rnir tietLaii vu Ktislti en Alten, fis Lanystraat ei de Bomielerwaard UITSCHOT sigaren s-Boscn C U b A Bij dit nr. Detioort een bijvoegsel. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 3950 Zaterdag 24 Januari. 1920. DE MISDAAD ZIJNS BROEDERS. Magazijn St. Jozef. r i Bij 3oo stulcs fra.nco. FEUILLETON. RAIILNAWs Heeren- en Kiiiderkleeding. Rookt onze 5 cent pi*ima> Groothandel in Sigaren, Sigaretten, Tabak. m Voorradig Pirate, Player, Ascot, enz, enz. m IZZlgKlCZ:18BH=1--ZZ BsJi m Oud-Hollandsch tinwerlc. Tafel- Dessertmessen, Fruit-;Boter- DRAAGT Gorinclieui. Und van altena Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25, en franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke nummers 5 cent. Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 uur ingewacht. 9 I MAGAZIJN /V| Till A BÜITENLANDSCH OVERZICHT De aanvraag tot uitlevering van den gewezen Duitschen keizer is overhan digd. Langen tijd scheen het alsof er niets van zou komen. Er scheen dan ook geen reden voor te zijn. Maar Lloyd George had zulke ondoordachte verkiezings beloften gedaan. Die Duitsche keizer zou en moest gevonnisd worden. En een deel (niet het beste) van de Engelsche natie is belust op deze sensatie. Een keizer op de bank der beschuldigden Voor farizeesche gemoederen geen kostelijker gelegenheid om in eigen braafheid zich te vermeien. Wij overwinnaars, de wrekers der Ge rechtigheid Wij die onze handen mogen wasschen in onschuld, die het gekwetste wereldgeweten recht zullen doen. 't Is misselijk. Ziehier de nota door de Geallieerden aan onze regeering gericht De Nederlandsche regeering is bekend met de onaantastbare redenen, die gebie dend eischen dat de weloverwogen schen ding der Internationale verdragen, alsmede dejsystematische miskenning van de heiligste voorschriften van het volkenrecht, ten aanzien van alle personen, welke er bij betrokken zijn, ook de hoogst geplaatste, de bijzondere sanctie krijgen, waarin door het vredescongres werd voorzien. De mogendheden brengen in het kort onder zooveel andere misdaden in herin nering de cynische schending van de 5. Toen echter het dorp zich langzamerhand begon uit te breiden en het eene huis na het andere verrees, begonnen de Zigeuners van lieverlede te verdwijnen, hoewel enkele troepen nog jaarlijks eenigen tijd kwamen doorbrengen in het onbebouwd gedeelte van het bosch. De tegenwoordige stad Norwood ligt op korten afstand van Londen en is op een heuvel gebouwd, vanwaar men een prachtig uitzicht heeft op het omliggende bosch. Op dezen somberen Novemberdag was er van dat prachtige uitzicht echter niet veel te zien. Daarbuiten was het mistig en duister en verlaten, terwijl een boodschapper naar Ravenwoud ging, om de treurige tijding van den dood des bezitters en de gevan geneming van diens geliefden neef te brengen. Isabella Muurse was twintig jaar oud en had een zeer innemend, fijn besneden en schoon gelaat, een prachtig figuur en don kerblauwe oogen met lange wimpers. Haar gelaat was niet alleen schoon, maar het droeg ook den stempel van een edel, rein hart. Zy was Frank's eerste en eenige liefde geweest en het jonge paar hield onzijdigheid van België en Luxemburg, het barbaarsche en medoogenlooze stelsel van gijzelaars, de deportaties in massa, de oplichting van jonge meisjes uit Rijssel, die zonder bescherming aan de ergste aanrandingen werden overgeleverd, de stelselmatige verwoesting van heele streken zonder militaire noodzaak, den onbeperkten duikbootenoorlog met het onmenschelijk aan hun lot overlaten van de slachtoffers in volle zeeontelbare misdaden tegen niet-strijders en overheden. Van al deze misdaden komt de verantwoordelijkheid, althans de moreele, te rusten op den oppersten leider, die ze gelast heeft of die misbruik heeft gemaakt van zijn vol macht om inbreuk te maken op de heiligste voorschriften van het menschelijk wezen. De mogendheden kunnen zich niet voor stellen, dat de Nederlandsche regeering met minder afkeuring dan zij zelf de ge weldige verantwoordelijkheid van het ex- keizer zou beoordeelen. Nederland zou zich niet van zijn internationalen plicht kwijten, wanneer het weigerde zich, overeenkomstig zijn middelen, te vereenigen met de andere naties, ten einde de begane misdaden te vervolgen of althans de bestraffing daarvan niet in den weg te staan. Hun verzoek richtend aan de Neder landsche regeering, meenen de mogend heden het bijzonder karakter daarvan te moeten aantoonen. Zij hebben de verplich ting de uitvoering van artikel 227 te ver zekeren, zonder zich door argumenten te laten terughouden. Het betreft toch in deze omstandigheden geen openbare be schuldiging van juridisch karakter, maar zeer veel van elkander. Reeds meer dan een uur verwachtte Isabella haar echtgenoot en haar oom thuis uit de stad en ze begon zich ongerust te maken over hun wegblijven. Het gewone etensuur was reeds lang voorbij en nog kwamen zij niet. Isabella werd steeds angstiger en haalde zich allerlei vreeselijke ongelukken voor den geest, die hun mis schien overkomen waren. Eindelijk werden er buiten op het kiezelpad voetstappen ge hoord en werd er hard aan de bel ge- trokkon. »Daar zijn zij eindelijk. Wat zou hen toch zoo lang hebben opgehouden Ik hoop toch, dat Frank de muziek niet heeft ver geten, die hij beloofde voor mij mede te brengen.® Zij haastte zich naar de deur en had deze reeds geopend, eer de knecht tijd had, dit te doen, weinig vermoedende, welk droevig nieuws haar wachtte. Zij hoopte haar echtgenoot te begroeten, maar op den drempel stond een agent, die haar een briefje overhandigde. Het handschrift van haar man herkennende, werd ze doodsbleek, terwyl ze het omslag openscheurde. ^Station Norwood®. »Mijn liefste vrouwtje. Ik heb treurige tijding voor u, lieve. Oom en ik verlieten samen de stad met den trein van vyf uur, we vielen beiden in slaap •n toen ik by onze aankomst aan het een daad van hooge internationale politiek, voorgeschreven door het wereldgeweten, waar in de rechtsvormen alleen is voorzien om aan den beschuldigde waarborgen te verzekeren, zooals de openbare rechtspraak er nooit gekend heeft. De mogendheden houden zich overtuigd, dat Nederland, dat steeds zijn eerbied voor het recht en zijn liefde voor gerechtigheid heeft getoond, en dat een der eerste was om zijn plaats in den Volkenbond op te eischen, niet met zijn moreele autoriteit de schending van de voornaamste begin selen van de solidariteit der naties zal wil len dekken en eveneens zal willen pogen de herhaling van een dergelijke ramp te voorkomen. Het Nederlandsche volk heeft er in de hoogste mate belang bij niet den schijn op zich te laden, dat het den voornaamsten bewerker beschermt, door hem op zijn grondgebied in veiligheid te houden en zijn berechting, die door de stem van millioenen slachtoffers wordt geëischt, te vergemak kelijken. Reeds vroeger wezen wy er op dat het dagen van een tegenpartijen voor een rechtbank bestaande louter uit naar wraak dorstende rechters onredelijk is. Moet Wilhelm II berecht worden, dan kan dit alleen geschieden door een neutraal ge rechtshof. Maar, zoo merkt de N. R. Ct. op, ook in ander opzicht schijnt het voorgenomen proces weinig aanbevelenswaardig. Men moge over den persoon, om wien het pro- GROOTE KEUZE Eetserviezen, Koffie- en Ontbijtserviezen. Waschstellen. en Kaasmesjes. GFJEJEfcO ZILVER - ALPACCA Tafel-, Dessert-, Lepels en Vorken, S uikerlep eltj es. Vraag prijscourant voor Gero zilver. voorheen JACQ. KRIJBOLDER Hinthamerstraat 70. 's-BOSCH. station ontwaakte, bemerkte ik, dat hij dood was. Meer dan het feit weet ik niet en ik kan geen oorzaak opgeven van zijn plotselingen dood, maar het schijnt noodig te zijn, dat ik hier blijf, tot het lijk geschouwd zal zijn en waar schijnlijk zal ik later mee naar het poli- tie-bureau moeten gaan, om inlichtingen te geven. Misschien zal ik niet vóór morgen thuis kunnen komen. Maak u niet bezorgd liefste, over mijn veiligheid en kom niet bij mij. Uw liefhebbende echtgenoot, FRANK®. »0, wat beteekend dit Waar is mijn man riep zij uit. »Op het politie-bureau, mevrouw. Alleen op verdenking.® ïOp verdenking van wat vroeg ze scherp. »Van moord, mevrouw 1® »Hemel, ze is flauw gevallen I® De dienstbode legde haar meesteres op een rustbank, terwijl de politie-agent zich naar de dokter spoedde. Dr. Mitchell kwam spoedig op Ravenwoud en daar hij dezelfde geneesheer was, die het lijk van den heer Wilson onderzocht had, behoefde hij niet te gissen naar de oorzaak van Isabella's plotselinge ongesteldheid. Een blik op den brief, die uit haar hand gevallen was, zeide hem, dat zyn veronderstelling juist was. Een oud vriend van den overleden koop ces draaien zal, denken, gelijk men wil en de onthullingen van de laatste maanden hebben zyn aanzien zeker het tegendeel van verhoogd dit helpt niet, dat het proces voor de menschheid eene hoogst verderfelijke werking zou hebben. Het zou geen proces zijn, dat in enkele dagen of weken kon afloopen. Integendeel, indien het inderdaad eerlijk en met alle waar borgen voor den beschuldigde, waarvan het vredestractaat spreekt, wérd gevoerd, zou het vele maanden, wellicht jaren ver gen, eer de zaak tot klaarheid gebracht was. Het zou een proces zijn, waarin de heele vuile wasch van de Europeesche politiek van voor 1914 overhoop gehaald werd en tentoongespreid, en waarbij de golven van wrok en naijver hoog opspatten zouden. Het is verwonderlijk, dat degenen, die het nu op de uitlevering toeleggen, niet eerst eens overwogen hebben, of de man, dien treffen wil, dit alles wel waard is. Wij leven in een tijd, waarin voor alles aan opbouw gedacht worden moet en naar toenadering tusschen de volkeren moet wor den gezocht, zal niet de geheele samen leving tot een grooten chaos ineen storten. Er is behoefte aan rust, en het is van het hoogste belang, dat de hartstochten, die nu reeds zoo lang den vrijen loop hebben ge had, aan banden worden gelegd. Men kan waarlijk niet vatten, hoe op het oogenblik de menschheid zou kunnen worden gediend door een geding, dat, hoe ook bedoeld, onvermijdelijk Europa opnieuw en voor langen tijd in beroering zou brengen en alle lagere gevoelens, die onder ons slui meren, weer klaar wakker zou roepen. Ook dit zijn wellicht geene overwegin gen, die onze regeering bij de beoordeeling van de uitleveringsaanvrage te berde kan brengen. Het geldt hier een vraagstuk van staatsmansbeleid, en het staat zeker niet aan Nederland daarbij Lloyd George c.s. op de vingers te tikken. Doch alweer, dit mag ons er niet van terug houden, ook dezen kant te doen uitkomen en op den voorgrond te stelten, dat ons land op het oogenblik aan de algemeene samen leving der volkeren geen grooter dienst kan bewijzen, dan door de uitlevering te weigeren, zoodat het eindoordeel over Wilhem II aan den geschiedschrijver zal kunnen verblijven. Te Berlijn is deze week het begin ge maakt met een proces dat heel wat stof opjaagt. De gewezen Staatssecretaris dr. Helfferich is n.l. wegens beleediging van man en diens gezin zijnde en daarenboven een zeer zorgzaam en voorzichtig geneesheer, liet hij den brief in zijn eigen zak glijden en verzocht de dienstboden, Isabella naar haar eigen vertrek te brengen, de strengste rust en kalmte aanbevelende en belovende, dat hij spoedig een 'bekwame verpleegster zou zenden, om haar te verzorgen. Isabella lag den ganschen nacht bewusteloos en toen de morgen aanbrak lag zij in een ijlende koorts. Niettegenstaande al de goede zorgen van den dokter en de verpleegster werd zij niet beter, eer zij weder tyding van haar echtgenoot ontving. Toen dokter Mitchell alles voor de zieke had gedaan, wat in zijn vermogen was, riep hij den ouden, vertrouwden huisknecht en de huishoudster bij zich en vertelde hun in korte woorden de treurige tijding van den dood van den heer Wilson. Mijnheer Frank is naar aanleiding van deze zaak gevangen gehouden,zeide hij, »en ik moet u waarschuwen, de praatjes, die u waar schijnlijk over dit treurige geval zullen be reiken, zooveel mogelijk voor u te houden. Boven, alles, zorgt, dat de zieke niets van al die berichten verneemt.® De oude bedienden beloofden zijn raad gevingen te zullen opvolgen en zij beschaam den het vertrouwen niet, dat in hen ge steld was. Den volgenden morgen kwam de ervaren verpleegster en nam onder leiding van den dokter de zorg voor de zieke op zich. Er werd naar Brighton getelegrafeerd, omj minister Erzberger ter verantwoording geroepen. Helfferich wijt de nederlaag van Duitsch- land te deele aan het drijven van Erzberger. Hoe de strijd tusschen deze twee onver zoenlijke tegenstanders wordt gevoerd moge blijken uit de volgende aanhalingen. Zoo zeide Helfferich Deze Duitsche Rijkskanse lier die 'drinkt en lacht, terwijl hij de ver nedering van zijn land bezegelt is een type van politieke corruptie. Hy heeft zich by het uitoefenen van grooten invloed dikwijls laten leiden door zijn eigen financieele be langen en die van zijn vrienden. Ik bestrijd in hem den politieken zakenman en aldus de politieke corruptie. Groote beweging kwam er onder het publiek toen hij nog zeide »Toen Erzberger in 1903 of 1904 als afgevaardigde naar Berlijn kwam, was hij een onvermogend man, die erg bescheiden leefde. Hoewel hij er als journalist wel wat bijverdiende, was dat toch niet vol doende om in weinig jaren een zeker ver mogen bijeen te krygen. Bij het begin van den oorlog heeft Erzberger trouwens de journalistiek vaarwel gezegd. Zyn vermogen is gedurende de vier oor logsjaren tot stand gekomen en voorname lijk uit inkomsten, die hy had verkregen door zich als politicus en als parlementslid bij zaken te interesseeren. Dat hij veel geld heeft, bewijst o. a, het feit, dat hij met Kerstmis aan de Mathiaskerk te Trier 50.000 Mark heeft toegezonden en men Herbert Muurse te ontbieden, maar daar er geen antwoord werd ontvangen, maakte men de gevolgtrekking, dat hij, zooals dik wijls voorviel, van huis was. Mevrouw de weduwe Muurse, de zuster van den heer Wilson, de moeder van Herbert en Frank, kwam dadelijk in antwoord op een telegram, en, hoewel diep geschokt, nam zij de zorg voor het huishouden op zich, tot haar schoondochter hersteld en hare zoons terug gekeerd zouden zijn. Kort nadat de gevangene met zijn be wakers het station had verlaten, kwam op nieuw een trein uit Londen binnengestoomd en de portiers en de beambten, die de kaartjes moesten opvragen, waren op hun post. Maar geen van hen zag, hoe de deur van het vertrek, grenzende aan de wachtkamer, geopend werd erf hoe een gedaante gehuld in een militaire jas, de wachtkamer doorliep en door de thans ongesloten en onbewaakte deur naar buiten trad, en zich ongemerkt voegde bij de reizigers, die het station verlieten. Deze persoon gaf zijn kaartje af, evenals de overigen en werd er, evenals ieder ander ongehinderd doorgelaten. Na eenigen tijd den hoofdweg gevolgd te hebben, sloeg hij een zypad in en bereikte weldra langs allerlei paden «n lanen een klein gehucht. (Wordt vervolgd NIEUWSBLAD

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1920 | | pagina 1