiging en snelde naar het
naastbijzynde huis heen.
Wordt vervolgd
XtVSItLAD
voor Het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard.