r
1
BI I r. Wiirl et» impl.
Kef Vredesfeest
FEUILLETON.
Magazijn St. Jozef.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 3907. Zaterdag 23 Augustus. 1919.
SIGAREN,
GROOTHANDEL IN
TABAK.
Het goedkoopste adres voor Wederverkoopers.
ep 30 flugusliis a.$.
1ST IIUWII IIIÏÏWI
KA HOI ANN's
Heeren- en
Kiiiderkleediug
Gorinchein.
UND VAN ALTENA
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.20,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
12 uur ingewacht.
B®üfil
Meleka, Vecco, Sportman, Red Fox, Xantos, Lift, Crescent, Him,
Tosca, Toujours, Basma, Happy, Rahat, Kleine Xantos, Ascot,
Ermak, Cavalla Ballet, Miss Gaby, Khiat, Leopold, Miss Blanche,
Rubi, Caravellis, enz. enz.
Vraagt nog- heden prijscourant.
MAGAZIJN
's-BOSCH, Tel. Int. 492.
24 Hinthamerstraat 24
-BWBBBffl-
Moeten we feestvieren op 30 Au
gustus vraagt Nurks. 't Is er wel
de tijd naar. Overal onvrede, 't Is
of de wereld op zijn kop staat. Ziet
maar naar het Buitenland, 't Is bij
overwinnaar en overwonnene, er is
nergens vrede. En hier te lande
overal onrust en woeling, niemand
is tevreden met zijn lot. 't Is hoogst
treurig, maar 't is waar I
We kunnen niet ontkennen, dat
Nurks veel waarheid- in zijn betoog
heeftmaar dat neemt niet weg, dat
wij toch meenen, dat er reden is om
een vredesfeest te vieren.
Laat ons slechts enkele jaren te
ruggaan, en dan hooren we weer het
kanongebulder, dat ons bij elk schot
in gedachte bracht, hoe tal van on
schuldige personen werden gedood
en verminkt, en hoe een ieder, slechts
op enkele uren afstands, van huis en
hof gescheiden werd, velen om later
slechts een puinhoop terug te vinden.
Dan moeten we dankbaar erkennen,
dat Nederland gelukkig buiten den
58.
Ik stel er prjjs op U de verzekering te
geven, dat ik uwe komst als een grooten
dienst zal beschouwen, ook aan mij persoon
lijk bewezen. Wil, mejuffrouw, de betui
ging ontvangen van de bijzondere achting,
waarmede ik de eer heb mij te teekenen,
Uw dienst w. dienaar,
Edgar Ravening.
Toen Ravening zijn brief geëindigd had,
bevredigde hij hem in geenen deele. Hij
had begrepen, dat hij Elise in haar toe
stand het bezoek van Henriette niet mocht
onthouden hij geloofde vast, dat de aan
wezigheid van Henriette een goeden in
vloed op haar zou hebben, en wijl toch
vroeg of laat Henriette zou moeten komen,
want de wensch daarnaar was bjj Elise
te vurig, had hij gemeend den stap te
moeten doen, waartoe hij nu overging.
Maar nu, onder het schrijven van den
brief, gevoelde hij weer sterker dan ooit,
in welk een vreemden toestand hij tegen
over Henriette was gekomen. Hij was,
naar hij meende, eigenlijk buiten zijn schuld
in deze moeielijkheid geraaktzoolang hij
getrouwd was had hem die zaak altijd ge
hinderd, en het was hem eenigermate eene
oorlog is kunnen blijven, al zijn er
dan ook menige kritieke dagen ge
weest.
Wel is waar heeft de mobilisatie
van velen ook groote opofferingen
geëischt, terwijl anderen er finanti-
eel mede vooruitgegaan zijn maar
ook die allen hebben reden zich te
verblijden in hetgeen achter ons
ligt.
Daarbij komt ook, dat het Neder-
landsche Volk, hoewel over het ge
heel kalmer gestemd dan onze zui
delijke naburen, toch op zijn tijd
behoefte heeft aan ontspanning. De
boog kan toch niet altijd gespannen
zijn, en het jonge volkje heeft in de
laatste jaren de kermis steeds moe
ten missen, om eens gezamelijk echt
vroolijk te zijn. Een gepaste vroo-
lijkheid verjongt den geest en spoort
aan tot nieuwen arbeid met meerder
lust.
Men kan vroolijk zijn zonder in
uitersten te vervallen, en dat hopen
wij zal ook bij het aanstaande vre
desfeest blijken waarheid te zijn.
Niet alleen de Heusdenaren, maar
ook de bewoners uit de naburige ge
meenten hopen we ten onzent te zien,
en het is de taak van de Oranjever-
eeniging, die Koninklijke goedkeuring-
op hare statuten aanvroeg en ver
kreeg, om te zorgen dat op dien dag
voor allen eene gepaste afleiding is
weggelegd.
Het idéé van een bloemen-corso is
al een goed idée. We zien de con-
rust, dat die thans uit den weg geruimd
zou worden. Wat hij doen zou als Hen
riette kwam, wist hij nog nietof hij
aan zijne vrouw alles zou mededeelen wat
er tusschen Henriette en hem was voor
gevallen, en haar ook zeggen waarom hij
haar niet vroeger daarover gesproken had,
dan wel of hij zich maar zou houden alsof
hij haar vroeger nooit gekend had, daarom
trent kon hij nog geen besluit nemen
maar hij vertrouwde dat alles wel terecht
zou komen, en meende dat het misschien
beter was eerst de komst van Henriette
af te wachten, en te zien, hoe zij zou
handelen.
Nogmaals herlas hij zijn brief, en hoe
wel die hem niet beviel, wist hij niet hoe
hij dien anders zou stellen, en besloot
daarom hem onveranderd op de post te
doen.
De brief van Ravening maakte een ster
ken, maar vreemden indruk op Henriette
hij bracht haar geheele gemoed in onrust,
en verbrak ten eenenmale de kalmte, waar
toe zij zich in den laatsten tijd met kracht
gedwongen had. Zij had gemeend, geheel
in zijn geest te handelen, toen zij het ver
zoek van zijne vrouw afsloeg, want daar
hij haar nooit iets van zich had laten
hooren, moest zij aannemen dat hij haar
liever nooit meer wilde ontmoeten, En
nu vroeg hij haar dringend om over te
komen. Wat moest zij daaruit opmaken
Dat zij hem geheel onverschillig was ge-
curreerende dames en heeren al
rondrijden op keurig en kunstig ver
sierde fietsen,om daarna in volgor
de te worden opgesteld en blijken
van vaardigheid te geven, waar die
verlangd worden.
We willen echter de commissie
niet vooruitloopen. Ze heeft waar
schijnlijk nog verschillende idéés in
haar brein, die ze als verrassing tot
het laatste bewaart. Eéne zaak is
echter onvoorwaardelijk noodig, n.l.
een feest waaraan allen deelnemen.
Die niet werkdadig optreden moeten
het toonen door het uitsteken van
vlaggen en zich met oranje te ver
sieren. We moeten dien dag alleen
opgewekte gezichten zien. Op 30
Augustus is voor de Nurksen geen
plaats
Tot 30 Augustus! Op het vredes
feest zien we elkander weder 1
BUITENLANDSCH OVERZICHT
Nu de oorlog tot het verleden behoort
komt kapitaal en arbeid algemeen aan het
woord en beiden zijn voorname factoren,
die men niet te licht kan achten.
Zoo heeft in den Parijschen gemeente
raad en den Oppersten Raad van het Seine-
departement het raadslid Lemarchand voor
gesteld, den wensch te kennen te geven
tot instelling van een Parlement van Arbeid
in Frankrijk. Dit parlement zou zich niet
GROOTE KEUZE
Eetserviezen, Koffie- en
Ontbijtserviezen.
Waschstellen.
Vraag prijscourant voor Gero zilver
Lil 151/ Q voorheen
wL,fitl\ö7 JACQ. KRIJBOLDER
Hinthamerstraat 70. 's-BOSCH.
worden, zoodat hij zonder eenig bezwaar
in haar gezelschap kon wezen, of
zij ontstelde over haar eigen gedachte
of wel zou hij haar nog liefhebben en haar
daarom vragen te komen Wat zou zij doen
Zij kon niet kalm nadenken. Zij had zulk
een vurig verlangen naar Elise, en ook
ze kon het niet loochenen naar hem
zoo gaarne zou zij hem nog eens willen
zien. Maar mocht zij het doen? Zou daaruit
geen kwaad kunnen voortvloeien Neen,
hij scheen nu wel vergeten te hebben,
hoe hij eens over haar gedacht had vier
jaar is voor een man ook een lange tijd,
dacht zij bitter, en de koele toon van brief
griefde haar diep het ergerde haar on
uitsprekelijk, dat zij, die zoo vurig gehoopt
had zijne vrouw te worden, nu na een
zwijgen van vier jaren door hem werd
gevraagd te komen, omdat hij haar noodig
had om zijne vreuw op te kweeken. Maar
die vrouw was Elise, haar vriendin 1 Dat
denkbeeld bracht kalmte in haar gemoed
het was toch beter zoo, dan dat hij haar
nog altijd lief hadals zij dit uit zijn
brief had kunnen opmaken, dan had zij
zeker niet mogen gaan, maar nu, nu was
het wat anders. Ais zij nu ging, dan ging
zij niet voor zich zelve, noch voor hem,
maar alleen om Elise als zij niet ging,
dan zou zij eene zware verantwoordelijk
heid op zich laden. En dan, hare vriend
schap stelde toch ook eischen kon zij aan
Elise andermaal schrijven ïneen, ik kom
niet® Was het toch niet lief van haar
stellen boven Kamer en Senaat, maar het
zou een raad worden van vakkundigen, die
vakkundig de toepasselijke wetten voorbe
reiden, voortvloeiende uit de vrijwillige over
eenkomst tnsschen kapitaal en arbeid.
Men weet dat president Wilson gedurende
den oorlog in Amerika een gelijksoortig
lichaam in het leven riep, samengesteld uit
patroons en arbeiders.
In Engeland werd in Februari 1.1. een
Arbeidsparlement gesticht, hetwelk ongeveer
600 leden telde, en Lloyd George wenschte
het beschouwd te zien als een soort con
ferentie van den maatschappelijken vrede.
In het Lagerhnis te Engeland heeft Lloyd
George een kreet van zuinigheid doen
hooren.
Lloyd George verklaarde kort en goed,
dat het land met een ramp bedreigd wordt,
tenzij de productie zeer aanzienlijk toeneemt.
Sprekend over de kolenmijnen, zeide de
premier datgene, wat men wel verwacht
had, ril. dat de regeering rechter Sankey's
rapport, waarin deze aanbeval, de m ij n e n
te nationaliseeren, niet kan aanvaarden,
maar dat zij, volgens het rapport-Duekworth,
wèl de s t e e n k o o 1 tot staatseigendom
wil maken, en ook de exploitatie der mijnen
wil verbeteren door meer samenwerking te
brengen tusschen de mijnwerkers en de
mijneigenaars.
Deze laatste mededeeling zal wel niet
nalaten, ontevredenheid te wekken onder
de mijnwerkers, die nog altijd op natio
nalisatie, niet van de steenkool, maar van
de mijnen blijven aandringen.
Wat den handel aangaat, kondigde de
premier de opheffing van de invoerbeper
kingen tegen 1 September aan, benevens
de indiening eener wet, welke het dum
ping (concurreeren door de prijzen van
een of ander artikel gedurende zekeren tijd
kunstmatig laag te houden, en aldus zonder
winst of desnoods met tijdelijk verlies han
del te drijven), van handelswaren moet
voorkomen.
Aangaande de geldmiddelen verklaarde
Lloyd George, dat bij de bewapening de
grootste zuiningheid zal worden betracht. De
regeering hoopte de begrootingen aanzien
lijk te kunnen verminderen, nu het groote
gevaar in Europa geweken was. En hij
deed een beroep op de andere landen om
desgelijks te handelen.
In Duitschland gaat men troost zoeken
in het opsporen van de oorlogsredenen.
Ludendorff heeft zijne herinneringen in
een boek samengevat. Het boek is in twee
vriendin, dat deze, niettegenstaande bijna
drie jaren waren verloopen, sinds zij el
kander het laatst gezien hadden, nog al
tijd zoo innig aan haar gehecht bleef, hoe
wel zij zelve zeker zeer weinig had gedaan
om die vriendschap te onthouden Haar
besluit was genomen lang genoeg had zij
uitvluchten en voorwendsels gezocht om
niet tot Elise te gaan, en waarschijnlijk
zou deze zich nu wel vast genoeg in het
hart van haar man hebben genesteld, dan
dat er van haar bijzijn iets te vreezen zou
zijn.
Zij schreef dus aan Elise dat ze komen
zou zoodra hare vacantie begon, maar toen
zij dit geschreven had, gevoelde zij eerst
duidelijk hoe diep nog de oude wond was.
In gejaagde stemming haakte zij naar het
tijdstip waarop zij zou vertrekken aan de
weken, die vroeger in haar kalm leven
voorbij schenen te vliegen, kwam haast
geen einde. En toch toen dat einde da&r
was, toen zij de lange reis bijna achter
den rug had, toen zij het spoorwegstation
naderde waar hij haar zou komen halen,
toen huiverde zij om hem weder te zien,
hem weder te ontmoetenzij wist niet,
hoe zij zich moest houden, zij begreep
niet wat hij zou zou zeggen om zijne stil
zwijgendheid tegenover haar te verklaren,
maar zij gevoelde en schrikte er van
dat haar hart nog even warm voor
hem klopte als op den dag, toen zij hem
voor het laatst zag.
^Station Woudstede,roept de conduc-
DRAAGT
groote af deelingen gesplitst»Als chef van
den generalen staf in het Oosten® en »als
eerste generaal-kwartiermeester«. Daaraan
gaan twee korte hoofdstukken vooraf: »Mijn
denken en handelen® en »Luik«.
Het eerste van deze hoofdstukken is bij
zonder merkwaardig. Het bevat de mee
ning van den generaal over het wezen van
den oorlog, leger, vaderland, politieke
vraagstukken en over zijn persoonlijke
betrekkingen tot den generalen staf en
Hindenburg.
Deze wereld- en volkerenoorlog, aldus
Ludendorff, heeft geweldig veel van ons,
Duitschers, geëischt. Ieder individu moest
voor de overwinning het laatste geven wat
hij had. Leger en vloot wortelen in het
vaderland als de eik in Duitschen bodem.
Leger en vloot moesten daarom van hei
vaderland steeds opnieuw moreele kracht,
menschen en oorlogsmateriaal krijgen en
zichzelf verjongen. Het moreel en de oor-
logswil in het vaderland moesten versterkt
worden. Wee, wanneer zij geschokt wer
den Er ontstond in het vaderland een
leven en werken voor den oorlog, zooaF
nooit tevoren het geval was en dit levei
en arbeiden krachtig te steunen was d<
taak van den rijkskanselier. Daarbij kwam
nog een tweede taak de leiding van dei
stryd tegen het vijandelijk front in eigen
land. Zoo kreeg het werken en bandelet
der regeering een beslissende heteekeni
voor den oorlog. De groote taak, tot den
vrede te komen, kon men slechts doos
krachtige oorlogvoering vervullen. Me
teur. Vol angstige verwachting verlaat Hen
riette den trein.
Groot was de vreugde van Elise geweest,
toen zij vernam dat Henriette zou komen.
Bijna drie jaar was het nu geleden sind.s
zij haar vriendin voor het laatst zag, er
hare spanning op den dag waarop Henriette
zou komen, was dan ook bijzonder sterk,
Sedert een paar dagen hadden Edgar en
zij een kleine villa betrokken, midden tus
schen de bosschen gelegen de tuin was
klein, maar het geheele bosch kon als tuit
beschouwd worden. Reeds van het eerstt
oogenblik af gevoelde Elise den verkwik
kenden invloed van de heerlijke dennen
lucht hoewel zij niet ver kon wandelen
had zij met haar man toch bijna den ge-
heelen dag in het bosch doorgebracht.
Op den morgen van den dag, waarop-
Henriette verwacht werd, gaf Elise haat
voornemen te kennen Edgar te vergezellen
als hij haar aan het station ging halen,
maar deze wilde daarvan niets weten hij
meende, dat die tocht haar te veel ver
moeien zoude, en dat het veel beter was,
indien zij bij het eerste wederzien van haar
vriendin, geheel ongestoord met haar zou
kunnen spreken. Het was eene kleine te
leurstelling voor Elise geweest, want zij
gevoelde zich nu niets vermoeid, maar toch
onderwierp zij zich gewillig aan den wensch
van haar man.
- -t'
visr hot Lanti van HousdM br Altena, dg Lanpstraat en de BoimeUrwaar
De bekende persoonlijkheid uit de Ca
mera Obscura.
Oud-Hollandsch tinwerlc.
Tafel- Dessertmessen, Fruit- Boter
en Kaasmesjes.
GERO ZILVER - ALPACCA
Tafel-, Dessert-, Lepels en Vorken,
Suikerlepeltjes.
Wordt vervolgd.)