CUBA
Bti dit nr. DM een bijvoegsel
's-BOSCH,
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No3730. Zaterdag 8 December 1917.
FEUILLETON,
lie Koude Bastide.
EERSTE KLASSE
kwaliteiten.
Suinatradek,
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 0.90,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
«Cuba® Vorstenl. 5 ct.
Rita A
Rita B
Rita C
5
6
7
ct.
(Lichte vale pracht-
k leuren.)
99
99
Hinthamerstr. 24.
Tel. Int. 492.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
Eenigen tijd geleden namen wij het een
en ander over uit een openbaren brief,
door den Heer Van Aalst, president van
de N. O. T gericht tot president Wilson.
Even kranig als dat stuk zijn de gedach
ten, die hij heeft te berde gebracht bij
een onderhoud met de redactie van het
Hdbl., naar aanleiding van het bericht dat
het telegrafisch verkeer met Engeland her
steld is voorzoover het betreft de tele
grammen voor den diamanthandel.
De heer Van Aalst verklaarde, van al
gemeen Nederlandsch standpunt bezien,
niet te kunnen begrijpen, hoe de Diamant
beurs kon juichen over een haar verleend
privilege boven andere Nederlandsche koop
lieden.
«Hier moet«, vervolgde hij «een
misverstand in 't spel zijn, oftewel onbe
kendheid met het feit, dat thans Engeland
bepaalt, wie in ons vaderland handelstele
grammen ontvangen zal en wie niet.«
«Tot nu toe,® aldus de geïntervieuwde,
was het telegrafisch verkeer niet hersteld en
gaf Engeland faveurs aan degenen, die
zijn belangen dienden. Dit bracht in za-
kenkringen een wrevelige stemming, zoodat
het niet tot de uitzonderingen behoort, hier
te lande de meening te hooren verkondigen,
en niet door den eerste den beste, dat onze
regeering gracieuselijk moest bedanken
voor alle gunsten ten aanzien van het
telegrafisch verkeerderhalve ook geen
telegrammen moest laten uitreiken aan
particuliere firma's en personen, blijkbaar
voornamelijk het Engelsche belang dienen
de, evenmin als die van Reuters Office,
dat ons den gang van zaken van de slag
velden der geallieerden meedeelt.®
Dit zou,« zei de heer van Aalst na een
kleine pauze, »wel een der uiterste mid
delen zijn, n^aar niet mag worden vergeten,
dat, op grond van internationale, of niet-
internationale overeenkomsten het ver
schil is zoek onze diplomatieke tele
grammen óók niet door komen.
Na er op gewezen té hebben dat En
geland geen enkei bewijs heeft geleverd
dat onze regeering incorrect heeft gehandeld
in de zand- en grintkwestie, antwoordde
hij nog op de vraag, of hij dan van mee
ning was, dat onze regeering die bevoor
rechting door Engeland van enkelen boven
de overgroote meerderheid van ons volk
moet tegengaan «Absoluut! Nu het
zóó gaat, moet ten duidelijkste
blijken dat de Nederlandsche re
geering en niemand anders baas
is in dit 1 an d.«
Een flink woord, dat wel raag gehoord
worden in een tijd, waarin zoovelen in
den lande zich maar kalm zouden willen
aanpassen aan den veranderden toestand.
Ons volk mag niet vergeten, wat het aan
zijn zelf-respect verschuldigd is. Al zijn
wij als kleine natie gedwongen ons veel
door de overmachtige» te laten welgeval
len, onze fierheid zij onze sterkte.
Nog immer zien wij met gespannen aan
dacht uit naar de afwikkeling der zaken
tusschen Rusland en de centraiepDe ont-
26 (Uit het Fransch
De dubbele ontdekking.
Zoodra de beide vrienden het tuinhek
der Roode Bastide uitgestapt waren, be
gaven zij zich naar de «Schoone Magda-
lena.« De komst van den beroemden na
bob in zijn rijk met gouddraad doorstikt
costuum en met zijne voorname manieren,
bracht het geheele herbergje in beweging
Bécasson en moeder Barbara uitten luide
kreten van bewondering en hun half dozijn
kinderen sprong op banken en tafeltjes om
den grooten man, over wien zij zoo vee lhad-
den hooren praten, goed te kunnen opnemen.
Maar toen Fleuriaux als een doodgewoon
reiziger voor eenige dagen logies vroeg,
sloop er eenige achterdocht in de vreugde
van den herbergier.
Bagasseriep hij uit, «dat is een
zegen van den goeden GodEen man,
die de geeltjes maar voor het opscheppen
heeft, ko'mt bij ons logeeren Het doet
mij genoegen, mijnheer Fleuriaux, dat u
mij geen kwaad hart toedraagt om die
ellendige twee fïeschjes Lamalgue, u weet
wel, dien avond van uwe aankomstU zag
er toen ook zoo haveloos uit, dat ik moeie-
lijk raden kon maar het zal me niet
weer gebeuren Kortom, alles is tot uw
dienst, maar zonder nu juist nieuwsgierig
te wezen, 't is toch raar, dat u de Schoone
j Magdalena boven de Roode Bastide ver
kiest
»Hou je mond, Bécaesson duwde zijne
vrouw hem toe «wie splint genoeg heeft
en op zijn gemak leven wil, behoeft niet
bij buurman Linguard te gaan logeeren,
want 't spijt me, dat ik het zeggen moet,
maar de goede man is wat gierig uitge
vallen Mijnheer Fleuriaux kan het by
ons veel beter krijgen, en als hij van
bouille-a-baysse houdt, dan beloof ik ze
hem beter, dan de heeren te Marseille ze
voor den dubbelen prijs krijgen dat kan
hier de jongeheer Maurice getuigen
De nabob sloeg weining acht op die
herbergierswelsprekendheid hij had zich
op eene bank laten vallen en trachtte zijn
jongen vriend te troosten over de ongun
stige wending, die hun beider lot genomen
had. Doch de nieuwsgierige herbergier
liet zich niet zoo gauw uit het veld slaan
instinctmatig begreep hij, dat er iets bui
tengewoons op de Bastide moest voorge
vallen zijn, om Fleuriaux te doen besluiten
in een klein herbergje een onderkomen te
zoeken.
»'t ls toch raar,« herhaalde hij koppig,
«een reeder, die zooveel schepen in zee
heeft
«Ja, man al mijne schepen zijn met
Een soort van soep, waartoe 10 20
verschillende zeedieren de bestanddeelen
leveren.
knooping nadert meer en meer haar einde,
maar niet in den vorm gelijk de Russen
die bedoelden.
De Russen zijn begonnen met een alge-
meene verklaring over de vredesdoeleinden,
die de Duitschers met aan de orde ver
klaarden. Daarop stelden de Russen voor
dat de Duitschers zich bij het voorstel tot
een wapenstilstand op alle fronten zouden
aansluiten hetgeen dejDuitschers weigerden.
De Russen hebben zich daar blijkbaar tot
zekere grens bij neetj^elegd, want zij kwa
men daarop met eenvoorstel voor een af
zonderlijken Witpenstijstand voor den draad,
waarin geëiScht weW, dat de Duitschers
geen troepen naar andere fronten zouden
overbrengen. Deze ejsch werd afgeslagen,
hetgeen te begrijpen! is, want dan zouden
de Duitschers zonder wapenstilstand beter
af zijn. Dan zouden zij immers gezien
de betrekkelijke machteloosheid der Russen
wèl troepen kunnen wegvoeren. Die
machteloosheid zal er de Russen ook wel
toe moeten nopen, het Duitsche tegenvoor
stel omtrent een afzonderlijken wapenstil
stand tusschen Oostzee en Zwarte Zee in
hoofdzaak te aanvaarden. Zooals een Engel
sche berichtgever zegt, het heele land,
maximalist of niet, is, op geringe uitzon
deringen na, overtuigd, dat het sluiten van
vrede noodzakelijk is en Havas meldt, dat
ook de legercorpsen, die verder van de
maximalisten afkeerig zijn, zich toch uit
eigen beweging bij de actie voor een wapen
stilstand hebben aangesloten. Het Duitsche
tegenvoorstel wordt nu door de Russen
overwogen en een voorloopige gevechts
pauze van 10 dagen is al beklonken.
Ook de Roemeniërs hebben zich, gelijk
te verwachten was, bij de onderhandelingen
over een wapenstilstand aangesloten. Wat
konden zij beter doen Alleen doorvechten,
was met geopende oogen in het verderf
loopen en van de entente konden zij geen
hulp verwachten. Wel zond Wilson hun
een telegram waarin hij den Roemeensche
broeders moed insprak, maar zulk een be
tuiging van sympathie zet weinig kracht bij.
De Roemeniërs komen wel van een kwade
markt thuis. Met. de onthulling der ge
heime documenten der vorige Russische
regeering blijkt toch dat Roemenië zich bij
de entente aansloot om er een stuk land
bij te krijgen. Tegelijk komt aan het licht
dat Rusland heimelijk verheugd was, dat zijn
kleine bondgenoot klop had gekregen, want
nu behoefde het niet te vreezen, dat Roe
menië pl te sterk zou worden. Italië kreeg
man en muis vergaan,® viel Fleuriaux hem
ongeduldig in de rede.
«O, wee, mijnheerEn dan al die
tonnetjes goud op de zolders van de Roode
Bastide
«Die zijn weggesmolten als sneeuw voor
de zon,« hernam de nabob koelbloedig
«maar komaan, kastelein, je hebt nu niet
bang te wezen, dat ik mijne vertering niet
betalen kan Gelukkig zijn een handvol
louis hard genoeg geweest, aan de alge-
meene wegsmelting weerstand te bieden
Ziedaar, betaal je zelf vooruitmaak eene
kamer voor ons klaar, geef ons te eten en-
te drinken en laat ons met vrede want
in alle deelen van de wereld heb ik een
hekel gehad aan nieuwsgierigen en babbe
laars
De zuivere klank van de op de tafel
geworpen louis d'or deed den wakkeren
herbergier vriendelijk glimlachen en onder
danig buigen, waarop hij Fleuriaux' orders
zonder spreken ging uitvoeren.
De beide vrienden kregen nu één kamer,
omdat er in het geheele huis geen tweeden
beschikbaar was.
Den volgenden morgen stonden zij met
de zon op en overlegden, wat hun nü te
doen stond.
Maurice stond voor het venster, dat op
de heerlijke vallei van Marseille uitzag, met
de hand onder het hoofd in diep nadenken
verzonken, terwijl Fleuriaux, kalm zijne
Turksche pijp rookende, met gelijkmatige
schreden het kleine opkamertje mat.
ook toezeggingen die uitbreiding van gebied
inhielden. Doch nu Italië in plaats van te
helpen zelf geholpen moet worden, zijn de
grootsche veroveringsplannen van dat rijk
eveneens in rook vervlogen. Uit deze pu
blicaties blijkt helder als de dag dat de
idealen der entente van vrijheid en rech
ten voor de kleine naties niet meer waren
dan fraaie woorden om er de imperialis
tische oogmerken beter te doen ingaan
President Wilson heeft een lange rede
gehouden tot het congres, welke tot grond
toon had de verklaring: Amerika zal den
oorlog voortzetten tot de overwinning. Vol
gens dezen bewindsman is Amerika in den
oorlog gegaan uit menschlievendheid. Het
hield zoo veel van Duitschland en om het
nu te bevrijden van zijn ondeugdelijk be
staan, daarom moet het verslagen worden.
Zoo is het nu ook met Oostenrijk-Hongarije.
Dat loopt maar aan den leiband der Duit
sche wereidbestormers. O, Amerika be
mint de Doriamonarchie zóó teeder dat het
ook dat land de oorlog verklaard heeft om
het teverlossen van den knellenden band
die het aan Duitschland bindt. Hoe filan-
trophisch toch! Of het nu de Vereenigde
Staten gelukken zal dat doel te bereiken
binnen korten tijd?
Velen zijn van oordeel dat de revolutie
in Rusland den duur van den oorlog nog
zal verlengen. Zoo zegt Camille Huysmans
over het drijven van Lenin en de bolsje-
viki o. a.
Wanneer de regeering der Russische
revolutie van binnen den steun had gekre
gen, dien zij noodig had om als vertegen
woordigster der demokratie op te treden,
dan had zij het vredeswerk kunnen be
ginnen. Dan waren Riga en Osei niet
veroverd geworden, en de Italiaansche ka-
tastrophe ware uitgebleven.
Het bolsjevisme stelt den afzonderlijken
vrede in plaats van den algemeenen vrede,
zonder dat Duitschland zijn oorlogsdoeleinden
geformuleerd heeft. Het geeft den midden
rijken gelegenheid om hun geheele leger
macht naar het Westen te verplaatsen.
Het steunt daardoor het Duitsche imperia
lisme en dringt de opkomende demokratie
van Duitschland achteruit. Het schept anar
chie in Rusland en verspeelt de winst der
revolutie. Het dwingt de Staten van het
Westen, wier misgrepen ik volstrekt niet
wil verdedigen, tot het uiterste te vechten
om de hegemonie over Europa van een
Pruisische kliek te verhinderen. En daar
door hebben zij den oorlog op zijn minst
«Hoe heb ik toch zoo'n zoete hoop kun
nen koesteren,sprak Maurice terneerge
slagen. «Toen ik uw invloed en uw ge
zag op Linguard zag, dacht ik, dat u hem
tot alles zou kunnen dwingen, en nu is
plotseling alles uit I®
Fleuriaux legde zijne pijp op de tafel en
bleef voor den moedeloozen jonkman staan,
zeggende
«Mijn jonge vriend, ik ben u eene ver
klaring schuldig, en die zal ik u geven,
want ik zou niet willen, dat gij het recht
hadt, mij ook maar het geringste te ver
wijten. Ik heb u nooit de stellige zeker
heid gegeven, dat ik uwe verbintenis met
dat lieve meisje in weerwil van alle hin
derpalen zou kunnen doordrijven, omdat ik
zelf twijfelde aan het succes van mijne
vermetelheid. Toen ik voor het eerst na
mijne landing naar de Bastide ging, heb
ik mij niet met een brief voor uwe Elisa
beth willen belasten, omdat ik geen ver
bintenis wilde aannemen, die ik waarschijn
lijk niet zou kunnen ten uitvoer brengen.
En heb ik u sedert dien onvergetelijken
avond niet telkens laten voelen, dat mijn
overwicht op dien schurk van een Linguard
maar van zeer voorloopigen aard was
Zeg op, is dat waar of niet
«Ja, mijnheer, ja maar alles ging zoo
mooi. Linguard leek wel uw knecht en
u deed maar, wat u wilde
«Gy vindt mijne houding bepaald dwaas,
ongerijmd, niet waar Gij vraagt natuur
lijk met welk doel ik, zonder eenig wettig
met een paar jaar verlengd. Het bolsje
visme heeft de mogelijkheden vernietigd,
om de resultaten van de revolutie in dienst
te stellen van den algemeenen en duur-
zamen vrede en van de demokratie.
Dat is een zienswijze, die gehoord mag
worden naast de andere die meent dat
Duitschland binnen korten tijd de gealli
eerden tot den vrede zal weten te dwin
gen. Voor zoover wij oordeelen kunnen,
gelooven wij niet, dat Engeland een knie
val voor de centrale» zal doen. En wij
hopen het ook niet. Een overwinnend
Duitschland, dat zijn eischen aan de wereld
kan opleggen is een gevaar voor Europa en
niet het minst ook voor Nederland. Wat
wij dan wenschen? Ach, wij weten het
niet. Het is alles zoo duister wat wij in
de toekomst zien. Toch gelooven wij dat
de barensweeën, die ons werelddeel door
maakt, niet vruchteloos zullen zijn. Eike
nieuwe lente komt met stormen en razende
orkanen. Dan wordt er veel, o zooveel
gebroken en duizende bloesems vinden een
jammerlijken dood. Doch daarna de
bloeiende, liefelijke Mei vol rijke profetie
van een juichend oogsten.
Zullen wij zulk een tijd van lentepracht
en lenteheerlijkheid tegengaan?
Of zou het de herfststorm zijn, die een
winter des doods inluidt?
BUITENLAND.
lil de lucht.
Londen, 6 Dec. Officieel. Ofschoon
aan het Westelijke front het weer goec
was, lag er boven de linie een dikke mist,
die het werk van de vliegers zeer belem
merde.
In den loop van den dag werden, bij
het verkenningswerk, 118 bommen uitge
worpen op een vliegpark van den vijant.
ten Noorden van Douai, op dorpen en op
Duitsche machine-geweerstellirigen in hei
gevechtsterrein.
Ettelijke duizenden kogels werden afge
vuurd op de troepen in de vijandelijke loop
graven en in het open veld.
Er vonden slechts één of twee gevechten
in de lucht plaats, die zonder resultaat
bleven. Van onze vliegtuigen wordt ei
geen vermist.
In den middag van den 5den dezei
werden twee vlieger-aanvallen gedaan bo
ven Duitschland. Dit zijn de eerste, welk*
sedert meer dan een maand konden wor
den gedaan. Het weer was de laatstr
middel om een oneerlijk rentmeester tot
teruggave mijner goederen te dwingen,
mij ten zijnent ben gaan vestigen en hem
op duizend manieren geërgerd en gekweld
heb, op gevaar af schandelijk buiten de
deur gezet te worden, zoodra mijne list
ontdekt zou zijn, hetgeen trouwens precies
uitgekomen is. Toen ik zonder geld, zon
der vrienden en zonder middel van bestaart
in mijn geboorteland terugkwam, wilde ik
mij eerst verzekeren, of er nog eerlijkheii.
en goede trouw schuilde in den man, aai
wien ik jaren geleden mijn vermogen toe
vertrouwd had, maar binnen vijf minuter
mijn dwaling inziende, nam ik direct hel
besluit, mij eene poos ten koste en op
kosten van mijn ontrouwen rentmeester ti
vermaken. Maar ik had nog andere be
weegredenen dan wraakik rekende op
mijne beproefde koelbloedigheid en men-
schenkennis,. om Linguard zooveel schrik
aan te jagen, dat hij mij uit eigene be
weging eene deeling was komen voorstel
len, en geloof mij, jongmensch, dan zou
mijn eerste beding geweest zijn wij de
dochter en hij de moeder. En verder gaf
ik die kostbare diners niet alleen, om maar
geld te verkwisten en lekker te eten, maar
vooral om in kennis te komen met mannen
van invloed en positie, zoodat Linguard het
wel uit zijn hart zou laten, mij een nieu
wen strik te spannen.
voor Het Land van Heusdnn en Alt
ie Langstraat en de Bommelerwaard.
i
Wordt vervolgd