Eerste Blad
C. DE KEMP
S. D. LANKHUYZEN Co's BANK
Nieuwjaarsgroet
D« Provinciale Schoonheids
commissie in jVoordbrabant.
Raamsdonksveer.
Uitgave: Firma L. J. VEERMAN, Heusden,
No4561, Vrijdag 11 December 1925,
FEUILLETON.
„Het Kasteel van Kerlor".
A. VERSCHUUR-BAERT
liuiteiilaiidsch Overzicht
Zijdie zich op dit Blad
wenschen te abonneeren
ontvangen de tot 1 Jan
verschijnende nummers
GRATIS
langstraat tlEUSDfift.
LAND VAN alten*
Dit blad verschijnt WOENSDAG en VRIJDAGMIDDAG.
Abonnementsprijs: per 3 maanden f 1.25, en
franco per post beschikt /1.40. Afzonderlijke
nummers 6 cent.
Int. Telefoon no, 19. Postrekening no. 61525.
Advertentiën van 1 6 regels 90 cent. Elke regel
meer 45 cent. Groote letters naar plaatsruimte.
Advertentiën worden tot Dinsdagmiddag 1 uur en
Vrijdagmorgen 9 uur ingewacht.
In het nummer van 1 JANUARI
wordt weder, evenals andere jaren,
de gelegenheid geboden voor het
plaatsen van een
aan Familie, Vrienden, Kennissen en
Cliëntèle.
Tijdige opgave wordt verzocht.
De Administratie
Wij hoorden reeds menigmaal de
rechtmatige klacht uiten, dat gebou
wen voor den openbaren dienst be
stemd, dikwijls zoo weinig overeen
stemmen met het karakter dei
plaats en der omgeving, waarin zij
worden opgericht. In een der num
mers van het Weekblad van den
Nederlandschen Bond van Gemeen
te te-Ambtenaren van het jaar 1924
wordt dienaangaande geschreven
„Openbare gebouwen ten platte-
lande": „Aan B. en W. der gemeen
ten in Zeeland is door Gedeputeerde
Staten een circulaire verzonden om
trent het stichten van gemeentehui
zen en andere voor den openbaren
dienst bestemde gebouwen. Daarin
wordt verzocht opdracht te verlee-
nen aan volkomen bevoegde perso
nen en in elk geval wordt verlangd,
dab leke bouwplannen, alvorens tol
aanbesteding over te gaan, onder
worpen worden aan 'toordeel van
een terzake deskundig college. Als
zoodanig meent de Provinciale Com
missie in Zeeland te mogen optreden.'
De afdeeling Noordbrabant dei
Nederlandsche vereeniging van ge
meenten heeft thans den strijd voor
de schoonheid van steden en dor
pen op haar program geplaatst. Dil
beteekent voorzeker, dat de gemeen-
187
Een mooie zet van je, waarachtig
een mooie zet van je, om je dat kind
op den hals te halen, vervolgde zij,
hij staat nu al tegen je op. En dat
voor zoo'n ellendige paar duizend
francs, waarvan nu al niet veel meer
over is.
Dat komt zeker vooral omdat jij
I zoo'n groot keelgat hebt, bromde de
Slak.
Jawel, praat maar toe, je zult nog
wat beleven van je voedsterkindje.
«Hij durft nu al tegen je opstaan, hij
trekt voor alles zijn neus op, hij be-
j dankt om te werken... Wacht nog
maar een poosje, en hij heft de hand
tegen je op en je krijgt klappen van
hem.
Dat kun je begrijpen, zeide de Slak
woedend. Ik zal hem wel buigen.
Zéphirine lachte hardop. Zij schiep
er behagen in, haar man boos ..e
maken.
Dat kun je wel begrijpen. Nooit
I zal hij naar je pijpen dansen. Het
was maai* veel beter geweest, dat
je hem gelaten had, waar hij was.
of dat we hem hadden verdronken
toen hij nog zóó klein was. Geen
voordeel hebben we van hem ge
had...
Wacht maar, dat komt wel. Zijn
telijke bestuurders véél meer dan
voorheen 't geval was, zullen waken
tegen verleelijking van Brabants
land en steden. Gesteund door de
Provinciale Commissie ter bewaring
en bescherming van monumenten in
de Provincie Noordbrabant, aan wel
ke toch de zorg daarvoor door de
Staten v an dit gewest is opgedragen
zullen de gemeentebesturen vooral
die architecten kiezen, van wie met
recht verwacht wordt dat zij de
bouwkunst wederom tot opleving
zullen brengen, zooals in vroegere
eeuwen.
Jammer genoeg zijn velen niet
doordrongen van het besef, dat door
de oprichting van smakelooze, stijl-
looze gebouwen, onherstelbare scha
de wordt aangebracht aan het aan
zien der Provincie Noordbrabant,
welke nog èn in hare steden èn in
hare landelijke dorpen, zooveel
schoons bevat en daardoor eene
groote aantrekkingskracht uitoefenl
en evenmin het besef dat een leelijk
bouwwerk op een bepaald punt, reeds
oorzaak kan zijn, dat de geheele om
geving ontsierd wordt en uit een
aesthetisch verband wordt gerukt.
Door gebrek aan het noodige gevoel
voor schoonheid, door gemis aan hel
allernoodzakelijkste kunstgevoel,
wordt onbewust meegewerkt aan iets
dat tegen het waarachtig belang dei
gemeenten is n.l. het bewaren en
vergrooten van haar schoonheid
maar dikwijls zijn de kosten van des
kundige adviezen voor menige ge
meente en vele particulieren een be
zwaar, om van hun goeden wil te
doen blijken.
Om nu in het gemis te voorzien,
heeft de Afdeeling Noordbrabant,
der Nederlandsche Vereeniging van
gemeenten eene Provinciale Schoon
heidscommissie ingesteld en zij heefl
daarbij de overtuiging gehad, dat het
Provinciaal Bestuur geen oogenblik
zou aarzelen, zijn moreelen en fi-
nanciëelen steun aan het streven der
Commissie te verleenen, zonder wel
ken steun de instandhouding en de
arbeid der Commissie onmogelijk
GOUD, ZILVER, UURWERKEN.
Ruime keuze in
FANTASIE- en TROUWRINGEN.
Eigen Reparatie-inrichting.
moeder....
Zijn moeder. Ilahaha. Je doet me
lachen. Zijn moeder is veel te blij
dat ze van hem af is, dachjt je dat
die hem ooit zou terugkoopen?
De Slak haalde de schouders op,
terwijl hij heen en weer wandelde
langs den wagen.
Ik weet, wat ik weet... Ik ken
mijn menschen. De rijke heer wan
trouwde zijn vrouw, om haar te
straffen heeft hij het kind wegge
geven, maar ik wed, dat al dien tijd
de moeder er naar zoekt, en er nog
heel wat bankjes voor over had,
als ze haar jongen terugkreeg...Wij
moeten daarvan nu ook maar eens
werk maken. Tot nog toe heb ik dat
niet gedaan omdat ik een beetje bang
hen voor de politie, en voor die
meneer met zijn boos gezicht, maar
het wordt nu tijd.
Zéphirine ging bij deze woorden
haastig opstaan. Haar gelaat ver
anderde, de smalende trek ver
dween van haar gelaat.
Dus dan gaan we weer naar Pa
rijs, vroeg zij.
Misschien, antwoordde de Slak,
misschien na een niet al te lang
tijdsverloop 1
Dat zou heerlijk wezen.
Dat zal het maar voorloopig zijn
we nog niet in Parijs, wij zitten hier
en hebben honger en dorst... Kom,
ik heb nog een paar francs, laten
we een kroeg opzoeken en eens drin
ken op onze reis naar Parijs.
Zéphyrine klopte de Slak op den
zouden worden.
En nu denken we aan het oude
raadhuis te Woudrichem, waaraan
van gemeentewege niets kan worden
verbouwd of veranderd om de een
voudige reden, dat de gemeente geen
geld heeft.
Onder deskundige leiding ware van
het aardig gelegen gebouw zoowel
in- als uitwendig stellig iets moois
te maken en het komt ons voor dat
dit niet zooveel zou kosten. Voor het
kleine stedeke W oudrichem, dat wer
kelijk nog mooie dingen binnen zijn
vestingwallen bergt, zou een fraai
raadhuis voorzeker een aantrek-
kingspunt meer zijn. Moge liet Wou-
drichemsche raadhuis spoedig de
aandacht der Commissie trekken!
De pas gebouwde raadhuizen te
.de Werken c.a. en te Andel mogen
misschien practisch ingericht ziin
met het oog op de administratie,
mooi uit een architectonisch oog
punt beschouwd zijn ze allerminst.
'tZijn beide moderne gebouwen, die
in geen enkel opzicht in het oog val
len en hunne omgeving mogelijk niel
schaden, maar zeker ook niet ver
fraaien.
Waarom nu èn te de Werken c.a.
èn te Andel geen raadhuizen ge
bouwd, die een meer deftig en meer
bouwkundig mooi verblijf bieden
aan de vroede vaderen, terwijl zuIks
toch niet zoo heel veel meerkosten
met zich zou hebben gebracht?
Waarom b.v. niet een voorbeeld
genomen aan het bijzonder fraaie
stadhuis te Heusden, nat in verklein
den vorm een waar sieraad zou zijn
voor menige gemeente ten plattelan-
de?
Welk een schat van schoonheid
aan oude dorpskerken der middel
eeuwen te vinden is, voelt men veel
te weinig en daarom hopen we van
harte dat de Provinciale Commissie
belangstelling en liefde zal weten te
wekken voor de belangrijke uitin
gen onzer eigen bouwkunst en tevens
doen inzien op welk een afwisselen
de en eenvoudige wijze het probleem
van kerkenbouw, vooral op het plat
teland in Noordbrabant is opgelost.
Van de oude kerken in .gemeenten
onzer omgeving, o.a. Heusden, Waal
wijk, Woudrichem, Waspik, om
slechts deze merkwaardige gebou
wen te noemen gaat een pieuze
stemming uit, die zich richt tot den
geest en het hart van ieder, zelfs
minder ontwikkeld, bezoeker; zij
spreken tot den toeschouwer de taal
der traditie, zij vormen den schakel
schouder. Telkens zeide haar man,
dat hij geen geld meer had, en tel
kens kwam hij ook weer met een
paar francs voor den dag.
Je bent een nobele kerel, zeide
zij. Kom, laat ons gaan, mijn keel
is vreeselijk droog.
Beiden gingen het dorp in, na het
paard eerst nog goed te hebben vast
gebonden. De deur van 'den woon
wagen lieten zij maar op een kier
staan.
XCVII.
Misdaad en berouw.
Georges de Kerlor had nog wel,
het geheele land door, zijn agenten;,
die naar het verloren kind moesten
zoeken, maar hij zelf had de na
sporingen reeds opgegeven.
Niet zoo Hélène, dat was haar on
mogelijk om te rusten, zij reisde het
geheele land door, van 't Zuiden naarj^
'tNoorden, van 'tOosten naar 'tWes-
ten en telkens weer opnieuw. Slechts
nu en dan ging zij naar Parijs om
te zien of er berichten waren ge
komen van de agenten.
Maar zij vond geen rust in Parijs
en steeds opnieuw ging zij weer
zwerven door Frankrijk, de kleinste
dorpjes zoowel als de grootste ste
den bezoekend.
Zij ondervond daarbij in de eerste
plaats hulp van de Saint-Hyrieix.
Deze had van de lippen zijner
AGENTSCHAP VAN DE AMSTERDAMSCHE BANK A'DAM
TELEFOON No. 15. Kantooruren van 9 4. Zaterdags van 9—12.
Verstrekt Handelscredieten tegen nader overeen te komen voorwaarden.
Opent rekening-courant met rentevergoeding.
Incasseert Binnen- en Buitenlandsche Wissels.
Belast zich met deD aan- en verkoop van Effecten en nazien van Uitlotingen.
Koopt en verkoopt vreemd Bankpapier.
Verzilvert Coupons en bezorgt alle Assurantiën.
Neemt gelden k Deposito, rentevergoeding volgens overeenkomst.
Verhuurt Safe-Loketten. (Prijzen naar grootte der kastjes).
SPAARBANK. 0ST Spaarboekjes gratis bij eerste storting.
Nadere inlichtingen verstrekt gaarne de Directie
T. BOONSTKA.
met 't verleden en in dat opzicht
vooral bezitten zij een rijkdom, die
de meest opgesmukte nieuwere kerk
noodzakelijk moet missen. Veel te
voorbarig slaat men de schakels met
'tverleden stuk, zonder zelfs aaneen
deskundige uitbreiding te denken.
(Wordt vervolgd.)
FERMITAr=
WORJHPOKDKRS
werken absoluut zeker en voeren de
wormen, zooals spoel-, made-, maag-
en andere ingewandswormen langs
den natuurlijken weg uit het lichaam
PRIJS 85 Ct. PER DOOS.
Verkrijgbaar bij
DROGISTERIJ HEUSDEN.
Dinsdag is de Volkenbondsraad te
Genève bijeengekomen o.a. ter be
handeling van één der meest kiesche
kwesties, waarvoor hij een oplos
sing heeft te geven: het vraagstuk
Mosoel. Het is niet de eerste keer,
dat de Raad zich met dit probleem
bezig houdt. In Sept. van het vorig
jaar stond de kwestie eveneens op
de agenda, maar een besluit werd
destijds niet genomen, omdat de twee
partijen die bij het conflict waren
betrokken Engeland en Turkije
vrouw werkelijk de bekentenis ge
hoord, waartoe Georges haai* had
gedwongen. In 'teerst had de woe
de hem overmeesterd, hij was op
Carmen aangevlogen en had haar
bij de keel gegrepen en haar willen
worgen.
Zij was voor hem op de knieën
gevallen, en zijn handen hadden
haar onwillekeurig losgelaten.
Dood mij, zeide Carmen, dood
mij Ik verdien het. Maar hoor me
leerst aan.
En zij was begonnen te vertellen
terwijl haar man met afgewend ge
laat en saamgeknepen vuisten voor
haar stond. Zij verhaalde al wat er
gebeurd was, den omkeer in haar
hart, de wonderbare redding, maar
zij noemde geen naam.
En wie is hij Ik wil het weten,
zeide de Saint-Hyrieix.
Je moogt het weten. Hij is dood.
Het was kapitein d,Alboize, ant
woordde Carmen.
De Saint-Hyrieix was daarna be
gonnen de kamer op en neer te
loopen. Nog woelde en giste het in
hem, maar de steeds zoo kalme man
begreep, dat hij ook nu het nuchte
re verstand moest laten zegevieren.
Ga opstaan, zeide hij na eenige
minuten tot Carmen. Je begrijpt dat
we voorloopig alles moeten verber
gen voor de wereld. Het beste is,
dat jij eenigen tijd naar je moeder
gaat... Ik neem mijne betrekking in
de koloniën niet aan. Dat valt me
zwaar, maar ik mag het niet doen.
zeer uiteenloopende opvattingen hul
digden. Daar overeenstemming niel
kon worden bereikt werd besloten
omtrent deze kwestie van compensa
tie den raad in te winnen van het
Haagsche internationale gerechtshot.
Een merkwaardig verschil in hou
ding kon bij de behandeling van de
zaak worden voorgesteld. Engeland
nam reeds bij voorbaat op zich zoo-
Wel in te stemmen met wat de Voi-
kenbondsraad als het internationa
le gerechtshof in Den Haag besloot.
Turkije daarentegen, hetwelk even
eens weigerde zich te laten vertegen
woordigen in Den Haag, stelde zich
op het standpunt, dat het alleen ge
noegen kon peinen met [ben uitspraak
die dit land het bezit verzekerde
van Mosoel.
En aangezien van Turksche zijde
meer dan eens te kennen is gege
ven, dat het zich desnoods gewapen
derhand zou verzetten tegen een uit
spraak te zijnen ongunste men
herinnert zich de vele berichten over
Turksche troepen-concentraties, die
vooral van Engelsche zijde werden
uitgelegd als voorbereiding tot den
oorlog begrijpt men, dat hetpro-
bleem-Mosoel zeer scherpe kanten
heeft.
Dinsdag nu heeft de Volkenbonds
raad de zaak opnieuw behandeld.
Deze heeft het advies van het
Haagsche Hof inzake de grens van
Irak aangenomen. Dit advies luidde
dat een Raadsuitspraak bindende
kracht bezat, dat een besluit met
eenparigheid van stemmen moest
worden genomen en dat Engeland
Want ik heb een andere taak op mij
rusten....
Welke taak? vroeg Cramen op
zachten toon.
Begrijp je niet? antwoordde de
Saint-Hyrieix, dat er een is behalve
ik, die je door je gedrag vreeselijk
leed hebt berokkend?
Hélène riep Carmen uit.
Ja, en haar moet ik helpen, zoo
véél ik kan. Dat wil ik, dat zal voor
taan mijn taak zijn, zoolang Hélène's
kind niet is teruggevonden. Ik heb
gedacht, dat zij schuldig was en jij
waart !het...
Zoo was het geschikt Carmen
bleef bij haar moeder te Kerlor,
wier zwakte meer dan genoeg een
voorwendsel was, en de Saint-Hyrie
ix vergezelde Hélène op hare tochten
door liet land, zoodra hij daarvoor
maar eenigszins den tijd had.
Nu was hij met haar in het klei
ne dorp, waar op 'het marktplein
de wagen van de Slak en Zéphyrine
stond. Zij was steeds gewoon om
allereerst inlichtingen in de dorpen
in te winnen bij den burgemeester
en den geestelijke.
De burgemeester had haar niets
kunnen zeggen, en zij ging nu naar
de kerk, om daar den geestelijke of
althans den koster te vinden.
Zoo stond zij nn met den heer
de Saint-Hyrieix op het kerkplein.
1"%!
(Wordt vervolgd.)
NIEUWSBLAD
viir let Laid mi Hsusdei en AlteuieLaiistrait ti flu Biiitltrwiirl