voor hst Laid fin Htulci n Altena, it Lasgstnat en de Bonnneterwaard.
I
L:
F. N. VAN POPPEL
DAMES- EN I
HEERENKLEEDING
Geurige oude Vorstenlanden 10 cent.
Priina belegen oude Vorstenlanden
Heerlijke Sumatra sigaar 12
's-BOSCH.
FEUILLETON.
BIT I1ÏÏWIS IÏIÏÏW1
iniILJIAIVVs
Heeren- en
Kiiiderkleeding
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3849. Zaterdag 1 Februari. 1919.
TIJDELIJK NOG VERKRIJGBAAR:
DRAAGT
Gorincliem.
land VAN altena
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.20,
4
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
4 uur ingewacht.
Bij 300 stuks franco rembours door geheel Nederland.
Gelieve kleur op te gevenlicht, middel of donker.
SIG AREN-M AGAZIJ N
99
BUITENLANDS CH OVERZICHT.
Wat zal men doen met de Duitsche
kolóniën
Dat is de vraag, die de gemoederen
bezig houdtDe rest is te begrijpen, dat
de overwinnaars zeer begeerig zijn de buit
onder elkaar te verdeelen.
De heer Hughes, eerste minister van het
Australische gemeenebest, heeft er nimmer
een geheim van gemaakt, dat het Australië
met zijn deelneming aan den oorlog te doen
was om verovering van Duitsch gebied
(niet omdat Australië op dat gebied ge
steld zou zijn, maar alleen ter beveiliging
van Duitsche aanvallen in de toekomst).
Japan zou dan de noordelijke eilanden
groepen wel mogen hebben. Dit beteekent,
dat Japan en Australië naast de Vereenigde
Staten geweldige Zuidzee-mogendheden zul
len worden, die wellicht later weer de
noodzakelijkheid zullen gevoelen, zich tegen
elkander te gaan beschermen op dezelfde
wijze, als zij het nu tegen Duitschland
doen. Maar dat is nu nog niet aan de
orde.
Deze annexatieplannen druischen regel
recht tegen Wilson's beginselen in, en het
sprak dus van te voren van zeU, dat er
verschil van meening moest ontstaan.
De gedachte van Wilson is dat de Duit
sche koloniën het eigendom van den vol
kenbond moeten worden.
Indien er in die landen een bevolking
woont, die voldoende beschaafd is, om hare
eigen wenschen ten aanzien van een toe
komstige regeering kenbaar te maken, en
zij in staat zijn over zichzelf te beschikken,
zou het volkenverbond aan haar wenschen
gevolg geven. Arabië en Mesopotarnië wor
den genoemd als landstreken, waarin dat
mogelijk zou zijn. Zulke gebieden kunnen
hun wensch uiten naar onafhankelijkheid
of naar eqp protectoraat onder en van. de
groote mogendheden. Als dat zoo is, zegt
president Wilson, zal het volkenverbond
daaraan gevolg geven. In gevallen waarin
de bevolking daar nog niet toe in staat is,
stelt bij voor dat het volkenverbond de
mogendheid zal kiezen, die door hare na
buurschap of om andere redenen het best
geschikt is om ze te besturen en zal haar
dat bestuur dan opdragen onder verschil
lende waarborgen.
Hij stelt voor om die waarborgen door
de vredesconferentie of het volkenverbond
te laten regelen, daarbij rekening houdende
met plaatselijke omstandigheden.
Men begrijpt dat de geallieerden niets
van deze opvattingen moeten hebben. Zij
zeggen wel, dat zij het voor het grootste
deel eens zijn met Wilson, maar in hun
hart denken zij er anders* over. De kolo
niën moeten, volgens hun opvatting, dienen
om de overwinnaars schadeloos te stellen.
Doch daar wil Amerika's president niet van
hooren. En dat is zeer begrijpelijk, wan
neer men zich nog eens in herinnering
brengt eenige van de door Wilson geuite
beginselen
lo. Elk onderdeel van de finale regeling
moet wezenlijk gegrond zijn op de recht
vaardigheid in elk bijzonder geval, onder
voorbehoud van bijzondere regelingen, die
het geschikst zijn tot waarborging van een
duurzarnen vrede.
3.
»Je spreekt daar nog al niet weinig
pedant, Vanissa kan jij niet gelooven dat
je een ongelukkige liefde zult hebben,®
zegt Sponheim »'t is waar, je bent geen
leelijke jongen, maar om daarom aan te
nemen, dat alle dames zich vereerd zouden
gevoelen om mevrouw Vannissa te worden,
dat is wel wat kras.®
»Heb ik dat dan gezegd roept Vanissa
vrij heftig uit, terwijl hij licht bloost. ïlk
heb gezegd, dat ik niet geloof, dat ik ooit
eene ongelukkige liefde zou hebben, omdat
het mij onwaarschijnlijk voorkomt, dat ik
ooit gecharmeerd zou worden op een meisje,
dat niets van mij zou wHlen weten. Mij
dunkt, dat moet je wel vooruit kunnen
voelen.®
ïJongen, zeg dat niet te hard,® zeide
Van Dormen halfluid. v
^Geloof jij dan van niet?® vroeg Vannissa.
»Ja, zeker geloof ik dat. Ik hoop van
harte, dat je de mogelijkheid daarvan nooit
moogt ondervinden.®
^Vannissa, is dat je zuster niet, die dame
daar links in het lichtblauw?® vroeg Spon
heim met de hand in de richting der door
hem bedoelde dame wijzende. j»Je hebt
ons immers gezegd, dat zij van den zomer
weer een week of wat met je vader op
Bellevue komt logeeren
»Neen, dat is zij niet,® antwoordde
Vannissa, ïhoewel ik moet toegeven dat
die dame wel wat op haar gelijkt. Ik
wacht mijn vader en mijn zuster van avond,®
zeide hij, op zijn horloge ziende, »maar
vóór negen uur zouden zij niet komen,
schreef mijn vader mij.
»Komt die logée van avond ook al mede
vroeg Van Dormen halfuid aan Vannissa.
Deze knikte toestemmend.
3>Ik kom je familie morgen dadelijk een
bezoek brengen.®
»Dat moet je doen, Frits je moet je
dezen keer eens niet schuw houden denk
er pm, er zijn nu twee jonge dames, daar
voor zijn twee heeren noodig. We zullen
zien dat wé samen mooie toeren doen al
woont die logée ai een jaar in deze streek,
toch heeft ze daarvan nog niets gezien,
dan de onmiddellijke nabijheid van haar
school.®
»Zij is immers secondante
>Ja, maar zij is toch van zeer goede
familie. Haar vader is in zaken ongelukkig
geweekt, en toen hij stierf was er maar
een klein kapitaaltje over. Haar moeder,
die poitrinaire is, is toen te Blarens gaan
wonen de dochter heeft zich daar eenigen
tijd op het fransch toegelegd, en nadat
zij haar examen gedaan had, is zij geplaatst
op de kostschool ïRivierzicht®, waar mijn
zuster nu twee jaar heeft school gelegen.®
2o. Volken en provincies moeten niet
meer van de eene souvereiniteit aan de
andere versjacherd worden, alsof zij goe
deren en ruil bare stukken in een spel wa
ren, in het groote spel van het machts
evenwicht, dat nu voor altijd in discrediet
is gebracht.
3o. Elke territoriale regeling, die van
dezen oorlog het gevolg is, moet worden
gemaakt in het belang en ten behoeve van
de betrokken bevolkingen, en niet als on
derdeel van een compromis of regeling van
aanspraken van met elkaar wedijverende
staten.
4o. Elke duidelijk omschreven nationa
liteit moet haar aspiraties zooveel mogelijk
bevredigd zien, zoover mogelijk zal zijn,
zonder dat nieuwe elementen van strijd
worden ingevoerd of oude elementen van
dien aard bestendigd worden, die waarschijn
lijk mettertijd den vrede van Europa en
bijgevolg van de wereld zouden verstoren.
Nietwaar als men dit leest en men ver
onderstelt, dat Wilson trouw blijft aan deze
beginselen, dan móet er wel botsing ont
staan tusschen hem en de overige leden
van de vredesconferentie. Dat dit ook in
derdaad zoo is, blijkt wel uit wat de »Gau-
!ois« schrijft
»De president van de Vereenigde Staten
doet niet zoo gemakkelijk afstand van zijn
overtuigingen, als men zou hebben veron
dersteld.® Deze »men® is de Gaulois, die
van de beginselvastheid van Wilson blijk
baar geen hoogen dunk had, en ook nu
nog niet heeft, want het blad zegt alleen:
»niet zoo gemakkelijk«, dus toch veronder
stelt het blad nog steeds, dat Wilson wel
afstand doet van zijn overtuigingen, zelfs
gemakkelijk, alleen niet zoo gemakkelijk,
als men had gedacht. Deze minder groote
gemakkelijkheid van Wilson wijst de Gau-
's-BOSeH
Vughterstr. 87, Tel. No. 657
Uitsluitend naar maat.
>Hoe heet zij
«Henriette Dorval.®
«Een fransche naamis zij een Fran-
gaise
»Neen, een echte Hollandsche mogelijk
is zij wel van fransche originemet de
dragonnades zijn zooveel fransche families
in ons land komen wonen maar mijne
zuster zegt, dat zij er volstrekt niet als
een Fran^aise uitzietblond met blauwe
oogen.«
ïi Alsof er geen fransche blondines
Jawel,® antwoordt Vanissa, «maar het
type, dat wij ons van eene Frangaise voor
stellen, is toch niet blond. Ik ben ook
een echte Nederlander, maar als ik in het
buitenland reis, zal niemand mij voor een
Hollander aanzien.®
«Neen, veel meer voor een Italiaan.
«Ik hoop maar dat die Henriette een
aardig meisje is. Mijne zuster heeft bij
zonder veel met haar op en dat was al
dadelijk zoo, nadat de nieuwe secondante
op school kwam. Zij heeft haar veel meer
als vriendin beschouwd.
«Dat is zeker een goede recommandatie
voor haar,® zegt Van Dormen.
»Hoe dat? Geloof je dan dat Elise op
haar achttienjarigen leeftijd zooveel men-
schenkennis heeft?®
«Mensehenkennis, neen, dat niet, maar
zeker gevoel, of liever instinct zal ik zeggen,
om te weten aan wie ze haar vriendschap
kan schenken.
«En waarop baseer je die opinie?®
lois zeer terecht als de grootste oorzaak
van vertraging der onderhandelingen aan.
Gelukkig maar dat Wilson niet zoo ge
makkelijk met .zich laat sollen en als ern
stig man voet bij stuk houdt. Wel zal het
hem uiterst moeilijk vallen zijn wil door
te zetten tegenover de overgroote meerder
heid, maar des te eervoller zal zijn naam
in de gescbiedrollen der menschheid ver
meld staan.
Maar al wordt gehandeld met de kolo
niën naar zijn voorstel dan blijft het voor
Duitschland toch eèn hachelijke zaak. Stel
u voor Duitschland wordt ook lid van den
volkenbond. Dan wordt het dus een van
de mogendheden die bepalen dat de Duit
sche koloniën zullen bestuurd worden door
Frankrijk of Australië enz. Doch Duitsch
land staat nooit vrijwillig zijn kolonie af en
zal ook nimmer in, dien afstand berusten.
Hieruit volgt dat Duitschland niet tot den
volkenbond zal kunnen toetreden. Derhalve
zal die bond enkel uit overwinnaars bestaan.
En dan komt de dag dat men de voor
waarde van de vredesconferentie aan
Duitschland zal voorleggen ter goedkeuring.
Maar als het hu weigert daar op in te
gaan Wat dan Zal men het dan nog
met geweld van wapenen gaan dwingen
Geen sprake van. Nu hooren wij al dat
er geallieerde soldaten gaan wegloopen van
den Rijn. Het oorlogje spelen heeft hen
al lang genoeg geduurd. Eindelijk willen
we wel eens naar huis. Het zou niet zoo
vreemd zijn als er onder de troepen die
het Rijnland bezet moeten houden een
steeds onweerstaanbaarder trek naar huis
toe zich ging openbaren.' In ieder geval
zullen de geallieerde legers reeds lang uit
Duitschland vertrokken zijn voordat de
vredesconferentie geëindigd is. En nu nog
eens Als Duitschland halsstarrig blijft wei
geren zijn koloniën af te staan of de andere
voorwaarden aan te nemen Dan nog geen
vrede Over een jaar nog geen vrede
En dan Wij willen ons maar geen toe
komst-ellenden gaan indenken maar dit is
wel zeker, dat Europa nog verre van rust
en verzoening af is.
Hoe onhoudbaar de toestanden nu al zijn
in de overwonnen landen moge blijken uit
het prijslijstje voor kleedingsstukken dat in
Boedapest is vastgesteld. Een kort pak,
zoogen. colbert, van papierstof vervaardigd
kost nu 260 kronen, een kroon 60 cent)
van kunstwol 370 kr., van laken, uit kunst
en schapenwol geweven, 580 kr. en van
wollen stof 870 kr. Voor een overjas, demi-
«Alleen op de gesprekken die ik ver
leden jaar hier met haar gehad heb versta
mij wel, ik zeg alleen dat ik mij zeer zou
bedriegen als ik hierin niet goed had gezien.®
«Kom, het wordt zachtjes aan mijn tijd,
als ik mijne familie aan het hotel wil op
wachten,® zegt Vanissa, opstaande. Na
Van Dornen en de anderen gegroet te
hebben wandelt hij langzaam, hier «n daar
groetende, door de rijen tafeltjes heen,
naar het nabij gelegen hotel.
Na een half uur vergeefs gewacht te
hebben, begint de tijd hem lang te vallen
hij staat op en wandelt wat heen en weer.
Doch ook dit verveelt hem spoedig en hij
besluit de familie te gemoet te gaan
waarschijnlijk zal men in het rijtuig nog
wel een plaatsje over hebben.
Met langzame schreden volgt hij den
straatweg in de richting van Oosterbeek.
Tweede Hoofdstuk.
De dag, waarop de groote zomervacantie
op de kostschool Rivierzicht van mejuffrouw
Dormushuizen was begonnen, liep ten einde.
Al de pensionaires waren vertrokken met
uitzondering van ééne, die, gearmd met
een der nog achtergebleven secondantes,
den grooten tuin van de kostschool door
wandelde. Aan den rand der hoogte ge
komen, die, met kreupelhout begroeid, vry
steil naar den Rijn afliep, stonden beide
vriendinnen een oogenblik stil en lieten
hare oogen dwalen over de uitgestrekte
saison, zijn deze prijzen 180, 300, 500
en 750 kr., voor een winterjas 270, 380
550 en 800 kr, rnet een toeslag van 400
en 200 kr. voor een betere voering enz.
Voor maatwerk zijn de kleermakers, naar
gelang van hun winkel en het aantal ar
beiders in 5 klassen ingedeeld, en naai:
mate ge nu b.v. een colbert bij een dezer
leveranciers laat maken, moet ge alleen
vQor maakloon 190, 230, 290, 330 of 360
kr. betalen, voor het keeren van zoo een
pak 220, 260 320, 370 en 400 kr. voor
een nieuwe demi-saison 180, 220, 270
300 en 320 kr. en voor een winterjas
260, 290, 340, 390 en 400 kr., terwijl
het keeren van een winterjas 280, 310,
360, 420 en 480 kr. 'kost.
Ik zal nu maar niet de heele ljjst af
schrijven de bovenstaande cijfers zijn reeds
voldoende om te doen zien hoe groot het
gebrek aan kleereti in Hongarije op het
oogenblik nog is en hoeveel geld men voor
kleeding moet uitgeven, wanneer ik nog
vermeld, dat een paar schoenen 250 tot
400 kronen, een heerenhemd 120 kronen
kost.
Wanneer alles naar evenredigheid zoo
hoog in prijs staat is het te begrijpen, dat
zulk een toestand niet kan aanhouden.
In- de N. R. C. komt een brief voor
van een voorname dame uit Weenen dk\
o.a. schrijft
De lucht is vol van zielesmart. Zij
echter zijn de ongelukkigsten, die den oorlog
steeds hebben gehaat, die hem tandeknar-
send hebben moeten meebeleven, die niets
velden, aan de overzijde van den stroom
gelegen. De zon was juist ondergegaan,
maar de rivier, waarop hier en daar een
bootje voortgleed en als een donkere punt
in het water afstak, glinsterde nog in het
avondlicht. In de lucht, die den geheelen
dag strak blauw was geweest, vertoonden
zich nu eenige wolkjes, door de onderge
doken zon zacht rood en geel gekleurd.
Daaronder streken zich, zoover het oog
reikte, de donkergroene weiden uit, waarin
het rustig grazend vee met Wellust van
de avondkoelte scheen te genieten. Enkele
grillige silhouëten van boomen staken scherp;
af tegen den tintelenden hemel en uit den
schoorsteen van een boerenwoning steeg
de rook recht naar boven. Het eenige
wat de stilte nu en dan verbrak was het
zacht gefluit van een vogel of wel het
geloei van een koe, dat eigenaardige, rustige
geluid, 't welk de stilte slechts te dieper
schynt te maken.
«Hoe heerlijk is het toch hier, Henriette,®
zeide de jongste van de twee wandelaarsters,
een meisje van ongeveer achttien jaren,
van een ranke gestalte, met een ietwat
bleek, fijn besneden gezichtje, gitzwart haar
en donkere, eenigszins peinzende oogen.
«Hoe goed ik het ook thuis heb, ik zal
nog dikwijls naar dit heerlijke plekje ver- I
langen, en vooral naar jou.
Wordt vervolgd
K
NIEUWSBLAD
99
Hinthamerstraat S4,
Tel. int. 49S.