jk twee Wedawen.
EEN JUBILEUM.
Und van altena
Uitgave: Firma L,#J. VEERMAN, Heusden.
No. 4365. Woensdag 23 Januari 1924,
FEUILLETON.
Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61535.
Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en
franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Advertentiën van 1—6 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
H. J. VAN EGGELEN.
Heden is het de dag, waarop 40 jaren
geleden onze hooggeachte Burgemeester,
de heer H. J. van Eggelen, als secretaris
van Heusden werd geinstalleerd. En wan
neer ooit kan gezegd worden dat eene
gemeente bijzonder veel dank aan een
ambtenaar verschuldigd is voor hetgeen hij
in een veeljarigen diensttijd heeft verricht,
dan is het zeker wel de gemeente Heusden,
die haren secretaris oprecht dankbaar heefi
te zijn voor al wat hij als administratief
ambtenaar heeft weten tot stand te brengen.
Niet slechts is de heer van Eggelen een
stoere werker, zooals er slechts weinigen
worden gevonden, maar tevens is hij een
man met een buitengewonen kijk op zaken
en een der beste kenners van het gemeen
terecht in den lande. Stellig zou dan ook
eene veel hoogere positie voor onzen Se
cretaris zijn weggelegd geweest, indien hij
zijn hart niet aan zijne geboorteplaats had
verpand, maar elders zijn groote gaven
van hoofd en hart had willen geven.
»Streben«, zooals de Duitschers het noemen,
ligt in het geheel niet in van Eggelen's
aard en van a^g wat ook maar zweemt
naar zich opdrf^en of op den voorgrond
plaatsen, is hij wars. Eenerzijds is zulks
te betreuren, omdat hij nog zooveel anderen
van zijne kennis op het gebied van ge
meenterecht had kunnen doen profiteeren,
I.
Er was den ganschen dag gevochten.
Van uit het kasteel had men de geweer
schoten gehoord. Toen de avond viel, hiel
den alle geluiden op. De stilte des doods
heerschte allerwegen.
Wie had de overwinning behaald Men
wist het niet. Mijnheer Villerupt, een grijs
aard, ondervroeg de soldaten, die voorbij
gingen, doch tevergeefs! Men kon hem
geen inlichtingen verschaffen.
Alles wat hij te weten kon komen, was,
dat er verwoed, moorddadig was gevochten,
dat tal van malen de stellingen waren ge
nomen, verloren en herwonnen en dat het
aantal dooden en gewonden aan beide kan
ten onnoemelijk groot was.
Mijnheer Villerupt had sedert den dag
der oorlogsverklaring zijn zbon zien heen
gaan. Deze was ingedeeld bij een regi
ment der mobiletroepen, waar hij het tot
kapitein had gebracht. Leefde hij nog
Hij begon er aan te twijfelen en naarmate
die twijfel aanhield, gevoelde hij zich zeer
mistroostig.
Men kan zich dus zijn vreugde voorstel
len, toen hij den verloren gewaande op
wanneer hij zelf eene positie had ingeno
men, die hem meer in aanraking had ge
bracht met wetenschappelijke wenschen
dan zulks te Heusden uit den aard der
zaak het geval is geweest.
Gelukkig evenwel heeft men ook te
Heusden en omstreken den Heer van
Eggelen èn als mer.sch èn als ambtenaar
weten te waardeeren, getuigen de vele
betrekkingen, waartoe hij in de stad en in
hare omgeving in den loop der jaren geroepen
werd. We willen er slechts eenige noemen,
omdat de lijst anders te lang zou worden.
Zoo is hij dan jarenlang secretaris-penning
meester van het waterschap »deri Hoogen
Maasdijkgeweest en dat hij ook in die
functie;s de rechte man op de rechte plaats
was, daarop wijst wel de Koninklijke on
derscheiding n.l. zijn benoeming tot
Ridder in de Orde van Oranje Nassau
hem verleend bij de opheffing van het
Waterschap.
Als Secretaris der Godshuizen heeft hij
gedurende vele jaren veel en goed werk
verricht en met groot leedwezen zag men
hem eenige jaren geleden dan ook als
zoodanig heengaan.
Bij de instelling der Gezondheidscommissie
in 1902 was het de heer van Eggelen,
aan wien de functie van Secretaris der
Commissie voor Heusden en Omstreken,
welke functie hij thans nog bekleedt, werd
opgedragen en ieder, die wel eens met
de Gezondheidscommissie in aanraking is
geweest zal weten, dat ook bij hare leden
het oordeel van haren Secretaris gaarne
wordt vernomen.
De Nederlandsche Bond van Gemeente
ambtenaren, in wiens Hoofdbestuur de heer
van Eggelen zeer geruimen tijd zitting
heeft gehad, wist zijne verdiensten te be-
loonen door hem naast meerdere zeer
vooraanstaande mannen in den lande het
eerelidmaatschap te schenken.
Behalve door zijne benoeming tot Ridder
in de Orde van Oranje-Nassau heeft onze
Hooge Regeering den heer van Eggelen
ook nog later weten te eeren door hem
in 1918 tot Burgemeester van Heusden
en in 1922 tot Burgemeester van Herpt
te benoemen.
Memoreeren we hier ook nog dat de
jubilaris niet slechts een bekende vraag
baak is voor vele ambtgenooten in naburige
gemeenten, maar ook voor tal van collega's,
die elders hun krachten aan de gemeente
administratie geven. Aan van Eggelen's
adviezen wordt zeer groote waarde toege-
dien avond plotseling zag verschijnen.
Zijn compagnie behoorde tot het grootste
gedeelte der troepen, die den ganschen dag
den vijand hadden tegengehouden. Men
moet den terugtocht van twee legerkorpsen
dekken. De operatie was ten volle gelukt.
Terwijl de twee korpsen zich retireerden,
hadden de soldaten, met de dekking be
last, als leeuwen gevechten. Meer dan
twaalf uur lang hadden zij de voortruk-
kende Duitschers den voet dwars gezet en
als zij slechts een oogenblik terugdeinsden,
keerden zij met dubbele woede terug.
nik heb geen tijd om u te omhelzen
vader,® zeide Jean de Villerupt, »Ik heb
slechts tijd om mijn vrouw en mijn dochter
aan het hart te drukkenik moet mij
direct met mijne mannen vereenigen
Mevrouw de Villerupt en hare dochter
werden gewaarschuwd. Zij kwamen onmid
dellijk. Eindelijk zagen zij den lang ver
wachten terug. Haar geluk was slechts
van korten duur. Na eenige hartelijke
begroetingen en hoogst aandoenlijke oogen-
blikken maakte Jean de Villerupt zich ge
reed afscheid te nemen.
»Vader,« sprak hij, »wij hebben eenige
ongelukkige kameraden achtergelaten, die
door vermoeiheid en vreeselijke wonden
niet voort kunnen. Zy zijn op den weg
neergevallen en daar gebleven. Laat de
boeren hun te hulpe komen. Onder hen
bevindt zich een jeugdig officier, een luite
nant, die ik met moeite heb zien voort
sukkelen twee of driemaal ben ik terug-
kend en terecht, want zoo goed als nooit
blijkt later dat hij de aan zijn oordeel
onderwerpen questie verkeerd inzag.
Over den persoon van den heer van
Eggelen zullen we hier zwijgen. Da' hij
in zijne gemeenten eene geziene persoon
lijkheid is, weten we en de treffendste
staaltjes zouden daarvan aangehaald kunnen
worden door hen, die gelden inzamelden
voor het huldeblijk, hetwelk hem heden
namenslleusden's burgerij wordtaangeboden.
Die staaltjes hier te noemen zou onbe
scheiden zijn tegenover den heer van Eggelen
die zulks, we zijn er van overtuigd, aller
minst zou wenschen.
Is het dari wonder dat Heusden haren
secretaris op dezen jubeldag wil toonen dat
hij geëerd wordt en is het dan niet be
grijpelijk dat Heusden's ingezetenen niet
hebben willen voldoen aan het verlangen
van den jubilaris om dezen dag geheel
onopgemerkt te laten voorbijgaan Immers
neen, er moest wat gebeuren om te laten
zien dat men hoogelijk waardeert al dat
geen wat de heer van Eggelen voor zijn
geboorteplaats deed. Spontaan werd zulks
gewenscht en te keeren was de stroom
niet, ook al wenschte de Secretaris het
anders.
Laten wij dit artikeltje eindigen met
den welgemeenden wensch dat den heer van
Eggelen en de zijnen een nog lang en voor
spoedig leven moge worden geschonken en
dat het de gemeente Heusden gegeven zij
nog vele jaren den naam van haren tegen-
woordigen Secretaris met trotsch te kunnen
noemen.
BUITENLANDS CH OVERZICHT
Koesterde men in Engeland nog eenige
hoop dat het met de spoorwegstaking wel
zou losloopen, deze hoop is ijdel gebleken.
De staking is Zondagnacht te twaalf uur
uitgebroken. Zaterdagavond heeft men zich
nog uitgesloofd om den bond van machi
nisten en stokers van hun overijlden stap
terug te houden, doch dit heeft niet meer
mogen baten. De bond is stijf en strak
op haar stuk blijven staan, zoodat van de
ruim zestigduizend leden, die de bond telt,
er een kleine 60.000, uit machinisten,
stokers en poetsers bestaande, hun machines
hebben verlaten. Hoe ijverig het bestuur
van het Trade Union-Congres bij de be
sprekingen met de malcontenten ook heeft
gepoogd nog een bemiddelende rol te spelen,
alle moeite was vergeefsch. Zelfs toen de
gekeerd, om hem te zien en telkens werd
de afstand, die ons scheidde, grooter ein
delijk viel hij, getroffen door een kogel
neer, toen ging ik naar hem toe om hem
voort te helpen.
»Helaas« sprak hij, »ik gevoel, dat mijn
einde nadertik ben in den linkerschouder
getroffen laat mij maar achter, want ik
kan niets meer uitrichten, zet den strijd
voort
Doe voor hem, wat u kunt, vader. Het
is een dapper soldaat, die ik in het gevecht
heb bewonderd hij streed als een leeuw
als hij nog niet gestorven is, laat hem dan
op het kasteel komen en besteed aan hem
alle mogelijke zorgen I®
Mijnheer de Villerupt belooft zijn zoon,
dat hij alles zou doen, wat zijn zoon hem
vroeg.
Er kwamen nog eenige zeer aandoenlijke
oogenblikken. Vrouw en man, vader en
dochter omhelsden elkaar voor 't laatst.
Daarna vervolgde Jean de Villerupt zijn
weg. Hij haastte zich en liep stevig voort,
trots de groote vermoeidheid, die hij ge-
vpelde trots de zwaarte van het afscheid,
dat hij had genomen.
II.
Met slappe armen, een doode gelijk,
sleepte de gswonde zich op den grooten
weg voort. Met alle mogelijke zorgen liet
mijnheer de Villerupt hem door twee be
dienden, die hem vergezelden, op een vlug
vertegenwoordigers der spoorwegmaatschap
pijen, die wel-is-waar de besluiten van den
loonraad gehandhaafd wer.schten te zien,
doch niettemin hun bereidheid te kennen
gaven om verder te confereeren, wanneer
de afkondiging der staking werd herroepen
en zelfs de toezegging deden niemand te
zullen ontslaan, wanneer de stakingspro
clamatie werd te niet gedaan, waren de
mannen van den bond van machinisten en
stokers niet voor een schikking te vinden.
De bond van machinisten en stokers ziet
zich dus zoodoende geplaatst tegenover
twee partijenten eerste de spoorweg
maatschappijen, ten tweede tegenover den
Nationalen Bond van Spoorwegpersoneel
Deze bond is aanmerkelijk grooter wat
ledental betreft, dan de machini3tenbond,
maar tot de National Bond, die tegen de
staking is, behooren slechts 20 k 30.000
machinisten, stokers en poetsers.
Het aantal leden van het locomotief-
personeel, dat niet langer wenscht te
arbeiden, is dus twee- a driemaal zoo
groot als dat der werkwilligen, De staking
draagt dus slechts een partieel karakter
en deze omstandigheid, dat niet geheel
het deskundig bedienend locomotiefpersoneel
den arbeid neerlegt, is voor het economisch
en maatschappelijk leven van Groot-Brit-
tannië een bemoedigend verschynsel. De
ontwrichting, die het gevolg is van het
conflict, hetwelk tot een staking is gerijpt,
mag stellig niet worden onderschat en het
ongerief, dat er aan vastzit, is stellig
enorm, maar nochtans zullen de spoorweg
diensten kunnen worden gehandhaafd. Het
verkeer zal natuurlijk in beperkter mate
moeten plaats vinden, maar dank zij de
omstandigheid, dat een niet onaanzienlijk
deel der machinisten en stokers op hun
post blijft, zal de dienst niet geheel stop
gezet behoeven te worden.
De spoorwegstaking komt anders wel op
een ongelegen tijdstip, nu n.l. de regeering
Baldwin ten val is gebracht, doordat het
door de Labour-partij ingediende amende
ment op het adres van antwoord op de
troonrede, door het Lagerhuis met een
meerderheid van 72 stemmen is aange
nomen. Vóór het amendement werden
uitgebracht 328 en tegen 256 stemmen.
In antwoord op een desbetreflende vraag,
deelde Baldwin echter mede, dat de Voor
zitter van het Lagerhuis, in verband met
de spoorwegstaking, het Lagerhuis weer
binnen zes dagen bijeen kan roepen.
in elkaar geslagen brancard leggen. Hij
haalde nog adem zijn borst ging nog op
en neer met zeer groote tusschenpoozen.
Toen de drie mannen den halfdoode
dragende aan het kasteel waren gekomen,
wachtten mevrouw de Villerupt en hare
dochter Martha ze in angstige spanning
af. De gouvernante van het meisje, een
jeugdige vrouwengestalte van twee vijf
en twintig jaren met een zeer zacht en
aangenaam uiterlijk kwam er bij. Alle drie
verdrongen zich om den brancard, bogen
zich over den gewonde heen, die bleek,
met gesloten oogen roerloos nederlag.
Mijnheer de Villerupt sprak
Breng hem in de mooiste kamer en
ga onmiddellijk dokter Reval halen
Een oogenblik later lag de jeugdige of
ficier op een heerlijk en zacht bed. Mijn
heer de Villerupt waschte zelf zijn wonden
af en zag met aandoening en zeer bewogen
naar den ongelukkigen stakkert, waarover
de Engel des Doods zyn vleugels had
uitgespreid.
Het was een man van ongeveer zes en
twintig jaar. Zijn gezicht was door de
pijn nagenoeg niet veranderd. Hy zag er
schoon uit en men zoude op het eerste ge
zicht gezegd hebben, dat er eene vrouwen
gestalte lag te sluimeren. Het gelaat zag
er extra blank uit, de mond was sierlijk
gevormd en op de wangen bevonden zich
enkele moustaches.
Mijnheer de Villerupt had een der polsen
gegrepenmen gevoelde den polsslag zeer
Poincaré heeft Zondag bij de onthulling
van het monument voor de oorlogsdooden
uit het zevende Parijsche arrondissement
verklaard, dat Frankrijk zich thans meer
dan ooit zal wachten voor de verschrik
kingen van den oorlog. Het zal met al
zijn krachten van geest en hart voor den
vrede werken en méér dan ooit ernaar
streven de volken, zoo dikwijls door be
langenstrijd verdeeld, in liefde tot de
menschheid samen te brengen. Om op
doeltreffende wyze de zaak van de wereld-
eendracht te dienen, wenscht het deze te
verdedigen door nakoming der verdragen
en handhaving der daarbij geschapen rechten.
Wij hebben aldus Poincaré het
tijdvak van de »vodjes papier® gekend
voortaan echter willen wij leven onder de
bescherming van wat met dare eeden be
zworen is. Waartoe zou zooveel vergoten
bloed, zooveel tranen, zooveel eeuwigdurende
smart gediend hebben, wanneer Frankrijk
ook morgen zou staan onder de bedreiging
van nieuwe aanvallen, of wanneer zij, ten
gevolge van een opzettelijke in gebreke
blijven van Duitschland, buiten staat zouden
zyn onze verwoestingen te herstellen
Geen enkele politieke campagne, geen
enkele financieele manoeuvre, geen enkele
druk van buiten, zal de stem van ons
geweten kunnen verstikken. Wij zijn geen
volk, dat begeerig is, verblind door imperia
lisme, belust op andermans bezit. Wij
verlangen niets van anderen te hebben en
wenschen uitsluitend het geluk van andere
volken, niet alleen (wat vanzelf spreekt)
dat van onze geallieerden, maar zelfs dat
van onze vroegere vijanden, mits zij met
het verleden breken, het uitwisschen en
het goedmaken. Frankrijk is nooit te kort
geschoten in ridderlijke edelmoedigheid en
zal er ook nooit van afwijken. De wereld
kan vertrouwen hebben in zijn rechtschapen
heid, zijn eergevoelhet geeft slechts aan
twee bescheiden wenschen uitdrukking,
n.l. door niemand beroofd te worden van
wat het beloofd is en niet meer door zijn
buren bij de keel gegrepen te worden.
Vergadering van den Raad der gemeente
EETHEN, op Zaterdag 19 Januari
v.m. 10 uur.
Voorzitter EdelAchtb. Heer D. F. Brune.
Secretaris WelEd. Heer D. A, v. d.
Schans.
Aanwezig 5 leden.
Afwezig zijn de heeren J. v. d. Heuvel
en D. v. Buuren.
Om 10.15 opent de Voorzitter de ver-
flauwtjes.
Plotseling bewoog de officier zich, zijn
lippen openden zich en half fluisterend
klonk het
»Suzanna
Op dit oogenblik trad dokter Reval,
voorgegaan door mevrouw de Villerupt, het
vertrek binnen.
tWeer een gewonde sprak hij
Helaas, dat is al de twintigste patient,
by wien ik van morgen geroepen word
Ar cue, dappere soldaten
Hij was het bed genaderd, had zijn oor
tegen de borst van den officier aangelegd,
op de plaats, waar zich het hart bevond.
Daarna onderzocht hij de wonden, hief zich
toen op tot mijnheer de Villerupt en zeide,
deze aanziende
»Is het een uwer bloedverwanten ?c
»Neen !c
*Is het een uwer vrienden
»Neer.het is een wapenbroeder van
mijn zoon Jean, die hem als een leeuw
heeft zien vechten.®
»In dat geval,® hernam de geneesheer,
»kan ik zonder voorbehoud zeggen, hoe ik
over de zaak denk.Ik kan gerust luid
spreken, hij hoort het niet.Hij zal geen
uur meer leven
»De ongelukkige stakkert,® mompelde
mevrouw Villerupt.
Wordt vervolgd.)
NIEUWSBLAD
voor let Land van Heusden gn AltenajeLangstraat en de Bommiilerwaard