Uitgever: L. J. VEERMAN, Heusden.
No, 4217. Woensdag 16 Augustus 1922.
FEUILLETON.
YIOÏ.
UND VAN ALTENA
Dit blad verschijnt WOENSDAG en ZATERDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25,
en franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Advertentiën van 16 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdag- en Vrijdagmorgen
10 uur ingewacht.
„Mijne handen waren absoluut
opengebarsten
Werken in den tuinieb herstellen
aan een auto....zulke werkjes veroor
zaken ruwe handen en brengen stof
en vuil in de huid
LIFEBUOY-ZEEP reinig! de huid volkomen
en breng! in de poriën een weldadige
zuiverheld.die verzacht en beschermt
LIFEBUOY HEALTH SOAP
Fabrikanten van
Lux enTWnk
BU
ITENLANDSCH OVERZICHT
De berichten uit Londen van Zaterdag
deden de hoop herleven, dat men, dank zij
het bemiddelend optreden van de Italiaan-
sche en Belgische gedelegeerden, toch nog
tot overeenstemming zou komen.
Vooral de Belgische vertegenwoordiger
Theunis heeft zijn uiterste best gedaan de
conferentie te redden en het bondgenoot
schap weer op te lappen.
Volgens de berichten van Maandag is
echter de toestand verder van overeen
stemming dan hij nog ooit geweest is.
Frankrijk acht de waarborgen voor een
moratorium onvoldoende en blijft halstarrig
aan zijn gestelde eischen vasthouden en
weigert elk moratorium, waarvoor de
waarborgen die Frankrijk krijgt onvoldoende
zijn.
De grootste moeilijkheid levert de con
trole der bosschen en der staatsmijnen op.
Vooral de contróle over de mijnen en fa
brieken in het Roergebied. De Engelschen
willen wel toegeven dat er, bij wijze van
waarborg, eenige contróle uitgeoefend wordt,
doch niet een controle zooals de Franschen
die willen en die het begrip annexatie na
dert. Want de Franschen willen over de
Door L. J. FIKKEE.
20)
Haastig schoof zij deze een weinig los
en zag, hoe de slapende zich onrustig op
hare legerstede bewoog, alsof een benauwde
droom haar kwelde.
»Arm meisje,mompelde de waardin,
mogelijk droomt zij wel van de vele ge
varen, waarmede zij op haar verren tocht
heeft te worstelen gehad. Zou het nu niet
beter zijn, haar te wekken
Reeds wilde zij de daad bij het woord
voegen en strekte den arm naar het meisje
uit, toen zij zag, hoe plotseling een blijde
glimlach over het gelaat van de slapende
vloog. Eene uitdrukking van geluk en zalig
heid verspreidde zich over haar trekken
haar lippen openden zich halverwegen, en
op zilverreinen toon suisde het als een
zucht van haar mond t Voor eeuwig
eeuwig
Toen werd het stil, maar de blijde, ge
lukkige glimlach bleef, en schoon als een
engel lag het meisje daar neder, terwijl
de waardin onafgebroken den blik op haar
gevestigd hield en zich nauwelijks scheen
te durven verroeren, uit vrees, de vreem
delinge in haar zaligen droom te zullen
storen.
opbrengst van de mijnen en bosschan de
vrije beschikking krijgen, terwjjl de En
gelschen slechts het uitoefenen van toe
zicht willen goedkeuren. Hetzelfde geldt
voor de bosschen, die tot Beieren behoo-
ren. Als Engeland deze eischen van
Poincaré inwilligt en de zware waar
borgen ondersteunt is het ook gehouden
Duitschland tot gehoorzaamheid te dwingen
indien de wanhoop de regeering te Berlijn
of het Duitsche volk tot verzet mocht
brengen. En daarin heeft Engeland be
grijpelijker wijze niet veel lust. Volgens
de »Temps« zou alleen België het Fran-
sche standpunt betreffende de staatsmijnen
en bosschen toegedaan zijn. Ook België
zou door het in exploitatie nemen van die
mijnen en bosschen de achterstallige be
talingen van Duitschland willen aanvullen.
Het Roergebied is dus de groote inzet
van de Londensche conferentie en geen
der twee partijen denkt aan toegeven.
Poincaré dreigt, dat hij, als de conferentie
mislukt, zijn vrijheid van handelen herne
men zal. Beteekent dit, dat het Fransche
leger het Roergebied binnenrukken en
bezetten zal zonder zich aan de bezwaren
van Engeland verder iets gelegen te laten
liggen
Zou Frankrijk werkelijk tot dezen
maatregel durven over te gaan, en daar
door de verbittering in Duitschland tot het
uiterste wiïlen voeren
Men kan bet zich niet indenken, van
verschillende zijden gaan waarschuwingen
op. De voormalige Italiaansche premier,
waarschuwt tegen deze verbittering, die
naar hij beweert hand over hand toeneemt.
Wel hebben de Duitschers reden om
verbitterd te zijn. Bij de reeds ondergane
beleedigingen komt thans de wreede ver
geldingsmaatregel van Frankrijk in Elzas-
Lotharingen, waarbij 500 Duitschers met
vrouwen en kinderen, totaal 1500, zijn
verbannen.
Deze bannelingen hebben niet meer van
hun have en goed mogen medenemen dan
30 K.G. bagage en 10.000 mark
per gezin. De ongehuwden de helft van
dit bedrag. Hun bezittingen worden in
beslag en onder beheer der autoriteiten
genomen.
Het materieele voordeel dat voor Frank
rijk uit dezen maatregel voortvloeit is
klein. De haat die er uit ontstaat daar
entegen onberekenbaar groot. En waarom
heeft Frankrijk dezen maatregel genomen
Terecht zegt de Duitsche regeering in een
»Wat is zij schoon,herhaalde zij einde
lijk, op haar teenen naar de deur sluipende,
om even de kamer te verlaten en haar
man te gaan zeggen, dat zij vooreerst niet
van de legerstede der zieke weg kon, zoo
dat hij nu zelf een wakend oog over alles
had te houden.
»A1 goed, vrouw, al goed,« gaf de waard
glimlachend en knipoogend ten antwoord,
»maar zeg eens,« vervolgde hij fluisterend,
met den duim over zijn schouder naar de
pronkkamer wijzend, »hebt ge ook al het
een of ander van haar vernomen ?c
De waardin zette de handen in de zijden
wierp het hoofd, voor zooverre haar dikke,
korte hals dit toeliet, in den nek, sperde
hare oogen zoo wijd mogelijk open en bleef
haar echtgenoot in deze min of meer deftige
houding eenige oogenblikken zwijgend en
onbeweeglijk aanstaren.
Toen vroeg zij op een toon, die den
waard alles behalve aanmoedigend in de
ooren klonk ïLuister eens, man I Wat
zoudt gij wel doen, indien gij doodziek
nederlaagt in een vreemd huis, met ijselijk
doorgeloopen voeten en met de koorts onder
de leden Zeg, wat zoudt ge dan wel
doen En als er dan eens iemand kwam,
die u wildvreemd was, en die u liefde
vol verzorgde en oppaste en die u hielp,
alsof gij een lid van het huisgezin of een
bloedverwant waart, wat zoudt gij dan wel
doen, vraag ik.t
De verbaasde kastelein wierp een vragen-
den, eenigszins twijfelachtigen blik op zijn
protest-nota, dat, daar men te Parijs niet
eens den vervaltermijn van 15 Augustus
heeft afgewacht, maar op deze wijze rea
geert op een verzoek om uitstel van beta
ling, een ernstig onrecht begaan wordt.
Duitschland dringt daarom aan op herroe
ping van de noodlottige besluiten of om
een beslissing door een onpartijdig scheids
gerecht.
Frankrijk schijnt niet te willen beseffen
dat het gevaarlijk kan worden een bevolking-
van 60 millioen plus 40 millioen Duitschers
die in en buiten Europa verspreid leven,
tot het uiterste te prikkelen.
Volgens de berichten van heden Dinsdag
morgen is de Londensche confe
rentie uiteengegaan zonder
een resultaat te bereiken, en
is zjj gestrand op de halstarrigheid van Poin
caré. Naar de »Tel.« uit Brussel ver
neemt, zou Theunis nog het volgende voorstel
aan de conferentie willen voorleggen
De betalingen van Duitschland zouden
tot het tijdstip van een volgende conferentie
in November te houden, worden uitgesteld.
Duitschland zou dan echter in ieder geval
promesses moeten overhandigen, gesecureerd
door handteekeningen uit de leidende han
delskringen.
In den tusschentijd zou men zekere
waarborgen moeten toepassen, waaromtrent
Frankijk en Engeland tot een overeen
stemming zouden moeten komen. Indien
Poincaré met deze oplossing van de kwestie
genoegen zou nemen, zou het mogelijk zijn
om tot overeenstemming te geraken over
de bijeenroeping van een nieuwe conferentie
tegen November, en zou de huidige te
Londen uiteen kunnen gaan.
De verjaardag der Duitsche grondwet is
te Berlijn en ook elders in Duitschland
zonder incidenten gevierd. Ook zonder groote
geestdrift. Maar toch, als men de berichten
uit Berlijn gelooven mag, met zekere vol
doening by de groote massa. In den rijks
dag heeft de staats-president van Baden
een feestrede gehouden en daarin, uit naam
van geheel Zuid-Duitschland, trouw aan de
republiek beloofd. In dit verband kwam
hij met het verblijdende bericht, dat ook
het conflict tusschen Beieren en het rijk,
gerezen naar aanleiding van het wetsont
werp tot bescherming der republiek, thans
geheel uit den weg geruimd is. Deze mede-
deeling was voor velen een verrassing en
verwekte, gelijk zich denken laat, nogal
sensatie.
gade en antwoordde toen tamelijk onnoozel
»Wel, vronw, ik zou zoo iemand in mijn
hart en gedurende mijn geheele leven
dankbaar zijn.«
Welzoo, zoudt ge dat vroeg de waar
din op vrij scherpen toon, »wel zoo
En wat zoudt ge dan wel denken, dat ik
moest doen, indien die vreemde juffer, die
meer op een heilige dan op een mensch
gelijkt, ook eens zoo erg ziek was, dat zij
onder mijn handen flauw viel Zeg eens,
als gij het kunt, wat moest ik dan doen
De waard kende het karakter zijner
vrouw te goed, om niet te weten, dat die
uitdagende houding en die scherpe toon
enkel dienst moesten doen als een masker,
waarachter de goedhartige vrouw haar aan
doeningen trachtte te verbergen, en wel
verre van zich beleedigd of verontwaardigd
te toonen, trad hij integendeel glimlachend
op zijn vrouw toe, sloeg zijn arm vertrou
welijk om haar middel en antwoordde
»Wel, mijn lieve, ik zou haast denken, dat
gij dan niets beters kondet doen, dan die
heilige stil te laten rusten en haar volstrekt
niet lastig te vallen met zekere nieuwsgie
rige vragen.
>Komaan, zoo mag ik u hooren,« sprak
de waardin, hare uitdagende honding voor
een meer vredelievende verwisselende en
tersluiks een traan wegpinkende, »zoo mag
ik u inderdaad hooren, en daarom wil ik
u dan ook maar dadelijk zeggen, Jelle, dat
ik het niet over mijn hart heb knnnen
verkrijgen, dat arme kind langer uit den
De besprekingen tusschen Beieren en het
rijk waren juist tot een bevredigend einde
gebracht. Het door Lerchenfeld en Wirth
onderteekende protocol zal nu nog door het
Beiersche kabinet goedgekeurd moeten wor
den, maar niemand verwacht dat Lerchenfelds
medestanders bezwaar zullen maken, tegen
een overeenkomst waaraan hij zijn goed
keuring heeft gehecht. Vermoedelijk zal
het protocol heden worden geplubliceerd.
Het is voor den president van de Duitsche
republiek, Ebert, een groot succes, want
dat het conflict tusschen Berlijn en Miinchen
zoo snel uit den weg geruimd kon worden,
is in de eerste plaats te danken aan zijn
beleid en aan zijn grooten tact.
BUITENLAND.
Mwtorboet vergaan.
De motorboot Gaarden van de firma
Krupp is bij Gjedsseriff in de Oostzee ten
gevolge van een hevigen storm vergaan.
De kapitein en 8 man kwam in de golven
om. De andere manschappen waren erin
geslaagd, over boord te springen, en zich
aan de drijvende reddingboot vast te klam
pen. 's Avonds werden de schipbreukelin
gen door een Zweedsche stoomboot ont
dekt, die hen naar Sasnitz bracht.
o
Keu relletje te Hannover.
Te Hannover zijn Schupo-agenten en
rijksweersoldaten aan den slag geweest,
tot groote vreugde van het straatschuim
dat aan beide zijden aan den strijd deel
nam. Het relletje ontstond doordat een
Schupo-agent een fietsend rijksweersoldaat
wegens een overtreding wilde bekeuren.
Verschillende andere soldaten kwamen hun
collega te hulp en toen werd er flink ge
vochten. De politieversterking die met
vrachtoauto's ter plaatse verscheen, werd
door de menigte met gejoel ontvangen.
Tal van personen werden gearresteerd.
Ken duikbootongeluk.
Een Zweedsche duikboot was Woensdag
avond bij oefeningen langs de kust van
Solingen bezig met het vuren op een be
wegend doel, toen de commandant de boot
naar de oppervlakte bracht om het effect
van het vuur te bepalen, zoo meldt de
correspondent van de Daily Mailc te Ko
penhagen. Drie leden der bemanning gingen
aan dek, doch daar de ballast-tanks niet
alle gelijkelijk waren gevuld en het schip
niet drijvend kon worden gehoudeu, moest
slaap te houden, dan dringend noodig was.
En ik gevoel ook volstrekt geen lust, haar
straks, als zij wakker wordt, te vragen
naar dingen, die u en mij geheel niet aan
gaan. Nu weet gij het, Jelle, waaraan gij
u te houden hebt. Als gij iets van haar
weten wilt, of indien gij meent, dat zij u
iets zoude kunnen vertellen, waar een van
ons beiden belang bij heeft, wees dan zoo
goed, het haar zelve te vragen, als zij in
zooverre hersteld is, dat zij weder buiten
mag komen en in onzen tuin wandelen.
Gij kunt haar daar in eigen persoon op
uw gemak uithooren. En dit is mijn mee
ning, Jelle, en nu weet gij het. a
Na deze redevoering maakte de waardin
aanstalten, om weer heen te gaan. doch
zich herinnerende, dat zij nog slechts een
gedeelte van haar voornemen had ten uit
voer gebracht, vervolgde zij »En hoor nu
nog even naar wat ik u zeggen zal, Jelle.
Gij moet vandaag maar eens voor twee
werken want ik mag de juffer niet ver
laten, zij kan ieder oogenblik mijn hulp
noodig hebben en daarom, begrijpt gij, heb
ik nu geen tijd, om mij met iets anders
te bemoeien.
De waard knikte haar glimlachend toe
en krabde met koddige verlegenheid zijn
oor, hetgeen voor zijn vrouw een onbedrieg
lijk teeken was, dat hij over het een of
ander nadacht.
ïWaar staat gij nu weer over te soezen,
Jelle vroeg zij verwonderd. »Zyt ge
mogelijk bang, dat de meid het eten zal
de commandant de luikopening sluiten en
weer onderduiken. Twee der drie mannen,
van wie een de zoon van admiraal Ancar-
crone, verdronken de derde werd door een
boot gered. Was de duikboot niet onmid
dellijk ondergedoken, dan zou zij, wordt
gezegd, zijn gezonken, en de heele beman
ning verdronken.
WouribrAiid in Algiers.
Sedert zes dagen woedt een brand in
de bergwouden van de streek tusschen
Bone en de Tunisische grens. Er is reeds
een oppervlakte van 20.000 H.A. vernield.
De brand zou aan kwaadwilligheid moeten
worden toegeschreven.
fluiterty in een gevangenis.
De gevangenen in de gevangenis te
Brandenberg zijn aan het muiten geslagen.
Acht der gevangenen vielen de bewakers
aan, maakten ze onschadelijk en slaagden
er in uit het tuchthuis te ontsnappen.
Men zette de vluchtelingen onmiddellijk
achterna. Zes hunner kon men weer in
rekenen, de zevende werd doodgeschoten,
terwijl de achtste er in is geslaagd te
ontkomen.
o
Haar dollar terug.
Voor een jaar of 27 gaf een dame een
dollar uit te Lancaster en heeft hem nu
pas te Montesano terugontvangen. Zij was
als een kind zoo blij, want haar vader
had haar dien dollar gegeven op haar
zevenden verjaardag en het was er een
met het jaartal van haar geboortejaar. Zij
had er haar initialen in gegrift en hem
bij vergissing uitgegeven. Toevallig een
dezer dagen inkoopen doende in Montesano
ontving zij bij geldwisselen den dollar van
haar jeugd terug.
Wat zegt het bijgeloof van zoo iets
fabrieksbrand in Italië.
Een bougiefabriek werd te Venetië door
een geweldigen brand verwoest.
De schade wordt op 1 millioen lire
geraamd.
De brandweerlieden konden slechts met
groote moeite de aangrenzende gebouwen
vrijwaren.
laten aanbranden, omdat ik er niet bij kan
zijnen er op toezien Wees maar gerust
want
»Neen, vrouw, dat is het niet,« gaf de
waard langzaam ten antwoord, »maar, ziet
ge, één ding zou ik toch zoo gaarne ge
weten hebben van haar.G En andermaal
wees hij over zijn schouder naar de pronk
kamer.
ïWel, heb ik nu ooit in mijn leven
riep de wasrdin uit met een gelaat, dat
ernstig moest heeten, doch waarop zich
niettemin alle teekenen van een gullen
glimlach begonnen te vertoonen. »Heb ik
nu ooit zulk een nieuwsgierigen man meer
aangetroffen, als Jelle uit »Het gekroonde
Herts: blijkt te zijn En dan durft zoo
iemand nogal praten van vrouwelijkejnieuws-
gierigheid. Foei, Jelle, ik zou me bijna
over u kunnen schamen, dat zou ik
waarlijk
»Och, het was eigenlijk van geen belang,
wat ik weten wildea gaf Jelle op schijn
baar onverschilligen toon ten antwoord,
»ik dacht alleen maar, dat
ïEn als ik vragen mag, wat zoudt ge
dan zoo gaarne weten, Jelle vroeg de
waardin plagend, haar man schalks aanziende
»Niets anders, dan haar naam,» ant
woordde Jelle kalm, er onmiddellijk bijvoe
gend ïMaar het is van geen belang, ziet
ge In die vreemde landen hebben de
menscheri heel andere namen, dan bij ons,
zooals ik u wel eens verteld heb.
Wordt vervolgd.)
NIEUWSBLAD
voor itetLand nnHeusden en Altena, de Langstraat
b BoiiimelGrwaiird
D£ LEVER'S ZEEP M*
VLAAGDINGErt