Bij dit nr. behoort een üoepl.
's-BOSCH,
Uitgever: L> J. VEERMAN, Heusden.
No. 3734, Zaterdag 22 December 1917.
EERSTE KLASSE
kwaliteiten.
Sumatradek,
McÏLfcëTOK.
De Itoode ilastide.
UND VAN ALTENA
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
A bonnementsprijs: per 3 maanden 0.90,
franco per post zonder, prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
»Cuba® Vorstenl. 5 ct.
Rita A
Rita B
Rita C
5 ct.
6
7
(Lichte vale pracht-
kleuren.)
ÏÏinthamerstr. 24.
Tel. Int. 492.
BUITENLANDS CH OVERZICHT.
Als in de Lente hoog op de bergen de
warme atmosfeer de »eeuwige« sneeuw
begint los te raken, kan het gebeuren dat
eerst eenige sneeuwvlokjes aan elkander
plakken, dan al meerdere, het wordt een
bal van sneeuw, die naar beneden glijdt,
eerst langzaam, dan sneller en sneller, en
bij het neerrollen groeit die bal maar aan,
't wordt een berg van sneeuw, die brul
lend en donderend neerploft in het dal,
alles meesleurend wat in den weg staat,
alles verpletterend waar de lawine op neer
komt.
Gelijk in de natuur, zóó schijnt het nu
te gaan in Rusland. De revolutie, die in
den beginne schuchter haar stem deed
hooren, toen de Czaar nog aan 't bewind
was, maar nadien al heftiger zich roerde,
en om zich heengreep, is geworden een
strijd van allen tegen allen. De berichten
die ons uit het groote Oostelijke rijk ge
worden, gewagen allen van een burger
oorlog, een verwarring, een ontbinding,
zooals de geschiedenis der wereld nauwe
lijks kent. De Oekraine heeft zichzelf al
van het overige Rusland afgescheiden en
tot een afzonderlijke republiek uitgeroepen,
die volgens de proclamatie later een on
derdeel van de Al-Russische bondsrepubliek
zal vormen. Dat dit de L'enistische regee
ring niet naar den zin is iaat zich begrij
pen, en het verwondert dan ook niet, te
vernemen, dat zij aan de Rada, (de Re- i
30 (Uit het Fransch
Nu schatrijk dan weer steenarm, zwierf
ik de wereld rond, nergens eene vaste
woonplaats hebbende, zonder doel, zonder
toekomst, zonder waar genotEn in
dien tijd had ik een zoonEn hij is
schoon, hÜ is goed, hij is edelmoedig Hij
hield al van mij en heeft mij het leven
gered, voordat hij mij kende O, dat
is te veel Dat geluk heb ik niet verdient,
ik, die al de rampen zijner moeder ver
oorzaakt heb
«Zij heeft u vergeven, vader, want haar
hart was goed en medelijdend Wij
zullen veel over haar sprekenEn u,
vader zal ik uw vroeger verdriet doen ver
geten, wij zullen elkander niet meer ver
laten.
«Ik u verlaten, mijn kind, mijn eigen
zoon, zou dat mogelijk zijn Maar met
al mijne blijdschap,® vervolgde hij op som
beren toon, «draag ik toch nog de gevolgen
mijner vroegere misslagen op mijn nek
Maurice, voor het oog van de wereld en
voor de wet moet je een vreemdeling voor
mij blijven. De ruwe man, die je in
je kindsheid sloeg, je altijd haatte en je
uit zijn huis verdreven heeft, zal alleen
recht op je genegenheid en je achting
hebben, terwyl ik
geering) van de Oekraine een ultimatnm
heeft gestuurd, waarbij de staking van de
troepenbewegingen naar het Don- en Oeral-
gebied en van de ontwapening der sowiëts
en roode garde is verlangd. Anders zullen
de commissarissen des volks de Rada van
Oekraine in staat van oorlog beschouwen.
De Rada zal waarschijnlijk geen antwoord
op dit ultimatum geven, daar zij practisch
reeds eenige dagen met de regeering in
oorlog is. Immers te Odessa vechten de
Oekrainers met de Maximalisten om de
macht, waarbij beide partijen tegen elkan
der opgewassen blijken, tenminste de be
richtgevers melden, dat de Oekrainers
meester zijn van de schouwburg, terwijl
de maximalisten de haven in bezit hebben.
Daarbij komt dat Kaledin, de kozakken-
hetman, die niet gevangen blijkt te zijn,
zich veeleer, volgens de nieuwste berichten,
in het bezit van Rostof heeft gesteld, en
in overweging geeft, aan het bloedvergieten
een einde te maken, op voorwaarde, dat
men hem en zijn kozakkennjk met rust
laat.
Zoo breidt de burgeroorlog, volgens een
bericht van Reuter, zich in Noordelijke
richting langs de Wolga en Astrakan naar
Samara uit. Astrakan is in handen van
de maximalisten, maar men meldde, dat
de kozakken twintig werts van die plaats
stonden. De gevechten zijn nu vermoede
lijk begonnen. De maximalisten hebben
vele machine-geweren, maar bijna geen
kanonnen, terwijl de kozakken lichte veld
stukken hebben. Te Tsaritsin zijn noch
de maximalisten, noch de kozakken de baas.
Beiden zijn verslagen door de lliodorimieten
Hij bedekte zich het gelaat met de handen.
«Wat geven wij om de wereld en de
kleingeestigheid van het publiek riep
Maurice met warmte, »ik zal u alleen als
mijn vader liefhebben
En andermaal wierpen zij zich in elkanders
armen.
Elisabeth trad beschroomd nader.
«En ik Maurice En ik, mijnheer Fleu
riaux?® sprak zij en glimlachte door hare
tranen heen, «ik zal niet een klein deeltje
in uwe vreugde hebben
«Gij, lief tortelduifje. Gij, parel in mijn
juweelkistje,riep Fleuriaux in vervoeging,
«gij zult ons geluk deelen en volmaken.
Gij zult mijne dochter zijn. zijn, zooals
Maunce mijn zoon is. Ik zal jelui tweeën
onder mijne vleugels vereenigen en u ver
dedigen met bek en klauwen, zooals de
kip hare kuikens beschermtMijn hoofd
is op hol Nu ben ik eene klokhen
geworden Ik lach en schrei tegelijk
&j is ook zoo zacht en bevallig, mijne
dochterEn mijn zoon is dapper, zoo
eerlijk en zoo vol toewijding. Zij zullen
elkander beminnen en zij zullen mij be
minnen Als wij alleen zijn, geheel onder
ons, dan zult ge mij vader noemen, niet
waar En later uwe kinderen. Maar
wat zeg ik daar weer Luister maar niet
naar mijik ijl, ik raaskal, ik heb het
delirium, en jelui wilt zoo'n armzaligen gek
niet tot vader hebben, een man, dien ze
vroeger dwarskop noemden
Hij wierp zich in een stoel en een over-
(een godsdienstige sekte genoemd naar een
dweepzieken monnik), die tegen hen op
rukten onder het zingen van: «Red uw
volk, o Heerlc De Orenburgsche kozakken
rukken op Samara aan.
Wanneer men dan nog in aanmerking
neemt de volslagen economische ontredde
ring van het land (de huidige regeering
schijnt nu alle leemngen die gesloten zijn
om oorlog te kunnen voeren als ongedaan
te willen verklaren ze zijn ai betaald met
het edele bloed der krijgers zegt ze) dan
kan men zich eenig denkbeeld vormen van
de verbijsterende verwarring die in Rus
land heerscht. Hoe Trotzky, de commis
saris van buitenlandsche zaken, zich de
toekomst voorstelt blijkt uit een gesprek
dat hrj gevoerd heeft met een politiek
redacteur van de Matin
Wij hebben zoo vertelde Trotzky
aan Kucharski onze vredesproclamatie
openbaar gemaakt en ze door middel van
vliegtuigen op alle fronten laten versprei
den. Onze vliegers werpen ze zelfs in
Duitschland, om daar de openbare meening
op de hoogte te houden.
Maar gelooft u, dat de geallieerde
regeeringen met uw voorstel akkoord zullen
gaan Voor zoover ik de samenstelling
dezer regeeringen ken, zie ik bepaald in
dat ze
Trotzky viel hem in de rede
Ik weet, dat zij een harden schedel
hebben, maar ook Krasnof had en heeft
nog altijd een dikken koj}. Ziet u hem
thans achter slot en grendel Hij gaf
zich over en nu is hij zelfs bereid een
proclamatie onder de kozakken te laten
verspreiden, om hen te doen ophouden,
zich tegen ons te verzetten.
Het is mogelijk, maar de geallieerde
regeeringen zijn heel wat krachtiger dan
Krasnof. Misschien keuren ze uw vredes-
manifest niet goed.
Wij zullen twee, misschien drie maan
den 'wachten en ten slotte zullen wij in
Rusland een reusachtige sociale omwente
ling teweeg brengen, zooals men tot dus
ver zelfs niet heeft gedroomd.
Wat bedoelt u
Wij zullen de geheele bourgeoisie
verplaatsen. Ik weet best, dat alle regee
ringen zich misschien tegen ons zulien op
maken. Ik weet wel, dat ze Japan op
ons kunnen afsturen, maar door de revo
lutie zal Rusland een macht worden, die
alles kan weerstaan. Een nieuwe geest
bezielt de massa's al. Zie maar, hoe de
vloedige tranenvloed ontlastte zijn over en
overvol gemoed.
De beide jonge lieden traden zachtkens
nader en ieder vatte eene zijner handen.
Zoo lieten zij den armen nabob tot bedaren
komen.
«Vader,® sprak Maurice zacht, «waarom
zou het geluk, waarover gij spreekt, nooit
verwezenlijkt kunnen worden?®
«Wie zegt dat?® riep Fleuriaux zich
driftig oprichtend. «Elisabeth zal je vrouw
worden, hoor je Ja dat zal zij, al zou ik
met mijne eigene handen dien ouden schurk
van een Linguard den nek moeten om
draaien
Maar, dat zal niet noodig zijn, Maurice,
want wij hebben eindelijk de kostbare contra-
acte, waarvan je moeder uit overdreven
kieschheid geen gebruik heeft willen maken
Linguard gaat zijn bestaan verliezen. Dit
stuk, dat door een bekwaam wetgeleerde
opgesteld is, geeft mij een geducht wapen
in de hand tegen onzen vervolger. Ik
wantrouwde hem al, toen ik hem mijne
goederen in bewaring gaf. Ik legde hem
strenge voorwaarden op, en hij was ver
plicht ze aan te nemen. Nu kan ik al
mijne goederen opeischen, kapitaal en in
teresten, zonder ander uitstel dan de tijd,
om de onderteekening te herkennen
O, mijne rechten zijn zoo klaar als de
dag en onvervreemdbaar Linguard wist
het wel, want hij beefde in mijne tegen
woordigheid, en dezen keer zal hij eens
recht schokken en zwiepen, want ik zal
Roode Garde zich weert. Betere troepen
bestaan er ter wereld niet. De revolutie
heeft al wonderen verricht en zal nog meer
wonderen doen.
Maar wat denkt u van een coalitie
kabinet, waarover men thans zooveel spreek?
Ik erken geen enkele coalitie. Er
is in Rusland slechts één partij, de demo-
kratie, waarvan wij de vertegenwoordigers
zijn. De rest, zelfs de sociaal-revoluti
onairen, zijn generale staven zonder legers,
kleine groepen ontwikkelde lieden, bezig
met politiseeien, maar die het volk niet
achter zich hebben. Indieri er onder hen
een geschikt man ie vinden is, kunnen wij
hem aan de leiding der zaken deel laten
nemen, maar alleen dan, als hij ons stand
punt deelt. Geen enkel kabinet is eeuwig,
dus het onze zal het ook niet zijn, maar
het heden behoort aan onze partij, in wel
ken vorm ook.
Zou het mogelijk zijn, te regeeren
zonder de intellectueelen, zonder de Rus
sische bourgeoisie?
Trotzky maakte een afwerend gebaar.
Deze bourgeoisie zal zich ook aan
onze zijde scharen, wij deeleri immers de
lakens uit.
Gelijk wij zien blikt deze leidsman al
erg optimistisch de toekomst tegen. Wij
vreezen echter dat hij zich wel eens danig
kan vergissen. Hij en zijn partijgenooten
hebben zich immers zelf aan handen en
voeten gebonden. Hun macht berust alleen
op de leuzeIn allen gevallen vrede. Hoe
zullen ze dan ooit weer kunnen grijpen
naar het zwaard om hun wil naar buiten
op te dringen Indien zij mochten besluiten
den oorlog te hervatten hetzij tegen Duitsch
land, hetzij tegen de geallieerden, zoo zal
het hun onmogelijk zijn dit besluit te doen
uitvoeren. Het is te laat. De soldaten
die naar huis zijn, zal men moeilijk meer
naar het front kunnen krijgen. De lawine
is aan het rollen en niemand die zeggen
kan wat ze zal verpletteren wie weet
of ook Lenin en Trotzky niet als haar
slachtoffers spoedig zullen vallen.
We zijn benieuwd wat de vredesonder
handelingen die te Brest gevoerd worden
zullen uitwerken, Trotzky de Russische
volkscommissaris van buitenlandsche Zaken,
heeft verklaard, dat de Russische gedele
geerden ter conferentie te Brest stellige
vragen zullen stellen over hetgeen de cen-
tralen eigenlijk verstaan onder «geen in
lijving en geen oorlogsschatting® en «de
beslissing van de volken over hun eigen
onverbiddelijk zijn
«Maar, mijnheer,hernam Elisabeth
verlegen, «de vooroordeelen van mijne moe
der tegenover Maurice
«Uwe moeder, onnoozel kind Ik wil
uwe toegevende teederheid voor haar niet
kwetsen, maar wees verzekerd, dat hare
vooroordeelen als rook zullen vervliegen, zoo
dra zij ziet of hoort, dat uw Maurice rijk
en Linguard geruïneerd is. Ik maak mij
sterk, nog wel voor dien tijd de toestem
ming van mama Meursanges te verkrijgen
«Dat hoop ik zuchtte Maurice.
Elisabeth verbleekte plotseling.
«Nu, mijnheer Fleuriaux riep zij ang
stig naar het venster wijzende, dat op den
weg uitzag, «als u eenigen invloed op den heer
Linguard en mijne moeder kunt uitoefenen,
doe het dan maar gauw, want kijk daar
eens
Werkelijk kwamen Linguard en mevrouw
Meursanges, beide met stof bedekt en buiten
adem, op dit oogenblik de herberg binnen,
op den voet gevolgd door ChristofTel met
een roestig jachtgeweer op den schouder.
Weldra hoorde men op hoogen toon in
de gelagkamer spreken, waaarbij Bécasson
en moeder Barbara druk meededen.
«Vlucht, lisabeth, vlucht riep Maurice
doodelijk verschrikt, «gauw door de tuin
deur
«Blijf maar gerust hier, mijn kind,®
sprak de nabob bedaard, «wij zullen u be
schermen
Daar kraakte de trap onder haastige
!ot« en hoe zij dat willen toepassen. Het
antwoord zal dan worden gepubliceerd; Daar
wij dit plan nu al hebben vernomen, zijn
natuurlijk de centrale onderhandelaars er'
ook mee bekend en zij zullen er .bij hun
antwoord wel rekening mee houden. Tus-
schen haakjes zij hier gemeld datin ant
woord op een vraag van den sociaal-democraat
Adler in het Oostenrijksche huis de min.-
president zeide, dat de regeering bij de
vredesonderhandeling zal uitgaan van het
beginsel, dat zij een vrede zonder territoriale
en economische overweldiging met Rusland
wenscht te sluiten.
Mocht Trotzky soms ook laten vragen
(en volgens eenige berichten is hij zulks
inderdaad voornemens) hoe Duitschland en
Oostenrijk die kwestie binnen hun eigen
grenzen zullen regelen, dan krijgt hij nul
op het rekest, indien Czerniu en von Kuehl-
mann zich ten minste aan hun eigen stellige
verklaringen op dat stuk houden, en dat
zullen zij wel doen. De binnenlandsche
kwesties van de monarchie, zoo heeft Czernin
gezegd, gaan het buitenland niet aan, wij
zullen die zelf oplossen en wij dulden geen
buitenlandsche inmenging.
Ons dunkt dat Trotzky dan al heel weinig
tegen zal kunnen doen.
Van de gevechtsterreinen is niets belang
rijks te berichten. In Italië hebben de
Oostenrijkers den Monte Asolone genomen,
48 officieren en meer dan 2000 soldaten
vielen in hun handen. Op het Westelijk
front verwachten wij dat spoedig de grootste
van alle offensieven zal beginnen. De uit
Rusland vrij gekomen troepen zullen dan
in het vuur gaan. En dan Arme kerels
die daar verminkt en verscheurd zullen
neerliggen. Terwijl de christenheid haar
Kerstfeest viert, zal de bloeddorst zijn hoogtij
vieren. Ach welk een diep gezonken chris
tenheid
BUITENLAND.
lit het Eugclscke Lagerhuis.
Bij eene bespreking omtrent de oorlogs
doeleinden zegt Balfour
Wat Elzas Lotharingen betreft, ontkent
hij, dat de regeering op de hoogte was
van de door Doumergue te St. Petersburg
gedane stappen en deze dus niet kon heb
ben goedgekeurd.
Wij hebben nooit gewenscht of aange
moedigd een stuk van Duitschland af te
scheuren en op den linker Rijnoever een
voetstappen. Onmiddellijk greep Maurice
een van zijn vaders pistolen, maar even
snel ontnam Fleuriaux het hem weer.
«Laat mij maar begaan, mijn jongen.
De deur vloog open en mevrouw
Meursange stormde met een zakdoek in
de hand de kamer in, op den voet gevolgd
door haar waardigen vriend Pierre Lingu
ard, beiden rood van woede.
Christoffel en Bécasson bleven op de
bovenste treden staan om op te treden, zoo
dra men hun hulp zou inroepen.
Zoodra Linguard het jonge meisje in 't
oog kreeg, begon hij op zegevierenden toon
«Hahaha! daar hebben we de gevluchte
prinses, die den bijstand van een paar
doiende ridders ingeroepen heeft
«Zwijg, mijnheer,® viel Fleuriaux hem
op een toon van gezag in de rede, «gij
hebt hier geen recht van spreken I®
Linguard kromp weg onder de verplet
terende woorden van den nabob.
«Maar ik toch zeker wel,« sprak me-
viouw Meursanges op hoogen toon, terwijl
zij Elisabeth bij den arm greep. «Kom
hier, stout kind je hebt ons mooi in angst
gebracht! 't Is een schande, zoo je moeder
in een fatsoenlijk huis te verlaten, om in
een kroeg te vluchten met
«Mevrouw,® sprak Fleuriaux streng, «als
uwe Elisabeth een misstap gedaan heeft,
dan is het niet hare, maar uwe schuld.
Hst Land vu Hüs
stria! ii UBisieleniirl
Wordt vervolgd