Uitgave: Firma L. J. VEERMAN, Heusden.
No, 4262. Woensdag 24 Januari 1923.
J
FEUILLETON.
Marie-Annie.
^ND VAN ALTENA
Int Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en
franco per post beschikt /4.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Advertentiën van 1 6 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
BUITENLANDSCH OVERZICHT.
In het Ruhrgebied gaat het steeds meer
hard tegen hard. De Franschen, die zich
in den aanvang bepaald hadden tot een
militaire demonstratie en die tegelijkertijd
gepoogd hebben met de mijndirecties te
onderhandelen zijn klaarblijkelijk, toen ge
leidelijk bleek dat de mijndirecteuren voor
geen overleg te vinden waren en dat de
bevolking, de ambtenaren en autoriteiten
de Fransche officieren overal tegenwerkten,
besloten om tegenover dit tijdelyk verzet
geweld te gebruiken. En dit geweld heeft
de bevolking tot krachtiger verzet geprik
keld, zoodat overal proteststakingen plaats
hebben.
Sinds Zaterdagmiddag komen geregeld
bijzonderheden in, over arrestaties en over
andere, even ingrijpende maatregelen.
De «Kölnische Zeitung* bericht, dat de
douane-autoriteiten te Dortmund Zaterdag
avond in hechtenis genomen zijn. Twee
directeuren van de Rijksbank en de direc
teur-generaal der posteryen te Essen zijn
gearresteerd. Eveneens de directeur van
het telegraafkantoor te Essen. E<*n ander
belangrijk feit is de gevangenneming van
dr. Jahn, de directeur der spoorwegen te
Essen. Volgens latere berichten moeten
dr. Jahn en de directeuren van het post
en telegraafkantoor in vryheid zijn gesteld.
De regeeringspresident te Essen is echter
uit 't bezette gebied verdreven. Eveneens
zijn verbannen uit het bezette gebied de
directeur der boschbedrijven te Mainz, re-
geeringsraad Rüdern te Wiesbaden en nog
eenige andere invloedrijke mannen. En dit
alles, omdat zij geweigerd hebben de be
velen der Fransche bezettingsautoriteiten te
gehoorzamen en zich beroepen hebben op
tegengestelde berichten uit Berlyn.
Een 6-tal mijndirecteuren, waaronder
Frits Thijssen, zijn gearresteerd en over
gebracht naar de gevangenis te Mainz, waar
schijnlijk zullen ze heden voor den krijgsraad
moeten komen.
In vele mijnen is het werk, onmiddellijk
na het bekend worden stilgelegd, de be-
drijfsraad van de Thijssen-fabrieken heeft
een staking van 65000 arbeiders aange
kondigd als de directeur niet onmiddellijk
in vrijheid wordt gesteld.
Het Wolff-bureau spreekl van een ont
zaglijke opgewondenheid onder de arbeiders.
De stemming schijnt inderdaad meer dan
geprikkeld te zijn. En de regeering te
Berlijn laat niets na om de stemming van
i.
Na zyn eerste medaille van verdienste
op de groote tentoonstelling van schilde
rijen behaald te hebben, maakte zich van
den schilder George Richand eene zekere
lusteloosheid meester. Hij gevoelde groote
behoeft», om de woelige stad te verlaten
en eenige rust te nemen. Wat versche
lucht, etn frissche omgeving, het samen
zijn met Ie natuur, een verblyf in woud
achtige landstreken of aan het zeestrand
dit alles zou het geschokte zenuwstelsel
van den jonge man weer kunnen herstellen.
George Richand herinnerde zich een plaats
den reizigers onbekend, waar hij vroeger
vaal geweest was, het dorpje Menhoël aan
de kusten van Bretagne, te midden der
rotsin gelegen, wier toppen zich hoog in
de lucht verheffen, aan wier voet de on-
stuinige golven met donderend geweld
het schuin wild naar alle kanten doen
uitsjatten, 'ergezeld van een zwaar ge
bulder, dat U in de verste woningen ge
hoord kan wofen.
Toen de schier zyn plan aan zijn klein
vrouwtje, Annett geheeten, mededeelde,
klapte zy van vrenje jn de handen.
Sedert twee jaar met Richand in het
huwelyk getreden me^een andere bezit-
verzet op te zweepen.
Uit Berlijn heeft men de mijnwerkers
doen weten, dat voor hunne loonen, als zij
uit protest tegen de bezetting staken, door
den staat, de industrie en collecten zal
worden gezorgd. De landbouwvereenigingen
in Duitschland hebben besloten de voedsel
voorziening van het Ruhrgebied te verze
keren met den steun van den landbouw.
Op 't oogenblik wordt in 40 particuliere
mijnen gestaakt, de arbeiders van de staats
mijnen in het Kehrgebied zijn aan het werk
gebleven, doch plegen lijdelijk verzet.
Uit Rome komen voortdurend berichten
omtrent pogingen tot bemiddeling. De
»Giornale d'Italia* spreekt van onderhan
delingen tusschen Rome en Berlijn, zoowel
als tusschen Rome en Parijs. De aldea
Nazionale* noodigt Engeland uit om de
stappen van Italië te ondersteunen.
Het is te hopen dat de regeeringen de
handen ineen zullen slaan en al het moge
lijke in het werk zullen stellen om erger
te voorkomen.
Kantongerecht te Hensden.
Strafzitting op Vrijdag 49 Januari 4923.
KantonrechterMr. C. W. v. Ommeren.
Ambtenaar van het O. M.Mr. J. S. Loke.
Griffier Mr. W. Ruitinga.
Een slap zittinkje met 40 zaken op de
rol. Weinig beklaagden zyn verschenen
en het publiek is niet talrijk.
Voor de opening der openbare zitting
worden 8 kinderzaken met gesloten deuren
behandeld.
Van deze diende de zaak tegen T. J.
v. M. te Well, gemeente Ammerzoden,
voor de tweede maal.
Deze bekl. had op den Bernschen dijk
gareden met een hondenkar, terwijl de
hond niet voorzien was van een muilkorf.
Maar er kwam nog wat by, naar wy
vernamen. Bekl. had n.l. zijn hond ook
mishandeld, door het dier, dat flink liep,
met een hout steeds door om de ooren
te slaan, wat het beest erg veel pijn ver
oorzaakte.
Men kan zeggen, dat een gerechte straf
bekl.'s deel was, want hij kreeg de vrije
keuze tusschen f40 boete of een uitstapje
van 2 weken naar Ginneken, om daar
dan tevens de Tuchtschool op zijn gemak
in oogenschouw te knnnen nemen.
N. K, te Dussen, had 's morgens heel
vroeg, toen het nog pik donker was, ge-
tingen, dan prachtig goudgeel haar en be
koorlijke schoonheid had Annette als meisje
van buiten een hevigen afkeer van Parijs,
dat haar zoo dikwyls van George's ge
zelschap beroofde. Te Menhoël was hij
geheel de hare. Zij gevoelden zich hier
recht gelukkig en smaakten nu de ware
genietingen des levens, waarvan zij tenge
volge van het zenuwachtige schildersvak
te Parys steeds verstoken bleven.
Toen men dan besloten had op reis te
gaan pakte zy met kinderlijke vreugde de
koffers in en eenige uren later voerde de
avondtrein twee gelukkige zieltjes ver weg
naar een kalmer en rustiger oord, waar
zij in reiner lucht als 't ware zouden her
leven, waar de gedrukte levensstemming
zich heerlijk zou kunnen ontspannen.
II.
Vyftig huizen op z'n hoogst, alle bewoond
door visschers, gelegen om een groote
kerk, wier klokketonen de zwaluwen ver
schrikten, beschermd door een hooge duinen
reeks met lachende dalen, waar de bloemen,
gelijk in een broeikas, het gansche jaar
doorbloeien en hare geuren tot ver in den
omtrek verspreiden ziedaar een korte
beschryving van Menhoël. George en
Annette hadden in een eenvoudig dorps
logement hun intrek genomen en toen
de eerste morgen aanbrak, waren zy op
gestaan, om de zon, uit den Oceaan ver
rijzende, langs den dagboog te zien klim-
reden op een rijwiel zonder licht gevenden
lantaarn.
Op de vraag van den Kantonrechter,
waarom hij dat gedaan had, antwoordde
hy, dat zijn lantaarn lek en daardoor on
bruikbaar was, terwijl hij geen anderen
lantaarn had en vroeg aan de boot te
Heusden moest zijn om een beest af te
leveren.
De tocht in het nachtelijk duister kwam
bekl. op f3 of 2 dagen te staan.
J. B. te Groningen en thans verblijf
houdende in de strafgevangenis te 's Her
togenbosch, had zich te verantwoorden
voor vier strafbare feiten. Eerstens was
zij op een Zondagmorgen in de maand
November dronken geweest, was toen aan
het vloeken en tieren gegaan en had de
deur van het café-restaurant ïHet Koffie-
kanneke* te Heusden, waar zij eenige
weken en pension was geweest, met haar
vuisten en voeten bewerkt.
In de tweede plaats had de juffrouw,
toen zy zoo bezig was, een valschen naam
opgegeven aan den Opperwachtmeester der
Marechaussée, toen deze naar haar naam
vroeg.
De wachtmeester vond blijkbaar dat
Jantje zich een ietske te weinig als dame
gedroeg en nam haar mee naar de kazerne,
waar haar gelegenheid werd geboden haar
vermoeide ledematen tot rust te kunnen
laten komen. Nadat zij weer op krachten
was gekomen, kon zy* van den weldadigen
invloed van de frissche lucht gaan genieten.
Maar Jantje deed zulks niet op de wijze
waarop wij dat in deze streek gewoon zijn,
want zy ging tegen den avond nog een
paar borrels drinken, wat tot gevolg had, dat
zij aan den kant van den Demer terecht
kwam, waar zij slapende en snorkende
werd aangetroffen met een half gevulde
flesch, aan wie zij blijkbaar eeuwig trouw
had gezworen, in haar armen.
De wachtmeester kwam er weer bij te
pas en Jantje mocht alweer mee naar de
kazerne om er dan tevens maar te blijven,
daar inmiddels was gebleken, dat zij nog
heel wat logie's op 's Rykskosten te goed
had.
Nu kreeg Jantje voor de avondséance
warempel weer een bonnetje en bovendien
nog een, omdat ze aan den wachtmeester
weer niet wilde zeggen hoe ze eigerdyk
wel heette.
Zooals gewoonlijk had Jantje nu gelegen-
hnid aan den Kantonrechter haar weder
varen te kunnen komen mededeelen en daartoe
men, terwijl hare blinkende stralen het
vlak der wateren met een laagje goud
schenen overtrokken te hebben.
Na ongeveer een half uur gewandeld te
hebben, beklommen zij een steile rots. De
frissche zeelucht, met volle teugen inge
ademd, deed het bloed sneller door de
aderen stroomen. Zij namen op een groot
blok plaats, waar zij volop genoten van
al het heerlijke, dat het machtige natuur
tafereel, zich in al zyn rijkdom aan hunne
voeten ontplooiende, hun aanbood. Boven
hunne hoofden strekte zich een helder
blauwe lucht uit, beneden tegen de rotsen
aan stootten de golfjes de witgekuifde kop
pen met een zacht, welluidend gemurmel.
Plotseling ontroerden zij.
Een gil een gil, die door merg en
been ging klonk boven het leven der
golven en scheen uit de diepte der wateren
op te stijgen.
George, die uit een maatregel van voor
zichtigheid zijn vrouwtje liet blijven op de
plek, waar zy zaten, sloop behoedzaamnaar
de rotspunt, vanwaar hy den Oceaanokon
overzien. Hij greep de takken van een
zwaren eik, die zyn takken boven den af
grond uitspreidde en keek naar beneden.
Wat hy nu zag deed hem een kreet
van verbazing uiten.
Op eenige meters beneden hem bevond
zich een kind, armoedig gekleed als een
boerinnetje, dat hier bepaald gebracht was,
om door de zee verzwolgen te worden,
maar met wanhopige krachtsinspanning
was zij, begeleid door twee rijksveldwachters
in uniform, van 's Bosch naar Heusden
gereisd. Jantje begon met te 2eggen, dat
zij op den bewusten Zondagmorgen in het
geheel niet dronken was geweest.
Deze bewering was echter in strijd met
het ambtseedig proces-verbaal van den
wachtmeester en bovendien met de ver
klaring van den gérant van »het Koffie-
kanneke*, volgens welke bekl. allesbehalve
nuchter was.
Het overige wat aan Jantje ten laste
was gelegd bekende zy, onder toevoeging,
dat zij diep berouw had en nooit meer
iets verkeerds zou doen.
Jammer voor haar dat de indruk van
>berouwvol!e zondares* weer geheel werd
weggenomen door een woordenvloed, waaraan
de Kantonrechter een paar malen een eind
moest maken door met zijn hamer op de
tafel te slaan.
't Slot van 't liedje was, dat Jantje een
duchtig standje van den Kantonrechter
opliep, niet alleen omdat zij dronk en zich
soms nog minder dan een dier aanstelde,
maar ook omdat zij op al te intiemen voet
leefde met een man, met wien zij niet
getrouwd was.
Ongetwijfeld zal Jantje het fuiven te
Heusden wel duur vinden, want zy kreeg
de volgende straffen
in dronkenschap de orde verstoren f45
of 44 dagen
valschen naam opgeven f20 of 44 d.
openbare dronkenschap f 45 of 44 d. en
valschen naam opgeven f20 of 44 d.
Op eene desbetreffende vraag van den
Kantonrechter verklaart bekl. in de von
nissen te berusten.
Aan C. d. G., te Woudrichem, was
openbare dronkenschap bij 4e herhaling
ten laste gelegd. Bekl. voerde tot zijne
verdediging aan, dat hij op Hemelvaartsdag
met een vriend aan het feesten was ge
raakt en toen dronken was geworden.
De Kantonrechter merkte op, dat veel
wordt geklaagd over de slechte tijden,
maar dat er toch nog velen zijn, die des
niettegenstaande genoeg geld voor jenever
hebben. Wie zooveel geld voor sterken
drank over heeft, moet het er ook maar
voor over hebben iets af te zonderen voor
de staatskas, zeide de Kantonrechter en
daarom gaf hij bekl. f40 of 5 dagen,
waarmede deze niet ontevreden was.
tegen de golven streed, wier vormen by
het oogenblik vergrooten en tegen den
naakten rotswand trachtte op te klimmen.
Met het naar alle kanten uitspattende
schuim bedekt, gedeeltelijk leunende op
een massa zeewier, dat elk oogenblik dreig
de toe te geven aan het lichaamgewicht
worstelde zij met den dood. Bij elke po
ging, die mislukte, stiet zy een doordrin
genden angstkreet uit.
George was dapper, maar naar beneden
te gaan vond hij gewaagd en tegenover
zijn vrouw een daad van de grootste on
verantwoordelijkheid.
Was hy hier wellicht getuige van een
van de talijrke drama's, die jaarlijks aan
de kusten van,Bretagne worden afgespeeld
Plotseling kreeg hij een denkbeeld. Zyn
jas uittrekkend liet hij zich langs een der
nederhangende takken zoover afdalen, dat
de uiterste punt van het kleedingstuk onder
bereik kwam van de ongelukkige, die on
middellijk met bovenmenschelijke kracht
naar dit redmiddel greep George zette nu
zijn longen zoo wijd mogelyk uit, Annette
kwam hem flink te hulp en zoo gelukte
het den redders de aandacht van twee vis
schers te trekken, die George hielpen zyn
vrachtje naar boven te halen.
Het was juist bijtyds, want ternauwer
nood was het kind buiten gevaar of het
viel in onmacht.
III.
»Kijk,« had een der visschers gezegd,
BUITENLAND.
Ëchtscheidingsstatistiek in België.
Het jongste nummer van het ^Bulletin
trimestriel de la statistique générale*
brengt een aantal cijfers omtrent de toe
neming der echtscheidingen in België.
In 4943 werden er 4207 huwelijken
door echtscheiding ontbonden; in 4919:
623 in 4924 2195 en in 4922 3665.
Henegouwen sloeg het reccord met 4135
echtscheidingen. Daarna komt Brabant
met 1124 echtscheidingen, vervolgens Luik
met 649, Oost-Vlaanderen met 336 en de
provincie Antwerpen met 237 echtschei
dingen.
In West-Vlaanderen werden slechts 56
echtscheidingen uitgesproken, terwjjl in
Limburg het laagste aantal echtscheidingen
viel op te teekenen, n.l. 15.
Kreonprioa Carol.
Kroonprins Carol van Roemenië, die nog
niet lang geleden met groot ceremonieel
in het huwelijk trad met prinses Helena
van Griekenland, een dochter van wijlen
koning Konstantijn, wil nu al weer van
zijn jonge vrouw scheiden, want prins Carol
schjjnt een bijzonder slecht gehumeurd
echtgenoot te zyn, zoodat het prinsesje
hem heeft verlaten, om zich naar haar
moeder te Palermo te begeven.
Zooals men zich herinneren zal, hacl
kroonprins Carol, voordat hij met de Griek-
sche prinses in den echt verbonden werd,
in 4918 een romantisch huwelijk gesloten
met een Roemeensch meisje, Lizi Lambrino,
met wie hij heimelyk naar Odessa vertrok,
waar hy met haar trouwde en afstand deed
van zijn rechten op den troon. Op aan
drang van zijn ouders echter, liet hij Lizi
loopen, en werd in 4920 de echtscheiding
uitgesproken. Zijn tweede huwelijk zal
waarschijnlijk nog van korter duur zijn.
Vliegongelukken.
Uit de Ver. Staten worden weer eenige
vliegongelukken gemeld. Bij een plaatsje
in den staat Wyoming vielen een bestuur
der en een monteur, die eei\ nieuw vlieg
tuig probeerden, te pletter. Bij Avalon,
in den staat Californië, stiet de zeeofficier
Rhoback, die met een waterboot by de
haveningang manoeuvreerde, tegen een rots
en kwam er bij om het leven. Twee an
dere personen in de boot werden gekwetst.
toen hij het gelaat van het kind aandach
tig beschouwde, adat is Marie-Annie 1 Zij
heeft hepaald den nacht bij de klippen
doorgebracht en is door de zee wakker
geworden.*
Annette ondervroeg het meisje en met
een paar woorden was de geschiedenis
verteld.
Marie-Annie was een wees en naar schat
ting acht jaar oud. De vader was op IJs
land gestorven en de moeder had, door
kommer en gebrek aangegrepen, een ramp
zaligen dood gevonden. Een oom, land
bouwer van beroep, die tien mijlen van
deze plaats woonde, had het kind tot zich
genomen. Maar Marie-Annie had zeemans-
bloed in de aadren zy kon van de zee
niet scheiden. Op een zekeren morgen
was zy weggeloopen, om naar Menhoël
terug te keeren, waar zij als een echte
dochter van de zee leefde, in de holen der
rotsen den nacht doorbracht, mosselen
zocht, naar kreeften vischte, en dan altijd
een liedje neuriede.
Hoe oud Marie-Annie was Niemand
wist het met zekerheid te zeggen. Zij
zeide acht jaar oud te zyn en alles in haar
scheen er op te wyzen, dat zij op zee was
geboren i het geheimzinnige van haar wezen
verhoogde niet weinig de aantrekkelijkheid,
vooral daar zy op schoonheid kon bogen.
(Slot volgt.)
NIEUWSBLAD
voor het Land van Heusden en AltenaJeLengstraat en de BommelerwaarEl
