OPGERUIMDHEID
EN LANG LEVEN.
veuillkton.
UND van altera
Uitgever: L. J. VEERMAN, I huisden.
No. 3707. Woensdag 19 September 1917.
De Rootle Bastide.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte,
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
Die zich voor het vol
gende kwartaal op deze Cou
rant abonneeren, ontvangen de
nog deze maand verschijnende
nommers gratis.
Wat leven we toch in een zorg-
vollen tijd. Gebrek aan alles onge
veer grijnst ons tegen. We zouden
den heelen dag wel kunnen klagen
en rimpels van zorg en kommer
voor wat er zal gebeuren, staat op
veler gelaat te lezen. En er is alle
reden tot bekommering, wie zal het
ontkennen. Maar laten we op het
oogenblik eens niet aan al onze
moeiten en zorgen denken, maar ons
eens even onderdompelen in een
overdenking over „de opgeruimdheid"
die de zorgen des levens licht maakt.
Wat een heerlijke menschen zijn
opgeruimde menschen
Ik zelf hoor, laat ik het u in ver
trouwen mogen zeggen, niet tot hen,
die van nature opgewekt zijn. En
daarom misschien, omdat ik me dik
wijls zoo ver van hen af voel staan
en hen beschouw zooals een bezoeker
in de schouwburg een tooneelspeler
een sympathieke rol ziet spelen, voel
ik me zoo tot hen aangetrokken
Ieder die vroolijkheid rond zich kan
verspreiden, benijd en vereer ik. En
zoo wonderlijk, dat dikwijls zij het
opgeruimdst Zijn, die er het minst
aanleiding toe hebben.
Goldsmith zegt, dat een van de
gelukkigste menschen, die hij ooit
zag, een man was in de vestingwer
ken eener stad in Vlaanderen een
man met één been, die daarenboven
scheef was en ketenen droeg. Hij
was tot levenslangen dwangarbeid
veroordeeld en moest werken van
zonsopgang tot het donker werd
toch scheen hij de dingen altijd van
den vroolijken kant te bezien. Hij
lachte en zong en scheen de geluk
kigste man in de vesting.
Het is dan ook zelfbedrog, als
iemand, die steeds verdrietig, knorrig
door het leven gaat, denkto, als ik
3 Uit het Fransch
Ja dat was eene historie. Hij heeft zich
een geheelen tijd schuil gehouden, en toen,
denken ze, is hij met een schip naar de
Levant vertrokken. Of het waar is, weet
ik niet, want hij heeft nooit meer van zich
laten hooren, en dat is maar goed ook
alweer een deugniet minder
«Amen,? zei de nabob ernstig «maar
om op Linguard terug te komen, men
houdt hem voor een fatsoenlijk man, is 't
niet En hy leeft fatsoenlijk van zijn for
tuin
«Nu, mijnheer, daar is wel wat op af
te dingen. Monsieur Linguard is wel wat
al te zuinig en ze verdenken hem van
smokkelhandel en
«En ik vind het schande, een buurman
zóó te belasteren,? borst vrouw Cayou
hierop uit, «je moest je schamen, Bécasson,
met zoowat je ooren en je tong vuil te
maken 1Wil ik u eens wat zeggen,
mijnheer. De oude Linguard is een goede,
beste, brave man, maar omdat hy zoo
weinig roet de menschen omgaat, \ertelt
het boerenvolk allerlei praatjes voor de
vaak van hem. Denkt u, dat een van die
domooren in donker de Roode Bastide
durft voorbijloopen Ik wou, dat ik
er van nacht in dit stormweer een zak
maar eens rijk werd, of gevierd en
geëerd, dan zou ik wel opgeruimd
en gelukkig zijn. Hij zou dezelfde
blijven die hij was en andere rede
nen tot- klagen vinden.
De een gaat op reis en heeft goed
weer gehad, vond alle hotels uitste
kend, alle schilderijen prachtig, had
aardige ontmoetingenen een ander
gaat op denzelfden tijd dezelfde reis
maken en vertelt u dat het weer te
warm of te koud, de bergen te hoog,
de wegen stoffig, de reisgelegenheid
slecht was.
Gij moet vreugde bij u dragen, of
ge zult ze niet vinden. Van alle
deugden is vroolijkheid die waarvan
wij het meeste voordeel trekken.
Terwijl andere deugden den dag der
betaling uitstellen, betaalt vroolijk
heid contant, ze bevordert de schoon
heid, maakt een leelijk gelaat inne
mend. Ze bevordert de gezondheid,
en maakt den geest helder en krach
tig. De opgeruimdheid is een zaak
van groot belang voor zwakken en
zieken. Laatstgenoemden kan zij de
ziekte doen overwinneneerstge-
noemden doen leven ondanks een
kwaal.
Het volk drukt het zoo typisch uit
in het gezegdeLach en word vet
Als iedereen de macht kende van
het lachen als een krachtig middel
ter bevordering van lang leven en
gezondheid, dan zouden duizenden
geneesheeren hun practijk zien ver-
loopen. Het lachen is een vin
ding der natuur, om onze inwen
dige organen te oefenen. Lachen
begint in de longen en het midden
rif, doet de lever en de maag schud
den, wat ongeveer dezelfde gezonde
uitwerking heeft als paardrijden.
Het hart klopt sneller, zendt het
bloed met meer kracht door de ade-
reji, versnelt de ademhaling en geeft
warmte en gloed aan het lichaam.
Lachen verheldert het oog, vermeer
dert het transpireeren, zet de borst
uit, drijft de bedorven lucht uit de
minst gebruikte cellen, en draagt bij
tot het herstel van dat heerlijk even
wicht, dat wij gezondheid noemen en
dat ontstaat door de harmonische
samenwerking van alle levensfunc-
tiën. Dit teere evenwicht, dat ver
stoord kan worden door een slape-
vol daalders mocht weg halen je zoudt
eens zien, of Barbara Cayou niet durfde
«Daar zie ik je wel voor aan, moeder
tje^ lachte de vreemdeling; ik acht je
in staat des noods een zak daalders uit
de klauwen van den satan te halen Maar,
carissiena, woont meester Linguard alleen
in die roode steenklomp
»Volstrekt niet, mijnheer,?, ging vrouw
Cayou ijverig voort, na haren echtvriend
voorzichtigheidshalve het woord ontnomen
te hebben, zich blindelings aan hare praat-
zusht overgevende. «In den laatsten tijd
verveelde het monsieur Linguard in zijne
eenzaamheid, en toen heeft hij de weduwe
en de dochter van een gewezen schrijver
bij de marine in zijn huis opgenomen. Dat
zijn een paar beste dames, maar zonder
hem zouden zij het erg min hebben, Ja,
ja, daar heeft de oude ook een goed werk
aan gedaan.
Bagasse bromde Cayou daar heeft
hij wel zijn reden voor
«Houd je mond, Bécasson I Dat is ook
lasterOnze buurman is een verstandig
man, die nooit vau plan geweest is, zijne
gastvrijheid op de mooie Elisabeth te ver
halen. Maar ik voor mij zou er geen kwaad
in zien, als zij haar weldoener op een
goeden dag nog eens trouwde
«Dat doet zij nooit!? klonk op eens
eene luide stem uit den hoek, waar Mau
rice zat te luisteren in plaats van te schrij
ven. «Elisabeth Meursanges is veel te goed
en te schoon om de prooi te worden van
looze nacht, een slechte tijding, door
verdriet of angst, wordt dikwijls ge
heel en al hersteld door een heldere
lach. Een vroolijk geneesheer doet
vaak meer dan al zijn pillen.
„Ik heb u verteld," zegt Southy,
van een Spanjaard, die altijd een
bril opzette, als hij kersen ging eten
opdat de vrucht er grooter en beter
uit zou zien. Op dezelfde wijze doe
ik met mijn genoten ofschoon ik
mijn oogen niet afwend van mijne
zorgen, maak ik er het kleinst mo
gelijke pakje van voor mijzelven en
laat ze nooit een kwelling zijn voor
anderen.
Hoe anders is deze levensbeschou
wing dan die welke de meeste men
schen er op nahouden. Let eens op
in een gezelschap en zie eens hoeveel
minuten het duurt eer iemand ergens
over klaagt of zich ergert en b.v
zegthet is te koud, te warm, te
vochtig, te. droog, het maal is slecht
toebereid enz.
Wat die opgewektheid betreft die
het leven zoo schoon maakt, behooren
wij Nederlanders tot een niet bevoor
rechte natie; als volk tenminste
bezitten wij ze niet, al zijn er genoeg
personen onder ons, die ze wel heb
ben. Zou* hiervoor misschien ook de
oorzaak te vinden zijn bij onze voor
ouders, die Calvinist, streng en stijf,
zuchtten bij het vei richten hunner
plichten.
Maar wij zijn gekomen tot een
nieuw en beter begrip van den gods
dienst van Christus. God wordt niet
geeerd door ons zuchten en kermen,
maar door dankzegging, en elke goede
gedachte en elke goede daad is van
nature verwant met vroolijkheid en
opgeruimdheid. Waarom zouden wij
door ons geloof en ons voorbeeld geen
protest aanteekenen tegen de ge
woonte, om altijd stil te staan bij
wanstaltigheid, ziekte en ergernis.
Christus bracht een blijde boodschap.
Zijn leerstellingen zijn getint met het
licht der zon en doortrokken met
den geur van de bloemen in de dre
ven. De vogelen der lucht, de die
ren des velds en gelukkige, stoeiende
kinderen dat alles kan men er in
vinden. Ware vroomheid is even
opgeruimd als de heldere dag.
een ouden schurk 1 Nooit zal Linguard haar
trouwen, of ik zal het besterven
En met een snik liet hij zich voorover
op de tafel vallen.
De forsche Barbara haalde medelijdend
de schouders op.
«Ik dacht niet om dien daar,? zei ze
met gedempte stem en de hand naar Mau
rice uitstrekkend. »De arme jongen is vol
van juffrouw Elisabeth. Te Ciotat woon
den ze naast elkaar. Ze hadden al willen
trouwen, maar hij heeft niets dan een
baantje op een kantoor, en daarom was
hare moeder er sterk tegen. Mevrouw
Meursanges is erg van de heb heb en heeft
dadelijk het aanzoek van monsieur Lin
guard, om op de Bastide de huishouding
waar te nemen, aangenomen, en zij heeft
er ook niet veel tegen, dat hare dochter
mevrouw Linguard wordt. Sedert heeft
Maurice Longpré verlof gevraagd en nu
logeert hij hier zoo lang. Alle dagen zwerft
hij om de Bastide heen, maar ze beletten
hem, Elisabeth te ontmoeten. Hij schrijft
den heelen dag brieven, maar ze komen
nooit aan het adres, toch geeft hij den
moed niet op.
«Arme jongen sprak de vreemdeling
in gedachten. «Zoo was ik ook, jaren ge
leden Bah 1Dank u voor uwe
inlichtingen omtrent meester Linguard en
en zijn Roode Bastide,? vervolgde hij luch
tig, terwijl hij opstond en zijn glas uitdronk.
«De een zoo min als de ander is geheel
onberispelijk. Welnu, ik zal er over oordee-
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
Dat zou een verschrikkelijke burgeroorlog
in Rusland worden, zoo meenden allen die
kennis namen van het optreden van Kor-
nilof tegen de voorloopige regeering. En
ziet, er komt niets van. Kornilof is ge
vangen genomen, Kerensky staat sterker
dan ooit. Tengevolge van de jongste ge
beurtenissen is nu Rusland geproclameerd
tot een staat met republikeinschen regee-
ringsvorm. Dit geschiedt dus vóór de wet
gevende vergadering waarvan op het
oogenblik nog niemand kan voorspellen,
wanneer zij bijeen zal komen ten aan
zien van den staatsvorm een besluit heeft
genomen. Het manifest van de voorloopige
regeering, waarbij dit besluit, den volke
bekend wordt gemaakt, verklaart:
De opstand van generaal Kornilof is on
derdrukt, maar de onrust die hij in de
gelederen van het leger en in het land
gebracht heeft, is groot. Qpnieuw be
dreigt een doodehjk gevaar het vaderland
en 'zijn vrijheid. Overwegende dat het
noodzakelijk is den staatsvorm van het
land vast te stellen en rekening houdende
met de algemeene eri geestdriftige sym
pathie voor de republikeinsche denkbeelden
die zoo duidelijk op de staatsconferentie
te Moskou zijn gebleken,
verklaart de voorloopige regeering dat
de politieke staatsvorm in Rusland republi-
keinsch is en proclameert zij Rusland tot
republikeinschen staat.
De dringende noodzakelijk onverwijld be
slissende maatregelen voor het herstel van
de geschokte staatsorde te nemen, heeft
de regeering genoopt al haar macht in
handen van vijf ministers te stellen, aan
wier hoofd de minister-president staat. De
voorloopige regeering beschouwt als de voor
naamste vraagstukken het herstel van de
orde in den staat en van de gevechtskracht
van het leger. In de overtuiging dat alleen
de vereeniging van alle levende krachten
des lands het vaderland uit den moeielijken
toestand waarin het verkeert, kan bevrij
den, zal de regeeririg er naar streven zich
zelf' aan te vullen door aan hare gelederen
vertegenwoordigers van alle elementen toe
te voegen, die de duurzame en gemeen
schappelijke belangen van het vaderland
boven de wisselende belangen van particu
lieren, partijen of standen stellen.
De voorloopige regeering is overtuigd
dat zij zeer spoedig in de vervulling van
deze taak zal slagen.
len noch vóór den nacht zullen Linguard
en ik elkander wederzien.
«Gaat u zoo laat nog naar deBastide
vroeg de herbergier met een zonderlingen
nadruk.
«Waarom niet? Of zou er gevaar schui
len
«Neen, maar mijn man is bang, dat u
in de duisternis zou kunnen verdwalen,
verbeterde Barbara.
«Ik ken den weg.?
«Zoo, mijnheer, maar Linguard ontvangt
zoo laat geen menschen,waarschuwde
Cayou verlegen. «Precies met zonsonder
gang worden alle deuren en vensters van
de Bastide gesloten, eri ze komen niet voor
zonsopgang weer open.
«Voor mij wel, zei de vreemdeling be
slist. Nu, salam alicam beste menschen,
dat is te zeggengoedennacht of liever
Diou sias 1?
Na dezen veeltaligen groet stapte hij re
gelrecht naar de deur, terwijl de herber
gier en zijne vrouw elkander verbluft aan
keken. Maar nog voor de vreemdeling de
kruk van de deur in de hand had, ver
sperde Bécasson hem den weg.
«AlsjeblieftUw gelag riep hij met
donderende stem.
De nabob keerde zich bedaard om.
«Dat is waar ook,a zei hij glimlachend.
«Ik kom juist uit een land, waar de ver
moeide reiziger de eerste hut de beste
binnengaat, zich van het beste laat op-
disschen en heengaat met een eenvoudig
In den strijd om de dictatuur tusschen
Kerensky en Kornilof heeft de eerste nu
voor goed gezegevierd. De generaal, die
de voorloopige regeering gevangen wilde
nemen of althans uit de macht ontzetten,
is nu zelf gevangen genomen en, naar de
berichten uit Rusland te verstaan geven,
zou hem, die de doodstraf bij het leger
tegen muiters opnieuw ingevoerd heeft, nu
zelf de kogel wachten.
Zal dit alles nu verandering brengen in
den wereldoorlog Kornilof was wel de
man waar de geallieerden meer van gediend
waren dan van Kerenski. Wanneer men
de verslagen van de toonaangevende En-
gelsche en Fransche. bladen over de woe
lingen in Rusland naging, klonk in de
meeste daarvan bewondering voor Kornilof.
Zijn staatsgreep werd verre van gelaakt.
Slechts vaderlandsliefde dreef hem. 't Was
omdat Kerenski niet krachtiger de her
vormingen doorvoerde die hij beloofd had,
dat Kornilof zoo handelde. Kornilof was
de toekomstige man van Rusland, die zou
met vaste hand de teugels in handen
nemen enz enz. 't. Behoeft geen verwon
dering te baren dat de Russische bladen
niet gesticht zijn over deze uitlatingen.
De «Nowaja Dzjin« en de »Isvestia«
schreven dat Engeland en Frankrijk zich
in hun ware gedaante hebben onthuld en
dat hun innerlijke diepe haat tegen Rus
land nu aan den dag getreden was. Nooit
hadden deze landen iets voor Rusland zelf
gevoeld. Rusland was voor hen slechts
een van de middelen om den oorlog te
winnen. Voor 't overige kon het hun niet
schelen hoe het in en met het land zelve
gesteld was.
Van de zijde der entente zal heel wat
gedaan moeten worden om dezen slechten
indruk weg te nemen. Maar of het tri-
umfeeren van Kerenski nu eenige veran
dering zal brengen in den huidigen oorlogs
toestand Wij gelooven het niet. Ke
renski heeft verklaard, dat hij den oorlog
zal voortzetten in overeenstemming met "de
bondgenooten, en niet van zins een afzon
derlijken vrede met de centrale mogend
heden te sluiten.,
Of het geheele volk dit ook zoo wil
Volgens de »Djen« is de leuze: «vrede
zonder inlijving of oorlogsschatting? niet
ineer in zwang men hoort nu het volk
zeggen, dat Rusland oorlog voert voor de
rente der Engelsche kapitalisten Voor
dat er rust en eensgezindheid in het Rus
sische rijk heerschen, zal er nog heel wat
«God zegen u Maar in ons lieve Frank
rijk is het al sedert eeuwen anders.?
En hij grabbelde een poos in zijn ruime
broekzakken, tot hij een microscopisch zil
verstukje! opdiepte, dat hij behendig op de
tafel wierp.
«Dat is alles, wat ik over heb,? zei hij
zorgeloos.
«Alles wat u over hebt?? riep Cayou
woedend, maar dat is niks.... Mijn oude
Lamalgue, de beste uit mijn kelder 1
«Kom, kom, vriend, je hebt er de grootste
helft zelf van opgedronken.? antwoordde
de vreemdeling met onverstoorbare koel
bloedigheid. «Dus het zal zooveel niet
schelen I?
«Maar u hebt me zelf uitgenoodigd, tron
dé diou I Een man, die viermaal fortuin
gemaakt heeft, zou zijne vertering niet kun
nen betalen Een Indische nabob
«Wel, mijn waarde, als ik u zeg, dat
ik viermaal fortuin gemaakt heb, begrijpt
ge zeker wel, dat ik het minstens driemaal
moet verspeeld hebben, en, bij mijne voor
malige equipage, den vierden keer ging
het niet beter
Het echtpaar Cayou scheen echter wei
nig gezind, zich met praatjes te laten af
schepen, er vielen vloekwoorden en bedrei
gingen, en de Hemel weet, hoe dat afge-
loopen zou zijn, als niet Maurice Longpré
met een blos van beschroomdheid op de
wangen plotseling tusschen de twistende
partijen was getreden en den vreemdeling
toegevoegd had Wordt vervolgd.)
[ui m Heiislen ti Alteia, U Laigstraal en it, Biiielerwiiri
