SINT NICOLAAS. I FEUILLETON. Uitgevër: L. J. VEERMAN, Heusden. No, 3729» Woensdag 5 December 1917. lie Koude Bastide. Und van altena Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. Daar ginds komt de stoomboot Uit Spanje weer aan Zie, de maan schijnt door de boo- (men Och, jongens, denk jullie dat Sin terklaas van 'tjaar komt? Je weet toch wel dat er oorlog is? Hoe moet hij hier komen Met een schip is veel te gevaarlijk; met een vlieg machine, dat gaat toch ook niet voor zoo'n ouden baas. Doch de oogjes blijven schitteren; Sinterklaas kan immers alleszou hij dan niet hier kunnen komen Rijdt hij niet over de daken van de huizen op zijn witte paard Hoe komt hij op die. daken Vraag dat niet hij kan het. Hij komt door de schoorsteen naar beneden om te zien of er hooi en wortelen in de klompjes zit en er speelgoed voor in de plaats te leggen. „Zou hij niet zwart worden in dien vuilen schoorsteen Vraag dat niethij kan door die kleine schoorsteenopening kruipen zonder zijn prachtige bisschopsman tel te bezoedelen. Hij kijkt door- gesloten deuren en luistert aan ramen die geen geluid doorlaten. „Dat is toch onmogelijk, hij kan niet tooveren Vraag niet hoe hij het kan, maar hij kan het. Hij is op 5 December op alle plaatsen tegelijk aanwezig. „Hoe kan dat nu, hij heeft toch maar één lichaam Vraag dat niet, hij komt bij ons en bij Gerrit en bij Ome in Utrecht en bij Dientje in Arnhemhij komt, hij kómt, hij kómt. Wonderlijk geloof, dat vaste ver trouwen, dat kinderen in Sinterklaas hebben. Ik heb een jongetje van 8 jaar, een pientere vent, al zeg ik het zelf, en ik ben er van overtuigd dat hij u ferm uit zou lachen als ge hem zoudt willen wijsmaken dat een cavalerie-luitenant met zijn paard over de daken kan rijden. Maar van Sinterklaas gelooft hij het. Hij geeft zijn ooren en oogen goed de kost en met bakersprookjes houdt hij 25 (Uit het Fransch) »lk wilde mij maar een beetje op kosten van mijn nobelen gastheer vermaken, oude schurk,... dat heb ik ten minste van het erfgoed* dat je mij ontsteelt De oude boekhouder werd zoo rood als een haan. «Spaar die beleedigingen,« antwoordde hij vol aanmatiging; «Ik ben eerlijk man en wensch als zoodanig aangesproken te worden, Meent gij aanspraken te hebben, laat ze gelden, ja,® ik tart u ze te laten gelden Maar, besloot hij koud, al die praatjes zijn doelloos, ik zal even mijn knecht roepen en u laten wegjagen. «Gemeene gauwdiefstoof Fleuriaux woedend op, alsof hij hem zoo naar de keel wilde vliegen De dames gaven een gil van schrik, Linguard schoof doodsbleek een paar pas sen acheruitmaar Fleuriaux was dadelijk weer bedaard. «Bah zei hij schouderophalend, «één schurk minder op aarde zou weinig lucht geven, want er zijn er zooveelKom jong- mensch,® wendde hij zich tot Maurice, «wij moeten terugtrekken, want gij zijt natuur lijk ook begrepen in die beleefde uitnoodi- ging, het veld te ruimen. «Ja,® riep Linguard woedend, «hij, hij vooral zich niet op, maar dat Sinterklaas door de schoorsteen komt, staat als een paal boven water. Wat is dat mooi, dat groote ver trouwen van een kind, dat door dik en dun met den vereerden persoon heengaat en hem aanhangt met zoo groote liefde. Wat zijn het heerlijke dagen, die waarop de goede Heilige al die kleine leventjes zoo vervult. Ze zijn er niet over uitgepraat, ze gaan er mee naar bed, droomen er van en staan er weer mee op. Er wordt wel eens gezegd, dat ouders er verkeerd aan doen met deze St. Nicolaas-legende voort te laten leven. Hoe kunnen zij hun kind deze leugens vertellen Zij zullen het vertrouwen, dat het kind in hun woorden stelt, onvoorwaarde lijk schokken. Gelooft gij het Ik niet. Fantaseer er maar lustig op los, maak het poëtisch waas, dat hem omkleedt, al maar mooier als het oogenblik daar is, dat uw kind voor u komt te staan met de vraagmaar leeft hij wel, die goede Sinterklaas? en ge vindt het goed hem dan te zeggen nee kind, de verhalen van dien kindervriend zijn maar mooie sprookjes dan zal het kind wél even teleurgesteld zijn, niet in u, maar omdat dit mooie verhaal nu uit zijn leven weg is. Doch zijn vertrouwen in uw woord blijft onge rept, als gij het tenminste al niet op een of andere wijze verbeurd hebt. Dan kunt ge hem vertellen van den eigenlijken Nicolaas, den won derdoener genaamd. Het verhaal over hem is een der voornaamste sagen van de Grieksch-Katholieke Kerkals aartsbisschop werd hij in den kerker geworpen en onder Con- stantijn de Groote weer op vrije voeten gesteld Hij overleed den 6den Dec. 345. De gewoonte om op den sterfdag van Sint Nicolaas ge schenken te geven wordt terugge voerd op de vrijgevigheid van Nico laas, die 's nachts bij een arm edel man geld in huis wierp om het uitzet van diens dochter te betalen. Het geschenken geven moet dus in alle stilte geschieden, zonder dat iemand weet van wie zij komen, want Sint Nicolaas deed het ook des »Ik ben ook volsterkt niet van plan, hier tegen den wil van mijnheer Linguard te blijven!® sprak Maurice op kalmen toon, »maar voor ik ga, wil ik weten, of de dames Meursanges vrijwillig «Maurice, ik kan niet, ik wil hier niet blijven bij dien afschuwelijken man smeekte Elisabeth och, mijne heeren, ik smeek u, laat mij niet achter in dit vreese- lijke huis Minderjarige kinderen behooren bij hunne ouders, jonge juffrouwsprak Lin guard streng, «en als mijne waarde vrien din Meursanges,® vervolgde hij op zoet- sappigen toon tot de hebzuchtige weduwe, »een greintje harer oude genegenheid voor mij bewaard heeft Mevrouw Meursanges zag hem met ge maakte aandoening aan en antwoordde: «Ik geloof werkelijk, dat men u onwaar dig belasterd heeft, beste vriend. Als ik de gebeurtenissen van de laatste dagen op de Bastide goed begrijp, hebt gij geen oogenblik opgehouden mijn achting te ver dienen »Als gij er zoo over denkt, waardige vrouw en moeder, dan zal mijn huis voort gaan eene veilige verblijfplaats voor u en uwe dochter te zijn. Ik weet zeker, dat gij uw lot en het hare niet zult toever trouwen aan twee vagebonden zonder een cent op zak, zooals die twee opscheppers daar «Moeder,klaagde Elisabeth, «hebt u dan de schandelijke rol niet begrepen «Zacht, wat, meisje. Je wilt toch zeker nachts. Dit is eigenlijk ook de eenige overeenkomst tusscben de vrijgevig heid van den goeden Sint en de ver kwisting van geld die het Sint Ni- colaasfe|st in zoo menig gezin thans kenm rki;overlading, luxe, vooral bij d<? groote menschen, want och, de meeste kinderen zijn gelukkig nog met zoo weinig tevreden. Men zou haast zeggen ze hebben aan het kijken alleen genoeg. Herinnert gij u in de Camera Obscura van Hilde brandt in de «familie Regge« zoo aardig het koekplakken beschrijft. Hildebrandt zal dan bij een koek bakker, waar men juist bezig is met koekplakken, een boodschap gaan doen. Plotseling bevond ik mij in een donkere steeg, aan welker einde een hel licht als uit den grond op kwam, voor welk licht zich een duistere massa met zekere golving scheen te bewegen. Geheel genaderd zag ik een op alle manieren op en over elkander liggende stapel jon gens, die door het kelderraam, waar uit het licht kwam, het oog hadden op de bewegingen van een meester koekebakker en zijn gezellen, die in hun witte linnen pakjes schoone wonderen duimden, schikten en bak ten. Ik stond een oogenblik stil en ver lustigde mij in de belangstelling dier straatjongens, die waarschijnlijk geen beter aandeel in de genoegens van Sint Nicolaas hebben zouden, dan dat zij de lekkernijen zagen toebe reiden die hun begunstigde broederen gelukkig, of, zooals malleutige men schen beweren, ziek zouden maken. En dan schrijft hij verder over het koek vergulden. Nu moeten mijn lezers niet laag neerzien op de schoo ne kunst van koekvergulden. Ja, een vierduitsvarken kan een ieder be plakken een streepje voor den grond, en een ruitje op zijn lijf, dat kan een kind. Maar deftige vrijers en vrijsters netjes te vergulden, tot de plooitjes van den kraag en de ruitjes van den breizak toe, een Eva *bij een boorn op te sieren, geen en kel appeltje te vergeten en de boch ten van de slang niet hoekig te ma ken, een geheel oorlogsschip met gouden reepen op te tuigen en de schietgaten netjes af te zetten, dat niet wijzer zijn dan je moeder, die je toe komstig en eeuwig welzijn tracht te ver zekeren en die dus recht heeft op gehoor zaamheid en eerbied Dus ik verklaar openlijk aan die twee heeren, «vervolg de zij op beslisten toon, «dat wij hunne hulp niet noodig hebben. Het beste, wat zij kunnen doen, is de bevelen van den heer Linguard te gehoorzamen Elisabeth begon luid te schreien. Maurice zwoer dat niets ter wereld hem zou belet ten, zijne beminde te beschermen, als zij zijne bescherming noodig had en wenschte. Vervolgens wilde hij mevrouw Meursanges edelmoedige voorstellen, doen, maar Fleu riaux sprak somber «Gij moet u onderwerpen, mijn jonge vriend van die kleingeestige hartlelooze vrouw zult ge niets verkrijgen. Wij heb ben voorloopig geen enkel middel die wreede scheiding te beletten. Maar® liet gij er dreigend op volgen, «laat die oude schobbejak het hart niet hebben geweld te gebruiken tegen een arm jong meisje. Ik zal haar bewaken en zoodra ik den minste dwangmaatregel bespeur, wend ik mij regelrecht tot de overheid «Ik vrees u niet meer riep de grijs aard in het bewustzijn van zijne tegen woordige meerderheid, de omstandigheden zijn veranderd. Wie zou gelooven, dat een man van mijn vermogen en aanzien een valstrik zou spannen voor een ongelukkige zonder huis of haard Bestond die contra- acte nog, dan zou de overheid een schijn van waarheid in zijne verzekeringen vin- is iets anders. Het koekvergulden is uit de mode, maar de verlangende, begeerige oo gen van hen, die met toekijken te vreden moeten zijn, bestaan nog al tijd. Toe, laat Sinterklaas eens rijden bij hen, laat hij voortleven in de harten ook van die arme kleinen, hij die niet alleen denkt aan de rijke kinderen, maar ook de arme niet vergeet. Het hoeven werkelijk geen groote gaven te zijn, 't is voor de kleinen altijd belangrijk, omdat het op zoo geheimzinnige wijze tot hen komt. Bij ons thuis 'o v. bestond de gewoonte om tegen dien tijd de speelgoedkase eens na te zien. Er werd dan wat uitgekozen dat weg gegeven mocht worden dat deed de eigenaar' van het speelgoed dan zelf. Was het een beetje kapot, dan werd het wat opgeflikt. Op deze wijze leert men den kinderen al vroeg om ver der te denken dan hun eigen ver langens, en wat over te hebben voor anderen. Als er dan nog een dub beltje uit den spaarpot besteed wordt om er een beetje snoepgoed bij te doen dan kan het een heerlijk pakje worden. Al zijn de tijden donker, wij moeten ons onze gezellige feest dagen niet laten ontnemen, mits een voudig ingericht; en laten wij deze gelegenheid niet voorbijgaan om on geweten anderen te verkwikken met enkele goede gaven. BÜITENLANDSCH OVERZICHT. Het Witboek onzer regeering over de «zand en grindkwestie« heeft het licht gezien. Gelijk men zich herinnert heeft Engeland op 20 September 1.1. ons land bedreigd met stopzetting van het telegra fisch verkeer indien onze regeering niet terstond de doorvoer van zand en grint naar België staakte, want, zoo zeiden de Britsche bewindslieden, die beide artikelen werden gebruikt voor oorlogsdoeleinden, en mochten dus niet over onze wateren ver voerd worden, wilden wij neutraal blijven. In het genoemde Witboek nu worden alle gewisselde stukken der beide rijken open baar gemaakt en Albion komt bij kennis neming van de verschillende bescheiden in geen schitterend figuur te staan. Het eerste Engelsche stuk dateert van den, maar ik zal bewijzen, dat die acte nooit bestaan heeft. Bovendien, wie zijt gij om vertrouwen in te boezemen Een geruïneerd verkwister, een spoorloos ver dwenen doodslager, die plotseling als de verloren zoon in zijn geboorteland terug keert rnet eene bedorven naam, en arm tengevolge van zijn wangedrag 1 En wie is dit jongmensch Een klerkje zon der betrekking, die zich bij nacht door in klimming toegang verschaft heeft tot een bewoond huis Prachtige aanklagers, voor waar, om een man van mijne positie te beschuldigen Misschien zouden zij van contrabande gaan reppen, goed laat men hier vrij komen zoeken als men één re gister, één baal koopwaren, één woord van mijne hand vindt, om die beschuldiging te staven Neen, vrienden, ik heb mijne maatregelen genomenik zal uw toorn trotseeren en overwinnen Maar genoeg, meer dan genoeg, wilt ge mijn huis niet goedschiks verlaten, dan zal ik u weten te dwingen Christoffel De lange lummel kwam dadelijk aan sjouwen. Ziende, dat men geweld tegen hem dacht te gebruiken, richtte Fleuriaux zich met zijn ouden trots op en riep luid «Oe-èhCorpo di Bacco 1 Denk je dan, oude booswicht, dat ik mij zoo maar bij de schouders de deur laat uitzetten, van het huis, waarin ik geboren ben en dat mijn wettig eigendom is Jij zult mij tot den einde toe de eer bewijzen, dat mij toekomt, en aan dien braven jonkman niet 21 April 1916 en handelt over het vervoer van zand en grind naar Gent. Hierin wordt volstrekt geen bezwaar gemaakt tegen het vervoer van de materialen. De Engelsche regeering had echter vernomen dat onder de zand- en grintiadingen som tijds munitie en kanonnen verborgen waren geweest. Zij verzoekt derhalve degelijke voorzorgen te nemen, opdat zulks niet meer zou geschieden. M. a. w. zand en grint moogt gij vertransporteeren, alleen zie w t uit dat er niets onder verborgen zij. Eerst Mei wordt de eisch gesteld, dat geen zand en grint voor oorlogsdoeleinden zal worden doorgevoerd. Nu, daar had onze regeering reeds haar maatregelen voor genomen. Op 22 October 1916 komt dan de groo te draai. Van dat oogenblik af heet alle vervoer over ons land bevoordeeling van den vijand van Engeland, omdat deze daar door zijn spoorwegen minder behoeft te- belasten, en geleidelijkweg wordt nu de Engelsche theorie omtrent doorvoer en ver voer uitgebreid, zoodat wij in een brief van 17 Maart 1917 lezen, dat een zoo genaamd vreedzaam doel niet in aanmer king mag worden genomen, en dan komt zelfs 10 September van dit jaar de stel ling te voorschijn, dat uitvoer van Neder- landsch zand en grint naar België, gelijk plaats had gehad, niet vereenigbaar is met de neutrale houding van Nederland. De volkenrechtelijke beginselen, waarop de steeds verder van het oorspronkelijk stand punt der Engelsche regeering afdwalende verlangens worden gebaseerd, worden al lengs meer vervaagd, om ten slotte te be landen bij algemeene beginselen, die niet nader worden aangeduid, en door Engeland zelf nimmer in den oorlog zijn in stand gehouden. Tegenover deze pressie van Engelsche zijde heeft onze regeering zich volkomer. correkt gedragen. Gebonden aan haai opvatting, dat doorvoer door ons land ge oorloofd is, heeft zij aan de Engelsche eischen geen gevolg kunnen geven, en zi stond daarbij geheel zuiver. Het doei daarom wel pijnlijk aari, te bemerken da de Engelsche, nota's telkens met bedreigin gen gepaard gaan. 17 December 1916 dreigt de Engelscht gezant, dat, zoo aan de wenschen vai Engeland niet tegemoet wordt gekomen de Engelsche regeering waarschijnlijk ge noodzaakt zal worden, faciliteiten te wei geren voor zekere invoeren naar Nederland minder Ja, je doet ons uitgeleide naai het poorthek met den hoed in de hand et zoo beleefd en onderdanig, alsof wij heusch: commodores of nabobs waren Dit zeggende, haalde hij een pistool ui zijn gordel en richtte den loop op Lin gaards voorhoofd. «Hoed af, kerel, en links van ons ge- loopen in onderdanig gebogene houding, of bij den hemel, ik verbrijzel je hoofd al eene oude, rotte kalebas Fleuriaux's stem en blik waren zoo on verbiddelijk, dat Linguard zich haastte d bevelen van dien zonderlingen man op i volgen, tot groote verbazing van Christof fel, d^ met open mond en slingerend armen op zijne plaats staan bleef. Fleuriaux nam den snikkenden Maurics bij den arm, terwijl mevrouw Meursange Elisabeth in de tegenovergestelde richting wegvoerde. Vervolgens stapte hij met zijne langt Turksehe pijp in de eene hand en het ge iaden pistool in de andere met de kalm; majesteit van een rijk en machtig ooster ling naar de voorzijde der Bastide. Linguard ging hem voor met de hoei in de hand en eerbiedig gebogen rug vol gens hef geëischte cermonieel- Bij het traliehek komende, maakte hi eene diepe buiging en vluchtte in allerij het huis in, elk oogenblik vreezende eei kogel van zijn fantaslischen vijand langs zijne ooren te hooren fluiten. van Heusdon an Altma. Wordt vervolgd

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1917 | | pagina 1