jk twee Wedawen. EEN JUBILEUM. Und van altena Uitgave: Firma L,#J. VEERMAN, Heusden. No. 4365. Woensdag 23 Januari 1924, FEUILLETON. Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61535. Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke nummers 6 cent. Advertentiën van 1—6 regels 90 cent. Elke regel meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht. H. J. VAN EGGELEN. Heden is het de dag, waarop 40 jaren geleden onze hooggeachte Burgemeester, de heer H. J. van Eggelen, als secretaris van Heusden werd geinstalleerd. En wan neer ooit kan gezegd worden dat eene gemeente bijzonder veel dank aan een ambtenaar verschuldigd is voor hetgeen hij in een veeljarigen diensttijd heeft verricht, dan is het zeker wel de gemeente Heusden, die haren secretaris oprecht dankbaar heefi te zijn voor al wat hij als administratief ambtenaar heeft weten tot stand te brengen. Niet slechts is de heer van Eggelen een stoere werker, zooals er slechts weinigen worden gevonden, maar tevens is hij een man met een buitengewonen kijk op zaken en een der beste kenners van het gemeen terecht in den lande. Stellig zou dan ook eene veel hoogere positie voor onzen Se cretaris zijn weggelegd geweest, indien hij zijn hart niet aan zijne geboorteplaats had verpand, maar elders zijn groote gaven van hoofd en hart had willen geven. »Streben«, zooals de Duitschers het noemen, ligt in het geheel niet in van Eggelen's aard en van a^g wat ook maar zweemt naar zich opdrf^en of op den voorgrond plaatsen, is hij wars. Eenerzijds is zulks te betreuren, omdat hij nog zooveel anderen van zijne kennis op het gebied van ge meenterecht had kunnen doen profiteeren, I. Er was den ganschen dag gevochten. Van uit het kasteel had men de geweer schoten gehoord. Toen de avond viel, hiel den alle geluiden op. De stilte des doods heerschte allerwegen. Wie had de overwinning behaald Men wist het niet. Mijnheer Villerupt, een grijs aard, ondervroeg de soldaten, die voorbij gingen, doch tevergeefs! Men kon hem geen inlichtingen verschaffen. Alles wat hij te weten kon komen, was, dat er verwoed, moorddadig was gevochten, dat tal van malen de stellingen waren ge nomen, verloren en herwonnen en dat het aantal dooden en gewonden aan beide kan ten onnoemelijk groot was. Mijnheer Villerupt had sedert den dag der oorlogsverklaring zijn zbon zien heen gaan. Deze was ingedeeld bij een regi ment der mobiletroepen, waar hij het tot kapitein had gebracht. Leefde hij nog Hij begon er aan te twijfelen en naarmate die twijfel aanhield, gevoelde hij zich zeer mistroostig. Men kan zich dus zijn vreugde voorstel len, toen hij den verloren gewaande op wanneer hij zelf eene positie had ingeno men, die hem meer in aanraking had ge bracht met wetenschappelijke wenschen dan zulks te Heusden uit den aard der zaak het geval is geweest. Gelukkig evenwel heeft men ook te Heusden en omstreken den Heer van Eggelen èn als mer.sch èn als ambtenaar weten te waardeeren, getuigen de vele betrekkingen, waartoe hij in de stad en in hare omgeving in den loop der jaren geroepen werd. We willen er slechts eenige noemen, omdat de lijst anders te lang zou worden. Zoo is hij dan jarenlang secretaris-penning meester van het waterschap »deri Hoogen Maasdijkgeweest en dat hij ook in die functie;s de rechte man op de rechte plaats was, daarop wijst wel de Koninklijke on derscheiding n.l. zijn benoeming tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau hem verleend bij de opheffing van het Waterschap. Als Secretaris der Godshuizen heeft hij gedurende vele jaren veel en goed werk verricht en met groot leedwezen zag men hem eenige jaren geleden dan ook als zoodanig heengaan. Bij de instelling der Gezondheidscommissie in 1902 was het de heer van Eggelen, aan wien de functie van Secretaris der Commissie voor Heusden en Omstreken, welke functie hij thans nog bekleedt, werd opgedragen en ieder, die wel eens met de Gezondheidscommissie in aanraking is geweest zal weten, dat ook bij hare leden het oordeel van haren Secretaris gaarne wordt vernomen. De Nederlandsche Bond van Gemeente ambtenaren, in wiens Hoofdbestuur de heer van Eggelen zeer geruimen tijd zitting heeft gehad, wist zijne verdiensten te be- loonen door hem naast meerdere zeer vooraanstaande mannen in den lande het eerelidmaatschap te schenken. Behalve door zijne benoeming tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau heeft onze Hooge Regeering den heer van Eggelen ook nog later weten te eeren door hem in 1918 tot Burgemeester van Heusden en in 1922 tot Burgemeester van Herpt te benoemen. Memoreeren we hier ook nog dat de jubilaris niet slechts een bekende vraag baak is voor vele ambtgenooten in naburige gemeenten, maar ook voor tal van collega's, die elders hun krachten aan de gemeente administratie geven. Aan van Eggelen's adviezen wordt zeer groote waarde toege- dien avond plotseling zag verschijnen. Zijn compagnie behoorde tot het grootste gedeelte der troepen, die den ganschen dag den vijand hadden tegengehouden. Men moet den terugtocht van twee legerkorpsen dekken. De operatie was ten volle gelukt. Terwijl de twee korpsen zich retireerden, hadden de soldaten, met de dekking be last, als leeuwen gevechten. Meer dan twaalf uur lang hadden zij de voortruk- kende Duitschers den voet dwars gezet en als zij slechts een oogenblik terugdeinsden, keerden zij met dubbele woede terug. nik heb geen tijd om u te omhelzen vader,® zeide Jean de Villerupt, »Ik heb slechts tijd om mijn vrouw en mijn dochter aan het hart te drukkenik moet mij direct met mijne mannen vereenigen Mevrouw de Villerupt en hare dochter werden gewaarschuwd. Zij kwamen onmid dellijk. Eindelijk zagen zij den lang ver wachten terug. Haar geluk was slechts van korten duur. Na eenige hartelijke begroetingen en hoogst aandoenlijke oogen- blikken maakte Jean de Villerupt zich ge reed afscheid te nemen. »Vader,« sprak hij, »wij hebben eenige ongelukkige kameraden achtergelaten, die door vermoeiheid en vreeselijke wonden niet voort kunnen. Zy zijn op den weg neergevallen en daar gebleven. Laat de boeren hun te hulpe komen. Onder hen bevindt zich een jeugdig officier, een luite nant, die ik met moeite heb zien voort sukkelen twee of driemaal ben ik terug- kend en terecht, want zoo goed als nooit blijkt later dat hij de aan zijn oordeel onderwerpen questie verkeerd inzag. Over den persoon van den heer van Eggelen zullen we hier zwijgen. Da' hij in zijne gemeenten eene geziene persoon lijkheid is, weten we en de treffendste staaltjes zouden daarvan aangehaald kunnen worden door hen, die gelden inzamelden voor het huldeblijk, hetwelk hem heden namenslleusden's burgerij wordtaangeboden. Die staaltjes hier te noemen zou onbe scheiden zijn tegenover den heer van Eggelen die zulks, we zijn er van overtuigd, aller minst zou wenschen. Is het dari wonder dat Heusden haren secretaris op dezen jubeldag wil toonen dat hij geëerd wordt en is het dan niet be grijpelijk dat Heusden's ingezetenen niet hebben willen voldoen aan het verlangen van den jubilaris om dezen dag geheel onopgemerkt te laten voorbijgaan Immers neen, er moest wat gebeuren om te laten zien dat men hoogelijk waardeert al dat geen wat de heer van Eggelen voor zijn geboorteplaats deed. Spontaan werd zulks gewenscht en te keeren was de stroom niet, ook al wenschte de Secretaris het anders. Laten wij dit artikeltje eindigen met den welgemeenden wensch dat den heer van Eggelen en de zijnen een nog lang en voor spoedig leven moge worden geschonken en dat het de gemeente Heusden gegeven zij nog vele jaren den naam van haren tegen- woordigen Secretaris met trotsch te kunnen noemen. BUITENLANDS CH OVERZICHT Koesterde men in Engeland nog eenige hoop dat het met de spoorwegstaking wel zou losloopen, deze hoop is ijdel gebleken. De staking is Zondagnacht te twaalf uur uitgebroken. Zaterdagavond heeft men zich nog uitgesloofd om den bond van machi nisten en stokers van hun overijlden stap terug te houden, doch dit heeft niet meer mogen baten. De bond is stijf en strak op haar stuk blijven staan, zoodat van de ruim zestigduizend leden, die de bond telt, er een kleine 60.000, uit machinisten, stokers en poetsers bestaande, hun machines hebben verlaten. Hoe ijverig het bestuur van het Trade Union-Congres bij de be sprekingen met de malcontenten ook heeft gepoogd nog een bemiddelende rol te spelen, alle moeite was vergeefsch. Zelfs toen de gekeerd, om hem te zien en telkens werd de afstand, die ons scheidde, grooter ein delijk viel hij, getroffen door een kogel neer, toen ging ik naar hem toe om hem voort te helpen. »Helaas« sprak hij, »ik gevoel, dat mijn einde nadertik ben in den linkerschouder getroffen laat mij maar achter, want ik kan niets meer uitrichten, zet den strijd voort Doe voor hem, wat u kunt, vader. Het is een dapper soldaat, die ik in het gevecht heb bewonderd hij streed als een leeuw als hij nog niet gestorven is, laat hem dan op het kasteel komen en besteed aan hem alle mogelijke zorgen I® Mijnheer de Villerupt belooft zijn zoon, dat hij alles zou doen, wat zijn zoon hem vroeg. Er kwamen nog eenige zeer aandoenlijke oogenblikken. Vrouw en man, vader en dochter omhelsden elkaar voor 't laatst. Daarna vervolgde Jean de Villerupt zijn weg. Hij haastte zich en liep stevig voort, trots de groote vermoeidheid, die hij ge- vpelde trots de zwaarte van het afscheid, dat hij had genomen. II. Met slappe armen, een doode gelijk, sleepte de gswonde zich op den grooten weg voort. Met alle mogelijke zorgen liet mijnheer de Villerupt hem door twee be dienden, die hem vergezelden, op een vlug vertegenwoordigers der spoorwegmaatschap pijen, die wel-is-waar de besluiten van den loonraad gehandhaafd wer.schten te zien, doch niettemin hun bereidheid te kennen gaven om verder te confereeren, wanneer de afkondiging der staking werd herroepen en zelfs de toezegging deden niemand te zullen ontslaan, wanneer de stakingspro clamatie werd te niet gedaan, waren de mannen van den bond van machinisten en stokers niet voor een schikking te vinden. De bond van machinisten en stokers ziet zich dus zoodoende geplaatst tegenover twee partijenten eerste de spoorweg maatschappijen, ten tweede tegenover den Nationalen Bond van Spoorwegpersoneel Deze bond is aanmerkelijk grooter wat ledental betreft, dan de machini3tenbond, maar tot de National Bond, die tegen de staking is, behooren slechts 20 k 30.000 machinisten, stokers en poetsers. Het aantal leden van het locomotief- personeel, dat niet langer wenscht te arbeiden, is dus twee- a driemaal zoo groot als dat der werkwilligen, De staking draagt dus slechts een partieel karakter en deze omstandigheid, dat niet geheel het deskundig bedienend locomotiefpersoneel den arbeid neerlegt, is voor het economisch en maatschappelijk leven van Groot-Brit- tannië een bemoedigend verschynsel. De ontwrichting, die het gevolg is van het conflict, hetwelk tot een staking is gerijpt, mag stellig niet worden onderschat en het ongerief, dat er aan vastzit, is stellig enorm, maar nochtans zullen de spoorweg diensten kunnen worden gehandhaafd. Het verkeer zal natuurlijk in beperkter mate moeten plaats vinden, maar dank zij de omstandigheid, dat een niet onaanzienlijk deel der machinisten en stokers op hun post blijft, zal de dienst niet geheel stop gezet behoeven te worden. De spoorwegstaking komt anders wel op een ongelegen tijdstip, nu n.l. de regeering Baldwin ten val is gebracht, doordat het door de Labour-partij ingediende amende ment op het adres van antwoord op de troonrede, door het Lagerhuis met een meerderheid van 72 stemmen is aange nomen. Vóór het amendement werden uitgebracht 328 en tegen 256 stemmen. In antwoord op een desbetreflende vraag, deelde Baldwin echter mede, dat de Voor zitter van het Lagerhuis, in verband met de spoorwegstaking, het Lagerhuis weer binnen zes dagen bijeen kan roepen. in elkaar geslagen brancard leggen. Hij haalde nog adem zijn borst ging nog op en neer met zeer groote tusschenpoozen. Toen de drie mannen den halfdoode dragende aan het kasteel waren gekomen, wachtten mevrouw de Villerupt en hare dochter Martha ze in angstige spanning af. De gouvernante van het meisje, een jeugdige vrouwengestalte van twee vijf en twintig jaren met een zeer zacht en aangenaam uiterlijk kwam er bij. Alle drie verdrongen zich om den brancard, bogen zich over den gewonde heen, die bleek, met gesloten oogen roerloos nederlag. Mijnheer de Villerupt sprak Breng hem in de mooiste kamer en ga onmiddellijk dokter Reval halen Een oogenblik later lag de jeugdige of ficier op een heerlijk en zacht bed. Mijn heer de Villerupt waschte zelf zijn wonden af en zag met aandoening en zeer bewogen naar den ongelukkigen stakkert, waarover de Engel des Doods zyn vleugels had uitgespreid. Het was een man van ongeveer zes en twintig jaar. Zijn gezicht was door de pijn nagenoeg niet veranderd. Hy zag er schoon uit en men zoude op het eerste ge zicht gezegd hebben, dat er eene vrouwen gestalte lag te sluimeren. Het gelaat zag er extra blank uit, de mond was sierlijk gevormd en op de wangen bevonden zich enkele moustaches. Mijnheer de Villerupt had een der polsen gegrepenmen gevoelde den polsslag zeer Poincaré heeft Zondag bij de onthulling van het monument voor de oorlogsdooden uit het zevende Parijsche arrondissement verklaard, dat Frankrijk zich thans meer dan ooit zal wachten voor de verschrik kingen van den oorlog. Het zal met al zijn krachten van geest en hart voor den vrede werken en méér dan ooit ernaar streven de volken, zoo dikwijls door be langenstrijd verdeeld, in liefde tot de menschheid samen te brengen. Om op doeltreffende wyze de zaak van de wereld- eendracht te dienen, wenscht het deze te verdedigen door nakoming der verdragen en handhaving der daarbij geschapen rechten. Wij hebben aldus Poincaré het tijdvak van de »vodjes papier® gekend voortaan echter willen wij leven onder de bescherming van wat met dare eeden be zworen is. Waartoe zou zooveel vergoten bloed, zooveel tranen, zooveel eeuwigdurende smart gediend hebben, wanneer Frankrijk ook morgen zou staan onder de bedreiging van nieuwe aanvallen, of wanneer zij, ten gevolge van een opzettelijke in gebreke blijven van Duitschland, buiten staat zouden zyn onze verwoestingen te herstellen Geen enkele politieke campagne, geen enkele financieele manoeuvre, geen enkele druk van buiten, zal de stem van ons geweten kunnen verstikken. Wij zijn geen volk, dat begeerig is, verblind door imperia lisme, belust op andermans bezit. Wij verlangen niets van anderen te hebben en wenschen uitsluitend het geluk van andere volken, niet alleen (wat vanzelf spreekt) dat van onze geallieerden, maar zelfs dat van onze vroegere vijanden, mits zij met het verleden breken, het uitwisschen en het goedmaken. Frankrijk is nooit te kort geschoten in ridderlijke edelmoedigheid en zal er ook nooit van afwijken. De wereld kan vertrouwen hebben in zijn rechtschapen heid, zijn eergevoelhet geeft slechts aan twee bescheiden wenschen uitdrukking, n.l. door niemand beroofd te worden van wat het beloofd is en niet meer door zijn buren bij de keel gegrepen te worden. Vergadering van den Raad der gemeente EETHEN, op Zaterdag 19 Januari v.m. 10 uur. Voorzitter EdelAchtb. Heer D. F. Brune. Secretaris WelEd. Heer D. A, v. d. Schans. Aanwezig 5 leden. Afwezig zijn de heeren J. v. d. Heuvel en D. v. Buuren. Om 10.15 opent de Voorzitter de ver- flauwtjes. Plotseling bewoog de officier zich, zijn lippen openden zich en half fluisterend klonk het »Suzanna Op dit oogenblik trad dokter Reval, voorgegaan door mevrouw de Villerupt, het vertrek binnen. tWeer een gewonde sprak hij Helaas, dat is al de twintigste patient, by wien ik van morgen geroepen word Ar cue, dappere soldaten Hij was het bed genaderd, had zijn oor tegen de borst van den officier aangelegd, op de plaats, waar zich het hart bevond. Daarna onderzocht hij de wonden, hief zich toen op tot mijnheer de Villerupt en zeide, deze aanziende »Is het een uwer bloedverwanten ?c »Neen !c *Is het een uwer vrienden »Neer.het is een wapenbroeder van mijn zoon Jean, die hem als een leeuw heeft zien vechten.® »In dat geval,® hernam de geneesheer, »kan ik zonder voorbehoud zeggen, hoe ik over de zaak denk.Ik kan gerust luid spreken, hij hoort het niet.Hij zal geen uur meer leven »De ongelukkige stakkert,® mompelde mevrouw Villerupt. Wordt vervolgd.) NIEUWSBLAD voor let Land van Heusden gn AltenajeLangstraat en de Bommiilerwaard

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1924 | | pagina 1