EER OM EER. Nieuwjaarsgroet voor de waschbeteekei feuilletoh. Und van altena Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No. 4149 Woensdag 21 December. 1921. Zij die zich vóór het volgend kwartaal op ons blad abonneeren, ont vangen de tot dien datum verschijnende nummers GRATIS tijd om U mei: Uw Kinderen beziö te houden. Oe Levers Zeep mij. Vlaardin^erd Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25, en franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke nummers 6 cent, Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 uur ingewacht. In het nummer van 1 Januari, wordt weder evenals andere jaren de gelegenheid geboden voor het plaatsen van een aan Familie, Vrienden, Ken nissen en Clientèle. Tijdige opgave wordt ver zocht. De Administratie. BUITENLANDSCH OVERZICHT. Briarid is met Loucheur en Berthelot te Londen aangekomen voor een overleg van het grootste gewicht, dat eenige dagen zal duren. De onderwerpen van beraad slaging zijn een herziening van de regeling van de Duitsche schadevergoeding met of zonder moratorium of leening voor Duitsch- land regeling van de verhouding tusschen Engeland en Frankrijk en uit den weg ruiming van verschillende misverstanden (o.a. over Angora) en de Fransche eisch betreffende de vlootsterkte. Engeland verwacht dat de toestand spoe dig zal veranderen, indien men Duitschland een zachtere behandeling op het stuk der schadevergoeding waarborgt. Om Frankrijk gewillig te maken zou Engeland allerlei verlokkelijke aanbiedingen doen afstand van een groot gedeelte van het bedrag dat al bij de commissie van herstel berust ten bate van Frankrijk, erkenning van de overeenkomst van Wies- baden en kwijtschelding van de Fransche schuld aan Engeland. Ten aanzien van de Duitsche schadever goeding heeft'de Engelsche regeering het duidelijke program herstel van de Duitsche koopkracht en daarom van den Duitschen wisselkoers, waarvan als gevolg opleving JVaar het Fransch. 38) De dochter van den organist liet haar stil begaan en wachtte, totdat zij weer bij gekomen was. Toen mevrouw Gonenc de oogen weder opende, waren zij vol tranen. Beiden herhaalde zij snikkend, »de zoon en de vader De eerste gezond en de laatste levend, Marcelle Inplaats van mij dadelijk te verwelkomen, wordt my een ultimatum voorgelegd Want nu be grijp ik zeer goed, waarom je hier geko men bentZij en niemand anders hebben je hierheen gezonden I Heeft Laurent zóó lang van mij kunnen wegblijven •Het heeft hem moeite gekost. •En en de andere •De andere Als ik mijn vader mag gelooven, heeft hij er verdriet genoeg over gehad. •Zoo! Wat heeft hij je dan gezegd Mij niets, maar tegenover mijn vader heeft hij zich wel geopenbaard. Hij ver langt in den verloren huiselijken kring terug te keeren, met zijn vrouw en zoon saam te leven en zijn dagen rustig door te brengen, na zoovele avonturen gehad te van de Engelsche handel *>n nijverheid te verwachten zou zijn. Daarom is Engeland bereid van zijn eigen aandeel in de schade vergoeding misschien desnoods geheel af te zien en de heele regeling van de be taling van de Duitsche termijnen zoo te herzien, dat Duitschland zich niet meer zal kunnen beroepen op de drukkende lasten ervan, om op een bankroet aan te sturen. Frankrijk staat, hoe men de zaak ook beziet, voor de belangrijkste politieke beslissing na den oorlog, en het is nau welijks denkbaar, dat Briand, zoo hij begrip heeft voor zedelijke waarden, niet toe zou geven. Want als hy niet voor een regeling te vinden is, loopt de boel zoowel aan deze als aan de andere zijde van den Oceaan spaak. Handhaving van den Franschen vloooteisch stelt alles wat totnogtoe te Washington bereikt is in de waagschaal. Engeland zou dan geen vrede kunnen hebben met het rantsoen, waarmee het eerst genoegen genomen heeft, en Italië zou ook aan het bouwen van nieuwe schepen gaan. Van het heele oorspronke lijke voorstel van Hughes zou niets terecht komen. Op financieele uitkomst zou voor Europa geen kijk zijn. In de schadever goedingskwestie zou Frankrijk vrijwel alleen komen te staan en, indien het iets bereiken wilde, tegenover Duitschland alleen den weg van geweld kunnen gaan. Frankrijk is van meening, dat het recht heeft, een vloot te bouwen naar zijn be hoeften als koloniale mogendheid en het meent, dat het met geen geringer aandeel genoegen behoeft te nemen dan Japan. Tevens vraagt dit land het recht, om gedurende de vlootbouw vacantie, waartoe de andere zeemogendheden hebben besloten, gedurende 10 jaar elk jaar een schip van 35000 ton op stapel te mogen zetten. Dit voorstel van de Fransche delegatie dreigt het geheel ontwapeningsplan te laten mislukken. Rome duidt het Parijs zeer euvel dat het gedwongen wordt zoo zware geldelijke offers aan de marine te brengen. Nu de Oostenrïjksche vloot vernietigd is dacht het tegen maritieme wedijver ge vrijwaard te zijn en nu komt Frank- rijk voor den dag met een vlootprogram dat voor Italië verpletterend is. De anti- Fransche stemming in Italië wordt door de voorstellen der Fransche delegatie aan merkelijk versterkt. En het is te vreezen dat de gevoelens van genegenheid voor de Franschen welke in Amerika worden ge koesterd, aanmerkelijk zullen bekoelen nu hebben in een land, dat niet het zijne was. Denk er aan, dat dat verlangen een vurige begeerte is geworden. Mijnheer Laurent zal gelukkig zijn u zijn vader terug te kunnen geven en de vader zal zich even zeer gelukkig gevoelen u aan de borst te kunnen drukken Laten ze dan maar komen,riep me vrouw Gonenc hartstochtelijk uit, de ham den voor het gelaat houdend. Geweldige aandoeningen hadden plotseling haar afkeer doen verdwijnen. Mevrouw Gonenc was vastbesloten, zich door niets van hare ideën te laten afbren gen. Zij luisterde slechts naar de inge vingen van haar aangeboren trots, maar zij had niet gerekend op den tijd, die de diep ste wonden kan genezen, op haar vrouwen hart, dat niet altijd koud bljjft. Marcelle had haar plotseling aangevallen, haar op de gevoeligste plek getroffen en voor dezen aanval was zij bezweken. Marcelle liet het zich niet tweemaal zeg gen. Zij ging dadelijk de trappen af, nam een rijtuig, dat haar naar de straat la Tour d'Auvergne zou brengen, waar Lau rent en zijn vader op haar wachtten. Triumfeerend trad zij binnen, juichend uitroepend •De zaak is gewonnen. Men verbeidt u in tranen 1c Laurent had reeds den drempel der deur bereikt, om dadelijk weg te gaan. Maar Gonenc stond verbluft. Hij die in den hevigsten strijd zijn kalmte bleef behouden, de Fransche regeering de maritieme re geling met zooveel inspanning verkregen, in gevaar brengt. Want de Amerikanen zijn nu eenmaal trotsch op deze regeling die te Washington tot stand is gebracht en oorspronkelijk door Washington voor gesteld is Frankrijk motiveert zijn eischen betref fende een sterke marine door te wijzen op zijn bezittingen aan de overzijde van de Middellandsche zee. Gelukkig luiden de jongste berichten over de voorstellen der Fransche delegatie iets gunstiger en schijnt deze niet zoo hardnekkig vast te houden aan het voorstel als eerst werd gedacht. Er is nog steeds geen beslissing genomen in zake de bekrachtiging van de Iersche overeenkomst. Op heden verwacht men een openbare zitting van de Dail Eireann, waarin dan eindelijk de beslissing zal worden medegedeeld. De berichten uit Dublin blijven nog stee^ vol hoop wat betreft de bekrachtiging van de overeenkomst met de Engelsche regeering. Niettemin vermoedt men, dat de meerder heid van stemmen, waarmede de overeen komst door het Iersche parlement zal worden aanvaard, niet meer zal overeenkomen met een verhouding van twee derde, doch wel licht iets minder zal zijn. De Sinn Feiners weten hun geheimen goed te bewaren, want gedurende de vier dagen, dat zij in hun parlement de bespre kingen met gesloten deuren hebben gevoerd, is omtrent het besprokene nog niets uit gelekt. De Japansche en Chineesche delegaties zijn tot overeenstemming gekomen inzake een ontwerp-overeenkomst met betrekking tot het teruggeven van de Kiautsjau-Tsi- Nan-Foe spoorweg aan China binnen negen maanden. BINNENLAND Een schietpartij te Belfast. In de straten van Belfast is weer met geweren geschoten. Een auto met politie werd aangevallen die met een mitrailleur /SÉÜ» voor geen kogelregen, hoe dicht ook terug deinsde, hij werd nu door vrees bevangen. Hij was bevreesd voor het verleden, dat hem nu weder voor den geest kwam, voor de tranen die hij zou zien, vloeien hij deinsde terug voor het oogenblik, voor het eerste oogenblik, dat hij zijn vrouw weder zou zien. •Welnu,je gaat toch geen gekheid uithalen. Sapperloot je vrouw is toch niet zoo geducht als een regiment woeste Tur ken •Denk je dat pruttelde Gonenc, in wien de aard van Port de-Bouc weder bo ven kwam »Ik was te Niksicht kalmer Ic •Mijnheer Gonenc® merkte Marcelle lachend op »het is nu wel wat laat, om terug te keeren. Kind, je spreekt me moed in.® Kom vader® zeide Laurent »vooruit, laat ons gaan Op dit oogenblik was mevrouw Gonenc aan een innerlijken strijd ten prooi. Het was niet haar ydelheid, waarmede zij te kampen had noch de vrees, dat zij hare aandoeningen niet zou kunnen bewaren, maar het wederzien zette haar niet erg op haar gemak. Zy hoorde, dat een wagen voor hare woning stilhield, want zij luisterde. Zij trok de deur open. Gonenc verscheen. Men vernam twee kreten en zonder een enkel woord te uiten, vielen man en vrouw elkaar in de armen, terwijl Laurent, die werk had, zijn aandoeningen te beheerschen, van dit tooneel stilzwijgend getuige was. Mevrouw Gonenc omhelsde hartelijk haar zoon en ging toen naar haar man terug. Zy keek hem verbaasd aan. Ge vind me verouderd, nietwaar Een echt avonturiersgezicht vindt ge niet Maar, als ik je alles zou vertellen, wat ik al bij de hand heb gehad, kan het je niets ver wonderen. Maar laten we het verleden niet weer oprakelen. Na een slaap van lange jaren zijn we ontwaakt. Denken we nu slechts aan het heden, aan de toe komst en vergeten wij het overige. Hier zweeg Gonenc. Zy gaf geen antwoord. Ga toch zitten vader® sprak Laurent men zou niet zeggen, dat u in uw eigen woning was.® Mevrouw Gonenc leidde hem naar den armstoel. Gonenc nam plaats. Laurent had waarheid gesproken. Gonenc gevoelde zich niet op zijn gemak. Behalve zijn vrouw herkende hij niets. Ofschoon hij in deze zaak geen schuld had zag hij er uit als iemand, die verstooten was. Laurent merkte dit zeer goed op. •Misschien hinder ik hen« dacht hij en daarom verwijderde hij zich. Toen de beide echtgenooten zich alleen tegenover elkaar bevonden werd hun ver legenheid grooter. Gonenc stond op en liep heen en weer. Zijn vrouw beschouwde hem met aandacht. •Ben je bly Gonenc, dat je weer terug het vuur beantwoordde. Er waren zes gewonden. Groote braud. De douane-gebouwen te Montevideo, als mede het daarbij behoorende archiefgebouw, de bureaux der kustwacht en der haven autoriteiten zijn door brand vernield Dui zend postpakketten en een groote hoeveel heid goederen, die ter verzending gereed lagen, gingen verloren. De schade bedraagt ongeveer 42 millioen guldens. De oorzaak vari den brand is onbekend. Klisdaad. Te Rome heeft zich een afschuwelijke misdaad afgespeeld. Een zekere mevrouw Cogo en een door haar als dochter aange nomen weei, werden dood aan tafel zittend gevonden, juist gekleed alsof ze gereed waren naar een partij te gaan. Eerst dacht men aan een vergiftiging door kolendamp, doch bij nader onderzoek bleek, dat de drie neven van mevrouw Cogo, die op haar erfenis hoopten, en vreesden, dat deze aan de aangenomen dochter ten deel zou vallen, de twee vrouwen 's nachts in haar bed hadden vermoord. Daarna hadden de moordenaars hun slachtoffers aangekleed, aan tafel gezet en vervolgens vuur aangelegd om alle verdenking weg te nemen. Een dienstmaagd had het drietal bespied. De moordenaars en hun vader, een notaris, werden gearresteerd. Een rreeseiyk ongeluk. Te St. Kwintens-Lenninck heeft een vreeselyk ongeluk plaats gehad. Een landbouwer gelastte zijn 48jarigen zoon, een iöjarigen koewachter en een werkman een ouden beerput, dien hij enkele dagen tevoren gekocht had, te ledigen. Voorzichtigheidshalve had men eerst den put een drietal uren, voor uitwaseming der giftige gassen, open laten liggen. Toen echter de koewachter er in neerdaalde, viel hij onmiddellijk verstikt omlaag. De zoon van den landbouwer wilde hulp bie den, doch ook deze viel, duizelig van de gassen, in de diepte. Hetzelfde overkwam den werkman Franciau, die in den put verdween. Met de grootste moeite kon men na eenigen tijd de drie ongelukkigen bereiken. De dood was echter reeds ingetreden. bent Heeft men je dan niet gezegd, hoelang ik naar dit oogenblik heb verlangd Ja Waarom Hij ging niet verder. Zij waren immers afgesproken het verleden te laten rusten. Het was een belofte, wier vervulling uiterst zwaar scheen. Mevrouw Gonenc bracht het gesprek op kleine zaken. Zij liet hem hare kamer zien. Zij vertelde hem op welke uren zij gewoon was te eten. Zij verhaalde hem ook, hoe zij sinds zijne af wezigheid had geleefd. Zij geleidde hem naar het vertrek, waar hy zou verblijf houden. Het allereerste, waar zijn aan dacht op viel, was haar portret, uit den tijd, toen zij nog te Mostar woonden. Hij bleef plotseling stilstaan. Mevrouw Gononc vermoedde, wat er in hem omging en trachtte hem af te leiden. Maar Gonenc, die altijd moeielyk wist te verbergen, wat er in zijn binnenste omging, kon zich niet inhouden. Hij balde de vuisten. Zijn lippen beefden. •Denk je er nog steeds aan vroeg zij eenigszins angstig. •Totdat Port-de-Bouc hem den hals zal omgedraaid hebben?® Wie is Port-de-Bouc ?t vroeg zy hem zoo zacht mogelijk, terwijl zij met hem voor een andere schildery ging staan. Hij trok de schouders op en antwoordde op kalmen toon Wordt vervolgd.) VIEinSBLAB noorlietLanijviinHeysdenenAltena, dsLangstraatendeBommelerwaard unltéhfZe

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1921 | | pagina 1