Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No, 3870. Woensdag 16 April. 1919. FEU UT II Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. 0 Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.20, franco per pos! zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Ad verten tiën van 16 regels 60 cent. Elke regel meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 4 uur ingewacht. Welk een verwikkende regen ruischt op dit oogenblik op '1 aardrijk neer. De vorige dagen wel mooi weer maar ook zoo schraal. Er moest eens een malsch buitje komen, dat het jonge groen a. h. w. uit den knop trekt. Hoe heerlijk ruikt nu alles, buiten de knoppen springen open. 'tis of de frissche blaadjes naar bui ten dringen, als om ook tegenwoordig te zijn bij het feest van Opstanding en Nieuw Leven, dat de oude moede aarde weer over eenige dagen vieren zal. Er is zooveel buiten te kijken en te genieten dat, wie eenmaal in zijn tuintje is, er haast niet weer toe kan komen om weer naar binnen te gaan. De donkere winterdagen liggen achter onsde dagen doorgebracht in huis zijn nu voorbij. Nu wordt er weer buiten geleefd en genoten. En worden nu die vriendelijke huisgenooten vergeten die ons, den ganschen winter door zoo trouw heb ben vergezeld? Nu al het jonge groen buiten komt en de bloemen overal te voorschijn springen zullen we onze kamerplanten vergeten „Nee, nooit!" hoor ik zoo menig huismoe dertje zeggen, dat het toch al druk genoeg heeft, maar niet zoo druk of ze heeft nog wel tijd haar planten- kinderen te verzorgen. Ze zijn haar trotsch, die geraniumstekjes, van klein af verzorgd en die nu zoo mooi in knop staan. Of vraag het eens aan die zieke man die leeft met zijn rose* boompjes waar hij eiken dag iets nieuws aan bewonderthij houdt er zooveel van, van dat vbloemenkind, evenals hij gedwongen, om altijd in dezelfde kamer te blijven. Ja, die overloed van groen en bloe men buiten, ze staan daar voor ieder een, 'tzijn a. h. w. allemansvrienden, maar die enkele planten in ons huis die groeien en bloeien daar alleen voor ons. En wat er nog meer toe bijdraagt om ons liefde te geven is, dat het kinderen van veel zorg zijn. 't Is in het leven nu eenmaal zoo, dat iets waar wij voor moeten zorgen ons ook nu aan het harte gaat liggen. Verantwoordelijkheid kweekt liefde. 23. Welnu »Dan heb ik misschien te veel in Byron gelezen. Men mag hem een cynicus noe men hij geelt toch vaak den indruk dat hij den spijker op den kop slaat. Hoor bijvoorbeeld eens®, en Ravening neemt een ingebonden boekdeeltje op, dat in een rekje op zijn tafel staat, bladert daarin eenige oogenbiikken en leest ïThat love and marriage rarely can combine, Although they both are born in the same clime Marriage from love, like vinegar from wine, A sad, sour, sober beverage by time Is sharpened from its high celestial flavour, Down to a very homely household savour. There's something of antipathy, as't were, Between their present and their future state A kind of flattery, that's hardly fair Is used, until the truth arrives too late, Yet what can people do, except despair The same things change their names at such a rate For instance passion in a lover's glorious But in a husband, is pronounced uxorious. Hebben onze planten dan zooveel zorg noodig? Groeit en bloeit dat maar niet vanzelf? Is wat water geven alleen niet voldoende? Hoe komt het dat planten bij den één zoo mooi en frisch staan, en bij den ander kwij nen Er is zeker een beetje kennis voor noodig en voor wie er belang in stelt is dat beetje kennis makkelijk verkregen In de eerste plaats dan moeten de bladeren telkens gereinigd worden met water dat de temperatuur van de kamer heeft Staan de planten in een stoffig ver trek, b.v. een woonkamer of een kamer waar veel gerookt wordt, (veel rooken in een vertrek is slecht voor de planten) dan passe men deze be handeling zoo mogelijk elke week toeanders is om de twee of drie weken voldoende. Dan nog iets over de behoeften onzer planten. Hoe warmer we in den winter onze vertrekken stoken, hoe meer de plan ten tot groeien worden aangezet, doch ook hoe droger de lucht wordt. De planten verliezen door verdamping dan veel meer vocht dan de wortels kunnen aanvoeren en dan past de plant haar eenig verdedigingsmiddel toe, nl. het afwerpen der bladeren, terwijl de eenzaadlobbige planten doode punten aan de bladeren krij gen en do varens geheel dorre bla deren maken. Noch het een noch het ander is ons aangenaam en daarom moeten wij zorgen voor voldoenden waterdamp in het vertrek. Een pan netje water achter op de kachel voor ziet al heel aardig in dit euvel. En voorts natuurlijk het geregeld water geven. Een goede regel is: giet bij voorkeur 's morgens met water, dat kamertemperatuur heeft Tenslotte nog iets over schadelijke insecten. Dat kan ook een geduchte plaag worden Daar hebt ge bijv. luis! Weet ge hoe men die het best verwijdert? Door de geheele kruin der plant, omgekeerd in een phyto- 'phylineoplossing (phytophyline is een insectendoodend preparaat, hetwelk bij veel bloemisten en drogisten ver krijgbaar is op de busjes staat de gebruiksaanwijzing, die niet voor alle Als je soms over het huwelijk gaat den ken en je leest dit, dan stemt het je toch kalm, zou ik meenen,« voegde Ravening er bij. »Maar ik geloof niet, dat Byron gelijk heeft,a zeide van Dormen. »My dunkt,® antwoordde Ravening, »da< ik wel bij my zeiven kan gevoelen dat er wel iets aan is, van wat hij zegt.® »IIet is mogelijk, dat de mannen ook zeer verschillend zijn op dit punt.® »En toch®, ging R&vening voort, »ben ik vast van plan om te trouwen, maar je ziet, het is bij mij niet de moeielijkheid om een meisje te vinden, maar integendeel, meer Vembarras du choix. Niet, dat ik er zoo veel te geljjk heb, die ik zou wil len trouwen, neen, wanneer ik er toe over ga, dan weet ik zeker, dat op dat oogen blik die eene bij mij boven alles gaan zal, maar ik huiver by de gedachte, dat het misschien zoo niet zal blijven.4 »Ik geloof niet, dat ik zoo variabel zou zyn,® zegt Van Dormen. »Eens, laat eens zien,c gaat Ravening voort, het was verleden voorjaar, toen ben ik er zeer dicht bij geweestik maakte een voetreis door Zwitserland, om mij wat op te knappen van de vreeselijke drukte, die ik gehad had toen heb ik een meisje ontmoet, dat een zeer diepen indruk op mij gemaakt heeft. Ik bleef alleen voor haar twee dagen op een plaatsje, waar ik mij anders volstrekt niet zou hebben opgehouden. Ik geloof niet, dat ik er zoo planten en insecten hetzelfde is) te dompelen, gedurende een paar minu ten, om ze daarna in zuiver water, dat dezelfde temperatuur heeft, na te spoelen. Ook als de plant door zoo genaamde roode spin of spinnende mijt is aangetast, kan men ditzelfde middel toepassen, terwijl het spuiten met een phytophyline-oplossing ook helpt bij dopluis. Bij spin, thrips of dopluis is, als de plant er toe leent, herhaaldelijk afwasschen probaat, dop luizen moet men soms met een houtje verwijderen, daar die erg vast aan het blad kleven. Denk er echter vooral aan, het ongedierte te verdel gen als er nog maar weinig zijn. En dan komt het ook voor, dat aardwormen of ander ongedierte zich in de aarde ophouden. Een verdunde oplossing van ongebluschte kalk kan hierbij goed dienst doen. Wèl krijgt men daardoor een witten neerslag boven op de aarde, doch die is ge makkelijk te verwijderen. De planten plaatst men het best dicht bij het raam, zoo laag mogelijk zoodat het licht in het hart van de plant kan vallen In het voorjaar moeten de planten verpot worden, maar alleen dan als de oude grond geheel doorworteld is, of omgeven is van een dicht wortel net Als regel, geldt dat de niéuwe pot slechts weinig grooter worde ge nomen dan de oude was. Geheel buiten water kunnen ook in 't najaar en in den winter slechts enkele planten, als agaven, aloe's de meeste cactussen, en, als zij in een koel vertrek staan, ook de geraniums Menigeen in de steden kan moelijk natuurmest bekomen, ook is het niet erg frisch die in huis toe te dienen; men kan voor de meeste planten ech ter met goed gevolg kunstmest ge bruiken, die alom verkrijgbaar is echter zij men met het toedienen daar van zeer voorzichtig, en neme niet meer dan de gebruiksaanwijzing aan geeft, en alleen als de plant toont door den groei, dat de rustperiode voorbij is, menigeen heeft door wat meer te geven, of op een tijd te geven, dat de plant in rust verkeerde, m. a w. niet groeide, zijn planten ver moord, Zoo komt er op het gebied van plantenverzorging heel wat kijken. Men kan enkele wenken geven, doch het grootste geheim om zijn planten goed te houden is, zou ik haast zeg gen, dat men ze liefheeft. Misschien is het beste te zeggen dat men er liefhebberij voor heeft en er aan denkt, dat planten leven, en dus al is het adders dan bij onze kinderen en ook dan bij onze huisdieren, toch naar hun behoeften moeten behandeld wor den, en niet als een pronkje, dat men zet waar men wil. BUÏTENLANBSCH OVERZICHT. eene ooit meer ontmoet hebmooi, lief, verstandig, in één woord alles wat ik maar kon wenschen, en ik geloof ook niet, dat zij mij ongenegen was. Ik heb' met haar een paar wandelingen gemaakt, die ik nooit vergeten zal, hoe oud ik ook word. 4 ïEn waarom heb je haar dan niet ge vraagd Waren er financieele bezwaren ïNeen, gelukkig behoef ik mij daarmede niet op te houden. Ik geloof, dat het meisje 't zeer krap had, maar met het geen mijne ouders mij hebben nagelaten en zooals mijn praktijk in de laatste jaren begint te gaan, kan ik dienaangaande vra gen wie ik wil.« »En waarom heb je het dari toen niet gedaan sin de eerste dagen, nadat ik van haar weg was, heb ik er ernstig over gedacht, maar ik meende, dat ik haar nog te wei nig kende. Ik had althan3 nog eens naar Zwitserland moeten gaan, maar toen ik te huis kwam vond ik een berg zaken, die afgedaan moesten worden en vooral eene heel belangrijke, waarop ik een half jaar lang om zoo te zeggen, al mijne gedachten heb geconcentreerd. Ja, dat 's waar, zoo viel Ravening zich zeiven in de reden »had ik niet zoo verbazend veel omhan den, dan zou jk misschien al lang getrouwd zijn, maar er gaan soms maanden voorbij, dat ik eigenlijk geen oogenblik lijd heb om aan de vrouwen te denken. »Dat is wel hard voor zoo'n bewonderaar van het schoone geslacht.® Men zou zoo gaarne zien dat alle men schen die in hoogheid zijn gezeten, ook hoogstaande menschen waren. Maar helaas, dat blijkt vaak anders 't geval te zijn. Wanneer we nu denken aan degenen die te Parijs bezig zijn over het toekomstig lot van Duitschland, ja, van heel de wereld te beschikken en ons afvragen, zijn dat nu edele menschen, dan beginnen we te twij felen. Dan zijn wij geneigd te zeggen Daar wordt niet de gerechtigheid gehand haafd. Men konkelt er zoo wat met el kaar. Me dunkt, de heeren hebben voort durend gelegenheid elkaar fijntjes aan te kijken mat half toegeknepen oogen en met een vaisch lachje orn de lippen te zeggen Zie zoo, dat hebben we weer aardig be- kookstoofd. Toen- Duitschland voorstelde zijn rijks archieven te openen om uit te maken wie nu toch eigenlijk de oorzaak van de hui dige wereldellende was, maar als eisch stelde, dat de ententelanden dit ook zouden doen, luidde het antwoord botweg Wei neen, gij zijt de schuldige en wij zijn zoo onschuldig als pasgeboren kinderen. Was dat edel Toen Duitschland op de aanklacht, dat het zijn koloniën slecht geregeerd had en dus niet waardig was langer een koloniale mogendheid te wezen, antwoorddeBé- noem een commissie die onze zaken onbe vooroordeeld onderzoekt was het antwoord Welneen wij hebben uitgemaakt dat ge schuldig staat en dus is het zoo. Was dat edel En nu Duitschland, na de onmatig zware eischen van de geallieerden, herinnert aan de artikelen van Wilson en zegt dat het geen vrede kan sluiten die niet een Wilson- vrede is, antwoordt men alweerWij sto ren ons niet aan uw voorwaarden. Wy «Maar dat heeft dan toch het gevolg, dat de vrouw voor mij altjjd het aantrek kelijke van het nienwe behoudt. Ik geloof, dat dit anders niet het geval zou wezen.® »En denk je nu in het geheel niet meer aan die Zwitsersche schoone Als ik tijd heb, wel. Maar je begrijpt, daar komt niets meer van. Eigenlijk is het niet eens verstandig zulk een meisje te trouwen, waarvan je zoo weinig weet, hoewel ik moet zeggen toen had ik het gerust durven doen. Maar van 't jaar ga ik niet op reis, ik kan den tijd niet vin den, en het volgenden jaar is zij misschien al lang met een ander getrouwd. Ver beeld je, dat ik dan met- de nachtschuit kwam Neen, dat is voorbij.® »Nu-, dan maar op eene volgende ge wacht.® »Ja, maar je moet mij wel begrijpen, Van Dormen, ik zoek het huwelijk niet. Toch, als ik nog eens over een meisje denk. zooals toen in Zwitserland, dan ge loof ik, dat ik beter doe niet meer te weifelen, maar mijn slag te slaan. Maar dit verzeker ik je, als je van mij hoort dat ik op dat oogenblik mijn hoogste ge luk zie in het bezit van haar, aan wie ik mijn lot heb verbonden.® »Toch haar geluk ook ^Natuurlijk. Zou dat te scheiden zijn »Misschien wel. Wil ik je eens wat zeggen, Ravening Ik houd je voor een gevaarlijk mensch.« »Dank je wel.® hebben te bevelen en gij te gehoorzamen. En of gij daardoor te gronde gaat. Wat gaat ons dat aan Is dat edel En nu er hartverscheurende kreten op gaan uit Duitschland, omdat het volk door ondervoeding en uithongering wordt ver moord, nu men smeekt de hongerblokkade op te heffen opdat toch voedsel voor mensch en dier ingevoerd zal kunnen worden, nu is het antwoord al weer Wij hebben de macht. Wij zullen u wel krijgen en of gij en uw kinderen van honger verr. wat deert het ons? Is dat edel? O hoe hard moet de ziel der menschen zijn, die door wraak worden gedreven Hoe zwart moet het er uitzien in 't hart van menschen die spelen met recht en ge rechtigheid en wetende, dat zij gemeene praktijken uitvoeren, nog den schijn aan nemen van weldoeners der menschheid te zijn. Lees nu eens het verslag van de ge- naesheeren uit neutrale landen, die een onderzoek hebben ingesteld naar den ge zondheidstoestand in Duitschland en uw hart krimpt ineen van deernis. De Leid- sche professor Tendeloo noemde, wat hij te zien kreeg op de volksscholen, het ont- zettendste van alles. Hij onderzocht de kinderen ontkleed en hij vond slechts uitgemergelde en zonder uitzondering voor den leeftyd veel te kleine lichaampjes. Een groot gedeelte van de kinderen had tuberculoseklierzwellingen in den hals. Het was «en ellende, die hij niet denkbaar geacht had en waarvoor de Duitsche doktoren, gewoon als zij er aan zijn, niet eens meer ten volle tijd hadden. Hetzelfde had hij in verschillende steden waargenomen en zijn Scandinavische coilega's die elders onderzoeken hadden ingesteld, waren hevig geschokt door dezelfde waar neming, naar Berlijn teruggekeerd. En de heeren te Parijs weten dat en doen niets om deze intreurige toestanden op te heffen. Is dat edel? Eb ondertusschen zijn ze bezig het ont werp voor lach niet lezer r den vol kerenbond gereed te maken, een bond die ten doel heeft den wereldvrede te waar borgen. Zouden die confereerende menschen nu waarlijk met een ernstig gezicht over zoon bond kunnen spreken Hebben ze nooit gehoord, dat er een woord bestaat, dat zoo iets zegt van wind zaaien ïVoor de vrouwen, bedoel ik, maar ik meen niet, dat je er op uit zoudt zijn, om ze te verleiden maar je kunt geen meisje of vrouw ontmoeten, of je moet het haar toonen als ze je bevalt. Dat, gevoegd bij je innemend uiterlijk ik mag je dit wel in je gezicht zeggen, want je weet het zelf heel goed maakt je bepaald gevaarlijk voor de meisjes. Weet jij bijv. hoe dat meisje in Zwitserland het heeft opgenomen, dat jij, nadat je zeker over koetjes en kalfjes mer haar hadt gespro ken, niets meer van je hebt laten hooren Kan dat meisje, dat ook wel gemerkt zal hebben, dat je om haar je reisplan ver- andardet, daarvan geen ongegronde ver wachtingen koesteren Wie weet, hoeveel dat kind geleden heeft, toen je niets meer van je liet hooren »Je kunt toch niet aannemen, dat elk meisje maar dadelijk aan tronwen denkt,® zegt Ravening verontschuldigend. »Het zou wonder zijn al» zij er in het geheel niet aan gedacht had, na jou wijze van handelen.® sik heb er geen oogenblik op gezinspeeld daarop geef ik je mijn woord van eer.® sDat geloof ik wel, Raveningmaar wat moet dat meisje din gedacht hebben >Wel, ik geloof, dat wij ons die twee dagen kostelijk samen geamuseerd hebben. Wordt vervolgd.)

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1919 | | pagina 1