EER OM EER.
Nieuwjaarsgroet
voor de waschbeteekei
feuilletoh.
Und van altena
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 4149 Woensdag 21 December. 1921.
Zij die zich vóór het
volgend kwartaal op ons
blad abonneeren, ont
vangen de tot dien datum
verschijnende nummers
GRATIS
tijd om U mei: Uw Kinderen beziö te houden.
Oe Levers Zeep mij. Vlaardin^erd
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25,
en franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent,
Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen
10 uur ingewacht.
In het nummer van 1 Januari,
wordt weder evenals andere
jaren de gelegenheid geboden
voor het plaatsen van een
aan Familie, Vrienden, Ken
nissen en Clientèle.
Tijdige opgave wordt ver
zocht.
De Administratie.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
Briarid is met Loucheur en Berthelot
te Londen aangekomen voor een overleg
van het grootste gewicht, dat eenige dagen
zal duren. De onderwerpen van beraad
slaging zijn een herziening van de regeling
van de Duitsche schadevergoeding met of
zonder moratorium of leening voor Duitsch-
land regeling van de verhouding tusschen
Engeland en Frankrijk en uit den weg
ruiming van verschillende misverstanden
(o.a. over Angora) en de Fransche eisch
betreffende de vlootsterkte.
Engeland verwacht dat de toestand spoe
dig zal veranderen, indien men Duitschland
een zachtere behandeling op het stuk der
schadevergoeding waarborgt.
Om Frankrijk gewillig te maken zou
Engeland allerlei verlokkelijke aanbiedingen
doen afstand van een groot gedeelte van
het bedrag dat al bij de commissie van
herstel berust ten bate van Frankrijk,
erkenning van de overeenkomst van Wies-
baden en kwijtschelding van de Fransche
schuld aan Engeland.
Ten aanzien van de Duitsche schadever
goeding heeft'de Engelsche regeering het
duidelijke program herstel van de Duitsche
koopkracht en daarom van den Duitschen
wisselkoers, waarvan als gevolg opleving
JVaar het Fransch.
38)
De dochter van den organist liet haar
stil begaan en wachtte, totdat zij weer bij
gekomen was.
Toen mevrouw Gonenc de oogen weder
opende, waren zij vol tranen.
Beiden herhaalde zij snikkend, »de
zoon en de vader De eerste gezond en
de laatste levend, Marcelle Inplaats van
mij dadelijk te verwelkomen, wordt my
een ultimatum voorgelegd Want nu be
grijp ik zeer goed, waarom je hier geko
men bentZij en niemand anders
hebben je hierheen gezonden I Heeft Laurent
zóó lang van mij kunnen wegblijven
•Het heeft hem moeite gekost.
•En en de andere
•De andere Als ik mijn vader mag
gelooven, heeft hij er verdriet genoeg over
gehad.
•Zoo! Wat heeft hij je dan gezegd
Mij niets, maar tegenover mijn vader
heeft hij zich wel geopenbaard. Hij ver
langt in den verloren huiselijken kring
terug te keeren, met zijn vrouw en zoon
saam te leven en zijn dagen rustig door
te brengen, na zoovele avonturen gehad te
van de Engelsche handel *>n nijverheid te
verwachten zou zijn. Daarom is Engeland
bereid van zijn eigen aandeel in de schade
vergoeding misschien desnoods geheel af
te zien en de heele regeling van de be
taling van de Duitsche termijnen zoo te
herzien, dat Duitschland zich niet meer zal
kunnen beroepen op de drukkende lasten
ervan, om op een bankroet aan te sturen.
Frankrijk staat, hoe men de zaak ook
beziet, voor de belangrijkste politieke
beslissing na den oorlog, en het is nau
welijks denkbaar, dat Briand, zoo hij begrip
heeft voor zedelijke waarden, niet toe zou
geven. Want als hy niet voor een regeling
te vinden is, loopt de boel zoowel aan deze
als aan de andere zijde van den Oceaan
spaak. Handhaving van den Franschen
vloooteisch stelt alles wat totnogtoe te
Washington bereikt is in de waagschaal.
Engeland zou dan geen vrede kunnen
hebben met het rantsoen, waarmee het
eerst genoegen genomen heeft, en Italië
zou ook aan het bouwen van nieuwe
schepen gaan. Van het heele oorspronke
lijke voorstel van Hughes zou niets terecht
komen. Op financieele uitkomst zou voor
Europa geen kijk zijn. In de schadever
goedingskwestie zou Frankrijk vrijwel alleen
komen te staan en, indien het iets bereiken
wilde, tegenover Duitschland alleen den weg
van geweld kunnen gaan.
Frankrijk is van meening, dat het recht
heeft, een vloot te bouwen naar zijn be
hoeften als koloniale mogendheid en het
meent, dat het met geen geringer aandeel
genoegen behoeft te nemen dan Japan.
Tevens vraagt dit land het recht, om
gedurende de vlootbouw vacantie, waartoe
de andere zeemogendheden hebben besloten,
gedurende 10 jaar elk jaar een schip van
35000 ton op stapel te mogen zetten.
Dit voorstel van de Fransche delegatie
dreigt het geheel ontwapeningsplan te laten
mislukken. Rome duidt het Parijs zeer
euvel dat het gedwongen wordt zoo zware
geldelijke offers aan de marine te brengen.
Nu de Oostenrïjksche vloot vernietigd is
dacht het tegen maritieme wedijver ge
vrijwaard te zijn en nu komt Frank-
rijk voor den dag met een vlootprogram
dat voor Italië verpletterend is. De anti-
Fransche stemming in Italië wordt door
de voorstellen der Fransche delegatie aan
merkelijk versterkt. En het is te vreezen
dat de gevoelens van genegenheid voor de
Franschen welke in Amerika worden ge
koesterd, aanmerkelijk zullen bekoelen nu
hebben in een land, dat niet het zijne was.
Denk er aan, dat dat verlangen een vurige
begeerte is geworden. Mijnheer Laurent
zal gelukkig zijn u zijn vader terug te
kunnen geven en de vader zal zich even
zeer gelukkig gevoelen u aan de borst te
kunnen drukken
Laten ze dan maar komen,riep me
vrouw Gonenc hartstochtelijk uit, de ham
den voor het gelaat houdend. Geweldige
aandoeningen hadden plotseling haar afkeer
doen verdwijnen.
Mevrouw Gonenc was vastbesloten, zich
door niets van hare ideën te laten afbren
gen. Zij luisterde slechts naar de inge
vingen van haar aangeboren trots, maar zij
had niet gerekend op den tijd, die de diep
ste wonden kan genezen, op haar vrouwen
hart, dat niet altijd koud bljjft. Marcelle
had haar plotseling aangevallen, haar op
de gevoeligste plek getroffen en voor dezen
aanval was zij bezweken.
Marcelle liet het zich niet tweemaal zeg
gen. Zij ging dadelijk de trappen af, nam
een rijtuig, dat haar naar de straat la
Tour d'Auvergne zou brengen, waar Lau
rent en zijn vader op haar wachtten.
Triumfeerend trad zij binnen, juichend
uitroepend
•De zaak is gewonnen. Men verbeidt u
in tranen 1c
Laurent had reeds den drempel der deur
bereikt, om dadelijk weg te gaan. Maar
Gonenc stond verbluft. Hij die in den
hevigsten strijd zijn kalmte bleef behouden,
de Fransche regeering de maritieme re
geling met zooveel inspanning verkregen,
in gevaar brengt. Want de Amerikanen
zijn nu eenmaal trotsch op deze regeling
die te Washington tot stand is gebracht
en oorspronkelijk door Washington voor
gesteld is
Frankrijk motiveert zijn eischen betref
fende een sterke marine door te wijzen
op zijn bezittingen aan de overzijde van
de Middellandsche zee.
Gelukkig luiden de jongste berichten
over de voorstellen der Fransche delegatie
iets gunstiger en schijnt deze niet zoo
hardnekkig vast te houden aan het voorstel
als eerst werd gedacht.
Er is nog steeds geen beslissing genomen
in zake de bekrachtiging van de Iersche
overeenkomst. Op heden verwacht men
een openbare zitting van de Dail Eireann,
waarin dan eindelijk de beslissing zal worden
medegedeeld.
De berichten uit Dublin blijven nog stee^
vol hoop wat betreft de bekrachtiging van
de overeenkomst met de Engelsche regeering.
Niettemin vermoedt men, dat de meerder
heid van stemmen, waarmede de overeen
komst door het Iersche parlement zal worden
aanvaard, niet meer zal overeenkomen met
een verhouding van twee derde, doch wel
licht iets minder zal zijn.
De Sinn Feiners weten hun geheimen
goed te bewaren, want gedurende de vier
dagen, dat zij in hun parlement de bespre
kingen met gesloten deuren hebben gevoerd,
is omtrent het besprokene nog niets uit
gelekt.
De Japansche en Chineesche delegaties
zijn tot overeenstemming gekomen inzake
een ontwerp-overeenkomst met betrekking
tot het teruggeven van de Kiautsjau-Tsi-
Nan-Foe spoorweg aan China binnen negen
maanden.
BINNENLAND
Een schietpartij te Belfast.
In de straten van Belfast is weer met
geweren geschoten. Een auto met politie
werd aangevallen die met een mitrailleur
/SÉÜ»
voor geen kogelregen, hoe dicht ook terug
deinsde, hij werd nu door vrees bevangen.
Hij was bevreesd voor het verleden, dat
hem nu weder voor den geest kwam, voor
de tranen die hij zou zien, vloeien hij
deinsde terug voor het oogenblik, voor het
eerste oogenblik, dat hij zijn vrouw weder
zou zien.
•Welnu,je gaat toch geen gekheid
uithalen. Sapperloot je vrouw is toch niet
zoo geducht als een regiment woeste Tur
ken
•Denk je dat pruttelde Gonenc, in
wien de aard van Port de-Bouc weder bo
ven kwam »Ik was te Niksicht kalmer Ic
•Mijnheer Gonenc® merkte Marcelle
lachend op »het is nu wel wat laat, om
terug te keeren.
Kind, je spreekt me moed in.®
Kom vader® zeide Laurent »vooruit,
laat ons gaan
Op dit oogenblik was mevrouw Gonenc
aan een innerlijken strijd ten prooi. Het
was niet haar ydelheid, waarmede zij te
kampen had noch de vrees, dat zij hare
aandoeningen niet zou kunnen bewaren,
maar het wederzien zette haar niet erg op
haar gemak. Zy hoorde, dat een wagen
voor hare woning stilhield, want zij luisterde.
Zij trok de deur open. Gonenc verscheen.
Men vernam twee kreten en zonder een
enkel woord te uiten, vielen man en vrouw
elkaar in de armen, terwijl Laurent, die
werk had, zijn aandoeningen te beheerschen,
van dit tooneel stilzwijgend getuige was.
Mevrouw Gonenc omhelsde hartelijk
haar zoon en ging toen naar haar man
terug.
Zy keek hem verbaasd aan.
Ge vind me verouderd, nietwaar Een
echt avonturiersgezicht vindt ge niet Maar,
als ik je alles zou vertellen, wat ik al bij
de hand heb gehad, kan het je niets ver
wonderen. Maar laten we het verleden
niet weer oprakelen. Na een slaap van
lange jaren zijn we ontwaakt. Denken
we nu slechts aan het heden, aan de toe
komst en vergeten wij het overige.
Hier zweeg Gonenc.
Zy gaf geen antwoord.
Ga toch zitten vader® sprak Laurent
men zou niet zeggen, dat u in uw eigen
woning was.®
Mevrouw Gonenc leidde hem naar den
armstoel.
Gonenc nam plaats.
Laurent had waarheid gesproken. Gonenc
gevoelde zich niet op zijn gemak. Behalve
zijn vrouw herkende hij niets. Ofschoon
hij in deze zaak geen schuld had zag hij
er uit als iemand, die verstooten was.
Laurent merkte dit zeer goed op.
•Misschien hinder ik hen« dacht hij en
daarom verwijderde hij zich.
Toen de beide echtgenooten zich alleen
tegenover elkaar bevonden werd hun ver
legenheid grooter. Gonenc stond op en
liep heen en weer. Zijn vrouw beschouwde
hem met aandacht.
•Ben je bly Gonenc, dat je weer terug
het vuur beantwoordde. Er waren zes
gewonden.
Groote braud.
De douane-gebouwen te Montevideo, als
mede het daarbij behoorende archiefgebouw,
de bureaux der kustwacht en der haven
autoriteiten zijn door brand vernield Dui
zend postpakketten en een groote hoeveel
heid goederen, die ter verzending gereed
lagen, gingen verloren.
De schade bedraagt ongeveer 42 millioen
guldens. De oorzaak vari den brand is
onbekend.
Klisdaad.
Te Rome heeft zich een afschuwelijke
misdaad afgespeeld. Een zekere mevrouw
Cogo en een door haar als dochter aange
nomen weei, werden dood aan tafel zittend
gevonden, juist gekleed alsof ze gereed
waren naar een partij te gaan.
Eerst dacht men aan een vergiftiging
door kolendamp, doch bij nader onderzoek
bleek, dat de drie neven van mevrouw
Cogo, die op haar erfenis hoopten, en
vreesden, dat deze aan de aangenomen
dochter ten deel zou vallen, de twee
vrouwen 's nachts in haar bed hadden
vermoord. Daarna hadden de moordenaars
hun slachtoffers aangekleed, aan tafel
gezet en vervolgens vuur aangelegd om
alle verdenking weg te nemen. Een
dienstmaagd had het drietal bespied. De
moordenaars en hun vader, een notaris,
werden gearresteerd.
Een rreeseiyk ongeluk.
Te St. Kwintens-Lenninck heeft een
vreeselyk ongeluk plaats gehad.
Een landbouwer gelastte zijn 48jarigen
zoon, een iöjarigen koewachter en een
werkman een ouden beerput, dien hij enkele
dagen tevoren gekocht had, te ledigen.
Voorzichtigheidshalve had men eerst den
put een drietal uren, voor uitwaseming der
giftige gassen, open laten liggen. Toen
echter de koewachter er in neerdaalde,
viel hij onmiddellijk verstikt omlaag. De
zoon van den landbouwer wilde hulp bie
den, doch ook deze viel, duizelig van de
gassen, in de diepte. Hetzelfde overkwam
den werkman Franciau, die in den put
verdween.
Met de grootste moeite kon men na
eenigen tijd de drie ongelukkigen bereiken.
De dood was echter reeds ingetreden.
bent
Heeft men je dan niet gezegd, hoelang
ik naar dit oogenblik heb verlangd
Ja
Waarom
Hij ging niet verder. Zij waren immers
afgesproken het verleden te laten rusten.
Het was een belofte, wier vervulling uiterst
zwaar scheen. Mevrouw Gonenc bracht
het gesprek op kleine zaken. Zij liet hem
hare kamer zien. Zij vertelde hem op
welke uren zij gewoon was te eten. Zij
verhaalde hem ook, hoe zij sinds zijne af
wezigheid had geleefd. Zij geleidde hem
naar het vertrek, waar hy zou verblijf
houden. Het allereerste, waar zijn aan
dacht op viel, was haar portret, uit den
tijd, toen zij nog te Mostar woonden. Hij
bleef plotseling stilstaan. Mevrouw Gononc
vermoedde, wat er in hem omging en
trachtte hem af te leiden. Maar Gonenc,
die altijd moeielyk wist te verbergen, wat
er in zijn binnenste omging, kon zich niet
inhouden. Hij balde de vuisten. Zijn lippen
beefden.
•Denk je er nog steeds aan vroeg zij
eenigszins angstig.
•Totdat Port-de-Bouc hem den hals zal
omgedraaid hebben?®
Wie is Port-de-Bouc ?t vroeg zy hem
zoo zacht mogelijk, terwijl zij met hem
voor een andere schildery ging staan.
Hij trok de schouders op en antwoordde
op kalmen toon
Wordt vervolgd.)
VIEinSBLAB
noorlietLanijviinHeysdenenAltena, dsLangstraatendeBommelerwaard
unltéhfZe