iin CUBA. Bü dii ir demon een bijvoegsel. 's-BOSCH, Uitgever: L» J. VEERMAN, Heusden. No3706 Zaterdag 15 September 1917. 113 UI LL ETON. !>c Koorie Itastide. Draagt IIA HUM ANN'S Kleediiig. Gorinchem. Und van altena VORSTENLANDEN: Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 1-6 regels 60 cent. Elke regel meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte? Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. Uitschot 3 ct. »Cuba« 4 o) SUMATRA (Lichte vale pracht- kleuren.) Rita A 4 ct. Rita B 5 Rita C 6 Sr. Hinthamerstr. 24. Tel. Int. 492. Die zich voor het vol gende kwartaal op deze Cou rant abonneeren, ontvangen de nog deze maand verschijnende nommers gratis. BUITENLANDSCH OVERZICHT. »Een koninkrijk dat tegen zich zelf ver deeld is kan niet bestaan.Dit woord voor bijna 19 eeuwen gesproken is nog altijd van kracht. Het zegt ons hoe het met Rusland gaan moet wanneer niet heel spoe- die de binnenlandsche onrust tot bedaren wordt gebracht. De burgeroorlog toch is in Rusland uit gebroken. Gelijk de lezer zich wellicht nog herinnert deelden wij eenigen tijd geleden naar aanleiding van het congres te Moskou mede, dat er tusschen Kerensky en Kor- nilof wat scheen te broeien. Er openbaarde zich een zekere jaloesie tusschen den eer sten minister en feitelijken bestuurder vari Rusland, Kerensky, en den opperbevelhebber van het leger Kornilof. Het verschil tusschen deze beide mannen kwam uit tijdens ge noemd Congres. Toen de eerste de ver gadering binnentrad juichten de linkerpar tijen, maar bij de verschijning van den laatsten de rechtsche groepen. Welnu, het conflict dat toen in kiem aanwezig scheen is sindsdien volgroeid tot een breuk of tot een gewelddadige botsing. Kornilof verlangde toch steeds meer macht en al stond Kerensky hem die in het be- 2 tuil het Fransch) Ondertusschen beschouwde de vreemde ling, in gepeins verzonken, den ijverig door- schnjvenden jonkman aan het andere eind der gelagkamer. Toen de stop met een knal de flesch verliet, schrikte hij even en keek op. «Goed zoo!« riep hij met een luchtig gebaar «maar ik ben niet gewoon alleen te drinken Breng nog een glas, kaste lein, want er zal hier wel iemand zijn, die mij de eer wil aandoen, mij gezelschap te houden.cc En zijn blik vestigde zich op Maurice doch deze zag niet op en schreef door. «Van ganscber harte, bagasseDat laat zich niet weigeren,riep Bécasson leven dig, geen oogenblik twijfelend of die uit- noodiging was op hem gemeend. En hij greep zijn glas, vulde het tot den rand en dronk het in één teug uit. De bezoeker glimlachte, nam op zijne beurt zijn glas op en noodigde met eene losse handbeweging den kastelein uit, tegen over hem plaats te nemen. Cayou, die respect voor den gullen gast begon te krij gen, gehoorzaamde na eenige aarzeling, en daar de vreemdeling zich niet haastte een gesprek aan te knoopen, daar hij voort durend naar Maurice keek, meende de heer lang eener goede oorlogvoering toe o.a. werd de doodstraf weder ingevoerd Kornilof liet zich niet bevredigen, verlangde al meer, ja, ten slotte, dat het geheele burgerlijke en militaire gezag hem zou wor den overgedragen. Wij kunnen begrijpen, dat Kerenski daar geen ooren naar 'had, Immers, werd Kornilof de eerste van de staat, dan lag het voor de hand, dat van het democratisch ideaal weinig terecht zou komen. Men heeft reeds vroeger gezegd, dat alles wat reactionair was, zijn hoop op Kornilof had gesteld, maar de voorloopige regeering heeft hem nog onlangs de tegen hem gevoerde perscampagne in bescherming genomen, bij monde van Nekrasof verze kerend, dat Kornilof zich niet met politiek bemoeide en dat het misverstand tusschen hem en de regeering alleen kwesties van discipline betrof. Dit »misverstand«, dat laat zich zoo denken, scheen echter op den duur er toe te zullen leiden, dat Kornilof zijn ontslag zou krijgen, en de generaal, dit ziende aankomen, heeft toen liever den open strijd gekozen door zijn eisch, dat de regeering zou plaats maken voor een, die hij, de generalissimus, zou benoemen. Kornilof wist, dat hij dezen eisch om op te stappén niet tegen den eerste den beste richtte, err dat Kerensky hoogstver- moedelijk zijn sommatie niet zou opvolgen. En Kerenski heeft dan ook geantwoord met Kornilof voor ontslagen te verklaren. Zooals te verwachten was, heeft de gene raal zich daar geenszins aan gestoord en reeds rukken zijn troepen uit verschillende richtingen op de hoofdstad aan. des huizes het vuur zijner beleefdheden te moeten openen. «Mijnheer is bepaald zeeman begon hij op vleienderi toon «zeeman en zeehan delaar reeder misschien. In elk geval hebt u het zilte nat bevaren, dat ziet men dadelijk Ia Op dit mooie compliment antwoordde de onbekende afgetrokken «Als men zich, na driemaal kaap Hoorn en vijfmaal kaap de Goede Hoop omge varen te zijn, zeeman mag noemen, en na viermaal fortuin gemaakt te hebben in den zeehandel, zeehandelaar dan ben ik beide. Nog kennen de meesten mij niet anders dan onder de benaming «de nabob« Maar laten we over iets anders spreken, vriend kastelein, besloot hij losweg. Gij woont dicht genoeg bij de Roode Bastide, om den tegenwoordigen eigenaar goed te kennen, I suppose «De Roode-Bastide,a antwoordde de her bergier met een vorschenden blik op den vrager, «ligt zoowat een half uur hier van daan, en monsieur Linguard gaat nooit voor zaken naar Marseille of hij legt hier even aan om een praatje te maken.a «Zeer goed. Die monsieur Pierre Lin guard is nog al rijk, niet waar «Pas op, Bécasson, keer je tong zeven maal om«, viel vrouw Cayou in het Pro- verifaalsch snel in »'t is over een buur man De man, die zichzelven de nabob genoemd had, wierp op de vrouw des huizes een Een man als Kornilof begint zoo iets niet zonder te kunnen rekenen op sterke krachten, die hem steunen. Welke krach ten dat zijn, daarvoor geeft ons de per soon een aanwijzing, die het ultimatum van den generaal aan Kerenski is komen over brengen. Dat was het Doema-lid Lwof, die niet verward moet worden met prins Lwof, den eersten minister-president van de voorloopige regeering. Deze Lwof is een grootgrondbezitter en voorzitter van de «Al-Russische Bond van laridheeren«. Hij behoort tot de Zemstwo-Octobristen, evenals Rodzianko, de voorzitter van de Doema. Er is dus geen combinatievermogen voor noodig, om te veronderstellen, dat de D erna aan de zijde van Kornilof staat. Een nieuw licht valt nu op de lelie redevoeringen, gericht tegen de revolutie, die gehouden zijn op de «privé-conferentie« van Doema- leden, die onlangs (31 Juli) heeft plaats gehad. Een van de progressisten verklaarde daar, dat de revolutie feitelijk alleen aan de Doema te danken was, maar dat het land zich aan een troep dwepers en larid- loopers had toevertrouwd. Uit het tegen overgestelde kamp werd een overwinning van de Doema gelijkgesteld met een over winning van de landheeren over de boeren, van het ranselsysteem in het leger en van de werkgevers over de werknemers. Op bovengenoemde vergadering van de Doema werd ook weer den naam van grootvorst Michael genoemd. De strijd tusschen Kerenski en Kornilof, eenmaal ontbrand, brengt nu alles wat links is tezamen onder Kerenski, en wat rechts is, onder Kornilof. Wie van die beiden zal het nu winnen en wat voor gevolg zuden de binnenland sche onlusten hebben op den wereldoorlog? Wanneer men de Russische telegram men leest zou men zeggen dat de partij van Kerenski op dit oogenblik de beste kansen heeft. Maar men vergete niet dat gle telegraaf in handen van Kerenski is. Hij kan dus de zaken in een, voor hem gunstig licht doen zien. Maar dit weten we toch dat Kornilof met kozakken op weg is naar Petersburg en deze stad in staat van tegenweer wordt gebracht. Het is een voordeel voor Kerenski, dat hij tijd kan winnen. De troepen die op weg naar de hoofdstad zijn, schynen nog niet zoo heel sterk te zijn, dus kunnen ze misschien ten onder worden gebracht. Mocht dit niet gelukken en Kornilof de kans schoon zien om een flink leger om zich te verzamelen blik, die duidelijk te kennen gaf, dat hij zijn Proven<jaalsch niet vergeten was. «Wat de rijkdom betreft,ging Cayou voort, opnieuw zijn glas vullend, «daar valt niet aan te twijfelen. Monsieur Linguard bezit, behalve de Roode Bastide, in vollen eigendom een huis in de rue de Rome te Marseille en een in la Cannebière in de Crau heeft hij wijngaarden en een zijde- tuin en «Bekend, bekend,viel de onbekende hem met een bitteren glimlach in de rede «en toch was diezelfde monsieur Linguard twintig jaar geleden maar een arm boek- houdertje, in dienst van den reeder Fleu- riaux te MarseilleHeeft het volk zich er niet over verwonderd, dat de goederen der familie Fleuriaux zoo plotseling in handen van den boekhouder Linguard zijn geraakt «Keer je tong zevenmaal om, lieve Jac ques waarschuwde Barbara opnieuw. De vreemdeling draaide zich driftig om en riep in zuiver Proveng-aalsch «Troun de l'air, laissa lou paria (He- mmel laat hem spreken De beide echtgenooten zagen elkander een oogenblik verbluft aan. «Daar heb je 't al riep Cayou vroo- lijk, «ik wist wel, dat hij een van de on zen was en niet zoo'n zwabber van den oceaan Stel je voor, Barbara, viermaal heeft hij fortuin gemaaktLaten we eene versche flesch aansteken, mijnheer, ter eere van uwe behouden terugkomst in het vaderland I« dan zal er veel burger bloed vloeien voor de rust hersteld is. De N. R. Ct. haalt uit een vroeger Russisch telegram deze zin aan: «Wij zullen hun een banjonet in hun leege maag stooten. Welnu het ziet er naar uit dat de botsing tusschen beide machthebbers zal uitloopen op staal en lood in leege magen. Wie het winnen zal is niet te zeggen. Maar dit is zeker dat de centralen hoe langer deze binnenlandsche strijd duurt, te meer voordeel er uit zullen trekken. Wanneer de aangevallene in stee van zijn wapenen tegen den indringer- te keeren, broederbloed gaat vergieten is het einde natuurlijk noodlottig. Als twee honden gaan vechten om het been dan krijgt de derde het lekkere kluifje. Van de gevechtsterreinen valt weinig te melden. Het ongunstige weer maakt alle belang rijke actie onmogelijk. Frankrijk heeft een nieuw ministerie gekregen. De Fransche socialisten maken geen deel uit van het kabinet-Painlevé. Zij wilden dus. niet meer met Ribot in een ministerie samenwerken. Ribot is in de nieuwe combinatie minister van buitenlandsche zaken gebleven, het presidentschap heeft hij aan Painlevé overgegeven. De Temps is over de houding der socialisten zeer verontwaardigd. Het blad zegt men kan geen oorlog voeren, wanneer men in eigen huis geen vrede heeft. De Franschè socialisten verweten Ribot dat zijn leiding niet krachtig genoeg was en nemen hem de weigering van passen voor Stockholm kwalijk. Ook was de z.g. geheime diplomatie een twistappel tusschen hen. Fransche nieuwsbureaux stellen liet voor alsof de socialisten niets meer met Ribot te doen willen hebben, omdat de leiding van den oorlog onder zijn regeering niet krachtig genoeg geweest is. Deze voorstelling is eenzijdig. Renaudei zegt beter in «de HurnanitéNiet slechts de oorlogswil moet het nieuwe kabinet kenschetsen, maar ook de wil de moreele crisis, die het land doormaakt, tot oplos sing te brengen. Renaudei schrijft voorts in de Humariité, dat de socialisten niet van plan zijn zich af te zonderen, zij we ten wat zij aan het welzijn van het land verschuldigd zijn. Zij zullen geen onaan nemelijke eischen stellen, maar zij meenen dat er een democratische actie noodzakelijk is om een duurzamen vrede in het leven te roepen en dat alle personen, die in troebel water visschen, verwijderd moeten De nabob knikte, en moeder Barbara haastte zich eene tweede flesch Lamalgue van beneden te halen, waarna Bécasson andermaal den kurketrekker liet spelen en de gjazen boordevol schonk. «Ik zou wel durven wedden, mijuheer vervolgde hij, dat u nog maar pas van boord zijtdat raadt men dadelijk. «Een paar uur geleden stond ik nog op de Minerva, zoo uit Indië komende, r «De Minerva Een goed schip en een beste kapitein, bagasse Welzoo, is u met dat schip naar Provence teruggekeerd Och ja, men laat liefst zijn gebeente in Patria. «Ik kan niet zeggen, dat ik daar zoo bijzonder op gesteld ben 't Kan best zijn, dat ik morgen weer scheep ga naar Aus tralië, Canada of zoo iets. Dat zal af han gen van het bezoek, dat ik van nacht nog op de Roode Bastide ga afleggen. De herbergier en zijne vrouw luisterden met klimmende verwondering. Ook Mau rice had het hoofd opgeheven en de pen een oogenblik laten rusten. De vreemde ling sprak echter zóó onbezorgd, alsof het hem volmaakt onverschillig was of de heele wereld deelgenoot van zijne plannen werd. «Maar corpodi Baccohernam hij luchtig, nu zelf de flesch grijpend, je hebt mjj nog niet eens verteld, kameraad, hoe die oude schelm van een Linguard aan zijn fortuin gekomen is, je gezondheid Zij klonken en dronken. «Hoe hij aan zijn fortuin gekomen worden. Ook in Frankrijk dus verdeeldheid en wantrouwen Moet dat misschien de weg zijn, die tot den vrede leidt Binnen landsche onlusten De volkeren het zware juk moéde, en die dan eindelijk in wan hoop uitschreeuwen wij willen, wij kun nen niet langer Wie weet voor welke ontzettende ver rassingen wij nog komen te staan, wanneer in den naderenden winter de nood op elk gebied ondragelijk gaat worden. BUITENLAND. Kerensky generalissimus. Petrograd. Men acht de volgende com binatie mogelijk Kerensky tijdelijk gene ralissimus, generaal Alexejef chef van den generalen staf. Arrestaties. Petrograd De arrestaties duren voort. Ook de oud-minister van oorlog Goetsjkol is in hechtenis genomen. o Een proclamatie van Kornilof. Londen. De »Times« verneemt uit Pe trograd, dat generaal Kornilof een procla matie heeft uitgevaardigd, waarin hij ver klaart, dat 'zijn eenig verlangen is hel vaderland uit de moeilijkheden te bevrijden, waarin het zich bevindt en het op den weg naar welvaart te voeren. Hij zweert, dat hij de macht niet langer zal behouden dan tot de bijeenkomst van de Constituante. o Een nieuwe generalissimus. Petrograd. Generaal Klembowsky, oud- commandant van het noordfront, onlang- is?« vervolgde Cayou, opgewonden dooi den edelen Lamalgue. «Ja, dat is niet zoo heel gemakkelijk te begrijpen. Zooals men u gezegd heeft, mijnheer, was Lin guard boekhouder bij Fleuriaux zoon, en toen hield ieder hem voor een armen dui vel. Maar ria de rampen van de familie Fleuriaux kwam hij zoo, maar als eigenaar van de heele reederij voor den dag. De oude heer was gestorven, en zijn zoon Auguste, een losbol van de eerste soort moest wegens een leelijk avontuur het land uit. En kort daarop vertoonde monsieur Linguard papieren, waarop duidelijk ge schreven stond, dat hij had gekocht en contant betaald al de bezittingen vari mó.-- sieur Fleuriaux. Dat leek eerst gek, maar'1 de stukken waren in orde en de handtee- kening was echt en monsieur Linguard liet de lui praten, tot zij uitgepraat waren Sedert is het hem nog voor den wind ge gaan, hij stapelt al maar geld op eri hij leeft toch stilletjes en eenvoudig. De vreemdeling luisterde aandachtig en scheen de feiten in zijn hoofd te rang schikken. Daarop vroeg hij doodbedaard «En waar is die Auguste Fleuriaux ge bleven Heeft men niet meer van dien losbol gehoord Is hij nooit in zijn vader land teruggekomen «Ik geloof het niet, mijnheer, want er- is een tijd geweest, dat men hem doodge trapt zou hebben, als hij boven water ge komen was. Wordt vervolgd.) NIEUWSBLAD ïoor Het Laai m Neusden en Alten, ie Langstraat en ie Snmielerwiiri. 3j -O =5 O bO O

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1917 | | pagina 1