Eerste Blad S. D. LANKHÜYZEN Go's BANK Werkmansgoederen Firma JOH. DE MOL RAAMSDÜNKSVEER. Uitgave: Firma L. J. VEEKMAN, Heusden. No, 4497. Vrijdag 1 Mei 1925, Int. Telefoon no. 19. Postrekening no. 61525. 1900 - 1 MEI - 1925 PEilLLRTÓNI.~"~ „Het Kasteel van Kerlor". Schrammen Kloosterbalsem* T BOONSTRA. UND VAN ALTERA Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG. Abonnementsprijs: per 3 maanden ƒ1.25, en franco per post beschikt /1.40. Afzonderlijke nummers 6 cent. Advertentiën van 1—6 regels 90 cent. Elke regel meer 15 cent. Groote letters naar plaatsruimte. Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht. A. BOER, Hoofd der School te Giessen. De heer A. Boer is den 5den October 1869 te 's Gravendeel geboren en op 27 April 1900 gehuwd met mej. J. Groene- weg geboren te Zuid-Beierland op 8 Maart 1874. De heer Boer kwam op 1 Mei 1891 te Zuid-Beierland bij het onderwijs, werd 1 April 1892 tot onderwijzer benoemd te 's Gravendeel en slaagde in 1896 voor de Hoofdacte. Kwam in 1899 als lste Onderwijzer te Spijkenisse in dienst en werd 1 Mei 1900 in Giessen Hoofd der School. Als datum voor de viering van dit dubbel zilveren feest was gekozen Woens dag 29 April. Spontaan was de huldiging van den beminden „Meester" door Giessen's in gezetenen. Geen feestcommissie behoefde hier voor opdrijving der huldiging te zorgen; werkelijk uit het hart kwamen de gelukwenschen, die men van alle zijden aan het zilveren paar bracht. De heer Boer verklaarde ons, zeer getroffen en onder den indruk te zijn van de allerhartelijkste gelukwenschen die hij van de zijde der burgerij ontving. Gaarne voegen wij onzen gelukwensch bij de talrijke velen die de heer Boer 126 Zij ijlt, zeide jufirouw Midoux op treurgen toon. Wel neen 1 antwoordde Poulot, zij wil eene verklaring geven. En zich over de ongelukkige heenbui- gende zeide hij Rose spreek Jij hebt naar Clau- net gevraagd. Daar is hij. Herken je hem? De kaartlegster steunde op haar elle boog haar lippen bewogen zich maar geen woord kwam erover. Rose, hernam de brandweerman, wij luisteren. Zeg ons wat je wilt. Zij deed een nieuwe pogingmaar haar ademhaling werd hoe langer hoe zwakker toch mompelde zij t De schouder Je ziet wel dat zij sterft, zeide de keukenmeid. In wanhoop rukte EtieDne zich de haren uit het hoofd. Ik ben er zeker van, zeide hij, dat zij ons een geheim te vertellen heeft. Wel neen, zei juffrouw Midoux. De arme vrouw weet niet meer wat zij zegt. Bij de derde poging zuchtte Rose nog steeds Schouder schou Zij kon het woord niet uitspreken. Een onheilspellend gereutel vervulde de de kamer. Ontsteld hieven Etienne en mocht ontvangen. Moge het hem ge geven zijn, met zijn echtgenoote en 3 kinderen nog tal van jaren in de beste gezondheid werkzaam te zijn tot heil Van de jeugd van Giessen. Verder laten wij onzen correspondent aan het woord. Woensdag 29 April jj 1. herdacht de heer A. Boer, Hoofd der Openbare School in deze gemeente, den dag dat hij zich vóór 25 jaren alhier als zoodanig vestigde. Tevens vierde hij dien dag zijn zilveren huwelijksfeest. Het was te voorzien, dat een dergelijke gelegenheid niet onopgemerkt zou voor bij gaan. Reeds vroeg in den ochtend wapperde van schier alle woningen de de driekleur, terwijl voor den ingang van het schoolplein een eerepoort was opgericht, waarop geschilderd 1900-1925. De ingang van de woning van den jubi laris was eveneens versierd. Om half negen begon de pret voor de schoolkinderen. In het prachtig met bloemen en guirlandes versierd gymna stieklokaal werden den jubilaris verschil lende versjes toegezonden onder leiding van de onderwijzeres, Mej Koolwaay en werden door een der leerlingen hem verschillende cadeaux overhandigd, be staande uit groote taart, vulpen, sigaren aansteker en pijp. Dat de meester hier mede in zijn schik was, laat zich be grijpen. Hij dankte de kinderen harte lijk voor de cadeaux, waarna aan dezen de gelegenheid werd gegeven zich te goed te doen aan verschillende versna peringen, die, te zien naar de gezichten der kinderen, goed in den smaak vielen. In het begin van den middag hadden zich vervolgens verschillende oud-mei-jes leerlingen opgesteld in het gymnastiek lokaal, die hun oud-leermeester verschil lende aardige liedjes toezongen en hem als blijk hunner waardeering bij deze gelegenheid een schemerlamp, een rek met wandborden en een barometer aanboden, waarvoor de jubilaris hartelijk dankte. Vervolgens begaf de Oudercommissie, bestaande uit de heeren Baljet, Hak en Prinsen zich naar het schoolgebouw, waar de jubilaris met zijn echtgenoote en verdere familieleden aanwezig was en dat reeds geheel met belangstellenden was gevuld. Bij monde van eerstge- melde werd de jubilaris op hartelijke wijze toegesproken. Spreker wenschte hem namens de Giessensche burgerij in de eerste plaats geluk met zijn twee voudig jubileum en schetste hem als een persoon, die zich geheel aan zijn betrekking geeft en met de kinderen in lief en leed medeleeft. Hij noemt hem niet alleen onderwijzer, maar in den juffrouw Midoux het hoofd vol mede lijden op. Claudinet vouwde de kleine handen en als men in de gedachte van het kind had kunnen lezen, had men er het volgende kinderlijke, oprechte gebed ge zien Mijn Godneem mijn moeder niet van mij weg Ik zie haar nog liever met een flesch over den grond rollen dan zoo lijdende. Men zou erop gezworen hebben, dat de stervende een laatste opflikkering van verstand kreeg. Eindelijk rustte de blik van Rose op haar kind en twee tranen rolden over hare wangen. Haar mager lichaam werd door een kleine beving geschokt, toen hief zij den arm op, alsof de arme vrouw het kleine wezen nog wilde beschermen. Het was gedaan. Arm kindsnikte Etienne Poulot, nu ben je een wees. LVII. In het bestedelingenhuis. Rose stierf om vier uur des middags. Juffrouw Midoux vroeg, of Etienne zich met dejregeling der begrafenis wilde belasten. De brandweerman, die verlof had ge kregen van zijn kapitein, antwoordde toestemmend. Hij zou eerst het over lijden bij den burgerlijken stand aan- waren zin „opvoeder der jeugd", aan wien de ouders hunne kinderen gerust toevertrouwen. Ten bewijze van de algemeene achting, welke de jubilaris ter plaatse geniet, overhandigt hij hem vervolgens een geschenk der inwoners, waaraan (rijk en arm heeft bijgedragen, bestaande uit een prachtig gouden hor loge met inscriptie en ketting, benevens een album, vermeldende de namen der gevers. Zichtbaar ontroerd, dankt de heer Boer, mede namens zijn echtgenoote voor het aangeboden prachtig cadeau en voegt er aan toe, nooit gedacht te heb ben dat hem zooveel eer zou worden betoond. In den loop van den middag merkten wij, naast een groot deel der ingezetenen, nog op .den Edelachtb. Heer Burgem. A. D. van der Schans met zijne echt genoote, en verschillende collega's van den jubilaris uit de gemeenten Andel, Rijswijk, Almkerk en Woudrichem, ten einde van hun belangstelling blijk te geven. De burgemeester dankte den jubilaris voor hetgeen hij in het belang der opvoedende jeugd in de 25 jaren van zijn verblijf in de gemeente heelt verricht. Tegen den avond werden de eerste tonen der Andelsche muziek vernomen, die, door oud-leerlingen daartoe aange zocht, op het schoolplein een concert zou geven. Alvorens hiermede een aan vang werd gemaakt, werd eerst een mu- zukale wandeling door het dorp gemaakt en werd namens oud-jongens leerlingen den jubilaris een wandelstok met zilve ren knop aangeboden, bij welke gele genheid de oud-leerling P. Westerlaken het woord voerde. Begunstigd door het prachtig weer bewoog zich langzamerhand een groote menigte belangstellenden, zoowel uit deze als uit naburige gemeenten, op het school plein. Onder de tonen der muziek werd de avond verder gezellig doorgebracht. Dat deze dag, zoowel voor den jubilaris en zijne familie als voor de inwoners van Giessen een feestdag is geweest en niet gemakkelijk zal worden vergeten, behoeft geen betoog Een en ander geeft dan ook den indruk, dat de heer Boer met de inwoners meeleeft en dat deze de verdiensten van hun hoofdonderwijzer op prijs weten te stellen. geven. Zorg jij maar voor de begrafenis, ver volgde de keukenmeid. Welke klasse zullen wij nemen? Zij keken elkaar aan. In hun ont roering hadden zij aan die bijzonder heid niet gedacht. Zij heeft hier geen bloedverwanten, zeide vrouw. Neen antwoordde Etienne. Haar zus ter is ik weet niet waarheen vertrokken. Nu? Nu heeft zij geld? We zullen zoeken. Mag dat wel? Wat duivelze moet toch begraven worden. Wij zullen slechts hetnoodige nemen. Dat is waar, moest de brandweerman bekennen. Beide zochten. Zij vonden de porte- monnaie der overledenedeze bevatte slechts een twintigtal francs. Zij heeft wel meer, zeide de keuken meid zij heeft mij dikwijls laten merken dat zij welgesteld was. Zij zetten hun onderzoek voort, maar vonden niets. Wat te doen? vroegen zij zich ont moedigd af De vrouw van den concierge kwam boven, Zij verklaarde dat er niets verkocht mocht worden van het huisraad, daar de maand huur binnen acht dagen af liep en Rose niet vooruit betaald had. Men moet haar dus wel van den arme begraven. Etienne en juffrouw Midoux hadden TELEFOON No. 15 AGENTSCHAP VAN DE AMSTERDAMSCHE BANK A'DAM Verstrekt Handelscredieten tegen nader overeen te komen voorwaarden. Opent rekening-courant met rentevergoeding. Incasseert Binnen- en Buitenlandsche Wissels. Belast zich met den aan- en verkoop van Effecten en nazien van Uitlotingen. Koopt en verkoopt vreemd Bankpapier. Verzilvert Coupons en bezorgt alle Assurantiën. Neemt gelden Deposito, rentevergoeding volgens overeenkomst. Verhuurt Safe-Loketten. (Prijzen naar grootte der kastjes). SPAARBANK. Spaarboekjes gratis bij eerste storting. Nadere inlichtingen verstrekt gaarne DE DIRECTIE BU1TENLANDSCH OVERZICHT Het is nog steeds de verkiezing van Hindenburg tot president der Duitsche Republiek, die de gemoederen in beweging brengt. In Frankrijk schijnt een omme keer ten opzichte van Hindenburg's ver kiezing in te treden eri deze verkiezing meer gematigder te gaan opvatten. Sauerwein, de redacteur voor_.de bui tenlandsche politiek in de Matin, zegt in dat blad, dat hem ter oore gekomen is, dat de opvattingen van Hindenburg ten opzichte van de Fransch-Duitsche betrek kingen op het volgende neerkomen Slechts een belangengemeenschap kan Frankrijk en Duitschland samenbrengen. Overeenstemming tusschen de Duitsche en de Fransche metaalindustrie kan daartoe een begin zijn. Het eerste verbond is dat tusschen erts en kolen. Daar de reehtsche pers in Duitschland van de groote industrie afhangt, zouden alle aanvallen tegen Frankryk spoedig ophouden als de indus- trieelen dat willen. In de derde plaats ziet Hindenburg, die het Fransche leger bewondert, Europa's vrede alleen mogelijk als Frankrijk en Duitschland samengaan. Hij gelooft, dat beide eens tegen het bolsjewieksche gevaar front moeten maken en acht een verbond met een ander land, als b.v. Engeland niet gewenscht, omdat dan niet de vereischte militaire macht zou kunnen worden ontwikkeld. De opvattingen van Hindenburg ten op zichte van Polen zouden hier op neei ko men net geld genoeg om een krans te koopen. Drie of vier buren volgden den een- voudigen lijkwagen. De vrouw van den concierge had zich er mee belast Claudinet bij zich te houden tijdens de verschrikkelijke plechtigheid. Toen zij van het kerkhof terug kwa men vonden zij den commissaris van politie, die gewaarschuwd was door den vrederechter, bezig met den boel te ver zegelen. Men moest voor alles voor het kind zorgen. De commissaris ondervroeg de twee vrienden van Rose. Zij konden hem geen inlichtingen verschaffen omtrent de familie der doode. Voorloopig zou de vrouw van den concierge voor Clau- net zorgen. De commissaris tastte in het duister. Rose Fouilioux had eenig vermogen de paar francs, die juffrouw Midoux en Poulot is haar portomonnaie gevonden hadden. De commissaris riep op barschen toon uit, spijtig dat hij niet wist wat te doen Maar mijn hemel, wat moet ik dan met dat kind doen Het verlof van den brandweerman was omde keukenmeid moest weer naar baar mevrouw terugzij konden niet langer blijven. Ze konden geen van beiden voor Claudinet zorgen, hoe graag ze dat ook wilden. De commissaris maakte een verslag ophij teekende de papieren die door zijn secretaris in orde ge bracht waren en Polen beschouwt by als een belangryken factor voor Europa's evenwicht. In overleg met Polen moet de vervanging van den •corridor* van Dantzig door een entente worden overwogen, die voor het overige de grens ten opzichte van Duitschland waarborgt. Want in vredestijd is de cor ridor onnoodig en in oorlogstyd onhoudbaar. Ten slotte wil Hindenburg's omgeving het overleg in zake de veiligheid voort zetten, waarbij Duitschland van Elzas- Lotharingen afziet. In Belgie is de kabinetscrisis nog steeds niet opgelost, thans heeft graaf de Brcque- ville den koning toegezegd, dat hij eens zal probeeren een kabinet samen te stellen. Hij zal, naar verluidt, de mogelijkheid onderzoeken van een kabinetsformatie op de basis van den uitslag der verkiezingen in de richting van een democratische poli tiek. De Brcqueville zal zijn voelhorens uitsteken bij socialistische, liberale en Manchesterbroeken 425 475 495 Pilobroeken 450475 Grijze Jasjes 295325 Grijze Broeken 275 Werkmansboezeroenen 159 Blauwe Jassen en Broeken 295 Men deed hem een bandje om den hals, dat gesloten werd door een stukje tin, en met een tang werd toegeknepen. Zijn naam en de datum zijner aankomst wer den in* het metaal gekrast. De ame jongen beefde als een riet. Wat moesten die mannen van hem en waarom was hij in de gevangenis Hij was bang dat ze hem zouden slaan. Met zijn kinder verstand vroeg hij zich af, waarom kleine kinderen, die het on geluk hadden gehad hunne moeder te verliezen, zoo ver weg worden gevoerd. Nauwelijks waren deze werkzaamheden afgeloopen, toen dokter Beantreillis, be last met het onderzoek der nieuwelingen, binnenkwam. Hij moest zes kinderen onderzoeken op Claudinet na waren ze allen vrij ge zond. Ze konden reeds naar buiten ge stuurd wordensommigen gingen naar een min, anderen naar landbouwers, die, tegen een kleine vergoeding, zich belas ten met de opvoeding van hun toever trouwde kind. Maar toen de dokter Claudinet aange keken had en hij de redenen vernomen had, waarom het kind hier was gekomen, riep hij uit: Wie is zoo dom ons dat kind in dien toestand te sturen Dat kind moest naar het kinderziekenhuis gebrachtjwor- den. Dat kan nog gebeuren, zei de oppasser, die bij het onderzoek tegenwoordig was. Wel neen! zei de dokter. De arme stumper kan haast niet meer ademhalen. Wordt vervolgd). NIEUWSBLAD voor liet Laid van Heusden n AttenaJeLaigstraat 111 ie ëoneierwaard r en andere kwetsuren genezen da delijk zonder litteeken na te laten met den pijnstillenden AKKER'»

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1925 | | pagina 1