Eerste Blad
C. DG
S. D. Lankhuyzerva Co's Bank
A. Verschuur-B aert,
Kindertoeslagen.
„Het Kasteel van Kerlor."
RA AMSDON KS VEER.
AMSTERDAMSCHE BANK, AMSTERDAM.
Uitgave: Firma L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 4467. Vrijdag 16 Januari 1925,
Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525.
FEUILLETON.
Engstraa^ HEUSDEN.
Raad yin Commissarissen
T. BOONSTRA.
land VAN altera
Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden ƒ1.25, en
franco per post beschikt ƒ1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Advertentiën van 1 6 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht,
Er zijn weinig onderwerpen, die tegen
woordig meer worden besproken, dan de
salarieering der ambtenaren. En zulks
is alleszins begrijpelijk. Immers hebben
de salarissen der ambtenaren het laatste
jaar eene niet onaanzienlijke verminde
ring ondergaan en zulks niettegenstaande
het feit, dat de Nederlandsche ambtenaar
over het geheel genomen nimmer al te
ruim werd bezoldigd en zijn salaris pas
de laatste jaren zoodanig was geregeld
dat hij er zonder al te groote zorgen
mede kon rondkomen. Plotseling brengt
nu de algemeens bezuiniging een ver
mindering van inkomen, die door den
Nederlandschen ambtenaar duchtig wordt
gevoeld.
Nadat hij korten tijd geen bijdragen
voor ouderdoms- en weduwen en weezen-
pensioen had behoeven te storten werd
plotseling weer eene pensioenbijdrage
van 8y3 pCt. van zijn salaris afgehou
den, terwijl het afgeloopen jaar hem
zijn salaris met nog 10 pCt. deed ver
minderen, zoodat zijn totale inkomsten
eene aderlating van I8V2 pCt. ondergin
gen. En nu is het waarlijk niet alleen
bij het Rijk dat het vraagstuk van de
salarieering van het overheidspersoneel
in het middelpunt der belangstelling
staat. Bij de provinciën en de gemeen
ten is het niet anders, en vooral in de
laatste maanden is er in verscheidene
raadszalen meer of minder breedvoerig
over beraadslaagd, terwijl er nog heel
wat gemeenten zijn, waar de „salariee
ring" telkens als punt van behandeling
in eene raadsvergadering op de agenda
voorkomt. Of de meeste raadsleden wel
op de hoogte zijn met de kwestie „kin
dertoeslagen", die bij de salarisregelin
gen van tegenwoordig een niet onbe-
langrijken rol spelen, meenen we op
goede gronden te mogen betwijfelen en
daarom willen we er een enkel woord
van zeggen.
Het Rijk handhaaft nog steeds het
stelsel der kindertoeslagen en vele ge
meenten doen evenzoo. Het is werke
lijk geen wonder, dat de raadsleden er
niet altijd mee uit den weg komen,
want vooral als punt van practische
loonpolitiek is het onderwerp verre van
eenvoudig. Er worden gewoonlijk ar
gumenten „voor" en „tegen" aangevoerd,
die nu niet direct als doorslaand zijn
te qualificeeren. Het al dan niet toe
kennen van kindertoeslagen houdt ten
96
Des avonds zou zij Robert verraderlijk
ondervragenzij zou wel eens zien, of
hij ondoordringbaar was.
XLVIII.
Verbittering.
In dien tusschentijd verkleumde me
vrouw Vernier in dat rijtuig, waarvan
het paard wanhopig langzaam liep.
Haar kwaad humeur keerde zich nu
tegen haar man, die nog geen middelen
had gevonden zijne vrouw een eigen
rijtuig te geven. Als men Paul aan
hoorde, die in de kerk Saint-Louise ge
zegd had, dat hij dadelijk beroemd zou
worden, dan zou hij een grooten naam
verwerven en veel geld verdienen hij
zou van zijne vrouw een der koningin
nen van Parijs makenen daarin werd
zij nu zoo wreed bedrogen, dat zij be
sloten was haar leven geheel te wijzigen,
zooals we weldra zullen zien.
Mevrouw Vernier, wier hoofddeugd
nu juist niet geduld was, was eindelijk
verbitterd geworden. Zij had een min
achtenden blik geworpen op haar beschei
den omgeving en was boos op zich zelve
geworden bij de gedachte, dat zij zoo]
nauwste verband met de opvatting, welke
men heeft omtrent „loon". Wil men
een gezinsloon d. i. een loon dat ver
band houdt met de grootte van het ge
zin dan is men natuurlijk voor kinder
toeslagen is men daarentegen voorstander
van loon naar verdienste dan houdt men
geen rekening met de grootte van het
gezin, hetwelk de ambtenaar heeft te
onderhouden en moet men van kinder
toeslag niets hebben.
Het betoog, hetwelk men vaak hoort,
dat het verstrekken van loon naar be
hoefte een christelijk beginsel is, terwijl
voorts hulp aan groote gezinnen, ook
door middel van een loonstelsel geboden
is, daar de christelijke gemeenschap het
groote gezin als iets goeds in en op
zichzelf beschouwt, laat ik in het mid
den. Zeker evenwel is dat een derge
lijk loonstelsel óf algemeen behoort te
worden doorgevoerd óf geheel achter
wege behoort te blijven. Het gaat toch
volstrekt niet aan om het overheidsper
soneel naar een bepaald beginsel te
beloonen indien niet althans de mogelijk
heid vaststaat dat dit beginsel over de
geheele sociale linie toepassing zal kun
nen vinden. Anders schept men onge-
wenschte en misschien wel schrijnende
tegenstellingen, naar welken kant ook.
En nu hebben wij nog nimmer een voor
stander van de kindertoeslagen gehoord,
die er ook maar eenigen moed op had,
dat althans voorloopig het stelsel van
loon naar behoefte in het particuliere
bedrijfsleven zou worden doorgevoerd.
Veeleer wordt rondweg toegegeven dat
doorvoering van het stelsel in de par
ticuliere bedrijven eene onmogelijkheid
is en dit maakt de felste veroordeeling
van het stelsel uit, daar hiermede de
kunstmatigheid er van in den overheids
dienst erkend wordt.
Het is merkwaardig, hoe moeilijk men
kan afkomen van deze toeslagen, welke
in den zeer abnormalen oorloge en na-
oorlogstijd met zijn enorme duurte zijn
ingevoerd #en toen ook bijna niet konden
worden vermeden, daar de prijzen van
alle levensbehoeften zoodanig waren, dat
voor een normaal samengesteld gezin
bijna geen grondloon w/s vast te stellen,
GOEDKOOPST ADRES
voor Goud- en Zilverwerken, benevens
uurwerken. ƒ- Wekkers k f 1.75.
Éigen reparatie-inrichting,
Ziet mijne etalage met prijzen.
lang in zoo'n omgeving had kunnen
wonen.
Al haar verkeerde eerzucht, al haar
begeerigheid kwam weer terug zij kwam
in opstand tegen het lot.
Daar de omstandigheden haar niet
veroorloofd hadden de plaats in te ne
men, die zij door hare geboorte, hare
opvoeding, en haar overweldigende
schoonheid verdiende, wilde zij het nood
lot geweld aandoen.
Zij wilde de weelde waarvan zij al
tijd gedroomd had en waarbuiten zij
onmogelijk meer kon leven.
Zij was geen vrouw om zich langer
te bemoeien met even bezwarende als
belachelijke vooroordeelen, zij wilde het
doel en de middelen.
De élégance en de deftigheid die zij
zich zoo vrij was toe te schrijven, ver
oorloofden haar niet meer zich te storen
aan de kleingeestige verplichtingen van
het burgerleven.
Zij zou nu, op haar beurt, ook eens
toiletten dragen die opgang zouden ma
ken.
Zij had maar een woord te spreken
zij zou haar plaats weer innemen zonder
dat iemand, zelfs haar man niet, te we
ten kwam hoe haar toestand zoo geheel
en al veranderd was.
Tevergeefs verbeeldde zij zich dat zij
de begeerde plaats wettig innam. Zij
had de feesten door Silverstein gegeven,
bijgewoond, en iederen keer was zij ver
nederd naar huis teruggekeerd. Geheel
Parijs, het Parijs dat zich in die schit
terende salons bewoog, had gezien dat
zij arm wasmen had gezien dat zij
dat hoog genoeg was om in zeer matige
behoeften te voorzien. Zoo kwam door
de kindertoeslagen in de bepaling van
het loon voor verrichten arbeid het
element van verzorging, van steun en
tevens het element van loondruk.
Die verzorging, die steun nu wordt
herhaaldelijk voorgesteld als iets, dat
door het christelijk levensbeginsel ge
boden is. Het zou de groote gezinnen
verheffen en daarmede tevens de maat
schappij.
Nu is het mij niet recht duidelijk hoe
het mogelijk is dat het christelijk le
vensbeginsel pas sedert den wereldoor
log gezinsloon geboden acht, terwijl er
vóór 1914 niet aan werd gedacht.
Maar het verheffende van de kinder
toeslagen zelf wordt ook niet door allen
van onverdacht christelijke levensbegin
selen ingezien.
Zoo wordt het o.a. ontkend door Pro
fessor Mr. D. P. D. Fabius, vroeger
hoogleeraar aan de Vrije Universiteit te
Amsterdam, die er o.m. het volgende
over zegt
„In het algemeen^ behoort tot de sla
vernij, dat de slaaf niet zelfstandige ver
diensten heeft, maar werkt voor zijn
meester. Waartegenover deze zijn slaven
onderhoudt.
Zij ontvangen levensonderhoud naar
wat geacht wordt hunne behoeften te
eischen.
Natuurlijk moet voor een groot sla-
vengezin meer worden uitgegeven dan
voor den alleen-levenden slaaf.
In de slavernij heeft men eigenlijk
juist, wat heden ten dage door sommi
gen verdedigd wordt, wanneer zij vragen
om „loon naar behoefte", om individu
eel bepaald loon en dienovereenkom
stig om kindertoeslag.
In het „loon naar behoefte", hoe fraai
dit klinken moge, ligt in den grond een
aantasten van de persoonlijke vrijheid
des arbeiders
En verder
„Gelijk ik reeds vroeger opmerkte, is
het systeem van „loon naar behoefte"
in de geschiedenis wel bekend. Het is
het loons-ysteem der slavenwereld."
Naar onze meening heeft de omvang
van een gezin nóch met de dienstbe
trekking nóch met de arbeidspraestatie
iets uit te staan. Wij hebben slechts
den eisch te stellen dat staat en ge
meenten hun personeel voor den ver
langden arbeid behoorlijk bezoldigen en
dat ook overigens de rechtspositie in
orde is. De zorg voor groote gezinnen
is misschien wel een gemeenschapszorg,
een arbeidsvraagstuk is het stellig niet.
En het gaat in geen geval aan de
alleen afhing van dien jongen man, die
zich nog maar altijd verbeeldde dat zijn
talent hem eens in aanzien zou brengen.
Hij raadde niets, begreep niets, die
Paul Vernier, met zijn blind vertrouwen
op de toekomst.
Mariana had zich leelijk vergist toen
zij met hem trouwde.
Hij had niet het temperament, den
geest van kuiperij, die voortdurende
zorg voor de reclame,die de kunstenaars
tot mode-artisten maken.
Had hij werkelijk talent Zijne vrouw
begon er aan te twijfelen.
Zij stelde hem er voor verantwoorde
lijk, dat hare ij delheid teleurgesteld was,
zij beschuldigde hem ervan haar aan
grove beleedigingen te hebben blootge
steld.
Op een avond had te midden van een
feest, een aanzienlijke dame, die zich
zeer vriendelijk getoond had, tegen haar
gezegd
Mijne zuster is zoo juist vertrokken
zij heeft mijn rijtuig genomen ik zal
wel genoodzaakt zijn een huurrijtuig te
nemen om thuis te komen Is dat niet
vervelend
En de dame had op een beminnelijke
manier geglimlacht, alsof zij veel schik
in dat voorval had. Zij had er bij ge
voegd
Wilt u me vergunnen u naar huis te
vergezellen
Zij had dit op heel beminnelijken
toon gezegd, als een vrouw van de we
reld, die wel wist, dat de beeldhouwer
geen rijtuig had dat aan de deur op
hem wachtte en die erop gesteld was,
AGENTSCHAP DER
D. ANDRESON, plaats/ervangend Directeur der
Amsterdamsche Bank, Voorzitter.
S. D. LANKHÜYZEN, Gedelegeerd
Mr. A. M. DE j/OON, Gedelegeerd.
Mr. S. NAAYEbff Secretaris.
verstrekt Handelscredieten op nader overeen te komen voorwaarden.
Verricht overigens alle bankzaken.
Wisselt iratis bankpapier.
DE DIRECTIE
kindergelden voor het overheidsperso
neel mede te laten opbrengen door in
gezetenen, die zelf geheel alleen zonder
eenige hulp van welken kant ook voor
hun groot gezin den kost moeten ver
dienen.
Wybertabletten - Menth^pastilles
Salmiakpastilles Ab dij siroop
Purol Kloosterbalsem Le
vertraan.
DROGISTERIJ
HEUSDEN, Wittebroodstr. 52.
BUITBNLANDSCH OVERZICHT
De financieele conferentie te Parys heeft
haar taak volbracht.
In de voltallige bijeenkomst der finan
cieele conferentie werd de tusschen de
groote mogendheden tot stand gekomen
overeenkomst in haar groote lynen aan de
vertegenwoordigers der kleine landen me
degedeeld, om hun gelegenheid te geven
om hun opmerkingen te maken. Alle
kwesties zijn echter reeds opgelost, met
name het laatste punt, dat nog niet was
geregeld. De Vereen. Staten zullen van
ondanks haar vroolijken toon, haar op
rechte hartelijkheid te toonen. Mariana
had gemeend dat deze aanzienlijke dame
haar trachtte te vernederenmaar Paul,
die bij het onderhoud tegenwoordig was,
had het aanbod met beide handen aan
genomen, dat wil zeggen, zonder de
minste verlegenheid en gelukkig over
zulk een buitengewoon blijk van sym
pathie.
Mevrouw Vernier, na pogingen te heb
ben aangewend om zich zelve te over
tuigen, had zich uitgeput in dankbetui
gingen en had op haar beurt toegestemd.
Onder de koetspoort had Mariana het
levendig tooneel van het vertrek aan
schouwd.
Zij had de bedienden hooren roepen
Het rijtuig van mevrouw de hertogin
van mevrouw do markiezin van
mevrouw de gravin
En in de donkere straat glinsterden
de lichtjes der verschillende equipages.
De aanzienlijke genoodigden versche
nen, gedoken in hun sorties, hun kan
ten en hun bont, die zoo nu en dan het
schitterend kostuum lieten zien dat in
der haast bedekt was.
De palfrenier opende het portier, de
aanzienlijke dame steeg in; op den bok
wachtte een gegalonneerd koetsier deftig
op het bevel van vertrek dat hem over
gebracht werd door den palfrenier, die
langzaam zijn plaats innam, en daarop
zijn kanlaarzen liet zien die onder zijn
lange jas van grijs laken uitstaken.
In aie schijnbare wanorde zagen de
vroolijke gezichtjes er allerliefst uit; de
diamanten schitterden aan de ooren
1 September 1925 af 2J procent van de
Dawes-anuïteiten krijgen.
Volgens »Le Journal* heeft het voor
behoud dat enkele kleinere staten op de
conferentie der ministers van financiën
hebben gemaakt, betrekking op het vol
gende
Brazilië en Roemenië verlangen, dat het
percentage van hun aandeel in de Duitsche
betalingen zai worden verhoogd. Brazilië
maakt aanspraak op vergoeding wegens
de verliezen, geleden door het in beslag
nemen in 1914 van de te Hamburg op
geslagen voorraden koffie, terwijl Roemenië
verhooging verlangt, omdat Hongarye niet
dat betaalt, wat het aan Roemenië schul
dig is. Zuid-Slavië en Tsjecho-Slowakaije,
welke landen meer hebben ontvangen dan
waarop zy aanspraak konden maken, willen
hun terugbetaling aan de gemeenschappe
lijke schadevergoedingskas in een langzamer
tempo doen plaats hebben dan waarmede
de groote mogendheden der geallieerden
rekening hadden gehouden. Aan Roemenië
en Brazilië is geantwoord, dat hun aan
spraken pas dan kunnen worden onderzocht,
indien het plan-Dawes volledig in werking
zal zijn getreden. Brazilië zal voor de
geleden schade deel kunnen krijgen in de
betalingen op de rekening van de schade
vergoeding, terwyi Roemenië's aandeel
bijna even mooi als de oogen die nog
blonken van het genoegelijke feest.
Mariana beet zich op de lippen en
balde de vuisten.
Zij dacht op dat oogenblik aan Hélène
de Kerlor, die al die verfijnde genoegens
smaakte.
Zij stelde zich haar voor in een fijn
toilet prijkende met de familie-juweelen,
vergezeld van Georges, die eveneens op
zijn gezicht het genoegen liet zien dat
hij smaakte.
Dit droombeeld verbitterde de afstam
melinge van de mulattin Aurore. En
toch had Panl Vernier zijn vrouw over
tuigd dat door het streven naar gelijk
heid, dat den tegenwoordigen tijd ken
merkte, men niet meer op het verschil
in stand zou letten.
Mariana had lang geaarzeld voor zij
besloten had in de weelderige salons
van Silverstein een bezoek te brengen.
Zij had een massa bezwaren ten berde
gebracht, hoewel zij zelf Paul had aan
geraden de uitnoodiging van zijn bescher
mer aan te nemen.
De bleedhouwer had dadelijk tegen zijn
vrouw gezegd om zich bij een groote
modiste een toilet te laten maken.
Een japon, best, maar ik heb geen
juweelen, had zij er toen tegen ingebracht.
Zelfs geen collier. Zelfs geen arm
band waar ik mede voor den dag kan
komen.
(Wordt vervolgd).
NIEUWSBLAD
voor het Land van Heusden Bn AltenaJeLangstraat en de Bommelerwaard
