EER OM EER.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No* 4127. Woensdag 5 October1921.
FEUILLETON.
Kinderkleertjes
Und van altena
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25,
en franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen
10 uur ingewacht.
r
BUITENLANDSCH OVERZICHT
Een zeldzaam voorkomend geval is het
voorzeker wanneer een held hij zijn eigen
standbeeld het woord voert. Eb toch is
dat dezer dagen geschied, toen de ont
hulling plaats vond van het standbeeld door
het dankbare Frankrijk voor Clemenceau
opgericht te St. Hermine in de Vendêe.
Wij laten den grijzen tachtig jarigen
man, den man van groote beteekenis, aan
het woord, als hij in de eerste plaats het
zegevierende vaderland verheerlijkt en ver
volgens in een schoonen litterairen vorm
den lof zong van den »poilu«, die terug
gekeerd uit den oorlog weder boer wordt
op die Fransche aarde, die de voedster is
van de geestkracht der natie. De over
winning van Frankrijk, zeide Clemenceau,
was de overwinning van het idealisme, dat
noodig is om het leven te veredelen. Reeds
heeft het onderworpen of verdrukte volken
bevrijd. De overwinniug is de overwinning
van alle bondgenooten, maar de beproeving
van het bondgenootschap is begonnen zoodra
de vijand de wapens had neergelegd. De
bondgenooten hebben er allen behoefte aan
nu ook weer hun eigen belangen te dienen,
maar de opofferingen, die een elk zich ge
troost heeft, leggen een elk eerbied op voor
de gemeenschappelijke zaak en het gevoel,
dat eenheid in moeilijke oogenblikken ge
boden is.
De geest, het gevoel, de wil van Frank
rijk zijn vredelievend. Onze regel is niet
oveiheerscht worden en niet overheerschen
en een billijken vrede voor allen. Clemen
ceau wekt zijn landgenooten op allen hun
burgerplicht te vervollen en de uitvoering
te eischen van het program der demo-
kratische overwinning. Frankrijk zal leven
van den rechtvaardigen vrede of het zal
ondergaan. Nadat de vergoeding voor de
barbaarsche verwoestingen voldaan zal zijn,
zal er niets gaan boven Frankrijk's veilig
heid. Clemenceau zeide het plan magnifiek
te vinden om den wereldvrede te verzekeren
tot in het verre Oosten, maar Frankrijk
behoort tot de vredelievende wereld dicht
aan de Duitsche grens. Overtuigd van de
ijdelheid van afzonderlijke militaire waar
borgen, wilde Frankrijk van een afzonder
lijken vrede niet weten, overweger.de, dat
verwerving van grondgebied de bondgenoot
schappen zou verbreken.
Wij willen de rede niet in zijn geheel
volgen, die te veel van onze plaatsruimte
zou innemen, maar nog even stilstaan bij
JVaar het Fransch.
17)
Toen ik geboren werd, nam hij zijn ont
slag, omdat hij niet langer een gouver
nement wilde dienen, dat hij verachtte,
want zijn hart hing aan den keizer. Mijn
vader ging toen stil wonen in een huis,
dat hem toebehoorde. Het volgende jaar
stierf hij en liet mijn moeder een fortuin
achter, dat haar jaarlijks zes a zeven duizend
gulden rente opleverde. Op achtjarigen
leeftijd kwam ik op school. Negen jaar
later ging ik er vandaan, zonder iets geleerd
te hebben. Het sterke gevoel van onaf
hankelijkheid, dat mijn karakter kenschetst,
kon zich niet met de discipline der school
vereenigen. Mijn moeder liet mij daarom
in mijn beroepskeuze vrij. Dat was in
1833. Ik werd soldaat. Na diensttijd,
het rustig leven begon mij tamelijk te ver
velen, vertrok ik naar Amerika, waar ik
handel dreef. Toen ik vernam, dat mijn
moeder was overleden keerde ik terug en
vond mij in het bezit van een aardig kapitaaltje.
Met wat zij mij had nagelaten, was mijne
toekomst verzekerd. Ik verlangde naar het
huwelyk, om een gezellig leven te leiden
en trouwde met de dochter van een groot
handelaar in Toulouse, die een bloeiende
dat gedeelte dat handelt over de verplich
tingen van de bondgenooten jegens Frankrijk
voor de handhaving van den vrede. Wan
neer eenmaal de schadeloosstelling, die ons
door Duitschland verschuldigd is voor zijn
barbaarsche verwoestingen, geheel af betaald
zal zijn, dan, zeide Clemenceau, zal de
zorg voor onze veiligheid boven alles gaan.
In zake de schadevergoeding is het Parle
ment ons volkomen inlichtingen schuldig.
Ten einde den vrede te handhaven, hadden
onze bondgenooten de noodzs Rijkheid ge
voeld om ons hun steun tan te bieden
zonder te wachten dat de Fransche onder
handelaar hun dien gevraagd had. Zij
hebben daartoe verplichtingen onderteekend,
waarover hun te eeniger tijd gesproken
zal worden, dank zij het voorbehoud van
het verdrag van Versailles. Hun daden
zullen dan over de onze beslissen.
Dat Clemenceau vreest voor een revanche
oorlog, die eenmaal van de zijde van Duitsch
land zal uitgelokt worden, is bekend en al
duurt dat mogelijk nog vijftig jaar, dat die
eenmaal zal uitbreken is te verwachten.
Duitschland, eene nijvere natie wiens ge
boortecijfer met den dag vooruit gaat,
tegenover het wufte Frankrijk, dat met
elk jaar in zielental teruggaat, zal vermoe
delijk eenmaal het hoofd opsteken en re
vanche vragen voor de vernederingen die
het thans in zoo hooge mate ondervindt
doch de eerste jaren zal het daaraan niet
kunnen denken.
In zake den Volkenbond wordt uit Genève
gemeld, dat de commissie voor de amen
dementen de bespreking van het voorstel
Alvarez (Chili) om een vaste commissie voor
het bestudeeren der algemeene hervor
mingen in het Volkenbondsverdrag te be
noemen naar de volgende vergadering
verwezen heeft.
Verder dat Noblemaire, de rapporteur
over de begrooting van den bond, allereerst
zijn vertrouwen uitsprak in het secretariaat.
Daarna merkte hij op dat de uitgaven met
drie vierden verminderd zouden kunnen
worden, indien er maar één taal gebruikt
werd. Voorts wees hij op het belang van
het Internationaal Bureau van den Arbeid,
dat geen socialistische, maar een sociale
instelling was. Tenslotte kwam Noblemaire
op tegen de bewering als zou Frankrijk
militaristisch zijn.
In Opper-Silezië is het ook nog steeds
verwarring. Volgens berichten uit Kalto-
zaak in chemische producten had. Uit dezen
echt werd een zoon geboren, die aan mijne
zijde opgroeide
ïZijn beiden gestorven viel een der
toehoorders hem in de rede.
»Dat weet ik niet» antwoordde Port-de-
Bouc
Bij dit gezegde liet hij zijn zware vuist
met geweld op tafel vallen.
»Ik hield zooveel van mijn jongen.»
Port-de Bouc werd door aandoeningen
overstelpt.
»Eens op zekeren dag bezocht mij een
Rus, die mijn vader had gekend, en stelde
mij voor, een ververij te Mostar over te
nemen. Het was een prachtige zaak, die
op het toppunt van bloei stond. Alles ging
er welvarend. De toepassing van nieuwe
uitvindingen bracht mij rijke winsten op.
Ik ging er heen met mijn vrouw en mijn
zoon. Nu volgt de voornaamste gebeurtenis
uit mijn leven. Ik zal u maar niets verhelen.»
Port-de-Bouc beefde.
De feiten, die hij nu zou oprakelen, moesten
wel verschrikkelijk zijn, want zelfs in het
heetst van het gevecht verloor hij nooit
zijn koelbloedigheid en bewonderenswaardige
kalmte.
Eens op een avond, den 9den December
4869, dezen datum vergeet ik nooit, toen
ik na eene afwezigheid van vijf dagen thuis
kwam, vond ik mijn vrouw niet. Ik onder
vroeg de dienstbode. Men vertelde mij,
dat zij een bezoek was gaan brengen aan
een vriendin, die ten zuiden van Mostar
witz, heeft de bond van voormalige Pool-
sche opstandelingen in Opper-Silezië een
telegram gezonden aan de intergeallieerde
commissie, met hej dringende verzoek tegen
de leden der commissie van Congres-Polen
en alle zich nog in Opper-Silezië vooral
te Kattowitz, Beuthen en Myslowitz be
vindende Congres-Poolsche officieren en
manschappen op te treden, die een nieuwen
opstand zouden voorbereiden.
De toestand in Ierland blijft nog steeds
de grootste zorg baren en hoe zal er eene
oplossing komen Een correspondent van
de N. R. Ct. laat zich hierover aldus uit
De onderhandelingen waren vastgeloopen
op de besliste weigering der Iersche leiders
om al voor de conferentie het rijksverband
te aanvaarden en als er een ding vaststond,
dan was dit, dat de Valera en de zijnen
er door geen bedreiging toe te krijgen
zouden zijn, om dit standpunt op te geven.
De situatie was vrij gecompliceerd. Dat
de Engelsche regeering de vredeskansen
zonder meer zou laten stukslaan tegen de
rots van deze weigering, was al zeer on
waarschijnlijk. Om deze onwaarschijnlijkheid
te begrijpen, behoeft men zich in de eerste
plaats slechts den status quo te Dublin
voor te stellen, waar de Sinn Fein-regee-
ring nu om het optimistisch uit te druk
ken met goedkeuring of althans met toe
laten der Engelsche regeering, die in het
Mansion House zetelt en daardoor van zelf
een zoo officieel karakter draagt, dat men
den toestand alleen dan niet absurd kan
noemen, wanneer hij de zekerheid van
vrede in zich sluit. Men behoeft zich in
de tweede plaats slechts in te denken in
de beteekenis, die het hervatten der vijan
delijkheden niet alleen voor Ierland en
Engeland, maar voor het geheele Rijk zou
zullen zacht, vlekkeloos en sneeuwwit blijven
als U LUX gebruikt. U kunt een overvloedig
zacht zeepsop verkrijgen door ee-n weinig LUX
in warm water op te lossen, hetgeen de teerste
stoffen wascht zonder wringen. Probeer LUX
eens! De kleertjes zullen volstrekt niet krimpen
en het zal een genot zijn voor Uw kindje.
DOET WOL NIET KRIMPEN.
DE LEVER'S ZEEP-MAATSCHAPPIJ, VLAARDINGEN.
Fabrikante van Sunlight Zeep.
woonde. Een angstig voorgevoel leidde mij
er henen. Toen ik in het huis der vriendin
was gekomen en naar mijn vrouw vroeg,
gaf zy ten antwoord, dat zij niemand had
gezien. Ik keerde woedend huiswaarts, met
een opgewonden hoofd en gebalde vuisten.
Voor de eerste maal mijns levens gevoelde
ik den haat, door jaloezie opgewekt en ge
looft mij, mijne vrienden, die haat, is aller
verschrikkelijkst.»
Port-de-Bouc haalde diep adem.
»Het huis, dat wij bewoonden, was door
een tuin omgeven, aan het einde waarvan
een klein eikenbosch stond. Ik liep zoo
spoedig mogelijk het woud in, vooral toen
ik het geluid van twee stemmen hoorde.
Zij waren van myn vrouw en een mans
persoon. Deze laatste was mij niet onbe
kend hij sprak zeer luid, alsof hij in een
twistgesprek was gewikkeld. Ik luisterde.
De stemmen zwegen. Dol van woede liep
ik op hen af. Op nog geen twintig passen
van hen verwijderd kon ik duidelijk onder
scheiden, hoe myn vrouw in eene omarming
lag. Ik uitte een kreet van ontzetting
»Ellendelingen riep ik uit, ïbidt voor
uwe zielen Mijn vrouw viel op de knieën
en hief de handen smeekend omhoog, terwijl
de schavuit zich gereed maakte zich te
verdedigen. Ik ging nooit ongewapend uit.
De wraak moest op deze zware beleediging
volgen. Ik trok mijn pistool te voorschijn
en gaf vuur, zonder evenwel den schavuit
te treffen. Ik stond gereed ten tweede
male te vuren, toen twee bedienden zich
op mij wierpen, mij van den grond tilden,
vervolgens lieten nedervallen en toen mij
zoodanig sloegen, dat ik geheel weerloos
werd gemaakt. Zij moesten zeer sterk zijn,
want, ge kunt het mij wel aanzien, dat
ik voor geen klein geruchtje vervaard ben.
Eenige uren daarna zat ik in de gevangenis.
Den volgenden morgen werd ik door de
rechters veroordeeld tot de betaling eener
boete, zóó groot, dat alles, wat ik bezat,
onder den hamer kwam en tot eene ge
vangenisstraf van vijf maanden, omdat ik
op den vertegenwoordiger eener vreemde
mogendheid een moordaanslag had gepleegd.
Binnen vier en twintig uur moest mijn
vrouw met mijn zoon het land uitgaan.
Zij vertrok dan ook den volgenden morgen.»
»Gij zult over die scheiding wel niet
bedroefd geweest zijn merkte een der
toehoorders op.
ïSpreek mij daar niet van, ik heb die
scheiding ten zeerste betreurd» antwoordde
Port-de-Bouc, terwijl zijn oogen zich met
tranen vulden, »wat er verder volgde, zult
gij dadelijk hooren. Ik bracht slechts twee
maanden in de gevangenis door. Gedurende
dien tijd hadden mijne vrienden al het
mogelijke gedaan, mijne bevrijding zoo spoe
dig mogelijk te bewerkstelligen. De rechters
waren voor den invloed uit hoogere kringen
gezicht. Mijn mededinger, een lafaard van
het zuiverste water, vertegenwoordigde een
rijk, dat Montenegro moest te vriend houden.
Toen hij vertrokken was, kon men mij
zonder eenig gevaar in vrijheid stellen. Het
dragen.
Een zuivere onderwerpingsoorlog, die in
Engeland misschien conscriptie zou noodig
maken en welks verloop om al de inter
nationale verwikkelingen, die hy ten ge
volge kon hebben, niet te overzien zou zijn.
In derde plaats dringt de overweging zich
op, dat zelfs of juist een volledige onder
werping aan de Iersche kwestie geen einde
kan maken, zoodat dit moeilijk plobleem
voor Engeland dan in zijn vollen omvang
bestaan bleef. In de vierde plaats moet
men ten slotte wel beseffen, dat, hoewel
de buitenlandsche opinie, deels onder in
vloed van Britsche propaganda, deels onder
invloed van een begrypelijk verlangen naar
het einde van deze oude slepende kwestie,
tot op dit oogenblik geneigd was, de Ieren
ietwat ongeduldig van onhandelbaarheid te
beschuldigen, niettemin na hervatting der
vijandelijkheden een zuiverder blik niet
alleen op de laatste onderhandelingen, maar
ook op hun voorgeschiedenis zonder eenigen
twyfel ontstaan zou en Engeland aldus op
den duur een verlies van zijn moreel voor
deel te verwachten zou gehad hebben in
denzelfden tijd, waarin het door het ka
rakter van zijn onderwerwerpingsoorlog
toch al gemakkelijk de publieke opinie in
het buitenland tegen zich zou kunnen
krijgen.
Wy, voor ons, vermeenen dat de
oplossing nog niet spoedig zal gevonden
wordenhoewel de Engelsche pers nog
niet de hoop laat varen, dat eenmaal een
overeenkomst zal te verkrijgen zijn.
BUITENLAND.
De rtykste man van Japan vermoord.
Een Reutertelegram uit Tokio aan de
»Times« meldt, dat de rijkste man van
Japan, de z.g.n. Japansche Rockefeller de
heer Zenjiro Yasuda, den 29sten Sept.
door een individu op zijn villa te Oiso ver
moord is. De moordenaar pleegde daarna
zelfmoord.
Een nieuw hoogterecord.
Een Amerikaansche militaire vlieger,
luit. John Macready, heeft met een lepere-
tweedekker van het Amerikaansche leger
een nieuw hoogterecord gevestigd door
blijkens de aanteekeningen van de
zelfregistreerende instrumenten een hoogte
van 40.800 Eng. vt. te bereiken. Macready
was één uur en 47 min. in de lucht. Toen
hij op 39.000 vt. hoogte was begon zich
ijs af te zetten op zijn zuurstof-houder.
allereerste, wat ik deed, was, mij vrienden
te bezoeken, om van hen te vernemen, hoe
het mogelijk kon zijn, dat mijn levensge
zellin haar eed van trouw zoo schandelijk
had verbroken. Ik hoorde toen, hoe de
zaak zich had toegedragen. De persoon,
in wiens gezelschap ik mijn vrouw had
aangetroffen, was een lustig verleider. Reeds
geruimen tijd had hij haar het hof gemaakt.
Zy gaf hem telkenmale te kennen, dat haar
trouw aan mij onwankelbaar vast stond.
Toen de schelm bemerkte, dat hij langs
den geleidelijken weg zijn doel niet kon berei
ken, zon hij op allerlei middelen, om haar in
een valstrik te lokken, wat hem dan ook
uitstekend is gelukt. Mijn vrouw was dus
aan het gansche feit onschuldig.»
»Wal hebt gij toen gedaan
»Ik zwoer een duren eed, dat ik niet
zou rusten, aleer hem gevonden te hebben
en [vertrok onmiddelijk naar Frankrijk.
Ik ging naar Toulouse, ik drong tot in alle
mogelyke schuilhoeken van Parijs door.
Moeder noch kind vond ik terug. Gek
van wanhoop, wist ik niet meer, wat ik
doen moest, toen ik een oud-vriend ontmoette
die, na zich naar Mostar begeven te hebben,
om mij te spreken, mij nu te Parijs zocht.
Mijn vrouw had hem een brief voor mij
medegegeven. Dezen brief heb ik nog bij
ray. Laat ik u hem even voorlezen, tot
recht begrip van mijn verhaal.
Ziehier de inhoud
Wordt vervolgd.)
voor liet Land van Heosden en Altena, de Langstraat en de Bommelerwaard
4
k
4
EUX