PREMIE EER OM EER. JÊctterlykzoo zwart" als roet maakt tiet weer goed goed! Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. Noc 4141 Woensdag 23 November. 1921, voor onze Abonné's. FEUILLETON. iiissKy BANGE DAGEN. UND VAN ALTENA Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25, en franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke nummers 6 cent. Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 uur ingewacht. Met het oog op het St- NICOLAAS- FEEST heeft de Administratie van Het Nieuwsblad besloten voor hare abonné's de volgende premie beschikbaar te stellen, n.l.: M. v. d. STAAL Verhaal uit den tijd ven Antwerpen's val (October 1914). Dit boeiende verhaal, sierlijk ge bonden, kost voor niet abonné's f 140. Voor onze abonné's hebben wij de prijs gesteld op fl.afgehaald of f 1.16 franco per post. BUITENLANDSCH OVERZICHT Zoo opgewekt aJs we de vorige week gewaagden van de bijeengeroepen ontwa peningsconferentie te Washington en de aanvankelijke voortgang der beraadslagingen, kunnen we thans niet vervolgen. Het schijnt, alsof Japan roet in het eten komt gooien en zijne houding begint wantrouwen en ontstemming te wekken. Kato's ver klaring, dat Japan iets meer dan 60 pCt. noodig heeft, stuit op vastberaden tegen stand. Men is ook van meening dat de Japanners een taktiek van op de lange baan schuiven volgen. De door Kato ver ijdelde poging om te trachten op de Ja- pansche journalisten een zekeren druk uit te oefenen, opdat zij er op zouden aan dringen dat Jadan de ontwapeningsvoor stellen zou aannemen, is een veelbeteekenend verschijnsel. Het is duidelijk dat de Ja panners geruster en ontwijkender beginnen op te treden, naarmate de aanvankelijke spanning minder gevaarlijk schijnt. Daarom is het de moeite waard de aandacht te vestigen op het krachtige officieuse bericht van Amerikaansche zijde, waarin duidelijk wordt gezegd, dat de 60 percent verweêr- middelen voor Japan het maximum is, omdat Japan toch al te veel mag behouden vergeleken bij de bestaande verhoudingen. De reis van den sympathieker! Prins van Wales, (of te wel de Kroonprins van Enge land) naar Engelsch-Indië, is te Calcutta onder minder aangename voorteeker.en Naar het Fransch. 30) Hij keerde het hoofd om en zag haar. Hij meende eene verschijning voor zich „e hebben. Zij scheen, zooals zij daar stond, tegen een wankelenden muur, de handen ten hemel geheven, om over de vijanden van haar land den vloek en over zijne verde digers den zegen af te smeken, een boven- aardsch wezen te zijn, «Montenegrijnen* riep Jean Laurent «het is een Tsernogortsé, die op u neder- ziet De soldaten zagen haar ook. Zij allen kenden haar. Het geloof, dat een beschei mengel zich aan |hun zijde bevond, verdubbelde hun moed. De woede was in razerny veranderd. Door den nieuwen geduchten schok tot wankelen gebracht, trokken de Turken zich terug op het oogenblik, dat de vijan delijke cavalerie, tot op de helft verminderd, de vlucht nam. Ditmaal was de overwinning volkomen. De mannen van Port-de Bouc vereenigde zich met die van Jean Laurent, om de vluchtelingen na te zetten. Toen Port-de-Bouc weder bij zijn zoon begonnen. Er is n.l. Donderdag 1.1. een staking uitgebroken ter gelegenheid van zyne landing te Bombay. Vooraf was er een heftige propaganda gevoerd door middel van vliegende blaadjes er, ver gaderingen, en in sommige gevallen waren de winkeliers bedreigd met plundering van hun zaken, als zij die openden. Tengevolge hiervan had de stad een ongewoon stil aanzien. Er reden weinig voertuigen door de straten, maar de voetgangers waren talrijk. De prins van Wales treedt ook thans op als de eenvoudigé jonkman, die hij is. Te Bombay heeft hij de inlandsche vorsten uitgenoodigd, hem in het regeeringsgebouw een niet officieel bezoek te brengen, waarbij zij van hun kant af zouden zien van hun rechten op saluten van verschillende aan tallen kanonschoten, eerewachten en andere plichtplegingen. Dinsdag heeft de prins hun een tegen bezoek gebracht in een clubgebouw, waarby de inlandsche vorsten hem een thee aan bieden. Van Bombay uit heeft de prins een tocht gedaan naar Poona, om den eersten steen te leggen voor een gedenkteeken van gesneuvelde Indiërs en een gedenk teeken voor den grooten Shivaji, dien hij beschreef als de stichter van de grootheid van het volk der Mahratta's, toen deze de Hindoo's onder zijn leiding in 1657 voor het eerst in opstand bracht tegen den Mohammedaanschen koning van Bijapur. De Duitsche Hongerstakers. Nu Ierland begonnen is, en een burgemeester zich zelfs voor zijn idéé heeft laten doodhon geren, en Nederland in Groenendaal aan vankelijk een volger zag, die zich echter in tijds bekeerd heeft, nu hebben de ge vangen communisten te Lichtenburg de zaak overgenomen, en zijn ook een honger staking begonnen. Zoowel in den Rijksdag als in den Rus- sischen Landdag hebben de Communisten Zaterdag in eene motie geëischt, dat deze gevangenen onmiddellijk in vrijheid zouden worden gesteld. Tevens eischen zy een parlementair onderzoek. De sociaal-democraat Hermann Muller wil van geen onmiddellijke behandeling der communistische motie weten, hetgeen het rumoer in het Huis nog erger maakt. De president dreigt de tribunes te zullen laten ontruimen, waarop Adolf Hoffman uitroept «Belasting betalen, maar je bek houden I" was, zeide hij «Mijn zoon, daar ginds is een vrouw, die naar u gevraagd heeft, ik heb je op dit oogenbiik niet noodig. Tot zichzelven gekomen, liet Jean het denkbeeld, dat hij eene verschijning had gezien, varen. Maar door welk wonder was hij bij haar gekomen Hij ging snel naar haar toe en alsof hij zich nu helder bewust was van het gevaar, waaraan zij was blootgesteld ge weest, bracht hij haar onder de batterijen van het fort om beter beveiligd te zijn tegen de zwervende kogels. «De gravin Heléne hier riep hy ver baasd uit. «Ik dacht bijna, dat ge zoudt sneuvelen I* «Dan waren wij tezamen gestorven.* «Nu zullen wij tezamen leven* sprak Heléne in vervoering. «Mijn overwinnaar 1 Tezamen Herinner je mijn eed 1 Ik behoor je toe 1 Hoor de kanonnen bulderen, de kogels fluiten, de sabels kletteren, de paarden hinneken en de soldaten schreeu wen 1 Onder zoo'n concert elkaar te be minnen 1 Met de voeten in het bloed en het hoofd in den hemel 1 Neem my toch 1 Ik ben gek en heb je innig lief.c Tweede Gedeelte, VADER EN DOCHTER. I. Op denzelfden dag, dat Jean Laurent De voorzitter antwoordt heel handig «Als de tribunes mochten beslissen zou u immers hier niet moeten zetelen. Ledebour klimt dan op het spreekge stoelte en wordt met hoongelach der con servatieven ontvangen. Hij zegt, dat de rechterzijde gekheid maakt, terwijl de Duit sche werklieden honger lijden. Het betreft hier de werklieden zonder onderscheid van partij. Na veel tumult, waaraan Ledebour en Dr. Levi deelnemen, staat Dr. Radbruch, de minister van justitie, op en verklaart bereid te zijn inlichtingen over den toestand in de bewuste gevangenis te geven. Deze inlichtingen moeten dus nog inkomen. Vervolgens komt een schandelijk rumoer opsteken, Bij een debat over de toestand der paardenfokkerij zeide de communist Schuiz uit Neuköln, dat hetgeen de bevoegde commissie heeft uitgevoerd «een schoftige komedie* was. Wegens deze woorden werd spr. tot de orde geroepen (rumoer bij de communisten). Schuiz die nogmaals onge veer hetzelfde zeide, werd voor de tweede maal tot de ords geroepen, 't geen een stroom van protesten links uitlokte. Dr. Stendel van de Duitsche volkspartij stapte met gebalde vuist op Schuiz toe en riep «brutale kwajorigen«. Talrijke afgevaardig den verdrongen zich om het spreekgestoelte. Nadat de voorzitter Schuiz ten derden male tot orde had geroepen, ontnam hij hem het woord. Schuiz weigerde echter het spreek gestoelte te verlaten en zijn partijgenooten riepen «doorspreken en tot de rechter zijde «deze schaamtelooze bende moet er uit,« Schuiz neemt een glas water en giet den inhoud over de conservatieve afgevaar digden, die bij hem staan. In het algemeen harrewar dat nu volgt, slaagt de communist Katz er in de voorzittersbei te bemachti- DüUEVE&'S ZEEPM1L VLAA&D1 NGEN VAP.D1MOEM El zich te Cattaro ontscheepte, hield een groote verhuiswagen, waarop ean reusachtige witte kat was geschilderd, voor no. 27 in de straat «la Tour d' Auvergue* te Parijs stil. Reeds bij den eersten oogopslag kon men aari de bagage zien, dat de eigenaars tot de smalle gemeente behoorden. De goederen bestonden uit twee bedden, twee tafels, een klein buffet, eenige stoelen, een piano en een schildersezel. Voor de deur stond een grijsaard, een krachtig eerwaardig zeventigjarige met een meisje van ongeveer in de twintig. De grysaard was niet erg gezet, klein, maar uit zy» donkere oogen straalde gloed, dien men meer bij jeugdige mannen, dan bij ouden van dagen vindt. Van zijn schilderachtig, flink gevormd hoofd, hingen lange haren tot op de schouders af. Hij had een denkend wezen, een regelmatigen neus en een langen witten baard. Het jonge meisje, dat hij bij zich had, verried door haar houding den goddelijke» eenvoud. Haar gewaad van zwart laken, door geen lintjes of strikjes opgetooid, was uit de mode. Een omslagdoek, waarvan de beide einden op den rug waren vastgeknoopt, gaf aan de gestalte nog iets sierlijks. Haar witte hals stak zeer af bij de donkere kleeding. Op het hoofd droeg zij een oud hoedje, opgetooid door een ruikertje van pas ge kochte bloemenhet kleurverschil tusschen het stroo en den bouqet wees ten duide lijkste aan, dat de financieeie middelen van het tweetal zeer bekrompen waren. De schoone blauwe oogen waren even zacht als de trekken van heur gelaat. Een eigeaardige bleeke kleur bedekte haar wangen en gaf den indruk, alsof zij aan zieleleed lijdende was. Het treurig leven, dat zij had, verried zich duidelijk genoeg uit heur oogen, heur glimlach, heur gaosche houding en heur toillet. Zij droeg geen handschoenen en de laarzen, waarin de kleine voe'jes staken, wezen op een hoogen ouderdom «Waar moet het gebracht worden?* vroeg de expediteur aan den grijsaard. «Op de vijfde verdieping 1* «Drommels luidde het antwoord, «we zijn slechts met ons tweeëen. Dat is erg hoog.* «Mijn dochter heeft reeds over de kosten gesproken, nietwaar Marcelle «Ja zeker* antwoordde het jonge meisje. «Hoeveel kost een man meer «O* antwoordde de verhuisman «voor honderd stuivers komen we klaar. «Honderd stuivers?* herhaalde de grijs aard. «Honderd stuivers* zeide de verhuisman, terwijl hij met zijn mouw het zweet van het voorhoofd afwischte. De grijsaard zag zyn dochter aan. Deze dacht eenige oogenblik na en na hare be rekeningen gemaakt te hebben, zeide zij «Goed, voor honderd stuivers.* gen, waarop de vice-voorzitter Garniss zijn plaats verlaat. Het rumoer duurt nog ge- ruimen tijd voorter ontstaat een vecht partij tusschen de sociaal-democraten en onafhankelijke», partijgenooten van beide groepen komen tusschenbeide. Op de tri bune roepen twee bezoekers: «leve de ge vangenen, weg met deze bende I" waarop de tribune ontruimd en de zitting geschorst wordt. BUITENLAND. De overeenkomst van Wiesbaden. Het »Journaa!« verneemt uit Londen, dat Engeland zijn bezwaren tegen de over eenkomst van Wiesbaden opgeeft. Het zal spoedig zijn opmerkingen daarover meedeelen. Dan zal het de warmste in stemming te kennen geven met de aan neming door Frankrijk van het beginsel der leveringen in Natura. Aldus heeft Duitschlarid zich geen buitenlandsche de viezen te verschaffen en wordt de wissel markt niet in de war gestuurd. Engeland staat uitstel toe van Fransche betalingen en erkent, dat Frankrijk wegens zijn ver woeste gebied op een bevoorrechting recht heeft. Slechts zal het van Frankrijk nadere voorstellen vragen voor het geval Duitsch larid bankroet gaat en Frankrijk meer zou hebber» gekregen dan andere geallieerden. Echter wil het Frankrijk niet met de eene hand ontnemen, wat met de andere ge geven werd. Maar Londen staat onder zwaren druk van de openbare meening, die om bezuiniging roept. o De oorlogsschulden. De Daily News bevat een eerste artikel van Emil Davis, den financieelen redacteur van de New Statesman, over de oorlogs schulden. Het eerste artikel handelt over Frankrijk's financieelen toestand, dien Davis hachelijk acht. Om economische en om gevoelsredenen zou het, meent hij, wijs zijn, indien Engeland de schuld van 557 millioen pond sterling, die Frankrijk in den oorlog bij Engeland gemaakt heeft, kwijtschold. 100 Krijgsgevangenen onthoofd. Volgens een bericht uit Peking zijn 100 krijgsgevangenen, die behoorden tot de partij der Zuidelijken, onthoofd. Hun lijken zijn in het water gegooid. Toen fluisterde zij haar vader in de ooreo «We zullen het met de fooi wel vinden.* «Als mijnheer ons wil voorgaan« sprak de expediteur, «zullen wij volgen en dadelijk beginnen. De portier, die dit gesprek had aange hoord en bij de deur stond, liet de nieuwe bewoners voorbij gaan met een minachtenden blik, dien sommigen op de armen kunnen werpen. De grysaard zag het niet. Het meisje kleurde even. Beiden klommen langs een oude, smalle, houten trap naar de vijfde étage. Toen zij voor de deur waren gekomen, zeide de grijsaard «Kijk, ik heb vergeten den concierge om de sleutels te vragen.* «Ik zal wel even naar beneden gaan,* sprak het meisje. «Waarom Hij staat aan de trap. Ik zal hem even roepen.* «Neen, dat is niet noodig, ik heb ze even spoedig gehaald.* Zij liet haar vader niet uitspreken en ijlde weg. Het onaangename gezicht van den huisbewaarder stond haar nog voor den geest. Zij wilde liever naar beneden gaan dan haar vader aan een onbeschoft woord blootstellen. Toen zij weder binnenkwam traden zij de kamers binnen. De woning bestond uit een drietal kleine vertrekken, vanwaar men op Parijs een prachtig gezicht had. Wordt vervolgd.) NIEUWSBLAD voerhBtLandvanHsusileRenAltei)a,deLangstraatenile8oi])nielerwaard SUNLIGHT Z€€P

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1921 | | pagina 1