Soberheid. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 3858. Woensdag 5 Maart. 1919. FEUILLETON. HST IIÏÏWII SI1ÏÏWI T UND VAN ALTENA Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.20, franco per post zonder prijs verhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regf meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmidda 4 uur ingewacht. Laatst zeide iemand tegen mij hoe bedroevend is het toch, dat er tegen woordig zooveel jongelui zijn, die niet trouwen, óf hunne eischen van het leven zijn zóó hoog, óf ze ,zien tegen de zorgen van het huwelijksleven op, maar 7een feit is het, dat; er veel jon gelui/ongetrouwd blijven of eerst op lateren leeftijd trouwen/als hun. sa laris ruim en ruim voldoende is om een huishouding te beginnen. Het leek mij niet rechtvaardig om alle schuld op de jonge mannen te werpen en ik meende dat ook de jonge meisjes "dikwijls schuld [hebben aan dit kwaad in de maatschappij. Zijn zij het niet, die, doordat zij zulke hooge eischën stellen aan/kleeding, inrichting van hui^ enz. het een jong- mensch onmogelijk maken om met een betrekkelijk gering salaris haar te vragen dit sober bestaan met hem te deelen 9 De slotsom van ons gesprek was, dat we tot de gevolgtrekking kwamen, dat het aan jonge mannen en jonge meisjes, aan vaders en moeders, aan vrienden en vriendinnen ligt, .ja aan de geheele maatschappij, is sóberheid, eenvoud niet dikwerf ver te zoeken tegenwoordig. Leven niet een groot deel der menschen boven hun stand ze zijn niet eenvoudig. Wil een een voudig man nog eenvoudig zijn? Neen hij wil meer z ij n dan hij ismeer 1 ij k e n dan hij is, althans En toch Wie slagen wil, moet sober zijn. Hoe meer behoeften iemand zich zelf schept, hoe geringer zijn kans op slagen wordt. Wie slagen wil, moet zijn behoeften beperken. Gèorge Whitefield, de beroemde prediker, poetste schoenen voor de studenten in Oxford Henry Beecher begon zijn loopbaan in een kerk met negentien leden in een onbeduidend stadje in Indiana. Hij was er niet alleen dominee,- maar ook koster en portier. Dat had hij zeker niet kun nen doen, als hij hooger eischen aan het leven had gesteld. Maar dan was hij zeker ook nooit geworden, wat hij geworden is. IQ. Vierde Hoofdstuk. In den avond van denzelfden dag-ging de heer Vanissa nogmaals met zijn advo caat naar den koetsier; hij deelde^em mede, dat zijn zoon bepaald weigerde aan den tweeden eisch te voldoen, omdat hij zich zelf de eerst belaedigde achttehij bracht den koetsier onder het oog, dat ook hij er niet zonder straf zou afkomen, en raadde hem, de hem aangeboden som, die hij bereid was tot drieduizend gulden te verhoogen, aan te nemen. Wilde hij dit niet, dan moest het recht zijn loop maar hebben. De koetsier was aanvanke lijk niet geneigd toe te geven, maar nadat de heer Vanissa hem had verlaten, ver klaarde hij zich aan den advocaat bereid het gedane voorstel aan te nemen. Groot was de vreugde van Elise, toen zij dit vernam. Het hinderde haar zelfs een weinig dat hare vriendin die niet in zoo hooge mate deelde. Je bent er toch ook wel blij om, Hen- riette ik had het verschrikkelijk gevonden als Albert tot gevangenisstraf veroordeeld was geworden.® Allen willen wel gaarne slagen in het leven, maar dacht ge, dat zij lie ver slagen, dan zich wat te ontzegd gen Dat kunt ge begrijpen. „Ik wou, dat ik het zoo onbezorgd had, als jij," zei een man tegen zijn ka meraad. „Je moet bepaald wel wat kapitaal hebben, dat je er zonder zorg en zonder schuld komt en al je kin deren een opvoeding kunt geven, die je toch ook nog al een duitje zal moe ten kosten. Ik begrijp niet, hoe je dat klaar speelt, als je'geen geld hebt." „Wel," zei de ander „ik moet het ook overleggen. Als we dat niet doen, komen we er niet." „Maar al overleg ik het nog zoo, ik kan van één gulden toch geen twee maken. Ik heb meer noodig, dan ik verdien." „Dat is een kwaad ding, maar dan kom je er nooit." „Reken maar eens aan. Eerst komt het huishoudgeld. Dan de huur. Dan de kleeren. Dan de dokter. En dan heb je nog kleine uitgaven, die nu altijd tegenvallen. Tegen het eind van de maand is er nooit geld meer in het potje." „Maar dan verdien je niet te weinig, maar je geeft te veel uit." „Ja, net zoo als je het neemt. Ik kan toch geen armoe lijden." „Nu ja, armoe lijden doe ik ook niet graag, maar des noods nog liever dan altijd in de zorg zitten. Zorg over geldzaken maakt je dood. Dat kan ik niet hebben." „Ik mag toch iederen dag wel een stukje vleesch hebben „Zeker. Waarom niet? Als je het betalen kunt. Ik kan het niet be talen. En daarom slaan we wel eens een dag over mefr vleesch. Erwten en boonen zijn heel goede plaatsver vangers van vleesch." „Ja, dat scheelt natuurlijkMaar ik kan het niet missen! „Dan je boterham. Ik heb graag een goed belegde boterham." „Ik ook. Als ik het betalen kan. Maar anders smaakt een boterham met boter ook heel goed. En als je geen boter kunt betalen, margarine hepft dezelfde voedingswaarde." „O, dank je. Margarine blief ik niet. Verder haalt de huur iedere maand een aardig stuk geld weg. Ik »Zeker, ik ben heel blij voor jou, en ook voor je broer en je vader, dat het zoo afgeloopen is, maar toch zou het mis schien voor je broer wel een beetje zijn nut gehad hebben als hij een paar maan den tot kalmte was gedwongen geweest.® Het spijt me zoo, Henriette, dat jelui dadelijk wat tegen elkander hebt gekregen ik houd zoo veel van hem, en niet min der van jou nu valt het mij bitter tegen, want ik had gehoopt, dat jelui ook goede -vrienden zoudt geworden zijn.® »Het is volstrekt niet onmogelijk dat wij dit nog worden, hoewel het nu wel een beetje gauw zou zijn. Je moet niet denken, Elise, dat ik iets tegen je broer heb ik zou haast zeggenintegendeel zijn geheele persoonlykheid trekt mij wel aan, maar daarom behoef ik toch niet blind te zijn voor zijne gebreken. »Die heeft hij zeker, maar zijn die dan zóó groot Of ben ik er misschien wat blind voor »Ik geloof dat je niet best ziet, niet alleen waar het de gebreken van je broer betreft, maar ook die van anderen. Weet je by voorbeeld een gebrek van mij vroeg Henriette, terwijl zij haar vriendin glimlachend in de donkere oogen keek. Elise dacht eenige oogenblikken na, en zeide toen »Om je de waarheid te zeg gen, neen »Dus vindt je mij volmaaktzie je wel dat ik gelyk had, verblind klein meisje?® »Maar, Henriette, noem jij mijn gebre- heb bet land om op een bovenhuis te wonen. En de benedenhuizen zijn zoo bar duur. Ik heb er graag een tuintje bij." „Ja, ik ook. Het liefst met een paar broeikassen en mooie bloemen en planten en een tuinman, die den boel goed in orde houdt. Als ik het maar betalen kon. aMaar een woning drie hoog is veel foedkooper en bo vendien heb je geen last van je bo venburen." „En de dienstmeisjes kosten hier ook zoo veel. Vroeger betaalde mijn vrouw in onze vorige woonplaats,, ik geloof vijftien stuivers in de week. Nu moet ik voor een dagmeisje al drie gulden betalen." „Ja, die zijn me ook te duur. Wij doen hét maar zelf. Dat spaart je veel verdriet'en veel geld." Ik heb het bovenstaand gesprek met eigen ooren aangeboord. .En ik kon begrijpen, dat de man met de geringe behoeften voor zich en zijn gezin met betzelfde inkomen gemak kelijker een groot gezin kon onder houden, dan de andere een klein. Soberheid maakt rijk. Wannner ge niet rookt, hebt ge geen behoefte aan het genot, dat een ander veel geld kost. Wie water drinkt, spaart zich hooge wijnrekeningen. Wie met ra- penkost tevreden is, die heeft geen hoog salaris noodig. Wie niet zooveel heeft, dat hij desnoods eenigen tijd zonder verdienste kan doorbrengen, staat op den rand van de armoede. Wilt ge slagen, leef sober. Houdt over van uw verdienste. Straks wordt ge misschien ziek en kunt niet ver- dienep. Of moet ge om een andere reden uw spaarpenningen aanspreken. Hoe minder behoeften gou zelf schept, hoe rijker ge wordt. De sobere men schen slagen. Zoo lang de Romeinen sober waren, beheerschten ze de we reld. Soberheid en werkzaamheid was het geheim van Romes overwinningen. Wilt ge weten, wkt menschen de Ro meinen waren, let dan eens op hun namen. Cicero is afgeleid van cicer, een kleine erwt, Fabius van faba, een boon. De landboutf stond in hooge eere. De groote generaals keerden na hun overwinningen in den strijd naar den ploeg terug. Maar zoodra zich de behoeften vermenigvuldigden, ken dan eens op »Neen, dat zal ik nu eens niet doen.« »En van mij wil je dat wel »Ik heb je niet gevraagd of je mijn ge breken woudt noemen, maar alleen of je er één wist.« »Dus jij weet wel gebreken van mij »Ik geloof van wel.« »Maar waarom mag ik die dan niet weten Misschien kan ik ze verbeteren.® Juist daarom nietje zoudt er onder gebukt gaan, en dat wjl ik niet. Boven dien is het de vraag of je er aantrekke lijker door zoudt worden. Dat vindt je waarschijnlijk een lichtzinnige redeneering van mij, maar ik meen het heusch. Kijk, ik "houd van je, zoo als je nu bent, met je gebreken, en wil dus niet eens trachten een verandering te bewerken, die ik niet wensch. Ik zou je die,gebreken misschien zeggen, als je wat minder aan mijn woor den hechttet, maar je houdt mij veel te veel voor een orakel.® N ïDan zal ik trachten ze zelve te vinden. ïDoe dat maar niet, want misschien zou je, in je neiging tot zelfbeschuldiging, ver scheiden zaken voor gebreken houden die het volstrekt niet zijn. Ik geloof, Elise, dat je niet beter kunt doen, dan je zelve te wezen.® Albert had aan zijn vader en de dames voorgesteld, dien avond in de Buitensocie- teit te gaan theedrinken, om dan daarna ook het dansen bij te wonen, dat na afloop werd het volk slap en verviel. Hoe meer behoeften, hoe aimer, hoe zwak ker. Hoe soberder, hoe rijker, hoe sterker. Wilt ge slagen, wees sober. BUITENLANDSCH OVERZICHT. Het werk van de vredesconferentie heeft goeden voortgang. Men zet er werkelijk haast achter. Gelijk wy meldden moest aan het eind van de volgende week door alle commissies rapport worden uitgebracht. Maar die eisch was onmogelijk. Er is nu uitstel gegeven tot 8 Maart, maar dan worden ook geen uitzonderingen meer toe gelaten. Toch hapert er telkens wat, vooral wat betreft de definitieve wapenstilstand, die met Duitschland zal gesloten worden. De bepalingen omtrent dien wapenstilstand schyrten maar niet makkelyk vast te stellen. Het lykt wel of men het er niet over eens kan worden. De Parijsche correspondent van de Daily News meldt aan zijn blad, dat weliswaar de 27ste Februari de datum was, dat de nieuwe voorwaarden zouden worden gepubliceerd, doch dat metterdaad de wapenstilstand van kracht zou blyven, welke mededeeling dus hierop neerkomt de voorwaarden worden nog niet bekeud gemaakt, daar zij want dit blijkt uit het geheele verdere betoog van den cor respondent nog niet gereed zijn, »De kwesties, waarover de geallieerden nu be raadslagen, zoo zegt de correspondent, zyn teft nauwste verbonden met de vredes- preliminairen, met welker voorbereiding men druk doende is. Zij vormen een on afscheidelijk deel van den grondslag, waarop de vrede ten slotte zal rusten, en hun draagkracht ten opzichte van vraagstukken als de ontwapening kan slechts bepaald worden, als zij in hun geheel aan het publiek bekend zullen zijn. Het is daarom «enigszins ongelukkig, dat een van de be palingen ervan, nameiijk de wijze waarop men met de Duitsche oorlogsschepen die nu te Scapa Flow geïnterneerd zijn, zal handelen, tof onderwerp van voorbarige gedachtenwisselingen in de pers is gemaakt. Zoodoende is een volmaakt eenzijdige op vatting van het geheele vraagstuk aan het publiek voorgelegd en kan ee.nigszins voor uitgelopen worden op de hoofdkwestie, die van ontwapening. De Franscbe pers heeft een krachtdadigen veldtocht geopend tegen het voorstel om die schepen in den grond der muziek zou plaats hebben. Hij had met Van Dormen afgesproken, dat deze zich bij hen zou voegen. Het was weder een heerlijke avond, en allen genoten met ruime teugen van de verrukkelijke lucht. Albert was zeer op geruimd hij gevoelde zich tevreden ge stemd, omdat de zaak zóó door zijn vader was geschikthij betreurde de uitgave, die ten gevolge van zijn gedrag noodig was, maar beschouwde die als een werking van het noodlot, waarin niets veranderd kon wprden. De heer Vanissa had, volgens zijne gewoonte, zijn zoon geen enkele aan merking gemaakt, en ook geene verma ning over zijn gedrag gegeven. Te veel had hij altijd bij de opvoeding zijner kin deren er naar getracht hunne individuali teit te ontwikkelen te zeer was het zijn streven geweest ten volle zelfstandige per sonen van hen te maken, om er niet van overtuigd te wezen, dat hij daarvan ook de gevolgen moest afwachten. In de pauze bood Albert Henriette aan, haar naar een punt van het terras te ge leiden, van waar het uitzicht bijzonder schoon was. Met haar gearmd langs de verschillende tafeltjes wandelende, bespeurde hij duidelijk, dat men elkaar afvroeg, wie zijne dame was. Deze attentie, die Hen riette eenigszins onaangenaam aandeed, scheen Albert wel te behagen, althans hij was bijzonder goed geluimd. »Het is toch heerlyk hier,® merkte hy te boren, omdat het alleen met Britse belangen rekening lijkt te houden. Het den grond boren van de Duitsche vlo midden in den Atlantischen Oceaan zi een op effect berekend bewijs voor de v< ligheid van Engeland zijn.® De kwestie is deze dat Frankryk e« groot deel van de Duitsche vloot voor zit begeert en Engeland duldt niet dat e< van de bondgenooten er de hand op leg Liever ziet het dat de heele Duitsche oü logsvloot naar den bodem der zee verhuis dan dat ook maar één schip aan Frankri, zou komen. In alle geval blykt uit de berichten d Duitschland niet veel over zal houden vj zijn oorlogsbodems waar het eens zoo trots* op was. De maritieme voorwaarden zij volgens den correspondent van de Time Alle Duitsche duikbooten, bergingsvaa tuigen voor duikbooten, dokken Vbor dui booten, en het Kielsche tubulairedok moet< uitgeleverd, vernield of gesloopt word* binnen veertien dagen. Soortgelijke co structies die nu in aanbouw zijn, moet* binnen drie maanden na de onderteekenir van den voorloopigen vrede vernietig worden. Het materiaal van deze sloopi mag gebruikt worden, maar alleen vo vredesdoeleinden. De interneering van Duitsche oorlog schepen in geallieerde havens zal in beslag neming veranderd worden, en deze schept zullen zoo spoedig mogelijk gesloopt vernield worden. De Duitschers moeten de verdediging: werken en havens van Helgoland op eigc kosten vernielen en de conferentie zal h* lot van het eiland bepalen. Alle verste: kingen, die den toegang tot de Oostzt beheerschen, moeten geslecht worden e het kanaal van Kiel moet ten allen tijd voor de oorlogs- en koopvaardijschepen va alle volken openstaan. Wat wordt Duitschland hard aangepak Doch dat is maar een begin. Wanneë we lezen wat het aan oorlogsschatting zl hebben te betalen, gaat het ons schemere voor de oogen. Dat.is een sommetje va 30.000.000.000 pond zegt de corr. van d New-York-World. Deze deelt ook no mede, dat het plan is, Duitschland te dwin gen dadelijk een bedrag van rond 5 milliar te betalen. En hy verneemt verder, da sommige aanspraken preferent zullen_.woi den verklaard, zoodat de vernielingen di tengevolge van den vijandelijken inval i Frankryk, België, Italië, Servië en Rumeni op ïbevalt Arnhem u ook niet uitstekend Ik geloof dat er niet veel zulke mooie pun ten in ons land zijn als hier op de Buiten; sociteit. Maar ;t is waar, ik vergeet daj het uitzicht op uwe gewone verblijfplaat! niet minder mooi is. Het moet wel heer lijk zijn, altijd op zulk een punt te wo nen." Henriette glimlachtte. Zeker," zeid< zei, »het is altijd veel aangenamer op een* plaats te wonen waar men ruim en friscf kan ademen, dan in eene bedompte kill* lucht te leven, maar toch geloof ik, da' omstandigheden er veel toe kunnen bijdrager of men het voorrecht, dat men geniet, we( geheel naar waarde schat.® »U meent »Wel, me dunkt dat ik van avond met dit heerlijke weder, bij deze mooie muziek en het aangename gezelschap, zeker veel! eer geneigd ben om ook deze verrukkelijke plek te apprecieeren, dan ik bijvoorbeeld op Rivierzicht zou doen, als ik pas de eene of andere onaangename schoolervaring had opgedaan.® »Het leven op de school schijnt u niet byster te bevallen ïlk geloof niet, dat de betrekking van seccondante iemand ter wereld zoo bijzonder naar den zin kan zijn. Maar ik beklaag my anders niet,® voegde zij er op levendigen toon bij, alsof zij bang was een verkeerden indruk te geven. Wordt vervolgd.) van unki tt Altena. de Langstraat en da Boinelerwaar

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1919 | | pagina 1