Een rechterlijke dwaling.
Und van altena
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 4025 Woensdag 13 October. 1920.
FEUILLETON.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 4.25,
en franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel
meer 45 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen
40 uur ingewacht.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
De Polen hebben te Riga van Sovjet-
Rusland zoo'n groot gebied gekregen, dat
er ernstig gevaar bestaat, dat imperialisme
er het gevolg van zal zijn. De Bolsjewiki
zagen niet op een kleinigheid toen zij een
maal besloten hadden tot liquidatie van
het Poolsch-Russische front. Alle verdee
lingen van Polen, alle onrecht, dat het
in het verleden is aangedaan is op royale
wijze goedgemaakt door de mildheid der
Bolsjewiki, die juist echter om hare over
drevenheid, wel een weinig verdacht is.
De Boeg, die de traditioneele grenslijn
tusschen Polen en Rusland was, valt niet
alleen van zijn uitmonding in den Weichsel
tot aan zijn oorsprong binnen het nieuwe
Poolsche gebied, maar aan zijn rechteroever
zet Polen zich op een punt zelfs 250 K.M.
voort, waardoor het tot het dubbele van
zijn ouden omvang uitdijt. De nieuwe
grens begint in het Noorden bij Disna,
ten Oosten van Dunaburg en loopt dan in
Zuid-Westelijke richting naar een punt
ten Oosten van Molodetsjnodan zet zij
zich voort naar Baranowitsje, dat ook
Poolsch wordt, en sluit hier pas aan op
de oude Duitsche verdedigingslinie. Naar
het Zuiden toe zet de grens zich voort
langs een lijn die Pirisk en Bovno nog
binnen het Poolsche gebied laat vallen en
zij eindigt pas bij een dorp aan de Oost-
Galicische grensrivier de Zbrucz.
Dit schijnt een groot succes te zijn voor
de Poolsche diplomatie. Doch Wrangel
heeft reeds te kennen gegeven, dat,
mocht hij eens de baas worden in Zuid-
Rusland, de Polen er dan niet op behoeven
te rekenen, grondgebied over de Boeg te
mogen bezetten. De Bolsjewiki zullen, nu
de Polen voorloopig wel geen redenen .tot
aanstoot geven, eerst trachten met Wrangel
af te rekenen.
Bij de schikking tusschen Polen en de
Sowjet schijnt ook bepaald te zijn, behalve
dat de Oost-Galicische kwestie Sowjet-Rus-
land niet aangaat, dat beiden de onafhan
kelijkheid van de Oekraine en Wit-Rusland
erkennen. De correspondent van ed Times
te Riga merkt hierbij op dat die erkenning
maar op het papier staat en geen van bei
den er ernstig over denkt, aan die staten
voorloopig het aanzijn te geven. Polen ver
staat onder de Oekraine de regeering van
Petloera, de bolsjewiki die van Rakofski.
»Geen van beiden,<r zegt de correspondent,
Een ware gebeurtenis.
(2)
.Zij vond op een bovenkamer waarvan
de deur half openstond, den boer dood op
der, grond liggen. Dat hij gevallen was
door de hand van een moordenaar viel niet
te betwijfelen. De schedel was waarschijn
lijk door één enkelen forschen slag verbrij
zeld. Het bloed was uit de diepe breede
zoo rijkelijk gevloeid, dat zich een groote
plas gevormd hatl. Op enkele passen af
stand lag een scherpkantig met bloed be
vlekt stuk hout van anderhalf voet lengte
en vijf voet dikte. Blijkbaar was Tenner
met dit stuk hout verslagen.
De woning van den boer lag vrij een
zaam aan een slecht onderhouden zandweg
tusschen de dorpjes Sudernleben en Grosz-
Wenthin, omgeven door velden. De naaste
hofstede was bijna een half uur van de zijne
verwijderd en het dichts bijgelegen dorp
Grosz-Wenthin ligt op ruim drie kwartier
afstands.
De dienstmeid Apollonia liep schriklijk
ontsteld naar dat dorp terug en waarschuwde
den schout. Onmiddelijk begaf deze zich
met den veldwachter en twee jachtopzich
ters naar de plaats des misdrijfs, waar zij
het volgende meenden te kunnen vaststellen.
De moord moest tusschen 6 en 8 uur
»spreekt van Wrangel, die op het oogen-
blik de machtigste man in de Oekraine kun
nen de Polen licht nog met Wrangel in
botsing komen.
Wat de Sowjet-regeering verder aan de
Polen heeft toegestaan om hen aan den
corridor ten Oosten van Lithauen naar de
Duna en Ketland te helpen, schynt de con
cessies die de bolsjewiki in hun tractaat
van Juli 11. met Lithauen hadden gedaan,
weer ongedaan te maken. Dat kan nieuwe
haken en oogen tusschen de Polen en de
Lithauers geven.
Zoo is naar twee kanten toe, het nieuwe
Poolsche gebied reeds een onzeker bezit.
Nog daargelaten, of de bolsjewiki later, als
de regeering te Moskou haar tegenwoordige
moeielijkheden eens te boven kwam en Wran
gel overwon, den heelen vrede van Riga
niet als een imperialistisch verfoeisel zou
verloochenen en de Polen naar hun oude
grenzen terugverwijzen. Voor de merkwaar
digheid vermelden wij ten slotte nog den
argwaan van de Daily Mail, dat de bolsje
wiki zeiven hun toestand als ongunstig hel
pen voorstellen en zich, op de manier van
een kever, die een uitweg zoekt, maar tij
delijk »dood houden,na welk kunstje zij,
evenals de Duitschers, telkens wanneer zij
het uitgehaald hadden, dubbel gevaarlijk
zouden kunnen blijken. Sedert den zomer
van 4948 zijn immers de geruchten niet van
de lucht geweest, dat de bolsjewiki op hun
laatste beenen liepen.
Tardieu berekent te Parijs in de Illus
tration, dat het jaarlijksch inkomen van
iederen Duitscher met 275 dollar, dat van
iederen Amerikaan, en met 355 dollar dat
van iederen Franschman overtreft. De
Duitscher betaalt 45 percent minder dan
de Engelman en 6 percent minder dan de
Franschman. Duitschland heeft geen bui-
tenlundsche schuld. Daardoor is zijn
schuld, naar de huidigen koers berekend
en verdeeld over 60 millioen inwoners, 3
milliard dollar minder dan die-, welke de
38 millioen Franschen te torsen hebben.
Tardieu beschuldigt de tegenwoordige macht
hebbers, dat zij het verdrag van Versailles
en vooral de finantiëele bepalingen niet
uitvoeren, maar de Eclari brengt daar
tegen in, dat het geen dwangmaatregelen
formuleert voor het geval Duitschland zijne
verplichtingen verwaarloost.
De Daily Mail meldt dat het ultimatum
van de Engelsche regeering aan Sowjet-
Rusland de waarborgen nopens de vrijlating
van de Britsche gevangenen te Bakoe en
des avonds gepleegd zijn, want om half 6
had Peter Tenner een voorbijganger nog
gegroet en Apollonia had tegen 8 uur het
lijk gevonden.
Het kleine huis had gelijkvloers, behalve
de keuken, slechts één groot vertrek, waar
Tenner met Apollonia, en in vroeger-jaren
met de knechts, laatstelijk alleen in den
oogstijd met de gehuurde arbeiders het mid
dagmaal gebruikte en voorst aan de achter
zijde een klein uitgebouwd vertrekje waar
Apollonia sliep. Op de bovenverdieping
was Tenners kamer. Hij ging zeer weinig
uit. Wat hij echter den ganschen dag daar
boven uitvoerde begreep niemand. Som
migen beweerden dat hij voordurend in zijn
geld wroette. In die kamer stonden enkele
goede, oude meubelen, erfstukken van groot
vader of zelfs overgrootvader afkomstig, een
groot ledikant met hemel, een zware eiken
houten kast, een sterke met ijzer versierde
kist, een ouderwetsche gemakkelijke leu
ningstoel met gehavende lederen zitting en
dergelijke. Het dak van deze kamer liep
schuin en zij had een groot venster, dat
nooit geopend werd en twee deuren de
eene leidde naar de trap, de andere naar
een zijvertrek, een soort provisiekamer, waar
zakken meel bewaard werden, aardappelen,
fruit, ingemaakte vruchten, rookvleesch, ham
men en worsten.
Tenner sloot zich gewoonlijk op en als
Apollonia iets uit de pfovisiekamer moest
halen, moest zij altijd een oogenblik voor
de deur wachten. Zij hoorde dan dat Ten-
de repatriatie van alle andere Britsche ge
vangenen in Rusland binnen een week ver
langt. Voorts verlangt de nota bevredi
gende verzekeringen dat de propaganda
tegen Engeland »onverwijld« zal ophouden
en dat Moskou de bolsjewitische kuiperijen
welke het verwekken van troebelen, »In
Indië en het Oosten in het algemeenten
doel hebben, zal laten varen.
Het antwoord van de Sowjet op het
ultimatum werd Dinsdag ontvangen, en
dien zelfden dag bracht Krassin, als alge
meen gevolgmachtigde een bezoek aan
Downing Street.
Een telegram van 7 dezer uit Tokio
meldt aan de Temps, dat volgens berich
ten uit Noord-Korea een bende van Rus
sische bolsjewiki, Koreanen en Chineezen
voor de tweede maal de stad Hoentsjoen
heeft aangevallen in den nacht van 4 Octo
ber en in gevecht gewikkeld is met de
Japansche troepen, die na den eersten aan
val van verleden week Zaterdag naar Korea
gezonden zijn.
BUITENLAND.
Korte Berichten.
Naar het Korr. Bur.'meldt, zullen bij
het herstellingswerk in Noord-Frankrijk ook
50.000 Hongaarsche arbeiders te werk
worden gesteld.
Vanwege den toestand van demoralisatie,
waarin zich de terugtrekkende troepen in
Rusland bevinden, verwacht men, dat de
Wit-Roetheneri een nationale regeering zul
len vormen.
Naar'uit Rome gemeld wordt, gewagen
de bladen van een chaotischen toestand,
welke heerscht in de verlaten fabrieken te
Genua. De productie wordt ernstig be
lemmerd door de houding van de werk-
plaats-comité's, welke hoofdzakelijk zijn
samengesteld uit anarchisten en syndicalis
ten, die geweigerd hebben de overeenkomst
te aanvaarden. Als de bestaande toestand
er voortduurt, zal de gansche productie
lamgeslagen worden en zullen vele werk
plaatsen gesloten moeten worden.
De pogingen van de Duitsche socialisten
en Hongaren om in geheel Slowakije een
algemeene staking te beginnen, zijn ver
ijdeld door den tegenstand van de Sio-
waksche arbeiders.
De bijeenkomst van den Volkenbond,,
vastgesteld op 44 October te Brussel, is
uitgesteld tot 20 October.
ner de kist dichtsloot.
Toen zij eens onverwacht in de kamer
kwam, daar Tenner vergeten had de deur
af te draaien, zag zij hem geknield voor
de kist liggen terwijl hij goud en zilvergeld
uit een linnen zak telde. Hij was toen uiter
mate boos geworden en eerst tot kalmte
gekomen toen Apollonia hem met dure eeden
verzekerde, dat zij over hetgeen zij gezien
had, het diepste stilzwijgen zou bewaren.
Maar toch had hij haar van toen af ver
boden, ooit zonder zyn verlof naar boven
te gaan.
De moordenaar nu was blijkbaar door
de provisiekamer binnengedrongen. Apol
lonia had aan de huisdeur niets bijzonders
bespeurd en die als altyd naet haar sleutel
geopend. Met geoefende hand waren de
ruiten van het venster der provisiekamer
met pikpleister ingedrukt en de houten stij
len uitgebroken. Op de achterplaats was
tegen dat venster een hooge ladder geplaatst,
die als het eigendom van Tenner herkend
werd en waarlangs de moordenaar voorze
ker ingeklommen en weder gevlucht was.
Die ladder had in een schuur gestaan, on
geveer vijftig pas van het huis verwijderd
en daaruit had de moordenaar evenzoo het
zwaar stuk hout genomen.
Hoewel de invallende duisternis een nauw
keurig onderzoek moeielijk maakte, kreeg
de schout toch een duidelijke voorstelling
van het gebeurde.
Tenner, die zeer veel sliep en winter zoo
als zomer reeds om acht uur naar bed ging
¥M SPOORWEGRAMP W FRANKRIJK.
Meer dan honderd slachtoffers.
Een dramatische samenloop van omstan
digheden.
Parijs is weer onder den indruk van een
groot spoorwegongeluk, dat Zaterdagavond
te 7 uur 20 min. te Houilles, op de lijn
Parijs-Nantes plaats vond. Het ongeluk is
aan een fatalen samenloop van omstandig
heden te wijten. Niemand treft hier eenige
schuld. De koppeling van den zevenden
wagon van een goederentrein uit Nantes
brak, zonder dat net werd bemerkt. Pas
te Sartrouville bemerkte men, dat een
gedeelte van den trein bij Houilles was
achtergebleven. Juist liep een sneltrein
uit Parijs het station binnen. Men trachtte
deze nog door noodseinen tot stilstand te
brengen, doch deze werden door den ma
chinist te laat bemerkt om tijdig te kun
nen stoppen en met een snelheid van 55
K.M. stortte de sneltrein zich op de goe
derenwagens. De locomotief viel omver
en eenige wagons achter deze vlogen over
elkander op de overblijfselen van de goe-
renwagens. De tweede wagon stond boven
op de eerste en de derde werd weer tus
schen deïe overblijfselen geslagen, zoodat
deze zich ongeveer op de hoogte van de
brug van het station opstapelden. De vier
de wagon werd geheel versplinterd. Het
ergste was, dat de wagons imperiales had
den, zooals de meeste Fransche wagons,
en dat deze vol passagiers zaten.
Zoo moest het aantal dooden wel groot
zijn.
Een afgrijselijk gekerm volgde op den
donder van brekend hout en ijzer, hon
derden passagiers, beklemd tusschen staven
en banken, schreeuwden om hulp. Zelfs
de niet-gewonden, die verspreid rondom
lagen, trachtten weg te komen en gilden
luid van angst. Gelukkig was er dadelijk
hulp van het stationspersoneel en inwoners
van Houilles.
De balans was droevig er waren meer
dan honderd slachtoffers, waarvan 39 dood
en 29 zeer ernstig gewond. De meesten
hadden geen identiteit papieren bij zich,
zoodat dertien dooden nog niet zijn her
kend. Heden hebben zoowel de president
Millerand als de minister van Binnenland-
sche Zaken Steeg een bezoek tfan de plaats
van het onheil gebracht en in de Parijsche
ziekenhuizen de gewonden bezocht.
(De Cr.).
had aan Apollonia gezegd, dat zij zich bij
haar thuiskomst bij hem moest aanmelden.
Waarschijnlijk had hij in den grooten leu
ningstoel op haar zitten wachten en was
hij daar in slaap gevallen. De moordenaar
was vermoedelijk langs de provisiekamer in
de voorkamer geslopen en had den slapende
met één geweldigen slag doodelijk getrof
fen. Het lijk lag toch op den grond met
het hoofd recht op tegen een der pooten
van dien stoel. Voor het vermoeden, dat
Tenner in den slaap gedood was, sprak nog
de omstandigheid, dat hij, ondanks zijn 65
jaren nog een zeer krachtig man, oogen-
schijnlijk geenerlei tegenweer geboden had.
De groote kast en de geldkist waren met
geweld opengebroken en de dief had daar
voor zijn eigen werktuigen gebruikt. De
knuppel waarmede Tenner doodgeslagen was
vertoonde aan een der zijden een paar vier
kante indrukken en splinters. Blijkbaar had
de dief dus met dit zwaar stuk hout zijn
breekijzer of een sterk mes in de kast en
kist ingedreven en zoo de deur en het dek
sel doen springen. De kast was geheel
doorzocht maar daaruit werd niets vermist,
ook in de kist waar verscheidene oude erf
stukken en kostbare stukken zijde en bro
kaat bewaard werden, was alles door een
geworpen, maar de rijke stoffen had de dief
niet meegenomen, wel echter den grooten
grijzen zak gevuld met goud en zilvergeld,
waarvan Apollonia gesproken had.
Uit den broekzak van den vermoorde had
de dief nog een klein lederen taschje ge-
Geheimzinnige aanslag.
lie familie van Admiraal Von Scheer
verinoord.
Berlijn, 40 Oct. Een geheimzinnige
moordaanslag welke is gepleegd op de
familie van admiraal von Scheer, den be
kenden Duitschen vlootvoogd, die het bevel
voerde over de Duitsche strijdkrachten in
den zeeslag bij het Skagerrak, wekt groot
opzien.
De volgende bijzonderheden zijn tot nu
toe over deze gruweldaad bekend geworden.
Zaterdagmiddag tegen vier uur hoorde
admiraal von Scheer, toen hij zich in een
kamer op de bovenste verdieping van zijn
villa bevond, uit den aardappelkelder het
geluid van kreten om hulp. Hij snelde
naar beneden. Een vreeselijk schouwspel
deed zich aan zijn ontstelde blikken voor.
Zijn dochter was door een schotwond in
de borst gedood. Zijn echtgenoote was
door verschillende schoten ernstig getroffen.
Het dienstmeisje was eveneens doodge
schoten. Naast haar lijk lag dat van den
vermoedelijken moordenaar, die zelfmoord
moet hebben gepleegd. Het is een voor
malig marine soldaat, Karl Buchner ge
naamd, die als communist bekend stond.
Hij was goed toegerust voor den aanslag.
Hij had het gelaat met een doek omwon
den, in zijn zak werden schoerrnessen en
witte peper gevonden.
Men tast in het duister omtrent de aan
leiding tot den moord. In de villa is niets
gestolen. Het is gebleken, dat gedurende
den aanslag een man van groote lichaams
gestalte, in een donker costuum gekleed,
voor het huis de wacht heeft gehouden.
Volgens een ander bericht zou deze onbe
kende persoon, toen de schoten waren ge
vallen, uit de viila zijn gesneld. Men ge
looft daarom aan de mogeiijheid, dat hij
zijn kameraad, nadat deze den moord had
gepleegd, heeft doodgeschoten, om elk
spoor van de misdaad uit te wisschen.
De echtgenoote van den admiraal is tijdens
het transport naar het ziekenhuis over
leden. (De Crt.)
De brug over het Suei-kanaal.
Uit Cairo wordt bericht, dat de Suez-
kanaal-maatschappij onderhandelt met de
Egyptische regeering over het afbreken
van de ijzeren spoorwegbrug, die tijdens
den oorlog over het Suez-kanaal gelegd
werd ten Noorden van Kantara, om het
Egyptische spoorwegnet met dat in Pa
lestina te verbinden.
nomen, dit geledigd en het taschje zelf on
der het bed geworpen, waar het gevonden
werd. Het horloge van Tenner hing echter
nog aan den muur, terwijl daarentegen een
zware gouden zegelring met rooden steen,
dien de oude boer altijd droeg, verdwenen.
Nadat de moordenaar zjjn gruweldaad
volbracht had, was hij r.aar de beneden
verdieping gegaan. De keukendeur had tot
Apollonia's bevreemding toen zij thuis kwam
opengestaan en men had getracht de afge
sloten deur van haar kamertje met geweld
te openen. Een der scharnieren was half
afgerukt. Hetzij de moordenaar reeds met
zijn buit tevreden, hetzij dat hij door het
een of andere, gestoord was, hij had die
pogingen opgeven en was zonder iets mede
te nemen weer naar boven gegaan. Uit
de provisiekamer had hij echter nog een
ham meegenomen. Apollonia verklaarde toch
ten stelligste, dat daar twee hammen had
den gehangen, en thans was er nog slechts
een.
Tot in den vroegen morgen werkte de
schout van Grosz-Wenthin aan zijn proces
verbaal, dat hij toen onmiddelijk naar het
Kreisgericht zond, en reeds den dag na den
moord was het onderzoek van justitie en
politie in vollen gang.
Snel had zich het gerucht van den moord
op den ouden Peter Tenner door de gansche
streek verspreid. De vermoorde was als
een brommerige, hardvochtige vrek wijd en
zijd bekend.
Wordt vervolgd).
mrktt Land van Hmtien en Altena, de Laigstraat n lie gommelerwaar
