Soberheid.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3858. Woensdag 5 Maart. 1919.
FEUILLETON.
HST IIÏÏWII SI1ÏÏWI
T
UND VAN ALTENA
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.20,
franco per post zonder prijs verhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regf
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmidda
4 uur ingewacht.
Laatst zeide iemand tegen mij hoe
bedroevend is het toch, dat er tegen
woordig zooveel jongelui zijn, die niet
trouwen, óf hunne eischen van het
leven zijn zóó hoog, óf ze ,zien tegen
de zorgen van het huwelijksleven op,
maar 7een feit is het, dat; er veel jon
gelui/ongetrouwd blijven of eerst op
lateren leeftijd trouwen/als hun. sa
laris ruim en ruim voldoende is om
een huishouding te beginnen.
Het leek mij niet rechtvaardig om
alle schuld op de jonge mannen te
werpen en ik meende dat ook de jonge
meisjes "dikwijls schuld [hebben aan
dit kwaad in de maatschappij. Zijn
zij het niet, die, doordat zij zulke
hooge eischën stellen aan/kleeding,
inrichting van hui^ enz. het een jong-
mensch onmogelijk maken om met
een betrekkelijk gering salaris haar
te vragen dit sober bestaan met hem
te deelen 9
De slotsom van ons gesprek was,
dat we tot de gevolgtrekking kwamen,
dat het aan jonge mannen en jonge
meisjes, aan vaders en moeders, aan
vrienden en vriendinnen ligt, .ja aan
de geheele maatschappij, is sóberheid,
eenvoud niet dikwerf ver te zoeken
tegenwoordig. Leven niet een groot
deel der menschen boven hun stand
ze zijn niet eenvoudig. Wil een een
voudig man nog eenvoudig zijn? Neen
hij wil meer z ij n dan hij ismeer
1 ij k e n dan hij is, althans
En toch
Wie slagen wil, moet sober zijn.
Hoe meer behoeften iemand zich
zelf schept, hoe geringer zijn kans
op slagen wordt. Wie slagen wil,
moet zijn behoeften beperken.
Gèorge Whitefield, de beroemde
prediker, poetste schoenen voor de
studenten in Oxford Henry Beecher
begon zijn loopbaan in een kerk met
negentien leden in een onbeduidend
stadje in Indiana. Hij was er niet
alleen dominee,- maar ook koster en
portier. Dat had hij zeker niet kun
nen doen, als hij hooger eischen aan
het leven had gesteld. Maar dan was
hij zeker ook nooit geworden, wat hij
geworden is.
IQ.
Vierde Hoofdstuk.
In den avond van denzelfden dag-ging
de heer Vanissa nogmaals met zijn advo
caat naar den koetsier; hij deelde^em
mede, dat zijn zoon bepaald weigerde aan
den tweeden eisch te voldoen, omdat hij
zich zelf de eerst belaedigde achttehij
bracht den koetsier onder het oog, dat
ook hij er niet zonder straf zou afkomen,
en raadde hem, de hem aangeboden som,
die hij bereid was tot drieduizend gulden
te verhoogen, aan te nemen. Wilde hij
dit niet, dan moest het recht zijn loop
maar hebben. De koetsier was aanvanke
lijk niet geneigd toe te geven, maar nadat
de heer Vanissa hem had verlaten, ver
klaarde hij zich aan den advocaat bereid
het gedane voorstel aan te nemen.
Groot was de vreugde van Elise, toen
zij dit vernam. Het hinderde haar zelfs
een weinig dat hare vriendin die niet in
zoo hooge mate deelde.
Je bent er toch ook wel blij om, Hen-
riette ik had het verschrikkelijk gevonden
als Albert tot gevangenisstraf veroordeeld
was geworden.®
Allen willen wel gaarne slagen in
het leven, maar dacht ge, dat zij lie
ver slagen, dan zich wat te ontzegd
gen Dat kunt ge begrijpen. „Ik
wou, dat ik het zoo onbezorgd had,
als jij," zei een man tegen zijn ka
meraad. „Je moet bepaald wel wat
kapitaal hebben, dat je er zonder zorg
en zonder schuld komt en al je kin
deren een opvoeding kunt geven, die
je toch ook nog al een duitje zal moe
ten kosten. Ik begrijp niet, hoe je
dat klaar speelt, als je'geen geld hebt."
„Wel," zei de ander „ik moet het
ook overleggen. Als we dat niet doen,
komen we er niet."
„Maar al overleg ik het nog zoo,
ik kan van één gulden toch geen
twee maken. Ik heb meer noodig,
dan ik verdien."
„Dat is een kwaad ding, maar dan
kom je er nooit."
„Reken maar eens aan. Eerst komt
het huishoudgeld. Dan de huur. Dan
de kleeren. Dan de dokter. En dan
heb je nog kleine uitgaven, die nu
altijd tegenvallen. Tegen het eind
van de maand is er nooit geld meer
in het potje."
„Maar dan verdien je niet te weinig,
maar je geeft te veel uit."
„Ja, net zoo als je het neemt. Ik
kan toch geen armoe lijden."
„Nu ja, armoe lijden doe ik ook
niet graag, maar des noods nog liever
dan altijd in de zorg zitten. Zorg
over geldzaken maakt je dood. Dat
kan ik niet hebben."
„Ik mag toch iederen dag wel een
stukje vleesch hebben
„Zeker. Waarom niet? Als je het
betalen kunt. Ik kan het niet be
talen. En daarom slaan we wel eens
een dag over mefr vleesch. Erwten
en boonen zijn heel goede plaatsver
vangers van vleesch."
„Ja, dat scheelt natuurlijkMaar
ik kan het niet missen! „Dan je
boterham. Ik heb graag een goed
belegde boterham."
„Ik ook. Als ik het betalen kan.
Maar anders smaakt een boterham
met boter ook heel goed. En als je
geen boter kunt betalen, margarine
hepft dezelfde voedingswaarde."
„O, dank je. Margarine blief ik
niet. Verder haalt de huur iedere
maand een aardig stuk geld weg. Ik
»Zeker, ik ben heel blij voor jou, en
ook voor je broer en je vader, dat het
zoo afgeloopen is, maar toch zou het mis
schien voor je broer wel een beetje zijn
nut gehad hebben als hij een paar maan
den tot kalmte was gedwongen geweest.®
Het spijt me zoo, Henriette, dat jelui
dadelijk wat tegen elkander hebt gekregen
ik houd zoo veel van hem, en niet min
der van jou nu valt het mij bitter tegen,
want ik had gehoopt, dat jelui ook goede
-vrienden zoudt geworden zijn.®
»Het is volstrekt niet onmogelijk dat
wij dit nog worden, hoewel het nu wel
een beetje gauw zou zijn. Je moet niet
denken, Elise, dat ik iets tegen je broer
heb ik zou haast zeggenintegendeel
zijn geheele persoonlykheid trekt mij wel
aan, maar daarom behoef ik toch niet blind
te zijn voor zijne gebreken.
»Die heeft hij zeker, maar zijn die dan
zóó groot Of ben ik er misschien wat
blind voor
»Ik geloof dat je niet best ziet, niet
alleen waar het de gebreken van je broer
betreft, maar ook die van anderen.
Weet je by voorbeeld een gebrek van mij
vroeg Henriette, terwijl zij haar vriendin
glimlachend in de donkere oogen keek.
Elise dacht eenige oogenblikken na, en
zeide toen »Om je de waarheid te zeg
gen, neen
»Dus vindt je mij volmaaktzie je wel
dat ik gelyk had, verblind klein meisje?®
»Maar, Henriette, noem jij mijn gebre-
heb bet land om op een bovenhuis
te wonen. En de benedenhuizen zijn
zoo bar duur. Ik heb er graag een
tuintje bij."
„Ja, ik ook. Het liefst met een
paar broeikassen en mooie bloemen
en planten en een tuinman, die den
boel goed in orde houdt. Als ik het
maar betalen kon. aMaar een woning
drie hoog is veel foedkooper en bo
vendien heb je geen last van je bo
venburen."
„En de dienstmeisjes kosten hier
ook zoo veel. Vroeger betaalde mijn
vrouw in onze vorige woonplaats,, ik
geloof vijftien stuivers in de week.
Nu moet ik voor een dagmeisje al
drie gulden betalen."
„Ja, die zijn me ook te duur. Wij
doen hét maar zelf. Dat spaart je
veel verdriet'en veel geld."
Ik heb het bovenstaand gesprek
met eigen ooren aangeboord. .En ik
kon begrijpen, dat de man met de
geringe behoeften voor zich en zijn
gezin met betzelfde inkomen gemak
kelijker een groot gezin kon onder
houden, dan de andere een klein.
Soberheid maakt rijk. Wannner ge
niet rookt, hebt ge geen behoefte aan
het genot, dat een ander veel geld
kost. Wie water drinkt, spaart zich
hooge wijnrekeningen. Wie met ra-
penkost tevreden is, die heeft geen
hoog salaris noodig. Wie niet zooveel
heeft, dat hij desnoods eenigen tijd
zonder verdienste kan doorbrengen,
staat op den rand van de armoede.
Wilt ge slagen, leef sober. Houdt
over van uw verdienste. Straks wordt
ge misschien ziek en kunt niet ver-
dienep. Of moet ge om een andere
reden uw spaarpenningen aanspreken.
Hoe minder behoeften gou zelf schept,
hoe rijker ge wordt. De sobere men
schen slagen. Zoo lang de Romeinen
sober waren, beheerschten ze de we
reld. Soberheid en werkzaamheid was
het geheim van Romes overwinningen.
Wilt ge weten, wkt menschen de Ro
meinen waren, let dan eens op hun
namen. Cicero is afgeleid van cicer,
een kleine erwt, Fabius van faba, een
boon. De landboutf stond in hooge
eere. De groote generaals keerden
na hun overwinningen in den strijd
naar den ploeg terug. Maar zoodra
zich de behoeften vermenigvuldigden,
ken dan eens op
»Neen, dat zal ik nu eens niet doen.«
»En van mij wil je dat wel
»Ik heb je niet gevraagd of je mijn ge
breken woudt noemen, maar alleen of je
er één wist.«
»Dus jij weet wel gebreken van mij
»Ik geloof van wel.«
»Maar waarom mag ik die dan niet weten
Misschien kan ik ze verbeteren.®
Juist daarom nietje zoudt er onder
gebukt gaan, en dat wjl ik niet. Boven
dien is het de vraag of je er aantrekke
lijker door zoudt worden. Dat vindt je
waarschijnlijk een lichtzinnige redeneering
van mij, maar ik meen het heusch. Kijk,
ik "houd van je, zoo als je nu bent, met
je gebreken, en wil dus niet eens trachten
een verandering te bewerken, die ik niet
wensch. Ik zou je die,gebreken misschien
zeggen, als je wat minder aan mijn woor
den hechttet, maar je houdt mij veel te
veel voor een orakel.® N
ïDan zal ik trachten ze zelve te vinden.
ïDoe dat maar niet, want misschien zou
je, in je neiging tot zelfbeschuldiging, ver
scheiden zaken voor gebreken houden die
het volstrekt niet zijn. Ik geloof, Elise,
dat je niet beter kunt doen, dan je zelve
te wezen.®
Albert had aan zijn vader en de dames
voorgesteld, dien avond in de Buitensocie-
teit te gaan theedrinken, om dan daarna
ook het dansen bij te wonen, dat na afloop
werd het volk slap en verviel. Hoe
meer behoeften, hoe aimer, hoe zwak
ker. Hoe soberder, hoe rijker, hoe
sterker.
Wilt ge slagen, wees sober.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
Het werk van de vredesconferentie heeft
goeden voortgang. Men zet er werkelijk
haast achter. Gelijk wy meldden moest
aan het eind van de volgende week door
alle commissies rapport worden uitgebracht.
Maar die eisch was onmogelijk. Er is nu
uitstel gegeven tot 8 Maart, maar dan
worden ook geen uitzonderingen meer toe
gelaten. Toch hapert er telkens wat, vooral
wat betreft de definitieve wapenstilstand,
die met Duitschland zal gesloten worden.
De bepalingen omtrent dien wapenstilstand
schyrten maar niet makkelyk vast te stellen.
Het lykt wel of men het er niet over eens
kan worden.
De Parijsche correspondent van de
Daily News meldt aan zijn blad, dat
weliswaar de 27ste Februari de datum
was, dat de nieuwe voorwaarden zouden
worden gepubliceerd, doch dat metterdaad
de wapenstilstand van kracht zou blyven,
welke mededeeling dus hierop neerkomt
de voorwaarden worden nog niet bekeud
gemaakt, daar zij want dit blijkt uit
het geheele verdere betoog van den cor
respondent nog niet gereed zijn, »De
kwesties, waarover de geallieerden nu be
raadslagen, zoo zegt de correspondent, zyn
teft nauwste verbonden met de vredes-
preliminairen, met welker voorbereiding
men druk doende is. Zij vormen een on
afscheidelijk deel van den grondslag, waarop
de vrede ten slotte zal rusten, en hun
draagkracht ten opzichte van vraagstukken
als de ontwapening kan slechts bepaald
worden, als zij in hun geheel aan het
publiek bekend zullen zijn. Het is daarom
«enigszins ongelukkig, dat een van de be
palingen ervan, nameiijk de wijze waarop
men met de Duitsche oorlogsschepen die
nu te Scapa Flow geïnterneerd zijn, zal
handelen, tof onderwerp van voorbarige
gedachtenwisselingen in de pers is gemaakt.
Zoodoende is een volmaakt eenzijdige op
vatting van het geheele vraagstuk aan het
publiek voorgelegd en kan ee.nigszins voor
uitgelopen worden op de hoofdkwestie, die
van ontwapening. De Franscbe pers heeft
een krachtdadigen veldtocht geopend tegen
het voorstel om die schepen in den grond
der muziek zou plaats hebben. Hij had
met Van Dormen afgesproken, dat deze
zich bij hen zou voegen.
Het was weder een heerlijke avond, en
allen genoten met ruime teugen van de
verrukkelijke lucht. Albert was zeer op
geruimd hij gevoelde zich tevreden ge
stemd, omdat de zaak zóó door zijn vader
was geschikthij betreurde de uitgave, die
ten gevolge van zijn gedrag noodig was,
maar beschouwde die als een werking van
het noodlot, waarin niets veranderd kon
wprden. De heer Vanissa had, volgens
zijne gewoonte, zijn zoon geen enkele aan
merking gemaakt, en ook geene verma
ning over zijn gedrag gegeven. Te veel
had hij altijd bij de opvoeding zijner kin
deren er naar getracht hunne individuali
teit te ontwikkelen te zeer was het zijn
streven geweest ten volle zelfstandige per
sonen van hen te maken, om er niet van
overtuigd te wezen, dat hij daarvan ook de
gevolgen moest afwachten.
In de pauze bood Albert Henriette aan,
haar naar een punt van het terras te ge
leiden, van waar het uitzicht bijzonder
schoon was. Met haar gearmd langs de
verschillende tafeltjes wandelende, bespeurde
hij duidelijk, dat men elkaar afvroeg, wie
zijne dame was. Deze attentie, die Hen
riette eenigszins onaangenaam aandeed,
scheen Albert wel te behagen, althans hij
was bijzonder goed geluimd.
»Het is toch heerlyk hier,® merkte hy
te boren, omdat het alleen met Britse
belangen rekening lijkt te houden. Het
den grond boren van de Duitsche vlo
midden in den Atlantischen Oceaan zi
een op effect berekend bewijs voor de v<
ligheid van Engeland zijn.®
De kwestie is deze dat Frankryk e«
groot deel van de Duitsche vloot voor zit
begeert en Engeland duldt niet dat e<
van de bondgenooten er de hand op leg
Liever ziet het dat de heele Duitsche oü
logsvloot naar den bodem der zee verhuis
dan dat ook maar één schip aan Frankri,
zou komen.
In alle geval blykt uit de berichten d
Duitschland niet veel over zal houden vj
zijn oorlogsbodems waar het eens zoo trots*
op was. De maritieme voorwaarden zij
volgens den correspondent van de Time
Alle Duitsche duikbooten, bergingsvaa
tuigen voor duikbooten, dokken Vbor dui
booten, en het Kielsche tubulairedok moet<
uitgeleverd, vernield of gesloopt word*
binnen veertien dagen. Soortgelijke co
structies die nu in aanbouw zijn, moet*
binnen drie maanden na de onderteekenir
van den voorloopigen vrede vernietig
worden. Het materiaal van deze sloopi
mag gebruikt worden, maar alleen vo
vredesdoeleinden.
De interneering van Duitsche oorlog
schepen in geallieerde havens zal in beslag
neming veranderd worden, en deze schept
zullen zoo spoedig mogelijk gesloopt
vernield worden.
De Duitschers moeten de verdediging:
werken en havens van Helgoland op eigc
kosten vernielen en de conferentie zal h*
lot van het eiland bepalen. Alle verste:
kingen, die den toegang tot de Oostzt
beheerschen, moeten geslecht worden e
het kanaal van Kiel moet ten allen tijd
voor de oorlogs- en koopvaardijschepen va
alle volken openstaan.
Wat wordt Duitschland hard aangepak
Doch dat is maar een begin. Wanneë
we lezen wat het aan oorlogsschatting zl
hebben te betalen, gaat het ons schemere
voor de oogen. Dat.is een sommetje va
30.000.000.000 pond zegt de corr. van d
New-York-World. Deze deelt ook no
mede, dat het plan is, Duitschland te dwin
gen dadelijk een bedrag van rond 5 milliar
te betalen. En hy verneemt verder, da
sommige aanspraken preferent zullen_.woi
den verklaard, zoodat de vernielingen di
tengevolge van den vijandelijken inval i
Frankryk, België, Italië, Servië en Rumeni
op ïbevalt Arnhem u ook niet uitstekend
Ik geloof dat er niet veel zulke mooie pun
ten in ons land zijn als hier op de Buiten;
sociteit. Maar ;t is waar, ik vergeet daj
het uitzicht op uwe gewone verblijfplaat!
niet minder mooi is. Het moet wel heer
lijk zijn, altijd op zulk een punt te wo
nen."
Henriette glimlachtte. Zeker," zeid<
zei, »het is altijd veel aangenamer op een*
plaats te wonen waar men ruim en friscf
kan ademen, dan in eene bedompte kill*
lucht te leven, maar toch geloof ik, da'
omstandigheden er veel toe kunnen bijdrager
of men het voorrecht, dat men geniet, we(
geheel naar waarde schat.®
»U meent
»Wel, me dunkt dat ik van avond met
dit heerlijke weder, bij deze mooie muziek
en het aangename gezelschap, zeker veel!
eer geneigd ben om ook deze verrukkelijke
plek te apprecieeren, dan ik bijvoorbeeld
op Rivierzicht zou doen, als ik pas de eene
of andere onaangename schoolervaring had
opgedaan.®
»Het leven op de school schijnt u niet
byster te bevallen
ïlk geloof niet, dat de betrekking van
seccondante iemand ter wereld zoo bijzonder
naar den zin kan zijn. Maar ik beklaag
my anders niet,® voegde zij er op levendigen
toon bij, alsof zij bang was een verkeerden
indruk te geven.
Wordt vervolgd.)
van unki tt Altena. de Langstraat en da Boinelerwaar