Und van altena
r
SENORIO de 10 cents sigaar,
ÏABAZIJV
nr.
EER OM EER.
C. DE KEMP,
in Goud en Zilver,
HEUSDEN.
Rook ons SUCCESMERK,
fel iat. 491.
Hinthamerstraat 24, 's-BOSCH.
SPOEDIG, NET
en BILLIJK.
Uitgever: L. J. VEEEMAN, Heusden.
No. 4132. Zaterdag 22 October. 1921.
FEUILLETON.
samengesteld uit de edolsto tabakken
en hoogfijne kwaliteit.
Groothandel in sigaren, sigaretten, tabak.
VOOR HETWASSCHFN
VAN AUE FIJN GOED
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25,
en franco per post beschikt f 1,40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen
10 uur ingewacht.
-EBflfian
BUITENLANDSCH OVERZICHT
De zaak van Opper-Silezië is nog altijd
niet geheel in het reine. Wel schijnt de
tweespalt tusschen Engeland en Frankrijk
ten langen laatste overwonnen te zijn.
Alle leden der conferentie zouden het er
over eens zijn, dat het trekken van de
nieuwe grenslijn onafscheidelijk verbonden
is aan een economisch verdrag, zooals de
Raad van den Volkenbond dit wenschelijk
oordeelt.
Op de overeenstemming in den Raad
van Gezanten schijnt ook de overeenstem
ming tusschen Londen en Parijs gevolgd
te zijn. Volgens Reuter zijn de geallieerde
regeeringen het er eindelijk over eens
geworden dat men de adviezen van den
Volkenbond zonder eenig voorbehoud moet
aannemen.
Alvorens de nieuwe grenslijn bekend te
maken officieel bekend te maken
wil men de gemengde commissie be
noemen, die toezicht zal houden op de
economische overeenkomst, welke tusschen
Polen en Duitschland tot stand gebracht
dient te worden.
Niettemin, de gunstige berichten over
plotselinge eensgezindheid behoeven nog
bevestiging.
En dan is er nog een andere factor,
die niet verwaarloosd mag worden. Die
factor heet Berlijn.
De geallieerden kunnen het er over eens
zijn, dat er een economische overeenkomst
JVaar het Franseh
22)
De vier mannen gingen een weinig ach
teruit, legden aan en vuurden.
«Geraakt?* vroeg Port-de-Bouc.
«Neen en gij
«Ook niet. Maar wij kunnen hier niet
langer blijven. Als zij onze huid willen
hebben, laten wij haar duur verkoopen en
toonen wij, dat wij van Toulouse zijn.*
Ze sprongen nu uit het struikgewas en
wierpen zich op de mannen, vóórdat dezen
den tijd hadden hunne geweren weder te
laden.
«Toulouse* riep Port-de-Bouc uit, terwijl
hy als een woedende stier op den vijand
instormde.
«Helène* mompelde Jean Laurent, die
2ijn commandant volgde.
De vier mannen hielden voet bij stuk
daar zy besloten waren, niets toe te geven.
Men hoorde nu slechts het geluid hunner
wapenen en hun hijgen.
Van tijd tot tijd ontsnapte een kreet van
woede hunne lippen. Geen der vier had
Jean Laurent of Port-de-Bouc getroffen.
Eensklaps hoorde men krachtige vreugde
kreten ten hemel stygen.
De strijders kwamen.
gelijktijdig met de nieuwe grenslijn van
kracht dient te worden, men zal daartoe
toch de medewerking van Polen en
Duitschland behoeven.
De Daily News« moge dreigen dat er
in Engeland geen sympathie zal zijn voor
de pogingen om het plan der geallieerden
tegen te werken, te Berlijn kon men wel
eens gebruik maken van Engelands onwil
om de nieuwe grenslijn te trekken voor
dat het economisch tegenwicht verkregen
is en de overeenkomst met Polen op de
lange baan schuiven. Het zou voor
Duitschland een zeer gevaarlijke politiek
zijn, de regeering te Berlijn zou hoog spel
spelen, maar wie weet wat zij waagt I
De Socialistische tegenbetooging, die te
La-Louvière, in België, Zondag j.l. plaats
had (zie ons vorig nummer) heeft ten
gevolge gehad dat Woensdag de minister
president in de Kamer een schrijven van
den minister van oorlog voorlas waarin
deze ontslag vroeg. Daarna nam de so
cialistische ministsr Anseele het woord en
verklaarde, dat de betooging te La Lou-
vière niets onvaderlandslievends had en dat
het embleem op het vaandel zuiver sym
bolisch was. De minister-president gaf
daarop te kennen, dat hij dit embleem (een
soldaat die zyn geweer in stukken breekt)
afschuwelijk vond, en dat hij niet kan
toelaten, dat een minister tegenwoordig is
bij het overhandigen van zulk een vaandel.
Minister Anseele diende daarop zijn
ontslag in en werd daarna gevolgd door
de andere socialistische ministers. De mi
nister-president verklaarde hierna aan de
Tegelijkertijd brak de maan door de
wolken en wierp haar volle licht op de vlakte.
De troep van Bogig en die van Port-
de-Bouc naderden van beide zijden.
De maan, die haar stralen in het staal
der wapenen deed weerkaatsen, gaf den
strijders een krijgshaftig aanzien.
De soldaten van Bogig gingen naar hun
makkers terug, terwijl Port-de-Bouc en
Jean Laurent zich bij hun troep aansloten.
De beide legers stonden stil. Men zou
gezegd hebben, dat zij vreesden de ver
antwoordelijkheid op zich te nemen, van
een strijd, waarin de eene broeder tegen
den anderen optrad.
Er heerschte een akelige stilte.
Port-de-Bouc brak het eerst het stilzwij
gen af.
«Grijsaard* zeide hij, zich wendende tot
hem, die een kruis op de borst droeg
«denkt gij den Hemel te behagen, nu gij
broeders tegen broeders laat strijden, Mon-
tenegrijnen tegen Montenegrijnen
Bogig antwoordde niet.
«Grijsaard vervolgde Port-de-Bouc «gij
hebt nog tijd om uw dwaasheid in te zien.
Het bloed, dat vloeien zal, zal om wraak
roepen en bij den Oppersten Rechter eene
aanklacht tegen u indienen*.
Bogig bewaarde het stilzwijgen.
«Grysaard, gij gehoorzaamt landverra
ders.*
De oude man brulde van verontwaardiging
en gaf nu eindelijk ten antwoord
«Ik gehoorzaam het geloof onzer voor-
Kamer, dat er niet alleen militairen zijn
in België, maar- er zijn Belgen, die lijden
zouden door een inval en die niet willen,
dat deze terug komt, daarom willen wij
het land beschermen, en voor ons te ont
wapenen, wachten wij af, dat Duitschland
zich ontwapene. Wij willen, dat het land
blijve bestaanvoor dit doel moeten wij
steeds paraat zijn. Zij, die het tegendeel
prediken, zouden het land ten verderve
leiden. Wij wenschen eensgezindheid tus
schen alle goede burgers. (Toejuichtingen
op alle banken behalve op de uiterste lin
kerzijde).
Rusland en zijn hongersnood vindt in
het «Auslandskomitee zur organisierung
arbeiterhilfe für die Hungernden in Rusz-
land* een verdediger en deelt het volgende
mede
Het I(nternationaal) V(ak) V(erbond)
heeft tot 1 October van verschillende ar
beidersorganisaties in ronde cijfers 20
millioen mark voor hongerlijdenden in
Rusland verzameld. Op hetzelfde tijdstip
was bij het Berlijnsche comité direct in
gekomen voor een waarde van 15 millioen
mark, waarvan Duitschland 1.300.000
mark aan geld en plm. 1 millioen mark
aan waren opgebracht had. Voor de
overige landen worden de volgende cyfers
opgegevenZwitserland 1 millioen mark
(geld), 200.000 mark (waren)België
500.000 mark (geld en waren), Nederland
1.300.000 mark, Engeland 1 millioen,
Tsjecbo-Slowakije 1.200.000, Noorwegen
1.2 millioen, Zweden 1 millioen, Dene
marken 500.000, Oostenrijk 3 millioen,
Frankrijk 3 millioen, Spanje 500.000,
Italië 1 millioen mark.
Zweden heeft buitendien 11 October
een scheepslading van 400.000 K.G. graan,
landbouwwerktuigen, kleederen, schoenen
enz. per s.s. »Miranda« naar Petrograd
gestuurd, een Noorsch schip zal in de
eerstkomende dagen volgen, terwijl de
Amerikaansche arbeiders voor hetzelfde
doel het s.s. Storakes gecharterd hebben.
Eveneens is dezer dagen uit Stettin het
eerste hulpschip van het Berlijnsche comité
vertrokken met uitrusting en materiaal voor
het inrichten van eenige centrale keukens
OOÏTWOlKtlT KRIMPEH
S»N»GT HJOt-KANT
r weefsels
is geen zeeppoeder - geen geraspte zeep
geen tablet - doch zuivere zeep in vlokken]
DOET WOL NIET KRIMPEN!
MAAKT ZIJDE NIET GEEL!
OE UVER'S ZEEP-MAATSCHAPPIJ, VLAARDIN®»
Fobrikaate van Sunlight Zeept --
vaderen.*
«Gij brengt uw vaderland ten verderve,*
«Behoort u dan het vaderland toe,
gy zijt toch Franschman
«Men behoort het vaderland toe, wanneer
men het verdedigt. Maar gij wilt het ver
raden.*
Men hoorde onder de soldaten van Bogig
een hevig pruttelen en toen knalde van
hunne zijde een geweerschot.
Het gepruttel maakte plaats voor kreten
van woede.
Blindelings storten de beide legers zich
nu op elkaar.
De maan, nog schitterender dan zooeven,
scheen zich in den strijd te verheugen.
De worsteling was allerhevigst, de dooden
vielen op de dooden. Indien deze Monte
negrijnen tegen de Turken hadden moeten
strijden kon de wreedheid niet grooter
wezen.
De mannen van Port-de-Bouc waren ge
ringer in getal, maar zij bezaten eene be
wonderenswaardige onversaagdheid. Dat
was voornamelijk toe te schrijven aan het
vertrouwen, dat zij in hun aanvoerder stel
den. In den oorlog was hij verschrikkelijk.
Men kon het hem aanzien, dat hij den strijd
lief had. De soldaten van Bogig trokken
zich een weinig terug. Port-de-Bouc stootte
een ruwen triumfkreet uit, waarop Bogig
hem geen beter antwoord kon geven, dan
zijn pistool hem vlak op de borst te richten.
Port-de-Bouc was een kind des doods ge
weest, als Jean Laurent hem niet te hulpe
was gesneld. De Franschman plaatste zich
tusschen beiden. Het schot ging af, de
kogel kletste tegen het zwaard dat Laurent
in de hand hield.
«Ben je krankzinnig zeide Port-de-Bouc.
«Waarom, omdat ik u gered heb
«Sapperlootdie verdoemde kerel.
Bij deze woorden wierp Port-de-Bouc
zich als een razende op Bogig, dien hij
naar den keel greep.
«Sterf oude I* brulde hij.
Deze stortte ter aarde.
Daarop werd hij gewurgd.
Bogig boezemde zijn Montenegrijnen
grooten eerbied en zelfvertrouwen in. Toen
zij h«m zagen vallen, weifelden zijn mannen.
Port-de-Bouc zag duidelijk in, dat hij
van deze besluiteloosheid moest partij trekken
om een goeden slag te slaan. Hij moedigde
zijn soldaten aan, die nu woedender dan
te voren zich op den vijand stortten.
Voor een oogenblik geloofde Port-de-Bouc
dat de lieden van Bogig op de vlucht sloegen.
Door een vaak voorkomend verschijnsel, dat
dikwerf in den strijd wordt waargenomen
gaf het vreeswekkende hun den moed der
wanhoop. Zij achtten zich wel is waar
verloren, maar besloten hun loven zoo duur
mogelijk te verkoopen. Er volgde een nieuw
vreeselijke bloedbad. De dooden stapelden
zich op elkaar. Het vloeide bij stroomen.
De gewonden begingen een zelfmoord, om
hun wonden niet te overleven en het einde
der worsteling niet bij te wonen.
Met het zwaard in de hand (kruit en
WATERPOORT 133,
waar plm. 10000 personen dagelijks ge
spijzigd kunnen worden.
De leiding dezer keukens blijft in Rus
land aan de vertrouwenspersonen van het
Rusland-Ivomitee toevertrouwd. Men hoopt
vóór het einde dezer maand materiaal te
kunnen zenden voor een aantal nieuwe
keukens met een capiciteit voor 50.000
personen.
De Regeering van het doör den oorlog
zoozeer verarmde Bulgarije heeft de vol
gende maatregelen genomen tot hulpver
schaffing aan Rusland
1. Alle goederen, voor hongerend Rus
land bestemd, zijn vrij voor uitvoerrechten.
2. Allen weldadigheidsinstellingen wordt
aanbevolen voor dit doel werkzaam te zijn
en kunnen op de ondersteuning van alle
plaatselijke olficieele organen rekenen.
3. Bulgarije is geneigd 20.000 perso
nen uit het hongergebied in het land op
te nemen en te onderhouden.
Dit menschlievende optreden zij ter na
volging van minder verarmde landen aan
bevolen.
o
kogels bezat hij riet meer) bood Port-de-
Bouc den vijand dapper weerstand en sloeg
als een krankzinnige om zich heen, waarbij
hij toonde, de wapens meesterlijk te kunnen
hariteeren.
Zoo streed hij een kwartier lang, toen
hij bemerkte, dat hij nog door tien Montene
grijnen werd omringd.
De anderen sloegen op de vlucht.
Hij keerde zich om, teneinde zijn mannen
bevel te geven met dit restant korten wetten
te maken.
Hij was alleen.
Op het gezicht der vluchtenden waren
zijn mannen, daardoor aangevuurd, tot de
vervolging overgegaan, zonder naar hun
hoofdaanvoerder om te zien.
«Duivels* bromde Port-de-Bouc «al is
men duizendmaal te Toulouse geboren, een
tegen tien, dat is te veel.*
De mannen hadden evenals hij hun
ammunitie verbruikt.
Dat schonk hem moed.
«Voordat zij mij raken* dacht Port-de
Bouc «moeten zij eerst bij mij zijn.*
Hij boog zijn sterke beenen, hield het
lichaam een weinig achterwaarts, den rug
sterk gekromd, om zoo van omlaag naar
boven zijn wapen te kunnen zwaaien.
•I Een oogenblik hield zijn eigenaardige
houding den vijand in bedwang.
Hij wist, dat zijn kracht en vlugheid
spreekwoordelijk waren geworden.
Wordt vervolgd.)
NIEUWSBLAD
voor list Lui vai Huslu ei Altena, de Laiistraat ti de Bonelerwaaril
