111! Mill CR lit Laooslraa! en U Boimgierwaarii. i MAGAZIJN '•-BOSCH. Grosster In Sigaren, Sipütn, Tlaï, Sipraife Hinthamerstraat 24, ■URATES, Kinderkleeding. land van alten* Uitgever: L, J« VEERMAN, Heusden. No3811. Zaterdag 21 September1918. FEUILLETON. DRAAGT ÜteiLHAWs Heeren- en Gorincliein. fi Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.05, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. ii- jli n* Tel. Int. 492 (bedrukt) Alle soorten Sigaretten worden aan wederverkoopers tegen fabrieksprijzen geleverd. BUITENLANDSCH OVERZICHT. Begrijpelijk is dat wij nog eens terug komen op do Oostenrijksche vredesnota. Ze heeft alle pennen van alle dagbladschrij vers in beweging gebracht en zal nog heel wat inkt noodig hebben voor ze voorgoed ter zijde wordt gelegd. Wel is ze van Amerikaansche zijde botweg met een wei gerend antwoord terug gezonden. Burian had n.l. in zijn nota gewag gemaakt van de beginselen door Wilson geformu leerd, volgens welke een vruchtbare be spreking- over een mogelijken vrede gehou den kan worden. Hierop heeft Lanssing, de Secretaris van Staat geantwoord dat Amerika de voorwaarden heeft mee gedeeld, waarop het een vrede zou willen overwegen Die beginselen, vier in getal, heb ben wij vroeger al eens weergegeven. Ze handelen hoofdzakelijk over de grens rege lingen. Volken en provinciën moeten niet meer van de eene soevereiniteit aan de andere versjacherd worden. Ieder volk moet zijn eigen lot bepalen. Maar nu de voorwaarden. Die zijn veertien in getal. Ze handelen o. a. over verstrekte vrijheid en scheepsrust op de zeeën. Afdoende waarborgen, over en weer, dat de nationale bewapeningen wor den beperkt. Ontruiming van het geheele Russische gebied. Herstelling van België. Al het Fransche gebied moet worden bevrijd, de bezette gebieden hersteld en het onrecht, dat in 1871 door Pruisen aan EEN LEVENSBEELD. 32 Juffrouw Barbara zei»wat een onge lukkige kromme krates,® en Tournel ant woordde adat doet er niet toe, hij heeft talent.1 Nog nooit had Dorus zich zoo vreemd en onbehagelijk gevoeld als in den eersten tijd, toen hij bij Tournel was. Hij had een gewaarwording alsof men hem in een kooi had opgesloten 1 Instinctmatig gevoelde hij, dat hij er misplaatst was, maar vlug van begrip en bevattelijk als hij was, op merkende en in zijn brein verwerkend wat hij zag, hoorde en ondervond, verdween dat gevoel van dwang en gedruktheid spoedig genoeg. HU lette op hoe de anderen deden als zij aan tafel zaten en juffrouw Barbara zelfs zeide »hy merkt goed op en neemt aan hij zit nu al fatsoenlijker bij 't eten en dat is al veel, want je kunt aan iemand zien van welken komaf hij is, naarmate hij aan tafel zit,« Augusta riep nu niet meer »Bah 1 een Bochel,® want eenige maanden waren vol doende geweest om haar een zekere ge negenheid voor den knsap in te boezemen, en hem zelfs tegen de soms vrij heftige Frankrijk is aangedaan terzake Elzas-Lot- haringen, en dat gedurende bijna 50 jaar den vrede van de wereld in gevaar heeft gehouden, moet worden hersteld op een zoo danige .wijze, dat de vrede opnieuw in ieders belang kan worden verzekerd. De volken van Oostenrijk-Hongarije moe ten ten spoedigste de gelegenheid tot auto- nomische ontwikkeling erlangen. Er moet een onafhankelijke Poolsche staat worden gesticht, die moet insluiten die gebieden, welke bewoond worden door ontegenzeggelijk Poolsche bevolkingen, die verzekerd moet wezen van een vrijen en veiligen toegang tot de zee, en wier terri toriale integriteit dient te worden gegaran deerd door een internationale overeenkomst. Ieder lezer begrijpt dat de Duitsche noch de Oostenrijksche regeering op deze voor waarden zal ingaan, zoolang zij zich nog maar eenigszins roeren kunnen. Nu is het wel eigenaardig, dat de Ver- eenigde Staten, zonder voorkennis van de geallieerden, zoo hals over kop een weige ring hebben ingezonden. De spoed waarmee dit geschied is duidt er op, dat men in Amerika bevreesd was voor de uitwerking van deze nota bij de overige verbondenen. Die moesten er eens ooren naar hebben gehad, dat zou toch al te kras zijn ge weest. En daarom hebben de bewind hebbers te Washington maar dadelijk ge zegd waar het op stond, want nu moeten Engeland en Frankrijk of ze wilden of niet wel in hetzelfde schuitje mee. Immers nu de Ver. Staten als sterkste bondgenoot de nota van de hand hebben gewezen, kun nen de overigen bezwaarlijk anders doen. uitvallen van nicht Barbera te beschermen. Dorus van zijn kant deed alles wat mogelijk was om zich aangenaam te maken hij bewees duizend kleine diensten in het huishouden, zonder dat men er hem om vroeg, en zijn oogen glinsterden van vreugde als Augusta hem met een vriendelijken blik er voor dankte. Met juffrouw Barbara stond hij soms op niet al te goeden voethaar meestal knorrige toon van spreken hinderde hem, en haar humeur in mineur gestemd was, stond het zijne in denzelfden toon een maal zelfs, toen zij om de een of andere kleinigheid boos geworden, zich het woord »kermiskiant« liet ontvallen, vergat hij zich zoo ver, dat hij haar »een serpenU noemde. Bijna had dit woord aan zijn verblijf bij Tournel een plotseling einde gemaakt, en 't was Augusta, die hem overreedde aan nicht Barbara vergiffenis te vragen voor dit woord. - Trouwhartig zei Dorus»'k Doe het omdat u het hebben wilt, jongejuffrouw, en ik zal haar zeggen dat 't mij spijt, maar dat ze toeh een serp «Stil, Dorus I zoo moogt ge niet spreken, je hebt ongelijk,® antwoordde Augusta, terwijl ze haar hand op zijn arm lei. »Ben ik dan nu nog een kermisklant?® »Neen, dat niet, maar je bent somtijds wel ruw.« Ben ik dan een heiden, zoo als zij zegt, omdat ik me in de kerk verveel, en lie\er Maar dit houdt in, dat de verwoede strijd tot in het oneindige worHt verlengd. Ieder beseft toch dat de centralen nog waarlijk niet aan het -einde van hup krachtsinspan ning zijn gekomen. Al moge tijdelijk een verslapping zich hebben voorgedaan en een terugtocht over de heele linie noodzakelijk zijn gebleken, daarom zijn de middenrijken nog waarlijk niet vleugellam geslagen. Wij kunnen er van verzekerd zijn, dat de wor steling in onverminderde kracht zal blijven voortgaan. Wellicht gepaard gaande met een voortdurende terugtrekkende beweging der Duitschers, maar toch zoo, dat zij, als overwonnen naties, niet om genade zullen behoeven te soebatten. Het Duitsche volk heeft natuurlijk nog zijn liefde voor het vaderland en duldt ook nu niet dat het vertrapt wordt. Zoo heel bijzonder schreef Theod. Wolff in het Ber liner Tagebialt»Men zegt dat wij niet meer het noodige zelfvertrouwen bezitten. Wie door Duistschland reist, in welke richting ook, zal overal in de gelegenheid zijn, vast te stellen, dat zulke praatjes geen grond hebben. Nergens in Duitschland wordt ernstig twijfel geuit aan de eigen toekomst, ieder ziet én gevoelt de diepe krachten, die niet kunnen worden geknakt. Als zelfvertronwen een vertrouwen in zich zelf is, dan kan men zeggen, dat het krach tig en onverminderd in liet volk leeft. Niet de pessimistische zin tot twijfelen, die den lust tot daden fnuikt, niet het fatalistische wieglied, dat de doodgraversmelodie van moede volken is, treft men aan. »Wel echter komt iu alle kringen en alle lagen steeds sterker de twijfel tot uiting, of de methoden nog levensvatbaar zijn, volgens welke men het Duitsche volk tot dus ver patriarchaal en olympisch heeft geleid. »Niet te miskennen is het, dat men zich afwendt van de denkbeelden, die rnen het volk heeft ingehamerd, onder voorwendsel, dat slechts zoo de tuchteloosheid, die voor andere volken zoo noodlottig is geweest, kon worden vermeden.® Men heeft genoeg van de regeerings- kunstenaars zegt Wolff, die zich naar alle kanten weten te draaien, meer dan genoeg heeft men van de Al-Duitschers, die Vikings in den armstoel. Het is begrijpelijk, dat degenen, wier positie daardoor in gevaar komt, zeggen en misschien "ook gelooven, dat de geest van tegenstand te bieden in het volk aan het verminderen is. Maar het Duitsche volk zal niets prijs geven, wat t'huis viool studeer »En waarom ga je er dan naar toe »Omdat u het graag heeftom juffrouw Barbara doe ik 't waarachtig niet.« »Zoo, maar je moet er om je zelf heen gaan.« »0rn mij zelf? Ja, 'omdat God 't wil.® »Hm!tzal God wat kunnen schelen of een jongen als ik in de kerk komt.« »Foei, Dorus, je moogt niet spotten.® Augusta kon nauwelijks een lach bedwingen. »Ik spot niet.« »Dat doe je wel, je bent ook nog wel een beetje heiden, want als wij aan tafel 's middags bidden, dan Dat is ook geen bidden,jongejuffrouw.® »Niet, wat is dan bidden »Dat weet ik zelf niet recht.® »Heb je dan nooit gebeden, wezenlijk gebeden »Ja éénmaal,plotseling werd Dorus' gelaat ernstig en bleek, zijn oogen vestigden zich een oogenblik als op iets, dat in de verte alleen voor hem zichtbaar was, en hij herbaalde zachtjes»Ja, éénmaal, toen heb ik, geloof ik, wezenlijk gebeden. Verwonderd keek Augusta hem aan, terwijl zij vroeg: dWanneer Dorus?® »Toen zij stierf, daar 's morgens vroeg in de .herberg te - Groenendaal. Ziet u, jongejuffrouw, destijds wist ik het zelf niet, maar nu geloof ik dat ik toen gebeden heb, en zóó bidden ze in de kerk niet, ook niet op de catechisatie, waar ik naar het noodig heeft om te leven. Alleen re kent het onder dédinger. die het noodig heeft om te leven, tegenwoordig ook de vernieu wing van zijn staatswezen. Het voelt, dat het eindelijk van de bewaarschool af moet, dat men het vermogen van een volk, om zich te ontwikkelen, niet aan banden moet leggen, maar moet bevorderen. Waarlijk, wie iets van den Duitschen geest verstaat, zal het den schrijvers toe stemmen, dat men zulk een volk maar niet een, twee, drie van de baan knikkert, al zijn die knikkers ook van staal. Er is in de laatste dagen aan het wes telijk front weer verwoed gestreden. De Duitschers houden stand. Zij hebben hun kanonnen in stelling kunnen brengen en hiertegen nu moeten de geallieerde troe pen storm loopen over een terrein dat ge heel omwoeld is, zoodat de aanvaller met minder succes van zijn tanks gebruik kan maken. Hoe fel ook fn de lucht gestreden wordt, blijkt uit de volgende telegrammen. Berlijn, 18 September. Wolff.) Officieel Boven het slagveld van Verdun hebben onze luchtstrijdkrachten op 13, 14 en '15 September in weerwil van de overmacht in getalsterkte bij den vijand en het on gunstige weer groote successen behaald. In deze drie dagen hebben onze jacht- vliegers 44 vijandelijke vliegtuigen en bal lons neergeschoten. Blijkens nadere berichten zijn op het geheele front 13, 14, en 15 Sept. 95 vliegtuigen en 27 ballons geveld. Wij hebben op dezelfde dagen slechts 10 vlieg tuigen en 27 ballons verloren. Londen, 17 September. (Reuter). Offii- cieelOp den 16en was er aan het Brit- sche front aanzienlijke werkzaamheid in de lucht. Niettegenstaande krachtige vijan delijke tegenwerking hebben wij tal van foto's kunnen nemen Wij hebben de vijandelijke batterijstellingen geducht schade toegebracht en verscheiden branden en ontploffiingen teweeggebracht. In den loop van den dag hebben wij zes ton bommen afgeworpen en in den daaropvolgenden nacht nog 15 ton op vijandelijke vlieg kampen. Er is overdag véél gevochten en wel op aanzienlijken afstand ten oosten van de linie. Onze vliegers hebben 45 vijandelijke machines geveld en 20 omlaag gedreven. Wij missen zestien vliegtuigen. In Macedonië zijn de geallieerden ook met een offensief aan den gang. Zij zijn er een heel stuk opgeschoten. De toekomts moet leeren, hoe dit offensief zich V6i'der ontwikkelen zal. toe moet.« j>Moet »Nu, waar ik naar toe ga, als u dat liever hoortjuffrouw Barbara heeft 't mij gebakken, dat ik er heen moet, om. »Ha, ha, Dorus, wat sla je weêr door,® lachte Augusta. »Dokter Abels vond het ook goed, en daarom Zie je wel dat je nog een heiden bent en ruw wie zegt er nu ^gebakken®. »Ik zai het niet meer zeggen, jonge juffrouw Langzamerhand veranderde Dorus zoowel innerlijk als uiterlijk. De invloed van de beschaafde omgeving, waarin hij zich bevond, dééd zich duidelijk merkbaar gevoelen. Ontsnapte hem nu en dan nog eens een ruw woord of een onhebbelijke uitdruk king, dan was een verwijtende blik van Augusta, of een fronsen der wenkbrauwen van Tournel voldoende, om hem te doen begrijpen dat hij verkeerd had gedaan. Met ijver en lust had hij zich op de studie van zijn viool-methode toegelegd, en als hij voor zijn lessenaar stond met het in strument onder de kin en den strijkstok in de hand, netjes en eenvoudig gekleed, zag hij er niettegenstaande zijne mismaakte gestalte, fatsoenlijk uit. 't Kostte hem geen geringe inspanning om weer van voren af aan de geheele Violinschule van Kreutzer door te studeeren, maar Tournel hield niet op, om hem het groote nut van die studie voor oogen te lu de lucht. Engelsche vliegtuigen hebben 13 ton bommen geworpen op de dokken van Brugge 11 vijandelijke vliegtuigen en 1 kabelballon werden vernietigd. 7 toestel len buiten gevecht gesteld, terwijl de En- gelschen vier toestellen missen. Een groep van vijf vijandelijke zeevlieg tuigen, die de Oostkust van Engeland naderden, werd door twee zee- en twee landvliegtuigen aangevallen. Eén vijande lijk vliegtuig werd vernield de overigen trokken oostwaarts terug. Ook werden Duitsche torpedojagers bij het havenhoofd van Zeebrugge aangeval len. Drie Duitsche vliegtuigen werden daarbij verhield en twee stuurloos neerge dreven. Twee Britsche keerden niet terug. De slag in frankrijk. Parijs, 18 Sept. AvondberiehtInden loop van den dag hebben de Franschen ir verbinding met het Britsche leger vorde ringen gemaakt bewesten Quentin tussehen Holnon en Essigny-le-Grand. Op een front van een 12-tal K.M. schoten de Franschen het verbitterde verzet der Duitschers ten spijt, over 2 K.M. gemiddeld op. De Franschen hebben het gebied pal bewesten Franciliy-Sélency bereikt, het bosch van Savy en Fontaine-les-Clercs veroverd. Verder zuidwaarts houden de Franschen de zuidelijke randen van CJontescourt en zijn ze Essigny-le-Grand genaderd. houden, en toen een half jaar verlooper was, zei de oude muziekmeester, hem goed keurend de hand op het hoofd leggend »je gaat goed vooruit, Dorus, je stand is goed, de stokvoering wordt beter, en je toon is vëel krachtigerwanneer je zóó je best blijft doen; dan kun je al gauwer dan ik dacht naar een conservatoire gaan. Hoe glinsterden de bruine oogen van den knaap by zulk een loftuiting, en hoe vriendelijk vroeg hij dan»mag ik nu ook nog eens een half uurtje fantaseeren Niet al te dikwijls stond Tournel het hem toe, en deed hij het, dan zei hij met een barsch gezicht: »nu, een kwartiertje "dan, maar langer nietje speelt toch nog niets degelijks. Dorus had eens moeten weten, dat, iederen keer als hij zijn fantasie op de viool den vrijen teugel liet, zijn mentor in de kamer beneden of er naast zat te luisteren, en dat hij dikwijls Augusta riep, om met hem te hooren naar »die wildzang®, die hem herhaaldelijk de woorden ontlokte 't Is bepaald eenig, dai's een discipel daar ik pleizier van zal hebben.® Gedurende den tijd dat Dorus bij Tournel in huis was, kreeg hij behalve muziek, dank zij de vrijgevigheid van dokter Abels, in allerlei andere vakken les. 'tWas on- geloofelijk welke moeite de jongen zich gaf om te leeren. (Wordt vervólgd,) t CUBA

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1918 | | pagina 1