Bij dit nr. behoort een üoepl. 's-BOSCH, Uitgever: L> J. VEERMAN, Heusden. No. 3734, Zaterdag 22 December 1917. EERSTE KLASSE kwaliteiten. Sumatradek, McÏLfcëTOK. De Itoode ilastide. UND VAN ALTENA Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. A bonnementsprijs: per 3 maanden 0.90, franco per post zonder, prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. »Cuba® Vorstenl. 5 ct. Rita A Rita B Rita C 5 ct. 6 7 (Lichte vale pracht- kleuren.) ÏÏinthamerstr. 24. Tel. Int. 492. BUITENLANDS CH OVERZICHT. Als in de Lente hoog op de bergen de warme atmosfeer de »eeuwige« sneeuw begint los te raken, kan het gebeuren dat eerst eenige sneeuwvlokjes aan elkander plakken, dan al meerdere, het wordt een bal van sneeuw, die naar beneden glijdt, eerst langzaam, dan sneller en sneller, en bij het neerrollen groeit die bal maar aan, 't wordt een berg van sneeuw, die brul lend en donderend neerploft in het dal, alles meesleurend wat in den weg staat, alles verpletterend waar de lawine op neer komt. Gelijk in de natuur, zóó schijnt het nu te gaan in Rusland. De revolutie, die in den beginne schuchter haar stem deed hooren, toen de Czaar nog aan 't bewind was, maar nadien al heftiger zich roerde, en om zich heengreep, is geworden een strijd van allen tegen allen. De berichten die ons uit het groote Oostelijke rijk ge worden, gewagen allen van een burger oorlog, een verwarring, een ontbinding, zooals de geschiedenis der wereld nauwe lijks kent. De Oekraine heeft zichzelf al van het overige Rusland afgescheiden en tot een afzonderlijke republiek uitgeroepen, die volgens de proclamatie later een on derdeel van de Al-Russische bondsrepubliek zal vormen. Dat dit de L'enistische regee ring niet naar den zin is iaat zich begrij pen, en het verwondert dan ook niet, te vernemen, dat zij aan de Rada, (de Re- i 30 (Uit het Fransch Nu schatrijk dan weer steenarm, zwierf ik de wereld rond, nergens eene vaste woonplaats hebbende, zonder doel, zonder toekomst, zonder waar genotEn in dien tijd had ik een zoonEn hij is schoon, hÜ is goed, hij is edelmoedig Hij hield al van mij en heeft mij het leven gered, voordat hij mij kende O, dat is te veel Dat geluk heb ik niet verdient, ik, die al de rampen zijner moeder ver oorzaakt heb «Zij heeft u vergeven, vader, want haar hart was goed en medelijdend Wij zullen veel over haar sprekenEn u, vader zal ik uw vroeger verdriet doen ver geten, wij zullen elkander niet meer ver laten. «Ik u verlaten, mijn kind, mijn eigen zoon, zou dat mogelijk zijn Maar met al mijne blijdschap,® vervolgde hij op som beren toon, «draag ik toch nog de gevolgen mijner vroegere misslagen op mijn nek Maurice, voor het oog van de wereld en voor de wet moet je een vreemdeling voor mij blijven. De ruwe man, die je in je kindsheid sloeg, je altijd haatte en je uit zijn huis verdreven heeft, zal alleen recht op je genegenheid en je achting hebben, terwyl ik geering) van de Oekraine een ultimatnm heeft gestuurd, waarbij de staking van de troepenbewegingen naar het Don- en Oeral- gebied en van de ontwapening der sowiëts en roode garde is verlangd. Anders zullen de commissarissen des volks de Rada van Oekraine in staat van oorlog beschouwen. De Rada zal waarschijnlijk geen antwoord op dit ultimatum geven, daar zij practisch reeds eenige dagen met de regeering in oorlog is. Immers te Odessa vechten de Oekrainers met de Maximalisten om de macht, waarbij beide partijen tegen elkan der opgewassen blijken, tenminste de be richtgevers melden, dat de Oekrainers meester zijn van de schouwburg, terwijl de maximalisten de haven in bezit hebben. Daarbij komt dat Kaledin, de kozakken- hetman, die niet gevangen blijkt te zijn, zich veeleer, volgens de nieuwste berichten, in het bezit van Rostof heeft gesteld, en in overweging geeft, aan het bloedvergieten een einde te maken, op voorwaarde, dat men hem en zijn kozakkennjk met rust laat. Zoo breidt de burgeroorlog, volgens een bericht van Reuter, zich in Noordelijke richting langs de Wolga en Astrakan naar Samara uit. Astrakan is in handen van de maximalisten, maar men meldde, dat de kozakken twintig werts van die plaats stonden. De gevechten zijn nu vermoede lijk begonnen. De maximalisten hebben vele machine-geweren, maar bijna geen kanonnen, terwijl de kozakken lichte veld stukken hebben. Te Tsaritsin zijn noch de maximalisten, noch de kozakken de baas. Beiden zijn verslagen door de lliodorimieten Hij bedekte zich het gelaat met de handen. «Wat geven wij om de wereld en de kleingeestigheid van het publiek riep Maurice met warmte, »ik zal u alleen als mijn vader liefhebben En andermaal wierpen zij zich in elkanders armen. Elisabeth trad beschroomd nader. «En ik Maurice En ik, mijnheer Fleu riaux?® sprak zij en glimlachte door hare tranen heen, «ik zal niet een klein deeltje in uwe vreugde hebben «Gij, lief tortelduifje. Gij, parel in mijn juweelkistje,riep Fleuriaux in vervoeging, «gij zult ons geluk deelen en volmaken. Gij zult mijne dochter zijn. zijn, zooals Maunce mijn zoon is. Ik zal jelui tweeën onder mijne vleugels vereenigen en u ver dedigen met bek en klauwen, zooals de kip hare kuikens beschermtMijn hoofd is op hol Nu ben ik eene klokhen geworden Ik lach en schrei tegelijk &j is ook zoo zacht en bevallig, mijne dochterEn mijn zoon is dapper, zoo eerlijk en zoo vol toewijding. Zij zullen elkander beminnen en zij zullen mij be minnen Als wij alleen zijn, geheel onder ons, dan zult ge mij vader noemen, niet waar En later uwe kinderen. Maar wat zeg ik daar weer Luister maar niet naar mijik ijl, ik raaskal, ik heb het delirium, en jelui wilt zoo'n armzaligen gek niet tot vader hebben, een man, dien ze vroeger dwarskop noemden Hij wierp zich in een stoel en een over- (een godsdienstige sekte genoemd naar een dweepzieken monnik), die tegen hen op rukten onder het zingen van: «Red uw volk, o Heerlc De Orenburgsche kozakken rukken op Samara aan. Wanneer men dan nog in aanmerking neemt de volslagen economische ontredde ring van het land (de huidige regeering schijnt nu alle leemngen die gesloten zijn om oorlog te kunnen voeren als ongedaan te willen verklaren ze zijn ai betaald met het edele bloed der krijgers zegt ze) dan kan men zich eenig denkbeeld vormen van de verbijsterende verwarring die in Rus land heerscht. Hoe Trotzky, de commis saris van buitenlandsche zaken, zich de toekomst voorstelt blijkt uit een gesprek dat hrj gevoerd heeft met een politiek redacteur van de Matin Wij hebben zoo vertelde Trotzky aan Kucharski onze vredesproclamatie openbaar gemaakt en ze door middel van vliegtuigen op alle fronten laten versprei den. Onze vliegers werpen ze zelfs in Duitschland, om daar de openbare meening op de hoogte te houden. Maar gelooft u, dat de geallieerde regeeringen met uw voorstel akkoord zullen gaan Voor zoover ik de samenstelling dezer regeeringen ken, zie ik bepaald in dat ze Trotzky viel hem in de rede Ik weet, dat zij een harden schedel hebben, maar ook Krasnof had en heeft nog altijd een dikken koj}. Ziet u hem thans achter slot en grendel Hij gaf zich over en nu is hij zelfs bereid een proclamatie onder de kozakken te laten verspreiden, om hen te doen ophouden, zich tegen ons te verzetten. Het is mogelijk, maar de geallieerde regeeringen zijn heel wat krachtiger dan Krasnof. Misschien keuren ze uw vredes- manifest niet goed. Wij zullen twee, misschien drie maan den 'wachten en ten slotte zullen wij in Rusland een reusachtige sociale omwente ling teweeg brengen, zooals men tot dus ver zelfs niet heeft gedroomd. Wat bedoelt u Wij zullen de geheele bourgeoisie verplaatsen. Ik weet best, dat alle regee ringen zich misschien tegen ons zulien op maken. Ik weet wel, dat ze Japan op ons kunnen afsturen, maar door de revo lutie zal Rusland een macht worden, die alles kan weerstaan. Een nieuwe geest bezielt de massa's al. Zie maar, hoe de vloedige tranenvloed ontlastte zijn over en overvol gemoed. De beide jonge lieden traden zachtkens nader en ieder vatte eene zijner handen. Zoo lieten zij den armen nabob tot bedaren komen. «Vader,® sprak Maurice zacht, «waarom zou het geluk, waarover gij spreekt, nooit verwezenlijkt kunnen worden?® «Wie zegt dat?® riep Fleuriaux zich driftig oprichtend. «Elisabeth zal je vrouw worden, hoor je Ja dat zal zij, al zou ik met mijne eigene handen dien ouden schurk van een Linguard den nek moeten om draaien Maar, dat zal niet noodig zijn, Maurice, want wij hebben eindelijk de kostbare contra- acte, waarvan je moeder uit overdreven kieschheid geen gebruik heeft willen maken Linguard gaat zijn bestaan verliezen. Dit stuk, dat door een bekwaam wetgeleerde opgesteld is, geeft mij een geducht wapen in de hand tegen onzen vervolger. Ik wantrouwde hem al, toen ik hem mijne goederen in bewaring gaf. Ik legde hem strenge voorwaarden op, en hij was ver plicht ze aan te nemen. Nu kan ik al mijne goederen opeischen, kapitaal en in teresten, zonder ander uitstel dan de tijd, om de onderteekening te herkennen O, mijne rechten zijn zoo klaar als de dag en onvervreemdbaar Linguard wist het wel, want hij beefde in mijne tegen woordigheid, en dezen keer zal hij eens recht schokken en zwiepen, want ik zal Roode Garde zich weert. Betere troepen bestaan er ter wereld niet. De revolutie heeft al wonderen verricht en zal nog meer wonderen doen. Maar wat denkt u van een coalitie kabinet, waarover men thans zooveel spreek? Ik erken geen enkele coalitie. Er is in Rusland slechts één partij, de demo- kratie, waarvan wij de vertegenwoordigers zijn. De rest, zelfs de sociaal-revoluti onairen, zijn generale staven zonder legers, kleine groepen ontwikkelde lieden, bezig met politiseeien, maar die het volk niet achter zich hebben. Indieri er onder hen een geschikt man ie vinden is, kunnen wij hem aan de leiding der zaken deel laten nemen, maar alleen dan, als hij ons stand punt deelt. Geen enkel kabinet is eeuwig, dus het onze zal het ook niet zijn, maar het heden behoort aan onze partij, in wel ken vorm ook. Zou het mogelijk zijn, te regeeren zonder de intellectueelen, zonder de Rus sische bourgeoisie? Trotzky maakte een afwerend gebaar. Deze bourgeoisie zal zich ook aan onze zijde scharen, wij deeleri immers de lakens uit. Gelijk wij zien blikt deze leidsman al erg optimistisch de toekomst tegen. Wij vreezen echter dat hij zich wel eens danig kan vergissen. Hij en zijn partijgenooten hebben zich immers zelf aan handen en voeten gebonden. Hun macht berust alleen op de leuzeIn allen gevallen vrede. Hoe zullen ze dan ooit weer kunnen grijpen naar het zwaard om hun wil naar buiten op te dringen Indien zij mochten besluiten den oorlog te hervatten hetzij tegen Duitsch land, hetzij tegen de geallieerden, zoo zal het hun onmogelijk zijn dit besluit te doen uitvoeren. Het is te laat. De soldaten die naar huis zijn, zal men moeilijk meer naar het front kunnen krijgen. De lawine is aan het rollen en niemand die zeggen kan wat ze zal verpletteren wie weet of ook Lenin en Trotzky niet als haar slachtoffers spoedig zullen vallen. We zijn benieuwd wat de vredesonder handelingen die te Brest gevoerd worden zullen uitwerken, Trotzky de Russische volkscommissaris van buitenlandsche Zaken, heeft verklaard, dat de Russische gedele geerden ter conferentie te Brest stellige vragen zullen stellen over hetgeen de cen- tralen eigenlijk verstaan onder «geen in lijving en geen oorlogsschatting® en «de beslissing van de volken over hun eigen onverbiddelijk zijn «Maar, mijnheer,hernam Elisabeth verlegen, «de vooroordeelen van mijne moe der tegenover Maurice «Uwe moeder, onnoozel kind Ik wil uwe toegevende teederheid voor haar niet kwetsen, maar wees verzekerd, dat hare vooroordeelen als rook zullen vervliegen, zoo dra zij ziet of hoort, dat uw Maurice rijk en Linguard geruïneerd is. Ik maak mij sterk, nog wel voor dien tijd de toestem ming van mama Meursanges te verkrijgen «Dat hoop ik zuchtte Maurice. Elisabeth verbleekte plotseling. «Nu, mijnheer Fleuriaux riep zij ang stig naar het venster wijzende, dat op den weg uitzag, «als u eenigen invloed op den heer Linguard en mijne moeder kunt uitoefenen, doe het dan maar gauw, want kijk daar eens Werkelijk kwamen Linguard en mevrouw Meursanges, beide met stof bedekt en buiten adem, op dit oogenblik de herberg binnen, op den voet gevolgd door ChristofTel met een roestig jachtgeweer op den schouder. Weldra hoorde men op hoogen toon in de gelagkamer spreken, waaarbij Bécasson en moeder Barbara druk meededen. «Vlucht, lisabeth, vlucht riep Maurice doodelijk verschrikt, «gauw door de tuin deur «Blijf maar gerust hier, mijn kind,® sprak de nabob bedaard, «wij zullen u be schermen Daar kraakte de trap onder haastige !ot« en hoe zij dat willen toepassen. Het antwoord zal dan worden gepubliceerd; Daar wij dit plan nu al hebben vernomen, zijn natuurlijk de centrale onderhandelaars er' ook mee bekend en zij zullen er .bij hun antwoord wel rekening mee houden. Tus- schen haakjes zij hier gemeld datin ant woord op een vraag van den sociaal-democraat Adler in het Oostenrijksche huis de min.- president zeide, dat de regeering bij de vredesonderhandeling zal uitgaan van het beginsel, dat zij een vrede zonder territoriale en economische overweldiging met Rusland wenscht te sluiten. Mocht Trotzky soms ook laten vragen (en volgens eenige berichten is hij zulks inderdaad voornemens) hoe Duitschland en Oostenrijk die kwestie binnen hun eigen grenzen zullen regelen, dan krijgt hij nul op het rekest, indien Czerniu en von Kuehl- mann zich ten minste aan hun eigen stellige verklaringen op dat stuk houden, en dat zullen zij wel doen. De binnenlandsche kwesties van de monarchie, zoo heeft Czernin gezegd, gaan het buitenland niet aan, wij zullen die zelf oplossen en wij dulden geen buitenlandsche inmenging. Ons dunkt dat Trotzky dan al heel weinig tegen zal kunnen doen. Van de gevechtsterreinen is niets belang rijks te berichten. In Italië hebben de Oostenrijkers den Monte Asolone genomen, 48 officieren en meer dan 2000 soldaten vielen in hun handen. Op het Westelijk front verwachten wij dat spoedig de grootste van alle offensieven zal beginnen. De uit Rusland vrij gekomen troepen zullen dan in het vuur gaan. En dan Arme kerels die daar verminkt en verscheurd zullen neerliggen. Terwijl de christenheid haar Kerstfeest viert, zal de bloeddorst zijn hoogtij vieren. Ach welk een diep gezonken chris tenheid BUITENLAND. lit het Eugclscke Lagerhuis. Bij eene bespreking omtrent de oorlogs doeleinden zegt Balfour Wat Elzas Lotharingen betreft, ontkent hij, dat de regeering op de hoogte was van de door Doumergue te St. Petersburg gedane stappen en deze dus niet kon heb ben goedgekeurd. Wij hebben nooit gewenscht of aange moedigd een stuk van Duitschland af te scheuren en op den linker Rijnoever een voetstappen. Onmiddellijk greep Maurice een van zijn vaders pistolen, maar even snel ontnam Fleuriaux het hem weer. «Laat mij maar begaan, mijn jongen. De deur vloog open en mevrouw Meursange stormde met een zakdoek in de hand de kamer in, op den voet gevolgd door haar waardigen vriend Pierre Lingu ard, beiden rood van woede. Christoffel en Bécasson bleven op de bovenste treden staan om op te treden, zoo dra men hun hulp zou inroepen. Zoodra Linguard het jonge meisje in 't oog kreeg, begon hij op zegevierenden toon «Hahaha! daar hebben we de gevluchte prinses, die den bijstand van een paar doiende ridders ingeroepen heeft «Zwijg, mijnheer,® viel Fleuriaux hem op een toon van gezag in de rede, «gij hebt hier geen recht van spreken I® Linguard kromp weg onder de verplet terende woorden van den nabob. «Maar ik toch zeker wel,« sprak me- viouw Meursanges op hoogen toon, terwijl zij Elisabeth bij den arm greep. «Kom hier, stout kind je hebt ons mooi in angst gebracht! 't Is een schande, zoo je moeder in een fatsoenlijk huis te verlaten, om in een kroeg te vluchten met «Mevrouw,® sprak Fleuriaux streng, «als uwe Elisabeth een misstap gedaan heeft, dan is het niet hare, maar uwe schuld. Hst Land vu Hüs stria! ii UBisieleniirl Wordt vervolgd

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1917 | | pagina 1