S. D. LANKHUYZEN Óo's BANK
RAAMSDONKSVi ER.
Eerste Blad
NU J
O. DE KEMP
Tegen Verstopping.
A. Verschuur-Baert,
Uitgave: Firma L J, VEERMAN, Heusden*
No, 4485 Vrijdag 20 Maart 1925
Herziening van bjj legaat of
erfstelling gemaakte bedingen.
„Het Kasteel van Kerlor."
T. BOONSTIM.
Und van altena
Dit blad verschijnt WOENSDAG er, VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden 1.25. en
franco per post beschikt 1.40. Afzonderlijke
Qummers 6 cent.
Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525.
Advertentiën van 4 6 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
AG ENTSCHAP VAN DE AMSTEBDAMSCHE BANK A'DAM
Telefoon No. 15. Kantooruren yAn 9-4. Zaterdags van 9-12
Juni, Juli en Augustus Zaterdags gesloten wegens beursvacantie.
Handels- en Landbouwcredieten Rekening-Courant Deposito's Effecten
(uitsluitend solide belegging) Coupons Vreemd geld Inschrijvingen
Grootboek Assurantiën Reiscrédietbrieven op 3600 betaalkantoren
Administratie van vermogens.
SAFE-DEPOSIT-INRICHT1NG (Gegarandeerd Brand-, Smelt- en Iobraakvrfje Lipsklais).
Prijzen naar grootte der kastjes ZÉÉR SCHERPE CONDITIES.
Indien gewènscht bediening aan huis.
Spaarbankboekjes worden bij 1ste storting gratis verstrekt
Nadere/inlichtingen verschaft gaarne
DE DIRECTIE
Eenige weken geleden is bij de Tweede
Kamer een ontwerp van wet ingediend,
door hetwelk de mogelijkheid wordt
geschapen in bij legaat of erfstelling ge
maakte bedingen wijzigingen aan te
brengen of zelfs zulke bedingen te schrap
pen, indien en voor zooverre die bedin
gen betrekking hebben op
Bedoeld ontwerp dankt zijn ontstaan
aan het Rapport der Rijkscommissie van
advies over de reorganisatie van het
museumwezen van 1921, waarin het
reeds, bijna woordelijk gelijkluidend,
voorkomt.
Het oorspronkelijk ontwerp is samen
gesteld door Mr. S. Gratama, destijds
vice-president van den Hoogen Raad en
wijlen Professor Mr. A. C. Visser van
IJzendoorn, in leven lhl van de Tweede
Kamer en in onze omgeving geen on
bekende, beide juristen met klinkenden
naam. Het ontwerp dankt zijn oorsprong
aan de meening der commissie, dat „ver
schillende gedeelten van den inhoud
onzer musea, verkregen door erfstel'ing,
legaat of schenking, geheele musea soms,
gebonden zijn aan allerlei bijzondere be
palingen die, door erflater of schenker
indertijd met de beste bedoelingen ge
maakt, thans nutteloos, verouderd, on
vervulbaar soms, en zeer dikwijj# hin
derlijk geworden zijn/'
In verzegelde flacons verkrijgbaar
bij
JJrogistery^ IliSUSJJiSiy
VElllLÜTOV
114
De oude gravin keek weer peinzend
voor zich.
De heer de Saint-Hyrieix begon te
ontbijten, wat hem echter niet verhin
derde om zonder ophouden te babbelen.
Over 't geheel genomen was hij juist
van pas gekomen, want zonder hem
zou het gesprek vervelend zijn geweest
Hij riep uit
De minister durfde niet vragen, dat
ik mijn kofier onmiddelijk zou pakken
hij sprak er zelfs van, mij eenige dagen
toe te staan om mij den tijd te geven
tot voorbereiding Maar ik, ik ben
een slaaf van mijn dienst Als het
zulk een ernstig doel betreft, kan de min
ste nalatigheid groote gevolgen hebben.
Eenige uren later nam de heer de
Saint-Hyrieix den trein naar Calais.
Carmen had dien dag, zooals zij over
eengekomen was met Hélène, geen ge
neesheer kunnen raadplegen Zij had
dat uitgesteld tot den volgenden dag.
Je ziet, zeide Hélène tot de jonge
vrouw, dat de wanhoop niet altijd te
pas komt.
Carmen antwoordde.
Ik ben nog volstrekt niet gered.
Het grootste gevaar is gelukkig voorbij.
Voor het oogenblik ja
Je weet wel, dat meneer de Saint-
Hyrieix altijd langer afwezig blijft dan
Zoodra het ontwerp wet is, kan ieder,
die aan een legaat of erfstelling bijzon
dere voorwaarden verbindt, weten dat
die voorwaarden 40 jaren na het over
lijden kunnen worden ter zijde gesteld,
zulks onder waarborgen, die de wet aan
geeft Het ontwerp is van eenvoudigen
aard, ofschoon er een kantje aan is,
waar sommigen bezwaar tegen kunnen
hebben en dienaangaande zegt de „Nieuwe
Rotterdamsche Courant" het volgende
„Gaat het aan, dat een legataris, die
een legaat onder bepaalde voorwaarden
heeft aanvaard, eenzijdig in die voor
waarden verandering brengt, of ze zelfs
geheel ter zijde stelt? A. heeft aan het
Rijk zijn schilderijencollectie vermaakt,
onder voorwaarde, dat zij als een geheel
in het Rijksmueeum zal ondergebracht
worden en blijven. Nu blijkt, dat het
Rijksmuseum, d. w. dus zeggen het kijk
grage publiek b e t er gediend zoude zijn,
indien de museum-directie aan die voor
waarde niet ware gebonden Moet er nu
eene gelegenheid worden geschapen, om
van die voorwaarde af te komen
Men voelt de moeilijkheid. A. heeft
misschien die voorwaarde gesteld, zich
tegenover zijn wettelijke erfgenamen ver
antwoord gevoeld, dit gedeelte van zijn
vermogen aan het Rijk te legateeren,
juist en alleen, omdat dit hem de eenige
zekere weg leek, om de verzameling,
waaraan hij als geheel waarde en be-
teekenis hechtte, bijeen en voor een
iegelijk toegankelijk te houden. Zonder
die zekerheid zou hij daar misschien niet
toe overgegaan zijn. En nu zal door
deze verwachting niettemin eene streep
worden gehaald
Maar A. heeft, vijftig of honderd jaar
geleden de toekomst onjuist gepeild.
Had hij de ontwikkeling, die de weten
schap sedert heeft erlangd, kunnen aan
schouwen, had hij van de nieuwere in
zichten op gebied van kunst en weten
schap, die zich hebben baan gebroken,
kunnen kennis nemen dan had bij
wellicht het beding, dat nu moeilijkheid
geeft, doch ten tijde, waarin het testa
ment werd gemaakt, reden van bestaan
had, en logisch leek, in het geheel niet
gemaakt, of heel anders in vorm gego
ten. Kon hij met de kennis, waarover
het tegenwoordig geslacht beschikt, zijn
testament over maken, dan zou hij, die
door zijn legaat toch in de eerste
plaats hel publiek belang wilde
dienen, tot de overtuiging zijn gekomen,
dat men, met hoe goede bedoelingen
ook bezield, toch a ltijd het veiligst doet,
zoo min mogelijk nog na zijn dood te
willen dicteeren en heerschappij te blij
ven voeren. 'Hij zou nu waarschijnlijk
de eerste zijn, die zich bij schrapping
hij denkt.
Het is mogelijk, maar Georges en
mijn moeder zijn er nog altijd.
I5n het hart van Carmen begon op
nieuw heftig te kloppen.
Plotseling legde mevrouw de Kerlór
haar vinger op de lippen. Mevrouw
Crépin was binnen gekomen, zonder dat
men nauwkeurig wist, door welke deur
zij was gekomen
Toen ze zich ontdekt zag, maakte de
huishoudster een eerbiedige buiging en
vroeg haar meesteres aanwijzingen om
trent een nieuwen leverancier. Daarna
groette zij opnieuw en ging heen als
iemand, aan wie haar talrijke plichten
heel weinig tijd lieten.
Het was niet de eerste maal, dat zij
zoo op bespieding werd betrapt. Even
wel sloeg men op haar niet meer acht
dan op de andere bedienden.
Mevrouw Crépin had zeer goed het
laatste antwoord van Carmen verstaan.
Zij had zeer goed gezien, dat haar
binnentreden plotseling een einde had
gemaakt aan het gesprek der beide da
mes en zij had bij zich zelf gedacht
Het schijnt, dat de dames de Saint-
Hyrieix en de Kerlor behoefte hebben
aan de eenzaamheid Dat wordt be
paald iets zonderlings lk ben over
tuigd,- dat mevrouw Vernier ook van
mijn meening is.
van het oude, uit den tijd geraakte be
ding neerlegde."
Dat zijn de twee kanten van de zaak.
Wij gelooven, dat de Kamer er goed
aan zal doen, het ontwerp te aanvaarden,
en daarmee gelegenheid te scheppen, om
oude legaten aan nieuwe tijden aan te
passen en dienstbaar te maken/'
Het zou natuurlijk absoluut onjuist
zijn, indien verandering of schrapping
van bedingen, gemaakt bij legaat of erf
stelling te lichtvaardig zou kunnen ge
beuren Gelukkig echter biedt het ont
werp de noodige waarborgen daartegen
en wel döor het volgende
le. Er zullen veertig jaren moeten
verloopen zijn na het overlijden van den
erflater, eer er van schrapping of wijzi
ging sprake kan zijn
2e. Het schrappen of wijzigen van
bedingen uit legaat of erfstelling mag
alleen geschieden in „het algemeen be
lang" d. w z. hetzelfde belang, dat hij,
van wie het legaat of de erfstelling af
komstig is, heeft willen bevorderen
3e. er moet bij schrapping of wijzi
ging van een beding „zooveel mogelijk
in aansluiting aan de bedoeling van den
erflater" worden gehandeld
4e. het schrappen of wijzigen van een
beding kan slechts plaats hebben iu de
in den aanvang van dit artikel genoemde
gevallen
5e. het schrappen of wijzigen van een
beding kan alleen geschieden door den
Iioogen Raad, die de erfgenamen en de
echtgenoote van den erflater zal moeten
hooren en wiens beslissing nog weer aau
goedkeuring van de Kroon is onder
worpen.
Men ziet dus dat van de in het wets
ontwerp gegeven bevoegdheid moeilijk
lichtvaardig gebruik kan worden ge
maakt en dat de inhoud van het wets
ontwerp geen reden behoeft te zijn om
af te zien van het voornemen om we
tenschap en kunst na den dood op
eenigerlei wijze te steunen.
Engstraat HEtlSDËN.
GOUD, ZILVER, UURWERKEN.
Ruime keuze in
FANTASIE- en TROUWRINGEN.
Eigen Reparatie-inrichting.
7
LV.
Verloren.
De dokter, door mevrouw de Saint-
Hyrieix geconsulteerd, in een buiten
wijk, antwoordde de jonge vrouw, dat
ze voor er vijf weken verder waren,
moeder zou zijn.
Hij merkte er bij op dat, als hij dien
tijd stelde, men altijd moest voorzien
dat de minste omstandigheid de na
tuurlijke ontknooping kon verhaasten.
Carmen had geen oogenblik te ver
liezen zij moest erin berusten een af
wezigheid te motiveeren, ze zou beweren
dat zij naar een harer vriendinnen in
in Normandië ging, die haar al sedert
lang uitgenoodigd had.
Alleen bij de gedachte aan die leugen,
werd de jonge vrouw opgewonden, het
scheen haar toe, dat haar moeder en
haar broeder dadelijk de schande, die
zij wilde verbergen, zouden raden.
Zij deed zichzelve de hevigste verwij
ten, omdat zij, Carmen de Kerlor, me
vrouw de Saint-Hyrieix, geheim moest
houden, wat voor iedere vrouw een
vreugde is.
Het was haar niet vergund trotsch te
zijn op haar moederschap. Wat bij
andere vrouwen verheven was, werd
voor haar een schande.
Toen zij naar den dokter ging, had
zij in de drukke straten vrouwen gezien
die kinderen droegen; dikwijls gaf de
moeder nog een hand aan een ander,
een jaar ouder dan dat 't welk zij op
den arm droeg.
In een kinderwagen door een moeder
voortgeduwd, zaten twee kinderen, een
jongetje en een meisje, ongetwijfeld twee
lingen, terwijl een iets grooter meisje
meeliep, zich met de hand aan moeders
SPAARBANK.
RUITER LAKD8CB OVERZICHT
Wat Herriot en Chamberlain te Parijs
nu precies besproken hebben is niet be
kend, doch uit de verschillende berichten
mag wel worden afgeleid dat er een nauw
verband is gelegd tusschen de ontruiming
der Keulsche zóne en het veiligheidspact.
Met name schijnt de kwestie van de de-
rnilitarisatie van het Rijnland te zjjn aan
geroerd. Wat de Franschen vooral, ter
verzekering van hun veiligheid, wenschen,
is de instelling van een onzijdige zóae, die
zich over het geheele Rijndal zou moeten
uitstrekken, niet door Duitsche troepen zou
mogen worden bezet en ook in elk ander
opzicht gedemiliteriseerd diei.de te zijn.
Aan de verwerkelijking van dit voorstel is
den Franschen, die gaarne zouden zien,
dat de Volkenbond zich zou belasten met
het toezicht op de neutrale 2611e, die dan
het karakter draagt van een buffergebied,
bizonder veel gelegen. Ten overvloede zou
den zij er op staan, dat de bewuste zóne
aan beteekenis zou winnen tengevolge van
door Engeland in dit opzicht te bieden
garanties.
Van Britsche zijde schynl men aan de
Fransche wensch»n niet dadelijk tegemoet
te zijn gekomen. Bindende verklaringen
heeft Chamberlain in dit opzicht niet af
gelegd en kon hij moeilijk afleggen, om
dat positieve toezeggingen in dezen in strijd
zouden zijn met het vredesverdrag. Dit
tractaat voorziet voor het vervolg wel in
japon vasthoudend.
Nooit zou Carmen het verheugde ge
zicht dier vrouw vergeten, die zoo ge
lukkig en zoo trotsch was op hare kin
deren.
Verderop kwam een troepje kinderen
al stoeiend uit school.
Al die kinderen zouden hun vader en
moeder vinden die hen met een teede-
ren blik zouden ontvangen en omhelzen.
Carmen verborg zich als een van die
schuldige meisjes wier verstand in de
war raakt en die zelfs niet voor kinder
moord terugdeinzen.
Zij werd doodelijk verschikt zonder er
zichzelf rekenschap van te geven, dat
als verzachtende omstandigheid gold
dat haar kind een goede opvoeding zou
krijgen.
Neen ze kon geen woorden genoeg
vinden om zich zelve haar schuld te
verwijten. Zij veroordeelde zich zelve
tot eenige schanden.
Gelukkig was het, dat Hélène ten
minste medelijden met haar had.
De vrouw van Georges, die vroeger
nooit aan zulke liefdesdrama's zou ge
dacht hebben, dacht met smart dat
't menschdom, dat zij nu pas begon te
begrijpen, tot lijden geboren scheen te
zijn.
Vurig dankte zij den Hemel die haar
een bijna eenig geluk geschonken had
zij was immers rijk, had den uitverko
rene haars harten gehuwd en was boven
dien de gelukkigste aller moeders
Maar haar reine ziel en gerust gewe
ten gaven haar niet dien prozaïschen
geest van vrouwen, wie alles gelukt is,
een bescheiden en algemeene contró'.e van
de zijde van den Volkenbond, die heeft
na te gaan, of Duitschland in de toekomst
de militaire en maritieme bepalingen van
het vredesverdrag nakomt, maar geeft den
geailieerden niet het recht een streng en
afzonderlijk toezicht op een bepaald Duitsch
gebied, i.e. de bedoelde bufïerzóne, uit te
oefenen. In elk geval zal de verwerke
lijking van dit plan alleen kunnen geschie
den, wanneer Duitschland zich daarmee
kan vereenigen. Indien dit laatste inderdaad
het geval is, dan schijnt Frankryk niet
ongenegen te zijn, om, bij wijze van contra
prestatie, ervoor zorg te dragen, dat, op
vlotter wijze dan tot dusver is geschied,
de Duitsche streken te ontruimen, waar
zich nu nog geallieerde troepen bevinden.
Verder moet nog besproken zijn de
kwestie der Poolsche grenzen. Ten opzichte
hiervan is Duitschland niet zoo tegemoet
komend en het wil zich niet verbinden van
van elke retificatie ten opzichte van de
Duitsch Poolsche grenzen at te zien.
Duitschland vindt de grensregeling met
Polen niet rechtvaardig en verlangt, door
middel van arbitrage, een herziening der
grenzen. Hos het officieele Fransche stand
punt is, kan nog niet met zekerheid wor
den vastgesteld, maar uit een officieus
Fransch bericht zou kunnen worden opge
maakt, dat Frankrijk in beginsel niet tegen
een rectificatie der grenzen in Oost-Europa
is, mits deze herziening niet van te verstrek-
kenden aard is. Wel krijgt men den indruk
misschien wel omdat zij niet in staat
zijn de overweldigende gevoelens van
den hartstocht te ondervinden. Hélène
had dat groote geluk ondervonden, en
thans genoot zij in de heiligheid van
het huweluk, als wettige echtgenoote
van een man, die haar beminde.
Zij begreep nu hoe een vrouwenhart
leed, wanneer zulk een groot geluk niet
tegenover iedereen bekend mag worden.
En zou zij dan Carmen, haar zuster,
die haar had vergund met Georges te
trouwen, zou zij Carmen in 't ongeluk
alleen laten Die laagheid zou Hélène
nooit begaan, welke ook de verantwoor
delijkheid was, die de hooggeachte en
beminde echtgenoote zich op den hals
haalde door een zonderes, die toch eigen
lijk al boete genoeg gedaan had, te be
schermen.
Tot het einde toe wilde mevrouw de
Kerlor haar aandeel hebben in de kwel
lingen die mevrouw de Saint-Hyrieix
ondervond. Voor twee valt het kruis
minder zwaar. En met angst zag men
den heldenmoed dier beide vrouwen, die
haar verschrikkelijk geheim trachtten te
verbergen, de een voor haar moeder en
haar broeder, de andere voor haar aan
gebeden echtgenoot.
Carmen had aan Robert d'Alboize ge
schreven, zoodra meneer de Saint-Hy
rieix vertrokken was.
Zij had den officier haar bezoek bij
den dokter en diens uitspraak medege
deeld. Ook had zij hem het voorwend
sel, waarvan zij gebruik wilde maken,
bekend gemaakt.
De kapitein was sedert eenige dagen
NIEUWSBLAD
t Laid van Hbosioi ei Altoia,(|gLaKsstraat en Qg Bomüeterwaard
a. De plaats waar en de wijze waar
op voorwerpen van kunst en wetenschap
in eene voor het publiek toegankelijke
verzameling moeten worden bewaard
b. de mate waarin en de voorwaar
den waaronder aan het publiek gele
genheid moet worden geschonken die
voorwerpen te bezichtigen
c. de bestemming, welke in het be
lang van kunst en wetenschap aan gel
den moet worden gegeven.
wwi wmr-.i JT-mmmm x