Eerste Blad
S. D. LANKHÜYZEN Go's BANK
Werkmansgoederen
Firma JOH. DE MOL
RAAMSDÜNKSVEER.
Uitgave: Firma L. J. VEEKMAN, Heusden.
No, 4497. Vrijdag 1 Mei 1925,
Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525.
1900 - 1 MEI - 1925
PEilLLRTÓNI.~"~
„Het Kasteel van Kerlor".
Schrammen
Kloosterbalsem*
T BOONSTRA.
UND VAN ALTERA
Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden ƒ1.25, en
franco per post beschikt /1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Advertentiën van 1—6 regels 90 cent. Elke regel
meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
A. BOER,
Hoofd der School te Giessen.
De heer A. Boer is den 5den October
1869 te 's Gravendeel geboren en op 27
April 1900 gehuwd met mej. J. Groene-
weg geboren te Zuid-Beierland op 8 Maart
1874.
De heer Boer kwam op 1 Mei 1891
te Zuid-Beierland bij het onderwijs, werd
1 April 1892 tot onderwijzer benoemd
te 's Gravendeel en slaagde in 1896 voor
de Hoofdacte. Kwam in 1899 als lste
Onderwijzer te Spijkenisse in dienst en
werd 1 Mei 1900 in Giessen Hoofd der
School.
Als datum voor de viering van dit
dubbel zilveren feest was gekozen Woens
dag 29 April.
Spontaan was de huldiging van den
beminden „Meester" door Giessen's in
gezetenen. Geen feestcommissie behoefde
hier voor opdrijving der huldiging te
zorgen; werkelijk uit het hart kwamen
de gelukwenschen, die men van alle
zijden aan het zilveren paar bracht. De
heer Boer verklaarde ons, zeer getroffen
en onder den indruk te zijn van de
allerhartelijkste gelukwenschen die hij
van de zijde der burgerij ontving.
Gaarne voegen wij onzen gelukwensch
bij de talrijke velen die de heer Boer
126
Zij ijlt, zeide jufirouw Midoux op
treurgen toon.
Wel neen 1 antwoordde Poulot, zij wil
eene verklaring geven.
En zich over de ongelukkige heenbui-
gende zeide hij
Rose spreek Jij hebt naar Clau-
net gevraagd. Daar is hij. Herken je
hem?
De kaartlegster steunde op haar elle
boog haar lippen bewogen zich maar
geen woord kwam erover.
Rose, hernam de brandweerman, wij
luisteren. Zeg ons wat je wilt.
Zij deed een nieuwe pogingmaar
haar ademhaling werd hoe langer hoe
zwakker toch mompelde zij t
De schouder
Je ziet wel dat zij sterft, zeide de
keukenmeid.
In wanhoop rukte EtieDne zich de
haren uit het hoofd.
Ik ben er zeker van, zeide hij, dat
zij ons een geheim te vertellen heeft.
Wel neen, zei juffrouw Midoux. De
arme vrouw weet niet meer wat zij zegt.
Bij de derde poging zuchtte Rose nog
steeds
Schouder schou
Zij kon het woord niet uitspreken.
Een onheilspellend gereutel vervulde de
de kamer. Ontsteld hieven Etienne en
mocht ontvangen. Moge het hem ge
geven zijn, met zijn echtgenoote en 3
kinderen nog tal van jaren in de beste
gezondheid werkzaam te zijn tot heil
Van de jeugd van Giessen.
Verder laten wij onzen correspondent
aan het woord.
Woensdag 29 April jj 1. herdacht de
heer A. Boer, Hoofd der Openbare School
in deze gemeente, den dag dat hij zich
vóór 25 jaren alhier als zoodanig vestigde.
Tevens vierde hij dien dag zijn zilveren
huwelijksfeest.
Het was te voorzien, dat een dergelijke
gelegenheid niet onopgemerkt zou voor
bij gaan. Reeds vroeg in den ochtend
wapperde van schier alle woningen de
de driekleur, terwijl voor den ingang
van het schoolplein een eerepoort was
opgericht, waarop geschilderd 1900-1925.
De ingang van de woning van den jubi
laris was eveneens versierd.
Om half negen begon de pret voor de
schoolkinderen. In het prachtig met
bloemen en guirlandes versierd gymna
stieklokaal werden den jubilaris verschil
lende versjes toegezonden onder leiding
van de onderwijzeres, Mej Koolwaay en
werden door een der leerlingen hem
verschillende cadeaux overhandigd, be
staande uit groote taart, vulpen, sigaren
aansteker en pijp. Dat de meester hier
mede in zijn schik was, laat zich be
grijpen. Hij dankte de kinderen harte
lijk voor de cadeaux, waarna aan dezen
de gelegenheid werd gegeven zich te
goed te doen aan verschillende versna
peringen, die, te zien naar de gezichten
der kinderen, goed in den smaak vielen.
In het begin van den middag hadden
zich vervolgens verschillende oud-mei-jes
leerlingen opgesteld in het gymnastiek
lokaal, die hun oud-leermeester verschil
lende aardige liedjes toezongen en hem
als blijk hunner waardeering bij deze
gelegenheid een schemerlamp, een rek met
wandborden en een barometer aanboden,
waarvoor de jubilaris hartelijk dankte.
Vervolgens begaf de Oudercommissie,
bestaande uit de heeren Baljet, Hak en
Prinsen zich naar het schoolgebouw,
waar de jubilaris met zijn echtgenoote
en verdere familieleden aanwezig was en
dat reeds geheel met belangstellenden
was gevuld. Bij monde van eerstge-
melde werd de jubilaris op hartelijke
wijze toegesproken. Spreker wenschte
hem namens de Giessensche burgerij in
de eerste plaats geluk met zijn twee
voudig jubileum en schetste hem als
een persoon, die zich geheel aan zijn
betrekking geeft en met de kinderen in
lief en leed medeleeft. Hij noemt hem
niet alleen onderwijzer, maar in den
juffrouw Midoux het hoofd vol mede
lijden op.
Claudinet vouwde de kleine handen
en als men in de gedachte van het
kind had kunnen lezen, had men er het
volgende kinderlijke, oprechte gebed ge
zien
Mijn Godneem mijn moeder niet
van mij weg Ik zie haar nog liever
met een flesch over den grond rollen
dan zoo lijdende.
Men zou erop gezworen hebben, dat
de stervende een laatste opflikkering
van verstand kreeg.
Eindelijk rustte de blik van Rose op
haar kind en twee tranen rolden over
hare wangen.
Haar mager lichaam werd door een
kleine beving geschokt, toen hief zij
den arm op, alsof de arme vrouw het
kleine wezen nog wilde beschermen.
Het was gedaan.
Arm kindsnikte Etienne Poulot, nu
ben je een wees.
LVII.
In het bestedelingenhuis.
Rose stierf om vier uur des middags.
Juffrouw Midoux vroeg, of Etienne
zich met dejregeling der begrafenis wilde
belasten.
De brandweerman, die verlof had ge
kregen van zijn kapitein, antwoordde
toestemmend. Hij zou eerst het over
lijden bij den burgerlijken stand aan-
waren zin „opvoeder der jeugd", aan
wien de ouders hunne kinderen gerust
toevertrouwen. Ten bewijze van de
algemeene achting, welke de jubilaris
ter plaatse geniet, overhandigt hij hem
vervolgens een geschenk der inwoners,
waaraan (rijk en arm heeft bijgedragen,
bestaande uit een prachtig gouden hor
loge met inscriptie en ketting, benevens
een album, vermeldende de namen der
gevers. Zichtbaar ontroerd, dankt de
heer Boer, mede namens zijn echtgenoote
voor het aangeboden prachtig cadeau en
voegt er aan toe, nooit gedacht te heb
ben dat hem zooveel eer zou worden
betoond.
In den loop van den middag merkten
wij, naast een groot deel der ingezetenen,
nog op .den Edelachtb. Heer Burgem.
A. D. van der Schans met zijne echt
genoote, en verschillende collega's van
den jubilaris uit de gemeenten Andel,
Rijswijk, Almkerk en Woudrichem, ten
einde van hun belangstelling blijk te
geven. De burgemeester dankte den
jubilaris voor hetgeen hij in het belang
der opvoedende jeugd in de 25 jaren
van zijn verblijf in de gemeente heelt
verricht.
Tegen den avond werden de eerste
tonen der Andelsche muziek vernomen,
die, door oud-leerlingen daartoe aange
zocht, op het schoolplein een concert
zou geven. Alvorens hiermede een aan
vang werd gemaakt, werd eerst een mu-
zukale wandeling door het dorp gemaakt
en werd namens oud-jongens leerlingen
den jubilaris een wandelstok met zilve
ren knop aangeboden, bij welke gele
genheid de oud-leerling P. Westerlaken
het woord voerde.
Begunstigd door het prachtig weer
bewoog zich langzamerhand een groote
menigte belangstellenden, zoowel uit deze
als uit naburige gemeenten, op het school
plein. Onder de tonen der muziek werd
de avond verder gezellig doorgebracht.
Dat deze dag, zoowel voor den jubilaris
en zijne familie als voor de inwoners
van Giessen een feestdag is geweest en
niet gemakkelijk zal worden vergeten,
behoeft geen betoog Een en ander geeft
dan ook den indruk, dat de heer Boer
met de inwoners meeleeft en dat deze
de verdiensten van hun hoofdonderwijzer
op prijs weten te stellen.
geven.
Zorg jij maar voor de begrafenis, ver
volgde de keukenmeid.
Welke klasse zullen wij nemen?
Zij keken elkaar aan. In hun ont
roering hadden zij aan die bijzonder
heid niet gedacht.
Zij heeft hier geen bloedverwanten,
zeide vrouw.
Neen antwoordde Etienne. Haar zus
ter is ik weet niet waarheen vertrokken.
Nu?
Nu heeft zij geld?
We zullen zoeken.
Mag dat wel?
Wat duivelze moet toch begraven
worden. Wij zullen slechts hetnoodige
nemen.
Dat is waar, moest de brandweerman
bekennen.
Beide zochten. Zij vonden de porte-
monnaie der overledenedeze bevatte
slechts een twintigtal francs.
Zij heeft wel meer, zeide de keuken
meid zij heeft mij dikwijls laten merken
dat zij welgesteld was.
Zij zetten hun onderzoek voort, maar
vonden niets.
Wat te doen? vroegen zij zich ont
moedigd af
De vrouw van den concierge kwam
boven,
Zij verklaarde dat er niets verkocht
mocht worden van het huisraad, daar
de maand huur binnen acht dagen af
liep en Rose niet vooruit betaald had.
Men moet haar dus wel van den arme
begraven.
Etienne en juffrouw Midoux hadden
TELEFOON No. 15
AGENTSCHAP VAN DE AMSTERDAMSCHE BANK A'DAM
Verstrekt Handelscredieten tegen nader overeen te komen voorwaarden.
Opent rekening-courant met rentevergoeding.
Incasseert Binnen- en Buitenlandsche Wissels.
Belast zich met den aan- en verkoop van Effecten en nazien van Uitlotingen.
Koopt en verkoopt vreemd Bankpapier.
Verzilvert Coupons en bezorgt alle Assurantiën.
Neemt gelden Deposito, rentevergoeding volgens overeenkomst.
Verhuurt Safe-Loketten. (Prijzen naar grootte der kastjes).
SPAARBANK.
Spaarboekjes gratis bij eerste storting.
Nadere inlichtingen verstrekt gaarne
DE DIRECTIE
BU1TENLANDSCH OVERZICHT
Het is nog steeds de verkiezing van
Hindenburg tot president der Duitsche
Republiek, die de gemoederen in beweging
brengt. In Frankrijk schijnt een omme
keer ten opzichte van Hindenburg's ver
kiezing in te treden eri deze verkiezing
meer gematigder te gaan opvatten.
Sauerwein, de redacteur voor_.de bui
tenlandsche politiek in de Matin, zegt in
dat blad, dat hem ter oore gekomen is,
dat de opvattingen van Hindenburg ten
opzichte van de Fransch-Duitsche betrek
kingen op het volgende neerkomen
Slechts een belangengemeenschap kan
Frankrijk en Duitschland samenbrengen.
Overeenstemming tusschen de Duitsche en
de Fransche metaalindustrie kan daartoe
een begin zijn. Het eerste verbond is dat
tusschen erts en kolen. Daar de reehtsche
pers in Duitschland van de groote industrie
afhangt, zouden alle aanvallen tegen
Frankryk spoedig ophouden als de indus-
trieelen dat willen. In de derde plaats
ziet Hindenburg, die het Fransche leger
bewondert, Europa's vrede alleen mogelijk
als Frankrijk en Duitschland samengaan.
Hij gelooft, dat beide eens tegen het
bolsjewieksche gevaar front moeten maken
en acht een verbond met een ander land,
als b.v. Engeland niet gewenscht, omdat
dan niet de vereischte militaire macht zou
kunnen worden ontwikkeld.
De opvattingen van Hindenburg ten op
zichte van Polen zouden hier op neei ko
men
net geld genoeg om een krans te koopen.
Drie of vier buren volgden den een-
voudigen lijkwagen.
De vrouw van den concierge had zich
er mee belast Claudinet bij zich te
houden tijdens de verschrikkelijke
plechtigheid.
Toen zij van het kerkhof terug kwa
men vonden zij den commissaris van
politie, die gewaarschuwd was door den
vrederechter, bezig met den boel te ver
zegelen.
Men moest voor alles voor het kind
zorgen.
De commissaris ondervroeg de twee
vrienden van Rose. Zij konden hem
geen inlichtingen verschaffen omtrent
de familie der doode. Voorloopig zou
de vrouw van den concierge voor Clau-
net zorgen.
De commissaris tastte in het duister.
Rose Fouilioux had eenig vermogen de
paar francs, die juffrouw Midoux en
Poulot is haar portomonnaie gevonden
hadden.
De commissaris riep op barschen toon
uit, spijtig dat hij niet wist wat te doen
Maar mijn hemel, wat moet ik dan
met dat kind doen
Het verlof van den brandweerman
was omde keukenmeid moest weer
naar baar mevrouw terugzij konden
niet langer blijven.
Ze konden geen van beiden voor
Claudinet zorgen, hoe graag ze dat ook
wilden.
De commissaris maakte een verslag
ophij teekende de papieren die door
zijn secretaris in orde ge bracht waren en
Polen beschouwt by als een belangryken
factor voor Europa's evenwicht. In overleg
met Polen moet de vervanging van den
•corridor* van Dantzig door een entente
worden overwogen, die voor het overige
de grens ten opzichte van Duitschland
waarborgt. Want in vredestijd is de cor
ridor onnoodig en in oorlogstyd onhoudbaar.
Ten slotte wil Hindenburg's omgeving
het overleg in zake de veiligheid voort
zetten, waarbij Duitschland van Elzas-
Lotharingen afziet.
In Belgie is de kabinetscrisis nog steeds
niet opgelost, thans heeft graaf de Brcque-
ville den koning toegezegd, dat hij eens
zal probeeren een kabinet samen te stellen.
Hij zal, naar verluidt, de mogelijkheid
onderzoeken van een kabinetsformatie op
de basis van den uitslag der verkiezingen
in de richting van een democratische poli
tiek. De Brcqueville zal zijn voelhorens
uitsteken bij socialistische, liberale en
Manchesterbroeken 425 475 495
Pilobroeken 450475
Grijze Jasjes 295325
Grijze Broeken 275
Werkmansboezeroenen 159
Blauwe Jassen en Broeken 295
Men deed hem een bandje om den hals,
dat gesloten werd door een stukje tin,
en met een tang werd toegeknepen. Zijn
naam en de datum zijner aankomst wer
den in* het metaal gekrast.
De ame jongen beefde als een riet.
Wat moesten die mannen van hem en
waarom was hij in de gevangenis Hij
was bang dat ze hem zouden slaan.
Met zijn kinder verstand vroeg hij zich
af, waarom kleine kinderen, die het on
geluk hadden gehad hunne moeder te
verliezen, zoo ver weg worden gevoerd.
Nauwelijks waren deze werkzaamheden
afgeloopen, toen dokter Beantreillis, be
last met het onderzoek der nieuwelingen,
binnenkwam.
Hij moest zes kinderen onderzoeken
op Claudinet na waren ze allen vrij ge
zond. Ze konden reeds naar buiten ge
stuurd wordensommigen gingen naar
een min, anderen naar landbouwers, die,
tegen een kleine vergoeding, zich belas
ten met de opvoeding van hun toever
trouwde kind.
Maar toen de dokter Claudinet aange
keken had en hij de redenen vernomen
had, waarom het kind hier was gekomen,
riep hij uit:
Wie is zoo dom ons dat kind in dien
toestand te sturen Dat kind moest
naar het kinderziekenhuis gebrachtjwor-
den.
Dat kan nog gebeuren, zei de oppasser,
die bij het onderzoek tegenwoordig was.
Wel neen! zei de dokter. De arme
stumper kan haast niet meer ademhalen.
Wordt vervolgd).
NIEUWSBLAD
voor liet Laid van Heusden n AttenaJeLaigstraat 111 ie ëoneierwaard
r
en andere kwetsuren genezen da
delijk zonder litteeken na te laten
met den pijnstillenden AKKER'»