Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No, 3975. Woensdag 21 April, 1920.
FEUILLETON.
DE MISDAAD ZIJNS
BROEDERS,
Land VAN altena
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25,
en franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Advertentiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen
10 uur ingewacht.
BUITENLANDSGH OVERZICHT.
Schreven we in ons vorig overzicht, dat
in Ierland de algemeene werkstaking was
afgekondigd, omdat de hongerstakers hun
zin niet kregen deze staking is niet door
gegaan. De gevangenen hebben hun zin
gekregen en de regeering is de minste
geweest en heeft dus wat van haar pres
tige moeten opofferen, echter niet zooveel,
als het geval geweest zou zijn, indien één
der gevangenen aan de gevolgen van zijn
vrijwillige hongerkuur bezweken was. Dan
zouden de gevolgen niet te overzien ge
weest zijn. Het Lagerhuis wa=i reeds ge
waarschuwd, dat het Engelsche drievoudig
verbond van vakvereenigingea, (mijnwer
kers, spoorwegbeambten en transportar
beiders) ten behoeve der hongerstakers in
Ierland, de algemeene staking dan ook zou
afgekondigd hebben voor geheel Engeland.
Intusschen is het moeilijk vraagstuk van
Ierland's volkomen zelfstandigheid niet ge
makkelijk tot oplossing te brengen.
Terwijl de Engelsche regeering de ruzie
met Frankrijk zoo luidruchtig op touw
zette, dat zij op de openbare straat te
hooren was, bepaalden Amerika en Italië
er zich toe hun bezwaren met gesloten
deuren kenbaar te maken. In 't wezen
der zaak waren zij het echter met Enge
land wel eens.
Ondanks de eenheid waarmee de En
gelsche regeering tegen Frankrijk heette
op te treden, is toch uitgelekt, dat Austen
Chamberlain, de kanselier van de -schat
kist, en Winston Churchill, de minister van
oorlog, van meening waren dat Lloyd
George den bondgenoot te hard aanpakte,
en dat zij veel voor het Fransche stand
punt voelden. In dat licht moet men de
mededeelingen, die Churchill gisteren in
het Lagerhuis heeft gedaan over het oor
logstuig, dat nog in Duitsche handen was,
bezien. Hij antwoordde wel op een vraag,
maar door de wijze waarop hij liet uit
komen, dat Duitschland op het oogenblik
nog altijd vele duizenden kanonnen en
houwitsers méér had dan het volgens de
voorwaarden van den wapenstilstand mocht
hebben, liet hij duidelijk merken, dat hij
het bedenkelijke van dezen toestand niet
over het hoofd zag. Hij voegde er nog
veelbeteekenend aan toe»Men schat dat
Duitschland ook een groot aantal vliegtui
gen bezit, waarvan vele voor oorlogsdoel
einden gebruikt kunnen worden."
28.
»Dat is volkomen waar,« antwoordde
Herbert Muurse, maar de woorden werden
langzaam uitgesproken, alsof het onderwerp
1 ffesPrek hem niet beviel. Met het
doel dus, het gesprek een andere richting
te geven, ging hij voort:
Zou het niet beter zijn, als we over
iets anders spraken, want dit is geen on
derwerp, dat ik bij voorkenr met een
vreemde bespreek.
»Hij is niet op zijn gemak. Hij spreekt
liever niet dan wel over zijn broeder en
»ik kan mijzelf nu niet bekend maken,
dacht de vreemdeling. Om dus van on
derwerp te veranderen zeide hij
»U heeft kinderen, meen ik
»Ja, ik heb één dochter zij is een vol-
wasssen meisje. Het zal rnij zeer aange
naam zijn, haar morgen aan u voor stellen.
Natuurlijk blijft u van nacht hier, uw ka
mer is gereed, flet verheugt mij, eèn
vriend van mijn broeder onder mijn dak
te kunnen herbergen,ging Herbert voort,
blij, dat het gesprek een andere richting
genomen had. Hij voelde zich echter vol
strekt niet op zijn gemak in de tegenwoor
digheid van dezen vreemden man.
Ofschoon men uit België meldde, dat de
terugtocht der Rijksweertroepen uit het
Roergebied reeds begonnen is, wordt door
de Franschen verzekerd, dat dit niet zoo
is, en er zelfs 8000 man nieuwe troepen
bijgekomen zijn.
De onrustbarende geruchten uit Duitsch
land van eene nieuwe ophanden zijnde
revolutie, dragen er het hare toe bij, dat
men ook in Engeland min of meer de
ongerustheid van Frankrijk gaat deelen.
Hoe ver die geruchten gaan, bewijst de
noodzakelijkheid, die de Duitsche regeering
ingezien heeft, om uitdrukkelijk tegen te
spreken, dat er een samenzwering zou be
staan van officieren en communisten, om
de regeering ten val te brengen en dan
samen met de Russische bolsjewiki tegen
Frankrijk te gaan vechten.
De heeren van de militaire partij in
Duitschland hebben het zoo ver gebracht,
dat het diplomatieke succes, dat Duitsch
land behaald had, toen Engeland Frankrijk
onder handen nam, al weer half bedorven
is. Engeland heeft zich nu zelf aan het
hoofd gesteld van een diplomatieke actie
van de geallieerden, om de Duitsche re
geering te waarschuwen, dat Duitschland
niet op grondstoffen en voedsel behoeft te
rekenen, indien daar een nieuw regime
komt, welks politiek zich tegen de uitvoe
ring van het vredestractaat zou richten.
Een Weensch blad verneemt van be
voegde zijde, dat de vorming van een
politiek blok tusschen Oostenrijk, Duitsch
land en Italië aanstaande is, en dat de
onderhandelingen reeds ver gevorderd zijn.
Italië zou ook, volgens dit blad, bereid zijn,
indien dit verbond tot stand kwam, om
Zuid-Tirol aan Oostenrijk terug te geven.
Ook tusschen Italië en de Sowjet-republiek
schijnt toenadering te komen. Er is eene
handelsovereenkomst tot stand gekomen,
waarover men echter te Parijs ontstemd
is, daar men het van Italië afkeurt, dat
het de overeenkomst niet afhankelijk heeft
gesteld van de erkenning der Russische
staatsschuld.
Aller oogen zijn thans gericht naar San
Remo, waar de gedelegeerden van ver
schillende naties samenkomen, om zaken
van algemeen belang nader te regelen.
Lloyd George, de vertegenwoordiger van
Engeland, heeft op zijn reis daarheen te
Marseille o. a. 't volgende verklaard ten
aanzien van Frankrijk
»Ik weet wat Frankrijk heeft gedaan
en wat wij aan Frankiijk verschuldigd zijn.
»Ik zal hier zeer gaarne overnachten,
want ik ben vermoeid. Daarenboven zal
ik mij gelukkig achten, te rusten onder
het dak van een vriend het is een ge
noegen, dat mij in lange jaren niet te
beurt viel.
»Hoe langer u blijft des te aangenamer
zal het mij zyn,« zeide Herbert, eenigszins
geruststeld door de laatste opmerking van
den heer Pearson.
»U zijt wel vriendelijk. Ik zou thans
gaarne naar mijn kamer gaan.«
Herbert geleidde zijn gast naar den gang
en schelde. Een knap dienstmeisje verscheen.
Marie, breng deze heer naar de logeer
kamer. Zorg, dat de kachel goed brandt
en alles in orde is. Ik hoop, dat u goed
zult slapen, mijnheer Pearson.En Her
bert Muurse was niet rouwig, toen hij zijn
gast uit zijn oogen zag verdwijnen.
De gedachten van den vreemdeling wa
ren niet van de aangenaamste, terwijl hij
achter de dienstbode de trappen opging.
Hij viel neder op een stoel bij het vuur,
wenschte haar goeden nacht en verzocht
haar, de deur achter zich te sluiten.
Dit is dus den broeder, naar wiens
Welkom-thuis« ik al deze jaren verlangd
hebWelke ingeving gaf het mij in de
gedachten, het eerst onder een aangenomen
naam voor hem te verschijnen Wanneer
ik mij dadelijk als zijn broeder had bekend
gemaakt, zou hij mij misschien verloochend,
of aan de politie overgegeven hebben O,
mijn God, wat heb ik gedaan om dit te
Er kan geen wanklank zijn tusschen twee
landen, wier zonen te zamen hun bloed
hebben vergoten voor dezelfde zaak. Ik
ben en blijf van oordeel dat de vrede en
het geluk der wereld afhangen van de een
heid van inzicht en optreden van Frankrijk
en Engeland.
Wij zijn buur volken, afkomstig van een
gemeenschappelijken stam ons karakter
en onze hoedanigheden vullen elkaar aan,
zoodat we als 't ware zijn geschapen om
elkaar te verstaan. Wij zijn eensgezind
en moeten het blijven en daartoe is één
ding noodig volstrekte openhartigheid.
Ten aanzien van Duitschland moeten wij
zoo doeltreffend mogelijk handelen in het
belang van alle betrokkenen.ee
De Franschen willen ook weer in het
gelid komen en zwenken, uit de andere
richting, mee. Zij hebben Offenbach en
Muhlheim al ontruimd en hun vlag binnen
gehaald in hun hoofdkwartier te Frankfort,
waaruit men, gelijk uit het wegzenden van
een aantal van hun troepen uit de oude
Duitsche Keizerstad, opmaakt, dat zij ook
daar den langsten tijd geweest zullen zijn.
BUITENLAND.
Het broeinest te Munster.
Naar gemeld wordt, heeft de marinebrigade
Ehrhardt, die zich in 't kamp te Münster
bevindt, door het geheele rijk een oproep
gericht tot alle officieren, die bij den Kapp-
putsch betrokken w^ren, om zich naar het
kamp te Münster te begeven, waar de
brigade-Ehrhardt voor hunne bescherming
zal zorgen. Een groot aantal officieren is
reeds aangekomen, en nog steeds stroomen
zij uit alle richtingen toe.
Happ gearresteerd
Volgens een bericht uit Stockholm is dr.
Kapp in een Zweedsche badplaats gearre
steerd. Hij was met een vliegtuig in Zweden
aangekomen, te Schoenen geland en had
de reis naar Stockholm per trein voortge
zet. Woensdagavond kwam hy daar aan en
nam in een hotel zijn intrek onder den
naam Von Kanitz. Hij had opgegeven, dat
hij een Duitscher was, doch het doel van
zijn reis niet bekend gemaakt. Den volgen
den dag kwamen 2 detectivies uit Stock
holm in de badplaats Soedertal aan, waar
Kapp zich toen bevond. De gewaande Von
Kanitz maakte aan de detectives bekend
wie hij was. Daarop gingen zij te zamen
met dr. Kapp in een auto naar Stockholm.
verdienen Het noodlot houdt niet op mij
te vervolgen. Waarom, o waarom ging
ik terug naar d't vervloekte land, waar
mijn naam door niemand geëerd wordt en
allen zelfs mijn broeder mij ver
oor deelen
XV.
ERMINIE.
Toen Herbert Muurse aan zijn broeder
op Madeira schreef, verzuimde hij een zeer
belangrijk feit te vermelden. Eenige maan
den na het ongeluk, dat haar echtgenoot
was overgekomen, was Isabella bevallen
van een zoon, dien zij Frank genoemd had.
Maar Herbert had het raadzaam gevonden, dit
feit te verzijgen, toen hij aan zijn broeder
op Madeira schreef. Deze zoon had thans
den leeftijd van vijf-en-twintig jaar be
reikt, hij had het karakter van zijn vader
geërfd. Hij was een manlijk, eerlijk, edel
moedig, goedhartig jcngmensch.
Hoewel hij niet bij zijn oom in huis
woonde, had Herbert Muurse zijn opvoe
ding bekostigd en door zijne bemoeiingen
had de jonge man thans een goede be
trekking op een kantoor gekregen. Dit
was echter alles, wat Herbert Muurse ooit
voor het eenig kind van zijn broeder ge
daan had.
Twintig jaren geleden had mevrouw
Herbert Muurse haar echtgenoot een dochter
geschonken, die ze Erminie doopten. Zij
Dreigende staking der Engelsche
textiel-arbeiders.
Uit Macluster wordt bericht, dat de loon-
kwestie der textielarbeiders in Lancashire
op een werkstaking dreigt uit te loopen.
De werklieden eischen een loonsverhooging
van 40 pet., welke eisch door de werkgevers
is afgewezen. Zij eischen, dat de kwestie
door regeeringsarbitrage wordt uitgemaakt.
De werklieden weigeren de onderhande
lingen tusschen beide partijen af te wachten
en thans zal door de organisatie van wevers
en spinners gestemd worden over de vraag,
of met 1 Mei het werk gestaakt zal worden.
Bij dit conflict zijn 400.000 werklieden
betrokken.
De stakingen in Italië.
De Italiaansche bladen melden, dat de
algemeene staking te Turijn zich over de
geheele provincie heeft uitgebreid. De sta
king is algemeen, maar de deelneming der
werklieden is niet volkomen. De spoor
wegdienst kon in beperkten omvang gaande
worden gehouden. Er verschijnen geen
bladen. De post-telegraaf- en telefoondienst
staat in de geheele provincie stil.
De dSecoioverneemt, dat de industriee-
len besloten hebben tot krachtig verzet.
Zij hebben zeven millioen lire bijeengebracht
om een weerstandskas te vormen.
Staking van Servische transportarbeiders.
De »Times« verneemt, dat het hoofd
bestuur der Servische federatie van tran
sportarbeiders de algemeene werkstaking
afkondigde. Alle verkeer staat stil. De
stakers verlangen loonsverhooging van 120
tot 200 pet.
Jcllicoe gouverneur van Nicuw-Xeeland.
Londen. Admiraal burggraaf Jellicoe is
tot gouverneur van Nieuw-Zeeland benoemd.
Ontruiming van Frankfort.
Volgens een bericht van de ^Frankfurter
Ztg.« ontruimen de Franschen de stad.
De troepen trekken in de richting Wies-
baden-Meinz af. Verscheidene scholen, die
door troepen als kazernes waren gebruikt,
zijn thans weer ontruimd.
Omtrent de arrestatie te Essen van En
gelsche journalisten, die door de Rijksweer
troepen zijn lastig gevallen, kan worden
medegedeeld, dat in het Engelsche Lagerhuis
op een desbetreffende vraag is medegedeeld,
was thans een allerliefst jong meisje en
beloofde een zeer schoone vrouw te zullen
worden. Zij had een ncderigen, gehoor
zamen aardze was in één woord een
een juweel van een dochter en Herbert
had haar lief en was trotsch op haar.
Toen ze beiden kinderen waren, was
Erminie dikwijls in aanraking gekomen met
haar neef, Frank Muurse, de zoon van hem,
die schipbreuk leed met de »Duntrune«
in 1860. Ze speelden gaarne samen en
toen ze ouder werden, was het gevoel, dat
ze voor elkander koesterden, inniger dan
gewoonlijk tusschen neef en nicht het ge
val is. Zij had thans haar neef lief en
hij beminde haar wederkeerig met harts
tochtelijke liefde.
De twee jongelieden zaten dikwijls hand
in hand in het een of ander afgelegen
hoekje, luisterend naar het zingen der vo
gels of het murmelen van een beek, terwijl
ze elkander de oude en toch altijd nieuwe
geschiedenis hunner liefde vertelden. Hun
lievelingsplaatsje was hetzelfde zomerhuisje,
waarvan in het begin van dit verhaal ge
sproken is en dat op de grens van het
buitengoed van den heer Muurse gelegen
was een verborgen plekje, waar ze hun
liefdelijke beloften van eeuwigdurenden
trouw zonder vrees voor stoornis konden
wisselen. Maar hun ontmoetingen droegen
niet de goedkeuringen van Erminie's vader
en moeder weg. Zij hadden hun neef
sedert lang te kepnen gegeven, dat zijn
bezoeken ten hunen huize niet gewenscht
dat de Duitsche regeering Haar leedwezen
over het gebeurde heeft uitgesproken en
een onmiddelijk onderzoek in deze zaak
heeft gelast.
French neemt zijn ontslag.
Volgens de aEvenin Standards zou lord
French formeel zijn ontslag als onderkoning
van Ierland hebben genomen.
o
Ho'z gearresteerd.
De communist Holz is, volgens een be
richt uit Praag, bij zijn aankomst in Ma-
riënbad op het station Mariënbad herkend
en gearresteerd. Hij deed op het laatste
oogenblik nog een poging, een handgranaat
te werpen, doch dit werd hem door mili
tairen belet. Hij weigerde iedere inlichting
betreffende zijn persoon te geven en ver
klaarde alleen in Praag terecht te willen
staan. Na confrontatie met andere gevan
genen kon men zijne identiteit vaststellen.
Er werden ongeveer 130.000 mark op hem
ge zonden.
Tegelijk met Holz is een ander lid van
de communistenbende, een zekere Weber,
in hechtenis genomen.
Spoorwegongeluk in Frankryk.
De sneltrein van Parijs naar Cherbourg
is bij Vernouillel-Verneuil ontspoord. Er
zijn vier dooden onder de vernielde spoor
wagens uitgehaald en vijftig gewonden. Tot
de passagiers behoorde ook het bekende
socialistische Kamerlid, de oud-minister
Briand, die echter geen letsel kreeg.
De ontsporing geschiedde, doordat de
machinist van den sneltrein te laat een
sein bemerkte om te stoppen. Een gedeelte
van den weg was opgebroken en wegwer
kers waren daar bezig de rails te herstel
len. Ze dachten dat ze nog twee uur tijd
hadden, omdat net de sneltrein Parijs
Havre was gepasseerd en hadden niet ge
dacht aan de Cherbourgexpres, die ma^r
drie keer per week rijdt.
Volgens de »Libre Belgique« hebben de
spoorwegarbeiders van Eupen en Malmedy
en die van de lijn HerbesthalAken Za
terdagmiddag drie uur het werk hervat.
Een speciaal daarvoor bijeengeroepen
krijgsraad zal heden de eerste zitting hou
den in de zaak tegen generaal Fournier en
zes andere officieren, die in verband met
de overgave van Maubege vervolgd worden.
Op de lijst van de getuigen, meer dan 100
waren. Het bevel was echter te laat ge
komen de neef en nicht hadden eikander
reeds lief en ontmoetten elkander dikwijls,
zonder toestemming der ouders.
Erminie, die nooit met de harde wereld
in aanraking was gekomen, droomde rustig
en kalm haren liefdedroom. Maar Frank,
die maar al te goed den moeielijken strijd
des levens kende, kon slechts gedurende
enkele oogenblikken de werkelijkheid ver
geten en dat was, wanneer hij hand in
hand met het jonge meisje zat en voelde,
hoe lief zij elkander hadden doch nauwe
lijks had hij haar verlaten, of vol bezorgd
heid dacht hij aan hetgeen de toekomst
brengen zou. Zelfs in haar tegenwoordig
heid kon hij niet alleen zijn moedeloosheid
verbergen.
Dan streek Erminie zijn haar uit zijn
oogen weg en kuste hem, zeggende Waar
om kijkt mijn lieveling zoo bedroefd Waar
om is hij treurig terwijl hij bij mij is
Frank zag haar in de oogen en ant
woordde »ik dacht aan uw vader, Erminie
en wat hij giste, dat wy elkander liefheb
ben. Hij zou je dadelijk wegzenden.
Haar voorhoofd was een oogenblik be
wolkt terwijl zij antwoordde»Denk er
niet aan, Frank, want ik weet heusch niet
wat ik zou moeten beginnen. Ik heb mijn
ouders lief, maar ik geloof, dat ik jou nog
liever heb en zij kunnen ons nu niet meer
scheiden. O, Frank, hoe lief heb ik je
Wordt vervolgd.)
voor he! Laid van Heusfjen en Alteia, tie Langstraat en tie Bommeterwaard
