iin CUBA.
Bü dii ir demon een bijvoegsel.
's-BOSCH,
Uitgever: L» J. VEERMAN, Heusden.
No3706 Zaterdag 15 September 1917.
113 UI LL ETON.
!>c Koorie Itastide.
Draagt
IIA HUM ANN'S
Kleediiig.
Gorinchem.
Und van altena
VORSTENLANDEN:
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 1-6 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte?
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
Uitschot 3 ct.
»Cuba« 4 o)
SUMATRA
(Lichte vale pracht-
kleuren.)
Rita A 4 ct.
Rita B 5
Rita C 6
Sr.
Hinthamerstr. 24.
Tel. Int. 492.
Die zich voor het vol
gende kwartaal op deze Cou
rant abonneeren, ontvangen de
nog deze maand verschijnende
nommers gratis.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
»Een koninkrijk dat tegen zich zelf ver
deeld is kan niet bestaan.Dit woord voor
bijna 19 eeuwen gesproken is nog altijd
van kracht. Het zegt ons hoe het met
Rusland gaan moet wanneer niet heel spoe-
die de binnenlandsche onrust tot bedaren
wordt gebracht.
De burgeroorlog toch is in Rusland uit
gebroken. Gelijk de lezer zich wellicht nog
herinnert deelden wij eenigen tijd geleden
naar aanleiding van het congres te Moskou
mede, dat er tusschen Kerensky en Kor-
nilof wat scheen te broeien. Er openbaarde
zich een zekere jaloesie tusschen den eer
sten minister en feitelijken bestuurder vari
Rusland, Kerensky, en den opperbevelhebber
van het leger Kornilof. Het verschil tusschen
deze beide mannen kwam uit tijdens ge
noemd Congres. Toen de eerste de ver
gadering binnentrad juichten de linkerpar
tijen, maar bij de verschijning van den
laatsten de rechtsche groepen. Welnu, het
conflict dat toen in kiem aanwezig scheen
is sindsdien volgroeid tot een breuk of tot
een gewelddadige botsing.
Kornilof verlangde toch steeds meer macht
en al stond Kerensky hem die in het be-
2 tuil het Fransch)
Ondertusschen beschouwde de vreemde
ling, in gepeins verzonken, den ijverig door-
schnjvenden jonkman aan het andere eind
der gelagkamer. Toen de stop met een
knal de flesch verliet, schrikte hij even en
keek op.
«Goed zoo!« riep hij met een luchtig
gebaar «maar ik ben niet gewoon alleen
te drinken Breng nog een glas, kaste
lein, want er zal hier wel iemand zijn, die
mij de eer wil aandoen, mij gezelschap te
houden.cc
En zijn blik vestigde zich op Maurice
doch deze zag niet op en schreef door.
«Van ganscber harte, bagasseDat laat
zich niet weigeren,riep Bécasson leven
dig, geen oogenblik twijfelend of die uit-
noodiging was op hem gemeend. En hij
greep zijn glas, vulde het tot den rand en
dronk het in één teug uit.
De bezoeker glimlachte, nam op zijne
beurt zijn glas op en noodigde met eene
losse handbeweging den kastelein uit, tegen
over hem plaats te nemen. Cayou, die
respect voor den gullen gast begon te krij
gen, gehoorzaamde na eenige aarzeling, en
daar de vreemdeling zich niet haastte een
gesprek aan te knoopen, daar hij voort
durend naar Maurice keek, meende de heer
lang eener goede oorlogvoering toe o.a.
werd de doodstraf weder ingevoerd
Kornilof liet zich niet bevredigen, verlangde
al meer, ja, ten slotte, dat het geheele
burgerlijke en militaire gezag hem zou wor
den overgedragen. Wij kunnen begrijpen,
dat Kerenski daar geen ooren naar 'had,
Immers, werd Kornilof de eerste van de
staat, dan lag het voor de hand, dat van
het democratisch ideaal weinig terecht zou
komen.
Men heeft reeds vroeger gezegd, dat
alles wat reactionair was, zijn hoop op
Kornilof had gesteld, maar de voorloopige
regeering heeft hem nog onlangs de tegen
hem gevoerde perscampagne in bescherming
genomen, bij monde van Nekrasof verze
kerend, dat Kornilof zich niet met politiek
bemoeide en dat het misverstand tusschen
hem en de regeering alleen kwesties van
discipline betrof.
Dit »misverstand«, dat laat zich zoo
denken, scheen echter op den duur er toe
te zullen leiden, dat Kornilof zijn ontslag
zou krijgen, en de generaal, dit ziende
aankomen, heeft toen liever den open strijd
gekozen door zijn eisch, dat de regeering
zou plaats maken voor een, die hij, de
generalissimus, zou benoemen.
Kornilof wist, dat hij dezen eisch om
op te stappén niet tegen den eerste den
beste richtte, err dat Kerensky hoogstver-
moedelijk zijn sommatie niet zou opvolgen.
En Kerenski heeft dan ook geantwoord
met Kornilof voor ontslagen te verklaren.
Zooals te verwachten was, heeft de gene
raal zich daar geenszins aan gestoord en
reeds rukken zijn troepen uit verschillende
richtingen op de hoofdstad aan.
des huizes het vuur zijner beleefdheden te
moeten openen.
«Mijnheer is bepaald zeeman begon
hij op vleienderi toon «zeeman en zeehan
delaar reeder misschien. In elk geval
hebt u het zilte nat bevaren, dat ziet men
dadelijk Ia
Op dit mooie compliment antwoordde de
onbekende afgetrokken
«Als men zich, na driemaal kaap Hoorn
en vijfmaal kaap de Goede Hoop omge
varen te zijn, zeeman mag noemen, en na
viermaal fortuin gemaakt te hebben in den
zeehandel, zeehandelaar dan ben ik
beide. Nog kennen de meesten mij niet
anders dan onder de benaming «de nabob«
Maar laten we over iets anders spreken,
vriend kastelein, besloot hij losweg. Gij
woont dicht genoeg bij de Roode Bastide,
om den tegenwoordigen eigenaar goed te
kennen, I suppose
«De Roode-Bastide,a antwoordde de her
bergier met een vorschenden blik op den
vrager, «ligt zoowat een half uur hier van
daan, en monsieur Linguard gaat nooit voor
zaken naar Marseille of hij legt hier even
aan om een praatje te maken.a
«Zeer goed. Die monsieur Pierre Lin
guard is nog al rijk, niet waar
«Pas op, Bécasson, keer je tong zeven
maal om«, viel vrouw Cayou in het Pro-
verifaalsch snel in »'t is over een buur
man
De man, die zichzelven de nabob genoemd
had, wierp op de vrouw des huizes een
Een man als Kornilof begint zoo iets
niet zonder te kunnen rekenen op sterke
krachten, die hem steunen. Welke krach
ten dat zijn, daarvoor geeft ons de per
soon een aanwijzing, die het ultimatum van
den generaal aan Kerenski is komen over
brengen. Dat was het Doema-lid Lwof,
die niet verward moet worden met prins
Lwof, den eersten minister-president van
de voorloopige regeering. Deze Lwof is
een grootgrondbezitter en voorzitter van de
«Al-Russische Bond van laridheeren«. Hij
behoort tot de Zemstwo-Octobristen, evenals
Rodzianko, de voorzitter van de Doema.
Er is dus geen combinatievermogen voor
noodig, om te veronderstellen, dat de D erna
aan de zijde van Kornilof staat. Een nieuw
licht valt nu op de lelie redevoeringen,
gericht tegen de revolutie, die gehouden
zijn op de «privé-conferentie« van Doema-
leden, die onlangs (31 Juli) heeft plaats
gehad. Een van de progressisten verklaarde
daar, dat de revolutie feitelijk alleen aan
de Doema te danken was, maar dat het
land zich aan een troep dwepers en larid-
loopers had toevertrouwd. Uit het tegen
overgestelde kamp werd een overwinning
van de Doema gelijkgesteld met een over
winning van de landheeren over de boeren,
van het ranselsysteem in het leger en van
de werkgevers over de werknemers. Op
bovengenoemde vergadering van de Doema
werd ook weer den naam van grootvorst
Michael genoemd.
De strijd tusschen Kerenski en Kornilof,
eenmaal ontbrand, brengt nu alles wat
links is tezamen onder Kerenski, en wat
rechts is, onder Kornilof.
Wie van die beiden zal het nu winnen
en wat voor gevolg zuden de binnenland
sche onlusten hebben op den wereldoorlog?
Wanneer men de Russische telegram
men leest zou men zeggen dat de partij
van Kerenski op dit oogenblik de beste
kansen heeft. Maar men vergete niet dat
gle telegraaf in handen van Kerenski is.
Hij kan dus de zaken in een, voor hem
gunstig licht doen zien. Maar dit weten
we toch dat Kornilof met kozakken op weg
is naar Petersburg en deze stad in staat
van tegenweer wordt gebracht. Het is een
voordeel voor Kerenski, dat hij tijd kan
winnen. De troepen die op weg naar de
hoofdstad zijn, schynen nog niet zoo heel
sterk te zijn, dus kunnen ze misschien ten
onder worden gebracht. Mocht dit niet
gelukken en Kornilof de kans schoon zien
om een flink leger om zich te verzamelen
blik, die duidelijk te kennen gaf, dat hij
zijn Proven<jaalsch niet vergeten was.
«Wat de rijkdom betreft,ging Cayou
voort, opnieuw zijn glas vullend, «daar valt
niet aan te twijfelen. Monsieur Linguard
bezit, behalve de Roode Bastide, in vollen
eigendom een huis in de rue de Rome te
Marseille en een in la Cannebière in de
Crau heeft hij wijngaarden en een zijde-
tuin en
«Bekend, bekend,viel de onbekende
hem met een bitteren glimlach in de rede
«en toch was diezelfde monsieur Linguard
twintig jaar geleden maar een arm boek-
houdertje, in dienst van den reeder Fleu-
riaux te MarseilleHeeft het volk zich
er niet over verwonderd, dat de goederen der
familie Fleuriaux zoo plotseling in handen
van den boekhouder Linguard zijn geraakt
«Keer je tong zevenmaal om, lieve Jac
ques waarschuwde Barbara opnieuw.
De vreemdeling draaide zich driftig om
en riep in zuiver Proveng-aalsch
«Troun de l'air, laissa lou paria (He-
mmel laat hem spreken
De beide echtgenooten zagen elkander
een oogenblik verbluft aan.
«Daar heb je 't al riep Cayou vroo-
lijk, «ik wist wel, dat hij een van de on
zen was en niet zoo'n zwabber van den
oceaan Stel je voor, Barbara, viermaal
heeft hij fortuin gemaaktLaten we
eene versche flesch aansteken, mijnheer,
ter eere van uwe behouden terugkomst in
het vaderland I«
dan zal er veel burger bloed vloeien voor
de rust hersteld is. De N. R. Ct. haalt
uit een vroeger Russisch telegram deze
zin aan: «Wij zullen hun een banjonet in
hun leege maag stooten. Welnu het ziet
er naar uit dat de botsing tusschen beide
machthebbers zal uitloopen op staal en lood
in leege magen. Wie het winnen zal is
niet te zeggen. Maar dit is zeker dat de
centralen hoe langer deze binnenlandsche
strijd duurt, te meer voordeel er uit zullen
trekken. Wanneer de aangevallene in
stee van zijn wapenen tegen den indringer-
te keeren, broederbloed gaat vergieten is
het einde natuurlijk noodlottig. Als twee
honden gaan vechten om het been dan
krijgt de derde het lekkere kluifje. Van
de gevechtsterreinen valt weinig te melden.
Het ongunstige weer maakt alle belang
rijke actie onmogelijk.
Frankrijk heeft een nieuw ministerie
gekregen.
De Fransche socialisten maken geen deel
uit van het kabinet-Painlevé. Zij wilden
dus. niet meer met Ribot in een ministerie
samenwerken. Ribot is in de nieuwe
combinatie minister van buitenlandsche
zaken gebleven, het presidentschap heeft
hij aan Painlevé overgegeven. De Temps
is over de houding der socialisten zeer
verontwaardigd. Het blad zegt men kan
geen oorlog voeren, wanneer men in eigen
huis geen vrede heeft.
De Franschè socialisten verweten Ribot
dat zijn leiding niet krachtig genoeg was
en nemen hem de weigering van passen
voor Stockholm kwalijk. Ook was de z.g.
geheime diplomatie een twistappel tusschen
hen. Fransche nieuwsbureaux stellen liet
voor alsof de socialisten niets meer met
Ribot te doen willen hebben, omdat de
leiding van den oorlog onder zijn regeering
niet krachtig genoeg geweest is. Deze
voorstelling is eenzijdig. Renaudei zegt
beter in «de HurnanitéNiet slechts
de oorlogswil moet het nieuwe kabinet
kenschetsen, maar ook de wil de moreele
crisis, die het land doormaakt, tot oplos
sing te brengen. Renaudei schrijft voorts
in de Humariité, dat de socialisten niet
van plan zijn zich af te zonderen, zij we
ten wat zij aan het welzijn van het land
verschuldigd zijn. Zij zullen geen onaan
nemelijke eischen stellen, maar zij meenen
dat er een democratische actie noodzakelijk
is om een duurzamen vrede in het leven
te roepen en dat alle personen, die in
troebel water visschen, verwijderd moeten
De nabob knikte, en moeder Barbara
haastte zich eene tweede flesch Lamalgue
van beneden te halen, waarna Bécasson
andermaal den kurketrekker liet spelen en
de gjazen boordevol schonk.
«Ik zou wel durven wedden, mijuheer
vervolgde hij, dat u nog maar pas van
boord zijtdat raadt men dadelijk.
«Een paar uur geleden stond ik nog op
de Minerva, zoo uit Indië komende, r
«De Minerva Een goed schip en een
beste kapitein, bagasse Welzoo, is u met
dat schip naar Provence teruggekeerd
Och ja, men laat liefst zijn gebeente in
Patria.
«Ik kan niet zeggen, dat ik daar zoo
bijzonder op gesteld ben 't Kan best zijn,
dat ik morgen weer scheep ga naar Aus
tralië, Canada of zoo iets. Dat zal af han
gen van het bezoek, dat ik van nacht nog
op de Roode Bastide ga afleggen.
De herbergier en zijne vrouw luisterden
met klimmende verwondering. Ook Mau
rice had het hoofd opgeheven en de pen
een oogenblik laten rusten. De vreemde
ling sprak echter zóó onbezorgd, alsof het
hem volmaakt onverschillig was of de heele
wereld deelgenoot van zijne plannen werd.
«Maar corpodi Baccohernam hij
luchtig, nu zelf de flesch grijpend, je hebt
mjj nog niet eens verteld, kameraad, hoe
die oude schelm van een Linguard aan
zijn fortuin gekomen is, je gezondheid
Zij klonken en dronken.
«Hoe hij aan zijn fortuin gekomen
worden.
Ook in Frankrijk dus verdeeldheid en
wantrouwen Moet dat misschien de weg
zijn, die tot den vrede leidt Binnen
landsche onlusten De volkeren het zware
juk moéde, en die dan eindelijk in wan
hoop uitschreeuwen wij willen, wij kun
nen niet langer
Wie weet voor welke ontzettende ver
rassingen wij nog komen te staan, wanneer
in den naderenden winter de nood op elk
gebied ondragelijk gaat worden.
BUITENLAND.
Kerensky generalissimus.
Petrograd. Men acht de volgende com
binatie mogelijk Kerensky tijdelijk gene
ralissimus, generaal Alexejef chef van den
generalen staf.
Arrestaties.
Petrograd De arrestaties duren voort.
Ook de oud-minister van oorlog Goetsjkol
is in hechtenis genomen.
o
Een proclamatie van Kornilof.
Londen. De »Times« verneemt uit Pe
trograd, dat generaal Kornilof een procla
matie heeft uitgevaardigd, waarin hij ver
klaart, dat 'zijn eenig verlangen is hel
vaderland uit de moeilijkheden te bevrijden,
waarin het zich bevindt en het op den weg
naar welvaart te voeren. Hij zweert, dat
hij de macht niet langer zal behouden dan
tot de bijeenkomst van de Constituante.
o
Een nieuwe generalissimus.
Petrograd. Generaal Klembowsky, oud-
commandant van het noordfront, onlang-
is?« vervolgde Cayou, opgewonden dooi
den edelen Lamalgue. «Ja, dat is niet
zoo heel gemakkelijk te begrijpen. Zooals
men u gezegd heeft, mijnheer, was Lin
guard boekhouder bij Fleuriaux zoon, en
toen hield ieder hem voor een armen dui
vel. Maar ria de rampen van de familie
Fleuriaux kwam hij zoo, maar als eigenaar
van de heele reederij voor den dag. De
oude heer was gestorven, en zijn zoon
Auguste, een losbol van de eerste soort
moest wegens een leelijk avontuur het land
uit. En kort daarop vertoonde monsieur
Linguard papieren, waarop duidelijk ge
schreven stond, dat hij had gekocht en
contant betaald al de bezittingen vari mó.--
sieur Fleuriaux. Dat leek eerst gek, maar'1
de stukken waren in orde en de handtee-
kening was echt en monsieur Linguard
liet de lui praten, tot zij uitgepraat waren
Sedert is het hem nog voor den wind ge
gaan, hij stapelt al maar geld op eri hij
leeft toch stilletjes en eenvoudig.
De vreemdeling luisterde aandachtig en
scheen de feiten in zijn hoofd te rang
schikken. Daarop vroeg hij doodbedaard
«En waar is die Auguste Fleuriaux ge
bleven Heeft men niet meer van dien
losbol gehoord Is hij nooit in zijn vader
land teruggekomen
«Ik geloof het niet, mijnheer, want er-
is een tijd geweest, dat men hem doodge
trapt zou hebben, als hij boven water ge
komen was.
Wordt vervolgd.)
NIEUWSBLAD
ïoor Het Laai m Neusden en Alten, ie Langstraat en ie Snmielerwiiri.
3j
-O
=5
O
bO
O