S. D. LANKHUYZEN Óo's BANK RAAMSDONKSVi ER. Eerste Blad NU J O. DE KEMP Tegen Verstopping. A. Verschuur-Baert, Uitgave: Firma L J, VEERMAN, Heusden* No, 4485 Vrijdag 20 Maart 1925 Herziening van bjj legaat of erfstelling gemaakte bedingen. „Het Kasteel van Kerlor." T. BOONSTIM. Und van altena Dit blad verschijnt WOENSDAG er, VRIJDAGMIDDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25. en franco per post beschikt 1.40. Afzonderlijke Qummers 6 cent. Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525. Advertentiën van 4 6 regels 90 cent. Elke regel meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht. AG ENTSCHAP VAN DE AMSTEBDAMSCHE BANK A'DAM Telefoon No. 15. Kantooruren yAn 9-4. Zaterdags van 9-12 Juni, Juli en Augustus Zaterdags gesloten wegens beursvacantie. Handels- en Landbouwcredieten Rekening-Courant Deposito's Effecten (uitsluitend solide belegging) Coupons Vreemd geld Inschrijvingen Grootboek Assurantiën Reiscrédietbrieven op 3600 betaalkantoren Administratie van vermogens. SAFE-DEPOSIT-INRICHT1NG (Gegarandeerd Brand-, Smelt- en Iobraakvrfje Lipsklais). Prijzen naar grootte der kastjes ZÉÉR SCHERPE CONDITIES. Indien gewènscht bediening aan huis. Spaarbankboekjes worden bij 1ste storting gratis verstrekt Nadere/inlichtingen verschaft gaarne DE DIRECTIE Eenige weken geleden is bij de Tweede Kamer een ontwerp van wet ingediend, door hetwelk de mogelijkheid wordt geschapen in bij legaat of erfstelling ge maakte bedingen wijzigingen aan te brengen of zelfs zulke bedingen te schrap pen, indien en voor zooverre die bedin gen betrekking hebben op Bedoeld ontwerp dankt zijn ontstaan aan het Rapport der Rijkscommissie van advies over de reorganisatie van het museumwezen van 1921, waarin het reeds, bijna woordelijk gelijkluidend, voorkomt. Het oorspronkelijk ontwerp is samen gesteld door Mr. S. Gratama, destijds vice-president van den Hoogen Raad en wijlen Professor Mr. A. C. Visser van IJzendoorn, in leven lhl van de Tweede Kamer en in onze omgeving geen on bekende, beide juristen met klinkenden naam. Het ontwerp dankt zijn oorsprong aan de meening der commissie, dat „ver schillende gedeelten van den inhoud onzer musea, verkregen door erfstel'ing, legaat of schenking, geheele musea soms, gebonden zijn aan allerlei bijzondere be palingen die, door erflater of schenker indertijd met de beste bedoelingen ge maakt, thans nutteloos, verouderd, on vervulbaar soms, en zeer dikwijj# hin derlijk geworden zijn/' In verzegelde flacons verkrijgbaar bij JJrogistery^ IliSUSJJiSiy VElllLÜTOV 114 De oude gravin keek weer peinzend voor zich. De heer de Saint-Hyrieix begon te ontbijten, wat hem echter niet verhin derde om zonder ophouden te babbelen. Over 't geheel genomen was hij juist van pas gekomen, want zonder hem zou het gesprek vervelend zijn geweest Hij riep uit De minister durfde niet vragen, dat ik mijn kofier onmiddelijk zou pakken hij sprak er zelfs van, mij eenige dagen toe te staan om mij den tijd te geven tot voorbereiding Maar ik, ik ben een slaaf van mijn dienst Als het zulk een ernstig doel betreft, kan de min ste nalatigheid groote gevolgen hebben. Eenige uren later nam de heer de Saint-Hyrieix den trein naar Calais. Carmen had dien dag, zooals zij over eengekomen was met Hélène, geen ge neesheer kunnen raadplegen Zij had dat uitgesteld tot den volgenden dag. Je ziet, zeide Hélène tot de jonge vrouw, dat de wanhoop niet altijd te pas komt. Carmen antwoordde. Ik ben nog volstrekt niet gered. Het grootste gevaar is gelukkig voorbij. Voor het oogenblik ja Je weet wel, dat meneer de Saint- Hyrieix altijd langer afwezig blijft dan Zoodra het ontwerp wet is, kan ieder, die aan een legaat of erfstelling bijzon dere voorwaarden verbindt, weten dat die voorwaarden 40 jaren na het over lijden kunnen worden ter zijde gesteld, zulks onder waarborgen, die de wet aan geeft Het ontwerp is van eenvoudigen aard, ofschoon er een kantje aan is, waar sommigen bezwaar tegen kunnen hebben en dienaangaande zegt de „Nieuwe Rotterdamsche Courant" het volgende „Gaat het aan, dat een legataris, die een legaat onder bepaalde voorwaarden heeft aanvaard, eenzijdig in die voor waarden verandering brengt, of ze zelfs geheel ter zijde stelt? A. heeft aan het Rijk zijn schilderijencollectie vermaakt, onder voorwaarde, dat zij als een geheel in het Rijksmueeum zal ondergebracht worden en blijven. Nu blijkt, dat het Rijksmuseum, d. w. dus zeggen het kijk grage publiek b e t er gediend zoude zijn, indien de museum-directie aan die voor waarde niet ware gebonden Moet er nu eene gelegenheid worden geschapen, om van die voorwaarde af te komen Men voelt de moeilijkheid. A. heeft misschien die voorwaarde gesteld, zich tegenover zijn wettelijke erfgenamen ver antwoord gevoeld, dit gedeelte van zijn vermogen aan het Rijk te legateeren, juist en alleen, omdat dit hem de eenige zekere weg leek, om de verzameling, waaraan hij als geheel waarde en be- teekenis hechtte, bijeen en voor een iegelijk toegankelijk te houden. Zonder die zekerheid zou hij daar misschien niet toe overgegaan zijn. En nu zal door deze verwachting niettemin eene streep worden gehaald Maar A. heeft, vijftig of honderd jaar geleden de toekomst onjuist gepeild. Had hij de ontwikkeling, die de weten schap sedert heeft erlangd, kunnen aan schouwen, had hij van de nieuwere in zichten op gebied van kunst en weten schap, die zich hebben baan gebroken, kunnen kennis nemen dan had bij wellicht het beding, dat nu moeilijkheid geeft, doch ten tijde, waarin het testa ment werd gemaakt, reden van bestaan had, en logisch leek, in het geheel niet gemaakt, of heel anders in vorm gego ten. Kon hij met de kennis, waarover het tegenwoordig geslacht beschikt, zijn testament over maken, dan zou hij, die door zijn legaat toch in de eerste plaats hel publiek belang wilde dienen, tot de overtuiging zijn gekomen, dat men, met hoe goede bedoelingen ook bezield, toch a ltijd het veiligst doet, zoo min mogelijk nog na zijn dood te willen dicteeren en heerschappij te blij ven voeren. 'Hij zou nu waarschijnlijk de eerste zijn, die zich bij schrapping hij denkt. Het is mogelijk, maar Georges en mijn moeder zijn er nog altijd. I5n het hart van Carmen begon op nieuw heftig te kloppen. Plotseling legde mevrouw de Kerlór haar vinger op de lippen. Mevrouw Crépin was binnen gekomen, zonder dat men nauwkeurig wist, door welke deur zij was gekomen Toen ze zich ontdekt zag, maakte de huishoudster een eerbiedige buiging en vroeg haar meesteres aanwijzingen om trent een nieuwen leverancier. Daarna groette zij opnieuw en ging heen als iemand, aan wie haar talrijke plichten heel weinig tijd lieten. Het was niet de eerste maal, dat zij zoo op bespieding werd betrapt. Even wel sloeg men op haar niet meer acht dan op de andere bedienden. Mevrouw Crépin had zeer goed het laatste antwoord van Carmen verstaan. Zij had zeer goed gezien, dat haar binnentreden plotseling een einde had gemaakt aan het gesprek der beide da mes en zij had bij zich zelf gedacht Het schijnt, dat de dames de Saint- Hyrieix en de Kerlor behoefte hebben aan de eenzaamheid Dat wordt be paald iets zonderlings lk ben over tuigd,- dat mevrouw Vernier ook van mijn meening is. van het oude, uit den tijd geraakte be ding neerlegde." Dat zijn de twee kanten van de zaak. Wij gelooven, dat de Kamer er goed aan zal doen, het ontwerp te aanvaarden, en daarmee gelegenheid te scheppen, om oude legaten aan nieuwe tijden aan te passen en dienstbaar te maken/' Het zou natuurlijk absoluut onjuist zijn, indien verandering of schrapping van bedingen, gemaakt bij legaat of erf stelling te lichtvaardig zou kunnen ge beuren Gelukkig echter biedt het ont werp de noodige waarborgen daartegen en wel döor het volgende le. Er zullen veertig jaren moeten verloopen zijn na het overlijden van den erflater, eer er van schrapping of wijzi ging sprake kan zijn 2e. Het schrappen of wijzigen van bedingen uit legaat of erfstelling mag alleen geschieden in „het algemeen be lang" d. w z. hetzelfde belang, dat hij, van wie het legaat of de erfstelling af komstig is, heeft willen bevorderen 3e. er moet bij schrapping of wijzi ging van een beding „zooveel mogelijk in aansluiting aan de bedoeling van den erflater" worden gehandeld 4e. het schrappen of wijzigen van een beding kan slechts plaats hebben iu de in den aanvang van dit artikel genoemde gevallen 5e. het schrappen of wijzigen van een beding kan alleen geschieden door den Iioogen Raad, die de erfgenamen en de echtgenoote van den erflater zal moeten hooren en wiens beslissing nog weer aau goedkeuring van de Kroon is onder worpen. Men ziet dus dat van de in het wets ontwerp gegeven bevoegdheid moeilijk lichtvaardig gebruik kan worden ge maakt en dat de inhoud van het wets ontwerp geen reden behoeft te zijn om af te zien van het voornemen om we tenschap en kunst na den dood op eenigerlei wijze te steunen. Engstraat HEtlSDËN. GOUD, ZILVER, UURWERKEN. Ruime keuze in FANTASIE- en TROUWRINGEN. Eigen Reparatie-inrichting. 7 LV. Verloren. De dokter, door mevrouw de Saint- Hyrieix geconsulteerd, in een buiten wijk, antwoordde de jonge vrouw, dat ze voor er vijf weken verder waren, moeder zou zijn. Hij merkte er bij op dat, als hij dien tijd stelde, men altijd moest voorzien dat de minste omstandigheid de na tuurlijke ontknooping kon verhaasten. Carmen had geen oogenblik te ver liezen zij moest erin berusten een af wezigheid te motiveeren, ze zou beweren dat zij naar een harer vriendinnen in in Normandië ging, die haar al sedert lang uitgenoodigd had. Alleen bij de gedachte aan die leugen, werd de jonge vrouw opgewonden, het scheen haar toe, dat haar moeder en haar broeder dadelijk de schande, die zij wilde verbergen, zouden raden. Zij deed zichzelve de hevigste verwij ten, omdat zij, Carmen de Kerlor, me vrouw de Saint-Hyrieix, geheim moest houden, wat voor iedere vrouw een vreugde is. Het was haar niet vergund trotsch te zijn op haar moederschap. Wat bij andere vrouwen verheven was, werd voor haar een schande. Toen zij naar den dokter ging, had zij in de drukke straten vrouwen gezien die kinderen droegen; dikwijls gaf de moeder nog een hand aan een ander, een jaar ouder dan dat 't welk zij op den arm droeg. In een kinderwagen door een moeder voortgeduwd, zaten twee kinderen, een jongetje en een meisje, ongetwijfeld twee lingen, terwijl een iets grooter meisje meeliep, zich met de hand aan moeders SPAARBANK. RUITER LAKD8CB OVERZICHT Wat Herriot en Chamberlain te Parijs nu precies besproken hebben is niet be kend, doch uit de verschillende berichten mag wel worden afgeleid dat er een nauw verband is gelegd tusschen de ontruiming der Keulsche zóne en het veiligheidspact. Met name schijnt de kwestie van de de- rnilitarisatie van het Rijnland te zjjn aan geroerd. Wat de Franschen vooral, ter verzekering van hun veiligheid, wenschen, is de instelling van een onzijdige zóae, die zich over het geheele Rijndal zou moeten uitstrekken, niet door Duitsche troepen zou mogen worden bezet en ook in elk ander opzicht gedemiliteriseerd diei.de te zijn. Aan de verwerkelijking van dit voorstel is den Franschen, die gaarne zouden zien, dat de Volkenbond zich zou belasten met het toezicht op de neutrale 2611e, die dan het karakter draagt van een buffergebied, bizonder veel gelegen. Ten overvloede zou den zij er op staan, dat de bewuste zóne aan beteekenis zou winnen tengevolge van door Engeland in dit opzicht te bieden garanties. Van Britsche zijde schynl men aan de Fransche wensch»n niet dadelijk tegemoet te zijn gekomen. Bindende verklaringen heeft Chamberlain in dit opzicht niet af gelegd en kon hij moeilijk afleggen, om dat positieve toezeggingen in dezen in strijd zouden zijn met het vredesverdrag. Dit tractaat voorziet voor het vervolg wel in japon vasthoudend. Nooit zou Carmen het verheugde ge zicht dier vrouw vergeten, die zoo ge lukkig en zoo trotsch was op hare kin deren. Verderop kwam een troepje kinderen al stoeiend uit school. Al die kinderen zouden hun vader en moeder vinden die hen met een teede- ren blik zouden ontvangen en omhelzen. Carmen verborg zich als een van die schuldige meisjes wier verstand in de war raakt en die zelfs niet voor kinder moord terugdeinzen. Zij werd doodelijk verschikt zonder er zichzelf rekenschap van te geven, dat als verzachtende omstandigheid gold dat haar kind een goede opvoeding zou krijgen. Neen ze kon geen woorden genoeg vinden om zich zelve haar schuld te verwijten. Zij veroordeelde zich zelve tot eenige schanden. Gelukkig was het, dat Hélène ten minste medelijden met haar had. De vrouw van Georges, die vroeger nooit aan zulke liefdesdrama's zou ge dacht hebben, dacht met smart dat 't menschdom, dat zij nu pas begon te begrijpen, tot lijden geboren scheen te zijn. Vurig dankte zij den Hemel die haar een bijna eenig geluk geschonken had zij was immers rijk, had den uitverko rene haars harten gehuwd en was boven dien de gelukkigste aller moeders Maar haar reine ziel en gerust gewe ten gaven haar niet dien prozaïschen geest van vrouwen, wie alles gelukt is, een bescheiden en algemeene contró'.e van de zijde van den Volkenbond, die heeft na te gaan, of Duitschland in de toekomst de militaire en maritieme bepalingen van het vredesverdrag nakomt, maar geeft den geailieerden niet het recht een streng en afzonderlijk toezicht op een bepaald Duitsch gebied, i.e. de bedoelde bufïerzóne, uit te oefenen. In elk geval zal de verwerke lijking van dit plan alleen kunnen geschie den, wanneer Duitschland zich daarmee kan vereenigen. Indien dit laatste inderdaad het geval is, dan schijnt Frankryk niet ongenegen te zijn, om, bij wijze van contra prestatie, ervoor zorg te dragen, dat, op vlotter wijze dan tot dusver is geschied, de Duitsche streken te ontruimen, waar zich nu nog geallieerde troepen bevinden. Verder moet nog besproken zijn de kwestie der Poolsche grenzen. Ten opzichte hiervan is Duitschland niet zoo tegemoet komend en het wil zich niet verbinden van van elke retificatie ten opzichte van de Duitsch Poolsche grenzen at te zien. Duitschland vindt de grensregeling met Polen niet rechtvaardig en verlangt, door middel van arbitrage, een herziening der grenzen. Hos het officieele Fransche stand punt is, kan nog niet met zekerheid wor den vastgesteld, maar uit een officieus Fransch bericht zou kunnen worden opge maakt, dat Frankrijk in beginsel niet tegen een rectificatie der grenzen in Oost-Europa is, mits deze herziening niet van te verstrek- kenden aard is. Wel krijgt men den indruk misschien wel omdat zij niet in staat zijn de overweldigende gevoelens van den hartstocht te ondervinden. Hélène had dat groote geluk ondervonden, en thans genoot zij in de heiligheid van het huweluk, als wettige echtgenoote van een man, die haar beminde. Zij begreep nu hoe een vrouwenhart leed, wanneer zulk een groot geluk niet tegenover iedereen bekend mag worden. En zou zij dan Carmen, haar zuster, die haar had vergund met Georges te trouwen, zou zij Carmen in 't ongeluk alleen laten Die laagheid zou Hélène nooit begaan, welke ook de verantwoor delijkheid was, die de hooggeachte en beminde echtgenoote zich op den hals haalde door een zonderes, die toch eigen lijk al boete genoeg gedaan had, te be schermen. Tot het einde toe wilde mevrouw de Kerlor haar aandeel hebben in de kwel lingen die mevrouw de Saint-Hyrieix ondervond. Voor twee valt het kruis minder zwaar. En met angst zag men den heldenmoed dier beide vrouwen, die haar verschrikkelijk geheim trachtten te verbergen, de een voor haar moeder en haar broeder, de andere voor haar aan gebeden echtgenoot. Carmen had aan Robert d'Alboize ge schreven, zoodra meneer de Saint-Hy rieix vertrokken was. Zij had den officier haar bezoek bij den dokter en diens uitspraak medege deeld. Ook had zij hem het voorwend sel, waarvan zij gebruik wilde maken, bekend gemaakt. De kapitein was sedert eenige dagen NIEUWSBLAD t Laid van Hbosioi ei Altoia,(|gLaKsstraat en Qg Bomüeterwaard a. De plaats waar en de wijze waar op voorwerpen van kunst en wetenschap in eene voor het publiek toegankelijke verzameling moeten worden bewaard b. de mate waarin en de voorwaar den waaronder aan het publiek gele genheid moet worden geschonken die voorwerpen te bezichtigen c. de bestemming, welke in het be lang van kunst en wetenschap aan gel den moet worden gegeven. wwi wmr-.i JT-mmmm x

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1925 | | pagina 1