Eerste Blad
cTdëTkemp
S. D. LANKHUYZEN Go's BANK
nu jol
Ordeverstoring in eene
Raadsvergadering door
Raadsleden.
RAAMSDOHKSVEER.
Tegen Verstopping.
A. Verschuur-Baert,
Uitgave: Firma L. J. VEERMAN, Heusden.
No. 4481. Vrijdag 6 Maart 1925.
FEUILLETON.
„Het Kasteel van Kerlor."
Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525.
Zijdie zich op dit Blad
wemeken te ahonneeren
ontvangen de tot 1 April
verschijnende nummers
GRATIS
T. BOONSTRA.
^nd van altena
Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden ƒ1.25, en
franco per post beschikt f 1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Advertentiën van 1 6 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
Het is geen zeldzaam geval dat we
een dagblad onder oogen krijgen, waarin
vermeld staat van tooneeltjes, die zich
in een of andere raadszaal hebben afge
speeld. En ook in bladen uit onze om
geving vinden we soms staaltjes van
voorvallen in raadsvergaderingen, die
ons werkelijk in hooge mate verbazen.
Leest maar de verslagen van de ver
gaderingen van Hedikhuizen's raad of
het verslag van de jongste vergadering
der vroede vaderen van Ameide, dan
vraagt men zich onwillekeurig af, aan
wie toch de schuld, aan den voorzitter
of aan de opposante leden.
Wij willen deze vraag objectief onder
de oogen zien, d.w.z. niet bepaald met
het oog op de genoemde gemeenten,
maar in het algemeen. En dan meenen
wij dat de schuld even dikwijls
schuilt bij den leidenden voorzitter
als bij de leden der vergadering.
Veelal verbazen we ons over de
weinige kennis, die sommige raadsvoor
zitters bezitten. De gekste dingen, welke
in lijnrechten strijd zijn met de bepalin
gen onzer Gemeentewet, worden soms
te berde gebracht en door de raadsleden,
die vertrouwen in hun voorzitter stellen
voor waar aangenomen. Bemerken nu
de raadsleden na verloop van tijd dat
ze door hun voorzitter, al moge deze
het dan ook geheel te goeder trouw
doen, worden misleid, dan irriteert hen
zulks uit den aard der zaak en het
begin van oneenigheid ie geboren. Men
vertrouwt den voorzitter niet meer en
veel van hetgeen hij zegt acht men
bezijden de waarheid. En bovendien
ziet men in den voorzitter niet meer
den man, die zijn zaken meester is en
die de noodige wetskennis bezit, kortom
niet meer den man, die boven de leden
110
Wat hij niet kan doen, laat hij, her
nam de Slak weer, op een wijze, dat hij
alleen door zijn naaste buren werd
verstaan, die opnieuw in lachen uitbar-
ten.
Mulot, die al geen reden had om vol
daan te zijn over de ontvangst totnog
toe, fronste de wenkbrauwen.
Hij voelde, dat men eenigszins den
spot met hem dreef, dat maakte hem
toornig, maar hij kon maar niet gissen,
wie aldus afbreuk deed aan de naïeve
bewondering, die hij gewoonlijk opwekte
bij het volk.
Hij verborg echter zijn opgewonden
heid en vervolgde -
Ik verzoek u daarom, dames en hee-
ren, mij aan te moedigen Ik zelf, ik
zal heel redelijk zijn Om u dit eenig
schouwspel te laten zien vraag ik
slechts de ellendige som van tien stui
vers 't Is niets
Eenigen verlieten den kring. Zij had
den er een voorgevoel van, dat er eeni-
ge tijd zou voorbijgaan, voordat die tien
stuivers er waren. Het was een gewoon
gevaleiken keer, dat er een beroep op
hun beurs werd gedaan, verlieten eeni-
ge toeschouwers den kring, een weinig
beschaamd dat ze niets gaven, maar
anderen kwamen weer om ze te vervan
gen.
staat.
Komt daar dan nog bij het gemis aan
de noodige tact om vergaderingen te
leiden, ja dan is het heelemaal mis en
conflicten zijn niet van de lucht Een
burgemeester van den tegenwoordigen
tijd dient heusch de noodige kennis te
hebben om zijn ambt naar behooren te
kunnen vervullen en enkel met een
goed gevulde beurs of met een klinkenden
naam komt men er niet meer. Voor
het respect aan het burgemeestersambt
verschuldigd, ware het dan ook te
wenschen dat bij benoemingen in meer
dere mate dan tot dusverre geschiedde,
op bekwaamheden werd gelet en in
mindere mats ds politieke richting van
den aspirant-burgemeester gewicht in
de schaal legde.
Maar al ligt de schuld van wanorde
lijkheden in raadsvergaderingen dikwijls
aan de leiding van den voorzitter, ook
moeten we haar vaak zoeken bij de
raadsleden, die niet meer zijn de deftige,
vroede mannen van vroeger, maar wel
de vertegenwoordigers van politieke
partijen, die meermalen hun beginselen
naar voren brengen op eene minder
parlementaire wijze om daardoor in het
gevlei der kiezers te komen. Onder de
kiezers van onzen tijd, toch zijn er
hélaas maar al te veel, die behagen schep
pen in sensatie verwekkende woorden en
in rumoerig^ vergaderingen en nu zijn er
heel wat raadsleden, die, gekozen door
zulke kiezers, de in hen gestelde ver
wachtingen niet willen teleurstellen en
dan in de raadsvergaderingen optreden
op eene wijze, die de orde in die ver
gaderingen moet verstoren.
En nu is ons al zoo vaak de vraag
gesteld„op welke wijze kan tegen
raadsleden, die in de raadsvergaderingen
de openbare orde verstoren, worden op
getreden.". Deze vraag nu willen we
thans beantwoorden.
De orde eener openbare raadsverga
dering zal op tweeërlei wijze kunnen
worden verstoord n.l. in de vergadering
zelf door de leden of wel van buitenaf,
door het publiek. De wet stelt alleen
ter beschikking van den burgemeester
middelen, om de ordeverstoring, die
door de toehoorders plaats heeft, tegen
te gaan. Wordt de orde door de toe
hoorders op welke wijze ook verstoord,
dan heeft hij de bevoegdheid hen, die
dit doen of alle toehoorders, te doen
vertrekken. Hij zal dit zoo noodig
kunnen doen door gebruik te maken
van den sterken arm en door de over
treders in bewaring te stellen. Bovendien
is hij, die de orde verstoort, strafbaar
ingevolge bepalingen van het Wetboek
Er viel een halve stuiver, nog een,
daarna de derde, een vierde.
Er ontbreken nu nog maar ach stui
vers, moedigde Mulot aan.
Hij gaf een teeken aan den muzikant,
die een deuntje liet hooren, een be
roemd deuntje in dien tijd, dat de om
geving meesleepte, er viel een stuivertje
op het tapijt.
Nog maar zeven stuivers, riep Mulot
uit, terwijl de muzikant voortging zijn
orgel te draaien, zonder zich om de
heele zaak te bekommeren. Ineens
hield hij echter op, de hercules gaf hem
een teeken.
Om wat haast te maken, zal je mij
veroorlooven zeide Mulot en hij ging
rond met zijn hoed.
Zijn oogst bedroeg vijftien centen,
Toen hij voor den Slak kwam, blies
deze zijn wangen op, haalde den eenen
op en maakte kromme beenen, opdat
hij niet zou worden herkend.
Er ontbreken nog maar vier stuivers,
zeide Mulot, die er niet tegen opzag
om brutaal aan te dringen Kom,
kom, het mag niet gezegd worden, dat
in zulk een kunstrijke buurt er geen
tien stuivers zijn bijeen te krijgen,
'tls te veel, riep de Slak uit met
buikstem.
Mulot sprong in de hoogte.
Dat is te erg, zeide hij. Welnu, ik
bied tien gulden aan dengene, die den
steen breekt in mijn plaats.
Dat 's gezegdj hernam Eusèbe.
En hij liep naar voren, met een hoo-
gen schouder,kreupel, geheel mismaakt,
tot groote verbazing van Mulot, die we-
van Strafrecht.
In geval van verstoring van de orde
der vergadering door de leden, stelt de
wet geen enkel middel ter beschikking
van den burgemeester. Het reglement
van orde zal derhalve hierin moeten
voorzien en het kan dit doen door be
palingen, die den voorzitter het recht
geven het lid of de leden, die de orde
verstoren, tot de orde te roepen of, bij
weigering, het woord te ontnemen. Doch
ook dit middel kan niet afdoende zijn.
En daarom had de raad der gemeente
Zwijndrecht bepalingen van den vol
genden inhoud in zijn reglement van
orde opgenomen
„Indien een lid zich beleedigende uit
drukkingen veroorlooftden goeden
naam van anderen in verdenking brengt,
de orde verstoort, of tot revolutionaire
daden aanspoort, een en ander ter be
oordeeling van den voorzitter, wordt hij
door dezen tot de orde geroepen."
(Slot in het volgend nummer.)
BUITENLAHDSCH GVBREICHT
Ouder enorme deelneming heeft de be
grafenis van president Ebert plaats gehad.
De grootsche indrukwekkende plechtigheid
is zonder eenige stoornis verloopen, dank
zy het optreden van de politie die ongeveer
5000 man sterk was.
De deelneming van het publiek was
volgens de »Msb.« reusachtig. Typeerend
is dat in geheel Berlyn geen zwart-rood-
gouden vlag meer te verkrijgen was. Er
W8rd dan ook zeer druk gevlagd.
Naar schatting volgden ongeveer 200,000
mer.schen het stoffelijk overschot van den
doode op zijn weg naar het station. Het
défilé van de massa duurde ruim twee uur.
Het was een waardige plechtigheid van
een omvang zoo groot, als Barlyri tot dus
ver nog nooit heeft beleefd.
Onder de talrijke kransen dienen ver
melding die van den koning van Engeland,
den president van Polen, den Amerikaan-
schen gezant en diens echtgenoote, den
keizer van Japan, den president van Chili,
het bestuur van den Hansa-bond, den
Ëngstraat HEUSDEN.
GOUD, ZILVER, UURWERKEN.
Ruime keuze in
FANTASIE- enTROUWRINGEN.
Eigen Reparatie-inrichting.
zelijk verschrikt begon te worden. Je
wilt het geld voordat je geslaagd bent?
Ik ben zeker van mijn zaak.
De Slak greep den steen, tilde hem
op en wilde hem met kracht op den
grond werpen.
Maar Mulot hield hem tegen.
Wat ga je nu doen
Wel, ik ga den steen stuk maken
Dat wou jij toch ook.
Het publiek lachte en juichte Eusèbe
toe.
Maar dat vermaakte Mulot volstrekt
nietdeze maakte zich steeds driftiger
en liep op den Slak toe om hem den
steen te ontrukken. Toen keerde deze
zich voor driekwart om naar den her
cules en Bprak maar een woordje
Fourneau I
Toen eerst herkende Mulot Eusèbe
Rouillard en maakte een gebaar van
verbazing, terwijl Eusèbe terugging
naar zijn plaats onder de toeschouwers.
Ik heb zijn steen eens willen zien, of
die ook van koekedeeg was, zeide hij
lachend en het publiek lachte weer.
Maar het begon thans pleizier in de zaak
te krijgen en het regende daarom geld
stukken op het tapijt.
Mulot toonde zich verheugd en deed
zijn, kunststuk. Hij wikkelde om zijn
hand een zakdoek en sloeg met de saam-
geknepen vuist op den steen, die iD
tweeën sprong.
Terwijl men applaudisseerde trok de
hercules, zijn voorstelling geëindigd heb
bende een oud buis aan en zette een
vuile pet op, die hij tot over de ooren
trok,
AGENTSCHAP VAN DE AMSTERDAMSCHE BANK A'DAM
Telefoon No. 15. Kantooruren van 9—4. Zaterdags van 9—12.
Juni, Juli en Augustus Zaterdags gesloten wegens beursvacantie.
Handels- en Landbouwcredieten Rekening-Courant Deposito's Effecten
(uitsluitend solide belegging) Coupons Vreemd geld Inschrijvingen
Grootboek Assurantiën Reiscredietbrieven op 3600 betaalkantoren
Administratie van vermogens.
SAFE-DEP0S1T-INRICHT1NG (Gegarandeerd Brand-, Smelt- en InbraakYrye Lipsklnis).
Prijzen naar grootte der kastjes ZÉÉR SCHERPE CONDITIES.
Indien gewenscht bediening aan huis.
SPAARBANK. OF* Spaarbankboekjes worden bij 1ste storting gratis verstrekt.
Nadere inlichtingen verschaft gaarne
DE DIRECTIE
Duitschen en Pruisischen stedendag, het
corps diplomatique, de senaten van Bremen
en Liibeck, mevr. Rathenau, de weermacht
van het Duitsche rijk, de Pruisische mi
nisteries, den president van Mexico, de
firma Krupp, den Zwitserschen bondsraad,
de burgerschap van Hamburg en den senaat,
den ryksraad, de bondsregeering en den
bondspresident van Oostenryk, de presi
denten van Tsjecho Slowakië, Columbia,
Ecuador, Venezuela en China, den agent-
generaal Hibert Parker en zyn medewer
kers, den rijkskanselier en de rijksministers
persoonlijk zoowel als officieel, de minis
teries van het rijk en de bondsstaten,
bladen en wetenschappelijke en economische
genootschappen.
Bij de baar van den rijkspresident hield
rijkskanselier Luther een toespraak, waarin
hij de verdiensten en de beteekenis van
Ebert voor het ryk schilderde.
Toen de lijkwagen voor het gebouw van
den rijksdag was gekomen, trad Loebe,
de Voorzitter van den rijksdag naar buiten,
gevolgd door talrijke afgevaardigden van
alle fracties, uitgezonderd die van de
communisten en die van de nationalisten.
Loebe hield, staande op de groote trap
van het rijksdaggebouw eveneens een toe
spraak, waarin hij er op wees, dat de
rijksdag thans een laatste groet brengt
aan 't staatshoofd, den eersten president
van de Duitsche republiek.
Als laatste groet van het Duitsche volk
hing Loebe een krans aan de lykkoets.
De muzikant bracht de werktuigen
van den artist bijeen het was zijn plicht
ook, die op een veilige plaats te bren
gen, een plicht, die hem vrij wat zweet
droppels kostte.
Mijn oude vriend 1 riep Mulot uit,
blijde de hand van Eusèbe drukkend.
Hoe wondelijk kan men elkaar terug
vinden, nietwaar zeide de Slak op niet
minder blijden toon.
Wat een geluk 1
Ik zeide al, dat ik u nog eens zou
weerzien
Weldra, waren zij met hun beiden ge
zeten aan een tafel in een wijnhuis, in
een apart vertrekje.
De kellner vroeg aan de heeren wat
zij verlangden.
Ieder een glas brandewijn, beval de
Slak, verder zullen we zien.
Mulot maakte een beweging alsof hij
wilde betalenmet een trotsch gebaar
hield Eusèbe hem tegen.
Ik zal betalen, zeide hij.
Neen, verzette zich de hercules, ik heb
nu geld genoeg Zou er wat te eten
wezen
Eusèbe Bloeg op zijn zak, waaruit een
gerinkel van zilver opkwam en vervolg
de op hoogvaardigen toon
Ik voed me niet met keisteenen
Ik heb een maag, die wat kieskeuriger is.
Mulot, een beetje vernederd, hernam
Wat zal men zeggen, men kan niet
altijd krijgen, wat men graag wil hebben.
Hij zag er bij die woorden eenigszins
terneergeslagen en droefgeestig uit.
Ja, dat zei ik ook tot mij zelf, zeide
de Slak, toen ik je straks zoo zag tob
De stoet zette zich vervolgens weer in
beweging, waarbij aan de Koningsplatz aan
talrijke vereenigingen en ook aan afzonder
lijke personen gelegenheid werd gegeven
een arbeidsgroet aan den overledene te
brengen. In de Boedapest Strasse werd
nog een oogenblik stil gehouden voor de
tuinpoort van het paleis van den rijkspre
sident, waarna de stoet zijn weg naar het
Potsdammerstation vervolgde.
Onder de toonen van een treurmarsch
werd hier de lijkkist eerst een korten tijd
opgesteld en vervolgens naar den trein ge
dragen, waarin ook de familieleden, rijks
kanselier Luther en ministers, die de be
grafenis zullen bywonen, plaats namen.
Om tien minuten voor zes precies zette de
trein zich in beweging.
In het geheele rijk hebben rouwplech-
tigheden ter eere van den overledene plaats
gehad.
In verzegelde flacons verkrijgbaar
bij
Orogistery, HEUSDEN
ben.
Wat moet ik anders? zuchtte de reus.
Ik zei tot mij zelfzie daar een jon
gen, die wat zou kunnen doen in de
wereld, en hij houdt zich met zulke
dingen bezig. Waarom?
Men moet eten.
Het is je dus niet voor den wind ge
gaan
Spreek mij er niet van I Sedert tien
maanden ben ik platzak 1
Het was tijd dat ik kwam om je za
ken een beetje op orde te maken.
Misschien wel hernam Mulot, het
scheelde niet veel, of ik heb bij mezelf
gedacht, dat het maar beter was een
molensteen om den hals te doen en in
't water te springen.
Kom, kerel, wat zou je die molensteen
helpen Er is nog wel pleizier te
maken op de wereld, denk aan onze
vroegere dagen
Deze herinnering aan gelukkiger tijd,
benevens de eerste uitwerkselen van den
alcohol, bracht een tinteling in de droe
ve oogen van den reus.
Je komt van het land? vroeg hij.
Volstrekt niet Heb je mij dan nog
niet goed aangekeken? Zie ik er uit
als iemand, die van Poissy komt?
Het is waar, je ziet er schitterend uit.
Ik heb weer een tocht gedaan met
Fifi in de provincie.
Met Zéphyrine I riep Mulot uit, is die
nog altijd bij je?
Wel, mijn beste, ik geloof, dat zij
lang zou moeten zoeken, voor ze iemand
vond geschikt om mij op te volgen
Men is wel mooi, maar men is niet dom.
vsor list Land van Heusden en AltenaJeLanostraat en de Bommelerwaard