iji „C U BA.1
Bij dit nr. beloon een bijvoegsel.
Und van altena
Uitgever: L< J. VEERMAN, Heusden.
v,
'I-BOSCH,
He Koorie ftastide.
Draagt
it A II I. U A Vs
li Seeding.
Gorinclieui.
No. 3726, Zaterdag 24 November 1917,
EERSTE KLASSE
kwaliteiten.
Suinatradek,
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
»Cuba« Vorstenl. 5 ct.
Rita A
Rita B
Rita G
5 ct.
6
7
(Lichte vale pracht-
kleuren.)
Hinthamerstr. 24.
Tel. Int. 492.
BÜITENLANDSCH OVERZICHT.
Het zou de lasten en ellenden, die de
oorlog over ons uitstort, heel wat makke
lijker doen dragen, indien wij met heel ons
hart pro- dit en anti- dat konden wezen.
Wanneer wij in een der oorlogvoerende
partijen een macht mochten zien, die streed
voor heilige goederen, en zich derhalve
wendde tegen zijn vijand, den belager en
verwoester van de hooge idealen der
menschheid. Wij zijn er wel aan gewend
geraakt, Engeland te hooren beweren, dat
het strijdt tegen het ruwe geweld, het
dierlijke militairisme, de satanische vero
vering- en heerschzucht van Duitsehland.
Maar in dezen verwijt de pot den ketel
zijn zwartheid. Wij Nederlanders kunnen
den Boerenoorlog maar niet vergeten, en
wat men Griekenland heeft aangedaan, ligt
nog te versch in het geheugen om te
kunnen gelooven aan de altruïstische drijf-
veeren van Albion. Omdat wij, neutralen,
onmogelijk noch vóór de entente, noch vóór
de centralen kunnen zijn, daar wij beide
van boosaardige nevenbedoelingen verden
ken ook met betrekking tot ons land
is de oorlogsnood, die over ons komt,
wel dubbel bitter. Wij worden geringel
oord van weerskanten en moeten het lij
delijk aanzien. Nu heeft Duitsehland weel
een middel gevonden om ons te negeren.
Het heeft het zeegebied, waar de scheep
vaart nog kon worden uitgeoefend, al weer
ingeperkt. In de Middellandsche Zee is de
vrije vaargeul geheel opgeheven, zoodat
elk schip, waai; het zich ook in die zee
bevinden moge, zonder waarschuwing en
zonder eenige voorzorg voor de opvaren
den, zal worden vernietigdverder is het
gevaarlijke gebied ten westen van Ierland
aanmerkelijk vergroot, en eindelijk is de
z.g. »vrije« strook langs onze kust tot
ongeveer een derde van de vroegere breedte
teruggebracht. Het gevaar van de vaart
op Engeland zal dus weer bizonder toene
men. Deze inperking van het gevaarlooze
gebied langs onze kust is blijkbaar in het
leven geroepen om het beetje scheepvaart
op Engeland, dat zich nog heeft kunnen
handhaven, doeltreffender te kunnen ver
nietigen. Dat men hier niet te licht over
moet denken, is duidelijk. Indien deze
nieuwe willekeur van Duitsehland het re
sultaat heeft, dat de Duitsche marineauto
riteiten er blijkbaar van verwachten, dan
zal tengevolge van de maatregelen van
Amerika, Engeland en Duitsehland tesamen
ons land naar het westen volkomen geïso
leerd zijn. Zelfs onze Noordzeevisscherij
zal dan geheel zijn gefnuikt.
Zoo wordt het vuur ons al meer aan de
scheenen gelegd, en het eenige wat wij
kunnen doen, is protesteeren wat ons
toch niet baat.
Het ware wel te wenschen, dat er spoe-
I dig verandering kwam. Maar wij zien niet,
hoe dat moet komenof het moest zijn
door een overal losbrekende revolutie, die,
gelijk in Rusland, de oorlogzuchtige bewind
voerders van het kussen jaagt. Wij zien
tenminste nog niet, dat door het succes
der wapenen een der beide partijen den
22 (Jit het Fransch
Een pijnlijke stilte ontstond nu onder
het oranjeboschje.
De beide verliefden zagen elkander met
vochtige oogen aan en soms raakten hunne
handen elkaar vluchtig aan.
Plotseling liet zich op korten afstand
eene vroolijke stem hooren, en Auguste
Fleuriaux kwam snel uit eene naburige
laan te voorschijn.
Zijn rijk, half Moorsch, half Indisch cos-
tuum was een weinig in wanorde, zijn
fluweelen mutsje met gouden borduursel
stond kranig op zijn linkeroor zijn altijd
levendig gelaat, hoewel een staalkaart van
rimpels en grijze haren, drukte spottende
vroolijkheid uit. Hij hield een glas cham
pagne in de eene hand en in de andere
een biscuit, waarvan hij voort loopende
nu en dan een stukje afknabbelde.
»Op mijn eer, lieve vrienden,riep hij
lachend, »het was zeer verkeerd van u,
zoo gauw van tafel te gaan. 't Is jammer
gij verliet een eeuwig schoon schouwspel
vooreerst die menagerie van bloedverwanten,
die ik half dronken gevoerd heb, met tel
kens weer op mijn behouden terugkomst
te drinkenen dan die arme Linguard,
die een gezicht zet als een bot scheermes,
als hij de leege flesschen en gebroken
glazen telt. Zijn hart bloedt zonder op
houden. Duivels hij had mijn praaldiners
in Bengalen eens moeten bijwonen
»Men dronk uit gouden kelken, met
paarlen versierd, en smeet ze bij het einde
van den maaltijd in de Ganges.
»Men sloeg de Japansche porceleinen
borden stuk op de harde koppen van de
dragers der palankijnen met evenveel be
hagen, als ik dit ellendige dubbeltjesglas
verbrijzel
En met meer dan kinderlijke onbezorgd
heid wierp hij zijn glas champagne tegen
de rots.
»Hm, hm, dat zjjn prachtige manieren
sprak mevrouw Meursanges op den toon
van beleedigde huisvrouw. Een beetje meer
respect voor het tafelgoed van dit huis zou
u beter staan Al is men nog zoo rijk,
men kan zijn geld wel op gepaste wijze
besteden
»Zeer goed gezegd beste mama Meur
sanges,® antwoordde Fleuriaux familiaar.
»Ik ben op 't oogenblik een rijkaard van
een bijzonder soortmijn hoogste genoegens
bestaan in verteren, verspillen en stuk slaan
en dat zal net zoolang duren, tot
Maar, bij Al-Borak wat zie ik ging hij
voort met onderzoekenden blik op zijn beide
beschermelingen, »hebben mijne kinderen
geschreid Wie heeft mijne lieve tortels
kwaad gedaan Wie heeft steenen ge
worpen in mijn rozentuin Hemel 1 zou
het een nieuwe streek van dien brompot van
'n Linguard zijn Zou de schurk nu al
ander onder de knie za! krijgen.
Wij hadden wel gedacht, dat, toen het
offensief der centralen tegen. Italië begon,
de oorlog op zijn eind zou kunnen loopen.
Immers zoo redeneerden wij Rus
land is verlamd en telt onder de oorlog
voerenden niet meer mee. Italië zal buiten
gevecht gesteld worden. Dan rukken de
Centralen met al hun macht los op het
Westelijk front en zullen daar de hulp
der Amerikanen ten spijt hun tegen
standers onder den vo?t loopen. En dan
in het voorjaar 1918 zal de onzalige strijd
zijn uitgestreden. Maar ziet nu wat er
geschiedt.
Italië hoewel duchtig gehavend
stelt zich met radelooze woede te weer en
houdt stand. En ondertusschen ontwikkelt
de Entente op het Westelijk front een
kracht die de Duitsche linies doet sidderen
en breken. De Britten zijn ri.l. bij Kame-
rijk een offensief begonnen, dat de Duit-
schers leelijk in het nauw brengt. De
gevechten zijn er nog in vollen gang, maar
reeds bij den eersten aanval wisten de
Engelschen op zijn minst even ver vooruit
te komen, als zij in maanden in Vlaanderen
hebben kunnen doen. Het schijnt, dat de
Duitschers verrast zijn geworden. Op het
punt toch waar de Engelschen zulk een
sprong vooruit hebben gedaan, hadden de
kanonnen nagenoeg gezwegen. De prikkel
draadversperringen waren nog in onge
schonden staat. Men verwachte daar dus
in geen geval een si unleop. Nu hebben
de Britten de Duitsche linies dan toch
kunnen forceeren, door brandende tanks
vooruit te zenden. Deze logge gevaarten
hebben de bres gemaakt en de infanteristen
zijn hen achterna gesneld. Wij laten hier
het relaas van een ooggetuige volgen
De troepen zijn wonderbaarlijk opgewekt
doordat zij vasten grond onder hun voet
voelen, een ongerept landschap voor zich
zien en beseffen, dat zij door de sterkste
linie van de Duitschers heen gebroken zijn.
Ik zag vandaag het schoonste schouwspel
dat ik nog in dezen oorlog gezien had.
Een gestadige stroom ruiterij vloeide dooi
de vernielde Hinderburglinie heen en zes
mijlen (10 K M.) verder. Byna een etmaal
vroeger was al een afdeeling ruiterij 's vij-
ands loopgraaflinie overgetrokken, onder het
gejuich van de bedieningen van de tanks
en de infanterie.
De ruiterij was van 's middags af in ge
vecht in het hooge terrein en de dalen aan
den rand van de vlakte van Kamerijk. Zij
onze overeenkomst willen breken
Driftig sloeg hij de hand aan de kost
bare sjaal, die hem tot gordel diende,
waarin een dolk en een geladen pistool
verborgen waren, en liet toen zijn blik
met welgevallen op het sciioone jonge paar
rusten.
ïMynheer Fleuriaux,begon Maurice
droevig, Linguard is niet de oorzaak van
onze droefheid, maar maar
En zijn tranen begonnen opnieuw te
vloeien.
»Dan moet het van u komen, mevrouw,®
sprak Fleuriaux streng. »Gij hebt zeker
de jongelui weer geplaagd met uwe eeuwige
eischen van fortuin en positie En ik heb
u toch zoo duidelijk te verstaan gegeven,
dat in een bepaald geval
®U kent wel alle mogelijke gevallen
van de wereld fabelen,viel zij hem driftig
in de rede, »maar daarmee komen wij
niet verder. En daar ik niet langer ver
kies aan te zien, dat die groote jongen om
mijne dochter heenzwerft en haar aan het
oor bazelt
Snel vatte Fleuriaux de toornige moeder
bij de hand.
»ls u dan zoo hardvochtig vroeg hij
met warmte.
»Zoudt u zoo'n lief jong paar menschen
werkelijk kunnen martelen met eene nieuwe
scheiding Zie ze eens aan, mevrouw
treft u niet die onschuldige smart Ik
dacht, dat mijn ziel uitgedroogd was, door
twintig jaren van reizen, gevechten en teleur
omsingelde vluchtelingen, zuiverde dorpen
en verbreedde de vooruitspringende stelling
voortdurend. Zij haalden.achterhoede-kolon-
nes in en voerden charges uit tegen Duit
sche batterijen. Een afdeeling galoppeerde
naar twee batterijen veldstukken toe, die
in een kuil verdekt waren opgesteld en
sabelde de kanonniers neer.
Het is een dag voor de ruiterij geweest.
Men spreekt zelfs nog meer over hare ver
richtingen dan over die van de tanks. Toen
de tanks bij het aanbreken van den dag
oprukten werden zij door hun chef aange
voerd, die wel een koning uit den ouden
tijd leek, die zich, met het vaandel achter
hem, aan het hoofd van een seiiare krijgs
lieden gesteld had. Zij hadden ook hun
strijdkreet, want voor eiken aanval werd
aan elke tank-bemanning de boodschap door
gegeven Wij verwachten dat elke tank
haar verd. plicht zal doen.«
De aanval was een verrassing voor alle
manschappen op andere gedeelten van de
linie en de opzienbarendste en meest dra
matische episode van den strijd van dit
jaar. Hoewel ik voortdurend aan de linies
was, had ik er niets van vernomen. De
vijand wi-t evenmin iets, ofschoon er in
het laatste etmaal voor den aanval zekere
onbehaaglijke vermoedens onder zijne troe
pen vlak voor ons gewekt schenen te zijn.
In de laatste nachten waren de tanks in
groot aantal langs de wegen in de richting
van Havrincourt en van onze linies onder
aan den rug van Fresquières voortgekropen.
Overdag hielden zij zich in kreupelboschjes
schuil. Het zag er naar uit of de vijand
een nacht of twee van te voren argwaan
kreeg, toen hij een inval in onze loopgra
ven deed en twee of drie gevangenen
maakte.
Hadden die manschappen iets verteld of
hadden zij het geheim bewaard Van dat
toeval hing alles af, vermoedelijk hadden
de Duitsche schildwachten het leven van
het verkeer in de stille nachten gehoQrd,
maar de Duitsche draadversperringen waren
nog ongerept. (Bedoeld wordt, ze waren
nog niet door artillerie-vuur vernield). Daar
door schijnt alle argwaan weggenomen te
zijn. Een aanval tegen ongerepte draadver
sperringen is altijd doodelijk geweest voor
de infanterie, en telkens afs een aanval
ondernomen zou worden, moest de artillerie
eerst de draden vernielen. Toen de tanks
dus oprukten, voor er een schot gelost was,
waren de Duitschers ontzet, velen kropen
in hun schuilplaatsen weg en gaven zich
stellingen, maar riu ik die twee zie, voel
ik waarachtig mijn oude waterlanders boven
komen. In alle richtingen heb ik de wereld
doorkruistalles, wat de natuur en de
kunst grootsch en schoons voortgebracht
hebben, heb ik bewonderd, maar niets heb
ik eerbiedwaardiger gevonden dan twee
jonge, schoone menschen, die elkander met
de eerste liefde beminnen
Mevrouw Meursanges zag den onbegrij-
pelijken zonderling met verbazing aan.
»Scheidt hen niet,® vervolgde hij met
toenemende warmte, »het zou eene fout zijn
eene misdaad! Scheid hen niet, mevrouw,
of vrees, dat hun ongeluk op uw hoofd
zal neerdalen Lang geleden heb ik
evenzoo bemind als deze Maurice als er
niets tusschen gekomen ware, zou ik een
werkzaam en braaf burger van mijn vader
land geworden zijn maar er werd ons
een hinderpaal in den weg gelegd, er
werden woeste hartstochten geprikkeld, ik
werd dronken, ik werd gek er vloeide
bloed, en een lijk werd tusschen haar en
mij geworpen. Het leven mijner ongeluk
kige vriendin werd door dien schok geknakt
en ik moest de tweede helft van mijn leven
als een vagebond en gelukzoeker over den
aardbodem zwerven, zelden goed en vaak
kwaad doende, een last voor anderen en
een last voor mij zelf
Hij had in hoogen ernst gesproken. Nu
bracht hij de hand aan het voorhoofd, alsof
hü de kloppingen daarachter wilde tegen
houden.
daarna over. Alleen de onverschrokkensten
ijlden naar de machinegeweren en gebruik
ten hun geweren. Onze infanterie opende
een krachtig vuur achter de in groepen
oprukkende tanks aan. De infunterie ont
plooide zich juichend en schreeuwend. De
Duitsche artillerie antwoordde maar zwak.
Hun artilleriestellingen werden overstelpt
door het vuur van al onze batterijen en
er waren niet veel Duitsche batterijen.
Al kunnen wij op het oogenblik de ge
volgen niet overzien, dit is toch zeker, dat
het offensief bij Kamerijk een forsche aan
loop is in de richting van een beslissing.
Ook in Aziatisch Turkije hebben de Brit-
sche legers groote vorderingen gemaakt.
In Mesopotamië is Begdad reeds gevallen,
in Palestina wordt Jeruzalem bedreigd. De
operaties in Palestina en Mesopotamië oefe
nen een wisselwerking op elkander uit.
De troepen die in Mesopotamië worden
vastgehouden kunnen in Palestina niet wor
den gebruikt en omgekeerd.
Een directe invloed op de Europeesche
gevechtsterreinen is in zooverre denkbaar
dat het mogelijk is, dat de Por te van daar
versterkingen naar het Zuiden za! moeten
zenden of dat de Centralen de Turken,
meer dan tot nn toe, met troepen en ma
teriaal zullen moeten bijstaan.
BUITENLAND.
Een nieuwe pauselijke nota.
KEULEN, 21 Nov. Volgens de Kölnische
Zeitung zal de nieuwe vredesnota van den
paus meer dan de eerste op de bizonder-
heden der vredesvoorwaarden ingaan. Met
betrekking tot Frankrijk zouden mededee-
Toen hij na een oogenblik van stilte de
hand liet dalen, was zijn blik weer helder
en vroolijk.
»Ik geloof, de hemel vergeef me,« her
nam hij met een gedwongen glimlach,
»dat ik centimeriteel begin te worden
Dat komt zeker van mijn jonge vrien
den, die een man van mijn jaren haast
overstuur zouden gaan maken Maar,
komaan, moeder Meursanges, u denkt er
toch niet in ernst aan, dat lieve stel te
breken Zij beminnen elkander, zij zijn
elkander waard, zij zullen gelukkig worden
«Maurice heeft mij een grooten, een
onbetaalbaren dienst bewezen, hij heeft mij
het leven gered. Bovendien heeft hij iets
in zich, dat mij aantrekt. Om hem in
het bezit te zien van het voorwerp zijner
wenschen, gaf ik gaarne
Hij hield op eens op en beet zich op
de lippen.
»Nu,« zei de hebzuchtige vrouw, »wat
gaf u gaarne
®Den diamant van den Grooten Mogol,
als ik hem had,« antwoordde Fleuriaux
kalm.
Mevrouw Meursanges ging driftig voort
met borduuren.
»'t Is genoeg,besloot zij bits, »ik weet
wat mij te doen staat. Het is altijd goed,
de mooipraters zoolang aan de deur laten
staan, tot zij kleur bekennen.
Dan ziet men, wat er komt van hunne
prachtige voorspiegelingen.
MEIIWSB
veer Hst LiHÉ fan Min en Altena, Langstraat en Is Beiaelervaari
Wordt vervolgd