De dochter van Lovetski.
Und van altena
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 4023 Woensdag 6 October. 1920.
ITDILLETON.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25,
en franco per post beschikt f 4.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent, Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen
10 uur ingewacht.
BUITENLANDSCH OVERZICHT
Lloyd George, die met vacantie was, is
plotseling teruggekomen, daar de Engelsche
mijnwerkers-crisis opnieuw een ernstig
aanzien had gekregen. De kans was groot
dat de staking nog door zou gaan. Het
slot der onderhandelingen is echter geweest
dat de staking in de Engelsche kolenmijnen
opnieuw, en nu voor twee weken, is uit
gesteld.
De mijnwerkers krijgen in dien tusschen-
tijd gelegenheid om hoofdelijk te stemmen
over het voorstel van de mijneigenaars,
dat in de loonkwestie hun uiterste concessie
vormt. Het komt hierop neer, dat op den
grondslag van de productie van het eerste
kwartaal van dit jaar (20f millioen ton p.
maand of 248 millioen ton in het jaar)
den mijnwerkers de verlangde loonsverhoo-
ging van 2 sh. verzekerd wordt. Brengen
zij het tot 21 millioen ton per maand dan
krijgen zij 2<* sh. meer en voor 21^ mil
lioen ten per maand zou zelfs 3 sh. meer
betaald worden. Voor het besluit tot
staking was een meerderheid van drie
vierden noodig, voor de aanneming var: dit
voorstel is volstrekte meerderheid natuurlijk
voldoende. Maar zelfs als dit voorstel niet
aangenomen mocht worden, staat altijd de
andere uitweg van voorlegging van den
looneisch aan een onpartijdig hof open.
Het zou ons niet verwonderen als Lloyd
George, zoo hij dan tusschenbeide komt,
zich meer op het standpunt der mijnwer
kers, dan dat der mijneigenaars stelt. Het
zal moeielijk zijn om de uiterste elementen
onder de mijnwerkers er toe te krijgen
om de schikking van de productie te aan
vaarden. Er zijn er nu al die van een
actie voor den zes uurs in plaats van den
zeven uurs werkdag spreken. Behalve de
regeering zullen ook de leiders van het
Drievoudig verbond, als hun tusschenkomst
noodig mocht worden, niet in gebreke
blijven, weer een matigenden invloed te
oefenen, zoodat de zaken er misschien toch
niet zoo hopeloos voorstaan als het bericht
over de mislukking der onderhandelingen
zou doen vermoeden.
De berichten uit Riga zijn er naar, om
(4) (Slot.)
«Waar nu het pijnbosch staat werd voor
langer dar: vier eeuwen een der vele ste
den gebouwd, door dezen buitengewonen
vorst gesticht, maar de Russen hebben haar
bestaan reeds vergeten. Niemand kent deze
catacomben behalve enkelen onder ons, die
een geheim verbond hebben gesloten, met
het doel om de bannelingen die ontvlucht
zijn, te helpen aan een veilige schuilplaats.
Zelfs nu zou het u onmogelijk zijn degene
te vinden, die gij zoekt en als gij verder
wilt gaan moet gij geblinddoekt worden of
ik geleid u. niet meer.«
Wij stonden bij de ruiterbeelden en lie
ten ons blinddoeken, waarna wij aan de
hand onzer gids langzaam werden voortge-
leid door een soort doolhof, tot wij werden
tegengehouden door iemand, die op kalmen,
ernstigen toon met de vrouw sprak. Er
volgde een fluisterend gesprek en onmid-
delijk daarop werden onze blinddoeken afge
nomen en zagen wij een vreemd gekleed klui
zenaar voor ons. Zijn lange witte baard hing
bijna tot aan zijn middel en stak scherp af te
gen zijn zwart gewaad. Er brandden eenige
blokken pijnhout, maar dit vuur vermocht
weinig tegen de ijzige koude in het gewelf.
«Gij zijt Engelschen,« zei hij, «en hebt
beloofd Marie Lovotski te helpen ontvluch
ten. Sedert den dag harer ontsnapping
heeft zij zich op verschillende plaatsen schuil
gehouden. Zes maanden geleden werd zij
hier gebracht, maar er is nog zooveel ge
vaar, dat wij gewacht hebben op de bood
schap van den mujik, dat alles thans voor
haar verdere overbrenging gereed is. Hij
het krantenlezende publiek van de wijs te
brengen. Den eenen dag hoort men, dat
de onderhandelingen over wapenstilstand
en vrede tusschen Polen en Sowjet-Rusland
goed opschieten en men de ondërteekening
van den voorloopigen vrede zeer spoedig
tegemoet kan zien, omdat het eenige ver
schil nog joopt over de ontwapening van
het Russische leger, den anderen dag ver
zekert men weer, dat de Russen nieuwe
eischen hebben gesteld, die bij de Polen
op verzet moeten stuiiten. De opvatting
van den correspondent var: de Parijsche
Matin te Riga, dat er aan Russische kant
tweeërlei beleid valt waar te nemen, de
richting van Trotsky en de richting van
Lenin, doet een verklaring voor deze tegen
strijdigheid aan de hand, die op grond van
vroegere ervaringen aannemelijk lijkt. Trots
ky ie de groote militarist er: imperialist in
de Sowjet, die den oorlog niet wil opgeven
en ook dezen zomer uit alle macht ver
hinderd heeft, dat er met de Polen onder
handeld werd, vóór Warschau, dat bij al
in zijn macht meende te hebber:, genomen
was. Lenin is de voorstander van dien
spoedigen vrede, die volgens zijn bereke
ning alleen maar voorloopig behoeft te zijn,
daar de groote wereldrevolutie, die hij als
fanatisch theoreticus blijft verwachten en
waarvoor hij met de fijnere middelen van
de propaganda wenscht te ijveren, het aan
gezicht var: Europa toch zoodanig zal ver
anderen, dat de vredesverdragen scheur
papier worden.
De politiek van Trotsky drijft hen er
toe, nieuwe samentrekkingen var: roode
troepen op touw te zetten teneinde nog
vóór den winter een nieuwen slag te slaan.
Hoe dieper de Polen Rusland intrekken,
hoe meer kans van slagen dat veidtochts-
plan heeft. Lukt het hem niet, vóór den
winter iets te bereiken, dan moeten in
dat jaargetijde de krijgsverrichtingen toch
stilstaan er» is er, volgen3 hem, nog niets
verloren. Trotsky staat aan het Westelijk
front van Rusland tegenover drie verschil
lende vijanden n.l. de Polen, de Oekrainers
en Wrangel, maar deze drie zijn alleen
maar eensgezind in hun vijandigheid tegen
de bolsjewiki. Wrangel zoekt naar eene
zegt, dat gij te vertrouwen zijt en zeer ze
ker zullen uw paspoorten u helpen om uw
taak gemakkelijker te vervullen dan een
Rus of Pool zou kunnen doen. Wij nemen
'dan ook op uw eer aan, dat als Marie Lo
vetski eenmaal onder uwe hoede is, gij te
harer verdediging eerder zult sterven, dan
haar blootstellen aan een terugkeer naar
de schrikkelijke mijnen.®
Wij deelden den kluizenaar het aanstaand
duel van Denviers met Rachieff mede en
de moeielijkheden, die daaruit konden ont
staan. Afgesproken werd dus dat Marie
Lovetski de catacomben zou verlaten en op
een verborgen plaats den afloop van het
duel zou afwachten. Als Denviers er on
gedeerd afkwam zouden wij met onze slede
naar deze plek gaan, het meisje halen en
naar den mujik brengen.
»Gij zult ons zeker wel veroorloven de
bannelinge te zien vroeg Denviers, «daar-
om zijn wij hierheen gebracht.
«Dan is uw komst vergeefsch® was het
onverwachte antwoord. «Er zal nog tijd
genoeg daartoe zijn als uw duel afgeloo-
pen is.«
Wij poogden den kluizenaar te overre
den, maar hoewel de oude vrouw met aan
drang voor ons sprak, was de vreemde be
waker niet te bewegen van zijn goed over
legd plan af te wijken. Wij moesten ons
dus weder laten blinddoeken en werden
door de catacomben naar het bosch terug
gebracht en kort daarna waren wij weder
in de hut.
Wij brachten een korten, slapeloozen nacht
door en spraken natuurlijk hoofdzakelijk over
den mogelijken afloop van het noodlottig
tweegevecht.
Denviers betoogde mij en Hassan, dat
noodzakkelijk een poging moest gedaan wor
den om de vrouw, die zoo lang in deze
partij in de Oekraine, die met hem wil
samenwerken, doch dit vlot niet erg en de
Polen moeten evenmin iets van hem hebben
als van Trotsky. Ze vervyachten n.l. dat
hij zich naderhand een even groot vijand
van de onafhankelijkheid der randstaten
zal toonen als de Sowjets.
De bonte verdeeldheid der tegenstanders
van Moskou zoodra net om politieke oog
merken gaat, is een reden, waarom de
omverwerping van de Sowjet-regeering
voor het ongelukkige Rusland nog geen uit
komst zou brengen.
Wat er op het oogenblik in Ierland ge
beurt is een treffende illustratie voor de
stelling van Sinn Fein, dat het daar oor
log is. Geen burgeroorlog wel te verstaan,
al speelt de strijd zich naar het uiterlijke
in de vormen van een burgeroorlog af
alleen in Ulster kan men daarvan spreken
maar oorlog tegen Engeland en zijn
«bezettingsleger®. Deze opvatting van den
toestand, maakt het tevens duidelijk, waar
om het zoo moeielijk is voor elke Engel
sche regeering, zelfs al bestond zij uit leden
van de arbeiderspartij, om in Ierlaed vrede
te stichten. Alle plannen van menschen,
die van goeden wille waren, zijn op den
eisch van volledige onafhankelijkheid, dien
Sinn Fein stelt, afgestuit en verder ook op
het andere vraagstuk, hoe men Ulster zal
moeten bevredigen. Zelfs het goedbedoelde
plan van een staatsman van zooveel gezag
als Lord Grey omzeilt die moeielijkheden
niet. Het Iersche vraagstuk is in zijn we
zen voor Engeiand een defensie-vraagstuk
en als men het voorstel van Grey goed
beziet, blijkt dat hij geen moeite doet om
dit te ontkennen. Zijn plan dat Engeland
na twee jaar met zijn opebaren macht van
soldaten en politie Ierland zou ontruimen
en het land aan zichzelf overlaten, om zich
naar eigen goeddunken te regeeren en te
besturen, noemt als voorwaarden voor zoo'n
besluit, dat Ierland geen eigen leger, geen
eigen vloot en geen eigen buitenlandsche
staatkunde zal hebben.
Men bedenke maar even, welke operatie
basis Ierland tegen Engeland geweest zou
zijn, indien het zich in den grooten oorlog
tot bondgenoot van Duitschland verklaard
schriklijke spelonk opgesloten was geweest,
te redden en ik beloofde hem, dat ik, zoo
hij mocht vallen, alles in het werk te stel
len om ons plan te volvoeren.
«Luister, Sahiba,« riep Hassan der: vol
genden morgen. «Hoewel het nog geen
middag is, komt reeds de Rus.«
Wij openden de deur en hoorden in de
verte het geklingel van een slede. Een
oogenblik later klonk het klappen van een
zweep en eindelijk zagen wij de slede na
deren. Er zaten drie personen in, en na
derbij zagen wij dat Rachieff zelf de slede
bestuurde en vergezeld was van twee offi
cieren. Voor de hut sprong een dezer offi
cieren uit de slede, terwijl Rachieff, gevolgd
door den anderen, die tweeSdegens droeg,
op Denviers toeliep.
«Hier zijn de wapens,® sprak de gene
raal koel. «Er is geen tijd te verliezen
Kies en hij wees op zijn sekondant, die
de beide degens voor zich uitgestoken hield.
Intusschen had Hassan onze slede inge
spannen en een eind verder op de vlakte
gebracht, opdat wij na afloop van het duel
onmiddelijk zouden kunnen vertrekken.
«Wij zullen daar vechten zei Denviers,
op de plaats waar onze slede stond, wijzend.
«Zooals gij wilt, antwoordde Rachieff on
verschillig en vergezeld van zijn sekondant
liep hij naar de plek. Daarop werden de
gewone formaliteiten vervuld, terwijl mij de
onaangename taak werd opgedragen het
sein te geven voor den aanvang van het
tweegevecht.
Ik wuifde met mijn zakdoek en in het
zelfde oogenblik werden de degens gekruist.
De naam, dien Rachieff zich als duellant
gemaakt had, was zeker wel verdiend, want
hij viel stoutmoedig aan, terwijl Denviers,
wiens kalmte hem geen oogenblik verliet,
en zijn havens als steunpunten voor zijn
duikbooten opengesteld had. Elke Engel
sche staatsman, die niet zoo ver zag, dat
Ierland in een toekomstige oorlog van En
geland tegen een andere zeemogendheid,
zoo het volkomen onafhankelijk was, daar
toe zou de belangen van zijn eigen land
en het heele rijk miskennen. Het is al
in den laatsten oorlog een ernstig nadeel
voor Engeland geweest, dat het, wegens
den geest die onder de meerderheid van
de Iersche bevolking heerschte, niet tot
lichting van die bevolking volgens een wet
op den militairen dienstplicht is kunnen
overgaan.
BUITENLAND.
Bet standpunt van Trotzki.
«Wat komt de hongerdood en het be
vriezen der bevolking er op aan« moet
Trotzki naar uit Ilelsingtors aan de Matin
geseind wordt, tegen mede-Bolsjewiki die
minder beginselvast waren en meer men-
schelijk gevoelden, gezegd hebben. «De
bourgeoisie van de wereld proclameert on
zen nederlaag maar wij zullen haar bewij
zen dat. zij zich vergist. Tot eiken prijs
moeten wij onze vijanden verpletteren, en
daartoe moet het land ons, wat het ook
kosten mag, de middelen leveren. Drie
vierde var: het Russische volk zal van hon
ger en koude sterven maar de overige zul
len leven voor de roem en de overwinning
van de wereldrevolutie.®
Trotzki en zijn mede-commissarissen zul
len dan wel zorgen bij die overlevenden
te zijn. Intusschen zijn de Russen minder
op weg om hun vijanden te verpletteren
dan wel om zelf verpletterd te worden.
Het gaat hun slecht en als de winter niet
spoedig hun bondgenoot wordt zullen de
Polen en Oekrajiners nog dicht tot Moskou
kunnen naderen.
Keil varken dat gevlogen heeft.
Het eerste rose, schoon gewasschen var
ken is in een vliegtoestel medegenomen,
en door de lucht van Engeland naar Fran
krijk vervoerd. Varkens hebben reeds in
de auto gereden. Zelfs in Nederland, wij
op uitstekende wijze pareerde.
Meer dan eenmaal hielden de strijders
als bij stilzwijgende afspraak op, maar her
vatten dan den strijd met hernieuwd vuur.
Rachieff begon te bemerken dat hij einde
lijk zijn tegenpartij gevonden had en werd
steeds behoedzamer. Toch kon hij de goed
overlegde bewegingen van Denviers niet ont
gaan en op meer dan een plek zag ik kleine
bloeddruppels. Onverhoeds deed hy echter
een nieuwen aanval.
«Rachieff wint I» riep zijn sekondant en
inderdaad zag ik tot mijn schrik, dat Den
viers, degen hem uit de hand werd gesla
gen en de Rus driftig op mijn thans ont
wapenden vriend toevloog. Maar voor hij
gebruik kon maken van het voordeel, dat
hij zoo onverwacht gekregen had, hoorden
wij een schrillen kreet en Marie Lovetski
snelde uit het pijnbosch op ons toe.
De bijgeloovige Rus staarde verschrikt
naar het meisje, dat hij voor een spook
moest houden, en terwijl hij zijn degen liet
zinker:, riep hij
«De dochter van Lovetski k
Denviers maakte van Raehieffs« ontstel
tenis gebruik, vloog op hem aan, wierp hem
ter aarde en met de punt van zijn degen
op zijn borst gericht, riep hij
«Het is Marie Lovetski, zij leeft, maar
zweer mij, dat gij haar ongehinderd zult
laten ontvluchten of gij zijt een verloren
man.®
Generaal Rachieff hief zijn hand op, ten
teeken van toestemming en onmiddellijk
nam Denviers zijn degen weg. Rachieff
stond op en waggelde naar zijn slede.
«Breng haar naar onze slede,® riep Den
viers mij toe. Ik snelde met haar naar
Hassan en kort daarop vlogen wij over de
besneeuwde vlakte.
«Hun achterna!® riep Rachieff, zich niet
meenen by de tweede Hima rondrit. Spoe
dig zullen varkensvrachtautomobielen de
lieve dieren naar de markt brengen. Maar
dit luchtvarken is zijn kornuiten verre
vooruitHoe zijn cabine er bij aankomst
in Frankrijk uit zag, vermeldt het bericht
gelukkig niet
De Zeppelin fabrieken naar Amerika.
De Zeppelin-fabrieken in Duitschland zijn
in het Vredes Verdrag van Versailles voor
dat land verboden fabrieken geworden.
Maar de Zeppelinfabrikanten zijn niet van
plan hun bedrijf om te zetten, zooals de
Krupfabrieken met verbluffende en bewon-
deringswaardige snelheid hun productie van
kanonnen en munitie omgezet hebben in
het produceeren van locomotieven en land
bouwwerktuigen. De Zeppelin-fabrieken
gaan naar Amerika zoodat de luchtsche
pen toch gebouwd zullen worden. Het
voornemen is om ware reuzen te bouwen,
die het verkeer over de Atlantischen Oceaan
kunnen ondernemen. Die Zeppelin's zullen
hun vaderland dus nog wel eens opzoeken
Staking door schoolkinderen.
Te Elberfeld zijn 4000 schoolkinderen
in staking gegaan. De ouders hadden de
invoering der wereldlijke scholen geëischt
met ingang van 1 October, terwijl de school-
autoriteiten deze eerst met 1 April van het
volgend jaar wenschen in te voeren.
o
Belgische niynwcrkersstnking.
De staking der Belgischo mijnwerkers
breidde zich uit over twee nieuwe plaatsen
in de Borinage. Te Framories en Paturage
wilden de stakers verhinderen, dat de trams
liepen te Caregnon hielden zij de arbeiders
tegen, die naar hun werk gingen. Mer:
heeft thans de zekerheid, dat er vreemde
opruiers in het spel zijn. Er zijn opruiende
plakkaten aangeplakt.
o
Kusfiuid wil vrede wegens den biiincnhuid-
schen toestand.
De Sovjet-regeering heeft de Russische
delegatie volle vrijheid gegeven, de vredes
voorwaarden met Polen ook aan te nemen,
indien zij meerdere voor Rusland ongunstige
aan zijn belofte storende. «Wij moeten
Marie Lovetski hebben, levend of dood
«Vertrouw nooit een Rus, Sahibs zij
Hassan, terwijl hij zijn paarden den teugel
vierde, «het eenige middel om hen te doen
zwijgen zou geweest zijn hen een degen
door het valsche hart te stooten,«
Zoo vlogen wij in onze slede voort, maar
die van Rachieff, welke door meer paarden
dan dan de onze getrokken werd, kwam
nader en nader. Daar knalde een schot
en een kogel vloog boven ons hoofd. Ik
zag dat Rachieff een nog rookend pistool
in de hand hield,
«Als hij nog eens vuurt, schiet ik hem
neer als een hond zei Denviers.
«Neen riep Marie Lovetski, voor ik het
verhoeden kon een pistool uit mijn gordel
trekkende, «Rachieff heeft Somaloff gedood,
dien ik liefhad, ik wil hem wreken.®
Met deze woorden vuurde zij het pistool
af, maar gelukkig was het niet goed gericht
en bleef Rachieff gespaard voor het lot,
dat hij overigens verdiende.
«Schiet op hun paarden riep Denviers.
Ik nam een pistool en mikte op een der
dieren, dat een oogenblik wankelde en toen
neerstortte. De Russen sprongen uit de
slede sneden de strenge door en vervolgden
met de overgebleven paarden dollen rit.
Wij reden langzamer om hen onder ons
bereik te doen komen en het gelukte mij
een tweede paard te doen vallen.
Thans moesten de Russen hun vervol
ging staken, wij waren gered.
«Zie,® zei Denviers, «zulk een vreemden
tocht had ik mij niet voorgesteld.
«De Sahibs hebben de vrouw gered,®
sprak Hassan op den gewonen ernstigen
toon der Arabieren, «en de Groote Profeet
draagt altijd zorg, dat een rechtvaardige
zaak ten laatste goed ten einde loopt.®
1MIEUWSBLAB
veer iiet Lani vai Unin ti AU&ia, de Langstraat en de Bonelerwaard
i
