ij dit er. üeiioort een
sift
FEUILLETON.
De opening der
Staten-Qeneraal.
Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No, 4211. Woensdag 26 Juli 1922.
mmÊ
-
Und van altena
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25,
en franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen
10 uur ingewacht.
BUITENLANDSCH OVERZICHT
Poincaré heeft Dubois, de Fransche ge
delegeerde in de Commissie van Herstel,
instructie's verstrekt, waarin hij in de
eerste plaats eischt de instelling van een
commissie, die voortdurende controle kan
uitoefenen op de Duitsche financiën. Verder
wil hij een moratorium toestaan voor de
eerstvolgende vervaldagen 15 Augustus en
15 September en daarbij de verlenging
van het moratorium afhankelijk maken van
de maatregelen die in dien tijd door de
Duitsche regeering genomen worden.
Neemt Duitschland vóór 15 September
dan géén afdoende maatregelen om zijn
verplichtingen te kunnen nakomen, dan
zou men de zekerheid hebben dat het op
zettelijk in gebreke bleef en de Geallieerden
zouden gezamenlijk of ieder afzonderlijk
tot het nemen van dwangmaatregelen kun
nen overgaan.
De Britsche openbare meening is zeer
verbolgen over deze houding. Niet alleen
dat Poincaré's eischen in scherp contrast
staan met de richting van de verzoenings
politiek der Britsche regeering, maar Frank'
rijk loopt, meent men te Londen, vooruit
op het rapport van de in tergeallieerde ga
rantie-commissie. Het had het resultaat
van het onderzoek der commissie kunnen
afwachten en tusschen Londen en Parijs
had daaromtrent overleg gepleegd kunnen
worden. Nu Frankrijk zijn houding zoo
stellig bepaalt, moet Engeland dit ook doen
en is een vergelijk veel moeilijker tot stand
te brengen. Een dergelijk overhaast op
treden als dat van den Franschen minister-
nresident, vindt te Londen geen sympathie.
Er is in Engeland, zooals de «Daily Tele
graph* heeft opgemerkt, geen neiging tot
snelle besluiten en de »Times« wijst op
de wenschelijkheid van een gemeenschap»
pelijke politiek »in een geest van geven en
nemen«, nu de nood bedenkelijke afmetin
gen begint aan te nemen.
Over het algemeen is de kritiek der
leidende Engelsche persorganen gematigd
van toon, maar van strekking toch scherp
veroordeelend. De nota door Poncaré aan
Dubois gericht verraadt gemis aan besef
vari den ernst der crisis waarin Europa
thans geraakt is, schrijft de Observer.
De Engelsche persstemmen toonen Pon
caré voldoende, dat Engeland het niet met
Wè
Door L. J. FIKKEE.
14)
Zoo in zichzelven redeneerende, volgde
Barend zijne meesteresse op eenigen afstand
naar het dorp, waar zij na verloop van een
half uur aankwamen en door enkele daar
toevallig staande landlieden nieuwsgierig
werden aangestaard.
Zonder zich hieraan echter maar in het
minst te storen, vervolgden beiden hunnen
weg en hielden eindelijk voor de herberg
stil, alwaar Emma de teugels, na afge
stegen te zijn, aan Barend overgaf en
binnentrad, door den buigenden waard op
de voorkomendste manier begroet. Hij had
den ganschen morgen eigenlijk al op den
uitkijk gestaan en nauwelijks was Emma
door hem in de verte ontdekt, of haastig
had hij zijne vrouw hiervan kennis gegeven,
die terstond daarop de kamer, waar de
vreemdelinge zich bevond, was binnenge
gaan met het vaste voornemen, die onder
geen voorwendsel hoegenaamd te verlaten,
zoolang de juffer zich daar bevond. Zij
wilde namelijk geen woord verliezen van
al wat er gesproken zoude worden, niet
alleen, om dit haren man getrouwelijk te
kunnen overbrengen, doch ook, en misschien
wel vooral, om aan hare eigen nieuws-
hem eens is. Poincaré zal waarschijnlijk
in het begin van Augustus naar Londen
gaan, om door persoonlijk overleg het eens
te worden. Hij is klaarblijkelijk bekeerd
tot de opvatting van zijn Britschen ambt
genoot, dat persoonlijke besprekingen het
meest afdoende middel zijn om tot over
eenstemming te komen en hij heeft daar
mede zijn standpunt, dat de vormen der
oude diplomatie, de bemiddeling van bui-
tenlandsche gezantschappen enz. gehand
haafd moeten blijven, verlaten. Dit op
zichzelf is reeds een groote triomf voor de
Engelsche regeering.
Na Waterford is nu ook Limerick in
handen der Vrijstaat-troepen gevallen.
Collins treedt doortastend op en drijft
de oproerlingen want als zoodanig wor
den thans zijn vroegere strijdmakkers be
schouwd zonder mededoogen voor zich
uit, steeds verder naar het Zuidwesten.
Daar de rebellen nog nergens hebben kun
nen stand houden, nooit hunnerzijds een
overwinning hebben kunnen behalen, is hun
definitieve nederlaag slechts een kwestie
van tijd. De regeering te Dublin hand
haaft het standpunt, dat een volledige
nederlaag der republikeinen noodzakelijk is
voor het herstel van orde en veiligheid.
En ongetwijfeld zal zij haar gezag sterker
vestigen naarmate zij den tegenstanders
haar kracht meer laat gevoelen.
De Duitsche rijksregeering heeft zich thans
tegen de gevaren die van de zijde der AI-
Duitschers dreigen, gewaarborgd door het
wetsontwerp tot beveiliging van de republiek,
doch thans dreigen andere gevaren, en wel
uit Beieren. Te München voelt men niets
voor de uitzonderingswetmen is daar over
het algemeen reactionnair gezind en ziet
in de beschermingswetten het resultaat van
roode invloeden. De meerderheid van den
landdag schijnt vastbesloten óm het stand
punt van Beieren tegenover de besluiten
der rijksregeering te handhaven. De minister
president, Lerchenfeld, leidt zelf de reaction
naire beweging en wordt door de Beiersche
volkspartij ijverig ondersteund. Van een
toepassing der dwang wettenin Beieren
wil geen der partijen met uitzondering
van de socialisten iets weten. München
blijft het bolwerk der Al-Duitsche reactie.
En tegen deze reactie blijft de regeering
te Berlijn machteloos. Zij kan ongetwijfeld
eischen dat de wetten toegepast worden,
ook in Beieren en Lerchenfeld zal zich
gierigheid te kunnen voldoen, die om licht
te begrijpen redenen in niet geringe mate
was opgewekt.
Toen Emma dan ook de pronkkamer
binnentrad, zag zij de waardin, in alle
deftigheid neergezeten, naast den grooten
stoel, waarin de vreemdelinge had plaats
genomen, en, na voor de juffer eene tame
lijke stijve buiging te hebben gemaakt,
plantte zij zich weder op haren zetel met
een zoo vastberaden trek om de lippen,
dat een Kenau Hasselaar er trotsch op had
kunnen zijn.
De vreemdelinge had nauwelijks het
meisje gezien, of zij rees van haar stoel
op, in weerwil van de zwachtels, die zich
om haar voeten bevonden, en maakte een
zoo bevallige en tegelijk beleefde buiging,
dat Emma niet nalaten kon, evenals gisteren,
in stilte de opmerking te herhalen, dat
het onmogelijk een geboren bedelaarster
kon zijn, die zij daar voor zich zag. Emma
beantwoordde dezen groet en wilde juist
den mond openen, om naar haren welstand
te vragen, toen zij als verbaasd een schrede
terugtrad en beurtelings de waardin en
de vreemde aanzag.
Was dó.t de doodelijk bleeke uitgeputte
en bijna stervende vrouw, die zij gisteren
in het woud haars vaders gevonden en
hierheen gebracht had Was dat de hulp
behoevende, die met loshangende haren en
den dood schijnbaar nabij, met bebloede
voeten en kleurlooze lippen op het gras
nederlag Was d&t eindelijk hetzelfde
daartegen niet verzetten.
Maar toepassen en toepassen is twee en
met onwillige hondenVermoedelijk
mag men thans ook een Beiersche kabinets
crisis verwachten. In de tegenwoordige
omstandigheden kunnen de democratische
leden van de regeering hun portefeuilles
bezwaarlijk behouden.
BUITENLAND.
Ingesneeuwd.
Tengevolge van het slechte weer en de
plotseling ingetreden koude zijn op de Zug-
spitze in Zuid-Beieren 'n groot aantal per
sonen afgesneden. Het grootste gedeelte
der toeristen slaagde er in zich te redden,
doch vjjf er van zijn nog op de Zugspitze.
Pogroms bij Minsk
In de pers te Kowno is een bericht ver
schenen, dat sterk de nationale verhoudin
gen ter plaatse teekent.
Het blad «Laisve« dat tot dusver den
Joden goed gezind was, meldt dat toen de
bolsjewiki niet slaagden in hun requisities
in het departement Minsk, zij den Jood-
schen inwoners gelastten, requisities te doen
onder de bevolking. Dit optreden heeft
de hefstigste verontwaardiging der bevol
king aldaar gaande gemaakt, en in een
dorp in de omgeving van Minsk dreven ze
de Joden bijeen in een schuur, welke ze
vervolgens in brand staken. Op die wijze
verbrandden zij, naar verluidt, 321 Joden.
Eeu luchtschip voor Amerika.
De Zeppelinfabrieken te Friedrichshaven
hebben een Amerikaansche bestelling ge
kregen voor den bouw van een luchtschip
dat moet dienen voor een transatlantische
passagiersdienst. Het zal dertig passagiers
moeten vervoeren en een lading van 40
ton en het moet kunnen varen met een
snelheid van 120 kilometer per uur. De
bemanning zal uit 24 koppen bestaan. De
bouw van dit nieuwe luchtschip wordt op
een jaar berekend.
De stakingen.
In Pennsylvanië zijn de gendarmen naar
de kolenbekkens gezonden om de mijnen,
die heropend zullen worden, te beschermen.
De gendarmen zullen op twee strategische
punten geconcenteerd worden.
De Consolidated Coal en Coces Cy. heeft
aan president Harding geseind, dat gouver
neur Davis, bescherming geweigerd heeft.
afgetobde, ellendige schepsel, dat zij den
vorigen dag reeds dood waande, toen zij
haar vond liggen onder de boomen
Emma zag, instede van een ziekelijke,
uitgeteerde vrouw voor haar verwonderde
blikken een beeldschoon meisje, naar gis
sing ongeveer twintig of twee en twintig
jaren oud, weelderig van vormen en met
gitzwarte haren, die thans in zware prach
tige vlechten over hare schouders neder-
hingen. Hare donkere oogen schitterden
met een zuidelijken gloed en toen zij haar
mond opende, om Emma aan te spreken,
blonken tusschen de fijn besneden lippen
zulke kleine hagelwitte tandjes, dat men
onwillekeurig de verzoeking bij zich op
voelde komen, een kus op dat mondje te
drnkken.
«Ik zie, gij verwondert u,« sprak de
vreemde, op zachten loon en met een zil
veren stem, die Emma aangenaam in de
ooren klonk. «Doe mij het genoegen en
neem hier naast mij plaats ik heb reeds
verlangd, u te zien en te spreken.*
Emma gehoorzaamde en zette zich naast
het vreemde, schoone meisje neder. De
waardin staarde als in gepeinzen naar buiten.
«In de eerste plaats breng ik u mijn
hartelijken dank voor uw vriendelijke hulp,
mij gisteren bewezen,* begon de ander in
tamelijk goed verstaanbaar Hollandsch,
hoewel de vreemde tongval in bijna elk
woord duidelijk te vernemen was, «zonder
u zou ik hoogwaarscbijnlijk nu niet reeds
hersteld zijn en mogelijk nog langen tijd
Zij heeft om federale troepen gevraagd.
Gouveneur Grotesbeck van Michigan
heeft den mijnwerkers tot hedenavond tijd
gegeven om het voorstel tot hervatting van
den arbeid aan te nemen, onder bedreiging
dat hij anders de mijnen zal overnemen
en ze zelf zal exploiteeren.
Ter doodreroordeeling van een Echtpaar.
Woensdag zijn te Londen een zekere
William Yeldham, een 23-jarige landbou
wer en zijn vrouw de 22-jarige Elsiè
Florence, beschuldigd van moord op den
54-jarigen huisschilder Grimshaw, ter dood
veroordeeld. Blijkens het verslag was de
moord gedeeltelijk 'n moord uit minnenijd,
gedeeltelijk 'n roofmoord. De vrouw stond
in zekere verstandhouding tot Grimshaw,
een getrouwd man. Zij ontmoette hem
vaak en wist dat hij steeds veel geld bij
zich had. Op zekeren dag ging zij met
Grimshaw naar Highams Park en bij deze
gelegenheid deed Yeldham met een schroef-
sleutel 'n aanval op den rivaal, dien hij
doodsloeg en dien hij daarna van een bedrag
van vijftien pond beroofde. Drie dagen na
't gebeurde huwde Yeldham Elsie Florence,
die hij vroeger in zeer immoreele omstandig
heden had aangetroffen en naar zijn woning
had medegenomen, en besteedde het geroofde
geld tot dekking van de kosten, enz.
Bankroof.
Een sensationeele bankroof heeft te
Mancher plaats gehad. Alleen de directeur
bevond zich in het bewuste bankgebouw,
toen een drietal mannen binnentraden.
«Handen op« werd hem gecommandeerd,
waarna de bandieten een aantal schatkist
biljetten wisten te bemachtigen, waarmee
ze onmiddellijk in een taxi verdwenen.
Dadelijk werden de roovers eveneens per
auto achtervolgd. Na eenigen tijd in ver
schillende lichtingen gereden te hebben,
stapten de bandieten uit om te voet hun
weg te vervolgen. Zij bereikten het open
veld en zochten dekking achter een heuvel
tje, vanwaar zij hun achtervolgers beschoten.
Een heftige fussillade volgde. Ten slotte
wisten de bandieten den terugtocht te
blazen en zich achter eenige huizen te
verschuilen. Nu was men hun spoor kwijt
en het schijnt, dat de bandieten van deze
omstandigheden gebruik gemaakt hebben,
om per trein naar de eerstvolgende stop
plaats te ontsnappen.
Meer dan 50 gewapende politiemannen
te paard, in auto's en met fietsen patroul-
in dat bosch hebben neergelegen. Ik dank
u, wie gij ook zijn moogt, ik dank u
Deze laatste woorden sprak de vreemde
met kracht uit zij greep thans de hand
van Emma, drukte die zacht en vestigde
haar groote, donkere oogen met zooveel
uitdrukking op haar redster, dat deze er
zonderling door te moede werd.
«Ik dank u,« herhaalde de vreemde
zachter, «ook uit naam van een, die niet
nalaten zal, u eenmaal persoonlijk zijn dank
te betuigen.
«Ik verdien zooveel dank niet,« ant
woordde Emma glimlachtend, «Ik deed
immers slechts, wat mijn geweten en mijn
plicht als mensch mij geboden, en ieder
ander zou in mijn plaats hetzelfde gedaan
hebben.Onwillekeurig dacht zij aan
Barend en diens woorden, en zij voelde,
hoe een licht blosje haar wangen bedekte,
terwijl zij deze meening uitsprak, die toch
eigenlijk niet de hare was.
«Laat ons daarover niet redetwisten,*
vervolgde het vreemde meisje, «in elk ge
val hebt ge mij een zeer grooten dienst
bewezen, dien ik nimmer hoop te vergeten.*
«Ik zou u bijna niet herkend hebben,*
begon Emma vriendelijk, die thans de ge
legenheid aangreep, het gesprek op iets
anders te brengen, «toen ik u daar op het
gras vond liggen, hield ik u voor....*
Zij aarzelde even, en vervolgde toen
zacht«Voor veel ouder.
«Geen wonder,* antwoordde het meisje,
«op mijn reis hierheen stond ik aan allerlei
leeren in den omtrek der stad om de
bandieten op te sporen.
Hevig onweer.
Nadat bet den geheelen dag drukkend
warm was geweest, is er een geweldig
onweer boven Brussel losgebarsten, gepaard
met hagelslag. Er vielen hagelsteenen als
duiveneieren. In de omstreken van Brussel
moet de schade aanzienlijk zijn. Vooral
de kassen der tuinders hebben veel te ver
duren gehad.
BINNENLAND.
H. M, de Koningin heeft Dinsdagmiddag
de Zitting der Staten-Generaal geopend
met de volgende korte Troonrede
De wenschelijkheid om in de Grondwet
onderscheidene belangrijke wijzigingen aan
te brengen, is door de ontbonden Kamers
der Staten-Generaal met groote meerder
heid van stemmen erkend.
Ter voldoening aan het Grondwettelijk
voorschrift zullen u onverwijld de noodige
voorstellen bereiken om het aangevangen
werk te voltooien.
Uw arbeid in deze zitting, kort van duur
als zij is, zal uiteraard een beperkt karakter
dragen.
Ik stel mij voor mij nader te verklaren
nopens de maatregelen in 's lands belang,
die in de volgende Zitting uwe medewerking
zullen behoeven.
Het is mijne vurige bede, dat God ons
de wijsheid moge schenken, onmisbaar om
ons dierbaar vaderland in deze moeilijke
tijden voor inzinking te behoeden.
Ik verklaar de Zitting der Staten-Generaal
te zijn geopend.
Poging tot moord.
In het gehucht «Den Hout« bij Made,
bestond tusschen twee inwoners, de R. en
A. J., een veete, die eindelijk tot uitbar
sting is gekomen. Naar verluidt, is de R.
des avonds, op zijn kousen loopend en
gewapend met een dolkmes het huis
van A. J. binnengegaan, die zich in buk
kende houding stond te wasschen en de R.
niet hoorde aankomen. Hij kreeg onver
hoeds een zeer diepen steek in den rug
met het dolkmes. De dader, die zich
aangaf bij de politie, is overgebracht naar
de gevangenis te Breda.
gevaren en onheilen bloot, en aangezien ik
geheel alleen en zonder eenige bekendheid
met de landen was, welke ik moest door
trekken, nam ik zooveel mogelijk die voor
zorgmaatregelen, welke mij toeschenen de
beste te zijn. Zoo gaf ik ook mijn gelaat
en mijn geheele gestalte het voorkomen
van een oude zwakke vrouw. Vandaar
dat ge mij thans nauwelijks herkent.
«Gij komt dus van zeer verre,* sprak
Emma meer uit zucht, om het gesprek,
waarin zij meer en meer behagen begon
te scheppen, gaande te houden, dan wel uit
nieuwsgierigheid.
«Ja,« antwoordde het vreemde meisje
op een toon, waarin een weinigje fierheid
niet te miskennen was, «ik kom uit het
Zuiden.*
«Uit het Zuiden
«Juist. Ver, heel ver. Regelrecht uit Italië.*
«Wat Uit Italië riep Emma op ver
baasden toon, gij komt uit Italië. Maar
dat is een reis, die verscheiden maanden
duurt
«Zeer juist. Ik ben dan ook reeds bijna
een jaar onderweg.*
«Een jaar 1*
Emma zag met een blik vol bewonde
ring het schoone meisje aan zij vervolgde
glimlachend «Ik zou reeds lang het doel
van mijn tocht bereikt hebben, indien niet
verschillende toevallige omstandigheden mij
telkens meer of minder moeilijk te overkomen
hindernissen in den weg hadden gelegd.
Wordt vervolgd,)
van Heus
straat en
rwaarö