Sigaren-Magazij n
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3751, Zaterdag 23 Februari 1918.
's-BOSCH.
Bi dit nr. beiieert een ioepl
FEUILLETON.
EEN KOLONIAAL.
UND VAN ALTENA
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.05,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
ONOVERTROFFEN ZIJN
Miss Annie5 ct.
Promator (Vorstenlanden) 6
Rita A 1 T16»
Rita B Llc"f, ,ale 7
Rita C 1 prachtkleuren. j g j
HEERLIJK, VOL AROMA, UIT DE
FIJNSTE HAVANA TABAKKEN
SAMENGESTELD ZIJN ONZE:
Vnelta Abajo10 ct.
Carlotta10
Mariska12
Uitsluitend t>y ons verkrygbaar.
Is een artikel duur, dan is het hoofdzaak goed op kwaliteit te letten.
Wij verkoopen uitsluitend kwaliteitsmerken.
Hinthamerst. 24 Tel. int. 492. ij
buitenlandsch~overzÏcrt~
Het is toch wel wonderlijk, dat er maar
geen vrede komt. Er is geen land ter
wereld, waar de overgroote meerderheid
der bevolking niet hartstochtelijk naar het
einde van het bloedvergieten verlangt. Men
kan op het oogenblik vredesvoorwaarden
opstellen die ieder redelijk mensch te Ber
lijn zoowel als te Parijs of Londen of Pe
tersburg of Constantinopel zou kunnen aan
vaarden. En toch duurt de oorlog voort
en maakt men zich gereed om uit jaar tot
een nog erger bloedjaar te maken dan het
vorige. Waarom toch Is er dan geen
overeenstemming mogelijk? Moet Europa
naar den kelder Want dit beseft een
ieder, dat, indien er niet spoedig een einde
komt, wij staan voor een schrikkelijk ban
kroet, op alle gebied. Het is niet bij
benadering te zeggen wat er geschieden
zal als de waanzin, die zich meester heeft
gemaakt van de Russische volksmisleiders,
straks overslaat op de andere landen.
Tot nu toe zijn het de Duitschers, die
tegen de pest der Russische anarchie een
muur van ijzer en mannen optrekt. Het
doet daarmee een werk, waarvoor wij het
niet dankbaar genoeg kunnen zijn. Het
is natuurlijk ook van Duitschland niets
meer dan eigenbelang, dat het tegen het
bolsjewikisme te velde trekt, maar het be
wijst daarmee een dienst aan garisch west-
Europa. Mocht deze oproersgeest uit den
afgrond ook de andere volken aantasten,
dan zullen die volken wis en zeker mee
de diepte ingaan. We zien het aan Rus
land. Orider het corrupte bestuur van den
Czaar was het nog een hemel vergeleken
bij de ellende die de huidige revolutionairen
nu over het land brengen.
Nu, begrijpelijk is het, dat Duitschland
alles op haren en snaren zet, om den in
vloed dezer lieden te breken. Trotzky heeft
eerst gezegd Ik breek de vredesonder
handelingen af. Daarna stuurde hij een
I draadloos berichtIk aanvaard de voor
waarden, die gij te Brest hebt geformu
leerd. Maar de Duitschers zeggen Ho,
baasje, dat gaat zoo niet. Toen wij wil
den, hadt gij geen lust. En nu gij wilt
ja, nu zuilen wij eerst nog eens pra
ten. Want de toestand i3 nu heel anders.
Ten eerste voor uzelf. Gij merkt wel dat,
nu wij uw land binnen trekken, uw aan
hang gaat slinken Welnu, hoe meer dat
geschiedt, hoe liever het ons is. Het is
onze hartewensch dat gij ten siotte alleen
komt te staan. Maar dan? De toestand
is ook anders voor ons. Wij kennen u
nu zoo'n beetje en vertrouwen uw belof
ten al heel weinig.
Zoo zeide von Kuehlman in den Rijks
dag
»Dit draadlooze telegram is naar de on
dervindingen die wij met draadlooze tele
grammen hebben opgedaan, het offici-
eele karakter van zulke werd vaak geloo
chend voor ons volstrekt geen bindend
dokument. Wij seinden de regeering te
St. Petersburg daarop, dat wij het draad
loos telegram hadden ontvangen. Tevens
verzochten wij schriftelijke bevestiging van
11
Een flink goed gericht vuur bereidde
den aanval met de bajonet voor, waarbij
de achter de wailen verschanste vijand
zich niet onbetuigd liet, wat ons de over
tuiging schonk dat de bezetting vastbera
den en stoutmoedig stand zoude houden,
terwijl hij ons in getalsterkte aanmerkelijk
overtrof.
Toen het gevecht een zeker stadium
was ingetreden, riep de kapitein mij tot
zich en gaf mij den last om met een vijf-
en twintigtal vrijwilligers eene omtrekking
te maken en den vijand van achteren flink
met de bajonet aan te grijpen, terwijl hij
zorgen zou dat tegelijkertijd, zoowel aan
de voorzijde als op de flanken, de bajonet-
aanval plaats greep, en wij elkaar dus
zouden steunen.
Onder de vele vrijwilligers die zich voor
die eervolle doch gevaarlijke opdracht aan
boden was mijn vriend Frentsel een der
eersten, en ik geef u de verzekering dat
ik dat zeer naar mijn zin vond, want, hoe
trotsch ik ook was op die post van ver
trouwen, zoo ontveinsde ik rnij geenszins
de moeilijkheden en de gevaren daaraan
verbonden, en daar het de eerste maal
was dat ik zelfstandig zou optreden en
tevens een zoo gevaarlijken bajonet-aanval
zou ieiden, was 't voor mij een steun, nu
ik wist dat 'n man als Frentsel, die reeds
zoo dikwijls dergelijke gevechten had mede
gemaakt, mij met zijne ondervinding en
zijne kalme doodsverachting ter zijde zou
staan, terwijl hij door zijn groot overwicht
op de makkers mij de leiding gemakkelijk
zou maken.
Onbemerkt kwamen wij tot dicht bij
de stelling in den rug des vijands, en toen
wij ons eindelijk bloot moesten geven ging
ik onder een luid hoeratot den bajonet-
aanval over, terwijl op den hoorn het storm
signaal luid en aanmoedigend schetterde en
den algemeenen aanvoerder meldde, dat ik
den vijand aangreep zooals afgesproken
was,
Wel was de vijand verrast door ons zoo
plotseling van dia zijde te zien naderen,
doch spoedig had hij zich hersteld, en
toen wij voortstormden en nog tal van
moeilijkheden te overwinnen, hadden open
de hij een moorddadig vuur, terwijl tal
rijke voorvechters met lans en zwaard ge
wapend zich op de borstwering schaarden,
om ons warm te ontvangen.
Ik geef u de plechtige verzekering dat
zoo'n stormloop, vooral voor de eerste maal,
geen kleinigheid is en den diepsten indruk
maakt.
't Geweervuur had ik bij verschillende
gevechten herhaaldelijk zonder veel emotie
doorstaan, doch nu warrelde het toch wel
eenigszins voor mijne oogen, toen ik daar
die vijandelijke strijders met scherpe giin-
den inhoud. Daarop antwoordde de regee
ring te St. Petersburg, dat de regeering
der volkscommissarissen onverwijld een
schriftelijke bevestiging zal zenden. Na onze
ondervinding met de onderhandelingen met
Trotzky en zijn kabinet hoop ik, dat ner
gens onder de mensehen de indruk post
vat, al zou alles nu kant en klaar zijn en
al hadden wij den vrede al in den zak.
Ik merk dat vooral op, om de oprechte
vredesliefde van het Duitsche volk, die de
regeering in de hoogste mate deelt, teleur
stellingen te besparen. De gebeurtenissen
zullen zich nu wel betrekkelijk schielijk
afwikkelen. Wij traden over dit nieuwe
feit met de bondgenooten in gedachtewis
seling. Bij de grondige behandeling van de
materie, gelijk te Brest Litofsk geschiedde,
kan die eveneens in den koristen tijd ten
einde worden gebracht.
En hij ging voort
»De basis voor de onderhandeling zal zoo
doende, voorzoover tot nu toe daarover te
oordeelen valt, we! niet van beteekenis ver
schoven kunnen worden. Als ik den door-
deze meening in het leven geroepen toe
stand scherp wil omschrijven, voorzoover
ik na grondige overweging den toestand
overzie, zou ik willen zeggen de kans op
het sluiten van een vrede met de volks
commissarissen is door het tot stand komen
van den vrede met de Oekraïne en dooi
den door ons thans uitgeoefenden militairen
druk alsmede doordat bepaalde verwach
tingen, die raen zich ongetwijfeld te St.
Petersburg heeft gemaakt, de bodem werd
ingeslagen, aanmerkelijk verbeterd. De hoop
kan worden uitgesproken dat wij nu het
doel naderen, doch wij willen ons pas
recht-af over het groote resultaat van een
werkelijke» vrede met Rusland verheugen
als de inkt daaronder is opgedroogd.
Ondertusschen trekken de Duitschers
steeds verder in Rusland op. Lijfland en
Esthland zullen wel spoedig dooi de cen-
tralen bezet zijn. In welk een staat van
ontbinding het Russische leger moet ge
weest zijn, blijkt wel uit de buit die de
Duitschers nu maken.
Tot dusver zijn opgegevenaan gevan
genen 1 commandeerend generaal, ver
scheidene divisiecommandanten, 425 offi
cieren en 8700 man aan buit 1353
kanonnen, 120 machinegeweren, 4 tot 5000
voertuigen, treinen met ongeveer 1000 wa
gons, meest vol levensmiddelen, vliegtuigen
en ander nog niet te overzien oorlogstuig.
Dat deze opmarsch, naar de berichten
sterende wapens onzen aanval zag afwach
ten.
't Was een vreeselijk gezicht en ik be
ken ronduit dat ik een oogenblik van wei
feling ondervond, doch ook slechts een
zeer klein oogenblik, want ik vermande
mij, omdat plicht voor alles gaat en ik
mijne soldaten moest voorgaan, die trou
wens, aangevuurd door den beminden
«Amerikaans, onverschrokken voorwaarts
drongen.
Ik herinner mij duidelijk dat Frentsel
bijna altijd vlak voor mij liep, als wilde hij
mij met zijn lichaam beschermen, en dat
mij dat hinderde, want ik moest de eerste
zijn en mijne jongens toonen, dat ik hen
wel in 't gevaar bracht, maar dat ik dat
ook 't allereerste wilde trotseeren.
Eensklaps zie ik een wal voor rnij, waar
boven de vijanden uitdagend gilden en
juichten, en zag tevens dat de Ameri
kaan c de helling vlak voor mij beklom
toen strekte ik de hand uit, trok Frentsel
terug en stormde hem juichend voorbij
in 't volgend oogenblik stond ik alleen tegen
over een tiental donkere gestalten, die hunne
glinsterende wapens zwaaiden en met woest
rollende oogen luid schreeuwende op mij
aanvielen.
Door dat verschrikkelijke schouwspel
aangestoken, werd ik zelf wreedaardig
woest. Ik herinner mij dat ik den eersten
met mijn revolver doodde, maar voor dat
ik geheel tot tegenweer gereed was, ont
ving ik een zwaren geduchten klewang-
luiden, onder de uitgehongerde bevolking
van de Russische hoofdstad een paniek
stemming heeft teweeggebracht, behoeft
ons niet te verwonderen. De dagen van
Lenin en Trotzky konden nu wel eens ge
teld zijn.
In het Westen nog altijd geen offensief.
Wanneer zal het losbreken Beher, de
Amerikaansche minister van oorlog, sprak
als zijn meening uit, dat het niet iatig meer
op zich zou laten wachten. Een Engelsch
deskundige zeide daarentegen Er is geen
stellige aanwijzing dat het offensief iets
nader is gekomen. Hij achtte het van het
grootste belang dat de geallieerden zooveel
sterker waren in de lucht dan hun tegen
partij. Zij konden alle bewegingen der
Duitschers waarnemen, zoodat van een ver
rassing geen sprake kan zijn.
De N. R. C. meentHet offensief kan
morgen loskomen, het kan nog weken, ja,
maanden, duren. Waar wacht men op
Misschien wel op het gei eedkoinen van een
voldoende heeveelheid van een nieuw tech
nisch middel, dienende om de hindernissen
voor het vijandelijk front te boven te ko
men.
De geallieerden hebben bij eiken nieuwen
aanval, die een doorbraak beoogde, nieuwe
middelen gebruikt., omdat alle vorige on
voldoende waren gebleken. Zoo zullen ook
wel de Duitschers, als zij hetzelfde doel
willen bereiken, met iets geheel nieuws
moeten aankomen.
Dus nog iets gruwelijkers dan verstik
kende gassen, vlammenwerpers, tanks of
dergelijks. Ja, waarom niet. Het men-
schelijk vernuft, als het in dienst gesteld
wordt van wreedheid en moordzucht, kent
geen grenzen. De Duitschers zullen niet
stil gezeten hebben en wel weer een an
der verdelgingsmiddel uitgedacht hebben
om zooveel mogelijk vijanden naar de an
dere wereld te helpen.
Tot slot een hoopgevend bericht, dat
echter nog niet bevestigd is Uit Weenen
wordt geseind aan het Boll. Nwsb. dat de
Duitsche sociaal-democraten (in Oostenrijk
wel te verstaan) een interpellatie tot den
minister-president hebben gericht, waarin
wordt gezegd dat de Oosteurijksch-Hon-
gaarsche regeering de door Wilson ont
wikkelde grondbeginselen voor een alge
meenen vrede, behoort aan te nemen en
pogingen moet doen om tot onmiddelijke
onderhandelingen te geraken tusschen O.-H.
en de Ver. Staten.
Als dat waar is wijst het op een vredes
houw dwars over mijn gezicht, waarvan
dit litteeken u de richting aanwijst. Ver
blind door 't bloed wist ik niet waar mij
te wenden, toen ik tegelijkertijd voelde
dat een paar scherpe lansen mij in de zijde
drongen.
Terwijl ik viel hoorde ik naast mij een
krachtig «Goddam en toen wist ik dat
Frentsel in de nabijheid was en met de
makkers over mij heen stormde, waarna
ik bewusteloos werd.
Toen ik bij kennis kwam, vernam ik dat
ik zwaar gewond was opgenomen en in
de veroverde stelling verpleegd werd.
De kapitein bezocht mij en maakte mij
tot mijne verwondering een warm compli
ment over mijn onverschrokken gedrag en
myn kranig doorgezette aanval, waardoor
wij de overwinning behaalden ik was over
dien uitbundigen lof eenigszins beschaamd,
want ik wist dat ik een oogenblik bevreesd
was geweest en ik voelde dat op dat oogen
blik Frentsell eigenlijk meer aanvoerder
was geweest dan ik, iets wat ik mijn
kapitein ook volmondig bekende, daar ik
den dappere niet van zijn welverdiende
belooning wilde berooven.
Toen hoorde ik het verpletterende be
richt dat de brave Frentsel gevallen was,
met wonden overdekt, terwijl hij in het
verschrikkelijke handgemeen mijn lichaam
met het zijne dekte en mij zoo van een
wissen dood redde, want hij ving de slagen
en steken op die voor mij bestemd waren
toen ik nederstortte.
poging van niet geringe beteekenis.
Wij zullen afwachten.
"Buitenland.
Ounnburg iu handen der Duitschers.
BERLIJN, De Duitschers zijn Dunaburg
binnengerukt, zonder veel tegenstand te
ondervinden.
Een poging om Dunabrug in de lucht
te laten vliegen, mislukte.
Aau den dood ontkomen.
Een Duitsche militair, bewaker van het
gevangenkamp te Münster, die wegens het
herhaaldelijk verstrekken van valsche pas
sen aan krijgsgevangenen, om daarmee te
ontvluchten, ter dood was veroordeeld, wist
uit de gevangenis te Münster uit te breken
en is Zondagnamiddag bij Oldenzaal over
de grens gekomen.
o
Vrouwen in munitiefabrieken.
LONDEN, 49 Febr. De Labour Gazette
meldt dat thans een 700.000 vrouwen
oorlogstuig vervaardigen en 050.000 in
andere staatsbedrijven werken. Bovendien
zijn 40.000 vrouwen werkzaam bij trans
port en handelsbedrijven.
In het geheel hebben ongeveer 1.413.000
vrouwen mannen vervangen, het meeren-
deel in handel en nijverheid.
Schöder, voormalig secretaris van het
Duitsche consulaat te Honoloeloe, die be
kend heeft schuldig te zijn aan een samen
zwering tot het verwekken eener revolutie
in Indië, is veroordeeld tot duizend dollar
boete of drie maanden gevangenisstraf.
o
Draadloos werd dit bericht te Londen
uit Rusland ontvangen.
Het luidt
Lenin en Trotzky hebben de Duitsche
regeering een telegram gezonden, waarin
ze meedeelen, dat de raad van volkcom-
missarissen zich in de huidige omstandigheden
gedwongen acht, formeel te verklaren, dat
hij bereid is, den vrede te teekenen op de
voorwaarden, door de afgevaardigden van
het viervoudig verbond te Bresi-Litowsk
gedicteerd,
Aland.
STOCKHOLM. 18 Feb. Een officieel
draadloos telegram uit Aland, laat in den
nacht verzonden, meldt dat tusschen de
burgerwacht en Russische soldaten op Aland
Slechts nog even was hij na de over
winning tot bewustzijn teruggekeerd, had
toen verzocht om mi) aan mijne belofte te
herinneren, en was toen kalm en gelaten
ontslapen.
Zoo viel een brave Hollandsche jongen,
uit kameraadschappelijke trouw zijn leven
gevende voor een gevallen makker, zoo
eindigde een leven vol avonturen, dat echter,
trots alle beproevingen, hem niet had be
dorven, zoo stierf een koloniaal, welke eere-
titel zoo straks op zoo'n minachtenden toon
werd uitgesproken.
Daarom was ik zoo diep verontwaardigd
de redder van mijn leven, een koloniaal,
herdenk ik steeds met eerbied en dank
baarheid, want door zijn edele opoffering
was mij nog zooveel geluk beschoren in
hem eerbiedig ik alle kolonialen, en duld
ik geen smaad op dien eeretitel van mannen
in wier borst een edel hart klopt, al is
het uiterlijke soms ook ruw en onbe
schaafd.
Hier eindigde de spreker, die allen had
weten te boeien door zijn met het vuur
der overtuiging en met diep gevoelde waar
deering uitgesproken verhaal.
Een oogenblik van stilte volgde, toen
uitten allen hunne bewondering voor den
held wiens levensloop hun dien avond was
verteld.
NIEUWSBLAD
voir M Lui vu Min n Alten
Laüostrait nU B o m m e I e nrn rd.
CUBA
Wordt vervolgd.)