Dit Nummer beslaat uit 3 Steden
EER OM EER.
RAAMSDONKSVEER.
Rock ons SUCCESMERK,
MAGAZIJN
Tel. int. 412.
Hinthamerstpaat 24, 's-BOSCH
Waterpoort, Heusden.
Uitgever: L* J. VEERMAN, Heusden.
No, 4168 Zaterdag 25 Februari 1922
I
SENORIO de 10 cents sigaar,
J
FEUILLETON.
Correspondentschap le Klasse.
KEIZERSDIJK F. 81.
9-12 uur.
H. J. ABBIMK.
cTde kemp,
IN GOUD EN ZILVER,
Reparatie-Inrichting.
lIAHLMANN's
Ileeren- en
Kinderkleediiig
lAND VAN ALTENA
DRAAGT
Gorinchem.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25,
en franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Advertentiën van 13 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen
10 uur ingewacht.
samengesteld uit de edelste tabakken
en hoogfijne kwaliteit.
Groothandel in sigaren, sigaretten, tabak.
BÜITENLANDSCH OVERZICHT.
Frankrijk heeft het eindelijk zooever
gekregen dat de conferentie van Genua zal
worden uitgesteld.
Het verschil van gevoelen tussehen En
geland en Frankrijk maakte haar verdaging
reeds waarschijnlijk, afgezien nog van de
Italiaansche minisitercrisis, die het uitstel
zoo goed als zeker maakte.
-De politieke crisis te Rome is echter
niet de eenige spaak in het wiel.
Zoolang de regeeringen van Londen en
Parijs het over de strekking van sommige
punten der agenda van de conferentie niet
eens zijn, zal zij moeilijk kunnen aanvangen.
Te Londen hoopt men dat het uitstel niet
van langen duur zal zijn. Om spoediger
tot overeenstemming te geraken zullen
Poincaré en Lloyd George aan het einde
dezer week waarschijnlijk te Pas de Calais
samenkomen en een bespreking houden,
waarvan zal afhangen of de conferentie van
Genua voorloopig uitgesteld zal worden tot
15 Maart, of indien dan de voorbereidende
werkzaamheden nog niet voltooid zijn, tot
23 Maart.
De «Temps« is van meening, dat het
onderhoud tussehen Lloyd George en Toin-
caré er toe zal leiden dat spoedig tussehen
Engeland en Frankrijk overeenstemming
zal worden bereikt, hetgeen vurig door
Frankrijk wordt gewenscht.
Omtrent de conferentie van Genua
schrijft het blad, dat deze conferentie voor
J\aar het Fr arisch.
54)
Hoe vaak had hij het gesprek op een
ander onderwerp gebracht als zij hem over
de schilderachtige hoedjes in de winkels
sprak en hare verbazing over de schoone
modelletjes te kennen gaf.
Toen zy hare belijdenis deed, had hij
gezien, hoe zij de meisjes met groote oogen
bekeek, in hunne aardige witte kleeding.
Zij alleen liep met zwarte bottines. Hij kon
haar geen ander schoeisel geven. Het juikje,
het kerkboek en de sluier haddden zijn
financiën uitgeput. Hy had nog slechts vijf
gulden thuis liggen. En toen zij zestien jaar
oud was, had hij haar zoovele aangename
zaken moeten weigeren, omdat hij tot de
armen behoorde. Hij had er altijd naar
gestreefd, om haar zoo fraai mogelijk aan te
kleeden. Des Zondags in de kerk vergeleek
hij haar toliet bij die harer speelmakkertjes
en dan schudde hij meewarig het hoofd.
«De armen moesten geen kinderen heb
bent riep de ongelukkige uit, op de knieën
vallend. «Mijn lieveling, mijn oogappel,
ik vraag je vergeving. Ik ben altijd arm
geweest. Ik bezat slechts twee zaken,
waaraan ik mij zeer gehecht gevoelde de
taal der muziek en u 1 Mijn muziek, nie
alles een conferentie voor het herstel moet
zijn, In de eerste plaats moet de eerbied
voor de verdragen bij de conferentie voor
zitten. De verklaring van Lloyd George
te Cannes en de redactie van art. 3 van
het programma der conferentie van Genua
leggen getuigenis af van de bedoelingen
der geallieerde regeeringen.
Evenwel zou het noodzakelijk zijn, dat
de geallieerde regeeringen tot een absolutie
en imperatieve overeenstemming komen,
dat geen enkele verdragsbepaling ter sprake
mag worden gebracht in verband met eenig
artikel van het progamma of in eenig sta
dium der conferentie.
Deze eerbiediging der verdragen brengt
twee zeer belangrijke verplichtingen met
zich ril.
le. Het vraagstuk der schadeloosstelling
mag niet door of in verband met de confe
rentie van Genua worden besprokens aan
gezien zulks tegen den geest der verdragen
zou indruischen.
2e. De Volkenbond mag niet worden
beroofd der prerogatieven, welke hem zijn
verleend bij het pact, dat in de verdragen
is opgenomen of van de andere bepalingen,
welke de verdragen bevatten.
Er zijn nog twee andere problemen, welke
evenmin aan het toeval mogen worden
overgelaten. Bij de toepassing der resolutie
betreffende de eerbieding van de binnen-
landsche souvereiniteit der staten moet men
er rekening mede houden, dat de vcikers,
die van de vijandelijke overheersching zyn
bevrijd, maatregelen kunnen nemen, welke
bestemd zijn om den terugkeer le beletten
der dynastieke, die hen hebben onderdrukt.
mand kent haar en u, u heb ik niet in
het leven kunnen behouden. Het huis was
u te somber, te armoedig. Gij zyt nu
heen gegaan, naar boven. Daar die heerlijke
hemelsche gewesten Ge hebt gelijk ge
had. De engelen benijden u, Marcelle,
mijn Marcelle 1«
Nu eerst barstte hij in tranen uit. Zijn
hart klopte onstuimig. Met het hoofd op
het bed snikte hij een uur lang, toen hief
hij het betraande gelaat opwaarts en
mompelde
«Waarom ween ik Omdat voor mij
alles gedaan is
Bij deze woorden kwam er een glimlach
om zijne lippen, dezelfde glimlach, toen hij
had gezien, dat zijn dochter stervende was.
Hij ging weer zitten, veegde nog een
maal de oogen uit en dacht aan den dood.
Hij vond dien aangenaam en vertroostend,
dien toestand, waaraan zooveel anderen
met ontzetting en vrees denken. Hoe meer
hij zich verdiepte, hoe meer hij tot de
overtuiging kwam, dat Marcelle zich uiterst
gelukkig moest gevoelen. In Marcelle ver
heerlijkte de dood zichzelven. Hij beschouwde
den dood nu eerst als eene verlossing, hij ver
langde er-naar als naar een Eldorado. Hy
zag haar aan en bemerkte de veranderingen,
die bij haar plaats grepen. De mond werd
hoe langer hoe leelijker, de oogen begonnen
in te vallen in de diepe kassen, haar vin
gertoppen werden zwart. De bloemen be
gonnen te verwelken en hare geur te ver
liezen. De dood haat het leven 1
Aan den anderen kant dient de kwestie
der Russische schulden aan de particuliere
inschrijvers der industrieele leeningen niet
verbonden te worden met de kwestie der
officieele erkenning noch aan die der credieten
en moet zij bij den aanvang van eenige
onderhandeling op beraadslaging met de
vertegenwoordigers der Sovjet-republiek
worden geregeld.
De internationale conferentie van zaken
lieden, welke met goedkeuring van den
Oppersten-Raad is bijeengeroepen, om een
nieuwe internationale corporatie te vormen,
voor het herstel van den Europeeschen
handel, is te Londen geopend.
Behalve de vertegenwoordigers de Euro-
peesche volken, namen ook twee bekende
Amerikaansche hankie' s aan de besprekingen
deel. Duitsche vertegenwoordigers waren
niet aanwezig, doch naar verluidt zullen
TELEF. 15.
GJ-evestigfd.:
Voor verwisseling van Bank
papier en Specie, Discontee
ring, Beleening, Bewaarge
ving, 4ssignatiën, enz,,
is het Kantoor geopend van
Nadere inlichtingen verschaft
gaarne
De Correspondent,
Toen de geneesheer bij hem kwam en
en tot hem zeide
«Mijnheer, het wordt tijd, dat uw dochter
op de baar komt« had de organist hem
half wezenloos aangezien. Zijn zielesmart
verzette zich tegen die wreede woorden.
«Nu al klonk het somber en vragend
van zijn bleeke lippen.
De geneesheer ging heen, Duviquet bleef
alleen. Zelfs zijne godsdienstige ideeën
gaven hem geen rust. Hij kon zich on
mogelijk bij het bestaande neerleggen. Eén
ding hield hem steeds bezig men zou zijn
dochter ontnemen. Want zij behoorde
hem, niet anderen toe. Hij begreep niet,
met welk oogmerk zij zich met zijn zaken
bemoeiden. Hij stond op het punt om
gek te worden, draaide de deur op slot
en besloot het lijk, het eenigste, wat hij
nog bezat, te verdedigen.
Tegen vier uur in den middag kwamen
de bidders en klopten aan. Hij liet ze
binnen. Zyn drift was bekoeld. Hij scheen
tot besef gekomen te zyn, dat hij voor de
wreede noodzakelijkheid moest bukken.
«Komt binnen* sprak hij. «Doch denkt
er aan, dat gij het lijk niet aanraakt.*
De organist keerde zich nu even om.
Toen de baar voor het bed stond, naderde
hij zijn dochter, nam haar in de armen,
was verbazend, dat het lichaam niet mee
gaf, en ging toen knielen, terwijl hij het
in de armen hielden. Hy legde den eenen
arm om de hals en kuste het gelaat harts-
tochelijk. Hy kon maar niet besluiten van
zij vóór het einde der huidige bijeenkomst
arriveeren.
Volgens de «Daily News« bestaat er
alle kans op, dat de corporatie nog in den
loop van deze week tot stand zal komen.
SmNË^XAND.
Verpletterd.
Men meldt uit Diemen aan het «Hbl.*
Op den Muiderstraatweg bij de brug
over 't Merwedekanaal had B. Griffioen,
wonende daar in de buurt, voor de brug
moeten wachten en stapte, nadat de brug
gesloten was, weer op zijn fiets. Van den
anderen kant kwam een automobiel, Griffioen,
die een zak op den rug droeg, raak zijn stuur
kwijt, kwam tussehen de tramrails en slin
gerde tegen de auto. Zijn hoofd werd
verbrijzeld. De dood volgde onmiddellijk.
o
Brockhuijg vrijgesproken.
Het Gerechtshof te Den Haag heeft be
vestigd het vonnis van de Rechtbank te
Rotterdam waarbij W. H. Broekhuijs werd
vrijgesproken van de hem ten laste gelegde
oplichting ten nadeele van Mej. E. van
der Vliet.
Verder heeft het Hof niet geleverd ge
acht het bewijs van de oplichting wat betreft
de gesties van Broekhuijs ten aanzien van
de Rotterdamsche Landbouw- en Handéls-
bank, waarvoor de Rotterdamsche Rechtbank
hem veroordeeld had tot 40 jaar gevangenis
straf.
Opnieuw rechtdoende sprak het Hof
bekl. ook voor dit feit vrij en gelastte zijn
onmiddellijke invrijheidstelling.
Een protest-nota van België aan onze
regeering I
Men seint uit Brussel aan de Tijd
De hier verschijnende Vlaamsche en
Fransche bladen maken gewag van een
rede door den heer Gerretson in de Tweede
Kamer uitgesproken, welke als een ingrypen
in België's binnenlandsche politiek wordt
beschouwd. In die rede heeft de heer
Gerretson uiting gegeven aan het, naar hij
haar te scheiden.
»Mijnheer« zeide de aanspreker «het
wordt avond.
«Ja. Je hebt gelijk.
Bevend stond hij op, legde het lijk in
de kist, plaatste onder het hoofd een kus
sen en ging toen bidden.
Toen alles met een zwart laken was
overdekt bevond hij zich onwel.
Dien avond kwamen Gonenc en zijn
vrouw in de woning van den organist, om,
trots de tegenstribbeling van Duviquet den
laatsten nacht bij het lijk te waken. De onge
lukkige vader gevoelde zich diep ongelukkig.
Gonenc stond er op, dat hij wat rust zou
nemen en dwong hem er zelfs toe. De
grijsaard liep eenige minuten, stond op en
werktuigelijk als een sonnambule zette hij
zich voor de piano, waarop hij een treur-
marsch speelde.
«Ik kan nu slechts in klanken tot haar
spreken* zeide hij «dat is de eenige taal,
die Engelen verstaan,
Gonenc en zijn vrouw zagen het schouw
spel ontroerd aan. Zij deden geen moeite
hem te naderen. Duviquet was nog nim
mer zoo bezield geweest. De klanken
maakten een diep ingrijpenden indruk. Dat
duurde twee uur lang. Toen kleedde hij
zich aan.
«Waarom kleedt je je nu reeds aan*
sprak Gonenc verbaasd «het is nacht.*
«Ik moet weg.*
«Waarheen
«Naar de kerk.*
zeide, onder het Nederlandsche volk groeiende
besef, dat een duurzame veiligheid van
Holland's zuidelijke grens niet mogelijk is,
vóórdat het Nederlandsche sprekende en
denkende deel van België, dat wil zeggen
vóór dat Vlaanderen tot volkomen politieke
mondigheid zal zijn gekomen.
De (Brusselsche) «Standaard* verneemt,
dat deze uitlating van den heer Gerretson
misschien aanleiding zal geven tot een nota
van België, waarbij de Nederlandsche
regeering zou worden gewezen «op het
min passende van het optreden van het
Nederlandsche Kamerlid.»
Uittocht door den fiscus.
De uittocht der meergegoeden naar België
en Fi ankrijk neemt in sommige groote
gemeenten des lands zulk een afmeting aan,
dat het noodig is hierop de aandacht te
vestigen.
Nu weer komt het bericht, dat dr. Bre-
dius, de bekende verzamelaar van kunst
voorwerpen, Den Haag gaat verlaten, ge
dwongen door den fiscus. De belastin
gen drijven hem uit
Verkoop ran legerpaarden.
Binnenkort zal een aanvang gemaakt
worden met de verkooping van overcomplete
paarden bij de artillerie. De verkoopirsgen
zullen voor enkele garnizoenen zoo mogelijk
plaats hebben op de dagen, dat aldaar
paardenmarkten worden gehouden.
«Het is drie uur De dienst begint om
negen uur, Duviquet.*
«Nog zes uur Wat een tijd I*
Gonenc staarde hem aan. Hy vreesde
dat zijn vriend krankzinnig was geworden.
Maar Duviquet ging voort met zich aan
te kleeden. «Ik zou niet graag te laat
komen« mompelde hij «dat zou ik mijzelven
nooit kunnen vergeven.* Hij zweeg even
doch vervolgde weer «Komt je zoon nog,
Gonenc
«Hij zal niet. durven.*
«Zij heeft hem alles vergeven. Dat zal
hem wel genoegen doen. Je weet hoe de
vrouwen zijn. Als zij iemand liefhad, be
staat de klove niet lang. Zij heeft hem
eenige uren vóór haar dood alles vergeven.
Laat hem komen. Hy moet komen. Anders
zal ik hem halen. Het is toch vreemd,
toen hy bij zijn terugkeer ons kwam op
zoeken en Marcelle iets omtrent de gewoon
ten van het land, dat hij bezocht heeft,
wilde weten, heeft hij haar de begrafenis
plechtigheden beschreven. Wat ik zeggen
wil, zou Marelle wel dood zijn? Er zijn
sommige menschen die men dood waant
en die zich later in de kist opheffen
«Duviquet* antwoordde Gonenc ontsteld,
«je bent opgewonden.
De organist scheen inderdaad in ijlenden
toestand te zijn als iemand, die door hevige
koorts is aangetast. Gonenc trachtte dit
denkbeeld hem uit het hooofd te praten.
Duviquet scheen hem niet te begrijpen.
Wordt vervolgd.)
NIEUWSBLAD
fosr liet Lui van Heusden en Altena, de Lansslraat en U Biiiiltniird