Uitgave: Firma L J. VEERMAN, Heusden,
No. 4407 Woensdag 18 Juni 1924.
„Het Kasteel van Kerlor."
Int. Telefoon no. 19. Postrekening: no. 61525.
Zijdie zich op dit Blad
wemeken te abonneeren,
ontvangen de tot 1 Juli
verschijnende nummers
GRATIS
FEUILLETON.
Schrammen
Kloosterbalsern 1
Und van ALTENA
Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en
franco per post beschikt 4 40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Advertentiën van 1 6 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
BÜITENLANDSCH OVERZICHT
Vrijdagmiddag is Doumergue met 515
stemmen tot president der Fransche Re
publiek verkozen. Painlevé verwierl 309
stemmen.
Doumergue, die er met behulp van
rechts is gekomen, is de eerste president
der Fransche republiek, die Protestant is.
IJij zag op 1 Augustus 1863 te Aigues-
Vives (departement du Gard) het levens
licht en is dus bijna 61 jaar oud. Hij koos
de rechten tot vak van studie. Op 21-
jarigen leeftijn liet hij zich te Nimes als
advocaat inschrijven. Zijn advocaatschap
te Nimes duurt echter slechts een vijftal
jaren, dus van 18851890. In laatstge
noemd jaar werd hij verbonden aan de
rechterlijke macht in Cochin-China weer
enkele jaren later, in 1893, kreeg hij een
aanstelling tot vrederechter in Algiers.
Deze laatste functie bekleedde hij echter
slechts enkele maanden, om daarna
voor zijn geheele verdere leven betrok
ken te worden in de politiek van zijn land.
In 1893 toch werd hij als député van
Nimes door de radicaal-socialisten naar de
Kamer afgevaardigd en tot op dezen dag
behoort Doumergue tot genoemde partij,
waaruit thans tevens de opvolger van Poin-
caré als eerste minister van Frankrijk zal
worden gerecruteerd. Het duurde inmid
dels tot 1902, dat hij tot minister werd
benoemd. Hij kreeg toen de portefeuille
van koloniën in het kabinet-Combes, welke
hij drie jaar lang behield.
Ook van verschillende andere kabinetten
maakte hij daarna deel uit. Terwijl hij
van 1905 af, toen het kabinet-Combes
viel, tot 1906 vice-voorzitter van de Kamer
was, zag hij zich achtereenvolgens de porte
feuille van handel in 't kabinet-Sarrien
(1906) en van onderwijs in 't kabinet-
Clemenceau (1907) toegewezen. Minister
van onderwijs was Doumergue eveneens
tijdens het ministerie Briand van 1909.
Het jaar daarop werd hij door het district
Dard naar den Senaat afgevaardigd en dit
senatorschap vervult hij tot op den huidi-
38
De boerenkarren keerden terug van
den arbeid op het land, Georges zag
zelfs niet de boeren en boerinnen, die
hem groetten.
Zijn uiterlijk viel iedereen op. Toen
hij op eenigen afstand van Kerlor was,
merkte men minder, dat hij er zoo zon
derling uitzag, wijl de avond begon te
vallen.
De zon ging onder alsof ze zich te
slapen legde op een bed van roode
wolkjes, en haar laatste stralen gaven
een rooden gloed aan de zee, alsof
golven van bloed naar het strand rolden.
Mevrouw de Kerlor behoefde den
volgenden dag niet te liegen, toen zij
zeide, dat Georges naar Morgat was
gegaan het was inderdaad daar op dit
kleine landgoed, waar hij de gelukkigste
jaren zijner jeugd had gesleten, dat de
jonge edelman wilde sterven.
Het was bij zevenen, toen Georges
te Recouvrance aankwamtoen kwam
er een soort van kalmte over hem.
Zijn gedachten werden iets meer ge
ordend, het was hem, alsof de chaos
week, die hem eerst haast waanzinnig
had gemaakt.
Zijn hart begon heviger te kloppen,
maar zonder dat hij er door leed het
was daar, op eenige passen afstands,
dat hij Hélène voor 'teerst had gezien,
gen dag. Weer drie jaren later (in 1913
derhalve) kreeg hij weer een belangrijke
functie te bekleeden, daar hij toen minister-
president werd. Het cabinet-Doumergue,
waarin Caillex financiën had, hield het
echter niet langer dan tot Juni 1914 uit,
toen het moest wijken voor het ministerie-
Ribot. Toen echter in het begin van den
ooi log Viviani het ministerie van nationale
verdediging samenstelde, was het weer
Doumergue, die tot een belangrijken post,
het ministerie van koloniën, werd geroepen
als minister bleef hij tevens gehandhaafd
in de kabinetten, die nadien door Briand,
Millerand en Delcassé werden gevormd.
Na zijn reis naar Rusland in 1917 terug
gekeerd in zyn land, werd hij opnieuw tot
senator benoemd, om verleden jaar Bour
geois op te volgen als voorzitter van den
Senaat.
Zoodra Doumergue het presidentschap
had aanvaard nam hij het ontslag van het
ministerie Marsal aan.
Onmiddelijk daarna verzocht hij Herriot
een kabinet samen te stellen en reeds
Maandagmorgen volgde het officieele bericht
over de samenstelling van het nieuwe
ministerie.
Met Herriot komt een ander aan het
bewind, die als staatsman nog niet dikwijls
een leidende positie in het Fransche open
bare leven heeft ingenomen, al is hij dan
ook de leider der radicale Kamer-fractie.
In het jaar 1872 geboren, behoort hij
wat een zeldzaamheid is voor een Fransch
politicus niet tot den advocatenstand,
zooals ook z'n voorganger Poincaré. De
verwachting wordt in verband hiermede
uitgesproken, dat zijn politiek niet van zuiver
juridische gezichtspunten zal uitgaan, doch
veeleer de economische vragen op den
voorgrond zal plaatsen.
Als minister van Oorlog zal optreden
generaal Noliet, die jarenlang de intsrge-
allieerde ontwapeningscommissie van Duitsch-
land heeft geleid en voor de ontwapenings-
kwestie alzoo de beste deskundige is.
Verder nemen in het nieuwe kabinet
zitting
René Renoult, Justitie.
Chautemps, Binnenlandsche Zaken.
Clementel, Financiën.
Dumesnil, Marine.
Rayoaldy, Handel.
Peytral, Openbare Werken.
Dalbiez, Bevrijde Gebieden.
Bavier Lapierre, Pensioenen,
in dat huis in de straat St. Donatien.
Hij wilde deze straat oversteken, als
tot een pelgimsvaart. De vensters van
het vertrek, dat juffrouw de Penhoët
de vorige maand bewoonde, waren ge
sloten er was nog geen andere huurder
in gekomen.
Georges herinnerde zich den storm,
die aanleiding had gegeven tot zijn eerste
ontmoeting met Hélène. Nu was de
hemel helder, maar in de harten der
menschen had zich de storm ontketend
Kerlor ging voorbij. Aan het einde
der straat bleef hij even staan, en keek
om, om voorgoed in zijn geest deze om
geving op te nemen, waarin zijn liefde
begonnen was als een heerlijke idylle,
om nu zulk een treurig einde te nemen.
Daarna vervolgde hij zijn weg.
Nu begon hij langzaam na te denken.
Hij zeide tot zich zelf, dat hij dezen
avond niet meer naar Morgat kon gaan.
Hij zou in een hötel te Brest slapen
en den volgenden dag zou hij de boot
nemen.
Hij gevoelde allengs, dat zijn koel
bloedigheid terugkwam en hij was er
blij om.
Hij wilde vrij, in het bezit van zijn
verstand, zonder de minste overgevoelig
heid sterven.
Plotseling wekte een stem hem uit
zijn gedachten op.
Neef Kerlor
Het was Marianna, welke die woorden
uitriep.
Jufirouw de Sainclair had verschil
lende commissies verricht, waarop wij
weldra zullen terugkomen.
Justin Godart, Arbeid en Openbare Ge
zondheid.
Frargois Albert, Openbaar Onderwijs,
Daladier, Koloniën.
Queuille, Landbouw.
Te Potsdam is Zaterdag, naar aan de
N. R. Ct. wordt geseind in den Lustgar-
ten het monument onthuld ter nagedachtenis
van de 8000 in den oorlog gesneuvelde
offi deren en manschappen van het eerste
garderegiment.
Voor de plechtigheid hield majoor graaf
Eulenburg, de laatste bevelhebber, een re
de op de binnenplaats van de kazerne van
het regiment. Vervolgens trok men in
optocht door de zwart wit roode vlaggen
versierde straten naar den Lustgarten.
Het muziekcorps en een compagnie van
de rijksweer openden den stoet. Na de
onthulling van het monument, dat aan de
stad Potsdam wordt aangeboden, defileerden
de gewezen officiereu en manschappen van
het garderegiment met de aanwezige com
pagnie van de rijksweer voorbij den kroon
prins, die in uniform de onthulling had bij
gewoond, prins Eitel Friewrich en een aan
tal generaals. Hoewel zulks verboden was,
namen tal van officieren in uniform aan
de plechtigheid deel. Ook een aantal leden
van de volksche organisaties, die de uni
form van Hitier droegen, waren tegen
woordig. 's Middags is in den Lustgar
ten een parade gehouden, waaraan weer
de kroonprins en zijn broeder hebben deel
genomen. De rust werd nergens gestoord.
De politie arresteerde een paar verdachte
personen.
BUITENLAND.
Staking ran dranksmokkelaars
Een groot aantal Amerikaansche drank
smokkelaars is een staking begonnen. Zij
verlangen hoogere betaling voor hun be
roep wegens het toegenomen gevaar dat
zij loopen bij het werk. Het is in den
laatsten tijd namelijk meermalen voorge
komen, dat er bij den strijd tusschen smok-
keivaartuigen en schepen van de kustwacht
dooden vielen onder de smokkelaars.
Zeer vermoeid haastte ze zich naar
huis, waar zij nog wilde aankomen, voor
men aan tafel ging, toen zij eensklaps
voor Georges stond.
Men moet het rondborstige karakter
van Georges de Kerlor niet kennen om
een oogenblik te gelooven, dat hij Ma
rianna wantrouwde, haar hand te hebben
in het complot, dat hem en Hélène ten
verderve voerde.
Nooit zou hij aan zulk een trouwe
loosheid hebben geloofd.
Marianna zag terstond op het gelaat
van den jongen man de sporen van een
innerlijken strijd, en het hart van het
jonge meisje klopte sneller door een
wreede blijdschap.
Zou de slag reeds gevallen zijn? vroeg
zij zich zelf af, terwijl zij haar lippen
plooide tot den gewonen beleefden
glimlach.
Georges keek haar aan, slaakte een
zucht en boog het hoofd.
Mag men vragen, wat u naar Brest
voert, neef? vroeg zij.
Hij antwoordde
Een dringende zaak
Ah En zijn zij allen goed gezond
op Kerlor? Uw moeder? Carmen?
Dank u Allen wel
Juffrouw de Penhoët?
Het gelaat van Georges vertrokde
bitterste wanhoop stond er op te lezen,
maar hij bedwong zich dadelijk weer.
Hij had niet het recht om aan juf
frouw de Sainclair het drama van Kerlor
te verhalen, ofschoon hij haar wel het
eerst de bekentenis zijner liefde had
gedaan.
De dranksmokkelaars eischen nu een
dollar extra voor iedere kist met sterke
drank, welke zij aan land brengen. Tot
dusverre is hun dit geweigerd, vandaar
de staking. Men zegt, dat, als die eisch
werd ingewilligd, dit tengevolge zou hebbrn,
dat de verbruiker voor een kist vijf dollar
meer zou moeten betalen.
Door de draadlooze gesnapt
Een eigenaardige geschiedenis heeft zich
dezer dagen te New-York afgespeeld.
Da daar woonachtige mrs. Caroline Ho
ward is de gelukkige bezitster van een
ontvangtoestel voor draadlooze telefonie.
Eén dezer dagen nu zat genoemde dame
rustig aan haar toestel naar een draadloos
concert te luisteren, toen de aangekondigde
naam van één der concerteerenden meer
dan wat ook. haar gehoor- en andere zenu
wen in beroering bracht.
Wat was het geval Eigenaar van den
haar zoo heftig schokkenden naam was
notabene niemand meer of minder dan... haar
eigen echtgenoot, die drie jaar geleden zon
der achterlating van adres vertrokken was
en sindsdien taal noch teeken van zich had
laten hooren.
Ofschoon een hartstochtelijke radio-ent
housiaste, legde ze toch onmiddellijk haar
koptelefoon neer, verwisselde deze met be
kwamen spoed voor haar hoed, sloeg haar
mantel om, snelde naar buiten enjriep een
taxi aan.
Deze bracht haar binnen korten tijd naar
het gebouw waar het draadloos zendstati
on, dat haar zooeven op het bewuste con
cert vergast had, was ondergebracht, het
station W. J. Z.
Ze kwam daar nog bijtijds genoeg aan,
om haar gedeserteerden echtvriend wegens
moedwillige verlating te doen arresteeren.
o
Stier in een kindereptocht
Terwyl een 10.000 kinderen te Chester
field een optocht hielden, brak een stier
die door deze ongewone demonstratie een
weinig overstuur geraakt was los, en storm
de recht op de jeugdige feestelingen af
Er ontstond een paniek onder de kinde
ren, maar bereden politie wist den onstui-
migen viervoeter nog bijtyds van koers te
doen veranderen.
Edoch, er is geen koppiger dier dan een
wilde stier, en zoo geschiedde het, dat de
gehoornde woesteling weldra op zijn schre
den terugkeerde, teneinde opnieuw te trach
ten aan zijn aanvankelijk gekoesterd voor-
Neemt u mij niet kwalijk, mompelde
hij, ik word verwacht
Zij wilde er meer van weten en ver
volgde stoutmoedig
U schijnt het druk te hebben, waarde
neef U hebt toch geen zorgen, geen
verdriet
Ja, dat heb ik Ik heb een zeer
groot verdriet, Marianna Later zul
jij er meer van weten Vaarwel 1
Hij drukte haastig haar hand en ging
heen.
Juffrouw de Sainclair behoefde geen
moeite te doen om haar triomf te ver
bergen.
Haar oogen schitterden van een dui-
velsche vreugdenooit had ze zich zoo
gelukkig gevoeld.
Het was toch een goede gedachte van
haar geweest, om haar haat uit te storten
voor juffrouw Monique Aubergezij
had gezegepraaldhet huwelijk van
Georges en Hélène zou nooit plaats
hebben de wanhopige houding van dien
armen Kerlor bewees voldoende, dat er
iets ernstigs op het kasteel was voor
gevallen.
De gravin was gewaarschuwd zij zou
waarschijnlijk dadelijk begonnen zijn
met de indringster uit het kasteel te
jagen, wier zegepraal dus van korten
duur was geweest.
Juffrouw de Sainclair kende de streng
heid der beginselen van haar nicht
deze had zeker geen oogenblik geaarzeld
uit vrees voor het schandaal, dat dreigde
uit te barsten.
Komaan, zeide Marianna, met een
van vreugde glimlachend gelaat, terwijl
nemen om den tocht te verstoren gevolg
te geven.
Het amok makende beest slaagde hierin
wonderwel, met het gevolg, dat de kinde
ren, aan hevigen angst ten prooi, in alle
lichtingen uiteenstoven. Het dier zag ech
ter nog kans om een jeugdigen deelnemer
aan den optocht tegen den grond te bok
sen, alvorens het door eenige te hulp ge
snelde mannen kon worden gegrepen en
weggeleid.
Het slachtoffer werd naar het ziekenhuis
vervoerd, doch bleek er, tegen alle ver
wachting in, goed te zijn afgekomen.
Dreigende burgeroorlog in Ierland 1
De Dailly Herald wijst op het gevaar
van een nieuwen burgeroorlog tusschen
Noord- en Zuid-Ierland. In de fanatieken
protestantsche kringen van het Noorden
wordt er weer veel geproken over gewa
pend verzet. Men toont zich daar geens
zins bereid een nieuwe grens te erkennen
en zich neer te leggen bij de uitspraak
van een scheidsgerecht. Sommige predikan
ten beweren, dat het de plicht van ieder
goed burger is, om desnoods met de wa
pens in de hand te verhinderen, dat de
districten Tyrene, Fermanagh en welk
ander gebied ook, dat thans bij Noord-
Ierland behoort, aan het Zuiden zouden
geschonken worden. Ook Carson agiteert
weer in Belfast. Hij heeft daar een rede
gehouden, waarin hij over een Zuid-Afri-
kaansche rechter Feitham, die als scheids
rechter is aangesteld, sprak, als over ie
mand, die uit Timboctoo of zoo'n gat komt
om aan de Ieren te zeggen wat ze doen
moeten
Ontploffing aan boord van een slagschip
Een Reuter-telegram meldt uit San
Pedro dat bij de ontploffing drie officieren
en 43 manschappen werden gedood. Het
ongeluk geschiedde toen een der kanon
niers tijdens de schietoefeningen het sein
gaf de electrieiteit tot ontsteking der lading
in werking te stellen, voordat het sluitstuk
dicht was.
Gearresteerd
Te Boekarest is een officier, die aan den
Dnjester 20 uit Rusland komende vluch
telingen zou hebben vermoord om zich hun
bezit toe te eigenen, gearresteerd.
o
haar witte tanden te voorschijn kwamen,
komaan, mijn werk is schitterend be
gonnen Ik zal het voltooien Het
is heerlijk zich te wreken. Maar men
moet tot het einde toe volhouden.
Den volgenden dag kwam Georges de
Kerlor te Morgat aan, besloten om zich
een paar dagen te verbergen in de meest
afgelegen schuilhoeken. Hij wilde in
stilte nadenken, niet over een plan om
terug te komen op zijn besluit, om zijn
woorden te herroepen, maar om geheel
alleen te zijn met zijn gedachten aan
Hélène, gedurende zijn laatste dagen,
te midden dezer bosschen, waar hij zulke
gelukkige dagen had doorgebracht in
zijn jeugd, toen hij ronddoolde tusschen
deze boomstammen, op dit groene tapijt.
Hij bracht zijn dag door in een won
derlijk groote kalmte.
Zijn leed scheen als voorbijgegaan
het was hem, alsof hij in een andere
omgeving leefde, en tot zich zelf zeide
hij, dat deze laatste stap hem als het
ware zou wezen het ingaan in een eeuwige
rust, waarvan hij reeds een voorgevoel
scheen te hebben.
Het was hem goed een weinig uit te
rusten, zooals reizigers doen, wanneer
zij een groote reis aanvangen.
Hij wilde niet onmiddellijk aan Carmen
schrijven het zou hem nog te zeer pijn
hebben gedaan, nu zijn wonden weer
open te rijtenbovendien wilde hij zich
geheel afzonderen, en alleen denken aan
haar, die hij boven alles liefhad, aan
juffrouw de Penhoët.
Toen kwam er een nieuwe dag. Georges
telde de uren, die hij nog te leven had*
voor hst Lend ven EiBusden 6i Aitena,deLengstraat en tie Boimelerwasrd
en andere kwetsuren genezen da
delijk zonder litteeken na te laten
met den pijnstillenden AKKER's
