Tweede Blad voor het Land van Heusden en Altena, de Langstraat en de Bommeierwaard. ia, 4589 Vrijdag 26 Maart Een ernstige vaarsctiuwinig. Plekkeii lvuid op de Parijsche Modebrieven Buitenland BEHOORENDE BIJ HET SLACHTOFFERS VAN RUGPIJN Duizenden voelen zich rampzalig door rugpijn. Kruipen de dagen voor u zonder dat uw rugpijn ooit op houdt? Wordt gij gekweld door ont stoken en rheumatische ledematen, pijn in het hoofd en in de schouders, waterzuchtige zwellingen en urine- stoornissen? Geen wonder dat gij u overdag zenuwachtig, zwak en ziek voelt en 's nachts te naar om te sla pen of zelfs te rusten. Waarom zoudt gij Jvet slachtoffer blijven van dergelijke ongemakken en pijn? Die afmattende rugpijn, weet gij, is dikwijls de eerste waar schuwing van verzwakkende nieren. Andere zullen spoedig volgen: hoofd pijn, duizeligheid, zenuwachtigheid, graveel blaaszwakte en waterzuch tige zwellingen. Wacht niet tot het te laat is! Ie dere minuut uitstel kan gevaar voor ontwikkeling tot ernstige nierkwa len beteekenen. Herstel uw gezond heid tijdig en gebruik Foster's Rug pijn Nieren Pillen. Foster's Pillen hebben duizenden geholpen en kun nen ook u helpen. Let op de verpakking in glazen flacons met geel etiket (alom ver krijgbaar), waardoor gij zeker zijt geen verlegen buitenlandsch goed te ontvangen. Prijs f 1.75 per flacon. Er is aanleiding tot een ernstige waar schuwing. Niet omdat er een bijzonder gevaar onmiddellijk dreigt, maar omdat er moet worden opgepast, dat hetgeen bereikt is niet weer verloren gaat. Wij hebben sedert Augustus 1914 een ellendigen tijd gehad. Over het moreele tekort zwijg ik op deze plaats, maar de economische verwording mag niet vergeten worden. Men moet in den geest houden hoe onze welvaart in haar kern werd be dreigd ,hoe Nederland wel betrekkelijk goed in den chaos het hoofd boven wa ter hield, maar hoe bij een débacle van Europa ook onze ondergang zeker zou zijn geweest. En die débacle dreigde. Wij hebben daardoor gevoeld, dat wij niet op economische rotsen wonen, maar dat de bodem week is en wankel, met kans op ondermijning van het op dien grond moeizaam opgerichte gebouw. De redding is gekomen. Sedert in 1924 Herriot en Mac Donald de handen ineen sloegen en te Londen Duitschland weer tegemoet traden als een land met occd nomisch perspectief, heeft zich een om mekeer voltrokken in de onttakeling van Europa. En sedert is het steeds cres cendo gegaan. Het afgeloopen jaar bracht Locarno en nu zitten de staten vol ver wachting uit te kijken naar wat de Volken bond in de richting van gedeeltelijke ont wapening tot stand brengen zal. Met deze ontwikkeling ten goede in de groote politiek, ging eenige verbetering op an dere terreinen gepaard. Speciaal op eco nomisch terrein is weer hoop ontstaan. Ondernemingen, die kwijnden, hebben de eerste sporen van herleving vertoond, de jaarverslagen zijn in minder somberen toon gesteld, er wordt weer wat onderno men, de effectenbeurs verkeert niet meer in den onbelangrijken toestand van langen tijd. Men zou bijna gaan denken aan Hogendorp's proclamatie van een goede eeuw geleden, toen hij na een tijd van atschuwelijken druk triumfantelijk getuig de: De zee is open, De koophandel herleeft. Ret is echter te vroeg om victorie te roepen, en het is daarop, dat wel eens mag worden gewezen. De oorlog en de na-oorlog waren zeer drukkend en psy chologisch verklaarbaar is het, dat erop dien druk een ontspanning is gevolgd die eenigszins gevaar loopt het gevoel van oruk door een zekere overdreven zor geloosheid te vervangen. Wie lang in de narigheid heeft gezeten, zal, als de toe stand opklaart, er licht toe komen de bloemetjes eens buiten te zetten. Dat is de natuurlijke reactie op den verdragen druk. Maar, als bij iedere reactie, zijn ook hier dreigende gevaren, waarmee niet straffeloos kan worden gespot. Waar men bij de betrekkelijke herle ving van thans voor oppassen moet, dat is om toch vooral niet te denken dat wij er al zijn. Een paar jaren geleden was het alles „bezuiniging" wat de klok der tijden sloeg. Zoo verspillend als kort te voren bijna allen waren geweest, van den gewonen particulier tot de groote ven nootschappen en oen Staat der Nederlan den toe, zoo beijverden schier ieder zich toen om de kosten der productie op la ger peil te brengen. Het was in die dagen dat „bezuiniging, effenciency" en derge lijke uitdrukkingen modewoorden waren, die om zoo te zeggen door iedereen met zekere bewustheid in de ,nïnond werden genomen. Kwaad was dat niet, want er bleek tenminste uit, dat men er zich ee nigszins vertrouwd mee had gemaakt, dat het getij was verloopen en dat het nu tijd was om de bakens te verzetten. Zoo gevoelde men in breede kringen voor zuinig beheer en kapitaalvorming. Men zag de onmisbaarheid daarvan al thans praktisch in. Nu het echter een beetje (meer niet) beter gaat, zijn de zooeven genoemde modewoorden vrijwel uit het gebruik verdwenen. Op zich zelf niet heel erg, maar er vertoonen zich tee kenen, alsot men meent dat nu weer alles kan. Er wordt weer geëischt en gedreigd gewrokt en gestaakt, begeerd en gepro testeerd. Maar laat men toch oppassen, want nog steeds dreigen er groote gevaren. Europa is op den goeden weg, maar het goede doel is nog niet bereikt. Dit zal alleen geschieden, als men voet bij stuk houdt. Zoolang Rusland en Duitsch land en de Balkan en Hongarije #m slechts enkelen te noemen, niet hechter zijn ge consolideerd, kan er nog veel onaange naams gebeuren. Wie meent, dat zoo langzamerhand in Europa weer een norma le toestand heerscht, zou wel eens bedro gen kunnen uitkomen. Wie er zich daar entegen rekenschap van geeft, dat nog steeds krachtige factoren aan de vernie- tiging en den ondergang werken, zal met gegrond vertrouwen de toekomst tegemoet kunnen gaan. Want de verbetering is in derdaad begonnen. Dat men haar niet ge bruike als het Trojaansche paard, waarmee de vijand in de stad werd gelaten. Welke dan die ontbindende factoren zijn? Het valt niet binnen het kader van deze bijdrage daar in den breede op in te gaan. Als wij Rusland noemen, is al genoeg gezegd. Er is over dat ongelukkige lana wel zooveel bekend geworden, dat wie zijn land en zijn volk liefheeft, dit voorbeeld zal schuwen als de pest. Vrijwel alle weidenkenden geven toe, aat het over het algemeen in ons land een gezegend leven is. Voor plannen tot verbetering moet men altijd open zijn, maar alvorens aan eenig plan (mee te werken, moet wel zeer overtuigd zijn aan getoond, dat het gedroomde resultaat in derdaad zal worden bereikt. Wie ten be hoeve van problematieke mogelijkheden een voordeeligen toestand in de weegschaal stelt, is.... gek. Dit is dus de waarschuwing, die in de tegenwoordige omstandigheden op haar plaats is. Men overschatte de economi sche moeilijkheden niet en blijve in zijn oorueel over hetgeen economisch mogelijk is aan den veiligen kant. Conservatisme zoo roept wellicht iemand uit. Allerminst is mijn bescheid. Wie rekening houdt met de werkelijkheid, handelt altijd juist. Niet wat wij gaarne zouden zien, is van be lang, maar wij moeten rekenen met wat de realiteit ons toelaat te doen. En één van de groote reëele dingen is nu eenmaal het feit dat er grenzen zijn, die men niet mag overschrijden. Beste jongens en meisjes. I 1 De oplossingen van de raadsels van verleden week waren: GoUda PiT PaaRd KreEft eCho EekHoorn BoTer 2. Een lantaarn. 3. Op vier pooten. 4. Jan van Schaffelaar. Nieuwe raadsels.: 1. Hoe meer men er bij doet, hoe kleiner het wordt; Hoe meer men er af neemt, hoe grooter het wordt. Ra, ra, wat is dat nu? 2. Welke ezels staan altijd op 3 pooten? 3. Mijn geheel bestaat uit 8 let ters en noemt een tijd, waar alle kinderen veel van houden. 5246 is bitter, 6548 is een ander woord voor stap of loop. 5243 is iets wat een held kan behalen, 1784 is een zachte stof. 00000000 00000000 00000000 00000000 00000000 00000000 00000000 00000000 Op den eersten regel' staat het gevraagde woord, een lekkernij, waarvan we in dezen tijd nogal eens hooren spreken. Van boven naar be neden gelezen vormen de beginlet ters van de acht woorden ook het gevraagde woord. Op den tweeden regel staat een plaats waar veel bloe men gekweekt worden. Op dender den regel staat een werktuig van den smid, op den vierden iemand die goed kan schieten, op den vijf den de kleur van een poes, op den zesden iets dat we bij het wasschen gebruiken, op den zevenden een zeld zaam wild dier en op den achtsten een bewoner van een Zuidelijk land. OOM KAREL. In den val geloopen. Vervolg en Slot. Schelmen, riep Abdoel boos uit, neem Hassan gevangen en sta niet zoo te lachen. De wachters moes ten wel gehoorzamen en ze maakten Hassan wakker, om hem naar den kalief te brengen. Maar meneer Ab doel, zei een der wachters, terwijl hij een diepe buiging voor den bib berenden rijkaard maakte, U zult nog kou vatten. Zou U niet even Uw pantoffels aantrekken? Heelemaal niet noodig, zei Abdoel. De kalief zal ons toch niet zelf ont vangen, hij zal wel een van zijn rechters sturen. En bovendien ben ik maar een arm man, en die hoeft zich niet zoo mooi aan te kleeden. Onderweg kwamen ze echter een officier van het paleis van den ka lief tegen. Deze hield de mannen staande en zeide op ernstigen toon: Zijne hoogheid den kalief heeft reeds vernomen ,wat er gebeurd is en hij wil deze zaak zelf hooren. Gaat dus allen naar het paleis van den kalief en zegt, dat gij den kalief zelf moet spreken. Bij den baard van den profeet, riep Abdoel uit, dan moet ik gauw even naar huis, om mij aan te klee den. En hij liep op een draf op zijn bloote beenen door de straten van Bagdad, terwijl zijn witte nacht hemd achter hem aanwapperde en het kwastje aan zijn lange slaapmuts lustig danste. Een half uur later, kwam Abdoel weer terug. Iiij was buiten adem van het loopen. Maar hij zag er deftig uit. Hij had zijn mooiste pak aangetrokken en zijn fijnsten tulband op zijn hoofd gezet. Zoo werd hij bij den kalief toege laten. De kalief zat boven op een grooten stapel mooie gouden en zij den kussens en rookte een lange pijp. Om hem heen stonden' rechters en officieren van de wacht en voor hem stond een groote zak, waarin men gewoonlijk goud bewaarde. In een hoekje stond Hassan, met een vroo- lijk gezicht, tusschen twee sterke soldaten in. De kalief keek Abdoel recht in zijn oogen en vroeg streng: Abdoel, bekijk dien zak met goud stukken eens, is die van jou.? Abdoel zette een onschuldig ge zicht, maakte een diepe buiging voor den kalief en zeide: Ja kalief,dien zak behoort aan Uw onderdanigen dienaar, ik herken hem heel goed. Die zak met goudstukken is van mij Zoo, zei de kalief, dus je zegt, dat dien zak met goud van jou is? Ja zeker, Edele heer, ja zeker. En Abdoel strekte zijn handen al uit om den zak op te nemen en aan zijn borst te drukken. Afblijven, bulderde de kalief hem toe, zoo hard dat Abdoel er bleek van werd. Je mag er alleen naar kijken maar.... aankomen niet. Ik vraag je nog eens voor de laatste maal, Abdoel, durf je vol te houden, dat in dien zak het geld zit, dat men jou ontstolen heeft. Ja, Edele kalief, het is'mijn eigen zuur verdiende geld, riep Abdoel uit. Toen gaf de kalief een vap zijn officieren een wenk, en zei: Maak dien zak open. En jij Abdoel, kijk goed naar je geld. De officier maakte den zak open en daar rolden over den vloer perzikpitten. Zoo, zei de kalief tot Abdoel, dus jij bewaart perzikpit ten in je schatkamer? Abdoel was zoo bleek geworden als een tafella ken. Hij wierp zich op de knieën voor den kalief en smeekte om ge nade. Wachters, riep de kalief daar op grijp dien bedrieger en geef hem 100 stokslagen. De soldaten pakten Abdoel en begonnen hem meteen zijn stokslagen toe te dienen. Hassan was dolblij, dat zijn onschuld bewezen was. Nadat Abdoel die verschrik kelijk kermde, 25 slagen gehad had, zei Hassan tegen den kalief: Edele vorst, Uw rechtvaardigheid is groot, Maar die man is al genoeg gestraft. Scheldt hein de rest van de straf vrij, ik heb hem al vergeven wat hij mij heeft aangedaan. De kalief was getroffen door de edelmoedig heid van den armen schoenmaker en hij stemde toe. Maar de ondank bare Abdoel, mompelde zachtjes, dat had je wel eerder kunnen zeggen. Hardop zei hij echter, terwijl hij Hassan de hand drukte: Dank je Hassan, voortaan mag je mijn schoe nen maken. Zachtjes voerde de on verbeterlijke gierigaard er echter aan toe: Als je tenminste niet te duur bent. Overtl mkrijjb. ia porceleiaea patten 20 Gr. 50 cL 50 Gr. fl.- lOOGr.fUS Om slank te zijn. 't Is werkelijk heel onaangenaam bij de tegenwoordige mode om niet slank te zijn. Er was eens een tijd, dat dit niet noodig was en dat ook de corpulente vrouw recht van bestaan had. Denken we maar eens aan de schilderijen van Rubens, die een groot bewon-j deraar was van dit soort vrouwen. Op het j oogenblik is dit anders en we moeten allen ons best doen er zoo slank mogelijk uit te zien. Qe kunt u dus wel voorstellen, hoe een niet- slanke Paris- sienne zich voelt en hoe deze zorg zal dragen zich zóó te kleeden, dat haar gebrek aan slank heid zoo min moge lijk opvalt. Ze kiest bijv. over een donkere rok zie bijgaande teekening - 'n lang tu niek met hoogen hals en lange mouwen. Deze valt slechts heel even ruim daar 'n wijde rok forsch maakt. De tumek is gegarneerd met een borduursel van ratten staart in een nuance donkerder dan de japon. Dit staat keurig en is toch weinig opvallend, juist wat een forsche dame hebbui moet. Op deze japon draagt ze een langen don keren mantel. Deze mantel is natuurlijk met bont gegarneerd daar dit nu eenmaal mode is op 't oogenblik. Maar onze dame is zoo wijs geweest, deze garneering slechts zeer spaarzaam toe te pas sen. Het dragen van veel en overvloedig bont laat ze liever over aan de smalle, tengere vrouwen. Vooral aan den onderrand van den mantel heeft ze bont vermeden, daar dit de lijn ver kort. Behalve 'n smalle rand bont langs den kraag en de mouwen, heeft ze een reep bont in de lengte aangebracht aan de beide zijnaden van den mantel, gaande van den zoom tot aan de heupen. Wie echter breede heupen heeft, wage zich liever niet aan dit laatste. Het bont is natuurlijk in donkeren tint, niet licht en niet sprekend. Een klein zwart fluweelen hoedje draagt ze bij dit costuum, met een lint of kleine rozet gegarneerd, want ze vermijdt vooral pluimen en vederbossen, bloemen en bontgameeringen, om de lijn van het geheel zoo sober en een voudig mogelijk te doen zijn. De forsche dame draagt, hoewel iedereen hier de rokken tot slechts'even^over de knie en heeft toch geen korte rokkenT Hoe korter immers de rokken zijn, hoe kleiner en breeder de gestalte lijkt. Ze neemt ook geen vleesch- kleurige kousen, in 't geheel geen lichte of afstekende beenbekleedsels, maar kousen in de kleur van haar toilet. Dit verlengt de lijn. Ja, onze dikke Parissien is uiterst coquet en ze weet precies wat ze dragen kan en wat niet. Ze heeft niets op met godets, valants, strookjes, opnaaiseltjes en al dergelijke versieringen en vermijdt ze zooveel mogelijk. Een geheel geplisseerde japon maakt dik, die zal ze dus nooit kiezen. Ze neemt ook geen stoffen met streepen, ruiten en drukke pa tronen, maar allen effen weef sels. Heel weinig gar neering ge bruikt ze, hoogstens een klein eenvoudig borduursel op de mou wen, op de zakjes, op den kraag, maar niet op de heu pen. Ook be paalde bont soorten mogen in haar garderobe nietvoorkomen, zooals alle langharige pelzen, 't Gladde mollebont is zeer geschikt voor haar. Wat de kleuren betreft, zijn alle sprekende, sterke kleuren voor haar uit den booze. Neu trale, niet opvallende tinten kiest ze en verder zwart, dat slank en smal maakt. De aller- allereerste stroohoeden zien we al hier en daar dragen. Daar het pas Maart is, terwijl we dit schrijven, doen deze lichte voorjaarsdingen nog een beetje vreemd. Maar er zijn altijd dames die het noodig vinden in den winter reeds met haar zomergarderobe te prijken en nog half in den zomer zich reeds op z'n wintersch te kleeden. Deze voorjaarshoeden zijn van donkerroode neger- en lichtbruin, goudkleurig, groen, roestbruin, oud-blauw en lilastroo. Ge ziet dus, een heel kleurengamma. Sommigen zijn geheel van stroo vervaardigd, andere hebben een strooienbol en zijden randen. De gar neering is aardig en origineel, fluweelen bloemen van platten vorm, vastgeplakt tegen den bol, grappige kleine veeren bloempjes, veelkleurige camelia's van leder en verder nog typische strooien bloemen, zoo uitgerafeld, dat ze op chrysanthen lijken. Meisjes-kleeding. Ondanks al de chic van de volwassen dame jong of oud, kleedt men het heel jonge meisje hier zeer eenvoudig. Daar meisjes op dien leeftijd meestal nog heel slank en tenper zijn, staan haar de geplooide rokjes met de een voudige jumper blouses bijzonder goed. Deze jumpers worden meestal met'galons of tressen gegarneerd, bij een sterk gekleurde jumper neemt men zwarte tressen of anders in de kleur van den rok. Het meisje van onze teekening draagt een beige geplisseerden rok en een^ jumper van lichtbruine jerseystof. Deze is met beige banden gegarneerd. WILHELMINE. Kerkdiefstal Des nachts zyn inbrekers de kerk van Liedekerke binnengedrongen. Door middel van de meest volmaakte werktuigen slaag den zjj er in, de brandkast te openen. Tal van gouden en zilveren kelken, kerksieraden en 4 andere voorwerpen, alsmede allerlei reliquiën werden buitgemaakt. fflynramp Te Birmingham in den Amerikaanschen staat is in een aldaar staande staalgieterjj een ernstig ongeluk gebeurd. Een der staalsmeltketels ontplofte en het witgloeiende metaal vloeide door het gebouw. Van het gesmolten metaal stegen zware dampen op, die het den arbeiders onmogelijk maakten te ontkomen. Negen arbeiders werden door het gloeiende metaal gedood, ruim 15 ernstig gewond. Van deze gewond>n zjjn er nog 12 omgekomen. Het was zeer moeilyk, den ongelukkigen hulp te ?er- leenen. O— leerdenaars beloond! Gebruik makend van een decreet van den Raad van Volkscommissarissen, waarbjj ouderdomsrente wordt toegekend aan de medeplichtigen en den moordenaar van Alexander II, hebben thans verschillende deelnemers aan den moord op Nicolaas II een aanvrage ingediend voor dezelfde gunst wegens hun verdiensten voor het commu nisme. Koude lente Een hevige koude heerscht in België, gepaard gaande met vorst en scherpen Noord Oosten wind. Uit Saint Etienne (Frankrijk) wordt sneeuwval gemeld. Ook daar heerscht veile koude. 0— Nieuwsblad Dat men haar niet gebruike als het Trojaansche paard, waarmee de vijand in de stad werd gelaten. 0 L Puistjes en zweertjes zijn onaangenaam en moeilijk te verdrijven omdat telkens andere plaatsen besmet worden. Geneest U met Akker's dan wordt Uw huid weer blank en gaaf. 't Is in Hoiland al niet prettig de slanke lijn te mis sen, in Pa rijs, de stad der hooge elegantie, waar de meeste vrou wen zoo tenger zijn als rietsten gels, is dit nog veel erger.

Kranten Streekarchief Langstraat Heusden Altena

Nieuwsblad het land van Heusden en Altena de Langstraat en de Bommelerwaard | 1926 | | pagina 5