Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No, 3981. Woensdag 12 Mei, 1920.
DE MISDAAD ZIJNS
BROEDERS.
Dit blad verschijnt WOExfSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25,
en franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent,
Ad verten tiën van 16 regels 60 cent. Elke regel
meer 10 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen
10 uur ingewacht.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
Nu dan eindelijk het vredestractaat aan
Hongarije overhandigd is, begint weer het
oude spel, dat in den zomer van het vorige
jaar eerst met Duitschland gespeeld is.
Tegenvoorstellen, kleine tegemoetkomin
gen en ten slotte de groote vraag voor
Hongarije van teekenen of niet teekenen.
Als Hongarije niet teekende, zou het moeten
vechten, en dan in de eerste plaats met
Roemenië te doen krijgen. De Roemeniërs,
die pas na heel veel moeite door de En
tente genoopt zijn, orn achter de Maros
terug te trekken, zouden geen bijzondere
aanmoedigiug noodig hebben om den op-
marsch te herhalen en de Hongaren kunnen
hun dat dan al evenmin beletten als vroeger.
De bepalingen van het vredesverdrag
hebben groote protestbewegingen uitgelokt
te Boeda-Pest. Er werden verschillende
moties aangenomen in vergaderingen om
de regeering te verzoeken het verdrag niet
te teekenen.
Op de conferentie te Spa, die waarschijn
lijk wel weer uitgesteld zal worden, zal de
kwestie der schadeloosstelling naar men
meent niet het eigenlijke punt van bespre
king uitmaken. Men is van meening in
goed ingelichte kringen te Londen, dat
Duitschland in de eerste plaats rekenschap
moet geven van zijn nalatigheid in het na
komen van de voorwaarden van het vredes
verdrag en in de tweede plaats inlichtingen
zal moeten verstrekken over de voorwaar
den, waarop het zich van zijn verplichtingen
tot schadeloosstelling zal kwijten.
Aan de hand van deze inlichtingen zou
den dan de geallieerden de voorwaarden
overwegen om de betaling van de schade
loosstelling te waarborgen. Deze kwestie,
die te Spa moet gereggld worden, geeft in
de pers der geallieerde landen stof tot veler
lei commentaar. De Franschen zijn over
het algemeen bang, dat Duitschland er te
genadig afkomt. Als men nu een ronde
som vasststelt en die in jaarlijksche ter
mijnen verdeelt, zoo redeneeren zij, zou na
tien jaar kunnen blijken, dat Duitschland
zich sneller hersteld heeft dan men oor
spronkelijk verwacht had, en na die tien
jaar eigenlijk meer zou kunnen betalen.
Deze redeneering gaat niet op. Want om
zich te kunnen herstellen, heeft Duitsch
land den prikkel noodig, dat het na afzien-
baren tijd nieuwen nationalen rijkdom, bo
ven hetgeen het aan de Entente zal moeten
aflossen, kan vormen. Stelt men nu pro-
34.
ik begrijp dit geval volkomen, lieve.ee
Nu begon Erminie te beseffen, dat haar
vader haar voor dan gek hield en op be-
leedigenden toon hernam ze »U behoeft
volstrekt niet op zoo'n spottenden toon te
spreken, vader, want hij is werkelijk een
beste jongen
Toen kende de toorn van den heer Her-
bert Muurse geen grenzen meer. »Een
beste jongen, jawelWaar denk je aan,
Erminie Ik had gehoopt, dat mijn doch
ter wat meer eergevoel zou hebben, dan
om verliefd te worden op den zoon van een
moordenaar Luister naar mij, Erminie.
Ik heb je lief, maar als je ooit toestaat,
dat die jongen je weer nadert, ken ik je
niet meer. Heb hem lief, gooi je aan hem
weg als je wilt, maar je zult niet langer
mijn dochter zijn.«
Herbert Muurse was in zijn hart wer
kelijk overtuigd, dat het voor het geluk
van zijn kind was, dat hij op het huwelijk
met Alex Crosby aandrong en hij meende
het evenzeer, wanneer hij verklaarde, dat
het valsch van Frank was, om Erminie's
hart te stelen, zonder volle toestemming
barer ouders. Vaders vergeten dikwijls,
gressieve termijnen vast, dan zal de lust
om zich in te spaunen bij de Duitschers
ontbreken, aangezien het product van die
inspanning toch niet aan Duitschland ten
goede zou komen.
Met de schadevergoeding is de kwestie
van de bezetting van Duitsch gebied en de
ontwapening van Duitschland voor het ove
rige ten nauwste verbonden. Duitschland
moet de kosten van de bezetting dragen
en het daarvoor verschuldigde bedrag heeft
voorrang boven elke andere vergoeding.
Frankrijk heeft verreweg het grootste leger
aan den Rijn, en dit eet op het oogenblik
een flink stuk van de schadeloosstelling die
Duitschland zou kunnen betalen, nutteloos
op. Hoe eer het toL een inkrimping van
de bezettingslegers komt, hoe voordeeliger
voor de geallieerden zeiven. Dat voelt
Lloyd George natuurlijk zeer goed en ook
dat het daartoe pas goed kan komen, als
Duitschland de bepalingen over zijn ont
wapening ten uitvoer heeft gelegd. Van
daar dat het in zijn voornemen ligt ook
deze kwestie te Spa,voorgoed te regelen.
Voor het evenwel zoover is zal er nog
geruimen tijd over heen gaan, want zooals
we hierboven reeds schreven, wordt de
conferentie te Spa hoogstwaarschijnlijk weer
geruimen tijd uitgesteld en dat wel naar
men zegt, tot na de verkiezingen in Duitsch
land.
En dan daarbij
Europa heeft op het oogenblik le een
oppersten raad, het lichaam gevormd uit
bewindslieden van de voornaamste gealli
eerden, die als hoogste ingewijden tot nog
toe de belangrijkste beslissingen in de
internationale politiek hebben genomen en
na langen tijd te Parijs gezeteld te hebben,
op den wandel zijn gegaan, eerst naar
Londen en onlangs naar San Remo2e
een gezantenraad le Parijs, d.w.z. een
conferentie van de gezanten der geallieer
den, die bestemd is om minder belangrijke
zaken te regelen 3e den raad van den
Volkenbond, wiens invloed op den loop van
de hooge politiek tot dusver gelijk aan nul
is, maar die in de toekomst, naar men
hoopt, tot eer en aanzien zal komen. Nu
komt er te Spa een nieuwe raad bijeen,
die niet meer de wandedende opperste raad
zal zijn, omdat aan zijn beraadslagingen
ook de Duitsche bewindlieden, naar men
hoopt zelfs de rijkskanselier, deel zullen
nemen. Lloyd George heeft verklaard, dat
de Duitschers er als gelijkgerechtigden
zullen verschijnen, maar van Franschen
dat hun kinderen de kinderschoenen ont
wassen zijn en een eigen wil en oordeel
hebben. Zij vergeten, dat ze zelf eenmaal
jong waren en waarschijnlijk toen dezelfde
dingen deden, die ze nu in hun kinderen
veroordeelen ook kunnen ze niet begrijpen,
dat jonge menschen liefde veel hooger schat
ten dan rijkdom.
Herbert Muurse's toorn was ontbrand
tegen zijn armen neef en hij maakte zich
diets, dat zijn toorn geheel voortsproot uit
liefde voor zijn dochter en bezorgdheid voor
haar toekomst.
Deze plotselinge uitbarsting van toorn
had Erminie zeer verschrikt en ze vreesde,
dat haar vader afdoende maatregelen ne
men zou, om haar van haren teeder be
minden Frank te scheiden.
»Lieve papa,« zeide ze vleiend, haar ar
men om zijn hals leggend»het spijt me vree-
selijk, dat ik u van Frank verteld heb,
want we hadden er nooit over gesproken,
om te trouwen en ik wil alles doen, als
i/ maar weer vriendelijk en gelukkig zijt.
Wat wil u dat ik doen zal
»Alex Crosby trouwen, lieve, omdat ik
weet, dat het voor je bestwil is,« antwoordde
hij langzaam.
Beiden zagen op dit oogenblik op en ont
waarden den heer Pearson en mevrouw
Muurse, die van hun wandeling op het land
goed teruggekeerd waren. Hoe lang zij
reeds in de kamer waren geweest en
hoeveel van het gesprek door den heer
Pearson gehoord was, dit wist Herbert
kant is men daar nu weer op aan het
beknibbelen en wil men het voorstellen,
alsof de conferentie te Spa een soort van
raad van tucht uit de gallieerden zou zijn,
waarvoor de Duitsche regeerders aan een
verhoor zouden worden onderworpen. Wat
wel niet gebeuren zal, omdat de Duitschers
aan het woord van Lloyd George vast
houden en reeds bij voorbaat laten ver
klaren, dat hun rijkskanselier niet komen
zal, als ook de minister-presidenten van
de geallieerden niet komen. Zij verwach
ten dus zeiven een behandeling als gelijk
gerechtigden.
Er is nu een strooming gekomen om
het verwarrende »radenstelsel«, dat op het
oogenblik de lakens uitdeelt, te vervangen
door een betere regeling, waarin wordt
uitgedrukt, dat de wereldoorlog geëindigd
is. Eer dit plan verwezenlijkt is zal ook
nog wel een poosje duren.
Het Engelsch-Japansche bondgenootschap
moet vóór Juli hernieuwd worden. De
eenige verandering bij vroeger zal zijn, dat
krachtens de bepalingen van het vredes
tractaat alle bondgenootschappen tusschen
mogendheden, aan den Volkenhond moeten
voorgelegd worden. De tekst zal dan ook
naar te verwachten is, ten volle bekend
worden. Het plan is het tractaat voor
zeven jaar te hernieuwen.
De kwestie met Fiurne is ook nog steeds
riiet opgelost. De avonturier d'Annunzio
dien men meermalen goed-of kwaadschiks
heeft trachten te bewegen, zich over te
geven heeft aan een redacteur van de Echo
de Paris gezegd
Liever dan Fiume te verlaten, zal ik de
bruggen, het station, de stad, mij zelf in
de lucht laten vliegen.
Mijn gebaar is het zinnebeeld van het
verzet der volken, tegen het onrecht van
het verdrag van Versailles. De geallieerden
hebben den oorlog te vroeg, den vrede te
laat geëindigd. Ze hadden te Berlijn den
wapenstilstand moeten onderteekenen en
daarna binnen 3 weken den vrede.
~~~~~BUITENL AND.
Bet Belgische Koningspaar.
De koning en de koningin van België
zijn Zaterdagmiddag per vliegmachine uit
Brussel te Londen aangekomen. De beide
souvereinen hadden plaats genomen in twee
afzonderlijke vliegtuigen, die door een derde
toestel werd vergezeld.
Muurse niet. Toen zij zich echter aan de
koffietafel hadden nedergezet, mompelde de
gast bij zichzelf»Die broeder had dus een
zoon, genaamd Frank, die nog in leven is.
Dat wist ik niet. Wel, wel, ik heb in de
laatste vier en twintig uur, al heel wat
ontdektwie weet, welke nieuwe verras
sing mij nog te wachten staat.
XX.
DE ONTMOETING.
Den heer Pearson stond een nog veel
grooter verrassing te wachten. Na een
afwezigheid van vijf-en-twintig jaar was hij
naar Engeland teruggekeerd, stellig reke
nend op een hartelijk welkom van den
broeder, dien hij had lief gehad en ver
trouwd. Bij zijn terugkomst bemerkte hij,
dat zijn broeder volstrekt niet naar zijn
terugkeer verlangde, dat hij bedrogen was
geworden ten opzichte van zijn zoon. Maar
hij was nog niet bekend met den ganschen
omvang van zijns broeders slechtheid hij
wist nog niet, dat de brief, dien hij op
Madeira van Herbert Muurse ontving, was
geschreven met het doel, om hem buitens
lands te doen blijven. Zijn vrouw Isabella,
wier doodstijding hij ontvangen had, was
nu, vijf-en-twintig jaar later, nog in leven
hoewel haar uiterlijk zeer was veranderd
in de jaren van moeite en zorg en ont
bering, die achter haar lagen.
Toen Frank Muurse uit Engeland vluchtte,
Naar het II b 1 d. verneemt zit de Bel
gische regeering leelijk in haar maag met
een nota van de Fransche regeering.
De Fransche regeering, die tijdens den
oorlog, de Belgische vluchtelingen, die bij
den grooten Allié toevlucht en bescherming
zochten, zoo moederlijk heeft verzorgd en
daarvoor in België zoo hooglijk werd ge
prezen, heeft aan de Belgische regeering
een rekening gezonden van de onderhouds
kosten der vluchtelingen van maar eventjes
400 millioen francs.
Van zijn vrienden moet men het hebben.
De groote Fransche vriend, waarvoor
de Belg kruipt en zich opoffert, blijkt ook
aanhanger van het systeem »samen goede
vrienden maar uit mijn portemonnaie blij
ven.
Zou men in België nu nog niet inzien,
dat al die lieflijkheidjes, slechts puur egoïs
me zijn
o
De krijgsgevangenen.
Het eerste konvooi Fransche krijgsge
vangenen is de Fransche grenzen gepasseerd.
De menschen verkeerden in deerniswaardi
ger» toestand. Zij zijn thans in quarantaine.
Een woekeraar veroordeeld.
De woekerrechtba»ik te Bochum heeft
den zeepfabrikant Hoffman wegens woeker
en smokkelhandel met rijkszeep veroordeeld
tot drie maanden gevangenisstraf, 66,000
mark boete en terugbetaling van 30,000
mark woekerwinst.
Hindenburg in beslag genomen.
Een zonderling lot zegt het II bid. is
het geweldige standbeeld van den »ijzeren
Hindenburgcc beschoren. Het standbeeld
ging, toen besioten was het op te ruimen,
in handen van een particulier over, die
het wilde afbreken.
De rijksminister van binnenlandsche za>
ken deelt thans mede, dat het standbeeld
uit elkaar is genomen.
Over een verkoop naar het buitenland
is niets bekend.
Daar echter de wegvoering van het stand
beeld mogelijkerwijze onder de bevolking
opwinding zou kunnen veroorzaken, heeft
de politiepresident van Berlijn het voorloopig
in beslag genomen.
Uittocht der Joden.
Dr. Weizman, de Zionistenleider, is te
Londen geïnterviewd. Hij zeide, dat er
geen sprake is van zooiets als een alge
liet hij zijn vrouw onder de hoede van zijn
broeder achter. Herbert stond Isabella toe,
bij hem en zijn vrouw op Ravenwoud te
blijven wonen. De vluchteling had geheel
op Herbert gebouwd, om zijn onschuld aan
het licht te brengen en zijn vrouw te be
schermen. Deze opdracht was, hoewel met
tegenzin, opgevolgd, zoolang het bekend
bleef, dat Frank nog in leven was. Inmid
dels had Isabella aan een zoon het leven
geschonken en daar ze in haar hart over
tuigd was van de onschuld van haren echt
genoot, had ze hem, niettegenstaande de
tegenwerpingen van haar zwager en haar
kennissen, naar zijn vader genoemd. Kort
na deze gebeurtenis echter bereikte de tij
ding Engeland, dat de »Duntrune« op de
Afrikaansche kust vergaan was en dat al
de opvarenden verdronken waren. Daar
hij geen nader bericht ontving, dat zijn
broeder gered was, besloot Herbert Muurse,
dat hij verdronken was en kwam onmidde-
Itjk daarop tot de ontdekking, dat de vrouw
en het kind van zijn broeder hem tot groo
ten last waren. Hij gaf Isabella dus be
leefd maar duidelijk te kennen, dat ze niet
altijd bij hem kon blijven wonen. Dat
zou haar daarom een voldoende som uit-
keeren voor hare noodzakelijke uitgaven en
ze moest dan maar zien, dat ze elders een
onderkomen vond voor haar en haar kind.
Zoo verliet Isabella dus Norwood en ze
nam een klein huisje in Clapham, waar
niemand haar kende. Hier was zij altijd
met haar zoon blijven wonen, sinds den
meenen uittocht der Joden uit Engeland,
maar dat de Joden uit Rusland en Polen
zeer begeerig zijn naar hun nieuwe vader
land te vertrekken. Het bestuur van Pa
lestina zou in handen van een hoogen
commissaris en een raad wordeti gegeven
tot een vertegenwoordiging was ingevoerd.
In Ierland.
Een telegram uit Belfast meldt, dat de
Iersche politie voornemens is in staking te
gaan, wanneer niet de noodige maatregelen
worden genomen ter bescherming van do
gendarmen en de politie.
Nog sneeuwstormen in Amerika.
In een storm in het Noordwesten van
Arkansas (Amerika) werden 140 personen
gedood. In het Rocky-Mountain gebied
kwamen sneeuwstormen voor, die het ge-
heele verkeer tot stilstand dwongen.
GHcp.
Blijkens de gepubliceerde gemeentelijke
statistiek van Parijs heeft de griep-epidemie
het vorige jaar 10.281 slachtoffers gemaakt,
voor het meerendeel vrouwen.
De revolutie in Hcxico.
Men meldt uit El Paso, dat de revolu
tionairen Mexico City bezet hebben. Car-
ranza is naar Vera Cruz gevlucht. Nog 4
garnizoenen van Villa's strijdkrachten heb
ben zich bij de r9volutionnaire strijdkrach
ten gevoegd.
Men meldt, dat generaal Obregon te
Tolita verwacht wordt om den aanval op
Mexico City te leiden.
Gevecht tusschen smokkelaar en detective.
Berlijn. In den Simplon-express speelde
zich in de buurt van Szegedin een ver
woede strijd af tusschen een zoogenaamden
koerier, die goud wilde smokkelen en een
defectieve. De koerier trachtte, toen hij
bemerkte, dat hij achtervolgd werd, met
zijn tasch uit den trein te springen. Na
hevigen strijd gelukte het den detective
den smokkelaar zijn tasch te ontrukken,
die twee en een half millioen dollar bleek
te bevatten.
o
Ter dood veroordeeld.
Een buitengewone krijgsraad te Wezel,
samengesteld uit drie burger-rechters, heeft
een metaalbewerker, Christiaan Kopp, uit
Duisburg, wegens moord en diefstal, ge-
gewaanden dood van haren geliefden echt
genoot. v
Het was avond. Het gas was opgesto
ken in het huis te Clapham, dat door me
vrouw Muurse bewoond werd er brandde
een lekker vuurtje in de kleine zitkamer,
waar de talel eenvoudig doch smaakvol
voor twee personen gedekt was. De moe
der wachtte op haar zoon, die elk oogen
blik van het kantoor uit de stad kon thuis
komen.
Weldra werd er gescheld en de-moeder
haastte zich, de deur te gaan openen.
Haar zoon trad binnen en gaf haar als
gewoonlijk een hartelijken zoen maar toch
was het, alsof er heden avond iets vreemds
in zijn wijze van doen was zijn begroeting
was niet zoo hartelijk als gewoonlijk en ze
vroeg angstig, of er iets aan scheelde. Hij be
antwoordde haar vraag niet, maar viel in
een stoel neder en sloeg zijn handen voor
zijn gezicht.
»Is er iets, dat je hindert, lieveling
vroeg zijn moeder met toenemende bezorg-
heid.
»Ja, er is iets, dat me hindert en meer
dan hindert,steunde hij.
»Wat is het? Je ziet er van avond niets
goed uit. Kom, eet wat, eer het koud
wordt en vertel me alles van je verdriet.
Het bezorgde moederhart had dadelijk ge
zien, dat er iets was, dat Frank verdriet
deed.
Wordt vervogd)
es id Alt
e Lanistraü ends BominEigrw
