li |ii nr. üeüQori een öivoegsel.
Het Vredes- en
Eoninginnefeest.
Uitgever: L* J. VEERMAN, Heusden.
No, 3909. Zaterdag 31 Augustus. 1919.
L
SIGAREN, SIF
TABAK.
Het goedkoopste adres voor Wederverkoopers.
's-BOSCH, Tel. Int. 492.
J
FEUILLETON.
EST II1WI8 HllIWj
Oranje beven 1
Leve
MagazijnptJozef.
BlIULMANiVs
Heeren- en
liimlerkleeding
Gorincheui.
GROOTHANDEL IN
DRAAGT
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.20,
franco per post zonder prijsverhooging. Afzonderlijke
nummers 5 cent.
Ad verten tiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmiddag
12 uur ingewacht.
Meleka, Vecco, Sportman, Red Fox, Xantos, Lift, Crescent, Him,
Tosca, Toujours, Basma, Happy, Rahat, Kleine Xantos, Ascot,
Ermak, Cavalla Ballet, Miss Gaby, Khiat, Leopold, Miss Blanche,
Rubi, Caravellis, enz. enz.
Vraagt nog heden pryscourant.
MAGAZIJN
24 Hinthamerstraat 24
"1
Heusden viert feest. Als ons blad
op Vrijdagavond verschijnt, is er
al een begin 'gemaakt met de fees
telijke stemming. We zien de jeugd
dan al in opgewekten zin de plannen
voor morgen bespreken en op Za
terdagmorgen verschijnt allerwege
de vaderlandsche driekleur met
Oranjewimpel.
De feestcommissie wil den tijd niet
ongebruikt laten voorbijgaan. Reeds
te 7 30 ure wekt een reveille ieder tot
feestvieren op. Een statig klokken
gelui verkondigt den érnst van den
feestdag, om ten 9 ure met een ca
rillonbespeling te worden opgevroo-
lijkt.
Alle ï^eusdenaren, en zij die uit
de omstreken komen en eveneens
welkom zijn, zijn met oranje ver
sierd, en vertoonen opgewekte ge
zichten. Op den Feestdag moet alles
vroolijk zijn De angsten, door velen
60.
Hoe maakt Elise het sinds haarlaatsten
brief, laat eens zien, nu een week geleden
Doet de buitenlucht haar goed
»Wij zijn pas een paar dagen buiten,
maar ik heb goede verwachting van haar
verblijf in de bosschen, en ik moet er bij
voegen, niet minder van uw gezelschap.
Een dankbare blik uit zijn vriendelijke
oogen trof haar.
Kunt u volstrekt niet nagaan, wat het
is, dat haar hindert Want zooals u mij
geschreven hebt, moet er een moreele reden
bestaan. Misschien is er iets, waaraan ik
iets kan veranderen.t
Edgar gaf niet dadelijk antwoord. «Ik
heb wel eens gedacht, of het 't verlan^
gen naar u kon zijn,« luidde het ontwij
kend. «Zij hangt u aan met haar geheele
hart, en dan is een tijdsverloop van drie
jaar lang.«
«Zeer, zeer lang,« bevestigde Henriette.«
Maar u zult wel begrijpen, dat het niet
aan mijn wil heeft gelegen, ona eerder te
komen
«Daaraan twijfel ik niet,« antwoordde
Edgar haastig, als ware hij bevreesd dat
dit nog nader toegelicht zou worden.
Intusschen had het rijtuig bijna de villa
tijdens den oorlog doorstaan, zijn
geweken, en we verblijden ons dat
Nederland, met zijn geliefd Huis van
Oranje, voor de ellende gespaard
bleef, die onze naburen in zoo groote
mate overkwam. Laat ons daarom
dankbaar en vroolijk zijn
Als de feeststoet zich in beweging
stelt, blijft geen oude vrouw aan het
spinnewiel. Ieder wil de Stedemaagd
zien en den Vredes-Engel aanschou
wen, zulke verheven porsonen ont
moeten we toch niet dagelijks. De
versierde rijwielen met een costuum-
wedstrijd, doen de verwachtingen
hoog stellen, zoo ook de aangesloten
gilden en wat er meer bij behoort,
zullen het geheel opluisteren, de mu
ziekgezelschappen vooral niet te
vergeten.
Wanklanken mogen de feeststem
ming niet bederven, en die niet in
de goede stemming is, late zich liefst
niet zien, want het moet en zal een
opgewekt Vredefeest zijn.
We zullen het feestprogramma niet
op den voet volgen. De feestcom
missie was zoo vrijgevig het huis aan
huis gratis aan te bieden. We mogen
dus verwachten, dat een ieder geheel
op de hoogte is.
De feestcommissie heeft geen ge
makkelijke taak. Laat een ieder
medewerken om haar werk zooveel
doenlijk te vergemakkelijken. Door
eendrachtig samenwerken kunnen we
alleen een goed geheel krijgen.
Laat ons allen toeroepen wat we op
bereikt, en nog had Ravening zijn ver
zoek niet gedaan om aan Elise niets mede
te deelen van hunne vroegere bekendheid.
Hij was in eene vreeselijke spanning hij
moest het vragen, en toch, er bestond
schijnbaar geen enkele reden voor.
Óp het laatste oogenblik zeide Ravening
plotseling
«Juffrouw Dorva), ik heb een vriende
lijk verzoek aan u.«
«Welnu
«Ik wilde u vragen, of u niet 'aan Elise
wildet laten blijken, dat wij elkander in
Zwitserland ontmoet hebben. De reden
daarvan geef ik u later wel eens.«
Henriette wierp op Ravening een blik,
waarin eenige verwondering was gelegen,
maar er bleef geen tijd voor hem over
om nadere inlichtingen te geven, want
Elise stond reeds aan het hek haar toe te
wuiven.
Achttiende Hoofdstuk.
Henriette had nauwelijks twee dagen
op de villa Dennenheuvel doorgebracht, of
zij was er reeds volkomen van overtuigd,
dat Edgar en Elise niet zoo gelukkig met
elkander waren, als wel met het oog op
beide personen, en de omstandigheden
waarin zij verkeerden, verwacht had kun
nen worden. En hierin, dit begreep Hen
riette dadelijk, lag de oorzaak van het ver
driet van Elisehet vrouwtje, dat zich
reeds als jong meisje zulke illusiën had
de feestdagen zoo ruimschoots zullen
vernemen
buitenlandsch overzicht
Tusschen België en ons land wil het Dog
maar niet. Gelijk men weet is er bij onze
Zuidelijke naburen een partij, die een deel
van Limburg en Zeeland van ons land wil
afscheuren en dit doel zoekt te bereiken
met allen mogelijke, ook onedele middelen.
Zoo heeft Hijmans de Belgische Minister
van Buitenlandsche Zaken een vertrouwe
lijk nota aan het groot algemeen hoofd
kwartier gezonden. Het stuk dateert van
20 Mei 1.1. en spoort de Belgische agenten
te Maastricht en omliggende plaatsen aan,
alles te doen wat in hun vermogen is, om
den terugkeer van Limburg tot het moeder
land voor te bereiden. Om den verrader
lijken geest van het stuk te doen uitkomen
is het voldoende het slot over te nemen
Het is noodig, dat op dit oogenblik de
Belgen in Limburg den indruk wekken,
dat zy zeer veel vertrouwen stellen in den
gunstigen uitslag naar hun opvatting van
de onderhandelingen, die met Holland zijn
begonnen over de herziening van de ver
dragen van 1839, d, w. z. de regeling van
de Schelde- en Maas-vraagstukken, dat zij
zich zeer zeker toonen van den steun, dien
de Entente ons verleent en van de afdoend-
heid daarvan.
grooteTkeüze
Eetserviezen/, Koffie- en
Ontbijtserviezen.
Waschjstellen.
Oud-Rollantysch tinwerk.
Tafel- Dessertmejbsen, Fruit- Boter
en Kaasmesjes.
GKKO ZILVER - ALPACCA
Tafel-, Dessert-,/ Lepels en Vorken,
Snikeflepeltjes.
Vraag prijscourant voor Gero zilver.
LnCQUk voorheen
y^ïlïwj jacq. krijbolder
Hinthamerstraat 70. 's-BOSCH.
geschept omtrent net huwelijk, moest wel
diep teleurgesteld zijn, nu die illusie niet
bevredigd werd. Op de houding van Ra
vening jegens zijne vrouw viel niets be
paald aan te merkenhij was lief en
vriendelijk voor haar, en had ook veel
zorg voor haar, maar Henriette gevoelde
dat dit alles meer iets plichtmatigs had,
dan dat het voortvloeide uit een innig
liefhebbend hart. Ook hem vond Henriette
lang niet dezelfde als vóór vier jaar toen
was hij de vroolijke, onbezorgde, levens
lustige man, wien het geheele leven scheen
toe te lachen, en nu had hij iets gedrukts,
misschien veroorzaakt door den toestand
zijner vrouw, maar het kon toch ook we
zen, dat er een andere reden voorbestond
in den grond van zijn hart. Zij had den
indruk, dat hij zich als onder een last ge
voelde, dien hij niet van zich kon werpen,
maar dat zijn karakter voor het overige
niet veranderd waste dikwijls kwam bij
oogenblikken de oude ongedwongen vroo-
lijkheid boven, om daarna echter weder
even spoedig te verdwijnen. Het was haar
duidelijk, dat Ravening tot dusverre een
reden gezocht had om niet bij de beide
vriendinnen te zijn, ofschoon dit hem blijk
baar dikwijls moeilijk viel, want de streek
leverde zeer weinig afleiding op. Menig
maal had hy zich met een boek afgezon
derd, zoo zelfs, dat het de aandacht had
getrokken van Elise, die voor een oogen
blik tot de voor haar treurige ontdekking
scheen te moeten komen dat hare vriendin
Natuurlijk past takt en eerbied voor de
bestaande macht.
Men moet niet te veel rechtstreeksche
propaganda voeren deze aan de Limbur
gers overlaten men geve te verstaan
dat, zoo Limburg weer Belgisch wordt, het
Limburgsch zal blijven of herworden, dat
het niet zal gehecht worden bij een andere
provincie dat men er de Fransche taal niet
zal invoeren, dat het katholicisme er even
zeer zal beschermd worden als onder het
Hollandsch regiem, het anti-klerikalisme is
niet op zijn plaats in deze streek, integen
deel
Ieder beseft dat het zeer moeilijk is te
onderhandelen met lieden uit wier stiekeme
propaganda zulk een kwade trouw blijkt.
Het verwondert ons dan ook niet dat uit
Parijs gemeld wordt
«De bespreking tusschen de Nederland-
sche en Belgische afgevaardigden, die deel
uitmaken van de commissie, welke de
vredesconferentie ingesteld heeft voor de
herziening van de verdragen van 1839,
heeft zoo'n graad van heftigheid bereikt,
dat de Belgische vertegenwoordigers be
sloten hebben de besprekingen af te breken
en naar Brussel terug te keeren.
Op het laatste oogenblik echter gelukte
het den Franschen minister van buiten
landsche zaken de Belgen er toe over te
halen Parijs niet te verlaten vooralsnog
het verslag van den Hollandschen minister
te Londen ontvangen zou zijn.
Hoe scherp op 't oogenblik de verhouding
geworden is, doet een, volgens Le Peuple,
officieuse nota zien waarin gedreigd wordt,
dat, als de Nederlandsche gedelegeerden
halstarrig blijven weigeren de Belgische
eischen in te willigen, België zijn vrijheid
van handelen hernemen zal, waarmee be
doeld schijnt te worden dat als Nederland
niet vrijwillig toestemt, het, tegen zijn wil,
gedwongen zal worden aan België's wen-
schen te voldoen.
Toch een dankbaar en edel ras, die be-
geerige Belgen 1 Gelukkig is een groot deel
van het volk dit drijven vijandig gezind.
Gelijk in ons vorige blad werd medege
deeld eischte de Entente dat Aartshertog
Jozef afstand zou doen van het regentschap
over Hongarije. In een proclamatie neemt
deze afscheid van zijn volk als volgt
Op het allermoeilijkste oogenblik eener
zware crisis heb ik, daartoe gevraagd, de
leiding op mij genomen van de zaken in
het vaderland. Ik deed het uitsluitend in de
hoop diegenen, welke mij na aan 't hart
niet aan Edgar beviel. Toen zij hem dit
onbewimpeld vroeg, antwoordde hij, dat
hij haar integendeel zeer lief vond, maar
dat hij zich niet altijd in den vertrouwe-
lijken omgang der twee vriendinnen wilde
mengen.
Ravening moest den volgenden dag voor
een paar weken naar Amsterdamtot
dusverre had hij nog geen gelegenhid ge
had, maar ook niet gezocht, om Henriette
alleen te spreken. Hij zag er te zeer te
gen op, reden te geven van het verzoek
dat hij tot haar had gericht, en hij be
greep dat zij daarop toch recht had. Tot
nu toe had Henriette, aan zijn verzoek
voldaan, maar kon hij daarop blijven re
kenen, als hij vertrok zonder haar eenige
uitlegging te geven Toch kon hij er nog
niet toe komen, en toen hij bericht ont
ving dat zijne tegenwoordigheid te Amster
dam plotseling werd vereischt, moest hij
vertrekken alvorens aan Henriette verkla
ring van zijn verzoek te hebben kunnen
geven, en zeide haar daarom dat hij dit
zou doen, als hij na veertien dagen terug
kwam.
Zoo bleef dan Elise met Henriette alleen
achter. Had zij aanvankelijk nog gehoopt,
dat zij wat haar zoo diep leed veroorzaakte,
voor hare vriendin zou kunnen verzwijgen,
thans bleek haar, dat zij hare krachten
overschat had hoe noode zij ook een derde
sprak over alles wat hare verhouding tot
haren man betrof, het bleek haar, dat elk
vertrouwelijk gesprek onmogelijk was, zoo-
liggen, mijn geliefde landgenooten, te kun
nen helpen. Ik wilde niets anders dan het
uit het lijden naar een betere toekomst
voeren. Nu ik zie, dat het volk reeds op
weg is naar een rustiger tijd en de ver
kiezingen zonder stoornis zullen kunnen
voorbereid worden, trek ik mij terug en
stel het regentschap weder in handen dei
natie.
Mijn persoon mag geen hindernis worden,
die de hulp, welke de vroeger vijandelijke
mogendheden ons bij den wederopbouw zou
den willen verleenen, zou kunnen doen uit
blijven.
Ik wil niet langer regent zijn, maar ii
goede en in kwade tijden wil ik onder u
blijven en stel mij ten dienste van het
Hongaarsche vaderland, waar ik voor leves
en sterven wil, trouw tot den laatste?
ademtocht.
De God der Magyaren zegene mijn ge
liefde volk en late ons vaderland herbloeien.
Aldus de proclamatie.
Met aartshertog Joseph treedt het mini
sterie Friedrich tegelijk af. De eisch dei
Entente is, dat nu binnen drie dagen ee-
nieuw ministerie zal worden gevormd, waar
in volgens verklaringen van minister-presi
dent Friedrich twee socialistisme minister
en een socialistischen staatssecretaris zulles
worden opgenomen.
Uit Boedepest verluidt, dat, waar het on
mogelijk is een ministerie saam te stellei
dat aan iedereen bevredigt, Minister-presi
dent Friedrich zelf een lijst van ministers
zal saamstellen en die lijst aan de entente- 7
lang zij moest zwijgen over hetgeen haai
geheele gemoed vervulde. En zoo was nt
eer.ige dagen Henriette geheel op de hoogt
van den gemoedstoestand van Elise. He
jonge vrouwtje was diep geknakt, omdat
ze alles wat zij bezat had willen geven
om haar man gelukkig te maken, en het
haar duidelijk bleek, dat dit alles niet vol
doende was. Geen oogenblik kwam ei
een klacht, of slechts een iets minder aan
gename opmerking omtrent haar man over
hare lippenzij bewonderde Edgar nop
steeds, had hem nog onverdeeld lief, maai
hoewel zij zag dat hij alles deed om det
schijn aan te nemen alsof hij voor haai
hetzelfde gevoel koesterde, had zij toch
bespeurd dat dit niet het geval was. Ware
liefde laat zich niet veinzen. En nu kwam
zij tot de overtuiging dat zij haren man,
die uit goedheid voor haar dit nog be
proefde, eigenlijk tot een last was, juist
het omgekeerde van wat zij,zoo vast ge
hoopt had te zijn. O I had zij geweten
dat dit het gevolg zou zijn van haar hu
welijk, hoe lief zij hem ook had, zij zou
hem nooit genomen hebben, want dit kwam
haar het ergst van alles voor. Wat haai
betrof, zij gevoelde het, zij zelve kon haren
man geen geluk meer schenken ware er
oneenigheid tusschen hen ontstaan, dan zou
van eene verzoening nog het beste gehoopt
kunnen worden, maar van verzoening was
geen sprake, want de vrede tusschen hen
was nooit verbroken geweest.
Wordt vervolgd.)
voor tiet Lisö van kninn Altena, Ie Lnistrait en in Bomielerwiar