Eerste Blad cTdëTkemp S. D. LANKHUYZEN Go's BANK nu jol Ordeverstoring in eene Raadsvergadering door Raadsleden. RAAMSDOHKSVEER. Tegen Verstopping. A. Verschuur-Baert, Uitgave: Firma L. J. VEERMAN, Heusden. No. 4481. Vrijdag 6 Maart 1925. FEUILLETON. „Het Kasteel van Kerlor." Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525. Zijdie zich op dit Blad wemeken te ahonneeren ontvangen de tot 1 April verschijnende nummers GRATIS T. BOONSTRA. ^nd van altena Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden ƒ1.25, en franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke nummers 6 cent. Advertentiën van 1 6 regels 90 cent. Elke regel meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht. Het is geen zeldzaam geval dat we een dagblad onder oogen krijgen, waarin vermeld staat van tooneeltjes, die zich in een of andere raadszaal hebben afge speeld. En ook in bladen uit onze om geving vinden we soms staaltjes van voorvallen in raadsvergaderingen, die ons werkelijk in hooge mate verbazen. Leest maar de verslagen van de ver gaderingen van Hedikhuizen's raad of het verslag van de jongste vergadering der vroede vaderen van Ameide, dan vraagt men zich onwillekeurig af, aan wie toch de schuld, aan den voorzitter of aan de opposante leden. Wij willen deze vraag objectief onder de oogen zien, d.w.z. niet bepaald met het oog op de genoemde gemeenten, maar in het algemeen. En dan meenen wij dat de schuld even dikwijls schuilt bij den leidenden voorzitter als bij de leden der vergadering. Veelal verbazen we ons over de weinige kennis, die sommige raadsvoor zitters bezitten. De gekste dingen, welke in lijnrechten strijd zijn met de bepalin gen onzer Gemeentewet, worden soms te berde gebracht en door de raadsleden, die vertrouwen in hun voorzitter stellen voor waar aangenomen. Bemerken nu de raadsleden na verloop van tijd dat ze door hun voorzitter, al moge deze het dan ook geheel te goeder trouw doen, worden misleid, dan irriteert hen zulks uit den aard der zaak en het begin van oneenigheid ie geboren. Men vertrouwt den voorzitter niet meer en veel van hetgeen hij zegt acht men bezijden de waarheid. En bovendien ziet men in den voorzitter niet meer den man, die zijn zaken meester is en die de noodige wetskennis bezit, kortom niet meer den man, die boven de leden 110 Wat hij niet kan doen, laat hij, her nam de Slak weer, op een wijze, dat hij alleen door zijn naaste buren werd verstaan, die opnieuw in lachen uitbar- ten. Mulot, die al geen reden had om vol daan te zijn over de ontvangst totnog toe, fronste de wenkbrauwen. Hij voelde, dat men eenigszins den spot met hem dreef, dat maakte hem toornig, maar hij kon maar niet gissen, wie aldus afbreuk deed aan de naïeve bewondering, die hij gewoonlijk opwekte bij het volk. Hij verborg echter zijn opgewonden heid en vervolgde - Ik verzoek u daarom, dames en hee- ren, mij aan te moedigen Ik zelf, ik zal heel redelijk zijn Om u dit eenig schouwspel te laten zien vraag ik slechts de ellendige som van tien stui vers 't Is niets Eenigen verlieten den kring. Zij had den er een voorgevoel van, dat er eeni- ge tijd zou voorbijgaan, voordat die tien stuivers er waren. Het was een gewoon gevaleiken keer, dat er een beroep op hun beurs werd gedaan, verlieten eeni- ge toeschouwers den kring, een weinig beschaamd dat ze niets gaven, maar anderen kwamen weer om ze te vervan gen. staat. Komt daar dan nog bij het gemis aan de noodige tact om vergaderingen te leiden, ja dan is het heelemaal mis en conflicten zijn niet van de lucht Een burgemeester van den tegenwoordigen tijd dient heusch de noodige kennis te hebben om zijn ambt naar behooren te kunnen vervullen en enkel met een goed gevulde beurs of met een klinkenden naam komt men er niet meer. Voor het respect aan het burgemeestersambt verschuldigd, ware het dan ook te wenschen dat bij benoemingen in meer dere mate dan tot dusverre geschiedde, op bekwaamheden werd gelet en in mindere mats ds politieke richting van den aspirant-burgemeester gewicht in de schaal legde. Maar al ligt de schuld van wanorde lijkheden in raadsvergaderingen dikwijls aan de leiding van den voorzitter, ook moeten we haar vaak zoeken bij de raadsleden, die niet meer zijn de deftige, vroede mannen van vroeger, maar wel de vertegenwoordigers van politieke partijen, die meermalen hun beginselen naar voren brengen op eene minder parlementaire wijze om daardoor in het gevlei der kiezers te komen. Onder de kiezers van onzen tijd, toch zijn er hélaas maar al te veel, die behagen schep pen in sensatie verwekkende woorden en in rumoerig^ vergaderingen en nu zijn er heel wat raadsleden, die, gekozen door zulke kiezers, de in hen gestelde ver wachtingen niet willen teleurstellen en dan in de raadsvergaderingen optreden op eene wijze, die de orde in die ver gaderingen moet verstoren. En nu is ons al zoo vaak de vraag gesteld„op welke wijze kan tegen raadsleden, die in de raadsvergaderingen de openbare orde verstoren, worden op getreden.". Deze vraag nu willen we thans beantwoorden. De orde eener openbare raadsverga dering zal op tweeërlei wijze kunnen worden verstoord n.l. in de vergadering zelf door de leden of wel van buitenaf, door het publiek. De wet stelt alleen ter beschikking van den burgemeester middelen, om de ordeverstoring, die door de toehoorders plaats heeft, tegen te gaan. Wordt de orde door de toe hoorders op welke wijze ook verstoord, dan heeft hij de bevoegdheid hen, die dit doen of alle toehoorders, te doen vertrekken. Hij zal dit zoo noodig kunnen doen door gebruik te maken van den sterken arm en door de over treders in bewaring te stellen. Bovendien is hij, die de orde verstoort, strafbaar ingevolge bepalingen van het Wetboek Er viel een halve stuiver, nog een, daarna de derde, een vierde. Er ontbreken nu nog maar ach stui vers, moedigde Mulot aan. Hij gaf een teeken aan den muzikant, die een deuntje liet hooren, een be roemd deuntje in dien tijd, dat de om geving meesleepte, er viel een stuivertje op het tapijt. Nog maar zeven stuivers, riep Mulot uit, terwijl de muzikant voortging zijn orgel te draaien, zonder zich om de heele zaak te bekommeren. Ineens hield hij echter op, de hercules gaf hem een teeken. Om wat haast te maken, zal je mij veroorlooven zeide Mulot en hij ging rond met zijn hoed. Zijn oogst bedroeg vijftien centen, Toen hij voor den Slak kwam, blies deze zijn wangen op, haalde den eenen op en maakte kromme beenen, opdat hij niet zou worden herkend. Er ontbreken nog maar vier stuivers, zeide Mulot, die er niet tegen opzag om brutaal aan te dringen Kom, kom, het mag niet gezegd worden, dat in zulk een kunstrijke buurt er geen tien stuivers zijn bijeen te krijgen, 'tls te veel, riep de Slak uit met buikstem. Mulot sprong in de hoogte. Dat is te erg, zeide hij. Welnu, ik bied tien gulden aan dengene, die den steen breekt in mijn plaats. Dat 's gezegdj hernam Eusèbe. En hij liep naar voren, met een hoo- gen schouder,kreupel, geheel mismaakt, tot groote verbazing van Mulot, die we- van Strafrecht. In geval van verstoring van de orde der vergadering door de leden, stelt de wet geen enkel middel ter beschikking van den burgemeester. Het reglement van orde zal derhalve hierin moeten voorzien en het kan dit doen door be palingen, die den voorzitter het recht geven het lid of de leden, die de orde verstoren, tot de orde te roepen of, bij weigering, het woord te ontnemen. Doch ook dit middel kan niet afdoende zijn. En daarom had de raad der gemeente Zwijndrecht bepalingen van den vol genden inhoud in zijn reglement van orde opgenomen „Indien een lid zich beleedigende uit drukkingen veroorlooftden goeden naam van anderen in verdenking brengt, de orde verstoort, of tot revolutionaire daden aanspoort, een en ander ter be oordeeling van den voorzitter, wordt hij door dezen tot de orde geroepen." (Slot in het volgend nummer.) BUITENLAHDSCH GVBREICHT Ouder enorme deelneming heeft de be grafenis van president Ebert plaats gehad. De grootsche indrukwekkende plechtigheid is zonder eenige stoornis verloopen, dank zy het optreden van de politie die ongeveer 5000 man sterk was. De deelneming van het publiek was volgens de »Msb.« reusachtig. Typeerend is dat in geheel Berlyn geen zwart-rood- gouden vlag meer te verkrijgen was. Er W8rd dan ook zeer druk gevlagd. Naar schatting volgden ongeveer 200,000 mer.schen het stoffelijk overschot van den doode op zijn weg naar het station. Het défilé van de massa duurde ruim twee uur. Het was een waardige plechtigheid van een omvang zoo groot, als Barlyri tot dus ver nog nooit heeft beleefd. Onder de talrijke kransen dienen ver melding die van den koning van Engeland, den president van Polen, den Amerikaan- schen gezant en diens echtgenoote, den keizer van Japan, den president van Chili, het bestuur van den Hansa-bond, den Ëngstraat HEUSDEN. GOUD, ZILVER, UURWERKEN. Ruime keuze in FANTASIE- enTROUWRINGEN. Eigen Reparatie-inrichting. zelijk verschrikt begon te worden. Je wilt het geld voordat je geslaagd bent? Ik ben zeker van mijn zaak. De Slak greep den steen, tilde hem op en wilde hem met kracht op den grond werpen. Maar Mulot hield hem tegen. Wat ga je nu doen Wel, ik ga den steen stuk maken Dat wou jij toch ook. Het publiek lachte en juichte Eusèbe toe. Maar dat vermaakte Mulot volstrekt nietdeze maakte zich steeds driftiger en liep op den Slak toe om hem den steen te ontrukken. Toen keerde deze zich voor driekwart om naar den her cules en Bprak maar een woordje Fourneau I Toen eerst herkende Mulot Eusèbe Rouillard en maakte een gebaar van verbazing, terwijl Eusèbe terugging naar zijn plaats onder de toeschouwers. Ik heb zijn steen eens willen zien, of die ook van koekedeeg was, zeide hij lachend en het publiek lachte weer. Maar het begon thans pleizier in de zaak te krijgen en het regende daarom geld stukken op het tapijt. Mulot toonde zich verheugd en deed zijn, kunststuk. Hij wikkelde om zijn hand een zakdoek en sloeg met de saam- geknepen vuist op den steen, die iD tweeën sprong. Terwijl men applaudisseerde trok de hercules, zijn voorstelling geëindigd heb bende een oud buis aan en zette een vuile pet op, die hij tot over de ooren trok, AGENTSCHAP VAN DE AMSTERDAMSCHE BANK A'DAM Telefoon No. 15. Kantooruren van 9—4. Zaterdags van 9—12. Juni, Juli en Augustus Zaterdags gesloten wegens beursvacantie. Handels- en Landbouwcredieten Rekening-Courant Deposito's Effecten (uitsluitend solide belegging) Coupons Vreemd geld Inschrijvingen Grootboek Assurantiën Reiscredietbrieven op 3600 betaalkantoren Administratie van vermogens. SAFE-DEP0S1T-INRICHT1NG (Gegarandeerd Brand-, Smelt- en InbraakYrye Lipsklnis). Prijzen naar grootte der kastjes ZÉÉR SCHERPE CONDITIES. Indien gewenscht bediening aan huis. SPAARBANK. OF* Spaarbankboekjes worden bij 1ste storting gratis verstrekt. Nadere inlichtingen verschaft gaarne DE DIRECTIE Duitschen en Pruisischen stedendag, het corps diplomatique, de senaten van Bremen en Liibeck, mevr. Rathenau, de weermacht van het Duitsche rijk, de Pruisische mi nisteries, den president van Mexico, de firma Krupp, den Zwitserschen bondsraad, de burgerschap van Hamburg en den senaat, den ryksraad, de bondsregeering en den bondspresident van Oostenryk, de presi denten van Tsjecho Slowakië, Columbia, Ecuador, Venezuela en China, den agent- generaal Hibert Parker en zyn medewer kers, den rijkskanselier en de rijksministers persoonlijk zoowel als officieel, de minis teries van het rijk en de bondsstaten, bladen en wetenschappelijke en economische genootschappen. Bij de baar van den rijkspresident hield rijkskanselier Luther een toespraak, waarin hij de verdiensten en de beteekenis van Ebert voor het ryk schilderde. Toen de lijkwagen voor het gebouw van den rijksdag was gekomen, trad Loebe, de Voorzitter van den rijksdag naar buiten, gevolgd door talrijke afgevaardigden van alle fracties, uitgezonderd die van de communisten en die van de nationalisten. Loebe hield, staande op de groote trap van het rijksdaggebouw eveneens een toe spraak, waarin hij er op wees, dat de rijksdag thans een laatste groet brengt aan 't staatshoofd, den eersten president van de Duitsche republiek. Als laatste groet van het Duitsche volk hing Loebe een krans aan de lykkoets. De muzikant bracht de werktuigen van den artist bijeen het was zijn plicht ook, die op een veilige plaats te bren gen, een plicht, die hem vrij wat zweet droppels kostte. Mijn oude vriend 1 riep Mulot uit, blijde de hand van Eusèbe drukkend. Hoe wondelijk kan men elkaar terug vinden, nietwaar zeide de Slak op niet minder blijden toon. Wat een geluk 1 Ik zeide al, dat ik u nog eens zou weerzien Weldra, waren zij met hun beiden ge zeten aan een tafel in een wijnhuis, in een apart vertrekje. De kellner vroeg aan de heeren wat zij verlangden. Ieder een glas brandewijn, beval de Slak, verder zullen we zien. Mulot maakte een beweging alsof hij wilde betalenmet een trotsch gebaar hield Eusèbe hem tegen. Ik zal betalen, zeide hij. Neen, verzette zich de hercules, ik heb nu geld genoeg Zou er wat te eten wezen Eusèbe Bloeg op zijn zak, waaruit een gerinkel van zilver opkwam en vervolg de op hoogvaardigen toon Ik voed me niet met keisteenen Ik heb een maag, die wat kieskeuriger is. Mulot, een beetje vernederd, hernam Wat zal men zeggen, men kan niet altijd krijgen, wat men graag wil hebben. Hij zag er bij die woorden eenigszins terneergeslagen en droefgeestig uit. Ja, dat zei ik ook tot mij zelf, zeide de Slak, toen ik je straks zoo zag tob De stoet zette zich vervolgens weer in beweging, waarbij aan de Koningsplatz aan talrijke vereenigingen en ook aan afzonder lijke personen gelegenheid werd gegeven een arbeidsgroet aan den overledene te brengen. In de Boedapest Strasse werd nog een oogenblik stil gehouden voor de tuinpoort van het paleis van den rijkspre sident, waarna de stoet zijn weg naar het Potsdammerstation vervolgde. Onder de toonen van een treurmarsch werd hier de lijkkist eerst een korten tijd opgesteld en vervolgens naar den trein ge dragen, waarin ook de familieleden, rijks kanselier Luther en ministers, die de be grafenis zullen bywonen, plaats namen. Om tien minuten voor zes precies zette de trein zich in beweging. In het geheele rijk hebben rouwplech- tigheden ter eere van den overledene plaats gehad. In verzegelde flacons verkrijgbaar bij Orogistery, HEUSDEN ben. Wat moet ik anders? zuchtte de reus. Ik zei tot mij zelfzie daar een jon gen, die wat zou kunnen doen in de wereld, en hij houdt zich met zulke dingen bezig. Waarom? Men moet eten. Het is je dus niet voor den wind ge gaan Spreek mij er niet van I Sedert tien maanden ben ik platzak 1 Het was tijd dat ik kwam om je za ken een beetje op orde te maken. Misschien wel hernam Mulot, het scheelde niet veel, of ik heb bij mezelf gedacht, dat het maar beter was een molensteen om den hals te doen en in 't water te springen. Kom, kerel, wat zou je die molensteen helpen Er is nog wel pleizier te maken op de wereld, denk aan onze vroegere dagen Deze herinnering aan gelukkiger tijd, benevens de eerste uitwerkselen van den alcohol, bracht een tinteling in de droe ve oogen van den reus. Je komt van het land? vroeg hij. Volstrekt niet Heb je mij dan nog niet goed aangekeken? Zie ik er uit als iemand, die van Poissy komt? Het is waar, je ziet er schitterend uit. Ik heb weer een tocht gedaan met Fifi in de provincie. Met Zéphyrine I riep Mulot uit, is die nog altijd bij je? Wel, mijn beste, ik geloof, dat zij lang zou moeten zoeken, voor ze iemand vond geschikt om mij op te volgen Men is wel mooi, maar men is niet dom. vsor list Land van Heusden en AltenaJeLanostraat en de Bommelerwaard

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1925 | | pagina 1