ij dit er. üeiioort een sift FEUILLETON. De opening der Staten-Qeneraal. Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden. No, 4211. Woensdag 26 Juli 1922. mmÊ - Und van altena Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25, en franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke nummers 6 cent. Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen 10 uur ingewacht. BUITENLANDSCH OVERZICHT Poincaré heeft Dubois, de Fransche ge delegeerde in de Commissie van Herstel, instructie's verstrekt, waarin hij in de eerste plaats eischt de instelling van een commissie, die voortdurende controle kan uitoefenen op de Duitsche financiën. Verder wil hij een moratorium toestaan voor de eerstvolgende vervaldagen 15 Augustus en 15 September en daarbij de verlenging van het moratorium afhankelijk maken van de maatregelen die in dien tijd door de Duitsche regeering genomen worden. Neemt Duitschland vóór 15 September dan géén afdoende maatregelen om zijn verplichtingen te kunnen nakomen, dan zou men de zekerheid hebben dat het op zettelijk in gebreke bleef en de Geallieerden zouden gezamenlijk of ieder afzonderlijk tot het nemen van dwangmaatregelen kun nen overgaan. De Britsche openbare meening is zeer verbolgen over deze houding. Niet alleen dat Poincaré's eischen in scherp contrast staan met de richting van de verzoenings politiek der Britsche regeering, maar Frank' rijk loopt, meent men te Londen, vooruit op het rapport van de in tergeallieerde ga rantie-commissie. Het had het resultaat van het onderzoek der commissie kunnen afwachten en tusschen Londen en Parijs had daaromtrent overleg gepleegd kunnen worden. Nu Frankrijk zijn houding zoo stellig bepaalt, moet Engeland dit ook doen en is een vergelijk veel moeilijker tot stand te brengen. Een dergelijk overhaast op treden als dat van den Franschen minister- nresident, vindt te Londen geen sympathie. Er is in Engeland, zooals de «Daily Tele graph* heeft opgemerkt, geen neiging tot snelle besluiten en de »Times« wijst op de wenschelijkheid van een gemeenschap» pelijke politiek »in een geest van geven en nemen«, nu de nood bedenkelijke afmetin gen begint aan te nemen. Over het algemeen is de kritiek der leidende Engelsche persorganen gematigd van toon, maar van strekking toch scherp veroordeelend. De nota door Poncaré aan Dubois gericht verraadt gemis aan besef vari den ernst der crisis waarin Europa thans geraakt is, schrijft de Observer. De Engelsche persstemmen toonen Pon caré voldoende, dat Engeland het niet met Wè Door L. J. FIKKEE. 14) Zoo in zichzelven redeneerende, volgde Barend zijne meesteresse op eenigen afstand naar het dorp, waar zij na verloop van een half uur aankwamen en door enkele daar toevallig staande landlieden nieuwsgierig werden aangestaard. Zonder zich hieraan echter maar in het minst te storen, vervolgden beiden hunnen weg en hielden eindelijk voor de herberg stil, alwaar Emma de teugels, na afge stegen te zijn, aan Barend overgaf en binnentrad, door den buigenden waard op de voorkomendste manier begroet. Hij had den ganschen morgen eigenlijk al op den uitkijk gestaan en nauwelijks was Emma door hem in de verte ontdekt, of haastig had hij zijne vrouw hiervan kennis gegeven, die terstond daarop de kamer, waar de vreemdelinge zich bevond, was binnenge gaan met het vaste voornemen, die onder geen voorwendsel hoegenaamd te verlaten, zoolang de juffer zich daar bevond. Zij wilde namelijk geen woord verliezen van al wat er gesproken zoude worden, niet alleen, om dit haren man getrouwelijk te kunnen overbrengen, doch ook, en misschien wel vooral, om aan hare eigen nieuws- hem eens is. Poincaré zal waarschijnlijk in het begin van Augustus naar Londen gaan, om door persoonlijk overleg het eens te worden. Hij is klaarblijkelijk bekeerd tot de opvatting van zijn Britschen ambt genoot, dat persoonlijke besprekingen het meest afdoende middel zijn om tot over eenstemming te komen en hij heeft daar mede zijn standpunt, dat de vormen der oude diplomatie, de bemiddeling van bui- tenlandsche gezantschappen enz. gehand haafd moeten blijven, verlaten. Dit op zichzelf is reeds een groote triomf voor de Engelsche regeering. Na Waterford is nu ook Limerick in handen der Vrijstaat-troepen gevallen. Collins treedt doortastend op en drijft de oproerlingen want als zoodanig wor den thans zijn vroegere strijdmakkers be schouwd zonder mededoogen voor zich uit, steeds verder naar het Zuidwesten. Daar de rebellen nog nergens hebben kun nen stand houden, nooit hunnerzijds een overwinning hebben kunnen behalen, is hun definitieve nederlaag slechts een kwestie van tijd. De regeering te Dublin hand haaft het standpunt, dat een volledige nederlaag der republikeinen noodzakelijk is voor het herstel van orde en veiligheid. En ongetwijfeld zal zij haar gezag sterker vestigen naarmate zij den tegenstanders haar kracht meer laat gevoelen. De Duitsche rijksregeering heeft zich thans tegen de gevaren die van de zijde der AI- Duitschers dreigen, gewaarborgd door het wetsontwerp tot beveiliging van de republiek, doch thans dreigen andere gevaren, en wel uit Beieren. Te München voelt men niets voor de uitzonderingswetmen is daar over het algemeen reactionnair gezind en ziet in de beschermingswetten het resultaat van roode invloeden. De meerderheid van den landdag schijnt vastbesloten óm het stand punt van Beieren tegenover de besluiten der rijksregeering te handhaven. De minister president, Lerchenfeld, leidt zelf de reaction naire beweging en wordt door de Beiersche volkspartij ijverig ondersteund. Van een toepassing der dwang wettenin Beieren wil geen der partijen met uitzondering van de socialisten iets weten. München blijft het bolwerk der Al-Duitsche reactie. En tegen deze reactie blijft de regeering te Berlijn machteloos. Zij kan ongetwijfeld eischen dat de wetten toegepast worden, ook in Beieren en Lerchenfeld zal zich gierigheid te kunnen voldoen, die om licht te begrijpen redenen in niet geringe mate was opgewekt. Toen Emma dan ook de pronkkamer binnentrad, zag zij de waardin, in alle deftigheid neergezeten, naast den grooten stoel, waarin de vreemdelinge had plaats genomen, en, na voor de juffer eene tame lijke stijve buiging te hebben gemaakt, plantte zij zich weder op haren zetel met een zoo vastberaden trek om de lippen, dat een Kenau Hasselaar er trotsch op had kunnen zijn. De vreemdelinge had nauwelijks het meisje gezien, of zij rees van haar stoel op, in weerwil van de zwachtels, die zich om haar voeten bevonden, en maakte een zoo bevallige en tegelijk beleefde buiging, dat Emma niet nalaten kon, evenals gisteren, in stilte de opmerking te herhalen, dat het onmogelijk een geboren bedelaarster kon zijn, die zij daar voor zich zag. Emma beantwoordde dezen groet en wilde juist den mond openen, om naar haren welstand te vragen, toen zij als verbaasd een schrede terugtrad en beurtelings de waardin en de vreemde aanzag. Was dó.t de doodelijk bleeke uitgeputte en bijna stervende vrouw, die zij gisteren in het woud haars vaders gevonden en hierheen gebracht had Was dat de hulp behoevende, die met loshangende haren en den dood schijnbaar nabij, met bebloede voeten en kleurlooze lippen op het gras nederlag Was d&t eindelijk hetzelfde daartegen niet verzetten. Maar toepassen en toepassen is twee en met onwillige hondenVermoedelijk mag men thans ook een Beiersche kabinets crisis verwachten. In de tegenwoordige omstandigheden kunnen de democratische leden van de regeering hun portefeuilles bezwaarlijk behouden. BUITENLAND. Ingesneeuwd. Tengevolge van het slechte weer en de plotseling ingetreden koude zijn op de Zug- spitze in Zuid-Beieren 'n groot aantal per sonen afgesneden. Het grootste gedeelte der toeristen slaagde er in zich te redden, doch vjjf er van zijn nog op de Zugspitze. Pogroms bij Minsk In de pers te Kowno is een bericht ver schenen, dat sterk de nationale verhoudin gen ter plaatse teekent. Het blad «Laisve« dat tot dusver den Joden goed gezind was, meldt dat toen de bolsjewiki niet slaagden in hun requisities in het departement Minsk, zij den Jood- schen inwoners gelastten, requisities te doen onder de bevolking. Dit optreden heeft de hefstigste verontwaardiging der bevol king aldaar gaande gemaakt, en in een dorp in de omgeving van Minsk dreven ze de Joden bijeen in een schuur, welke ze vervolgens in brand staken. Op die wijze verbrandden zij, naar verluidt, 321 Joden. Eeu luchtschip voor Amerika. De Zeppelinfabrieken te Friedrichshaven hebben een Amerikaansche bestelling ge kregen voor den bouw van een luchtschip dat moet dienen voor een transatlantische passagiersdienst. Het zal dertig passagiers moeten vervoeren en een lading van 40 ton en het moet kunnen varen met een snelheid van 120 kilometer per uur. De bemanning zal uit 24 koppen bestaan. De bouw van dit nieuwe luchtschip wordt op een jaar berekend. De stakingen. In Pennsylvanië zijn de gendarmen naar de kolenbekkens gezonden om de mijnen, die heropend zullen worden, te beschermen. De gendarmen zullen op twee strategische punten geconcenteerd worden. De Consolidated Coal en Coces Cy. heeft aan president Harding geseind, dat gouver neur Davis, bescherming geweigerd heeft. afgetobde, ellendige schepsel, dat zij den vorigen dag reeds dood waande, toen zij haar vond liggen onder de boomen Emma zag, instede van een ziekelijke, uitgeteerde vrouw voor haar verwonderde blikken een beeldschoon meisje, naar gis sing ongeveer twintig of twee en twintig jaren oud, weelderig van vormen en met gitzwarte haren, die thans in zware prach tige vlechten over hare schouders neder- hingen. Hare donkere oogen schitterden met een zuidelijken gloed en toen zij haar mond opende, om Emma aan te spreken, blonken tusschen de fijn besneden lippen zulke kleine hagelwitte tandjes, dat men onwillekeurig de verzoeking bij zich op voelde komen, een kus op dat mondje te drnkken. «Ik zie, gij verwondert u,« sprak de vreemde, op zachten loon en met een zil veren stem, die Emma aangenaam in de ooren klonk. «Doe mij het genoegen en neem hier naast mij plaats ik heb reeds verlangd, u te zien en te spreken.* Emma gehoorzaamde en zette zich naast het vreemde, schoone meisje neder. De waardin staarde als in gepeinzen naar buiten. «In de eerste plaats breng ik u mijn hartelijken dank voor uw vriendelijke hulp, mij gisteren bewezen,* begon de ander in tamelijk goed verstaanbaar Hollandsch, hoewel de vreemde tongval in bijna elk woord duidelijk te vernemen was, «zonder u zou ik hoogwaarscbijnlijk nu niet reeds hersteld zijn en mogelijk nog langen tijd Zij heeft om federale troepen gevraagd. Gouveneur Grotesbeck van Michigan heeft den mijnwerkers tot hedenavond tijd gegeven om het voorstel tot hervatting van den arbeid aan te nemen, onder bedreiging dat hij anders de mijnen zal overnemen en ze zelf zal exploiteeren. Ter doodreroordeeling van een Echtpaar. Woensdag zijn te Londen een zekere William Yeldham, een 23-jarige landbou wer en zijn vrouw de 22-jarige Elsiè Florence, beschuldigd van moord op den 54-jarigen huisschilder Grimshaw, ter dood veroordeeld. Blijkens het verslag was de moord gedeeltelijk 'n moord uit minnenijd, gedeeltelijk 'n roofmoord. De vrouw stond in zekere verstandhouding tot Grimshaw, een getrouwd man. Zij ontmoette hem vaak en wist dat hij steeds veel geld bij zich had. Op zekeren dag ging zij met Grimshaw naar Highams Park en bij deze gelegenheid deed Yeldham met een schroef- sleutel 'n aanval op den rivaal, dien hij doodsloeg en dien hij daarna van een bedrag van vijftien pond beroofde. Drie dagen na 't gebeurde huwde Yeldham Elsie Florence, die hij vroeger in zeer immoreele omstandig heden had aangetroffen en naar zijn woning had medegenomen, en besteedde het geroofde geld tot dekking van de kosten, enz. Bankroof. Een sensationeele bankroof heeft te Mancher plaats gehad. Alleen de directeur bevond zich in het bewuste bankgebouw, toen een drietal mannen binnentraden. «Handen op« werd hem gecommandeerd, waarna de bandieten een aantal schatkist biljetten wisten te bemachtigen, waarmee ze onmiddellijk in een taxi verdwenen. Dadelijk werden de roovers eveneens per auto achtervolgd. Na eenigen tijd in ver schillende lichtingen gereden te hebben, stapten de bandieten uit om te voet hun weg te vervolgen. Zij bereikten het open veld en zochten dekking achter een heuvel tje, vanwaar zij hun achtervolgers beschoten. Een heftige fussillade volgde. Ten slotte wisten de bandieten den terugtocht te blazen en zich achter eenige huizen te verschuilen. Nu was men hun spoor kwijt en het schijnt, dat de bandieten van deze omstandigheden gebruik gemaakt hebben, om per trein naar de eerstvolgende stop plaats te ontsnappen. Meer dan 50 gewapende politiemannen te paard, in auto's en met fietsen patroul- in dat bosch hebben neergelegen. Ik dank u, wie gij ook zijn moogt, ik dank u Deze laatste woorden sprak de vreemde met kracht uit zij greep thans de hand van Emma, drukte die zacht en vestigde haar groote, donkere oogen met zooveel uitdrukking op haar redster, dat deze er zonderling door te moede werd. «Ik dank u,« herhaalde de vreemde zachter, «ook uit naam van een, die niet nalaten zal, u eenmaal persoonlijk zijn dank te betuigen. «Ik verdien zooveel dank niet,« ant woordde Emma glimlachtend, «Ik deed immers slechts, wat mijn geweten en mijn plicht als mensch mij geboden, en ieder ander zou in mijn plaats hetzelfde gedaan hebben.Onwillekeurig dacht zij aan Barend en diens woorden, en zij voelde, hoe een licht blosje haar wangen bedekte, terwijl zij deze meening uitsprak, die toch eigenlijk niet de hare was. «Laat ons daarover niet redetwisten,* vervolgde het vreemde meisje, «in elk ge val hebt ge mij een zeer grooten dienst bewezen, dien ik nimmer hoop te vergeten.* «Ik zou u bijna niet herkend hebben,* begon Emma vriendelijk, die thans de ge legenheid aangreep, het gesprek op iets anders te brengen, «toen ik u daar op het gras vond liggen, hield ik u voor....* Zij aarzelde even, en vervolgde toen zacht«Voor veel ouder. «Geen wonder,* antwoordde het meisje, «op mijn reis hierheen stond ik aan allerlei leeren in den omtrek der stad om de bandieten op te sporen. Hevig onweer. Nadat bet den geheelen dag drukkend warm was geweest, is er een geweldig onweer boven Brussel losgebarsten, gepaard met hagelslag. Er vielen hagelsteenen als duiveneieren. In de omstreken van Brussel moet de schade aanzienlijk zijn. Vooral de kassen der tuinders hebben veel te ver duren gehad. BINNENLAND. H. M, de Koningin heeft Dinsdagmiddag de Zitting der Staten-Generaal geopend met de volgende korte Troonrede De wenschelijkheid om in de Grondwet onderscheidene belangrijke wijzigingen aan te brengen, is door de ontbonden Kamers der Staten-Generaal met groote meerder heid van stemmen erkend. Ter voldoening aan het Grondwettelijk voorschrift zullen u onverwijld de noodige voorstellen bereiken om het aangevangen werk te voltooien. Uw arbeid in deze zitting, kort van duur als zij is, zal uiteraard een beperkt karakter dragen. Ik stel mij voor mij nader te verklaren nopens de maatregelen in 's lands belang, die in de volgende Zitting uwe medewerking zullen behoeven. Het is mijne vurige bede, dat God ons de wijsheid moge schenken, onmisbaar om ons dierbaar vaderland in deze moeilijke tijden voor inzinking te behoeden. Ik verklaar de Zitting der Staten-Generaal te zijn geopend. Poging tot moord. In het gehucht «Den Hout« bij Made, bestond tusschen twee inwoners, de R. en A. J., een veete, die eindelijk tot uitbar sting is gekomen. Naar verluidt, is de R. des avonds, op zijn kousen loopend en gewapend met een dolkmes het huis van A. J. binnengegaan, die zich in buk kende houding stond te wasschen en de R. niet hoorde aankomen. Hij kreeg onver hoeds een zeer diepen steek in den rug met het dolkmes. De dader, die zich aangaf bij de politie, is overgebracht naar de gevangenis te Breda. gevaren en onheilen bloot, en aangezien ik geheel alleen en zonder eenige bekendheid met de landen was, welke ik moest door trekken, nam ik zooveel mogelijk die voor zorgmaatregelen, welke mij toeschenen de beste te zijn. Zoo gaf ik ook mijn gelaat en mijn geheele gestalte het voorkomen van een oude zwakke vrouw. Vandaar dat ge mij thans nauwelijks herkent. «Gij komt dus van zeer verre,* sprak Emma meer uit zucht, om het gesprek, waarin zij meer en meer behagen begon te scheppen, gaande te houden, dan wel uit nieuwsgierigheid. «Ja,« antwoordde het vreemde meisje op een toon, waarin een weinigje fierheid niet te miskennen was, «ik kom uit het Zuiden.* «Uit het Zuiden «Juist. Ver, heel ver. Regelrecht uit Italië.* «Wat Uit Italië riep Emma op ver baasden toon, gij komt uit Italië. Maar dat is een reis, die verscheiden maanden duurt «Zeer juist. Ik ben dan ook reeds bijna een jaar onderweg.* «Een jaar 1* Emma zag met een blik vol bewonde ring het schoone meisje aan zij vervolgde glimlachend «Ik zou reeds lang het doel van mijn tocht bereikt hebben, indien niet verschillende toevallige omstandigheden mij telkens meer of minder moeilijk te overkomen hindernissen in den weg hadden gelegd. Wordt vervolgd,) van Heus straat en rwaarö

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1922 | | pagina 1