cLc F. N. VAN POPPEL DAMES- EN HEERENKLEEDING I Bij dit or. beiioort een iroepl. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 3883, Zaterdag 7 December1918, Geurige oude Vorstenlanden 10 cent. Prima belegen oude Vorstenlanden 12 Heerlijke Sumatra sigaar 12 's-BOSCH. UUlLHAYVs ileeren- en ftinderkleediiig'. TIJDELIJK NOG VERKRIJGBAAR: KRAT ES, UND VAN ALTENA Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. A bonnementsprijs: per 3 maanden 1.20, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. Bij 300 stuks franco rembours door geheel Nederland. Gelieve kleur op te geven: licht, middel of donker. SIGAREN-MAGAZIJ N Hinthamei'Etraat S4, Tel. int. 49S. BUITENLANDSCH OVERZICHT. Woensdagmorgen te '10 uur is president Wilson naar Europa vertrokken. Vóór zijn vertrek heeft hij nog een rede uitgesproken voor het Congres. De president wees er het Congres aller eerst op, dat dit jaar zóó vol van wisse lingen is geweest, dat het hem ondoenlijk voorkwam er een volledig beeld van te geven en de lieden van dezen tijd zijn nog minder bevoegd te zeggen wat die wisse lingen beteekenen dan de leden eener nieuwe generatie. Enkele feiten zijn echter onmiskenbaar een dee! van de openbare zaak, die de president wilde behandelen. De president gaf nu een overzicht van de groote troepenzendingen, die van uit Amerika naar Europa hadden plaats gehad en kwam in verband met deze geweldige prestaties en die op het oorlogsveld en in de oorlogsnijverheid thans met da lof tuitingen, die in de uitlatingen van bewinds lieden onmisbaar zijn, als zij het over hun zegepraal hebben. Wilson liet ook niet na hulde te brengen aan de vrouwen, die ook al hare krachten hadden ingespannen en sprak als zijn oor deel uit, dat de minste hulde, welke men haar daarvoor brengen kan, bestaat in het in politieken zin gel ij k stel* len van de vrouw met den man. „En thans, zoo ging president Wilson voort, zijn wij zeker van de groote over winning, waarvoor al die offers worden gebracht. Zij is gekomen, gekomen in al haar volledigheid en met de trots en de inspiratie van deze dagen van groote daden, nog warm binnenin ons, wenden wij ons opnieuw tot de taak van den vrede eeri vrede, die beveiligd is tegen de geweld daden van onverantwoordelijke monarchen en van eerzuchtige militaire cliques en maken ons gereed voor een nieuwen staat van zaken, een nieuwe vestiging van het Recht en van de Rechtvaardigheid. Wij zullen in deze vrede orde en orga nisatie brengen, niet alleen voor ons zeiven, maar ook voor de anderen volken der wereld, voorzoo verre zij zei ven ons zulleu toestaan, hun van dienst' te zijn. Wij streven naar internationale rechtvaardigheid, niet alleen naar onze eigen beveiliging". Hoe verder men de redevoering leest des te belangrijker wordt ze. Vooral het slot heeft beteekenis. Daarom toch heeft hij het over zijn reis naar Europa. Hij heeft natuurlijk niet verteld, wat hij op de vredesconferentie precies in het midden zou brengen, maar hij heeft toch duidelijk ge antwoord op twee vragen, die voor het toekomstig lot der wereld van het hoogste belang zijn. Allereerst zal Wilson zijn eigen program handhaven, zooals hij dat ontwikkeld heeft in zijn 44 punten en zijn vier beginselen En dan zal de president voor de ver wezenlijking van zijn program opkomen, wanneer de overige Congresleden een an deren koers zouden uit willen Het is verblijdend en moedgevend te lezen dat de president deze beide vragen SKSIiJ.riOY. EEN LEVENSBEELD. 53 De procureur Verhagen, die door de toevallige ontmoeting met Dorus op het concert van Polyhymnia den naam Makko had gehoord, was door het daaropvolgend ge sprek met dokter Abels tot de overtuiging gekomen, dat de ware erfgenkam de jonk man was dien hij op dien avond had hooren spelen. Alles wat hij van dokter Abels vernomen had, kwam overeen met hetgeen Strijkman hem had verteld, tot op één punt na, namelijk de verdwijning van den knaap en zijne opname door vrouw Juttner. Er was voor den procureur weinig scherp zinnigheid toe noodig om te begrijpen^ dat hij met een paar oplichters te doen had en 't kostte geringe moeite om le doorzien, welken weg het tweetal opwiide. In over leg met dokter Abels had hij besloten den pandjesbaas nogmaals bij zich te ont bieden om hem de papieren van Dorus afhandig te maken. Zedelijk waren zoowel Verhagen als dok ter Abels overtuigd, dat Dorus de ware erfgenaam was, maar wettelijk was het niet te bewijzen, evenmin als het over tuigend bewijs kon geleverd worden, dat de papieren, die Strykman onder zich had, aan Dorus toebehoorden. In alle gevallen moest de identiteit van Dorus Makko voldoende bewezen worden. Maar door wien De eenige, die dit kon, was Strijkman zelf, en natuurlijk zou deze zijn best doen om het tegendeel vol te houden. Er moest dus met overleg en slimheid gehandeld worden. Dokter Abels had zich bereid verklaard als voogd van Dorus op te treden en de erfenis, die in watfrheid slechts een kleine twintig duizend gulden bedroeg, te beheeren tot dat Dorus meerderjarig zou zijn. Een confrontatie van Strijkman met Dorus was het eenige middel om tot den gewenschten uitslag te komen, en derhalve had de procureur aan dokter Abels voor gesteld op den bepaalden Donderdag ten zijnen kantore de komst van den pandjes huishouder en zijn medeplichtigen aan het bedrog, vrouw Juttner en haar zoon, af te wachten. Dorus' ^overhaast vertrek uit Tournel's woning, waarvan hij zijn beschermer met een paar haastig geschreven regelen had kennis gegeven, hadden dit plan evenwel doen uitstellen totdat de jongman weer uit Brussel zou zijn teruggekomen. De dokter, die volstrekt niet vermoeden kon waarom zijn jeugdige beschermeling zoo eensklaps was vertrokken, had naar Brussel geschreven en den stelligen wensch uitgedrukt, Dorus op den bepaalden dag te Amsterdam te ontmoeten, evenwel zonder eigenlijk de reden te vermelden, waarom bevestigend beantwoord heeft. Aldus besloot hij zijn rede De dappere mannen van onze gewapende macht te land en ter zee hebben bewust voor idealen gestreden, welke zij kennen als de idealen van hun land. Ik heb ge tracht deze idealen uit te drukken. Zij zijn door staatslieden aanvaard als wezen van hun gedachten en streven, zooals de geas socieerde regeeringen ze hebben aanvaard. Ik ben het aan hen verschuldigd, te zor gen, voor zoover het in mijn vermogen ligt, dat er geen verkeerde of onjuist opgevatte uitlegging aan wordt gegeven en dat geen enkele mogelijke poging verzuimd wordt om ze te verwezenlijken. Het is thans mijn plicht, mijn volle aan deel te nemen bij het verwezenlijken van datgene, tot welks verkrijging zij hun le ven en bloed geofferd hebben. Ik kan mij geen roepstem van den "plicht voorstellen, welke hierboven gaat.« Met de reis van President Wilson naar Europa begint een nieuw stuk in de wereld geschiedenis. Tot nu toe heeft Amerika zich met de Europeescbe politiek al zeer weinig ingelaten. Maar dit gaat verande ren. De edele en hooge beginselen door Wilson in zijn bekende program geformu leerd zullen waarschijnlijk wel niet dadelijk een zuivere toepassing vinden, maar toch niet nalaten een grooten invloed uit te oefenen op den verderen gang van het wereldgebeuren. Zeer aanlokkelijk lijkt ons het Ameri- kaansche plan om een zeepolitie aan te stellen. De bedoeling is dat alle naties van den bond verplicht zullen zijn om haar geschil len aan een hof van arbitrage voor te leg gen en de beslissing als definitief te aan vaarden. Mocht een natie weigeren zich 's-BOSGH Vughterstr. 87, Tel. No- 657 Uitsluitend naar maat. hij hem wenschte te spreken. »Ik begrijp niets van uw overhaast ver trek nu drie weken geledenschreef hij, »gij zijt mij daaromtrent nog altijd eene op heldering schuldig, die ik u verzoek mij te Amsterdam te komen geven. Ik zal u aanstaanden Woensnag in het Hótel des Pays-Bas verwachten. Reken er op, dat gij een paar dagen, misschien langer zult moeten blijven, in uw eigen belang, uw toekomst hangt er gedeeltelijk van af. Toen Dorus dien brief ontving, kwamen hem de woorden suw toekomst hangt er gedeeltelijk van af«, geheel en al duister voor. In den gemoedstoestand, waarin hij zich op dat oogenblik bevond, werd hij door allerlei denkbeelden bestormd. Zou Tournel geraden hebben dat hij Augusta lief had Was het mogelijk dat zij voor hem gevoelde, zooals hij voor haarzou hij verkeerd hebben gezien, dat die blonde jonkman haar hart bezat Zijn hoofd duizelde, 't Warrelde in zijn brein en de hoop streed in zijn ziel tegen zijn verstand. Hij schaamde zich nu, dat hij zoo onbe kookt en onnadenkend had gehandeld en durfde nauwelijks zijn weldoener onder de oogen komen. Wat zou deze hem wel zeggen, hoe zou hij hem ontvangen en wat moest hij wel antwoorden aan den man, aan wien hij zoo oneindig veel verschuldigd was Gedurende den langen weg van Brussel naar Amsterdam maakte hij honderd plan nen. Nu eerst besloot h\j ronduit alles aan de uitspraak van het hof te houden dan zal de internationale politievloot in actie komen, Dit schijnt de grondgedachte van het Amerikaansche plan te zijn, het welk Wilson, als voorzitter van de Ameri kaansche vredesdelegatie, aan de vredes conferentie zal voorstellen. Het belang wekkendste gedeelte van het voorstel is dat alle Duitsche schepen, die krachtens het wapenstilstandsverdag zijn uitgeleverd, aan de uitvoerende gezaghebbers van den vol kenbond zullen wordeu overgedragen, als de kern van de internationale politievloot. Nog altijd wordt er geredekaveld over wat met den gewezen Duitschen Keizer gedaan moet worden. Het is te begrijpen dat men zijn uitlevering en terechtstelling eischt. Gelet op de ontzaglijke ellende die deze oorlog over de wereld heeft uitgestort, gegeven alleen de millioenen dooden, maar ook de duizenden en duizenden verminkten, blinden en krankzinnigen, die geheel haar verder leven een droevig bestaan voortsle pen, heelt de menscheid het recht dat er recht gedaan worde. Men moet voor de toekomst weten, hoe men zich te gedragen heeft tegenover hen die de lont in het kruit geworpen hebben. Is de oorlog inderdaad een misdrijf, zoo als door tal van historieschrijvers in de laatste jaren onomwonden is verklaard, dan is het meer dan dwaas, dan is het een voudig krankzinnig, dat men de schuldigen kalm laat loopen en zelfs nog in de ge legenheid stelt, zich te omringen met een luxe, die maar voor weinig menschen is weggelegd. Welk bewaar zou er kunnen zijn om in de vredesvoorwaarden de bepaling te doen opnemen, dat de nieuwe Duitsche regee ring verplicht is alle diplomatieke beschei den, alle internationale documenten en alle particuliere correspondentie van hoogge plaatste personen over de laatste vijf en twintig jaar volledig te publiceerën Dat men echter de schuldigen in de ge legenheid moet stellen zich te verdedigen, spreekt van zelf. Hen eenvoudig zonder vorm van proces te laten fusiieeren of zelfs maar op te sluiten op een afgelegen eiland zou onrecht zijn. Wat de geallieerden met den ex-keizer van plan zijn is nog niet vastgesteld, maar dat hij voor ons land een niet zeer be geerden gast is, is begrijpelijk. Terwijl Wilson zijn reis naar Europa aanvaardde zijn de bewindslieden der En tente te Londen met elkander in conferentie aan dokter Abels te zeggen, dan weer zocht hij een geldige reden voor zijn ver dwijnen te vinden, maar telkens stuitte hij daarbij op onoverkomelijke moeielijkheden. Eindelijk stond toch het besluit by hern vast, alles ronduit te zeggen, hoe moeielijk 't hem ook vallen zou. 't Is Woensdag-avond. In een der ruime kamers van het Hótel des Pays-Bas brandt een knappend vuur in den open haard een carcellamp verspreidt een aangenaam zacht licht door het vertrek en over de tafel, waarop een flesch wijn en een paar glazen staan. In een gemakkelijken fauteuil zit dokter Abels tegenover hem, met de handen op de leuning van een stoel gesteund, staat Dorus. Hij is bleek en zenuwachtig Vriendelijk vraagt dokter Abels Je bent dus zoo even aangekomen »Ja, dokter ïJe bent vermoeid, dat kan ik aan je zien, ga zitten Dorus plaatst zich zwijgend tegenover hem in den stoel. De vriendelijke oogen van den dokter vestigen zich met een ernstige uit drukking op Dorus' gelaat. Er ligt in den blik waarmede hij zijn beschermeling aan ziet een zacht verwijt, als hij vraagt »Wat heb ik je gedaan, Dorus, dat ik je vertrouwen niet meer bezit ?a ïU, dokter »Ja, ik luister eens, beste jongenje DRAAGT Goiiiiclieiii. geweest over hun houding op de aanstaande vredesconferentie. Veel is er nog niet van de besprekingen bekend, maar Reuter meldt dat de geallieerden het onderling volkomen eens zijn om Duitschland tot de uiterste grens van zyn vermogen de oorlogslasten te laten betalen en dat voorts zij, die ver antwoordelijk zijn voor bedreven wandader, hoog of laag, gerechtelijk vervolgd en be straft zullen worden. In Duitschland blijft de politieke toestand duister en onzeker. Het Centrum wil Rijn- land-Westfalen als een zelfstandige republiek formeeren. In deze streek, die de gealli eerden bezetten zullen, heerscht een. on beschrijfelijke wanorde. Onlusten, plunde ringen, moordpartijen zijn er aan de orde van den dag. Allerlei gespuis maakt ei het leven voor de rustige burgerij onveilig en ondragelijk. In België gaat een onvriendelijke gezind heid tegen Nederland zich meer én mee; openbaren. Zoo wordt aan de N. R. C, geschreven door een Hollandsch reiziger in België Belgische militairen namen in een café tegen ons een dreigende houding aan, om dat wij Hollanders waren. Wij wilden on? natuurlijk verdedigen tegen hun beschuldi gingen, maar zij waren van oordeel, dat spoedig de tijd zoude aanbreken, waarop wij voor onze wandaden zouden worden gestraft. Toen we onze vertering wilden betalen en ze een briefje van 20 frs.-in onze handen zagen, heette het»Zie je, da&r is ons geld gebleven, in Hollands... hebt me gegriefd door die plotselinge vlucht ik gebruik met opzet dat woord, want je overhaast vertrek mag bijna dien naair hebben. Waarom ben je niet bij mij ge komen om mij te zeggen, wat er gebeurd is, op of na het bal van Polyhymnia Dorus zwijgt verlegen. »Is 't waar, Dorus, wat juffrouw Bar bara zegtBen je toen 's nachts dronken thuis gekomen, en is 't omdat je je daar over schaamde, dat »Dronken, dokter, ik Dat 's onwaar, geheel onwaar.Een gloeiend rood van verontwaardiging kleurt zijn wangen. Als een weerlicht vliegt hem de gedachte dooi 't hoofd »Ook dat nog, dronken denker, ze en Augusta zal 't gelooven Met vaste stem herhaalt hij «dat is gelogen U »Ik geloof je 't doet mij genoegen, dat 't niet zoo is, maar wat bewoog je dan, om ïOiii zoo overhaast heen te gaan Och, dokter, zie mij niet zoo uitvorschend aan ik wil u, hoe moeielijk 't mij ook valt, alles zeggen, maar lach mij niet uit.ec Waarom zou ik je uitlachen Omdat IOmdatik weet hat nieten plotseling zijn stoel met een ruk naar dien van den dokter schuivend, vat Dorus met beide handen de rechter hand van zijn beschermer, en terwijl hij dien krampachtig drukt, zegt hij dof: «Om dat ik zoo ongelukkig was en nog ben...« MEIIWSBL4D Mir let inivan Heusden en litem ie Langstraat en tie BoiielervaarL Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1918 | | pagina 1