De E.L.T.A. Und van altena Uitgever: L. J. VEEKMAN, Heusden. No. 3906. Woensdag 20 Augustas1919. FEUILLETON. III 1XÏÏWI& IIIÏÏWI Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.20, franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag 12 uur ingewacht. Ik geloof dat er weinig tentoon stellingen zijn geweest die zoo'n op gang hebben gemaakt als de E.L.T. A. De luchtsport heeft zich nu al sinds jaren in de algemeene belangstelling verheugd. Voor ons die ver van eenig vlieg terrein wonen is een vliegmachine die over onze streken vliegt een re den om eens gauw naar buiten te loopen en te probeeren hem in de gaten te krijgen. De verbazing van de eerste jaren was wel voorbij, maar de belangstelling is gebleven. En nu is dit het eigenaardige van de E.L.T.A., dat de verbazing en be wondering voor de vliegtuigen weer zoo is toegenomen. Althans voor de kenners. Wat toch is het geval Sinds eenige maanden is de oorlog voorbij, en nu is er in Nederlandsch hoofdstad het plan opgekomen om een uitnoodiging aan de verschillen de groote landen te sturen, teneinde tot een tentoonstelling te komen van wat de vliegtuigen van allerlei na tionaliteiten presteeren. Ik zeg daaraan „de groote lan den", maar dan moeten we Duitsch- land uitsluiten. Nederland stond voor de keusóf Duitschland vragen, en dan geen medewerking te krijgen van de Ententemogendheden, óf de laatste vertegenwoordigd te zien, maar dan ook geen Duitsch vliegtuig op het terrein. Nederland heeft nood gedwongen het laatste moeten kiezen, zoodat nu Duitschland niet vertegen woordigd is. En nu de tentoonstelling daar is, blijkt het dat ze een openbaring is in de vijf oorlogsjaren, die voorbij zijn, heeft het vliegtuig een groote plaats ingenomen in den oorlog, en is er onder alle naties koortsachtig gewerkt aan de verbetering daarvan. Maar al deze verbeteringen zijn zorg vuldig geheim gehouden voor den vijand, en nu opeens wordt het we reldkundig, hoe groot de vooruitgang is die de vliegsport gemaakt heeft. Het gaat natuurlijk om verbeteringen die wij, leeken, niet kunnen waar- 57. Doctoren waren ontbodeu om hun ge voelen te zeggenElise was onderzocht, maar een bepaalde kiem eener ziekte was niet ontdekt. Mompelde de buitenwereld, dat men niet behoefde te vragen aan welke ziekte mevrouw Ravening leed, en drukte men de grootste bevreemding uit, dat haar echtgenoot niet reeds voor lang met haar naar het zuiden was gegaan de doc toren achtten een dergehjken tocht geheel onnoodig alle hoop was gevestigd op een verblijf in de Geldersche lucht, te midden van de geurige dennenbosschen, Er was eerst voorgesteld eenigen tijd naar Baden- weiler te gaan, maar dit had Elise beslist afgewezen, omdat haar man haar niet lang daarheen zou kunnen vergezellen en hij ten minste een paar dagen in de week in Gelderland zou kunnen komen. Na eenig overwegen was de keus op Woudstede gevallen. Maar Elise moest gezelschap hebben hoewel zij zelve meende, dat dit niet noodig was, werd dit toch algemeen bepaald noodzakelijk geacht. Elise zou zich daaraan onderwerpen, mits zij haar ge zelschap mocht kiezen en natuurlijk dacht zij in de eerste plaats aan Henriette. Het arms vrouwtje smachtte letterlijk naar haar deeren, maar voor de ingewijden is deze tentoonslelling werkelijk een openbaring. Dit wat betreft de technici, en nu wat betreft de buitenstanders, het volk. De jaren door hebben langzamer hand allerlei soorten van sport, vroe ger hoofdzakelijk in andere landen beoefend, hier ook vaste wortel ge schoten ik noem hier b.v. het voetbalspel. Zoo zou men kunnen zeggen dat op het oogenblik de vlieg sport dè groote belangstelling van het volk heeft gewonnen, en al is het niet zoo gemakkelijk te beoefenen als voetbal, de lust om er aan mee te doen is kolossaal toegenomen. Zoo ver vroeger de vliegmachine boven onze hoofden zweefden, zoo ver was vroeger de mogelijkheid af van den gewonen mensch om ook eens te vliegen. Nü zien de bezoekers van de E.LT.A. de groote en kleine vliegmachines als huis-, tuin- en keu kengereedschap vlak bij zich ze zien de gemakkelijkheid waarmee ze op stijgen en manoeuvreeren, en in die zelfde mate is de mogelijkheid om zelf ook eens te vliegen dichterbij gekomen. Een beetje ruime beurs (f 40kost een toertje in de lucht) een klein beetje moed en daar gaan we. En wie het eenmaal gedaan heeft die, als er tenminste nog eens f 40in de porte-monnaie zit, zal dezelfde gewaarwording nog wel eens willen hebben en gaat nog eens vliegen. En dan nog eens en nog eens en nog eens enkel en alleen voor het genoegen om te vliegen Och nee. Zoudt ge het willen geloo- ven dat heeren vliegers „vliegen" vervelend vinden. Het is zoo een tonig. En ja, als we er goed over gaan denken, moet het ook wel ver velend zijn. Want van de schoonheid van de aarde te genieten is meestal onmogelijk door de groote hoogte. Als middel om een groote afstand gemakkelijk af te leggen heeft de vliegmachine zeker een toekomst, maar als genotmiddel geloof ik niet. 't Is het oordeel van een onzer meest bekende vliegers „alleen als ik hier beneden erg veel onaangenaamheden heb, ga ik met plezier de lucht in, maar anders foei, 't is zoo ver vriendin zij had nu bijna twee jaren haar verdriet geheel alleen gedragen en dit was haar, die steeds zoo gewoon was op an deren te steunen, te zwaar gevallen zij gevoelde, dat zou zij niet bezwijken, zij haar hart eens lucht moest geven. Aan haar man kon zij dit niet doen hij zou haar uiting mogelijk als een verwijt opvatten, en niets lag verder buiten hare bedoeling zij was nu besloten dat, als zij iemand in haar vertrouwen nam, die ééne Henriette zou zijn. Het viel Elise op, dat, toen zij Ravening over dit plan sprak, hij daar niet bijzonder mede ingenomen scheen. Henriette was zoo ver weg en hij meende, dat Elise toch zeker ook hier wel iemand zou kunnen vinden, die haar gezelschap zou willen hou den. Maar toen hij zag, hoe sterk haar hart daaraan hing, gaf hij toe en zij zond een dringenden brief aan Henriette om haar te verzoeken, zoodra hare vacantie begon te willen overkomen, omdat zij zoozeer be hoefte aan haar had. Elise schreef, dat zij overtuigd was, dat Henriette haar dit verzoek niet zou weigeren, en drukte daar bij hare hoop uit, dat, mocht het niet al te veel gevergd zijn, Henriette er niet op zou staan om onmiddellijk na de vacantie weder te vertrekken. Elise twijfelde er geen oogenblik aan, of Henriette zou aan haar verzoek voldoen en zich bereid verklaren te komen, althans gedurende de vacantiegroot was dus haar teleurstelling toen zij na eenige da- velend. Vroeger, ja toen was het een durf om te gaanje toestel was niet zoo vertrouwd, er waren zoo veel dingen die we door de praktijk moesten leeren, en toen heeft er me nigeen het met den dood moeten bekoopen, maar 't is nu zoo akelig secuur." Het avontuurlijke, spannende, is verdwenen, en zij, die een prikkel zoeken om hen te boeien, zullen die in het eenvoudige vliegen niet meer vinden. In het begin waren het veelal onverschilligen, zij, die niet veel om het leven gaven, die zich aan 't vliegen waagden nu kan men ook zonder een waaghals te zijn, rustig een tochtje mee maken. Iets over de tentoonstelling ver tellen Wie gelegenheid heeft om te gaan kijken, dat hij het niet ver- zuime. Ook zonder technisch op de hoogte te zijn kan men veel bewon deren. Het nachtelijk vliegen is aardig, meer ook niet. Een sensatie van schoonheid, gelijk een onzer groote couranten het beschreef, gaf het mij niet. Dan is de mooie glan zende maan, die daar zoo stil aan den nachtelijken hemel prijkt, een beeld van veel grooter schoonheid. Zoo is het toch ook altijdde mensch wroet en werkt en staat op een oogenblik stil in bewondering voor wat hij wrocht. Maar wee als hij dan daarnaast ziet de wonderen van Gods schepping, dan wordt zijn mond als met stomheid geslagen, en kan hij niet anders dan aanbidden den Schepper, uit Wiens Vingeren al deze schoonheid voortkwam. BUITENLAMDSCH OVERZICHT »I)eze merkwaardige man is als een spijker hoe harder men op zijn kop slaat, hoe vaster hij komt te zitten.Dit is een uitspraak die we lazen over Erzberger, den Duitschen minister van financiën. Hij wordt n.l. door de rechtsche partijen duchtig be streden, nu weer om de nieuwe belasting wetten die hij wenscht in te voeren. Geld moet er n.l. in Duitschland opgebracht wor den veel geld. En nu wil Erzberger een heffing in eens van het vermogen. Dat zal natuurlijk een flinke aderlating worden en vindt sterke tegenkanting. In zijn ant woord aan Mumm, die behoort tot zijn felste gen een brief ontving, die wel zeer har telijk was, maar waarin Henriette toch haar voorstel afwees. De bezwaren, die zij opgaf, vond zij van zooveel gewicht, dat zij het beter achtte niet te komen. Vol gens het oordeel van Elise waren die be zwaren echter onbeduidend. Vooreerst schreef Henriette, dat zij niet wist, of de man van Elise wel met haar als logée ingenomen zou zijnzij meende, dat bij jonggetrouwden de vriendin der vrouw niet altijd de welkome gast behoefde te wezen van den echtgenoot. Deze vooronderstelling hinderde Elise eenigszins wat dacht Hen riette wel van haar Dat zij haar zou ge vraagd hebben om te komen, zonder dat haar man zulks goedkeurde Andere be zwaren waren, dat de afstand zoo groot "was alsof Henriette niet meermalen alleen de reis had gemaaktdat zij aan eene vriendin had beloofd eenige dagen bij haar te komen doorbrengen alsof die enkele dagen toch niet gevonden zouden kunnen worden. Was de brief in een min der hartelijken toon geschreven geweest, dan zon hij Elise zeker veel verdriet heb ben gedaan, maar niettegenstaande al die uitvluchten sprak uit de woorden van Hen riette toch eene zoo innige deelneming in haar toestand en zoo menig blijk van de oude trouwe vriendschap, dat zij wel moest aannemen, dat de door haar geopperde bezwaren geen gezochte uitvluchten waren, en dat Henriette nog steeds hetzelde ge voel voor haar bleef koesteren als vroeger. tegenstanders, zeide de minister o.a.Deze partij, hij bedoelde de Duitsch-nationalen, waartoe ook Mumm behoort, stemt tegen de fundamenteele wetten, die noodig zijn voor het herstel van Duitschland. Het tempo, waarin wij werken moeten, bevalt ook mij niet. Maar het wordt geboden door den grooten nood van het rijk. Een gedwongen leening is een economische onmogelijkheid. De heeren van rechts hebben op hun par tijdag ons den oorlog verklaard, ons en de grondwet. Zij hebben verklaard, dat Erz berger tot eiken prijs de deur uitgezonden moest worden. Als gij denkt dat de re geering tegenover dergelijke oorlogsverkla ringen stom zal blijven als een visch, ver gist gij u. Wij zouden als rijksministers te kort doen aan onze plicht de grondwet te verdedigen, indien wy den strijd niet zouden aanvaarden met alle middelen. Verder heeft de afgevaardigde Mumm getracht tweedracht te stoken tusschen het centrnm en minister Erzberger. Ik wil den heer Mumm verklaren, dat minister Erz berger in functie blijft, zoolang hij het ver trouwen heeft van de meerderheid. En daarvoor geeft in de eerste plaats den doorslag het vertrouwen van zijn eigen politieke vrienden. Maar het zal den heer Mumm niet gelukken, niettegenstaande zijn lokken en lonken, een scheuring en schei ding te maken in de uitnemende verstand houding tusschen het centrum en den rijks minister Erzberger. Wij kennen de be doeling van de heeren rechts. De heeren voelen zich niet aangenaam in hun isolement en daarom zouden zij graag een burgerlijke partij tot zich trekken, die hnn belangen zou dienen. Het centrum zal in dit aas niet bijten. Inzake de heffing in eens van het ver mogen herhaal ik mijn verklaring. Op het oogenblik, dat de Entente trachten zou beslag te leggen op de opbrengst van deze heffing, zal ik de nationale vergadering machtiging vragen deze belasting niet te heffen. Nu hebt gij (naar rechts) geen uitvlucht meer. Thans kunt gij dus mede werken tot deze heffing. Erzberger weet van zich af te bijten en zal nog menig moeilijk uurtje beleven, 't Is ook een toer in den berooiden toestand, waarin Duitschland verkeert, eenige orde te scheppen. 't Schijnt toch, dat de bolsjewiki in Rusland hun macht gaan verliezen. Lenin en Trotzky, hun hoofdmannen, moeten zich zelfs in Moskou niet meer veilig voelen. Zou het gaan als in Hongarije, waar de revolutiemannen ook moesten wijken en plaats dachten te maken voor een socialis tische concentratie, maar nu door een burgerlijke regeering zijn opgevolgd Hon garije heeft n.l. eindelijk een ministerie gekregen, en allen die er zitting in heb ben, behooren tot de gematigde partijen drie zetels zijn opengelaten voor de soci alisten. Deze hebben echter nog altijd geen besluit genomen. Vrijdagmiddag hebben de nieuwe ministers reeds den eed in handen van aartshertog Josef afgelegd. Dit kabinet, als het nu werkelijk bestaat, zou onder medewerking van de Entente vertegenwoordigers tot stand zijn gekomen, die op verzoek van den aartshertog bij de verschillende politici een bezoek hebben gebracht. Aartshertog Josef zou er, vol gens de »Neue Freie Presse«, ernstig aan denken zich terug te trekken, daar hij wel voelt dat hij zelf het groote struikelblok is. Dit zou echter pas na de benoeming van het kabinet geschieden. De Entente- commissie zou daaraan medegewerkt heb ben, daar zij een regeering wenscht te zien, met welke zij zal kunnen onderhan delen over den vrede. De aartshertog zou ook nog hebben beloofd, van elke vervol ging van de communisten af te zien, indien de sociaal-democraten deel van de regeering willen uitmaken. Men vreest echter, dat Garami daar niet mee tevreden zal zijn, en het heengaan van den aartshertog zal eischen, voordat hij bereid is deel van de regeering uit te maken. Naar verluidt moet de vroegere monarch, koning Karei, er nog op belust zijn aan de regeering te komen. Heeft de man er waarlijk nog niet genoeg van Als hij nu nog een echte koning was, maar, gelijk wij vroeger reeds schreven, mist hij alle eigenschappen, die noodig zijn om een vader des vaderlands te wezen. Nog altijd broeit het in de Rijnprovin cie, om er een Rijn-republiek te verkrijgen. Een beweging, die den Franschen niet onwelkom is. Ook in de Palts wordt weer sterk voor die Rijnrepubliek »gewerkt«, er zijn daar echter twee elkander felbestrijdendegroepen, namelijk zij die aansluiten bij de Rijnrepu- bliek willen en zich daartoe willen afscheiden van Beieren en zij, die die aansluiting ver foeien, doch wel een breuk met Beieren en Duitschland willen, om welke reden de Franschen deze propaganda klaarblijkelijk volkomen haar gang laten gaan. Voor Toch kwam menigmaal de vraag bij Elise op, hoe het mogelijk was, dat, als Hen riette zoo naar haar verlangde als zij naar Henriette, zij in zulke kleinigheden bezwa ren voor hare overkomst kon zien. Zij durfde niet andermaal op hare komst aan dringen doch toen Ravening vernam wat Henriette geantwoord had, zeide hij, na een oogenblik nadenken »Het schijnt, dat ze van mij wenscht te hooren, dat ik haar graag bij je zal zien. Ik zal haar dat schrijven, Elise.c »Zou je dat willen doen, Edgar riep Elise uit, terwijl een blijde glimlach haar gezichtje verhelderde, »dat zou heerlijk zijn. Zeg haar toch, hoe zielsgraag ik zou heb ben dat zij kwam.a »Daarom doe ik het alleen, Elise,ant woordde Ravening bewogen ïik beloof je ik zal mijn best doen.c Dienzelfden avond nog schreef Edgar een brief van den volgenden inhoud »Waarde Juffrouw Dorval.« »Het is zeker lang geleden, sinds ik het genoegen had U te ontmoeten, maar als het U gegaan is als mij, dan hebben de vier jaren, die sedert verloopen zijn, nog niet geheel de herinnering uitgewischt van de voor mij zoo hoogst aangename dagen, te Clarens doorgebracht. Uit de brieven mijner vrouw, uwe intieme vrien din, zult u ongetwijfeld het een en an der van my vernomen hebben, even als ik steeds met belangstelling van mijne vrouw alles hoorde, wat U betrof. Thans waag ik het met een verzoek tot U te komen, een verzoek, dat U, naar ik hoop en ver trouw, mij niet znlt weigeren. Mijne vrouw is sedert eenigen tijd lij dende de doctoren kunnen niet uitmaken wat de oorzaak harer ziekte is ook voor mij ligt die in het duister, alleen geloof ik wel als zeker te mogen aannemen dat de oorzaak niet een physieke is, maar dat hel lichaam lijdt omdat de geest niet ge zond is. Bij iemand in dien toestand acht ik het van het hoogste gewicht, dat zoo veel mogelijk al hare wenschen bevredigd worden. Nu weet ik, dat mijne vrouw een vurig verlangen heeft naar U het is mo gelijk, dat zij wegens hare groote beschei denheid dit in haar brief aan U niet ge noegzaam heeft uitgedrukt, maar ik houd mij overtuigd, dat het weerzien van U op dit oogenblik het beste geneesmiddel voor haar zou zijn. »U zult mij wel ten goede willen hou den, dat ik na uwe weigering nogmaals op de zaak terug kom, maar ik vind daar toe vrijheid, vooreerst om den vurigen wensch, dien ik koester, dat mijn vrouw weder spoedig moge herstellen, en ander deels om eene uitdrukking in uw brief aan mijne vrouw, waaruit blijkt, dat U er aan schijnt te twijfelen of ik U wel gaarne bij ons zou zien. Wordt vervolgd NIEUWSBLAD voor liet Land van Heusdsn en Altena, In Langstraat en (Is Bomioelerwaard

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1919 | | pagina 1